Fabaceae. 3 e Grootste familie (730 geslachten, soorten) vroeger Leguminosae. Gleditsia Laburnum Robinia Sophora

Transcriptie

1 Fabaceae 3 e Grootste familie (730 geslachten, soorten) vroeger Leguminosae Gleditsia Laburnum Robinia Sophora

2 Gleditsia 14 soorten, Verspreid over Centraal en Oost Azië, Noord- en Zuid-Amerika, Iran en Tropisch Afrika. Gleditsia amorphoides Gleditsia aquatica Gleditsia caspica Gleditsia ferox Gleditsia heterophylla Gleditsia japonica Gleditsia macrantha Gleditsia microphulla Gleditsia sinensis Gleditsia triacanthos

3 Gleditsia triacanthos L. Valse Christusdoorn, Honey Locost (E), Févier à Trois épines (Fr), Falscher Christusdorn (D) Herkomst: Noordoosten en midden van de Verenigde Staten. Kan 20-25m hoog worden. (in de natuur tot 45m) Kroon: aanvankelijk opgaand later bolrond, met lagen van horizontale takken, oudere bomen krijgen afgeplatte top.

4 Gleditsia triacanthos L.

5 Gleditsia triacanthos L. Schors zwartachtig of purpergrijs, op oude bomen schubbig met lange vrij smalle stroken, vaak met groepjes van vertakte doorns die tot 20cm lang kunnen worden. Twijgen eerste jaar groen, vervolgens bruin tot grijsbruin met opliggende oranje lenticellen. Knoppen oranje bruin plat kegelvormig, juist boven de bladbasis.

6 Gleditsia triacanthos L. Bladeren: Geveerde en dubbelgeveerde bladeren. Met 7-18 paren deelblaadjes, dikwijls geen eindbladje. Deelblaadjes ovaal, 2-3cm Bladrand met voorwaarts gerichte tanden. Bovenzijde helder frisgroen, met hier en daar witachtige haren. Onderzijde lichter groen met haartjes op de verheven middenrib. Bladsteel en rachis rond, met groene haartjes, met verdikte bladsteelvoet. Herfstkleur helder goudgeel.

7 Gleditsia triacanthos L. Bloei: bloei in mei/juni Eénhuizig, soms tweehuizig. Mannelijke bloemen in aartjes, geelgroen Vrouwelijke bloemen in lichtgroene trossen. Vruchten: zeer grote blinkende donkerbruine gedraaide peulen, 15-40cm lang. Bevatten vele platte donkerbruine boonvormige zaden.

8 Gleditsia triacanthos L. Cultuureisen: Weinig eisen stellend, bestand tegen droogte, wegenzout en luchtverontreiniging. Graag zonnige standplaats. Op winderige plaatsen, op rijke grond last van takbreuk, door snelle groei. Strikte begeleidingsnoei noodzakelijk omdat een doorgaande spil moeilijk gevormd wordt. Voorjaarssnoei kan bloeden tot gevolg hebben. Winterhardheidszone 5 Gebruik: Parkboom en solitair Ook als straat- en laanboom, zelfs in verharding. Wel opletten voor de doornen.

9 Gleditsia triacanthos L. Cultivars: Elegantissima : struikvorm met fijner loof F. Inermis: zonder doornen, verder als soort. Imperial : regelmatige kroon met doorgaande spil Moraine : mannelijke kloon van f.inermis Shademaster : brede opgaande kroon, geen doornen, weinig vruchten. Skyline : doorgaande spil, piramidale groeiwijze. Sunburst : jong schot geel, later geelgroene, weinig doornen, groeit minder krachtig, meer last van galmug..

10 Laburnum 2 soorten, Verspreid over Zuid Europa en West Azië. Laburnum alpinum Laburnum anagyroides Laburnum x wateri Vossii

11 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp. L. alpinum x L. anagyroides Herkomst: Kan 5-7m hoog worden. Kroon: vaasvormig.

12 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp.

13 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp. Schors stam glad en bruingroen. Twijgen groen, kort, iets behaard. Grijsgroene behaarde knoppen.

14 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp. Bladeren: Drietallig, deelblaadjes eirond tot ovaal cm Bladrand gaaf. Bovenzijde glanzend groen. Onderzijde behaard

15 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp. Bloei: bloei in mei/juni Opvallend rijk, tot 50cm lange goudgele trossen Vruchten: peulen met zeer weinig zaadjes.

16 Laburnum x watereri Vossii (Kirchn.) Dipp. Cultuureisen: Open en voedzame bodem. Slecht windbestendig, soms slechte verankering van de wortels. Winterhardheidszone 5 Gebruik: Parkboom en tuinboompje

17 Robinia 4-5 (20) soorten, allemaal in het oosten van de Verenigde Staten. Robinia boyntonii Robinia hartwegii Robinia hispida Robinia kelsyi Robinia luxurians Robinia nana Robinia neomexicana Robinia pseudoacacia Robinia viscosa

18 Robinia pseudoacacia L. Valse acacia, Black Locost, False Acacia (E), Fauxacacia (Fr), Falsche Akazie (D) Herkomst: Midden en oosten van de Verenigde Staten. Kan 20-25m hoog worden. Kroon: Grillige open kroon, koepelvormig met een vlakke top.

19 Robinia pseudoacacia L.

20 Robinia pseudoacacia L. Schors saaigrijs, zeer ruw gegroefd met een netwerk van ruwe riggels en scheuren. Bij jonge bomen veel minder ruw. Twijgen donkerbruin tot roodbruin, gegroefd, niet behaard. Op sterkgroeiende scheuten scherpe doorns.(tot 2,5cm lang.) Knoppen klein, naakt, verscholen in de voet van de bladsteel.

21 Robinia pseudoacacia L. Bladeren: Oneven geveerde bladeren.15-30cm lang. Met 9-19 deelblaadjes, Deelblaadjes ovaal, 1,5-4,5cm Bladrand gaaf. Bovenzijde donker blauwgroen Onderzijde grijsgroen, beide zijden eerst zijdeachtig behaard maar al snel min of meer kaal/ Herfstkleur geel.

22 Robinia pseudoacacia L. Bloei: bloei in juni Eénhuizig. Opvallende bloemen in hangende trossen tot 15cm. Cremewit individuele bloempjes 2cm. Sterk geurend. Vruchten: platte leerachtige peulen. Roodbruin. Elke peul met 3-14 donkerbruine platte zaadjes. De peulen blijven lang aan de boom.

23 Robinia pseudoacacia L. Cultuureisen: Weinig eisen maar liefst op kalkrijke lichte gronden die niet te nat zijn. Matig windbestendig, op rijke grond last van takbreuk, door snelle groei. Soms last van scheefwaaien. Winterhardheidszone 5 Gebruik: Parkboom en solitair Ook als straat- en laanboom, opletten voor oppervlakkige beworteling en opdrukken vande verharding.

24 Robinia pseudoacacia L. Cultivars: Vrij veel, de meest gebruikte: Bessoniana : veel variatie, normaal met rechte stam en ovale kroon, blijft over het algemeen kleiner. Frisia : goudgele bladeren gedurende het ganse groeiseizoen. Pyramidalis : smal zuilvormige kroon. Sandraudiga : iets roze getinte bloemen. Umbraculifera : bolacacia. Vele vormen. Normaal veredeld op onderstam van 2,20-2,50m. Indien niet gesnoeid wordt kroon koepelvormig.

25 Sophora 50(80) soorten, verspreid over de ganse wereld. Sophora davidii Sophora flavescens Sophora japonica Sophora.

26 Sophora japonica L. Honingboom, Japanse pagodeboom, Honey Tree (E), Arbre de Miel (Fr), Honingbaum (D) Herkomst: China, Korea. Kan 15-20m hoog worden.(in de natuur 25m) Kroon: waaiervormig tot rond, later onregelmatig koepelvormig

27 Sophora japonica L.

28 Schors Donkerbruin of grijs, gegroefd met brede richels. Twijgen verschillende jaren heldergroen, enkel heel jong donzig behaard, later kaal, met lichte lenticellen. Bij breken onaangename (?) geur. Knoppen klein, 1mm, verscholen in de verdikte voet van de bladsteel. Sophora japonica L.

29 Sophora japonica L. Bladeren: Oneven geveerde bladeren.15-25cm lang. Met (7)9-15(17) deelblaadjes, Deelblaadjes ovaal, 1,5-4,5cm duidelijk gepunt, en ronde bladschijfvoet. Bladrand gaaf. Bovenzijde donker matgroen, zonder beharing. Onderzijde blauwachtig omwille van de witachtige beharing. Hoofdnerf opliggend. Bladsteel en rachis rond en groen, deelblaadjes staan in paren of alternerend op een behaard steeltje van 2-3mm. Geen herfstkleur

30 Sophora japonica L. Bloei: bloei in juli-september (oktober) Eénhuizig. Opvallende bloemen in wat warrige pluimen tot 30cm. roomwit individuele bloempjes 1,5cm. Sterk geurend. Vruchten: snoerachtige opgezwollen peulen, eerst groen en behaard, later rijpend naar grijs. Elke peul met 1 tot 6 zaadjes.

31 Sophora japonica L. Cultuureisen: Optimaal op kalkrijke humeuze bodem, maar ook op armere droge gronden. Absoluut ongeschikt voor natte plaatsen. Vormt diepgaand wortelstelsel. Matig windbestendig. Stadsboom bij uitstek, verdraagt verharding, lage luchtvochtigheid, luchtverontreiniging, en strooizout. Vorstgevoelig, vooral jonge, slecht afgerijpte twijgen gevoelig. Intensieve begeleidingssnoei nodig omwille van dode scheuten en neiging tot vergaffelen Voorjaarssnoei kan tot bloeden leiden. Winterhardheidszone 6 Gebruik: Parkboom en solitair, ook op industrieterreinen Ook als straat- en laanboom,

32 Sophora japonica L. Cultivars: Columnaris : met smallere opgaande kroon. Datiana : met kronkelende twijgen en gekruld blad Harry van Haaren : loopt goudgeel uit, met opvallend groen takken en twijgen. Pendula : geënt, breed treurend, dichte kroon. Princeton Upright : ovaal, opgaande kroon. Regent : met doorgaande rechte stam breed ovale kroon. Varegata : met bont blad Violacea : met paarse vlekjes in de bloemen.