Omslag en titelpagina Wietske Lute Omslagillustratie Fiep Westendorp Vormgeving binnenwerk Irma Hornman, Studio Cursief en Wietske Lute

Transcriptie

1

2

3 De verhalen en zwart-witillustraties in dit prentenboek zijn afkomstig uit de grote verzamelbundel Jip en Janneke, en zijn tevens terug te vinden in de vijf losse delen. De kleurenillustraties bij de verhalen maakte Fiep Westendorp eind jaren zeventig voor het kleuterblad Bobo. Copyright tekst 1953, , 1977, 1985, 2005 Erven van Annie M.G. Schmidt. Copyright illustraties , 2012 Fiep Amsterdam bv; Fiep Westendorp Illustrations. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt, in enige vorm of op welke wijze ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van Em. Querido s Uitgeverij bv, Singel 262, 1016 ac Amsterdam. Omslag en titelpagina Wietske Lute Omslagillustratie Fiep Westendorp Vormgeving binnenwerk Irma Hornman, Studio Cursief en Wietske Lute isbn / nur 281

4 Annie M.G. Schmidt & Fiep Westendorp Zomer met Jip en Janneke Amsterdam Antwerpen Em. Querido s Uitgeverij bv 2012

5 J&J Zomer-druk.indd :12

6 Heel veel ijsjes Op de hoek van de straat staat de ijscoman. Jip heeft hem allang gehoord. Hij sleept Janneke direct mee naar zijn moeder. Mogen we een ijsje, moeder? Vooruit dan maar, zegt moeder. Jip en Janneke krijgen ieder geld. Voor een dikke. Fijn hè? zegt Janneke. Durf jij er hard in te bijten? Jip durft dat best. In drie happen is zijn ijsje op. Janneke doet er een beetje langer over. Het is ook zo koud! Net als ze hun ijsje op hebben, komt Jips vader aan. Op de fiets. Hij kijkt eerst naar Jip en Janneke en dan naar de ijscoman. Willen jullie een ijsje? vraagt hij. Asjeblief, zeggen Jip en Janneke. En vader koopt voor allebei een ijsje. Dag, zegt hij. Lik maar lekker. En weer is het ijsje in een wip op. Ga je met me mee naar huis? zegt Janneke. En Jip gaat mee. Moeder, roept Janneke. De ijscoman is er. O, zegt Jannekes moeder. Is het weer zover? Hier heb je ieder wat geld. Voor een kleintje. 5

7 Jip en Janneke rennen weer naar de wagen. Nou, zegt de ijscoman, jullie weten er ook weg mee! En ja hoor, het is al weer naar binnen. En daar komt Jannekes vader aan. Op de fiets. Hallo, roept hij. Willen jullie een ijsje? Asjeblief, zeggen Jip en Janneke, heel zoet. Van Jannekes vader krijgen ze weer een dikke. Maar als ze dan samen bij Jip thuis zitten, zijn ze een beetje stil. Ze zitten op de bank. En ze zeggen niets. Hoeveel ijsjes hebben jullie gehad? vraagt moeder. Vier, zegt Jip. Hij ziet een beetje bleek. Vier? zegt moeder. In een kwartier? Wat een schandaal! Nu hebben jullie allebei een glijbaan vanbinnen. Nu kun je geen aard appeltjes meer eten. Waarom niet? vraagt Jip. Dan gaan de aardappeltjes glijden, zegt moeder. Heel hard naar beneden. Ja, dat komt ervan. Maar Jip en Janneke willen ook geen aardappeltjes meer eten. Ze willen nooit meer iets eten. Nooit meer. 6

8 Eerste aardbeien In de tuin bij Jip staan aardbeien. Mogen we ze plukken? zeurt Jip de hele dag. Hè nee, jongen, zegt moeder. Je ziet toch dat ze nog niet rijp zijn. Wanneer zijn ze rijp? Als ze rood zijn, zegt moeder. Jip en Janneke gaan iedere ochtend kijken. En iedere middag ook. Ze vinden dat het veel te lang duurt. De aardbeitjes zijn wel een klein beetje rood. Maar nog lang niet helemaal. Ze worden noooooit rijp, zegt Jip boos. Dat komt, zegt moeder, omdat jullie veel te vaak gaan kijken. En omdat jullie er echt op zitten te wachten. Dan duurt altijd alles lang. Jullie moeten wat anders doen. En jullie moeten twee dagen niet gaan kijken naar de aardbeien. Gaat het dan vlugger? vraagt Janneke. Dan gaat het vlugger, zegt moeder. Goed, zegt Jip, dat doen we dan. En ze gaan paardebloemen plukken. En ze maken van de paardebloemen een ketting. En ze gaan de viooltjes begieten in de tuin. 7

9 En de volgende dag gaan ze in de wei spelen bij boer Jansen. En dan wéér de volgende dag zegt moeder: Hoe zou het toch met de aardbeitjes zijn? De aardbeitjes! gilt Jip. Kom mee, Janneke. Ze waren de aardbeien helemaal vergeten. Nu rennen ze de tuin in. En Jip komt terug met een handvol. Kijk eens, roept hij. Helemaal rood. Janneke heeft ook een handje geplukt. Mooi hè? zegt ze opgewonden. J&J Zomer-druk.indd :12

10 Wat is dat vlug gegaan, hè moeder? Dat komt omdat je er niet meer naar gekeken hebt, zegt moeder. En omdat je er niet op hebt zitten wachten. Maar je mag ze niet in de suikerpot dopen, kinders! We zullen ze netjes wassen en dan op een bordje doen. O, wat lekker. De eerste aardbeien. Zo uit de tuin. En zelf geplukt! J&J Zomer-druk.indd :12

11 Jip spuit ook arme poes nat Het is zo warm! Het is zooooo warm! Janneke wil niet meer spelen. Ze ligt op het gras. En ze heeft alleen haar badpakje aan. Wacht, zegt Jip. Ik ga je natspuiten. Nee, gilt Janneke. Ja, zegt Jip. Ja, ja, ik ga je helemaal natspuiten. 10 J&J Zomer-druk.indd :13

12 En Jip neemt de tuinspuit. Hij zet het kraantje aan. Janneke rent heel hard weg. Maar het helpt niet. Ze krijgt een heel straaltje water over zich heen. Oe! Oe!! brult Janneke. Niet doen! Maar Jip gaat door en Janneke wordt klets-klets-nat. En eigenlijk is het wel ﬁjn. Ze is ineens zo lekker koel. Nou jij, zegt ze. En ze pakt Jip de tuin-spuit af. Nee! Ik wil niet! huilt Jip. Hij is zelf heus bang. Maar Janneke heeft echt geen medelijden met hem. En Jip p <ˇ11 J&J Zomer-druk.indd :13

13 krijgt zo n grote straal dat het water uit zijn haren druipt. Er staat een heel plasje om hem heen. Nu zijn ze allebei nat. En ze zijn allebei lekker koel. En nou de poes, zegt Jip. Poezen mogen niet nat worden, zegt Janneke. Dat is zielig. Poes kan er niet tegen. Hè toe, een klein beetje, zeurt Jip. En hij loopt achter poes aan. Die arme poes krijgt een heel straaltje water. Ze zegt heel hard mauw en is ineens weg. Daar zit poes. In de boom. Erg nat. Nare jongen, zegt Janneke. Ze wordt wel weer droog, zegt Jip. In de zon. En poes wordt wel weer droog. Maar ze blijft wel drie dagen boos op Jip. En blaast tegen hem. En dat heeft hij echt verdiend. 12 J&J Zomer-druk.indd :13

14 In de tent In de wei staat een tent. En daar zitten twee jongens in. Ze zijn aan het kamperen, zegt Jip. Slapen ze daar ook? vraagt Janneke. Ja. En ze eten daar ook. En ze blijven er ook als het donker is. Ik wil ook kamperen, zegt Janneke. Ja, zegt Jip. Bij ons in de tuin. Zullen we het eerst vragen? Moeder, roept Jip. We willen kamperen. In de tuin. Goed, zegt moeder. Dan moet je even wachten tot vader thuis is. Die zal je wel helpen. Jip en Janneke staan al op de stoep te wachten. En als vader van zijn fiets springt roepen ze allebei: We gaan kamperen. In de tuin! Heb je dan een tent? vraagt vader. Nee, zegt Jip. Dan zullen we er eentje maken, zegt vader. En dan maken ze samen een echte tent. Van een oud laken, en van drie latten. En van een eindje touw. Ziezo, zegt vader. Kruip er nou maar in. Het is een prachtige tent. En Jip en Janneke kunnen er net in, met z n beidjes. En de poes kan er nog bij. En Takkie ook. 13

16 Moeder brengt boterhammen in de tent. En ze krijgen een fles melk. Eerst drinkt Jip een slok. En dan Janneke. Hoor, zegt Janneke. Het gaat regenen. Wat fijn hè? Ja, ze horen het regenen. Op het dak van de tent. En wij zitten lekker droog, zegt Jip. En we blijven hier vannacht ook slapen. Maar het gaat zo hard regenen. En het dak wordt nat. En dan gaat het waaien. Jip en Janneke kruipen heel dichtbij elkaar. En ze nemen de poes op schoot. Het stormt... zegt Jip. En dan opeens... floep... daar waait de tent om. Jip en Janneke liggen onder het laken. De latten zijn omgevallen. En alles is zo nat! Treurig gaan ze naar huis. En moeder zegt: Het hindert niet hoor. Als het mooi weer wordt, doen we het nog eens. 15

17 Dat heeft de zon gedaan Niet te lang in het water, Jip! Kom uit het water, Jip! Maar Jip vindt het zo heerlijk in zee. Hij wil er niet uit komen. En moeder staat al zo lang te roepen: Kom er nou uit, Jip. Het is ook zulk mooi weer. En de zon schijnt zo lekker. En de zee is zo blauw. En een hele dag aan zee, een heeele dag! Daarom wil Jip nooit meer uit het water komen. Janneke is er allang uit. Die ligt al te slapen in de schaduw. Die was zo moe van de golven. Nu wordt moeder ongeduldig. Ik kom je halen, roept ze. J&J Zomer-druk.indd :13

18 Joe-hoe, gilt Jip. En hij loopt heel hard verder de zee in. Hij gaat zo diep, zo diep. En daar komt moeder. Ze pakt Jip bij zijn zwembroek en ze trekt hem eruit. Jip brult. Jip is kwaad. Maar moeder droogt hem af met een handdoek. En moeder zet hem in de schaduw, naast Janneke. Ssst, zegt ze, Janneke slaapt. Nu jij ook slapen, Jip. Nu, dat duurt niet lang. Jip slaapt algauw als een roos. Maar als hij wakker wordt! Oei, dan doet het pijn. Zijn rug doet pijn. Zijn arm doet zo n pijn. En zijn nek. En het is allemaal vuurrood. Dat heb je d r van, zegt moeder. Nu ben je verbrand. Hoe kan dat nou, zegt Jip. Ik was toch in het water? J&J Zomer-druk.indd :13

19 Ja, zegt moeder, maar je bent toch verbrand, door de zon. We zullen er gauw wat op smeren. Zo, dat helpt. Au, gilt Jip. En als ze samen in de trein zitten, om weer naar huis te gaan, moet Jip aldoor huilen. Het doet zo n pijn, zegt hij. Het doet heel erg pijn. Zal ik even blazen? vraagt Janneke. Dan doet het niet pijn meer. En ze blaast in Jips nek. En over zijn rugje. En in zijn bloesje. Zie je wel, zegt Janneke, nou gaat het over. Ja, zegt Jip. Nou gaat het over. Maar het duurt toch nog wel een hele dag voor het over is. Ik ga nooit meer zo lang in zee, zegt Jip. 18

20 De meloen Daar komt Janneke aan. Ze draagt een ding. Een groot rond ding. Wat is dat? zegt Jip. Een meloen, zegt Janneke. Voor jou. Ik lust geen meloen, zegt Jip. Neem het maar weer mee. Janneke zet de meloen neer en ze kijkt sip. Maar moeder zegt: Hè Jip, dat is niet aardig. Als je een meloen krijgt, moet je zeggen: O, wat lekker, dank je wel. Maar ik vind het niet lekker, zegt Jip. Je hebt het nog nooit gegeten, zegt moeder. Je weet er niks van. En moeder snijdt de meloen open. Jip en Janneke krijgen ieder een partje. Met veel suiker erop. En met een lepeltje. Jip proeft. Ik vind het toch lekker, zegt hij. Ik vind het ook lekker, zegt Janneke. Zie je wel, zegt moeder. Heb je t op? Dan maken we van de schillen bootjes. Kijk, met een mast en een zeil. En die pitjes doen we erin. Dat zijn mannetjes. Het zijn mooie bootjes. Maar ze kunnen niet in het bad varen. 19

21 Dan zinken ze. Als ik een pit plant, komt er dan een meloenboom? vraagt Jip. Probeer het maar, zegt moeder. Jip plant de pit. En hij gaat iedere dag kijken of er een boom komt. Wat denken jullie? Zou er een meloenboom groeien in Jips tuin? 20

24 Poppetjes van klei Het onweert. Jip en Janneke zitten in de kamer. Boeng! Boem! Boemel-de-boem! zegt het in de lucht. En dan na een poosje komt het weerlicht, flits! En dan weer boemel-de-boem! Ik ben niet bang, zegt Jip. Ik ben ook niet bang, zegt Janneke. Maar haar stemmetje bibbert erg. Ze kruipt met haar hoofdje onder tafel. Wat doe je nou, zegt Jip. Niks, zegt Janneke. Ik zoek wat. Maar ze zoekt echt niets. Ze is gewoon bang. Weet je wat, zegt moeder. We gaan poppetjes maken. Van klei. En wie t mooiste poppetje maakt krijgt van mij een stroop wafel. Ze haalt de kleidoos en dan gaan ze beginnen. Jip maakt een hele familie. Hij maakt een vader van klei, en een moeder van klei, en zeven kindertjes, allemaal van klei. Janneke is bezig aan een beest. Wat voor beest, Janneke? Maar Janneke wil het niet zeggen. Ze werkt heel hard. Boem, boem, boemeleboem, zegt het in de lucht. Maar Janneke heeft het zo druk. Ze hoort het niet eens meer. Ik ben klaar, roept Jip. 23