Verdiepingsbijeenkomst inkoop J-GGz 2018, 11 juli 2017 Regio MIJ/OV.

Transcriptie

1 Verdiepingsbijeenkomst inkoop J-GGz 2018, 11 juli 2017 Regio MIJ/OV. Onderstaande is een weergave van het aangekondigde en gevoerde gesprek op 11 juli 2017 met enkele aanbieders over de voorgenomen wijzigingen zoals opgenomen in de inkoopnotitie J-GGz 2018 van de regio Midden-IJssel/Oost-Veluwe. Dit verslag is geenszins een weergave van afspraken of conclusies, en wordt ook niet als dusdanig gehanteerd door de regio Midden-IJssel/Oost-Veluwe. Na een korte plenaire introductie is het gesprek gevoerd in 4 gelijktijdige deelsessies. Deelsessie 1: verdere uitwerking model Delespaul. Het model van Delespaul beschrijft drie typeringen van stoornissen: 1) Cliënten met basale psychische stoornissen: deze cliënten kunnen gedurende beperkte tijd met evidence-based programma s behandeld worden. 2) De stabilisatie groep: cliënten die alleen met continue begeleiding stabiel blijven. 3) Cliënten met ernstige psychiatrische aandoeningen (EPA): hier is sprake van langdurige psychiatrische stoornissen met ernstige maatschappelijke beperkingen. Een meer specifieke omschrijving: a. Er is sprake van een psychiatrische stoornis die behandeling noodzakelijk maakt. b. Deze stoornis gaat gepaard met ernstige beperkingen in het sociaal en/of maatschappelijk functioneren. c. De beperking is oorzaak en gevolg van de psychiatrische stoornis. d. De stoornis is niet van voorbijgaande aard, is structureel dan wel langdurig, tenminste enkele jaren. e. Gecoördineerde zorg van professionele hulpverleners is nodig om het behandelplan te realiseren. Als procesopmerking wordt gemaakt dat het huidige model genoeg handvatten dient te bevatten om per de cliënten juist te kunnen typeren. Ook dient erkend te worden dat er sprake is van een groeimodel waarin zowel aanbieders en verwijzers een nadere invulling aan het huidige model kunnen geven. Dat gezegd hebbende, dient er duidelijk te zijn dat het direct in 1x goed inregelen niet vlekkeloos zal gaan. De omschrijving binnen het model van Delespaul is erg gefocust op het individu (en diens stoornis), je moet ook rekening houden met het systeem. Het model van Delespaul is ontwikkeld voor de volwassenen psychiatrie. Er zijn verschillende vormen van een gezinssysteem benoemd: biologisch systeem, adoptiegezinnen, gescheiden gezinnen, gezinshuisouders, pleeggezinnen. In hoeverre er sprake is van veerkracht en complexiteit in dit gezinssysteem is van invloed op de behandeling. Dus naast de medische individuele grondslag voor behandeling van het kind / de jongere dient ook de complexiteit/veerkracht van het systeem meegenomen te worden in de weging in welke groep een jongere+gezinssysteem komt. Ook wordt meegegeven dat de beschreven doelen in het behandelplan van een jeugdige soms een andere formulering (meer ontwikkelingsgericht) wordt gehanteerd t.o.v. volwassenen. Er is gesproken over een manier om onderscheid te maken in diverse gezinssystemen; ze in te delen op complexiteit en veerkracht en daarbij bijvoorbeeld 4 gezinsprofielen aan te houden. Ook is er verwezen naar andere regio s waar hiermee gewerkt wordt. Bijvoorbeeld IJsselland en Twente.

2 Ook wordt bepleit dat er een bandbreedte is in de typering van de cliënten. Een basale stoornis kan ook lang duren en er kan ook kort en intensief behandeld moeten worden. Als er vanuit de toewijzing teveel wordt gedrukt op de uren kan dit een probleem vormen. Nader doorpraten over EPA levert als aanvullende context: het ontwrichtende karakter van de verschillende levensgebieden incl. psychische stoornis. Het vraagstuk over afschaling wordt besproken. De SGGZ aanbieders geven aan dat er mogelijkheden zijn voor afschalen, maar hoe organiseer je dit? Door afspraken te maken over wie waar binnen de behandeling voor verantwoordelijk is. Met een medische SGGZ indicatie is er een regiebehandelaar. Daarom ligt de eindverantwoordelijkheid bij de regiebehandelaar. Echter door goede behandelplannen te maken is het mogelijk om de verantwoordelijkheid van de behandeling/begeleiding het delen met andere aanbieders of dienstverleners. De SGGZ partners geven aan dat SGGZ trajecten dan best korter zouden kunnen duren. Hiervoor is nodig: Inzicht in het zorglandschap (welke partijen zijn er en wie is waar in gespecialiseerd?) Vertrouwen tussen de professionals onderling Vertrouwen tussen de verwijzers en de professionals die de zorg verlenen Mogelijkheid om de psychiatrie als consultatiefunctie te gebruiken; dit zou dan vanuit de inkoop gefaciliteerd moeten worden Goed belegde regie per casus De huisartsen moeten goed worden betrokken in dit proces. Dit helpt met juiste verwijzingen maar ook in het meer systemisch handelen. Huisarts heeft vaak inzichtelijk wie er binnen het gezin reeds allemaal hulp ontvangen, door deze kennis te gebruiken kan het kind (en het systeem) beter geholpen worden door de aanbieder. Ook kan de huisarts (of andere verwijzer) helpen definiëren wat de exacte behandelvraag is. Daarmee kan ook bepaald worden wanneer de geleverde zorg goed genoeg is geweest. Dit helpt behandelaren om niet door te blijven behandelen. Als er tussen professionals meer vertrouwen is, hoeft de GGZ de cliënten niet bij zich te houden. Nu is er onvoldoende zicht/vertrouwen in de mogelijkheid van de andere aanbieders om op tijd op te schalen naar de GGZ indien dat nodig is. Dit kan vereenvoudigd worden door te werken aan kennisoverdracht. De oproep voor een goede consultatiefunctie wordt nogmaals gedaan. Bij de diagnostiek en behandeling in de GGZ is het de verantwoordelijkheid van de GGZ aanbieders om ook met ouders in gesprek te gaan indien ze vermoeden dat ook daar extra hulp/ondersteuning nodig hebben. Bij het vermoeden van een stoornis kan de behandeling/diagnostiek opgestart worden. Indien er vermoeden is van EPA is een brede intake (incl. andere relevante aanbieders, CJG/voorveld etc.) een belangrijke verbeterstap. Verantwoordelijkheid hiervoor zou bij de GGZ moeten liggen. Naast de stoornis moet ook het systeem worden meegenomen in de afweging. Bij een complexer systeem met minder veerkracht zou een brede intake allicht ook waardevol kunnen zijn. De brede intake kan onderdeel zijn van de diagnostiek. Regiefunctie (zorgcoördinatie)is hierbij van belang. N.a.v. de brede intake wordt er bepaald wie er regie pakt in de uitvoering van de behandeling/zorg. Bij

3 intake/diagnostiek dient sowieso breed gekeken te worden. Als voorbeeld zijn de leefgebieden van de zelfredzaamheidsmatrix benoemd. Overige opmerkingen: De VG wereld heeft laten zien dat een goede samenwerking tussen psychiatrie en ander specialisme goed mogelijk is. De inzet van ervaringsdeskundigen kan helpen bij het verdere doorontwikkelen van het model. Voorbeeld benoemd van gezamenlijke intake GGZ aanbieders in Flevoland, als achtervang voor de CJG s/consultatie functie. Oproep aan gemeenten om een inzichtelijk zorglandschap te maken voor in de regio. Overlap kost teveel specialisme/tijd en daardoor lopen behandeltijden etc. op en leren de aanbieders elkaar niet kennen. Allicht kan er een regionale coördinator worden aangesteld om dit in kaart te brengen? Voorbeelden benoemd vanuit de Wmo/ZVW/WLZ waar dit heeft gewerkt.

4 Deelsessie 2: de huisartsroute, de verwijzing en de normtijden. Achtergrond: In de inkoopnotitie is een weergave opgenomen van het administratieve proces omtrent de afgifte van een dienstverleningsopdracht. De geldigheidsduur van de huisartsverwijzing en de gestelde normtijden zijn van invloed op dit administratieve proces. Tijdens het gesprek in deze deelsessie is hierbij uitgebreid stilgestaan, naast enkele andere onderwerpen. Hoofdlijnen van het gesprek: De verwijsstroom is voornamelijk besproken aan de hand van de route via de huisarts. Aanwezigen concluderen dat de verwijsstroom vanuit andere rechtsgeldige verwijzers zoals de medisch specialist en jeugdarts niet anders is. Verzoek van aanbieders om dit nadrukkelijker te vermelden in het inkoopdocument. Aanbieders geven aan dat het inkoopdocument een blijk van vertrouwen in aanbieders is en ruimte aan aanbieders biedt om vanuit hun professionaliteit te beoordelen welk traject moet worden ingezet. De route terug naar de huisarts wanneer de looptijd is verlopen of wanneer de normtijd wordt overschreden is een beperking voor aanbieders in hun vrijheid, aldus aanbieders. De regio maakt een afgewogen keuze tussen ruimte en vrijheid voor aanbieders versus verplichte afstemmings- en beoordelingsmomenten met verwijzers. Ook wil de regio aan de hand van monitoringsinformatie op aanbiederniveau succesfactoren en verbeterpunten identificeren. Dat kan o.a. aan de hand van aantal herindicaties, gemiddelde looptijd en omvang behandeltrajecten, rekening houdend met de patiëntmix. Aanbieders geven aan dat het van belang is ook huisartsen te betrekken in dit inkooptraject en hen te bevragen op de rol die zij voor zichzelf weggelegd zien rondom de verwijzing naar, het herindiceren van en afstemming over SGGZ trajecten. Aanbieders schatten in dat een huisarts vooral behoefte heeft aan voortgangsinformatie om het proces te kunnen volgen. Aanbieders zijn in de Zvw via het kwaliteitsstatuut GGZ wettelijk verplicht het behandelplan ieder half jaar bij te stellen, daaraan gekoppeld zou de huisarts geïnformeerd kunnen worden. Aanbieders zou gevraagd kunnen worden om inzichtelijk te maken hoe ze dit doen. Het model kwaliteitsstatuut zou als professionele standaard verplicht kunnen worden gesteld vanuit de overeenkomst. Afstemming en beoordeling van de voortgang van de behandeling kan ook gebeuren aan de hand van monitoringsinformatie, kritische prestatie indicatoren Maar ook middels horizontaal toezicht, wat zoveel wil zeggen als elkaar gedurende de tijd meenemen in processen/samen optrekken, in plaats van dit achteraf te doen. O.a. verzekeraar Menzis experimenteert met deze werkwijze. Geldigheidsduur huisartsverwijzing: aanbieders geven aan dat differentiatie van de geldigheid van de huisartsverwijzing voor de verschillende cliëntgroepen wenselijk is. De zwaarte van de klacht zou moeten worden meegewogen bij de geldigheid van de huisartsverwijzing. Geldigheid van 1 jaar zou passend zijn voor de cliëntgroep basale stoornissen. Zij stellen voor om de geldigheid voor de stabilisatiegroep en EPA groep te verhogen naar 2 jaar.

5 Normtijd: de normtijden worden als te krap ervaren. Dat leidt naar verwachting tot verhoging van administratieve lasten omdat voor een grote groep cliënten herindicatie aangevraagd moeten worden. Dat is nadrukkelijk niet de bedoeling van de regio. De regio verzoekt aanbieders om inzichtelijk te maken welke normtijd gehanteerd zou dienen te worden om te komen tot een situatie waarin voor +/- 80% van de cliënten geen herindicatie aangevraagd dient te worden binnen de looptijd. Overige besproken onderwerpen: Regievoering Aanbieders zien graag meer duiding voor de rol van regievoering bij op- en afschaling en de plek waar deze rol wordt belegd. Regievoering bij op- en afschaling vraagt om een blik die breder is dan alleen de GGZ behandeling. Deze rol kan worden belegd bij de gemeentelijke toegang aldus de aanwezige aanbieders. Deze rol vraagt kennis van de sociale kaart, outreachend werken en om iemand die voldoet aan een beroepscode. Een andere suggestie die wordt gedaan is het aanstellen van een casemanager voor de regievoering bij de aanbieder, welke verbinding legt met het wijkteam, daar wordt meteen aan toegevoegd dat dit een complexe oplossing lijkt te zijn. Doelrealisatie, ROM en effectmeting Het onderwerp doelrealisatie zou verder uitgewerkt mogen worden in het inkoopdocument. ROM biedt onvoldoende mogelijkheden voor een goede effectmeting. Er zijn andere, simpelere en betere systemen dan ROM om effecten te kunnen meten. Geef aanbieders daarbij wel de keuze welk systeem zij willen gebruiken en voorkom dat aanbieders voor iedere regio een apart systeem moeten gebruiken. Stel een lijst met systemen op waarmee aanbieders, waaruit zij kunnen kiezen welke ze gebruiken om aan voorwaarden te voldoen. Deze werkwijze wordt ook in de volwassen GGZ gehanteerd. Consultatie Kostprijs en kwaliteit van consultatie zijn afhankelijk van de functionaris die geconsulteerd wordt. Een standaard verhoging van de tarieven ten behoeve van financiering consultatie is om die reden niet passend zijn. Suggestie en behoefte aanbieders is een nadere duiding van wat de regio onder consultatie verstaat, daaruit volgt wie kan en mag leveren. Suggestie voor financiering is het werken met een strippenkaart.

6 Deelsessie 3: kwaliteit en consultatie. We gebruiken tijdens dit gesprek het Model kwaliteitsstatuut Tijdens de bijeenkomst is gesproken over het kwaliteitsstatuut GGZ en over de consultatiefunctie. Het kwaliteitsstatuut zelf is als leidraad voor het gesprek gebruikt. Het kwaliteitsstatuut: algemeen De aanwezige zorgaanbieders scharen zich achter het verplicht stellen van het kwaliteitsstatuut en kunnen er ook aan voldoen. Gemeenten krijgen het advies niet op voorhand elementen te schrappen. Beter is het om op onderdelen aan te geven: wat is noodzakelijk en op welke onderdelen is er interpretatie/ontwikkelruimte. Noodzakelijk om goed te regelen: Borgen van continuïteit van zorg bijvoorbeeld bij wegvallen behandelaar Acute patiëntzorg bij crises Privacy richtlijnen 3.1 Patiënt/cliënt centraal Monitoren van het behandelproces: ROM is geen ideale onderzoeksmethode, is nog in ontwikkeling. Schrijf geen instrument voor, geef aan aan welke criteria de gegenereerde informatie moet voldoen (vastgestelde evaluatiemomenten, gevalideerd, aantoonbaar, benchmarken). 3.2 Samenwerking vraagt goede afspraken Belangrijk om dit heel goed te regelen, met name door de kleinere zorgaanbieders. Hoe kleiner de praktijk des te meer dient er nog geregeld te worden. Grote instellingen hebben dit intern geregeld (BOPZ; 24/7 crisisdienst). 4. Aanbod van zorg aan de patiënt/cliënt Regiebehandelaar gespecialiseerde JGGZ: psychotherapeut, klinisch psycholoog, klinisch neuropsycholoog, psychiater. En ook voor de orthopedagoog generalist, kinder- en jeugdpsychiater? Redenen om dit aan te houden: inschatten van risico s moet deskundig gebeuren, er is vaak sprake van co-morbiditeit, grote verantwoordelijkheid, geen grote risico s nemen. Er is goed over nagedacht. Argumenten voor oprekken: 1. In bepaalde regio s (oosten van het land) is er een gebrek aan capaciteit. 2. Dit doet onvoldoende recht aan bepaalde professionals zoals de orthopedagoog generalist, kinder- en jeugdpsychiater, 2 functies die inmiddels zijn toegevoegd aan de lijst. Ontwikkeling: de regio aantrekkelijk maken voor deze professionals: redelijk percentage consignatie, kennisontwikkeling/ professionalisering, etc. Zie bijlage: voor jeugd toevoegen kinder- en jeugdpsycholoog, orthopedagoog generalist, gzpsycholoog Beide aanwezige aanbieders verschillen van mening over de vraag of het regie behandelaarschap wel of niet zou moeten worden opgerekt. Percentage regiebehandelaar: Het percentage (minimaal/maximaal) inzet van de regiebehandelaar is heel moeilijk vast te bepalen omdat dit van meerdere factoren afhankelijk is zoals de zwaarte van de problematiek. Dit is ook context gebonden. Er is een analyse gedaan in een andere regio. Een grote instelling werkt met de moeilijkste SGGZ cliënten waarbij de regiebehandelaar gemiddeld 15% wordt ingezet. Er wordt gewerkt met systeemtherapeuten. Een vrijgevestigde psychiater/ klinisch psycholoog kan een aandeel hebben van 60/70% omdat zij vrijwel alles zelf uitvoeren.

7 Percentage is niet de enige manier om naar het vraagstuk te kijken. Denk ook aan de rolverdeling tussen regiebehandelaar en andere functionarissen. Geregistreerde behandelaars: Alle medebehandelaars zijn geregistreerd BIG of SKJ (altijd een VOG). Tijd schrijvende beroepen: hanteer de landelijke beroepentabel (DBC-spelregels). Wachtlijsten: Crisis en spoed/urgentie: is zo georganiseerd dat er geen wachttijd is (het kan betekenen dat een cliënt verder moet reizen); Indien er geen sprake is van spoed: kunnen we de treeknormen hanteren? Antwoord: dit lukt niet altijd. - Aanbieders streven naar zo weinig mogelijk wachtlijsten. - Start behandeling: op volgorde van binnenkomst. - Er zijn verschillen tussen aandoeningen. Bij aandoeningen in het autismespectrum is de vraag het grootst, en de wachttijd langer. - Er zijn cliënten die bewust langer wachten om naar een specifieke zorgaanbieder te kunnen gaan. - Per regio verschillend; minder of meer (zware) problematiek/ minder of meer capaciteit. - Landelijk zijn er afspraken over het aantal BOPZ-bedden. - Afweging: meer (dure) BOPZ-bedden of intensive home treatment-teams (IHT). Laatste heeft de voorkeur van de aanbieders. Wat van belang is om wachtlijsten te voorkomen is 1. Een goede screening aan de voorkant en verwijzen naar het meest passende specialisme; het voorkomen van mismatches. 2. Goede en integrale vervolgzorg organiseren zodat er sneller kan worden afgeschaald. 3. Voorzichtig omgaan met budgetplafonds. 4. Het proces goed organiseren/ goede samenwerken met de toegang (binnen de kaders van de privacyregels) actief ouders/jongere motiveren om info te mogen verstrekken. Het organiseren van het proces is onderdeel van de transformatie. De zorg zo organiseren dat het zorgproces soepel en vrijwel foutloos verloopt. Er zijn geen voorbeelden van regio s waar dit al heel goed verloopt. Sturing op kwaliteit: Meer op organisatieniveau (management info), minder op cliëntniveau. 1. Verantwoordelijkheid van zorgaanbieder respecteren 2. Voorkomen van te veel administratieve lasten. Producten: Denk ook aan schoolproducten bijvoorbeeld gericht op schoolverzuim, kind in de klas Zoveel mogelijk trajectfinanciering om te voorkomen dat er telkens weer nieuwe indicaties moeten worden afgegeven. Ter voorkoming van administratieve lasten/ tijdrovers. Consultatie Het belang van de consultatie functie wordt in het gesprek herkend. Beide aanbieders geven aan dat deze een belangrijke rol kan spelen om aan de voorkant zo snel en goed mogelijk tot een adequate inschatting van de problematiek te komen, en mogelijkheden biedt om afschalen sneller en beter te laten verlopen. Aangegeven wordt dat de term consultatie misschien niet helemaal de lading dekt. Wellicht is er een alternatief denkbaar. Verder wordt het uitgangspunt consultatie betaalbaar te stellen onderschreven. De voorkeur ligt bij financiering op uur-basis. Met het voornemen om de consultatiefunctie op dezelfde wijze als de

8 expertpool te financieren (dus op basis van gefactureerde uren met goedkeuring van CJG) kan men uit de voeten. Financiering via een opslag op de tarieven wordt afgeraden, omdat de inschatting is dat niet alle aanbieders consultatie zullen leveren. Het vereist expertise waarvan kan worden aangenomen dat niet alle organisaties de in huis hebben Van belang is om goed te definiëren wat er onder consultatie komt te vallen, om welke functies gaat het, welke expertise is vereist? Te denken valt aan: - Consultatie die wordt door CJG s/ verwijzers bij complexe casuïstiek. - Extra inzet van SGGZ personeel om afschalen naar wijkteams mogelijk te maken - Kortdurende inzet in onderwijs bijvoorbeeld bij schoolverzuim - Etc. Daarnaast vragen de aanbieders aandacht voor de rol die de CJG s/ verwijzers hierin nemen. De boodschap is dat voor goed functioneren van de consultatiefunctie de CJG s/ verwijzers wel bereid moeten zijn en de meerwaarde zien om daadwerkelijk gebruik te maken van de consultatiefunctie. Dit vraagt dat het beleidsmatig goed wordt weggezet, denk aan een pilot met huisartsen en toegangen. Het doorontwikkelen van die samenwerking vraagt de komende jaren aandacht. Tenslotte een compliment: De Inkoopnotitie zit goed in elkaar en de wijze waarop aanbieders hierbij betrokken worden, wordt gewaardeerd!

9 Deelsessie 4: bedrijfsvoering. De aanwezige aanbieders brachten samen met de jeugdregio in kaart welke gevolgen de uitfasering van de DBC-systematiek heeft op hun bedrijfsvoering. Eerst bespraken zij het proces waarin de uitfasering van de DBC in 2017 plaatsvindt. In dit proces sluiten aanbieders de lopende DBCs hard af en versturen gemeenten uiteindelijk nieuwe toewijzingen voor zorg die geleverd wordt in Vervolgens bespraken de aanwezigen het proces van contract tot controle voor jggz in Bij elke stap in het proces werd stilgestaan bij wat gemeenten en aanbieders nodig hebben om deze stap goed te kunnen uitvoeren. Dit verslag geeft een weergave van de besproken onderwerpen en de genoemde aandachtspunten. Deze input wordt meegenomen in de definitieve procesafspraken die gemeenten en aanbieders maken om de uitfasering van de DBC te realiseren. Uifasering DBC in 2017 De uitfasering van de DBC vraagt van gemeenten en aanbieders een grondige voorbereiding. Het vraagt tijd en de nodige capaciteit van beide partijen. Om dit te organiseren is er zo snel mogelijk helderheid nodig over de inkoopafspraken. Dan kan een (capaciteits-)planning worden gemaakt. De aanwezigen constateerden dat de wijzingen in 2018 invloed hebben op de manier waarop behandelaren registeren, de inrichting van software (EPD) en de informatie die gemeenten en aanbieders met elkaar uitwisselen. De jeugdregio volgt voor de uitfasering van de DBC de processtappen uit het landelijk draaiboek. Op dit moment worden toewijzingen verzonden die lopen tot De reeds lopende toewijzingen zijn hierop aangepast. De aanwezige aanbieders achten het zinvol om in het vierde kwartaal van 2017 cliëntlijsten te verifiëren. Dit vraagt een uniform regionaal proces, heldere communicatie en reële deadlines. Zodra het cliëntenbestand in beeld is, kunnen VOT voor de zorg die doorloopt in 2018 worden aangemaakt door aanbieders. Dit vereist heldere productdefinities met bijbehorende tarieven en uniforme afspraken over de informatie die in deze VOT moet staan. Een omnummertabel is niet mogelijk. Behandelaren dienen de huidige cliënten in te delen naar één van de nieuwe hoofdgroepen. Software/EPD dient deze indeling te ondersteunen. Gemeenten die beschikken dienen ook te letten op welke manier deze administratieve omzetting doorwerkt in de beschikking. Voorkom, indien mogelijk, dat er nieuwe beschikking moeten worden afgegeven en dat dit verwarring veroorzaakt bij inwoners. Voor de declaratie en verantwoording van de geleverde zorg in 2017 is het noodzakelijk dat de DBCs zo snel mogelijk na zijn afgesloten. De afsluiting van DBCs voor bggz en jggz vindt plaats volgens de landelijke spelregels. Voor de bggz zoeken gemeenten dit nader uit, omdat in de wijze van bekostiging niets verandert in De aanwezige aanbieders voorzien dat tot medio 2018 er correcties plaatsvinden. Dit betekent dat de ondersteuning van de JW321 moet plaatsvinden conform advies van VNG. Genoemde aandachtspunten: De uitfasering vraagt veel tijd en capaciteit. Dit kan een knelpunt worden, ondanks grondige voorbereiding van gemeenten en aanbieders. Definities van producten dienen scherp te zijn. Er is een grote kans op interpretatieverschillen. Ondanks alle checks en afspraken zijn er uitzonderingen en/of cliënten die niet tijdig in beeld zijn. Dit vraagt een goede communicatie (intern en extern bij aanbieders en gemeenten), ruimte voor afstemming en eenduidige regionale afspraken. De voorgestelde indeling vraagt aanpassing in EPD-software bij aanbieders. Dit levert een knelpunt op indien de leveranciers dit niet of niet tijdig kunnen realiseren. Van contract tot controle j-ggz 2018 De administratieve omzetting van de DBC-systematiek maakt onderdeel uit van de verlenging van de raamovereenkomst. GGZ-Aanbieders schrijven zich uit de op de huidige bouwstenen (DBCs) en

10 dienen zich in te schrijven op de nieuwe producten die zij leveren. In- en uitschrijven vindt plaats via Negometrix. Het proces van toewijzen blijft gelijk. De informatie die wordt uitgewisseld verandert. De aanwezige aanbieders geven aan dat er een verduidelijking nodig is welke informatie in een VOT moet staan. In het bijzonder worden afspraken gevraagd over de productcode en de duur van de toewijzing. Indien het toewijzingproces loopt, dan verwacht men geen problemen in de facturatie. Genoemde aandachtspunten: Probeer het in- en uitschrijven in Negometrix zoveel mogelijk te automatiseren, met zo mogelijk administratie. De duur van een toewijzing moet passend zijn bij het de zorg (niet te kort) Het proces van toewijzen dient regionaal goed afgestemd te zijn met Toegangen De in te zetten hulp (bijvoorbeeld alleen diagnostiek of diagnostiek gevolgd door behandeling) is niet altijd op korte termijn vast te stellen en te leveren via een VOT.