Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 17 DECEMBER 2014 P F/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P F I. J. V., Mrs. Johan Durnez en Erwin Goffin, advocaten bij de balie te Leuven, II. R. K., Mr. Luc Eliaerts, advocaat bij de balie te Antwerpen, III. QUICK RESTAURANTS nv, Mr. Paul Wouters, advocaat bij het Hof van Cassatie, IV. D. H., Mrs. Ann Van Hoey, advocaat bij de balie te Dendermonde, en Tineke Van Hoey, advocaat bij de balie te Brussel, V. P. V., Mr. Dries Pattyn, advocaat bij de balie te Brugge,

2 17 DECEMBER 2014 P F/2 VI. 1. B. B., 2. Christophe CHARDON, optredend als curator van het faillissement van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Professional Team Services, Mrs. Frédérique Janssens, Pierre Monville en Mona Giacometti, advocaten bij de balie te Brussel, cassatieberoepen III en V tegen CENTRUM VOOR GELIJKE KANSEN EN BESTRIJDING VAN RACISME, Mr. Raf Verstraeten, advocaat bij de balie te Leuven. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF De cassatieberoepen zijn gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Brussel, kamer van inbeschuldigingstelling, van 16 mei De eiseres, de naamloze vennootschap Quick Restaurants en de eiser P. V. voeren elk drie middelen aan. De eisers J. V., R. K., D. H. en de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid Professional Team Services voeren twee middelen aan en de eiser B. B. voert een middel aan. De memories zijn aan dit arrest gehecht. Afdelingsvoorzitter Frédéric Close heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Damien Vandermeersch heeft geconcludeerd.

3 17 DECEMBER 2014 P F/3 II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling A. Cassatieberoep van de naamloze vennootschap Quick Restaurants 1. In zoverre het cassatieberoep is ingesteld in de hoedanigheid van inverdenkinggestelde Eerste middel Eerste onderdeel Het middel, dat miskenning aanvoert van de bewijskracht van de akten, verwijt het arrest dat het oordeelt dat de kantschriften van de arbeidsauditeur van 3 en 15 februari 2012 de zaak bij de onderzoeksrechter aanhangig hebben gemaakt, hoewel uit de bewoordingen ervan nergens blijkt dat die magistraat daarin verzocht werd de zaak te onderzoeken. Het kantschrift van 3 februari 2012 volgt op dat van de onderzoeksrechter waarmee het openbaar ministerie wordt gevraagd hem de dossiers toe te sturen, eventueel vergezeld van vorderingen. Het vermeldt dat met dit kantschrift het gehele dossier bij het onderzoeksdossier wordt gevoegd. Dat nieuwe dossier werd materieel gevoegd bij kantschrift van de auditeur van 15 februari, zoals blijkt uit de vermelding voor samenvoeging met mijn zending van 3 februari en met hetzelfde oogmerk. Door, op uitdrukkelijk verzoek van de onderzoeksmagistraat, te beslissen een onderzoeksdossier te voegen bij een ander waarin hij aangeeft een ontwerp van vordering te hebben opgemaakt, heeft de arbeidsauditeur zijn wil te kennen gegeven om de zaak uit handen te geven en het verder onderzoek aan de onderzoeksrechter toe te vertrouwen. Het arrest dat oordeelt dat de arbeidsauditeur de zaak bij de onderzoeksrechter aanhangig heeft gemaakt met de kantschriften van 3 en 15 februari 2012, heeft bijgevolg daarvan een uitlegging gegeven die niet onverenigbaar is met de bewoordingen ervan.

4 17 DECEMBER 2014 P F/4 Het onderdeel mist feitelijke grondslag. Tweede onderdeel Het onderdeel voert aan dat, aangezien het arrest oordeelt dat het dossier door de onderzoeksrechter te Antwerpen aan de arbeidsauditeur te Brussel werd toegestuurd met schending van artikel 69 Wetboek van Strafvordering, de kamer van inbeschuldigingstelling niet naar recht heeft kunnen beslissen dat de feiten die nog steeds bij zijn collega te Antwerpen aanhangig blijven, rechtsgeldig bij de onderzoeksrechter te Brussel aanhangig zijn gemaakt. De onwettigheid van de toezending van het dossier, voortvloeiend uit het feit dat het onderzoeksgerecht de zaak niet aan de onderzoeksrechter te Antwerpen heeft onttrokken, leidt niet tot een bevoegdheidsconflict tussen twee onderzoeksrechters, aangezien de ene de zaak uit handen geeft terwijl het openbaar ministerie de zaak regelmatig bij de andere aanhangig heeft gemaakt. Daaruit volgt dat de schending van het voormelde artikel 69 geen regeling van rechtsgebied vereist. Die onwettigheid doet voorts geen afbreuk aan de regelmatigheid van de aanhangigmaking van de zaak bij de onderzoeksrechter, aangezien die blijkt uit de regelmatige vorderingen van een territoriaal bevoegde arbeidsauditeur. Het onderdeel kan niet worden aangenomen. ( ) B. Cassatieberoep van J. V. 1. In zoverre het cassatieberoep gericht is tegen de met toepassing van artikel 235bis van het Wetboek van Strafvordering gewezen beslissing Eerste middel Het middel komt op tegen het arrest in zoverre het beslist dat het dossier bij de onderzoeksrechter te Brussel aanhangig werd gemaakt na de vaststelling dat het rechtstreeks door de onderzoeksrechter te Antwerpen werd toegezonden, zonder dat de raadkamer de onttrekking had bevolen.

5 17 DECEMBER 2014 P F/5 Het leidt daaruit af dat, eensdeels, de onderzoeksrechter niet bevoegd was om dat dossier te onderzoeken en dat, anderdeels, de toestand een positief bevoegdheidsconflict doet ontstaan in de zin van artikel 526 Wetboek van Strafvordering. De mate waarin de zaak bij de rechter aanhangig is gemaakt, mag niet worden verward met de bevoegdheid van de rechter en worden elk na elkaar onderzocht. Het arrest stelt vast dat de zaak regelmatig bij de onderzoeksrechter te Brussel aanhangig werd gemaakt door de schriftelijke, gedagtekende en ondertekende vorderingen van de arbeidsauditeur te Brussel, die territoriaal bevoegd is, en die eerstgenoemde, op diens uitdrukkelijk verzoek tot eventuele vorderingen, een dossier toestuurde om bij zijn onderzoek te voegen. De omstandigheid dat de onderzoeksrechter dat dossier eerst uit handen heeft gegeven met schending van artikel 69 van datzelfde wetboek, heeft geen gevolgen voor de wettigheid van die vorderingen en, bijgevolg, op de aanhangigmaking bij de rechter. Aangezien de betwiste feiten zich in zijn arrondissement hebben voorgedaan, was hij territoriaal bevoegd om ze te onderzoeken, temeer daar zijn materiële en persoonlijke bevoegdheid niet wordt betwist. In zoverre het middel aanvoert dat de onderzoeksrechter niet bevoegd was, kan het bijgevolg niet worden aangenomen. Hoewel daaruit volgt dat twee onderzoeksrechters die niet tot elkaars rechtsgebied behoren, aldus kennis hebben genomen van dezelfde misdrijven of van samenhangende misdrijven, ontstaat daaruit geen geschil over rechtsmacht, aangezien de onderzoeksrechter te Antwerpen de zaak uit handen heeft gegeven en de zaak regelmatig bij de onderzoeksrechter te Brussel aanhangig werd gemaakt. In zoverre het middel besluit tot de noodzaak tot regeling van rechtsgebied, faalt het naar recht. Ambtshalve onderzoek van de beslissing De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. ( )

6 17 DECEMBER 2014 P F/6 Dictum Het Hof, Vernietigt het arrest in zoverre het uitspraak doet over de strafvordering tegen P. V. Verwerpt de overige cassatieberoepen. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde arrest. Laat de kosten van het cassatieberoep van P. V. ten laste van de Staat. Veroordeelt de overige eisers tot de kosten van hun cassatieberoep. Verwijst de aldus beperkte zaak naar het hof van beroep te Brussel, kamer van inbeschuldigingstelling, anders samengesteld. Aldus geoordeeld door het Hof van Cassatie, tweede kamer, te Brussel, door afdelingsvoorzitter Frédéric Close, de raadsheren Benoît Dejemeppe, Pierre Cornelis, Gustave Steffens en Françoise Roggen, en in openbare terechtzitting van 17 december 2014 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Frédéric Close, in aanwezigheid van advocaat-generaal Damien Vandermeersch, met bijstand van griffier Tatiana Fenaux. Vertaling opgemaakt onder toezicht van afdelingsvoorzitter Luc Van hoogenbemt en overgeschreven met assistentie van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky. De afgevaardigd griffier, De afdelingsvoorzitter,