6,7. Werkstuk door een scholier 2111 woorden 7 maart keer beoordeeld. Maatschappijleer. 1.1 Waarom een 1-kind-politiek?

Transcriptie

1 Werkstuk door een scholier 2111 woorden 7 maart ,7 84 keer beoordeeld Vak Maatschappijleer 1.1 Waarom een 1-kind-politiek? China is op drie na het grootste land van de wereld. Het land heeft een grote oppervlakte van ongeveer vierkante kilometer. Nederland en België passen ongeveer 130 keer samen in dit reusachtige land. Van noord naar zuid is China meer dan 5500 kilometer, van het oosten naar het westen is het meer dan 5000 kilometer lang. Een oude leider vond dat het goed was dat China grote bevolking heeft. Hij zei dat de leiders altijd in staat zullen zijn om een oplossing te vinden voor de groeiende bevolking. Tegenwoordig zoeken de leiders nog steeds naar een oplossing voor dit grote probleem. China heeft op dit moment 1.3 miljard inwoners en heeft daarmee de grootste bevolking van de wereld. Per jaar komen daar nog eens 14 miljoen inwoners bij. Naar verwachting van deskundigen zal na 2050 de groei dalen, dan is de bevolking gegroeid naar 1.6 miljard. Om de grote groei tegen te gaan werd de één kind per koppel" politiek in gevoerd. In 1979 is het één kind beleid ingevoerd in China. Met dit beleid moet worden voorkomen dat koppels meer dan één kind geboren laten worden, in de stedelijke gebieden. In de landelijke gebieden is dit wel anders. Hier mogen koppels twee kinderen hebben, zeker wanneer het eerste kind een meisje is. Sommige etnische minderheden mogen tot vier kinderen hebben. In Tibet mogen de koppels zelf kiezen hoeveel kinderen dat zij nemen. Wanneer een koppel een kind heeft, dan heeft dit kind recht op gratis medische verzorging, gratis onderwijs, bonnen voor gratis voedsel, vele pensioenvoordelen en het kind krijgt een voorkeursbehandeling tijdens het toewijzen van een huis of werk. Kortom vele voordelen voor de ouders en het kind. Wat natuurlijk een grote reden is om maar één kind te hebben. 1.2 Wat heeft de politiek voor invloed op de bevolking? De toekomstige ouders van een kind moeten, voordat de vrouw zwanger wordt, een geboorteaanvraag indienen. Nadat het aantal toegelaten kinderen wordt geboren moet de vrouw anticonceptiva gebruiken of zelfs gesteriliseerd worden. Wanneer de families zich niet aan deze strenge regels houden worden zij gestraft. De lichte straffen: ze moeten hoge boetes betalen; Pagina 1 van 5

2 worden ontslagen van hun werk; er wordt een gevangenis straf opgelegd; ze verliezen hun loon. De zware straffen: tegen de wil in van de ouders moet een abortus worden gepleegd; één van de partners wordt tegen zijn/haar wil in gesteriliseerd. Wanneer er nog een kind wordt geboren vervallen de voordelen voor het eerste kind en zijn/haar familie. De abortussen in mogen wettelijk in China tot en met de achtste maand van de zwangerschap. Terwijl er in Nederland al kinderen worden geboren vanaf 6 maanden, deze kinderen zijn dan ook levensvatbaar. Dit brengt de moeder natuurlijk ook in een levensbedreigende situatie. Vanaf 1994 is er zelfs een wet die het goedkeurt wanneer mensen met een geestelijke handicap of met aangeboren ziekte niet meer mogen trouwen of kinderen mogen krijgen. Dit zou namelijk een gevaar zijn voor de bevolking. Een foetus met een erfelijke aandoening of een handicap moet onmiddellijk worden geaborteerd. Op deze manier wordt natuurlijk niet alleen de kwantiteit, maar ook de kwaliteit van de bevolking van China bepaald. Het positieve aan dit beleid is dat China de evolutie van haar volk in de hand kan houden. Zo wordt natuurlijk een grote ramp voorkomen om allerlei vlakken (ecologie, economie en de cultuur). Het negatieve punt is dat er nu miljoenen mannen ongetrouwd en kinderloos blijven. De meeste ouders verkiezen namelijk een zoon boven een dochter. Hierdoor wordt een groot aantal vrouwelijke foetussen geaborteerd en vele baby s van het vrouwelijke geslacht vermoord. Dit resulteert er in dat de mannen, vrouwen zoeken in buitenland. Wat leidt tot prostitutie. Ook de meisje van het platteland worden onder valse verhalen naar de stad gelokt. Hier moeten zij in de prostitutie werken, om zo geld voor de man te verdienen. 1.3 Welke maatregelen zijn er voor de meisjes? In de zomer van 2004 heeft de Chinese regering gezegd dat er maatregelen komen om de meisje te beschermen tegen de daden van hun ouders. Hiermee wil China voorkomen dat de zwangere vrouwen abortus plegen wanneer zij weten dat zij een meisje krijgen. Ook wil de regering hiermee voorkomen dat de pasgeboren meisjes in de steek worden gelaten of zelfs worden vermoord. Meer over het in de steek laten van de meisjes kunt u lezen in De kindertehuizen in China. Sinds de één kind politiek worden en in China aanmerkelijk meer jongens geboren. Zoals al eerder gezegd willen de ouders liever een jongen krijgen. De jongen kan voor hen werken als ze te oud zijn. Het meisje zou als zij een man had gevonden toch het huis uitgaan en niet meer naar haar ouders omkijken. Nu zijn er in China honderd miljoen meer mannen dan vrouwen. Dit is natuurlijk een groot probleem voor de huwelijksmarkt. De regering heeft daarom besloten om aan de ouders voorlichting te gaan geven en hogere straffen te geven, om het selectieve aantal abortussen tegen te gaan. Binnen 6 jaar moet de Pagina 2 van 5

3 situatie al sterk zijn verbeterd. Men moet met onderwijs en veel voorlichting gaan begrijpen dat een dochter net zo waardevol is als een zoon. 1.4 Waarom geen adoptie meer vanaf 24 maanden? Door onderzoek is het steeds duidelijker geworden dat er nauwelijks nog gezonde kinderen vanaf 24 maanden zijn die in aanmerking komen voor adoptie. Tot 2005 mochten er geen aanvragen meer worden gedaan voor adoptie voor kinderen uit China vanaf 24 maanden. Deze maatregel heeft grote gevolgen voor de wachtlijst. In 2005 zouden er een paar aanvragen kunnen worden ingediend, maar ook dit aantal zal zeer beperkt zijn. Er wordt daarom ook verwacht dat een groot aantal van de mensen die wachten op een kindje uit China geen aanvraag kunnen indienen. De achtergrond van deze ontwikkeling is dat de economische omstandigheden worden verbeterd. Hierdoor worden steeds minder kinderen opgegeven voor adoptie. Kinderen die nu nog voor adoptie worden afgestaan zijn over het algemeen nog baby s. Door dit geval wordt de vraag naar kinderen groter. Hoewel het aanbod niet zo groot is. Wat betekent dit: er zijn bijna geen gezonde kinderen vanaf 24 maanden meer in tehuizen die voor adoptie in aanmerking komen; de medische problemen worden steeds erger bij de kinderen. Dit geeft aan dat er weinig kinderen meer zijn met een licht medisch probleem; veel mensen die zich voor adoptie hebben opgegeven weten niet meer hoelang het duurt voor zij een kindje kunnen adopteren. Hierdoor halen zij het kind uit een ander land. De huidige situatie heeft tot gevolg dat de adoptie regeling voor het aantal wachtende op de wachtlijst moeilijk of zelfs onmogelijk wordt. Natuurlijk kunnen de ouders nog wel kinderen uit andere landen adopteren. 1.5 Hoe gaat het nu met deze politiek? China heeft besloten om de geslachtsselectieve abortus strafbaar te maken. Het land is erg bezorgd over het tekort aan vrouwen en is bang dat dit op termijn zal leiden tot sociale conflicten en de kwaliteit van het Chinese ras. De selectieve abortussen zijn dus allang verboden in China, maar de bestaande regelgeving werd al te gemakkelijk genegeerd en de naleving ervan werd slecht gecontroleerd. Door de overtredingen nu strafbaar te maken hoopt de regering een op goede balans te kunnen vinden tussen de geboorten van jongens en meisjes. Tijdens de laatste bevolkingstelling bleek dat in China 20 procent meer jongetjes onder de 5 jaar zijn dan meisjes. Dit aantal komt natuurlijk door de abortussen die worden gepleegd. Elk jaar zijn er zeven miljoen mensen die hun ongeboren kind laten aborteren. Hiervan zijn ongeveer zeven van de tien meisjes. Pagina 3 van 5

4 Onderzoekers zeggen echter dat het probleem niet op te lossen valt met een eenvoudige wet. Zij vinden dat de houding van de ouders al eerste aangepakt moet worden. De ouders moeten namelijk een meisje net zo belangrijk gaan vinden als een jongen. Al jaren voordat het één kind beleid werd ingevoerd, werden jonge meisjes in China verwaarloosd of zelfs vermoord. Sinds enkele jaren suggereren de onderzoekers dat heel jonge meisjes misschien wel het grootste slachtoffer zijn geworden van deze politieke zet. Tegenwoordig worden er nog steeds gruwelijke dingen gedaan om het ongeboren kind te aborteren. De wet zal alleen helpen als er goed wordt gecontroleerd op de wet. Helaas zijn al vele meisjes het slachtoffer geworden van de één kind per koppel politiek. 2.1 Ongeregistreerde kinderen Je bent er wel en toch ook weer niet. Je ademt, je eet, je drinkt, je speelt, maar als het erop aankomt, blijk je helemaal niet te bestaan. Want je ouders hebben je geboorte nooit aangegeven. Officieel ben je er dus helemaal niet. De gevolgen voor kinderen die niet zijn geregistreerd zijn hun hele leven merkbaar. Voor alles en nog wat heb je een geboortebewijs nodig: voor toelating tot school, voor medische zorg, voor een paspoort, voor het openen van een bankrekening, voor een huwelijk en ga zo maar door. Er wordt geschat dat er in China ongeveer een miljoen ongeregistreerde kinderen zijn. Vooral in de grote steden waar het een-kindbeleid streng wordt doorgevoerd. Ouders registreren hun kinderen niet om zo het een-kindbeleid te ontlopen, vooral meisjes worden niet aangegeven. 2.2 Mannenoverschot Nog een negatief gevolg van de doorvoering van het een-kindbeleid is het ontstaan van mannenoverschot. Het klinkt logisch genoeg. Als ongetrouwde jonge mannen bij miljoenen in een bevolking voorkomen en tegelijk niet veel te doen hebben omdat de economie zo beroerd is... wat dan? In ontwikkelingslanden kun je het zelf zien en voelen: hoe twintigers in groepen de hele dag rondlummelen en broeierig kijken. Hun gedwongen werkloosheid veroorzaakt een voelbare dreiging. Hoe meer jonge mannen onder de dertig, hoe groter de hang naar geweld, zo zou uit ander onderzoek blijken. Geweld als uitlaatklep, deels uit competitie (om status, partners, woonruimte misschien), deels vanuit de koppige dans der hormonen. Jongens geboren eind jaren tachtig zijn nu ongeveer volwassen. Onder hen kun je groepsvorming verwachten, onvrede, militant gedrag en vijandigheid. Er wordt gevreesd voor toename van prostitutie en vrouwenhandel. Op zoek naar liefde proberen mannen al bij uitstek on-chinese tactieken, zoals buitenlandse bruiden zoeken en advertenties plaatsen met een wervende tekst die dikwijls het luxueuze interieur van de woning niet onvermeld laat. Dat is wat rijken doen in China's snel groeiende middenklasse en steeds grotere groep miljonairs. De arme sukkelaars stappen op louche huwelijksmakelaars af die meisjes van het platteland ronselen met onzinverhalen over een mooie baan in de stad. Pagina 4 van 5

5 2.3 De Dying Rooms (kindertehuizen) Behalve late abortussen, mannenoverschot en handel in vrouwen heeft het 1-kind-politiek nog een negatief gevolg veroorzaakt. De meeste hebben het nog nooit gehoord, maar in China zijn kindertehuizen die letterlijk The Dying Rooms worden genoemd. Meisjes zijn niet waardevol, ze zijn overbodig en dus worden deze te vondeling gelegd of in prullenbakken gegooid. Maar ook gehandicapte kinderen hebben geen waarde in China, ook deze staat een meedogenloos einde te wachten. Een andere optie is, om de kinderen naar kindertehuizen te brengen. De regering heeft het aantal weeskinderen vastgesteld op en ze willen dat ook zo houden. Het is de bedoeling dat de weeskinderen geadopteerd worden of om op te groeien om later voor zichzelf te kunnen zorgen. Maar omdat er nog steeds teveel kinderen geboren worden, is er geen plek meer in de kindertehuizen. De laatste optie is, om de kinderen naar tehuizen te brengen waar ze worden mishandeld, uitgehongerd en vermoord. Dit zijn de zogenoemde Dying Rooms. Slechts drie van de tien kinderen overleven deze kindertehuizen. Het personeel komt zelden in deze tehuizen, ze komen alleen om de dode kinderen weg te werken. De kinderen worden letterlijk aan hun lot overgelaten. Ze krijgen geen eten, geen schone kleren, geen verzorging of aandacht. De kleine kinderen gaan het snelst dood, dus deze worden vaak al direct bij aankomst in een donkere kamer gelegd waar geen frisse lucht is en geen ramen. Hier worden ze in doeken gewikkeld zodat zij zich niet kunnen bewegen. De regering heeft genoeg geld vrijstaan voor kindertehuizen, maar dat geld verdwijnt vaak in de zakken van ambtenaren en personeel. De baby s die al wat ouder zijn, worden in stoelen vastgemaakt met armen en benen wijdt. Op deze manier kunnen zij niet hun stoel uit. Deze stoelen zitten vaak allemaal aan elkaar vast, waardoor je het effect van een lange bank krijgt. Deze stoelen kunnen niet bewegen, ze staan met vier poten op de grond. De meeste kinderen houden ervan om gewiegd te worden. Nu kan dat niet, zij maken wel continu de wiegbewegingen. Het gevolg hiervan is, is dat ze toch een beetje uit de stoel komen, maar ze kunnen niet meer terug en blijven dan voorover gehangen. Zij moeten net zo lang hangen totdat er een verzorgen komt die hun weer recht in de stoel kan zetten. Dit duurt vaak te lang. Het bloed stroomt al een paar dagen richting de hersenen en de baby s overlijd dan. Pagina 5 van 5