Officiële uitgave van het Koninkrijk der Nederlanden sinds 1814.

Transcriptie

1 STAATSCOURANT Officiële uitgave van het Koninkrijk der Nederlanden sinds Nr oktober 2014 Besluit van 1 september 2014, nr , tot aanwijzing van onroerende zaken ter onteigening in de gemeente Baarle-Nassau krachtens artikel 78 van de onteigeningswet (onteigeningsplan Omlegging provinciale weg Baarle) Wij Willem-Alexander, bij de gratie Gods, Koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, enz. enz. enz. Ingevolge de artikelen 77 en 78 van de onteigeningswet kan worden onteigend voor de uitvoering van een bestemmingsplan. Het verzoek tot aanwijzing ter onteigening Provinciale staten van Noord-Brabant (hierna: verzoeker) hebben Ons bij besluit van 21 juni 2013, nummer 33/13B, verzocht om ten name van die provincie over te gaan tot het aanwijzen van onroerende zaken ter onteigening in de gemeente Baarle-Nassau, begrepen in het onteigeningsplan Omlegging provinciale weg Baarle. Gedeputeerde staten van Noord-Brabant hebben bij brief van 17 september 2013, kenmerk , het verzoek aan Ons ter besluitvorming voorgedragen. Bij brieven van 7 januari 2014, kenmerk en van 10 april 2014, kenmerk , heeft verzoeker Ons te kennen gegeven wegens minnelijke eigendomsverkrijging niet langer prijs te stellen op voortzetting van de onteigeningsprocedure voor de onroerende zaken met de grondplannummers 31, 55.1, 55.3, 62, 103, 110, en Omdat de noodzaak van onteigening voor deze grondplannummers hiermee is komen te vervallen, zullen Wij deze niet ter onteigening aanwijzen. In de bij dit besluit behorende lijst van te onteigenen onroerende zaken is hiermee rekening gehouden. Planologische grondslag van het verzoek tot aanwijzing ter onteigening De onroerende zaken die in het onteigeningsplan zijn begrepen, zijn gelegen in het onherroepelijke bestemmingsplan Omlegging provinciale weg Baarle, verder te noemen: het bestemmingsplan. Het bestemmingplan is op 16 april 29 vastgesteld door de gemeenteraad van Baarle-Nassau. Aan de onroerende zaken zijn de onderscheiden bestemmingen Groen, Verkeer en Water en de dubbelbestemming Waarde-Archeologie toegekend. Toepassing uniforme openbare voorbereidingsprocedure Overeenkomstig artikel 78, tweede lid, van de onteigeningswet en artikel 3:11, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), hebben het ontwerp koninklijk besluit en de in artikel 79 van de onteigeningswet bedoelde stukken, vanaf 24 januari 2014 tot en met 6 maart 2014 in de gemeente Baarle-Nassau en bij Rijkswaterstaat Corporate Dienst in Utrecht ter inzage gelegen. Overeenkomstig artikel 3:12 van de Awb, heeft de burgemeester van Baarle Nassau van het ontwerp koninklijk besluit en van de terinzagelegging van de onteigeningsstukken op 17 januari 2014 openbaar kennis gegeven in Ons Weekblad. Onze Minister van Infrastructuur en Milieu (Onze Minister) heeft van het ontwerp koninklijk besluit kennis gegeven in de Staatscourant van 17 januari 2014, nr Verder heeft Onze Minister het ontwerp koninklijk besluit overeenkomstig artikel 3:13 van de Awb, voorafgaand aan de terinzagelegging toegezonden aan belanghebbenden, waaronder verzoeker. Daarbij zijn de belanghebbenden gewezen op de mogelijkheid tot het schriftelijk of mondeling naar voren brengen van zienswijzen over het ontwerp koninklijk besluit en op de mogelijkheid over deze zienswijzen te worden gehoord. Overwegingen Noodzaak en urgentie In de kom van de gemeente Baarle-Nassau en de Belgische gemeente Baarle-Hertog is sprake van 1 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

2 groeiende leefbaarheids- en doorstromingsproblemen als gevolg van een hoge verkeersbelasting. Deze wordt met name veroorzaakt door de provinciale wegen N639 en N260 die de kom doorsnijden en die in het centrum van beide gemeenten samenkomen. Op basis van de autonome verkeersgroei en de voorziene stedelijke ontwikkelingen bij Breda, Tilburg en bij de Belgische gemeente Turnhout, zal de intensiteit van het vrachtverkeer op deze provinciale wegen verder toenemen, terwijl aan deze provinciale wegen de zwaarste provinciale verkeersfunctie regionaal verbindende weg is toegekend. Om de gesignaleerde leefbaarheids- en doorstromingsproblemen op te lossen, worden de beide provinciale wegen om de gemeente Baarle-Nassau heen gelegd en wordt de komtraverse opnieuw ingericht. De omlegging van de beide provinciale wegen is voorzien in het bestemmingsplan en is opgenomen in het Brabants MIT , dat door provinciale staten is vastgesteld op 12 november Het Brabants MIT vormt het uitvoeringsprogramma van het Provinciale Verkeersen Vervoersplan dat in het najaar van 26 is vastgesteld. In de door verzoeker gewenste wijze van planuitvoering, wordt inzicht verschaft door het bestemmingsplan met de daarbij behorende planregels, toelichting en verbeeldingen en verder door bestektekeningen met luchtfoto s. Om bedoelde werken volledig te kunnen realiseren, wensen provinciale staten van Noord-Brabant de eigendom, vrij van lasten en rechten, te verkrijgen van de in de onteigening begrepen onroerende zaken. De verzoeker om onteigening heeft met de eigenaren van de in het onteigeningsplan begrepen onroerende zaken overleg gevoerd om deze onroerende zaken minnelijk in eigendom te verkrijgen. Dit overleg heeft vooralsnog niet tot overeenstemming geleid. Omdat het ten tijde van het verzoek niet aannemelijk was dat het overleg op afzienbare termijn tot vrijwillige eigendomsoverdracht zou leiden, hebben provinciale staten van Noord-Brabant tot hun onteigeningsverzoek besloten om de tijdige verwezenlijking van het bestemmingsplan zeker te stellen. Uit de Ons bij het verzoek overgelegde zakelijke beschrijving blijkt dat de werkzaamheden ter uitvoering van het bestemmingsplan binnen de periode zullen plaatsvinden. Daarmee is aannemelijk dat zal worden voldaan aan de door Ons voor de aanvang van de werken en werkzaamheden gehanteerde termijn van ten hoogste vijf jaar na de datum van dit aanwijzingsbesluit. Zienswijzen Binnen de termijn dat het ontwerp koninklijk besluit ter inzage heeft gelegen zijn daarover zienswijzen naar voren gebracht door: 1. A. Nooijens en J. Smulders, al dan niet gezamenlijk, eigenaren van de onroerende zaken met de grondplannummers 84.1, 84.2, 86 en 112, verder te noemen: reclamanten 1; 2. J.A.M. Wouters en E.J.M. Wouters-Gillis, al dan niet gezamenlijk, eigenaren van de onroerende zaken met de grondplannummers 72 en 73, verder te noemen: reclamanten 2; 3. A.J.P.M. van Beek en M.C. van Beek-Ginneken, als erven van de heer H.J.M. van Beek eigenaren van de onroerende zaken met de grondplannummers 7 en 32. A.J.P.M. Van Beek is eigenaar van de onroerende zaken met de grondplannummers 4, 5 en 6. Gezamenlijk verder te noemen: reclamanten 3; 4. V.T. Keustermans en M.C.A.E Hendrickx, eigenaren van de onroerende zaken met de grondplannummers en 120.2, verder te noemen: reclamanten 4; 5. R.A.M. Verschueren, eigenaar van de onroerende zaak met grondplannummer 70, verder te noemen: reclamant 5; 6. J. Keustermans, verder te noemen reclamant 6. Reclamant heeft niet aangegeven met betrekking tot welke te onteigenen onroerende zaken hij een belang heeft. Overeenkomstig artikel 78, vierde lid, van de onteigeningswet heeft Onze Minister reclamanten in de gelegenheid gesteld te worden gehoord in een op 19 maart 2014 in Baarle-Nassau gehouden hoorzitting. De reclamanten 1, 3 en 4 hebben van deze gelegenheid gebruik gemaakt. Overwegingen naar aanleiding van de zienswijzen Reclamanten 1 brengen in hun zienswijze naar voren dat zij het niet eens zijn met de wijze van uitvoering van het bestemmingsplan. Voor het geven van een uitweg aan twee Belgische percelen moeten drie, ongeveer vijftig jaar oude eikenbomen worden gekapt. Volgens reclamanten zijn er betere oplossingen mogelijk. Ook zijn zij het niet eens met de wijze van verbreden van de Visweg. Deze wordt om financiële 2 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

3 redenen slechts naar een kant verbreed. De weg dient zowel links als rechts in evenredigheid te worden verbreed. Deze zienswijze is planologisch van aard. Deze onderwerpen staan uitsluitend ter beoordeling in de bestemmingsplanprocedure op grond van de Wet ruimtelijke ordening (verder: Wro). Overigens merken Wij op dat reclamanten geen beroep hebben ingesteld tegen de vaststelling van het bestemmingsplan. In hetgeen reclamanten in hun zienswijze naar voren hebben gebracht zien Wij, gelet op het bovenstaande, geen aanleiding om het verzoek tot aanwijzing ter onteigening geheel of gedeeltelijk af te wijzen. Reclamanten 2 brengen in hun zienswijze het volgende naar voren: 1. planologisch is de aanleg van de weg op Nederlands grondgebied grotendeels in orde, maar voor Belgisch grondgebied geldt dat een milieueffectrapportage moet worden overgedaan. De aanleg van de Belgische delen is daardoor voor lange tijd uitgesteld. Na onteigening van het Nederlandse deel kan de weg derhalve niet worden aangelegd doordat het in dat geval een doodlopende weg midden in de huiskavel van reclamanten wordt. Bovendien kan het niet duidelijk zijn welk advies er in België wordt uitgebracht met betrekking tot de weg zolang het Belgische Provinciaal Ruimtelijk Uitvoeringsplan niet is afgerond. Er is derhalve geen noodzaak tot onteigening; 2. aangezien in België de hiervoor genoemde procedures over moeten worden gedaan is er in de onderhavige procedure geen sprake van urgentie om tot onteigening over te gaan. Het uitstel beloopt mogelijk meer dan vijf jaren; 3. reclamanten vrezen forse geluidsoverlast van de geplande rondweg. Aangezien het Belgische deel planologisch nog niet is geregeld, is de schade ook nog niet vast te stellen. Nu zaken doen is derhalve prematuur; 4. door de unieke situatie met Baarle-Nassau en Baarle-Hertog wat bij het bedrijf van reclamanten tot onduidelijkheid leidt en door het ontbreken van gegevens betreffende het nog steeds niet openbare NER en PRUP van de rondweg in Baarle-Hertog, heeft het minnelijk overleg tot op heden niet tot een afronding kunnen leiden. Reclamanten wensen duidelijkheid over welke geluidwerende voorzieningen er gaan komen. Zodoende kunnen ze concreet de onteigeningsschade bepalen voor hun agrarisch bedrijf en camping dat zowel in Nederland als in België ligt. Reclamanten wensen in der mine verder te onderhandelen zonder de dreiging van onderhavige onteigening. De zienswijze dat reclamanten forse geluidsoverlast vrezen van de geplande rondweg en de door hen ervaren onduidelijkheid over te realiseren geluidwerende voorzieningen, is planologisch van aard. Dit onderwerp staat uitsluitend ter beoordeling in de bestemmingsplanprocedure op grond van de Wro. Het feit dat gedeelten van het te realiseren tracé van de rondweg op Belgisch grondgebied liggen en de Belgische procedures voor het kunnen aanleggen van de rondweg tot nu toe niet zijn afgerond, geeft Ons geen aanleiding om de voor de realisatie van de rondweg op Nederlands grondgebied benodigde onroerende zaken, niet ter onteigening aan te wijzen. Bovendien blijkt uit een Bericht van openbaar onderzoek van de provincie Antwerpen dat de provincieraad van Antwerpen op 24 maart 2014 een besluit heeft genomen, waarin hij het provinciaal ruimtelijk uitvoeringsplan Rondweg Baarle-bis te Baarle-Hertog, het bijbehorend plan-mer en een onteigeningsplan voorlopig heeft vastgesteld. Er is naar Ons oordeel dan ook geen reden om aan te nemen dat de beoogde rondweg niet binnen vijf jaar zal zijn gerealiseerd. In hetgeen reclamanten in hun zienswijze naar voren hebben gebracht zien Wij, gelet op het bovenstaande, geen aanleiding om het verzoek tot aanwijzing ter onteigening geheel of gedeeltelijk af te wijzen. Reclamanten 3 brengen in hun zienswijze het volgende naar voren: 1. reclamanten gebruiken hun percelen voor de graszodenteelt. Door de aanleg van de rondweg worden deze percelen doorsneden, waardoor reclamanten extra veel tijd zullen moeten besteden en ook extra kosten zullen moeten maken voor het onderhoud van deze percelen. Zonder frequent onderhoud vermindert de kwaliteit van het product wat zal leiden tot omzetderving. Daarbij komt volgens reclamanten dat door de doorsnijding van de percelen het ontwikkelingsperspectief van het bedrijf wordt weggenomen. Hierbij komt dat de geboden vergoeding in geen enkele verhou- 3 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

4 ding staat tot de werkelijke schade. De te maken kosten en de inkomstenderving worden niet eens gecompenseerd, laat staan dat compensatie plaatsvindt voor de extra kosten die moeten worden gemaakt om het bedrijf te kunnen blijven uitoefenen; 2. naar de mening van reclamanten wordt er met twee maten gemeten. Zij hebben al vanaf het begin aangeboden om het gehele bedrijf te verplaatsen, waarbij zij zelfs de bereidheid hebben getoond om ook in België gronden te zoeken. Hier is echter nooit adequaat op gereageerd; pas onlangs hebben reclamanten te horen gekregen dat compensatie niet aan de orde en niet mogelijk is. Reclamanten wijzen er echter op, dat er wel een andere partij volledig is opgekocht, waarbij het niet gaat om een voltijds bedrijf, maar een hobbymatig bedrijf. Zij zijn van mening dat de belangen van een voltijds bedrijf zwaarder behoren te wegen dan die van een hobbymatig bedrijf. Zij beroepen zich op het gelijkheidsbeginsel. Ad 1. De door reclamanten aangevoerde bezwaren zien op de schade die reclamanten als gevolg van de onteigening voor de aanleg van de rondweg stellen te lijden en zijn van financiële aard. In dat kader overwegen Wij in het algemeen dat de hoogte van de schadeloosstelling niet aan Ons ter beoordeling staat. De vaststelling van de hoogte van de schadeloosstelling is op voet van artikel 18 van de onteigeningswet voorbehouden aan de burgerlijke rechter in de gerechtelijke fase van de onteigeningsprocedure. Ad 2. Ten aanzien van hetgeen reclamanten naar voren brengen over de behandeling van hun dossier door verzoeker merken Wij in het algemeen op, dat Wij bij de beoordeling van een onteigeningsverzoek een eventueel aantoonbare schending van het gelijkheidsbeginsel kunnen laten meewegen. In de door reclamanten aangevoerde, volgens hen vergelijkbare, situatie zijn door verzoeker noch reclamanten bewijsstukken overgelegd die naar Ons oordeel blijk geven van een ongelijke behandeling van reclamanten door verzoeker. Het enkele feit dat de uitkomst van het minnelijk overleg met reclamanten een andere uitkomst heeft dan bij een ander, maakt niet dat er van een ongelijke behandeling sprake is. Uit het gevoerde minnelijk overleg met reclamanten blijkt dat verzoeker diverse malen een financieel aanbod tot schadeloosstelling heeft gedaan. Daarnaast blijkt niet dat verzoeker alternatieve voorstellen van de kant van reclamanten om te komen tot overeenstemming, zonder motivatie, terzijde heeft geschoven. Een aanbod aan reclamanten van compensatiegrond hebben zij om hen moverende redenen van de hand gewezen. Of het redelijk is dat ook reclamanten schadeloosgesteld dienen te worden op basis van een totale reconstructie van hun bedrijf, is niet aan Ons. Het bepalen daarvan behoort immers mede tot het vaststellen van de hoogte van de schadeloosstelling en is, zoals hiervoor reeds omschreven, voorbehouden aan de burgerlijke rechter. In hetgeen reclamanten in hun zienswijze naar voren hebben gebracht zien Wij, gelet op het bovenstaande, geen aanleiding om het verzoek tot aanwijzing ter onteigening geheel of gedeeltelijk af te wijzen. Reclamanten 4 brengen in hun zienswijze het volgende naar voren: Zij beroepen zich op het recht van zelfrealisatie van het aan te leggen ontsluitingspad. Gebleken is dat de verzoeker met reclamanten overeenstemming heeft bereikt. De verzoeker heeft Ons bij brief van 10 april 2014 dan ook verzocht de onteigeningsprocedure voor deze onroerende zaken te staken. De zienswijze behoeft daarom geen verdere behandeling meer. Reclamant 5 brengt in zijn zienswijze het volgende naar voren: De provincie heeft in het gevoerde minnelijk overleg nooit onderscheid gemaakt tussen hemzelf als eigenaar en zijn zoon, de heer A.W.M. Verschueren, die van hem huurt een gedeelte van de voormalige agrarische bedrijfswoning en een deel van het huisperceel, dat is ingericht als tuin. Deze tuin maakt deel uit van de ter onteigening aan te wijzen onroerende zaak. De provincie is hiervan op de hoogte. In september 2010 werd namelijk een afspraak gemaakt om beide woningen (Nijhoven 4 en 6) op te nemen in het kader van de aan te bieden schadeloosstelling. Niettemin is nooit een aanbod aan de huurder gedaan, noch is deze betrokken in de thans lopende administratieve procedure. De Provincie heeft dan ook niet voldaan aan haar verplichting om met alle betrokken rechthebbenden te onderhandelen, zodat de onroerende zaak van reclamant niet ter onteigening kan worden aangewezen. 4 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

5 Uit de door verzoeker overgelegde stukken blijkt dat reclamant een aanbod heeft gehad waarbij aan een gedeelte ter grootte van 50 m_ van de te onteigenen onroerende zaak, een waarde is toegekend die is gebaseerd op het gebruik als tuin bij een woning. Ook blijkt dat in het aanbod rekening is gehouden met de waardedaling als gevolg van de onteigening voor de realisatie van de rondweg van twee overblijvende woningen, te weten Nijhoven 4 en 6. De woning Nijhoven 6 wordt bewoond door reclamant, die eigenaar is van het kadastrale perceel, waar onder meer het te onteigenen gedeelte is begrepen als ook onder meer de twee woningen Nijhoven 4 en 6. De woning Nijhoven 4 wordt bewoond door de zoon van reclamant, de heer A.W.M. Verschueren. Verzoeker heeft met reclamant overleg gevoerd over de afbakening van het aan beide woningen toe te rekenen gebruik. Volgens een brief van reclamant van 2 maart 29 behoort het gedeelte tuin dat in de onderhandeling en thans in de onteigening is betrokken bij de woning Nijhoven 6. Volgens genoemde brief behoort de te verwerven tuin niet tot de woning Nijhoven 4. Buiten de termijn voor het indienen van zienswijzen heeft reclamant zijn zienswijze per van 23 april 2014 nader toegelicht. Deze toelichting staat haaks op zijn brief van 2 maart 29 aangaande de gebruikstoerekening van het gedeelte te onteigenen tuin. Volgens de van 23 april 2014 hoort het gedeelte te onteigenen tuin bij de woning Nijhoven 4. Gelet op het voorgaande, zijn Wij van oordeel dat indien en voor zover er in deze aangelegenheid door verzoeker ten onrechte geen minnelijk overleg gevoerd is met de heer A.W.M. Verschueren in zijn hoedanigheid van huurder en hem uit dien hoofde evenzeer ten onrechte geen kennisgeving is gestuurd als bedoeld in artikel 78, tweede lid van de onteigeningswet juncto artikel 3:13 van de Awb, dit veroorzaakt wordt door de door reclamant zelf in zijn brief van 2 maart 29 ter zake verstrekte informatie. Reclamant heeft deze informatie nadien nimmer weersproken, althans niet eerder dan in genoemde van 23 april Wij zijn op grond hiervan van oordeel dat gelet op de ten tijde van de terinzagelegging bij verzoeker bekende informatie de heer A.W.M. Verschueren door verzoeker redelijkerwijze niet als belanghebbende kon worden aangemerkt en derhalve ook geen kennisgeving heeft ontvangen. Verzoeker kan hiervan geen verwijt worden gemaakt. In het onderzoek is verder naar voren gekomen dat verzoeker, vanaf het moment dat hij kennis kreeg van de gewijzigde informatie met betrekking tot de gebruiksrechten, kennelijk pogingen heeft ondernomen om ook met de heer A.W.M. Verschueren minnelijk tot overeenstemming te komen, getuige een tweetal brieven, respectievelijk d.d. 13 mei 2014 en d.d. 3 juni 2014 waarin nadere informatie over de gebruikssituatie wordt opgevraagd, en verkregen, ten behoeve van een aanbod tot schadeloosstelling. Ook is nader minnelijk overleg gepland. Wij zijn derhalve van oordeel dat verzoeker in voldoende mate minnelijk overleg heeft gevoerd om de onroerende zaak in eigendom te verkrijgen. In hetgeen reclamant in zijn zienswijze naar voren heeft gebracht zien Wij, gelet op het bovenstaande, geen aanleiding om het verzoek tot aanwijzing ter onteigening geheel of gedeeltelijk af te wijzen Reclamant 6 brengt in zijn zienswijze het volgende naar voren: Reclamant is het niet eens met het tracé van de te realiseren rondweg. Op zijn verzoek heeft de Belgische Raad van State in 2011 het Belgische PRUP vernietigd dat de omlegging op Belgisch grondgebied mogelijk zou moeten maken. Er bestaat op dit ogenblik geen enkele rechtszekerheid met betrekking tot de rondweg op Belgisch grondgebied. Dit betekent dat er op dit ogenblik geen rechtszekerheid is of de rondweg er gaat komen. Dit is ook door de Nederlandse Raad van State vastgesteld inzake /1, d.d.17 juli Mocht de Kroon besluiten onroerende zaken ter onteigening aan te wijzen, worden mogelijk gronden onteigend die nooit gebruikt gaan worden. Daarmee wordt overheidsgeld verspild en het gaat in tegen het algemeen belang. Ook getuigt het van weinig respect voor de uitspraak van de Belgische Raad van State, de Belgische overheid en de betrokkenen om er vanuit te gaan dat de Belgische procedures zonder meer tot hetzelfde resultaat zullen komen als de Nederlandse. Reclamant acht het noodzakelijk dat wordt gewacht met onteigenen tot er juridische zekerheid is dat er een rondweg komt en tot na de tracékeuze. 5 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

6 Reclamant heeft niet aangegeven welk belang hij heeft bij een besluit tot aanwijzing ter onteigening van de in de eerdergenoemde lijst van onroerende zaken, noch is Ons in het ingestelde onderzoek gebleken dat reclamant een grondgebonden belang ter zake heeft. Gelet op het vorenstaande kunnen Wij reclamant 6 dan ook niet in zijn zienswijze ontvangen zodat deze hier verder buiten beschouwing moet worden gelaten. Overige overwegingen Uit de bij het verzoek overgelegde stukken blijkt dat de in het onteigeningsplan begrepen onroerende zaken bij de uitvoering van het bestemmingsplan niet kunnen worden gemist. Ons is niet gebleken van feiten en omstandigheden die overigens de toewijzing van het verzoek in de weg kunnen staan. Het moet in het belang van een goede ruimtelijke ontwikkeling worden geacht, dat de provincie Noord-Brabant de vrije eigendom van de door Ons ter onteigening aan te wijzen onroerende zaken verkrijgt. Wij zullen, gelet op het hierboven gestelde, het verzoek van provinciale staten van Noord-Brabant tot het nemen van een besluit krachtens artikel 78, eerste lid, van de onteigeningswet, gedeeltelijk toewijzen. BESLISSING Gelet op de onteigeningswet, op de voordracht van Onze Minister van Infrastructuur en Milieu van 3 juni 2014, nr. RWSCD BJV 2014/23395, Rijkswaterstaat Corporate Dienst; gelezen het besluit van provinciale staten van Noord-Brabant van 21 juni 2013, nummer 33/13B; gelezen de voordracht van gedeputeerde staten van Noord-Brabant van 17 september 2013, kenmerk ; gelezen de brieven van gedeputeerde staten van Noord-Brabant van 7 januari 2014, kenmerk en van 10 april 2014, kenmerk ; de Afdeling advisering van de Raad van State gehoord (advies van 25 juni 2014, nr. W /IV); gezien het nader rapport van Onze Minister van Infrastructuur en Milieu van 25 augustus 2014, nr. RWS-2014/29205, Rijkswaterstaat Corporate Dienst; Hebben Wij goedgevonden en verstaan: Voor de uitvoering van het bestemmingsplan Omlegging provinciale weg Baarle van de gemeente Baarle-Nassau ten name van de provincie Noord-Brabant ter onteigening aan te wijzen de onroerende zaken, zoals aangeduid op de grondtekening die ingevolge artikel 78 van de onteigeningswet in de gemeente Baarle-Nassau en bij Rijkswaterstaat Corporate Dienst in Utrecht, ter inzage heeft gelegen en die zijn vermeld op de bij dit besluit behorende lijst. Onze Minister van Infrastructuur en Milieu is belast met de uitvoering van dit besluit, dat in de Staatscourant zal worden geplaatst en waarvan afschrift zal worden gezonden aan de Afdeling advisering van de Raad van State. Wassenaar, 1 september 2014 Willem-Alexander De Minister van Infrastructuur en Milieu, M.H. Schultz van Haegen-Maas Geesteranus. 6 Staatscourant 2014 nr oktober 2014

7 LIJST VAN TE ONTEIGENEN ONROERENDE ZAKEN ONTEIGENINGSPLAN OMLEGGING BAARLE VERZOEKENDE INSTANTIE: PROVINCIE NOORD-BRABANT Grondplan nr. Te onteigenen grootte Van de onroerende zaak, kadastraal bekend, gemeente Baarle-Nassau Als Ter grootte Sectie Ten name van van en nr. ha a ca ha a ca Terrein (akkerbouw) L 175 1/3 eigendom: Johanna Anna Maria Hendrickx, Gilze 1/3 eigendom: Adrianus Anna Maria Hendrickx, Baarle-Nassau 1/3 eigendom: Anita Louisa Maria Hendrickx, Baarle-Nassau Terrein (akkerbouw) L 35 Adrianus Johanna Petrus Maria van Beek, Baarle-Nassau Terrein (akkerbouw) L 36 Als grondplannummer Terrein (akkerbouw) L 37 Als grondplannummer Terrein (akkerbouw) L 38 Hubertus Jacobus Maria van Beek, Baarle-Nassau Wonen (agrarisch) Terrein (akkerbouw) L 106 Als grondplannummer 7 40 Geheel Terrein (akkerbouw) R 1 ½ eigendom: Antonetta Henrica Gerarda Maria van Meer, Baarle-Hertog ½ eigendom Henricus Ludovicus Eugenius Maria Tuytelaers, Baarle-Hertog Perceel belast met opstalrecht nutsvoorzieningen op gedeelte van perceel: Brabant Water N.V., s-hertogenbosch Terrein (akkerbouw) R 7 Als grondplannummer Terrein (akkerbouw) R 8 Onbekend aandeel in eigendom: Antonetta Henrica Gerarda Maria van Meer, Baarle Hertog Onbekend aandeel in eigendom: Henricus Ludovicus Eugenius Maria Tuytelaers, Baarle-Hertog Wonen (agrarisch) Terrein (akkerbouw) R 821 Wilhelmus Adrianus Maria Jacobs, Baarle-Nassau Perceel belast met opstalrechten nutsvoorzieningen op gedeelten van perceel: Aktivabedrijf Enexis Brabant B.V., Rosmalen (2x); Aktivabedrijf Enexis Intergas B.V., Rosmalen; gemeente Baarle-Nassau, Baarle-Nassau Wonen (agrarisch) Terrein (grasland) R 390 René Antonius Maris Verschueren, Baarle-Nassau Terrein (grasland) R 388 Jacobus Arnoldus Maria Wouters, Baarle-Nassau Terrein (grasland) R 386 ½ eigendom: Jacobus Arnoldus Maria Wouters, Baarle- Nassau ½ eigendom: Elizabeth Jozepha Maria Gillis, Baarle-Nassau Terrein (akkerbouw) R 525 Onbekend aandeel in eigendom: Adrianus Jacobus Maria Nooijens, Baarle-Hertog Onbekend aandeel in eigendom: Johanna Maria Smulders, Baarle-Hertog 86 Geheel Terrein (grasland) R 518 Johanna Maria Smulders, Baarle-Hertog Terrein (akkerbouw) R 220 Wilhelmus Adrianus Maria Jacobs, Baarle-Nassau Terrein (akkerbouw) C3672 Adrianus Jacobus Maria Nooijens, Baarle-Hertog 7 Staatscourant 2014 nr oktober 2014