BORDENVISSERIJ OP ALTERNATIEVE SOORTEN IN HET ENGELS KANAAL

Transcriptie

1 BORDENVISSERIJ OP ALTERNATIEVE SOORTEN IN HET ENGELS KANAAL H. POLET Januari 2012 Rapport gefinancierd door Europese Commissie (EVF) en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap

2

3 Sectie Technisch Visserijonderzoek Hans Polet (Coördinator) Eddy Buyvoets (Vistuig - Zeereizen) eddy.buyvoets@ilvo.vlaanderen.be Fernand Delanghe (Technische ondersteuning - Zeereizen) fernand.delanghe@ilvo.vlaanderen.be Jochen Depestele (Ecologie - Dataverwerking) jochen.depestele@ilvo.vlaanderen.be Kris Van Craeynest (Adviesverlening - Dataverwerking) kris.vancraeynest@ilvo.vlaanderen.be Norbert Van Craeynest (Vistuig - Schipper) norbert.vancraeynest@ilvo.vlaanderen.be Christian Vanden Berghe (Meetapparatuur - Zeereizen) christian.vandenberghe@ilvo.vlaanderen.be Els Vanderperren (Strategie - Visserijtechniek) els.vanderperren@ilvo.vlaanderen.be Kevin Vanhalst (Databeheer - Mediabeheer) kevin.vanhalst@ilvo.vlaanderen.be Johny Vanhee (Visserijtechniek - Zeereizen) johny.vanhee@ilvo.vlaanderen.be BORDENVISSERIJ OP ALTERNATIEVE SOORTEN IN HET ENGELS KANAAL 06 januari 2012 Auteur Hans Polet Contactpersonen Kris Van Craeynest, Hans Polet Rapportnummer TECH/2011/03 Projectnaam Kanaalvisserij Projectcode VIS/10/A/07/Div Periode 01/01/ /06/2011 Projectpartners B.V.B.A. Rederij Wilmar, ILVO-Visserij Financiering Europese Commissie (EVF) Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap Dirk Verhaeghe (Projectondersteuning - Zeereizen) dirk.verhaeghe@ilvo.vlaanderen.be Bart Verschueren (Technologie - Meetapparatuur) bart.verschueren@ilvo.vlaanderen.be

4

5 INHOUD 1 Inleiding Pijlinktvis Ondersteunende activiteiten Aanleiding Studiereis Stellendam - 20/03/ Studiereis Stellendam - 20/12/ De visserijmethode Het vaartuig Het vistuig Het cascadeurnet opgetuigd met vork Prijsinfo ivm project Kanaalvisserij Begeleide zeereizen Akoestische opmeting van het vistuig op zee januari Akoestische opmeting van het vistuig op zee januari Akoestische opmeting van het vistuig op zee februari Aanvoer en besomming Projectadministratie... 32

6 1 INLEIDING De Belgische vloot telt slechts enkele traditionele bordenvissers die actief zijn in de Zuidelijke Noordzee. Deze vaartuigen zijn jarenlang rendabel geweest met als voornaamste doelsoorten tong en rog. Bijvangstreglementeringen en quota beperken deze visserij steeds meer met als gevolg dat deze bordenvisserij dreigt zijn rendabiliteit te verliezen. Het vaartuig O 154 vist doorgaans met drielingnetten in de monding van de Thames. Voor de periode november januari heeft de rederij die dit vaartuig uitbaat een mismatch aan quota om rendabel te kunnen vissen. Daarom wordt een alternatieve visserij gezocht om deze periode te overbruggen. Een mogelijk alternatief is de visserij met bordennetten op inktvis in het Engels Kanaal. Dit project beoogt praktijktesten met de bordennetten die vandaag ingezet worden in de inktvisvisserij in het Engels Kanaal. Het vaartuig dat deelneemt is de O 154 van rederij Wilmar bvba uit Oostende. 2 PIJLINKTVIS De pijlinktvis behoort tot de stam van de Mollusca (weekdieren). Verder wordt hij ingedeeld in de klasse van de Cephalopoda (koppotigen), in de onderklasse Coleoidea, in de superorde van de Decapodiformes en de orde van Teuthidia. De pijlinktvis (Fig. 2-1) omvat drie soorten cephalopoden die aanwezig zijn in de NO-Atlantische wateren van Noorwegen tot de Middellandse Zee. In het Engels Kanaal domineren twee Loligo soorten waarvan het verspreidingsgebied sterk overlapt, namelijk L. forbesi en L. vulgaris. De pijlinktvis leeft zowel dicht bij de bodem als in de waterkolom en voedt zich met kleine schaaldieren en vis. Hij sterft na de reproductie, na één of twee winters. De migratie van de pijlinktvis is nog niet goed gekend. In het Engels Kanaal gebeurt de migratie van de scholen van west naar oost. L. forbesi kent een iets meer noordelijk en offshore verspreidingsgebied, van het zuiden van Noorwegen en de Faeröer tot 20 NB in Afrika en in gans het Middellands Zeegebied. Het paaiseizoen loopt over een vrij lange periode, van november tot april met een hoogtepunt in december januari. Er is geen bewijs voor samenscholing tijdens het paaiseizoen en de eieren worden teruggevonden op dieptes tussen 10 en 300m. De wijfjes werpen eiklusters af met meerdere tientallen eitjes die afgezet worden op vaste substraten. Een L. forbesi vrouwtje zou tot eieren kunnen afzetten. De groei is snel en juvenielen komen reeds na een drietal maand binnen het bereik van de visserij, in de periode juni tot oktober. De levenscyclus is weergegeven in Fig Zoals bij de meeste invertebraten hangt de groeisnelheid en de ontwikkeling van de eieren sterk af van de temperatuur. De eieren in Fig. 2-5 hebben, om uit te komen, zo'n 25 dagen nodig bij 22 C en 45 dagen bij 13 C. L. vulgaris is iets kleiner dan L. forbesi met een maximum gewicht van 1.5 kg en een mantel lengte van 42 cm. De pijlinktvis heeft een inwendig skelet, wat bestaat uit een chitineschild wat in het achterlijf ingebed is. Verder heeft de pijlinktvis twee kieuwen en drie harten. Een systemisch hart en twee kieuwharten. De aanvoer van cephalopoden in de NO-atlantische en mediterrane regio van is gegeven in Fig

7 FIG ANATOMIE VAN DE LOLIGINIDAE FIG LOLIGO FORBESI (PZ MYERS) 5

8 FIG LOLIGO VULGARIS (HANS HILLEWAERT) FIG DE LEVENSCYCLUS VAN L. FORBESI. 6

9 FIG EIEREN VAN L. VULGARIS (PETER WIRTZ) FIG AANVOER VAN CEPHALOPODEN IN DE NO-ATLANTISCHE EN MEDITERRANE REGIO VAN

10 3 ONDERSTEUNENDE ACTIVITEITEN 3.1 Aanleiding De reders en schippers van de O 154 Wilmar en de O 316 Aegir zoeken, vanwege de knellende quota, een alternatief voor de bordenvisserij op tong in de Zuidelijke Noordzee in de late herfst/vroege winter. In Boulogne (Noord-Frankrijk) worden regelmatig Nederlandse bordenvissers opgemerkt die in de haven liggen tijdens de weekends in de winterperiode. Dit was de aanleiding om de vangstsamenstelling van betreffende vaartuigen te analyseren op basis van de aanlandingsgegevens in de visveilingen (PEFA) (Fig. 3-1). Hieruit bleek het voornamelijk over niet-gequoteerde soorten te gaan zoals pijlinktvis, mul en zeebaars en pelagische soorten zoals horsmakreel en makreel. De vangstopportuniteiten zijn duidelijk seizoenaal waarbij de maanden december en januari het meest interessant lijken. Pijlinktvis maakt de bulk uit van de aanvoer maar de bijvangsten zijn niet verwaarloosbaar en maken samen nog een aanzienlijk aandeel uit van de besomming. Via contacten met Kanaalvissers bleek dat het vooral moderne Eurokotters zijn die ook vanwege quotaproblemen overschakelen op die visserij en hierbij aan een redelijke besomming geraken. Verdere navraag leidde ons naar de Coöperatie Westvoorn te Stellendam en na overleg met de schippers werd een afspraak vastgelegd met Arie Lokker, de nettenspecialist van het bedrijf. FIG. 3-1 DE AANVOER VAN INKTVIS PER ZEEDAG (MEDIAAN) VAN EEN SELECTIE NEDERLANDSE VISSERSVAARTUIGEN IN DE PERIODE

11 Andere Zeekat Zeebaars Makreel Grijze poon Schol Rode poon Kabeljauw Schar Mul Horsmakreel Steenbolk Wijting Aanvoer bijvangst per zeedag ( ) Bijvangstaanvoer /dag (kg) FIG. 3-2 DE AANVOER VAN BIJVANGST PER ZEEDAG (MEDIAAN) VAN EEN SELECTIE NEDERLANDSE VISSERSVAARTUIGEN IN DE PERIODE Studiereis Stellendam - 20/03/2009. Op 20 maart 2009 werd een bezoek georganiseerd naar Coöperatie Westvoorn te Stellendam. De deelnemers waren schipper Johan Lapeire (O 154), reder/schipper Danny Pieters (O 316), Eddy Buyvoets (ILVO), Norbert Van Craeynest (ILVO) en Danny Huyghebaert (SDVO). Thema van het bezoek is de uitrusting van de hekkotters O 154 en O 316 met vistuig. De O 154 vist met Dunbarborden en drielingnetten, de O 316 vist met Bisonborden en de twinrig. De Nederlandse Kanaalvissers gebruiken Morgèreborden van het type Ovalfoil, de borden die bij ons gebruikt worden in de outrigvisserij. Er werd eerst getest met Thyboronborden maar deze scheren te wijd open. Zoals bij de andere bordenvisserijen is de oppervlakte van de borden erg belangrijk. Arie Lokker haalt netplannen boven van het type Cascadeur, bodemnetten met een hoge kap die goed combineren met Morgèreborden omdat bij teveel spreiding de kap naar beneden wordt getrokken. Het net wordt algemeen gebruikt door de Franse vaartuigen uit Pas de Calais, Normandie en Bretagne. Danny Pieters heeft zeer veel ervaring met het systeem. De onderpees van het net wordt via lijnen (onderoplangers) aan de borden bevestigd, terwijl de bovenpees via lijnen (bovenoplangers) op de sleepkabels bevestigd worden. De bovenpees krijgt door een groot aantal vlotters veel drijfvermogen en de onderpees wordt beschermd door een pees met rubberschijven over de gehele lengte. De schijven hebben een diameter van 15 à 25 cm. Het materiaal voor de netten is, mede door het gebruik van Dyneema gemoderniseerd. Er wordt gevist met een enkel net omdat de bestekken nogal kort liggen en daardoor een hoge wendbaarheid noodzakelijk is. Het vissen in de punten (ravels) is bijna onmogelijk. Uit het gesprek blijkt dat het gebruik van de Marelectrekkrachtmeter een pluspunt is. Ook het aanwenden van netmonitoringsystemen is aan te bevelen, hierbij wordt de Scanmar als beste product naar voor geschoven. Op 1 vaartuig werkt men met Netmind en dit geeft een bevredigend resultaat. 9

12 Tijdens de rondleiding in de Coöperatie wordt een overzicht gegeven van het modern nettenmateriaal (dyneema-netwerk en spectra verwerkt in bovenpezen, drijvende bovenpezen enz.). Ook de optuigingen van de netten van de Kanaalvissers en Flyshooters worden uitgebreid gedemonstreerd. Het wordt duidelijk dat de nettenmaker een vroege en weloverwogen beslissing heeft genomen om de weg van de alternatieve visserij in te slaan en dit zorgt voor drukke tijden in het bedrijf. De aanwezigheid van het Padmosbedrijf op enkele honderden meters in de binnenhaven is daar niet vreemd aan. Op deze werf worden bijna alle flyshooters omgebouwd. Naar aanleiding van dit bezoek werd het vistuig, een cascadeurnet, aangekocht. 3.3 Studiereis Stellendam - 20/12/2010. Op 20 december 2010 werd een tweede bezoek georganiseerd aan Coöperatie Westvoorn te Stellendam. De deelnemers waren schipper Johan Lapeire (O 154), Eddy Buyvoets (ILVO) en Norbert Van Craeynest (ILVO). De bedoeling was de fine tuning van het vistuig. De stand en afmetingen van het inktvisnet (type Cascadeur) met hoge kap en bovenoplanger op de sleepkabel werd besproken. Bij vorige metingen bleek dat de borden een spreiding hadden tot 40m en de kap (bovenpees) 3,5m hoog kwam. Deze spreiding is te groot en zorgt er tevens voor dat de kap niet hoger komt. Er werd aangeraden een spreiding van de borden te realiseren tot 30m en met behulp van extra drijvers de kap op 4,5m hoogte te krijgen. Ook het lengteverschil tussen boven- en onderoplangers werd herbekeken. Daarnaast kwam het flyshootnet ter sprake waarbij zelfs drijvers op de verbinding rug-buikvleugel gezet worden om hoogte te winnen. 10

13 4 DE VISSERIJMETHODE 4.1 Het vaartuig O 154 Wilmar is een klassieke hektreiler, bordenvisser, met een lengte over alles van 25,94 m, een breedte van 7,66 m en een motor van het merk Caterpillar met een vermogen van 518 kw. De O 154 werd op de vroegere Belgische scheepswerf Seghers gebouwd en is één van de twee hektreilers die onze Belgische vloot nog rijk is. De typische Franse hektreilers die vissen in het Engels Kanaal en de Noordzee zijn van het vergelijkbare type. FIG. 4-1 DE HEKTREILER O 154 WILMAR 4.2 Het vistuig De O 154 vist traditioneel met drielingnetten op tong maar in dit project werd het zogenaamde cascadeurnet als alternatief uitgetest. In het begin van de jaren zeventig visten de Franse hektreilers die de grote zeevisserij bedreven op zeer harde visgronden van de Atlantische oceaan (o.a. Newfoundland, St.-Pierre and Miquelon) met een tweezijdig bordennet waarvan de onderste netvleugels waren uitgesneden en het loodzeel bestond uit zware rubberen bollen. Dit was de cascadeur of ook genoemd het Canadees net. De optuiging was aanvankelijk met twee korte oplangers die verbonden waren met breidels (optuiging oplangers en breidels ) (Fig. 4-2). De verticale netopening van een dergelijk net is van bijkomend belang. Vanaf de jaren 1975 werd het net opgetuigd volgens de optuiging gréement à fourches, wat wij als bovenste oplanger op touw of optuiging met vork omschrijven. Opgetuigd volgens dit systeem werd het net in Frankrijk aangewend door artisanale vissers die als thuishaven Boulogne-sur-Mer hadden. Het net kwam in voege in de verschillende Franse havens die aan het Kanaal en aan de Atlantische Oceaan liggen. Kenmerkend was dat de visserij in hoofdzaak werd uitgevoerd op de banken en op ondiepe visgronden (van 0 tot 40m) en dat ze gericht was op de vangst van rond- en platvis (met uitzondering van tong). Door de bovenste oplanger op het touw (of aan de vislijn) te bevestigen wordt 11

14 de verticale netopening vergroot. Met dit type cascadeurnet wordt dan ook de semi-pelagische visserij bedreven, nl. een visserij op ronde vis (kabeljauw, wijting, schelvis, koolvis, leng enz.) die zich op de bodem maar ook op enkele meters boven de bodem kan ophouden. Daar inktvis een gelijkaardig gedrag kan vertonen is dit vistuig een goede keuze voor deze doelsoort. FIG. 4-2 HET CASCADEURNET MET OPTUIGING OPLANGERS EN BREIDELS (LIBERT, NÉDELEC, 1966) D FIG. 4-3 HET CASCADEURNET MET OPTUIGING BOVENSTE OPLANGER OP TOUW (LIBERT, NÉDELEC, 1966) Door de specifieke optuiging en de geringe garenoppervlakte van het net is deze visserijtechniek brandstofbesparend. Naargelang de optuiging en naargelang het soort loodzeel en zijn gewicht kan de intensiteit van het bodemcontact worden gewijzigd. De verticale netopening van dergelijke netten varieert doch blijft minstens 50% groter dan de verticale netopening van een gewoon bodembordennet. 4.3 Het cascadeurnet opgetuigd met vork De optuiging met vork is geschikt om in onregelmatige visgronden te vissen zoals in de ravels. Het systeem heeft het voordeel relatief korte breidels te kunnen gebruiken met toch een tamelijk grote verticale netopening. De volgende factoren zijn van belang voor de werking van het net: De lengte van de vorken De lengte van de breidels Het verschil tussen de lengte van het onderste gedeelte van de optuiging en de lengte van het bovenste gedeelte van de optuiging De lengte van de vislijn in verhouding tot de diepte De sleepsnelheid Het gewicht van het loodzeel 12

15 De vlotters De scheerborden Er diende een keuze gemaakt te worden tussen de klassieke rechthoekige houten scheerborden en de ovale metalen scheerborden van Morgère. De karakteristieken van deze borden zijn gegeven in Tabel 1. TABEL 1: KARAKTERISTIEKEN VAN DE SCHEERBORDEN Type bord Oppervlakte (m²) Spreidingscoëfficiënt Weerstandscoëfficiënt Spreidkracht (kg) Weerstand (kg) Hout rechthoekig Morgère OF FIG. 4-4 AFBEELDING EN KARAKTERISTIEKEN VAN DE MORGÈRE OVALFOIL SCHEERBORDEN FIG. 4-5 OPTUIGING VAN DE SCHEERBORDEN 13

16 Dit betekent voor de Morgère borden een winst in spreidkracht van 14.4 % en een reductie in de sleepweerstand van 11.6 %. Daarenboven is het Morgère bord kleiner in afmetingen wat de behandeling aan boord vergemakkelijkt. De uiteindelijke keuze viel op scheerborden van het type Morgère Ovalfoil OF05.5 met een lengte van 2,30 m en een hoogte van 1,50 m. De oppervlakte is 2.84 m² De lengte van de vorken. De lengte van de onderste vork mag berekend worden in functie van de maximale verticale netopening van het net die kan afgelezen worden op het netplan. Gemiddeld mag de lengte van de onderste vork 2,5 maal de geschatte verticale netopening zijn. Voor de O 154 zou de verwachte verticale netopening 4 m zijn. Voor een beter bodemcontact mag de lengte op 2,2 maal deze verticale netopening gebracht worden. Om lichter te vissen mag die lengte tot 2,8 maal de verticale netopening bedragen. Bij de O 154 is de lengte van de vork 15,30 m. Dit is 3.8x de verticale netopening. Deze instelling bevordert eerder licht vissen en een grote verticale netopening. Dit zgn. licht vissen met grote verticale netopening is gekozen in functie van de doelsoort nl. pijlinktvis. De totale lengte onderaan TLo = OV + D + B + Rk + DSK. OV: lengte onderste vork B: lengte breidels Rk: lengte regelketting DSK: lengte danleno met schaar en ketting De lengte van de breidels. Bovenaan en onderaan zijn de breidels even lang. De lengte van de breidels is functie van de diepte en van de condities van de bodem. In onregelmatige en harde bodems zal men korte breidels aanwenden. In regelmatige, platte bodems zal men de breidels zo lang mogelijk nemen Het verschil. Het verschil D is een regelketting, eventueel met danleno en schaar, die men tussen de breidel en het net schakelt om het effect van de spreidkracht van de borden en het effect van de helling van de vislijn te compenseren. De totale lengte onderaan is altijd groter dan de lengte bovenaan. Dit noemt men het verschil D. De grootte van dit verschil kan variëren en ligt tussen de twee en de vierenhalve meter. Bij het begin van de berekening van de optuiging wordt gewoonlijk met een aangenomen verschil gestart. Bij de O154 werd gestart met een verschil van 3,60 m. Uiteraard speelt de scheerkracht van het visbord een rol en die scheerkracht werd dan ook tijdens de proefreis gewijzigd (door vooraan het aanhechtingspunt van de vislijn aan het visbord in het eerste of tweede gat te bevestigen of achteraan de bordenstroppen in het eerste, tweede of derde gat aan te schakelen (Fig. 4-5) Lengte van de vislijnen. De verhouding vislijnlengte/diepte beïnvloedt de situatie van het net ten opzichte van de bodem en de verticale netopening. Als de borden zwaar genoeg zijn (1kg/pk) raadt men een verhouding vislijnlengte/diepte van 3,5 aan. Bij het uitvieren van meer vislijn houdt het loodzeel beter contact met 14

17 de bodem, doch verkleint de verticale netopening. Bij het uitvieren van minder vislijn vergroot de verticale netopening en komt het loodzeel gemakkelijker van de bodem. O 154 neemt als lengte van de vislijnen ongeveer 3.2x de diepte. Indien er onvoldoende bodemcontact is en het loodzeel geregeld los komt van de bodem kunnen volgende aanpassingen gemaakt worden: de vorken verkorten het verschil verlengen de vislijnlengte vergroten de sleepsnelheid verminderen het loodzeel verzwaren Het netplan Het netplan van het net zoals toegepast tijdens het project is gegeven in. Upper panel Lower panel meshes mm twine stretched length knots in selvedge mm N-1B 65*1T10B 64.5L mm N7B 5.0L 118½ *1T10B ½118-2N-1B 64.5L 2N7B meshes mm twine stretched length mm knots in selvedge 1N2B 19.5L ½ AB AB ½50 1N2B 19.5L mm N7B 65.0L 2N7B mm N2B 49.5L AB AB 1N2B 49.5L S 2/ mm N5B 5.0L 75½ ½75 1N5B mm N5B 85.0L 1N5B mm N5B 51.0L 1N5B mm N5B 5.0L N5B 5S 2/ mm N3B 120.0L 2N3B mm N3B 114.5L 2N3B S 18/ mm AN 100.0L AN mm AN 100.0L AN FIG. 6 HET NETPLAN 4.4 Prijsinfo ivm project Kanaalvisserij Met betrekking tot de verkoop van de vangsten met de cascadeur in het Engels Kanaal zijn er verschillende opties: Klassieke verkoop in Oostende (na eventuele afspraak met gespecialiseerde koper die verder verkoopt naar Frankrijk LunaFish, etc.) Aanlanden in Oostende en transport naar buitenlandse veiling waar een betere markt is voor de aangelande soorten (Scheveningen, IJmuiden, Boulogne) Aanlanden en verkopen in Boulogne Aanlanden in Boulogne en transport naar andere veiling 15

18 Ivm de eerste optie is het aangewezen om zelf contact op te nemen met een potentiële koper (zoals LunaFish). Ivm opties 2 tot 4 werd er contact opgenomen met de veilingen van Boulogne, Scheveningen en IJmuiden ivm aangerekende kosten en gemiddelde prijzen voor enkele producten. Engelse contacten hebben ons doorverwezen naar Boulogne voor betere visprijzen (zeker met de toenmalige positie van het pond). Boulogne (nov 08 - jan 09) Scheveningen (nov 08 feb 09) IJmuiden (nov 08 feb 09) Pijlinktvis 4,8 6,2 /kg 3,8 5 /kg 4-6 /kg Mul 4 7,9 /kg 4 8,5 /kg 3 10,5 /kg Zeebaars 5 11,3 /kg 5,9 13,5 /kg 6,5 12,5 /kg Rode Poon 0,6 2,3 /kg 1,5 4,5 /kg 1,3 4,5 /kg Kosten Boulogne: er wordt gewerkt via 4 erkende veilingsagenten (Unipêche, Boulogne Ecorage, C2MC, CME). De kosten bestaan uit veilingskosten (3-3,7%), douane en vaste aanlandingskosten (1,91%) en een commissie voor de agent (5,7-6%) en bedragen samen ongeveer 11 à 12%. In principe is alles hier inbegrepen. Er worden kisten gebruikt van de veiling. Scheveningen: er worden 8,5% kosten gerekend op de verkoop (3% veilkosten, 3% sorteerkosten, 2,5% kleinere heffingen). Exclusief transportkosten naar Scheveningen. IJmuiden: veilingkosten (3%), sorteerkosten (3%), diverse heffingen (1%). Exclusief gebruik van kisten en transportkosten naar IJmuiden. De 3e en 4e optie bieden als extra voordeel een behoorlijke tijdswinst bij het stomen naar de visgronden (minimum 5 uur winst in vergelijking met aanlanden in Oostende). Met de wagen is Boulogne vlot en snel (1 uur) bereikbaar. Contactgegevens Criée de Boulogne-sur-Mer Quai Jean Voisin Boulogne sur mer Tel : +33(0) (0) Fax : +33(0) Directeur : Mr Bernard WYTS wyts.bernard@boulogne-sur-mer.cci.fr Agenten Ecoreurs (Boulogne) Unipêche Contact: Dominique Accary Tel: +33(0) Boulogne Ecorage Contact: Thierry Delpierre Tel: +33(0) C2MC Contact: Jean-Pierre Pollet Tel: +33(0) CME Contact: Vincent Touloumon Tel: +33(0) Visafslag Scheveningen B.V. Contact: Wim Harteveld Visafslagweg DM DEN HAAG Tel.: Fax: harteveld@unitedfishauctions.com Hollandse Visveiling IJmuiden B.V. Contact: Rob Buijs Halkade DC IJMUIDEN Tel.: Fax: visafslag@zeehaven.nl Luna Fish Kaai 1Z 8620 Nieuwpoort Tel: Fax:

19 5 BEGELEIDE ZEEREIZEN 5.1 Akoestische opmeting van het vistuig op zee januari 2010 In januari 2010 werd beroep gedaan op het ILVO om met behulp van de akoestische apparatuur metingen te doen aan het net en de scheerborden. Deze metingen zouden uitsluitsel moeten geven over de vraag of de scheerborden nu wel of niet geschikt waren om het net open te scheren. De zeereis ging door van 18 tot 24 januari 2010 waarbij de verticale netopening (VO), de afstand tussen de bovenste vleugelnettoppen (HO) en de spreiding tussen de scheerborden (S) werden gemeten. Voor het stomen naar de visgrond werd een testmeting uitgevoerd voor onze kust, op een diepte van minder dan tien meter, om na te gaan of de akoestische apparatuur afdoende functioneerde. Het scheerbord was ingesteld op de op één na grootste scheerkracht. De metingen gaven volgende gemiddelde waarden: VO = 3,8 m HO = 11,1 m S = 32,6 m De sensoren bleken goed te functioneren na een optimalisatie van de positionering van deze sensoren op het vistuig. De scheerhoek bedroeg 40. Op de visgrond in het Engels Kanaal werden volgende resultaten bekomen op een diepte van m: VO = 3,5 m HO = 11,6 m S = 41,6 m De lagere verticale netopening en de grotere spreiding tussen de scheerborden waren te wijten aan de optuiging van de scheerborden die ingesteld waren op een maximale scheerkracht en aan de grotere diepte. Bij optuiging van het scheerbord op de op één na grootste scheerkracht werden volgende metingen bekomen: VO = 3,5 m HO = 12,0 m S = 39,0 m Het brandstofverbruik was 56 l/uur. Voor tij werd gesleept met een sleepsnelheid van 3,8 knopen. In het tij liep het brandstofverbruik op tot 66 l/uur en het vistuig had volgende afmetingen: VO = 3,6 m HO = 12,0 m S = 37,0 m Deze resultaten werden eveneens bekomen met de op één na grootste scheerkracht van het visbord ingesteld. In tij werd gesleept met een snelheid van 2,6 knopen. 17

20 Verticale netopening (m) Spreiding (m) Horizontale netopening (m) TABEL 2: VERBAND TUSSEN DE OPTUIGING VAN HET SCHEERBORD EN ENKELE VISTUIGPARAMETERS Values optuiging Average of VO (m) Average of S (m) Average of HO (m) Max. scheerkracht Med. scheerkracht Med. scheerkracht, -1schakel Min. scheerkracht VO = verticale netopening HO = horizontale netopening S = spreiding :31 7:45 7:58 8:22 8:37 8:52 9:10 9: :31 7:45 8:00 8:33 8:54 9:05 9: :30 7:48 8:14 8:33 8:54 9:16 FIG. 5-1 AKOESTISCHE OPMETING VAN HET VISTUIG A/B O 154, JANUARI 2010, ENGELS KANAAL In het algemeen kan gesteld worden dat het vistuig goed functioneerde en dat de scheerborden het net voldoende open scheren. De schipper stelde echter dat een verticale netopening van 3,6 m onvoldoende is voor de doelsoort pijlinktvis. Verder werd opgemerkt dat tijdens de dag betere vangstresultaten werden bekomen voor pijlinktvis dan s nachts. 5.2 Akoestische opmeting van het vistuig op zee januari 2011 In januari 2011 scheepten twee technici van ILVO in aan boord van de O 154 om met behulp van de akoestische apparatuur metingen te doen aan het net en de scheerborden. De zeereis ging door van 8 tot 13 januari 2011 met de bedoeling het vistuig akoestisch op te meten tijdens het vissen en, indien de omstandigheden het toelaten, onderwateropnames te maken van het vistuig. De visgrond werd 18

21 gekozen in functie van activiteiten van Nederlandse flyshooters en Franse hektreilers met inktvis als doelsoort. De Netmind apparatuur werd gebruikt voor de akoestische metingen: De uitleesapparatuur in de brug : digitale dignaalverwerker + ontvangeenheid + software, De onderwaterhydrofoon die met een kabel verbonden is met het schip. De doormaster en slave sensoren, de wingmaster en slave sensoren en de headline height sensor die op het net gemonteerd worden. De zeereis startte op 8 januari om 18u45 met de bedoeling enkele proefslepen te doen op het BCP maar daar werd van afgezien door de slechte weersomstandigheden. Er werd koers gezet naar het Engels Kanaal ter hoogte van Beachy Head omdat daar de Nederlandse Flyshooters en Franse hektrawlers vissend op pijlinktvis gesignaleerd werden. Op 9 januari werd de visserij gestart in positie N E. De bordensensoren,vleugelsensoren en bovenpeessensor van de akoestische apparatuur werden op het vistuig bevestigd. De opnamehydrofoon werd aan bakboord opgetuigd teneinde interferentie van het schroefwater te vermijden. Hiertoe werd een boom geplaatst met een lente van 4m. Van deze startpositie werd westelijk gevist tot op de nulmeridiaan ter hoogte van de Greenwichboei. De wind was gemiddeld WSW kracht 4-6 en dit bij opvallend helder water. De vangsten waren flauw met gemiddeld 25kg pijlinktvis (kleine sortering) en een bijvangst van 100kg bestaande uit schol, tongschar, wijting, steenbolk en enkele kabeljauwen. De bijvangst van Benthos was te verwaarlozen met een schaarse zeester en 1 tot 2 kleine Noordzeekrabben. De nachtslepen bevatten helemaal geen pijlinktvis meer. Op 10/01/2011 oostelijker gevist in pos N E waar een redelijke vloot Franse middenslaghektrawlers aktief was met gelijkaardig vistuig. Deze vaartuigen visten echter alleen voor tij waarbij ze gemakkelijk 20mijl oostelijker of westelijker kwamen. Daar werd de beste sleep van 120kg pijlinktvis gemaakt. In de namiddag werd de onderwatercamera geplaatst op de bakboordsleepkabel net voor het visbord en dit leverde opvallend heldere beelden op, jammer genoeg niet optimaal qua positie en stabiliteit. De waterdiepte bedroeg 45m. De flyshooter GO 1 werd gespot in de buurt. Op 11/01/2011 werd nog oostelijker gevist tot tegen de Bassurellebank. Daar werd echter geen inktvis gevangen. De teruggooi van commerciële vissoorten bleef hoog (nogal wat ondermaatse schol) maar de benthosvangst bleef miniem. De bovenpeessensor werd van het net gehaald om de batterij op te laden en de onderwatercamera werd in de bakboordnetvleugel geplaatst op 2 manieren. Dit leverde weer zeer heldere beelden op. Op 12/01/2011 werd terug westelijker gesleept waar de Franse trawlers nog altijd actief waren. Dit leverde weer een beetje meer pijlinktvis op met 1 sleep van 100kg, grotere sortering. De bovenpeessensor werd terug in de kap van het net geplaatst, resp. op 30mazen en 50mazen van de bovenpees. Dit om de hoogte van de rug te meten verder in het net. De onderwatercamera werd ook in de rug bevestigd ter hoogte van de klossenpees. Dit leverde slechte beelden op, waarschijnlijk door de weersomstandigheden, windkracht 4-6 uit ZW en zwaar bewolkt. Op 13/01/2011 werd na een korte tussenstop in de put van de Goodwins koers gezet naar Oostende waar afgemeerd werd omstreeks 19u. 19

22 De metingen van bordenspreiding en verticale netopening voor sleep 1 tot sleep 15 zijn gegeven in Fig Naar verwachting is er een duidelijk omgekeerd evenredig verband tussen de bordenspreiding en verticale netopening. Wanneer de borden verder uit elkaar spreiden verlaagd de verticale netopening. De bordenspreiding was doorgaans lager dan tijdens de zeereis in januari De verticale netopening was echter opvallend hoger. Waar in 2010 met moeite 4m werd bereikt is dat in 2011 tussen 5m en 10m. Het is mogelijk dat het vistuig een minder intens bodemcontact had en mogelijks ook niet continu op de bodem viste. Dit zou de uitzonderlijk hoge metingen kunnen verklaren. Opvallend was ook dat bij de hoogste metingen ook de hoogste inktvisvangsten werden geregistreerd. Mogelijks bevindt de inktvis zich verder van de bodem dan algemeen aanvaard wat kan leiden tot accidenteel hogere vangsten wanneer het vistuig de bodem verlaat en hogerop in de waterkolom vist. Tot besluit kan gesteld worden dat het akoestisch materiaal stabiele uitlezingen levert van bordenspreiding en nethoogte. Onderwateropnamemateriaal biedt mogelijkheden dankzij het uitzonderlijk helder water in het Oostelijk Kanaal en de heersende westenwind gedurende de trip. De visserijmethode met een prachtig geconstrueerd net zorgt voor topkwaliteitvis en bijna geen benthosvangst in dit gebied. Daarin speelt het gebruik van de klossenpees met grote diameter een belangrijke rol. De vangst van pijlinktvis is niet eenvoudig en het verschil tussen dag en nacht is groot. Er zijn indicaties dat de inktvis zich verder van de bodem bevindt dan algemeen aanvaard. Een aangepaste optuiging met hogere verticale netopening lijkt de moeite waard om uit te testen. 20

23 Vistuig verlaat de bodem Hoge inktvisvangst FIG. 5-2 DE BORDENSPREIDING (BOVEN) EN VERTICALE NETOPENING 21

24 5.3 Akoestische opmeting van het vistuig op zee februari 2011 In februari 2011 scheepten twee technici van ILVO in aan boord van de O 154 om met behulp van de akoestische apparatuur metingen te doen aan het net en de scheerborden. De zeereis ging door van 31 januari tot 5 februari 2011 waarbij de verticale netopening (VO), de afstand tussen de bovenste vleugelnettoppen (HO) en de spreiding tussen de scheerborden (S) werden gemeten. Tevens werd de camera apparatuur ingescheept om het vistuig te observeren. Tijdens de eerste twaalf slepen werd de Netmind apparatuur in gebruik genomen. De uitleesapparatuur in de brug : Digitale Signaalverwerker+ontvangeenheid+software, De onderwaterhydrofoon die met een kabel verbonden is met het schip. De doormaster en slave sensoren, de wingmaster en slave sensoren, de door- en wingsymmetry sensoren en de headline height sensor die op het net gemonteerd worden. Parameters zoals brandstofverbruik en sleepsnelheid werden bijgehouden in een logboek. Het brandstofverbruik varieerde van 50 liter per uur tot bijna 70 liter per uur. Zoals verwacht is er een duidelijk verband tussen het verbruik en de sleepsnelheid hoewel het verband wijzigt indien de snelheid niet wordt bepaald tov de bodem maar het water (Fig. 5-5). Enkele operationele parameters zijn gegeven in Fig. 5-3 en Fig Door de slechte zichtbaarheid in het water kon de cameraobservatie van het vistuig niet doorgaan. De resultaten van de akoestische opmetingen zijn gegeven in Fig. 5-6 tot Fig Hieruit blijkt duidelijk dat de gewenste verticale netopening van >6 m moeiteloos bereikt wordt. De algemene regel dat de spreiding tussen de scheerborden en de verticale netopening omgekeerd evenredig zijn wordt met de metingen dikwijls bevestigd. Het verband tussen sleepsnelheid en netopening is minder duidelijk. Het verschil (zie paragraaf 4.3.4) was 2.8 m tijdens de eerste 5 slepen. Vanaf sleep 6 werd dit 3.6 m. Theoretisch wordt verwacht dat bij een groter verschil de verticale netopening toeneemt. Dit werd hier niet waargenomen. Als besluit kan gesteld worden dat het vistuig goed functioneerde tijdens de ganse zeereis en in verschillende omstandigheden zoals weer, bodemgesteldheid en getij Sleepsnelheid (kn) Sleepsnelheid tov water (kn) Tijsnelheid (kn) Trekkracht in de vislijnen (ton) Median 25%-75% Non-Outlier Range Outliers Extremes FIG. 5-3 OPERATIONELE PARAMETERS 22

25 Brandstofverbruik (liter / uur) Median = 57 25%-75% = (54, 61) Non-Outlier Range = (50, 69) Outliers Extremes FIG BRANDSTOFVERBRUIK Sleepsnelheid tov bodem (kn) Sleepsnelheid tov water (kn) FIG. 5-5 HET BRANDSTOFVERBRUIK IN RELATIE TOT DE SLEEPSNELHEID OVER DE BODEM EN DE SLEEPSNELHEID DOOR HET WATER 23

26 sleep sleep sleep Afstand (m) 60,00 50,00 40,00 30,00 20,00 Door Door (smooth) Headline Headline (smooth) Wing Wing (smooth) Remarks 10,00 0,00 21:36:00 0:00:00 2:24:00 4:48:00 7:12:00 9:36:00 12:00:00 14:24:00 Tijd (h:mm:ss) FIG. 5-6 RESULTATEN VAN DE AKOESTISCHE OPMETINGEN VAN HET EXPERIMENTEEL VISTUIG VAN O 154, SLEEP 2, 3 EN 4. BOVEN DE X-AS ZIJN SLEEPSNELHEDEN (KN) WEERGEGEVEN 24

27 sleep sleep sleep sleep 8 Afstand (m) 60,00 50,00 40,00 30,00 20,00 Door Door (smooth) Headline Headline (smooth) Wing Wing (smooth) Remarks 10,00 0,00 12:00:00 13:12:00 14:24:00 15:36:00 16:48:00 18:00:00 19:12:00 20:24:00 21:36:00 Tijd (hh:mm:ss) FIG. 5-7 RESULTATEN VAN DE AKOESTISCHE OPMETINGEN VAN HET EXPERIMENTEEL VISTUIG VAN O 154, SLEEP 5, 6, 7 EN 8. BOVEN DE X-AS ZIJN SLEEPSNELHEDEN (KN) WEERGEGEVEN 25

28 sleep 2 voor tij sleep 3 sleep 4 voor in dwars sleep voor 5 voor dwars sleep voor 6 in voor sleep 7 in Afstand (m) 60,00 50,00 40,00 30,00 20,00 Door Door (smooth) Headline Headline (smooth) Wing Wing (smooth) Remarks 10,00 0,00 21:36:00 0:00:00 2:24:00 4:48:00 7:12:00 9:36:00 12:00:00 14:24:00 16:48:00 19:12:00 21:36:00 0:00:00 Tijd (hh:mm:ss) FIG. 5-8 RESULTATEN VAN DE AKOESTISCHE OPMETINGEN VAN HET EXPERIMENTEEL VISTUIG VAN O 154, SLEEP 2, 3, 4, 5, 6 EN 7. BOVEN DE X-AS IS DE POSITIE TOV HET TIJ WEERGEGEVEN. 26

29 FIG. 5-9 RESULTATEN VAN DE AKOESTISCHE OPMETINGEN VAN HET EXPERIMENTEEL VISTUIG VAN O 154, SLEEP 2, 3, 4, 5, 6 EN 7. BOVEN DE X-AS IS DE SLEEPSNELHEID TOV HET TIJ WEERGEGEVEN. 27

30 6 AANVOER EN BESOMMING De aanvoer en besommingen per soort van de O 154 zijn weergegeven in Fig Deze visserij biedt een brede mix aan vissoorten met een overwicht aan de doelsoort pijlinktvis en bijvangst van rondvis en rog. Dit geldt zowel voor de aanvoer als voor de besomming. Drie grootteklassen aan pijlinktvis werden aangevoerd met een overwicht aan de kleinste sortering. Het grote aandeel aan rog werd gevangen telkens tijdens de laatste visserijslepen die uitgevoerd werden in de Noordzee ipv het Engels Kanaal tijdens de terugreis naar de thuishaven. Deze slepen werden uitgevoerd in een zone waar de schipper grote zekerheid had voor goede vangsten en hadden de bedoeling de besomming omhoog te trekken met een minimum aan zeetijd om het projectbudget te ontlasten. De aanvoer en besomming per soortengroep en opgesplitst per zeereis is gegeven in Fig. 6-2 Fout! Verwijzingsbron niet gevonden.en Fig Fig. 6-4 geeft de aanvoer per zeedag voor de O 154 enerzijds en de GO 33 anderzijds die vergelijkbaar is qua vangstcapaciteit en deze visserij al geruime tijd uitvoert met een vergelijkbaar vistuig. De cijfers van de GO 33 gelden voor dezelfde periode. Hieruit blijkt dat de soortensamenstelling en de grootte van de vangsten voor beide vaartuigen goed vergelijkbaar zijn. Dit betekent dat de O 154, ondanks het experimentele karakter van de zeereizen, normaal gepresteerd heeft. Uit deze figuur en Fig. 3-1 blijkt ook dat 2011 een vrij mager jaar was voor de visserij op pijlinktvis. Het grote verschil in vangst aan rog en hondshaai ligt aan het feit dat de O 154 elke zeereis voor enkele slepen actief was in de Noordzee en de GO 33 niet. Horsmakreel Haring Makreel Krabben St. J. schelp Rog Hondshaai Zonnevis Zeeduivel Zeebrasem Zeebarbeel Zeebaars Pieterman Ponen Kongeraal Leng Pollak Steenbolk Wijting Kabeljauw Tongschar Tong Schol Schar Griet Tarbot Bot Pijlinktvis 3 Pijlinktvis 2 Pijlinktvis 1 Horsmakreel Haring Makreel Krabben St. J. schelp Rog Hondshaai Zonnevis Zeeduivel Zeebrasem Zeebarbeel Zeebaars Pieterman Ponen Kongeraal Leng Pollak Steenbolk Wijting Kabeljauw Tongschar Tong Schol Schar Griet Tarbot Bot Pijlinktvis 3 Pijlinktvis 2 Pijlinktvis Aanvoer per soort (kg) Besomming per soort ( ) FIG DE AANVOER EN BESOMMING VAN DE O 154 TIJDENS DE GANSE PROJECTDUUR

31 Besomming per soortengroep ( ) Aanvoergewicht per soortengroep (kg) FIG DE AANVOER PER ZEEREIS MET DE TOTALEN IN HET ROOD FIG DE AANVOERWAARDE PER ZEEREIS MET DE TOTALEN IN HET ROOD

32 Gemiddelde aanvoer per zeedag (kg) Horsmakreel Haring Makreel Krabben St. J. schelp Rog Hondshaai Zonnevis Zeeduivel Zeebrasem Zeebarbeel Zeebaars Pieterman Ponen Kongeraal Leng Pollak Steenbolk Wijting Kabeljauw Tongschar Tong Schol Schar Griet Tarbot Bot Pijlinktvis GO 33 O 154 FIG HET AANVOERGEWICHT PER SOORT EN PER ZEEDAG VOOR DE O 154 EN DE GO 33 (BOVEN). DE GO 33, EEN NEDERLANDSE EUROKOTTER DIKWIJLS ACTIEF IN HET ENGELS KANAAL (ONDER)

33 Prijs ( /kg) Varia Pelagisch Krab en schelp Haai en rog Rondvis Platvis Pijlinktvis 0,00 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 FIG DE PRIJS PER KG AANGEVOERDE VIS PER SOORTENGROEP

34 7 PROJECTADMINISTRATIE De startdatum werd vastgelegd op 1 januari 2010 en de einddatum was 30 juni Het project werd gefinancierd in het kader van het Financieringsinstrument voor de Oriëntatie van de Visserij (FIOV-bijstand, verleend in toepassing van de Europese verordening (EG) 2792/99). Doelstelling: Bijdragen tot een rendabele en duurzame bordenvisserij door het bevissen van alternatieve soorten in het Engels Kanaal. De totale subsidie bedroeg euro. De Vlaamse cofinanciering was de helft van het toegekende bedrag (Tabel 3). TABEL 3: DE FINANCIERINGSTABEL Jaar EVF Vlaamse overheid Andere overheden Private middelen Totaal ,363 32,363 64, ,788 10,788 21, Totaal 43,150 43, ,300 Het ILVO (Eigen Vermogen) was promotor van het project en de rederij Wilmar bvba was partner. Het werk werd uitgevoerd aan boord van het vaartuig O 154 en op enkele studie-uitstappen. De wetenschappelijke opvolging werd waargenomen door de onderzoeksgroep Visserijtechniek van ILVO-Visserij in de Ankerstraat, Oostende. Die stond in voor het verzamelen van de nodige achtergrondinformatie ter ondersteuning van de experimenten, het opvolgen van de zeereizen, het verwerken van de gegevens en de rapportering. Tabel 4 geeft een overzicht van de zeereizen uitgevoerd binnen het project. TABEL 4 - OVERZICHT VAN DE ZEEREIZEN UITGEVOERD BINNEN HET PROJECT Vertrek Terug Totale besomming Besomming per zeedag 08/01/11 13/01/ , ,05 16/01/11 21/01/ , ,73 31/01/11 05/02/ , ,60 07/02/11 13/02/ , ,90 16/02/11 22/02/ , ,90 24/02/11 03/03/ , ,78 07/03/11 12/03/ , ,20 Het verslag van de stuurgroep, die doorging op 9 november 2011, is gegeven in Bijlage 1.

35 8 BIJLAGE 1 KANAALVISSERIJ Verslag stuurgroepvergadering Sectie Technisch Visserijonderzoek Hans Polet (Coördinator) hans.polet@ilvo.vlaanderen.be Eddy Buyvoets (Vistuig - Zeereizen) eddy.buyvoets@ilvo.vlaanderen.be Fernand Delanghe (Technische ondersteuning - Zeereizen) fernand.delanghe@ilvo.vlaanderen.be Jochen Depestele (Ecologie - Dataverwerking) jochen.depestele@ilvo.vlaanderen.be Kris Van Craeynest (Adviesverlening - Dataverwerking) kris.vancraeynest@ilvo.vlaanderen.be Norbert Van Craeynest (Vistuig - Schipper) norbert.vancraeynest@ilvo.vlaanderen.be Christian Vanden Berghe (Meetapparatuur - Zeereizen) christian.vandenberghe@ilvo.vlaanderen.be Els Vanderperren (Strategie - Visserijtechniek) els.vanderperren@ilvo.vlaanderen.be Kevin Vanhalst (Databeheer - Mediabeheer) kevin.vanhalst@ilvo.vlaanderen.be Afsluitende stuurgroepvergadering van het project "Bordenvisserij op Alternatieve Soorten in het Engels Kanaal" VIS/10/A/07/Div - woensdag 9 november Johny Vanhee (Visserijtechniek - Zeereizen) johny.vanhee@ilvo.vlaanderen.be Dirk Verhaeghe (Projectondersteuning - Zeereizen) dirk.verhaeghe@ilvo.vlaanderen.be Bart Verschueren (Technologie - Meetapparatuur) bart.verschueren@ilvo.vlaanderen.be

36 1 AANWEZIG: Tom Craeynest (Rederscentrale), Marina Nollet (rederij Wilmar), Willy Lepeire (rederij Wilmar), Guy Vanhecke (Dienst Zeevisserij), Hans Polet (ILVO) 2 VERONTSCHULDIGD VERSLAG Hans Polet opent de vergadering en geeft een presentatie over de activiteiten in en de resultaten van het project. De powerpoint presentatie is gegeven in dit verslag. Er werd gestart met een overzicht van de biologie van de doelsoorten. De problematiek en aanleiding van dit project werd uiteengezet en er werd een beschrijving gegeven van de Nederlandse kotters die al op inktvis vissen in het Engels Kanaal. Enkele cijfers over aanvoer werden gepresenteerd en er werd melding gemaakt van de studiebezoeken aan de nettenmaker Coöperatie Westvoorn in Nederland. Het vistuig werd beschreven en er werd een overzicht gegeven van de experimentele zeereizen. Hierbij werden enkele resultaten gepresenteerd van de akoestische metingen van het vistuig en enig detail over de aanvoer. Tenslotte werd de vergelijking gepresenteerd met een vergelijkbare Nederlandse kotter. Meer detail is te vinden in de bijgevoegde powerpoint presentatie en in het eindrapport dat ondertussen afgewerkt is. Het eindrapport werd aan de leden van de stuurgroep rondgedeeld voor commentaar. Het budget en de uitgaven in het project werden overlopen en toegelicht. H. Polet vermeldde dat een budgetverschuiving werd aangevraagd maar niet werd goedgekeurd door de bevoegde dienst. Hij vroeg naar de reden hiervoor. G. Van Hecke vermeldde dat voorstellen tot budgetverschuivingen eerst en vooral binnen de stuurgroep dienen besproken te worden om tot een consensus te komen vooraleer een grondig gemotiveerde aanvraag kan gericht worden aan de beheersautoriteit. Dit was voor het project in kwestie nooit gebeurd om de eenvoudige redenen dat aan de verplichting zoals opgenomen in het ministerieel subsidiebesluit om stuurgroepen te organiseren geen gevolg was gegeven. De motivering van de budgetverschuiving was dan ook niet duidelijk. H. Polet vroeg of het zin had deze vraag nogmaals te stellen. Dit bleek nuttig te kunnen zijn nadat de vraag eerst aan de stuurgroep werd gesteld. De ganse stuurgroep is akkoord met de budgetverschuiving, indien men binnen het totale budget blijft en een andere projectpartner hierbij geen nadeel ondervindt. Dit blijkt zo te zijn en er werd besloten de vraag tot budgetverschuiving nogmaals te stellen. M. Nollet vroeg of de huur van scheerborden ook in aanmerking kwam voor subsidie. Hierop werd positief geantwoord. Er werd gevraagd naar de karakteristieken van de GO 33 waarmee de O 154 werd vergeleken. De GO 33 vist met vrijwel identiek hetzelfde vistuig en is vergelijkbaar qua dimensies van het vaartuig.

37 Slide 1 Slide 2 Slide 3

38 Slide 6 Slide 7 Slide 8 Visserij op Titel pijlinktvis Verzamelen info visserij op pijlinktvis in Engels Kanaal Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 8

39 Slide 9 Visserij op Titel pijlinktvis Verzamelen info visserij op pijlinktvis in Engels Kanaal Andere Zeekat Zeebaars Makreel Grijze poon Schol Rode poon Kabeljauw Schar Mul Horsmakreel Steenbolk Wijting Aanvoer bijvangst per zeedag ( ) Bijvangstaanvoer /dag (kg) Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 9 Slide 10 Slide 11 Visserij op Titel pijlinktvis Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 11

40 Slide 12 Visserij op Titel pijlinktvis Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 12 Slide 13 Visserij op Titel pijlinktvis Morgère Ovalfoil OF05.5 Betere spreiding Minder weerstand Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 13 Slide 14

41 Afstand (m) Slide 15 Visserij op Titel pijlinktvis u u u u u u u u u u u. Tijd (h:mm:ss) Bordenspreiding Verticale netopening 5 per. Mov. Avg. (Bordenspreiding) 5 per. Mov. Avg. (Verticale netopening) Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 15 Slide 16 Slide 17 Visserij op Titel pijlinktvis Horsmakreel Haring Makreel Krabben St. J. schelp Rog Hondshaai Zonnevis Zeeduivel Zeebrasem Zeebarbeel Zeebaars Pieterman Ponen Kongeraal Leng Pollak Steenbolk Wijting Kabeljauw Tongschar Tong Schol Schar Griet Tarbot Bot Pijlinktvis 3 Pijlinktvis 2 Pijlinktvis 1 Besomming per soort ( ) Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 17

42 Besomming per soortengroep ( ) Slide 18 Visserij op Titel pijlinktvis Pijlinktvis Platvis Rondvis Haai en rog Krab en schelp Pelagisch Varia Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 18 Slide 19 Visserij op Titel pijlinktvis Gemiddelde aanvoer per zeedag (kg) Horsmakreel Haring Makreel Krabben St. J. schelp Rog Hondshaai Zonnevis Zeeduivel Zeebrasem Zeebarbeel Zeebaars Pieterman Ponen Kongeraal Leng Pollak Steenbolk Wijting Kabeljauw Tongschar Tong Schol Schar Griet Tarbot Bot Pijlinktvis GO 33 O 154 Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 19 Slide 20 Visserij op Titel pijlinktvis Prijs ( /kg) Varia Pelagisch Krab en schelp Haai en rog Rondvis Platvis Pijlinktvis 0,00 1,00 2,00 3,00 4,00 5,00 6,00 Institute for Agricultural and Fisheries Research Agriculture and Fisheries Policy Area 20

43 Slide 21 Slide 22