Voorjaars tunnel vakantie in Noord Frankrijk op 26,27,28,29 en 30 April. 1, 2, 3, 4, 5, 6 en 7 Mei 2017.

Transcriptie

1 We varen naar de sluis, leggen aan en lopen naar de sluiswachter die zich verontschuldigd dat hij door de brug voor de sluis ons niet heeft gezien. We krijgen ons kastje en gaan weer vol goede moed onderweg naar sluis Corbehem. Daar aangekomen drukken we op het knopje en. Er gebeurd niets. We willen oproepen via de marifoon, maar die is net leeg, het gaat lekker. Eindelijk hebben we contact met de monteur kunnen maken en het zal nog een frans halfuurtje duren voordat er iemand komt. Om één uur komt er een mevrouw die even met wat knopjes rommelt en ziedaar de sluis doet het. Om kwart over één zijn we dan door de eerste sluis. Bij de tweede sluis hebben we ook weer hulp nodig, de derde gaat goed en de vierde doet het weer niet. Waarschijnlijk zijn we de eerste van het jaar die er doorheen varen. De monteurs blijven nu in de buurt. Het wordt wel steeds mooier onderweg. De mevrouw op de sluis had ons al wel verteld dat we niet tot Arras konden varen omdat er niet genoeg water staat. We zien het wel. Onderweg spotten we ook nog een voor ons onbekende watervolgel, de Dodaars. Als we zeven sluisjes hebben gehad leggen we aan in ST.Laurant-Blangy. Bijna tegen de sluis die zo te zien al een hele tijd niet meer functioneert, dus het waterprobleem is niet van dit voorjaar. We liggen naast een wildwater baan waar kajaks en kano s varen. Super oplossing om je stuw functioneel te gebruiken. We pakken de fietsen en gaan naar Arras want daar komen we voor. 17

2 Geweldig wat een verassing, 2 hele gezellige pleinen De Grand Place waar je je auto kwijt kunt en Place des Heros wat helemaal vol zit met terrassen en restaurants. We hebben na de laatste dagen nu wel wat keuze stress. We gaan eerst maar wat drinken op het eerste het beste terras. En dan moeten we ook nog gaan verzinnen in welk restaurant we gaan eten, wel een dingetje als je al vier dagen geen keuze heb mogen maken. We komen uit bij P tit Demon, waar we heerlijk gegeten en gedronken hebben. Na het afrekenen komt de bediening mee naar buiten om onze fietsen te zien. Is ook wel een raar gezicht, zo n lange vent op zo n klein fietsje. We rijden in de stromende regen terug naar de boot, nemen nog een afzakkertje en gaan slapen. Vrijdag 5 mei We staan op en gaan eerst uitgebreid douchen, het watertappunt zit naast de boot Dus dat is een mooie gelegenheid. Hendrik haalt vers Brood. Na het ontbijt gaan we langs het water fietsen naar Arras. Het is 5 kilometer met 2 sluizen, maar er staat inderdaad niet genoeg water. Als je wel in Arras had kunnen liggen hadden ze mooie voorzieningen gehad. Bolders, steigers alles is er. Haven in Arras 18

3 We fietsen een andere route terug en gaan nog even funshoppen bij de Lidl en om vijf voor half elf vertrekken we uit ST Laurent Blangy waar volgens een vaste ligger wel 15 passanten per jaar komen. Alle sluizen op de terugweg doen het en om tien voor half drie zijn we uit het Canal Scarpe Superieur en staat er inmiddels 1300 uur op de teller. Via sluis Courchelettes, waar we ons bedieningskastje voor de sluizen weer inleveren, op de Dérivation de la Scarpe gaan we vlot door naar sluis Douai en komen op het Canal de la Deule. 2 kilometer verder gaan we rechtsaf de La Scarpe Inferieure op waar je eerst een stuk hebt met woonboten en passeer je de ingang van het onbevaarbare La Scarpe Inferieure en net als je denkt waar ben ik kom je in Douai. Er ligt een schip, een luxe motor, en we willen ervoor gaan liggen, maar hadden even geen rekening gehouden met de sterke stroom die hier staat en dus moet Hendrik alle zeilen en motor bijzetten om weer recht in het kanaal te komen. We doen een nieuwe poging maar dan aan de achterkant van de luxe motor en dat gaat goed. We liggen om vier uur vast in Douai en na een gesprekje met onze Belgische buurman gaan we de stad in. Na een bezoek aan de hele vriendelijke mijnheer van de VVV bezoeken we eerst het belfort en na wat omzwervingen komen we via het gerechtshof bij de Sint Pieterskerk. Het is wel een arme stad met heel veel lelijke mensen. We nemen een biertje in de zon op het grote plein. We hebben wel bijzonder uitzicht, het doet me aan een grapje denken. 19

4 We willen ook wat eten en vlak bij het station vinden we een restaurant wat ons wel aanstaat en gaan om vijf voor zeven naar binnen, nemen plaats aan de statafel en wachten tot zeven uur, want inmiddels geleerd, eerder nemen ze geen bestellingen op. We nemen wederom biefstuk en ook nu is het erg lekker. Na het eten lopen we terug naar de boot, doen nog een spelletje skipbo en om half elf slapen we beiden. Mooie jugendstil etalage. Zaterdag 6 mei We worden om acht uur uitgezwaaid door onze Belgische buurman en varen Douai uit. Als we even later weer op het Canal de la Deule zijn, zien we dat de aangegeven aanlegplaats niet voor ons bedoeld is maar voor binnenvaartschepen. Na 5 kilometer kom je langs de Gare d eau Courcelles wat er wel geweldig uitziet om een nachtje te blijven. We varen 15 kilometer verder en gaan we het Canal de Lens op, niet omdat het moet, maar omdat het kan. Het eerste stuk is prachtig met een mooie aanlegplaats maar na een kilometer of zes wordt het wel erg ondiep. We willen omdraaien maar niets doet het meer en we belanden min of meer in de bomen aan de kant. 20

5 Hendrik rukt en trekt aan de bomen, ik zet de motor nog eens in zijn achteruit en zet de kopschroef bij en ja we komen heel langzaam los. Gelukkig maar want hier hadden ze ons pas over zes weken gevonden. De bodem geeft nog allerlei belletjes als we terug varen. We doen af en toe de motor in zijn achteruit om de troep kwijt te raken. Eenmaal terug op het Canal de la Deule varen we met 2000 toeren slechts 9 kilometer. Ik zet de motor stil en daarna vol in zijn achteruit en even later varen we met hetzelfde aantal toeren 3 kilometer harder. Er zat dus toch nog een hoop troep rond de schroef. We varen naar sluis Don waar we met een Hollandse schipper mee mogen schutten als we maar voorin gaan liggen. We bedanken de schipper bij het uitvaren en gaan voor de laatste kilometers met als eindbestemming Lille. We slaan het zijkanaal naar Seclin maar over. Daar staat volgens de kaart nog minder water en we willen wel naar Lille. Beetje bijzonder, je verwacht een grote stad maar eigenlijk verandert er niet zo veel aan de kant en we varen de aanlegplaats dan ook zo voorbij. We varen terug en op het bord voor de brug staat dat de aanlegplaats 50 meter verder voorbij de brug is maar daar staat weer een bordje dat het de aanlegplaats van de kanoclub is. Lijkt ons een beetje onzin want het is het enige steiger met bolders en de 2 vlonders voor ons hebben dat niet. We gaan maar gewoon liggen en trekken ons niets aan van het commentaar van een roeier. We spreken toch geen Frans. Later hoorden we van vrienden van ons dat je aan de overkant, naast het Citadel goed kunt liggen. We pakken de fietsen en gaan de brug over om Lille te verkennen. We weten niet precies welke kant we op moeten, maar we komen vanzelf in het centrum, waar het druk en gezellig is. Dat hadden we niet verwacht. We fietsen en fietsen en komen bij het stationsplein waar we bij de 3 Brasseurs een biertje gaan drinken. Hier brouwen ze hun eigen bier Les 3 Brasseurs. Wat blijft het toch een mooie naam. 21

6 Via wat straten komen we terug op het grote plein, waar we wat te eten gaan zoeken. We willen wat vroeger eten dan de gebruikelijke zeven uur om vanwege het geneuzel met de kanoclub op tijd bij de boot te zijn. We belanden bij Le president en Hendrik neemt biefstuk en ik eend. Moulin biertje erbij. We rijden terug via het Citadel wat wordt gebruikt door de plaatselijke bevolking als avond speeltuin, wandelplaats etc etc. Het wordt in ieder geval gezellig gebruikt. Het is jammer dat we hier niet nog een dag kunnen blijven, er is genoeg te zien en te beleven. Aan boord maken we een vakantie koffie en gaan we om twaalf uur slapen. Zondag 7 mei. We staan om kwart over acht op omdat we de sluis Grand Carré van negen uur willen hebben. We zetten nog even koffie, koken de eitjes en gooien los. Bij de sluis aangekomen ligt er al een binnenvaartschipper van 85 meter lang te wachten. We mogen wel met hem mee, maar dan wel vóór in de sluis vanwege het schroefwater. Graag! We schutten de laatste 2 sluizen in Frankrijk en gaan bij Deulemont de La lys op in België. 22

7 Op de sluis bij Comines krijgen we weer een formulier dat we in de Waals mogen varen. In sluis Menen zijn we weer in Vlaanderen, wat maken we vandaag een hoop grenzen mee. We varen op ons gemak naar Kortrijk. De haven is ondiep en we lopen bijna vast, we keren de boot en een paar aardige Fransen pakken onze touwtjes aan en vertellen waar we moeten zijn. De havenmeester is in oktober overleden en zijn vrouw woont nog wel op de voorste witte boot, maar de nieuwe havenmeester Stefan en zijn vrouw Nathalie liggen precies aan de andere kant van de Stadsleie. We lopen er naar toe en betalen voor de hele week en gaan weer naar de boot om spullen te pakken. We sluiten af en lopen de 10 minuten naar het station waar we 20 minuten op de trein naar Antwerpen moeten wachten. Op Antwerpen centraal moeten we overstappen en dan blijkt dat we dit keer ook in Roosendaal en Breda moeten overstappen. Dan wordt het een lange reis. We houden intensief contact met Anouk over onze aankomsttijd en omdat Feyenoord van Excelsior verloren heeft is het een beetje hommeles in de stad. Uiteindelijk komen we om kwart over zeven op het centraal station in Rotterdam aan en daar staat Anouk ons al op te wachten. We lopen naar de Ellis op het Stationsplein en sluiten de vakantie af met een heerlijke burger. 23