Model voor het bepalen van de hoogte van de leges omgevingsvergunning

Transcriptie

1 Model voor het bepalen van de hoogte van de leges omgevingsvergunning

2 Model voor het bepalen van de hoogte van de leges omgevingsvergunning december 2006

3 COLOFON Samenstelling Bert Jan Smallenbroek Wim Vos Vormgeving binnenwerk Safina Musahal Druk Sector Document Processing, VNG SGBO Onderzoek > Advies > Implementatie Postbus GK Den Haag SGBO 3727/565 Niets uit deze publicatie mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke andere wijze dan ook, zonder de voorafgaande schriftelijke toestemming van SGBO. Aan de totstandkoming van deze publicatie is de grootst mogelijke zorg besteed. SGBO kan echter niet aansprakelijk worden gesteld voor eventuele onjuistheden, noch kunnen aan de inhoud rechten worden ontleend.

4 INHOUDSOPGAVE 1 Inleiding Aanleiding en doel De relatie met het Model transparantie bouwgerelateerde leges De uitgangspunten van het model Gebruikte bronnen Betrokken personen Leeswijzer 4 2 De opzet van de Wabo in hoofdlijnen Algemeen Vormen van integratie Activiteiten waarvoor een omgevingsvergunning moet worden aangevraagd Het toetsingskader Het bevoegd gezag 10 3 De heffing van leges De wettelijke bepalingen over het heffen van leges Mogelijke heffingstructuren Feitelijke kosten of forfaitaire kosten 15 4 Activiteiten op het terrein van bouwen Inleiding Het bouwen van een bouwwerk Afwijken van het bestemmingsplan Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen dat de wet en het bestemmingsplan hierin niet voorzien Tijdelijk afwijken van het bestemmingsplan Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen waarin het bestemmingsplan hierin voorziet Afwijken van het bestemmingsplan in bij amvb geregelde gevallen Uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden, waarvoor op grond van het bestemmingsplan een vergunning nodig is Wijzigen van een rijks-, provinciaal of gemeentelijk monument Samenvattend 22

5 5 Overige activiteiten Inleiding Het in gebruik nemen van gebouwen Slopen van een bouwwerk Aanleggen of veranderen van een weg Maken, hebben of veranderen van een uitweg Hebben van een alarminstallatie in, op of aan een onroerende zaak Vellen of doen vellen van houtopstand Maken of voeren van handelsreclame op of aan een onroerende zaak Het opslaan van roerende zaken in een daarbij aangewezen gedeelte van de provincie of van een gemeente Vervaardigen, in voorraad hebben, te koop aanbieden et cetera van toestellen die bij amvb zijn bepaald Verrichten van handelingen in een beschermd natuurgebied die schadelijk kunnen zijn voor het natuurschoon, de natuurwetenschappelijke betekenis of voor de dieren of planten Het realiseren van projecten of andere handelingen met gevolgen voor habitats en soorten in een door de minister aangewezen gebied Het verrichten van handelingen in een beschermde leefomgeving Samenvattend 31 Bijlagen 33 Bijlage 1 Begeleidingscommissie 35 Bijlage 2 Geïnterviewde personen 37

6 1 Inleiding 1.1 Aanleiding en doel Het Ministerie van VROM is bezig met de voorbereiding van de omgevingsvergunning. De omgevingsvergunning is één integrale vergunning op het terrein van bouwen, wonen, monumenten, ruimte, natuur en milieu die bij één loket kan worden aangevraagd. In de meeste gevallen zal dat de gemeente zijn. In de omgevingsvergunning zullen veel vergunningstelsels uit de VROM-wetten worden opgenomen. Ook zullen verschillende vergunningstelsels op basis van wetgeving van andere ministeries in de omgevingsvergunning worden opgenomen (bijvoorbeeld de monumentenvergunning en het vergunningstelsel van de Natuurbeschermingswet 1998). Bovendien zullen ook de vergunningstelsels die gemeenten en provincies op grond van hun autonome verordenende bevoegdheid hanteren op het terrein van de fysieke leefomgeving aan de omgevingsvergunning worden aangehaakt. De omgevingsvergunning zal worden geregeld in de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo). Het is de bedoeling dat de Wabo in 2007 in het Staatsblad wordt gepubliceerd en dat de ministeries, provincies en gemeenten vanaf 2008 met de omgevingsvergunning gaan werken. Op 18 oktober 2006 is het wetsvoorstel ingediend bij de Tweede Kamer. 1 In deze publicatie wordt gebruik gemaakt van de conceptversie van 1 december Een van de onderwerpen die in het kader van de omgevingsvergunning zal moeten worden geregeld, is de heffing van leges. In de Meibrief Vereenvoudiging Vergunningen (brief van 28 april 2006) heeft het kabinet aangegeven te hechten aan het profijtbeginsel en het kostenveroorzakersbeginsel. Om die reden kiest het kabinet er voor leges niet af te schaffen. Afschaffing van leges is voor het kabinet alleen aan de orde als ook de vergunningprocedure wordt afgeschaft. De legesvrijstelling voor toestemmingen op het terrein van milieu (Wet milieubeheer en Wet milieugevaarlijke stoffen) blijft bestaan als deze toestemmingen in de omgevingsvergunning worden opgenomen. Op dit moment hanteren provincies en gemeenten uiteenlopende grondslagen voor de tarieven die gemoeid zijn met leges voor het in behandeling nemen van aanvragen van vergunningen. Uit een oogpunt van gelijkheid en transparantie is het daarom wenselijk om meer uniformiteit van leges te bewerkstelligen. Het model dat in dit rapport wordt gepresenteerd, wil daarbij een hulpmiddel zijn. Het model is niet uitputtend. Ten eerste kunnen bij de parlementaire behandeling nog veranderingen worden aangebracht in de reikwijdte van de omgevingsvergunning (welke toestemmingsstelsels gaan wel en wel gaan niet mee met de Wabo). 1 Tweede Kamer, vergaderjaar , SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 1

7 Ten tweede kunnen op grond van artikel 2.2., tweede lid in provinciale, gemeentelijke of waterschaps-verordeningen nog andere activiteiten worden aangewezen die verboden zijn zonder omgevingsvergunning.. Het kan dus zijn dat nog andere dan de in het model aangegeven toestemmingen later mee zullen gaan met de omgevingsvergunning. 1.2 De relatie met het Model transparantie bouwgerelateerde leges Het model voor het bepalen van de leges omgevingsvergunning bouwt voort op het Model transparantie bouwgerelateerde leges dat in 2004 is opgesteld. Doel van dit model is te komen tot een landelijk eenduidige en transparante systematiek voor het heffen van gemeentelijke leges voor aanvragen in het kader van bouwen en slopen. Het model geeft eenduidige definities, eenduidige indelingen van bouwgerelateerde aanvragen en eenduidige berekeningswijzen van de leges. Voor de hoogte van de gehanteerde tarieven worden in het model geen richtlijnen gegeven. Het model is inmiddels verwerkt in hoofdstuk 5 van de tarieventabel van de VNG-modelverordening leges en is te vinden op De modelverordening leges is voor gemeenten te downloaden op en op Het Model transparantie bouwgerelateerde leges heeft alleen betrekking op vergunningaanvragen op het terrein van bouwen en slopen. De reikwijdte van de omgevingsvergunning is veel ruimer. De omgevingsvergunning heeft ook betrekking op activiteiten op het terrein van ruimte, monumenten, natuur en milieu. In het model voor het bepalen van de leges omgevingsvergunning komt de legesheffing aan de orde voor alle aanvragen die ressorteren onder de omgevingsvergunning (met uitzondering van de activiteiten op het terrein van milieu waarvoor de legesvrijstelling blijft bestaan). Voor zover de omgevingsvergunning betrekking heeft op de activiteiten bouwen en slopen, wordt het Model transparantie bouwgerelateerde leges als uitgangspunt genomen. Als in dit rapport van dit model wordt afgeweken, wordt deze afwijking met redenen onderbouwd. Ten aanzien van alle overige activiteiten waarvoor in het kader van de aanvraag van een omgevingsvergunning leges kunnen worden geheven, wordt in het kader van dit project een voorstel voor een heffingstructuur ontwikkeld. Bij deze overige activiteiten (dat wil zeggen: activiteiten die nu niet onder het Model bouwgerelateerde leges vallen) is als referentie de VNG-modelverordening leges gebruikt of de praktijk van de instantie die op dit moment dergelijke activiteiten beoordeelt. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 2

8 1.3 De uitgangspunten van het model Het model voor het bepalen van de hoogte van de leges omgevingsvergunning heeft als uitgangspunt dat de legestarieven zo transparant en eenvoudig mogelijk moeten zijn. Dit betekent dat: 1. de heffingstructuur (de berekeningswijze van de leges) zo eenvoudig mogelijk moet zijn. Dit houdt in dat zoveel mogelijk wordt gewerkt met vaste bedragen. 2. de tarieven moeten leiden tot legesbedragen die in beginsel gerelateerd zijn aan de kosten die behandeling van de aanvraag met zich meebrengt (voorzover het is toegestaan die kosten in rekening te brengen, zie paragraaf 3.1). 3. de totale geraamde opbrengst van de leges van de omgevingsvergunning de totale kosten van verlening van deze vergunning niet mag overschrijden (kostendekkendheid binnen de kolom omgevingsvergunning) de tarieven waar mogelijk worden gebaseerd op objectieve gegevens. 1.4 Gebruikte bronnen Voor dit rapport is gebruik gemaakt van de volgende bestaande documenten: - Wetsvoorstel algemene bepalingen omgevingsrecht (concept 1 december 2005). - Overzicht reikwijdte omgevingsvergunning; wetsvoorstel algemene bepalingen omgevingsrecht (VROM, januari 2006). - Model transparantie bouwgerelateerde leges (B&A Beleidsrendement, definitieve versie van 18 oktober 2004). - Het rapport Mogelijkheden en gevolgen van het invoeren van leges; onderzoek omgevingsvergunning 2005/01 (Centrum voor Milieurecht, juli 2005). - De Meibrief Vereenvoudiging Vergunningen van de staatssecretaris van Economische Zaken aan de Tweede Kamer (brief van 28 april 2006). - De Eindrapportage onderzoek Inventarisatie en Analyse Leges; onderzoek naar het heffen van leges door de overheid en mogelijkheden voor de toekomst (SIRA Consulting, 21 april 2006). 1.5 Betrokken personen De totstandkoming van dit rapport is begeleid door een commissie. De samenstelling van die begeleidingscommissie is vermeld in bijlage 1. De heffingstructuur die wordt voorgesteld in dit rapport is voorgelegd aan medewerkers van zes gemeenten (twee grote, twee middelgrote en twee kleinere). De namen van de geïnterviewde personen zijn vermeld in bijlage 2. Hun opmerkingen zijn in dit rapport verwerkt. 2 Zie ook de Meibrief Vereenvoudiging Vergunningen, p 29 SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 3

9 1.6 Leeswijzer Na dit inleidende hoofdstuk gaat hoofdstuk 2 in op de hoofdlijnen van de Wabo. Vooral die aspecten uit de wet worden belicht die relevant zijn voor de legesheffing. Hoofdstuk 3 gaat dieper in op de heffing van leges. Zo worden onder andere de denkbare heffingstructuren benoemd. In de hoofdstukken 4 en 5 worden voorstellen gedaan voor passende heffingstructuren voor de verschillende activiteiten waarvoor een omgevingsvergunning nodig is. Hoofdstuk 4 doet dit voor de activiteiten op het terrein van bouwen en gebruik; hoofdstuk 5 voor overige activiteiten. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 4

10 2 De opzet van de Wabo in hoofdlijnen 2.1 Algemeen De Wabo geeft de kaders aan van de omgevingsvergunning. De omgevingsvergunning beoogt de diverse toestemmingsbesluiten die nodig zijn voor het realiseren van een fysiek project (bouw, aanleg, oprichten, gebruik, sloop) zodanig te bundelen dat één besluit overblijft. Ook de meldingsfiguren op grond van de Wet milieubeheer worden opgenomen in de omgevingsvergunning. Voor de aanvrager betekent dit dat hij maar één aanvraag voor zijn project hoeft in te dienen. De aanvraag wordt door één bevoegd gezag beoordeeld en doorloopt één procedure. Ook de beslissing op de aanvraag kent één procedure van rechtsbescherming. 2.2 Vormen van integratie De Wabo kent verschillende methodes om toestemmingstelsels te integreren in de omgevingsvergunning: 1. Volledige integratie van toestemmingen krachtens wetten Dit is de verst gaande methode om toestemmingstelsels in de omgevingsvergunning te doen opgaan. Bij integratie is er sprake van één vergunning: de omgevingsvergunning. De toestemmingstelsels die in de omgevingsvergunning worden geïntegreerd, verdwijnen als afzonderlijke stelsels. Deze vervallen dus in de betreffende wetten of verordeningen. Dit betekent bijvoorbeeld dat voor het bouwen van een bouwwerk niet langer een bouwvergunning op grond van de Woningwet nodig is, maar een omgevingsvergunning (voor het bouwen van een bouwwerk). De vorm van volledige integratie is gekozen in die gevallen waarin altijd sprake is van plaatsgebonden activiteiten en er een grote kans is op samenloop van de verschillende toestemmingstelsels. Toestemmingen krachtens wetten die in de omgevingsvergunning worden geïntegreerd Wet ruimtelijke ordening Aanlegvergunning Sloopvergunning Binnenplanse ontheffing Artikel 3.3, onderdeel a 3.3, onderdeel b 3.6, eerste lid, onderdeel c Projectbesluit 3.8b Tijdelijke ontheffing van het bestemmingsplan 3.15 Ontheffing van het bestemmingsplan in bij amvb aangegeven gevallen 3.16 SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 5

11 Woningwet Artikel Ontheffing Bouwbesluit Bouwvergunning 40, eerste lid (Model)bouwverordening (Mbv) Gebruiksvergunning Sloopvergunning Ontheffing van voorschrift bouwverordening Artikel Hoofdstuk 6 Mbv Hoofdstuk 8 Mbv 11 Woningwet en Mbv Monumentenwet 1988 Monumentenvergunning Sloopvergunning Artikel 11, tweede lid 37, eerste lid 2. Volledige integratie van toestemmingen krachtens verordeningen Deze methode geldt voor de meest voorkomende toestemmingstelsels in verordeningen van gemeenten en provincies voor activiteiten die plaatsgebonden zijn en van invloed op de fysieke leefomgeving. Bij deze toestemmingstelsels bepalen provincies of gemeenten zelf of er een vergunningplicht wordt ingesteld. Indien dat het geval is, worden deze toestemmingstelsels van rechtswege in de omgevingsvergunning geïntegreerd. Toestemmingen krachtens verordeningen die in de omgevingsvergunning worden geïntegreerd Monumentenvergunning (gemeentelijke of provinciale) Aanlegvergunning (voor het aanleggen en veranderen van een weg, op grond van de APV) Uitwegvergunning (voor het maken, hebben en veranderen ervan) Vergunning voor het hebben van een alarminstallatie (geluid en licht) aan een onroerende zaak Kapvergunning Reclamevergunning Opslagvergunning Naast de bovengenoemde integratie van toestemmingen in de verordening kent de Wabo ook de mogelijkheid voor gemeenten en provincies om zelf ten aanzien van andere vergunningstelsels als bedoeld in artikel 2.2., tweede lid Wabo te bepalen dat deze toestemmingstelsels in de omgevingsvergunning worden geïntegreerd. Ook die vergunningstelsels maken dan deel uit van de omgevingsvergunning. 3. Incidentele integratie (aanhaken) Bij deze vorm van integratie wordt een onderscheid gemaakt tussen toestemmingen voor het verrichten van activiteiten die plaatsgebonden zijn en toestemmingen voor activiteiten die niet plaatsgebonden zijn. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 6

12 Voor het gedeelte dat de toestemmingstelsels plaatsgebonden zijn, worden deze aan de omgevingsvergunning aangehaakt (incidenteel geïntegreerd). Als de vergunning louter betrekking heeft op het verrichten van activiteiten die niet plaatsgebonden zijn, blijft het toestemmingstelsel van de betreffende wet van toepassing. Het aanhaken wordt niet geregeld in de Wabo, maar zal worden geregeld in de Invoeringswet Wabo. Toestemmingen die worden aangehaakt aan de omgevingsvergunning Wet bodembescherming Ontheffing Artikel 65, eerste lid Wet inzake de luchtverontreiniging Grondslag voor vergunning ten aanzien van handelingen met een toestel of brandstof Artikel 13, tweede lid, onderdeel b Wet milieubeheer Ontheffing van regels in de provinciale milieuverordening (pmv) Ontheffing Ontheffing Ontheffing Melding activiteit met betrekking tot niet-vergunningplichtige inrichting (zgn inrichtingen) Artikel 1.3, eerste lid 10.63, eerste lid 10.63, tweede lid 10.63, derde lid 8.41, eerste lid Wet milieugevaarlijke stoffen (Wms) Grondslag voor een Wms-vergunning Artikel 24, tweede lid, onderdeel c Wet geluidhinder Vergunning Besluit tot vaststelling van hogere waarden Artikel 2, tweede lid, onderdeel b o.a. 45, 83, 85 en 110a Natuurbeschermingswet Artikel Vergunning met betrekking tot beschermd natuurgebied handelingen in een 16 Vergunning met betrekking tot handelingen met gevolgen voor habitats en soorten 19d Flora- en faunawet Artikel Kennisgeving 26 Ontheffing 75, derde lid SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 7

13 Toestemmingen die vooralsnog niet worden geïntegreerd of aangehaakt Bij het selecteren van toestemmingen die worden geïntegreerd in of aangehaakt aan de omgevingsvergunning is uitgegaan van een groeimodel. Dit betekent dat in een volgende fase de reikwijdte van de omgevingsvergunning kan worden uitgebreid. In de bijlage bij de Memorie van toelichting van het wetsvoorstel is een overzicht opgenomen van toestemmingen die vooralsnog niet worden geïntegreerd of aangehaakt: - Vergunningen op grond van de Kernenergiewet in samenhang met onder meer het Besluit stralingsbescherming en het Besluit vervoer splijtstoffen, ertsen en radioactieve stoffen. - Ontheffingen op grond van artikel 33 van de Wet milieugevaarlijke stoffen (Wms). - Vergunningen op grond van het Besluit genetisch gemodificeerde organismen Wms. - Beslissingen omtrent saneringen op grond van de Wet bodembescherming. - Besluit luchtkussenvoertuigen Wet geluidhinder. - Besluit zwavelgehalte brandstoffen. - Ontheffingen in het belang van de landsverdediging. - Ontheffingen voorschriften van het Bouwbesluit Vergunningen op grond van de Huisvestingswet. - Vergunningen voor archeologische monumenten op grond van de Monumentenwet Activiteiten waarvoor een omgevingsvergunning moet worden aangevraagd In de Wabo is geregeld dat een burger of een bedrijf voor het uitvoeren van een project een omgevingsvergunning nodig heeft. Zo n project kan bestaan uit een of meer van de volgende activiteiten (artikel 2.1 Wabo): a. het bouwen van een bouwwerk; b. het uitvoeren van een werk of van werkzaamheden in gevallen als bedoeld in artikel 3.3, onder a. Wro; c. het gebruiken van gronden of bouwwerken of het verrichten van andere handelingen in strijd met bij een bestemmingsplan gestelde regels; d. het in gebruik nemen of hebben van een bouwwerk of een ander object in met het oog op de brandveiligheid bij algemene maatregel van bestuur aangewezen categorieën van gevallen; e. het oprichten, het veranderen of veranderen van de werking, of het in werking hebben van een inrichting; f. het afbreken, verstoren, verplaatsen of in enig opzicht wijzigen, dan wel het herstellen, gebruiken of laten gebruiken op een wijze, waardoor het wordt ontsierd of in gevaar gebracht, van een beschermd monument; g. het slopen van een bouwwerk in gevallen als bedoeld in artikel 3.3, onder b, van de Wro; h. het geheel of gedeeltelijk afbreken van een bouwwerk in een beschermd stads- of dorpsgezicht. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 8

14 Indien bij provinciale of gemeentelijke verordening is bepaald dat voor het uitvoeren van deze activiteit een vergunning nodig is (artikel 2.2 Wabo): a. het geheel of gedeeltelijk slopen van een bouwwerk; b. het afbreken, verstoren of verplaatsen of in enig opzicht wijzigen, dan wel herstellen, te gebruiken of laten gebruiken op een wijze, waardoor het wordt ontsierd of in gevaar wordt gebracht, van een krachtens verordening aangewezen monument; c. het aanleggen van een weg of brengen van verandering in de wijze van aanleg van een weg; d. het maken, hebben of veranderen van een uitweg; e. het hebben van een alarminstallatie in, op of aan een onroerende zaak die voor de omgeving opvallend geluid of lichtsignaal kan produceren; f. het vellen of doen vellen van houtopstand; g. maken of voeren van handelsreclame op of aan een onroerende zaak die zichtbaar is vanaf een voor het publiek toegankelijke plaats. Voor zover de activiteit plaatsgebonden is: a. gebruiken, vervaardigen, invoeren, ten verkoop in voorraad hebben, et cetera van een toestel of brandstof, behorende tot een bij amvb aangewezen categorie; b. verrichten van handelingen met stoffen en preparaten die bij amvb zijn bepaald; c. vervaardigen, in voorraad hebben, te koop aanbieden et cetera van toestellen die bij amvb zijn bepaald; d. verrichten van handelingen in een beschermd natuurgebied die schadelijk kunnen zijn voor het natuurschoon, de natuurwetenschappelijke betekenis of voor de dieren of planten; e. het realiseren van projecten of andere handelingen met gevolgen voor habitats en soorten in een door de minister aangewezen gebied; f. het verrichten van handelingen in een beschermde leefomgeving. 2.4 Het toetsingskader In de omgevingsvergunning worden de verschillende toestemmingstelsels uitsluitend procedureel geïntegreerd. Er vindt in de omgevingsvergunning géén inhoudelijke integratie plaats. De inhoudelijke beoordeling van de vergunningaanvragen geschiedt aan de hand van de toetsingskaders in de verschillende wetten en verordeningen, afhankelijk van de activiteiten waarvoor toestemming wordt gevraagd. Deze wetten en verordeningen blijven dan ook bestaan. Bij de beoordeling van de activiteiten uit het project wegen alle onderdelen van het toetsingskader die van toepassing zijn even zwaar en maakt het in principe niet uit in welke volgorde er wordt getoetst. Dit betekent dat zodra het toetsen van één van de activiteiten uit het project aan het betreffende onderdeel van het toetsingskader een weigeringsgrond oplevert, de omgevingsvergunning niet kan worden verleend. Het is ook mogelijk dat de omgevingsvergunning in zo n situatie gedeeltelijk wordt verleend. Voorwaarde is wel dat de aanvrager bij voorkeur bij het indienen van de aanvraag SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 9

15 hierom heeft verzocht. Zo kan bijvoorbeeld een omgevingsvergunning voor het bouwen van een bouwwerk worden verleend, ondanks dat de vergunning niet tevens betrekking heeft op een door de aanvrager gewenst reclamebord. Er bestaat ook de mogelijkheid om een project op te splitsen in deelprojecten en voor de afzonderlijke deelprojecten een omgevingsvergunning aan te vragen. Het moet dan wel gaan om activiteiten die fysiek te scheiden zijn van andere activiteiten, zoals het kappen van bomen en het oprichten van een inrichting. Het bouwen en oprichten van een inrichting zijn doorgaans fysiek niet te scheiden. Voor deze activiteiten kunnen dus meestal geen afzonderlijke vergunningen worden aangevraagd. Bij de thans bestaande verschillende toestemmingstelsels bestaat het risico dat het bevoegd gezag tegenstrijdige voorschriften verbindt voor één en dezelfde activiteit. Onder vigeur van de Wabo is dit niet meer mogelijk: in de Wabo is een verplichting opgenomen om de voorschriften die op grond van de verschillende toetsingskaders in de omgevingsvergunning kunnen worden opgelegd, op elkaar af te stemmen. Het bevoegd gezag moet ervoor zorgen dat de beschrijving van het vergunde project in de vergunning duidelijk en eenduidig is en dat de voorschriften die aan de vergunning zijn verbonden, op elkaar zijn afgestemd. 2.5 Het bevoegd gezag Het uitgangspunt van de Wabo is dat de beslissing op de aanvraag om een omgevingsvergunning wordt genomen door één bestuursorgaan: het bevoegd gezag. Dit bestuursorgaan is er zowel procedureel als inhoudelijk voor verantwoordelijk dat in zijn besluit alle aspecten aan de orde komen met betrekking tot de fysieke leefomgeving. Het bevoegd gezag is in de Wabo ook belast met de bestuurlijke handhaving. Dit betekent voor de aanvrager dat hij per vergunning voor zowel de verlening als de handhaving één bestuursorgaan aan aanspreekpunt heeft. Bij de bepaling welk bestuursorgaan zal worden belast met de verlening van de omgevingsvergunning sluit de Wabo zoveel mogelijk aan bij de bestaande verdeling van taken. Deze verdeling leidt ertoe dat in verreweg de meeste gevallen burgemeester en wethouders het bevoegd gezag voor de verlening van de omgevingsvergunning zullen zijn. In de gevallen waar nu toestemmingsverlening plaatsvindt op diverse bestuursniveaus, zal een keuze moeten worden gemaakt, welk bestuursorgaan zal worden belast met de verlening van de integrale omgevingsvergunning. 3 In de Wabo is als hoofdregel vastgelegd dat burgemeester en wethouders van de gemeente waar het project in hoofdzaak zal worden of wordt uitgevoerd, beslissen op de aanvraag om een omgevingsvergunning. 3 Een voorbeeld hiervan is een project waarvoor de gemeente toestemming verleent voor het bouwen en het vellen van houtopstanden en de provincie toestemming verleent voor het oprichten van een inrichting (voorheen de milieuvergunning). SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 10

16 Op deze hoofdregel kan bij amvb een aantal uitzonderingen worden gemaakt en worden aangegeven in welke gevallen gedeputeerde staten dan wel de minister bevoegd gezag zullen zijn. Het bestuursorgaan dat het bevoegd gezag is met betrekking tot het verlenen van de omgevingsvergunning, beslist over alle activiteiten. Dit betekent dat als de aanvraag om een omgevingsvergunning zowel betrekking heeft op milieuaspecten als op het onderwerp bouwen, gedeputeerde staten ook beslissen over de bouwaanvraag. In de Wabo is een regeling opgenomen over de betrokkenheid van andere bestuursorganen bij de besluitvorming door het bevoegd gezag over de vergunningverlening. De Wabo onderscheidt twee manieren van betrokkenheid: 1. Verplichte advisering: het bevoegd gezag is verplicht de daartoe aangewezen bestuursorganen om advies te vragen over bepaalde onderdelen van de vergunningaanvraag. Op deze wijze wordt de voorbereiding van een gedeelte van de omgevingsvergunning bij dat bestuursorgaan neergelegd. Als gedeputeerde staten in het kader van de omgevingsvergunning (ook) moeten beslissen over het onderdeel bouwen, moeten zij burgemeester en wethouders om advies vragen. In dat geval voeren burgemeester en wethouders de toetsing van de bouwaanvraag uit en brengen daarover advies uit aan gedeputeerde staten. 2. Verklaring van geen bedenkingen (vvgb): het bevoegde gezag kan de vergunning slechts verlenen als het betrokken bestuursorgaan een vvgb heeft afgegeven. Het betrokken bestuursorgaan kan bij de verklaring voorschriften geven die het bevoegd gezag vervolgens onverkort aan de vergunning moet verbinden. Op deze manier wordt de beslissing omtrent het betrokken aspect de facto genomen door het orgaan dat bevoegd is de vvgb te verlenen. In welke gevallen een vvgb is vereist, wordt bepaald in een specifieke wet of in de amvb op grond van de Wabo. En ten aanzien van de vraag welke voorschriften aan de vergunning mogen worden verbonden, wordt verwezen naar paragraaf 2.4. Verrekenen van leges Het bevoegd gezag heft de leges voor de diensten die zijn verricht in het kader van het behandelen van de vergunningaanvraag. Als een deel van de werkzaamheden wordt verricht door een ander bestuursorgaan (in de vorm van een advies of een verklaring van geen bedenkingen) ligt het voor de hand dat de kosten die dat bestuursorgaan maakt ook worden vergoed uit de legesopbrengst. Dit betekent dat het bevoegde gezag (een deel van) de legesopbrengst kan afdragen aan dat bestuursorgaan. Over het zogeheten verrekenen van legesopbrengsten is in de Wabo niets geregeld. Het wordt aan provincies en gemeenten zelf overgelaten om hierover afspraken te maken. Dit geldt ook voor de wijze waarop de leges worden berekend voor werkzaamheden die door een ander bestuursorgaan worden verricht, al is het vanuit een oogpunt van transparantie wenselijk dat ook in dat geval dit model voor het bepalen van de leges van de omgevingsvergunning wordt toegepast. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 11

17 Digitale aanvragen Indien aanvragen om omgevingsvergunningen digitaal worden ingediend kan dit leiden tot aanvullende kosten voor de beoordelende instanties, zoals de kosten voor het plotten van bouwtekeningen. Het ligt voor de hand om voorafgaand aan het vaststellen van de tarieven een inschatting te maken van dergelijke kosten en die kosten te verdisconteren in de leges. Maar digitalisering leidt ook tot kostenbesparingen, zoals een reductie van kosten voor het maken van kopieën voor afdelingen die de aanvraag beoordelen. Een pilot in de gemeente Ede die was bedoeld om te onderzoeken of het mogelijk is om aanvragen om vergunningen digitaal in te dienen, deze aanvragen digitaal in behandeling te nemen en af te handelen heeft laten zien dat een digitaal aanvraagformulier niet alleen voor de aanvrager tot een kostenbesparing leidt (omdat druk- en kopieerkosten kunnen worden vermeden), maar ook voor de gemeente (door minder administratieve werkzaamheden). Vermindering op de leges De omgevingsvergunning is bedoeld voor het zo veel mogelijk gecombineerd aanvragen van aspecten van de vergunning, waarvoor nu nog afzonderlijke vergunningen worden verstrekt. Het bevoegd gezag kan stimuleren dat aanvragen om omgevingsvergunning betrekking hebben op zo veel mogelijk activiteiten (bijvoorbeeld kappen, slopen, bouwen) die deel uitmaken van een project, door in dergelijke gevallen een vermindering op het legesbedrag in rekening te brengen. Naarmate een vergunningaanvraag breder is, is er immers sprake van relatief minder administratief werk voor de beoordelende instantie(s). De gemeente Moerdijk biedt vooruitlopend op de introductie van de omgevingsvergunning nu reeds een dergelijke reductie om gecombineerd aanvragen te stimuleren. Die gemeente overweegt om deze faciliteit te continueren na de komst van de omgevingsvergunning. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 12

18 3 De heffing van leges 3.1 De wettelijke bepalingen over het heffen van leges De activiteiten waarover gemeenten leges kunnen heffen Leges zijn rechten die worden geheven ter zake van het genot van door of vanwege een bestuursorgaan verstrekte diensten (artikel 223, eerste lid, aanhef en onder b, van de Provinciewet, resp. artikel 229, eerste lid, aanhef en onder b, van de Gemeentewet, resp. artikel 115, eerste lid, aanhef en onder b van de Waterschapswet). 4 De tarieven worden neergelegd in legesverordeningen of in de regeling op grond waarvan een aanvraag voor een vergunning wordt behandeld. Het begrip dienst is niet nader gedefinieerd in de wet. Wel is in de jurisprudentie invulling gegeven aan dit begrip. Uit deze jurisprudentie kan de volgende lijn worden gedestilleerd: voor de vraag of er sprake is van een dienst is doorslaggevend of degene te wiens behoefte de dienst wordt verricht een individueel belang heeft bij die dienst. Dit individueel belang is in beginsel altijd aanwezig indien de dienstverlening wordt gevraagd. Indien de dienst ambtshalve wordt verleend, dan is er geen sprake van een dienst. De legesheffing heeft betrekking op het verlenen van een dienst. Het gaat om het in gang zetten van de dienstverlening. Er is dus sprake van een inspanningsverplichting, niet van een resultaatsverplichting. In beginsel is het dus billijk om ook leges in rekening te brengen als de aangevraagde vergunning niet wordt verleend. In de praktijk wordt soms een vermindering op het legesbedrag toegepast als de vergunning wordt geweigerd. De reden hiervoor is dat een bestuursorgaan minder kosten maakt omdat er geen (eerste) controle hoeft plaats te vinden op de naleving van de voorschriften. Naast de directe kosten van een dienst, mogen de indirecte kosten die nog enig verband hebben met de specifieke dienstverlening ook worden doorberekend in het legestarief. Het gaat dan om kosten in de sfeer van overhead, zoals: - ondersteuning en management; - huisvesting; - salarisadministratie; - sociale lasten; - verzekeringen. Andere indirecte kosten mogen niet worden doorberekend in het legestarief, zoals bijvoorbeeld: - beleidsvoorbereiding; - toezicht en controle (met uitzondering van de eerste controle); - inspraak, en bezwaar en beroep (met uitzondering van bezwaar en beroep tegen de aanslag). 4 Formeel komt het begrip leges vanaf 1 januari 1995 niet meer voor in wet- en regelgeving en wordt hiervoor de term rechten gehanteerd. Ook worden de aanduidingen zoals heffing of retributie gebruikt. In deze rapportage is ervoor gekozen om deze rechten leges te blijven noemen omdat dit een herkenbaar begrip is. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 13

19 De hoogte van de leges Leges worden zodanig vastgesteld dat de geraamde baten van de rechten niet uitgaan boven de geraamde lasten (artikel 225, eerste lid, Provinciewet, artikel 229b, eerste lid, Gemeentewet, artikel 115, derde lid, Waterschapswet). Voor de toetsing aan deze opbrengstennorm mogen gemeenten kijken naar de baten en lasten per afzonderlijke dienst, per samenhangende groep van diensten óf per het totaal van de in de verordening genoemde diensten. Voorwaarde is wel dat de gemeente daarin een consequente lijn volgt. Het is dus mogelijk dat een gemeente voor de ene dienstverlening hoge leges heft opdat de leges voor een andere dienst laag kunnen zijn. Dit is een vorm van kruissubsidiëring. Kruissubsidiëring kan gewenst zijn om bepaalde vormen van gedrag te stimuleren (bijvoorbeeld het aanvragen van een vergunning voor het kappen van een boom) of het ontmoedigen van bepaalde ontwikkelingen (bijvoorbeeld de vestiging van seksinrichtingen). Er zijn verschillende vormen van kruissubsidiëring denkbaar: - tussen groepen legesfeiten binnen de legesverordening (tussen bijvoorbeeld trouwen en het aanvragen van een omgevingsvergunning); - binnen groepen legesfeiten (tussen bijvoorbeeld leges voor toestemming voor bouwen en toestemming voor slopen); - door middel van het aanvullen van exploitatietekorten van legesheffende organisatieonderdelen vanuit andere financieringsbronnen, bijvoorbeeld uit de algemene dienst. Wij hanteren als uitgangspunt dat de totale opbrengst van de leges van de omgevingsvergunning de totale kosten van verlening van deze vergunning niet mag overschrijden (zie paragraaf 1.3, de uitgangspunten van het model). Dit uitgangspunt laat wel toe dat tussen de verschillende diensten die in het kader van behandeling van de aanvraag van een omgevingsvergunning kruissubsidiëring wordt toegepast. Het aanwenden van een deel van de opbrengst van de leges van de omgevingsvergunning ter dekking van de kosten van andere diensten, is echter in strijd met dit uitgangspunt. 3.2 Mogelijke heffingstructuren Met de introductie van de omgevingsvergunning hoeven burgers en bedrijven slechts één vergunning aan te vragen als zij vergunnings-, ontheffings- of meldingsplichtige activiteiten willen gaan uitvoeren op het terrein van bouwen, wonen, monumenten, ruimte, natuur en milieu. Het bevoegd gezag zal per afzonderlijke activiteit moeten beoordelen of toestemming kan worden verleend of niet (op basis van het toetsingskader in de van toepassing zijnde wet of verordening). Voor de toetsing door het bevoegd gezag van de afzonderlijke activiteiten kunnen leges worden geheven. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 14

20 De leges die geheven worden voor het in behandeling nemen van een aanvraag voor een omgevingsvergunning vormen de optelsom van de leges die geheven worden voor de beoordeling van de verschillende activiteiten van het project waarvoor de vergunning wordt aangevraagd. Dit model kiest voor de legesheffing voor de omgevingsvergunning dus een modulaire opbouw, waarbij kan worden overwogen om een vermindering op het legesbedrag te hanteren naarmate de omgevingsvergunning betrekking heeft om meerdere activiteiten (zie paragraaf 2.5). Voor het toetsen van elke soort activiteit waarvoor toestemming moet worden verleend in het kader van de omgevingsvergunning zal een berekeningwijze van de leges (heffingstructuur) moeten worden vastgesteld. Denkbaar zijn de volgende heffingstructuren: 1. Een vast tarief Deze heffingstructuur is toepasbaar als de kosten van het bestuursorgaan voor het in behandeling nemen van de aanvraag bij elke aanvraag ongeveer dezelfde zijn. Ook ligt een vast bedrag voor de hand ingeval dergelijk toestemmingen niet vaak worden verleend. Een vast tarief heeft als voordeel dat de hoogte van de leges niet afhankelijk wordt gesteld van informatie die door de aanvrager moet worden verstrekt. 2. Afhankelijk van de relevante eenheid Indien de kosten voor het bestuursorgaan om een aanvraag te kunnen beoordelen, samenhangen met een bepaalde eenheid, is deze heffingstructuur toepasbaar. Als relevante eenheden kunnen dienen: (begrote) bouwkosten, oppervlakte (m 2 ), inhoud (m 3 ) of het aantal te verwachten bezoekers. 3. De daadwerkelijk gemaakte kosten Bij deze heffingstructuur worden de werkelijk gemaakte kosten in rekening gebracht. Deze structuur is toepasbaar voor de behandeling van de aanvraag waarvoor diensten van derden worden ingehuurd. 3.3 Feitelijke kosten of forfaitaire kosten In het Model transparantie bouwgerelateerde leges wordt het legestarief voor de aanvraag van bouw- of sloopvergunningen afhankelijk gesteld van de hoogte van bouwkosten. Onder bouwkosten wordt verstaan de aannemingsom. Als nog geen aannemingsom bekend is of als het bouwen geheel of gedeeltelijk door zelfwerkzaamheid geschiedt, wordt voor de berekening van de bouwkosten uitgegaan van geobjectiveerde normen. Naast een heffingstructuur die in beginsel is gebaseerd op de feitelijke kosten van de activiteit waarvoor een vergunning wordt aangevraagd, is het ook mogelijk om uit te gaan van forfaitaire kosten. Een stelsel van forfaitaire kosten heeft als voordeel dat de hoogte van de leges niet afhankelijk wordt gesteld van (subjectieve) informatie over de kosten van de activiteit die door de aanvrager wordt verstrekt. Een mogelijk nadeel van een heffingstructuur die gebaseerd is op forfaitaire kosten is dat deze kosten onvoldoende SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 15

21 gerelateerd zijn aan de feitelijk gemaakte kosten. Wanneer de forfaitaire kosten een stuk hoger liggen dan de feitelijke kosten, levert het stelsel acceptatieproblemen op. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 16

22 4 Activiteiten op het terrein van bouwen 4.1 Inleiding In dit hoofdstuk wordt een voorstel gedaan voor de berekeningswijze van de hoogte van de leges (heffingstructuur) voor het in behandeling nemen van aanvragen voor een omgevingsvergunning voor activiteiten op het terrein van bouwen en gebruik. Het gaat om de volgende activiteiten: - het bouwen van een bouwwerk; - afwijken van het bestemmingsplan; - uitvoeren van een werk of werkzaamheden, waarvoor een vergunning nodig is; - wijzigen van een rijks-, provinciaal of gemeentelijk monument. Er zijn in beginsel drie verschillende heffingstructuren mogelijk (zie paragraaf 3.2): 1. Een vast tarief. 2. Afhankelijk van de relevante eenheid (zoals de [begrote] bouwkosten). 3. De daadwerkelijk gemaakte kosten. 4.2 Het bouwen van een bouwwerk Belastbaar feit Het in behandeling nemen van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor het bouwen van een bouwwerk (artikel 2.1, onderdeel a, Wabo). De aanvraag moet worden getoetst aan het bestemmingsplan, het Bouwbesluit en de bouwverordening, en aan redelijke eisen van welstand (artikel 44 Woningwet). Voorgestelde heffingstructuur Percentage van de bouwkosten, met een degressief schijventarief en een minimumtarief. Eventueel kan worden overwogen om voor grote projecten (met bouwkosten boven een bepaald bedrag) een apart laag percentage te hanteren in de laatste schijf. Deze heffingstructuur is overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges. Indien de door de aanvrager opgegeven bouwkosten naar de mening van de gemeente te laag zijn, kan gebruik worden gemaakt van publicaties waarin richtprijzen zijn opgenomen, zoals het Bouwprojectenboekje van Reed Business Informatie (voorheen Misset). Bij deze heffingstructuur kunnen ook nog de volgende aanvullingen worden aangebracht: - Voor bepaalde (kleine) bouwwerken (bijvoorbeeld dakkapellen) worden vaste tarieven vastgesteld. - Er wordt een maximumtarief vastgesteld. Als motivering hiervoor kan gelden dat de kosten van de gemeente voor het in behandeling nemen van een aanvraag boven een bepaalde bouwsom doorgaans niet meer toenemen. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 17

23 Een variant op deze heffingstructuur is dat de gemeente verschillende tariefklassen hanteert op basis van de hoogte van de bouwkosten. Binnen elke tariefklasse geldt een vast tarief, waarbij per tariefklasse het tarief toeneemt. Het voordeel van het werken met tariefsklassen met vaste tarieven is dat de precieze bouwkosten niet bepalend zijn voor de hoogte van de leges (afgezien van bouwkosten op de grens van twee tariefklassen). De aanvrager weet tevoren welk legesbedrag hij moet betalen en de gemeente is relatief weinig tijd kwijt met het controleren van de opgegeven bouwsom. Onderbouwing van de voorgestelde heffingstructuur De kosten voor het in behandeling nemen van een aanvraag voor toestemming om te bouwen hangen samen met de omvang van het bouwwerk, uitgedrukt in kosten. Omdat de kosten van het in behandeling nemen van een aanvraag niet evenredig toenemen met de bouwkosten, is gekozen voor een degressief gestaffeld tarief. 4.3 Afwijken van het bestemmingsplan Als de aanvraag voor een omgevingsvergunning voor bouwen niet past binnen het bestemmingsplan, zal deze aanvraag tevens worden opgevat als een aanvraag om toestemming om af te wijken van het bestemmingsplan. Er zijn vier vormen van afwijken van het bestemmingsplan waarvoor in het kader van de omgevingsvergunning toestemming kan worden gegeven: 1. Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen dat de wet en het bestemmingsplan hierin niet voorzien (de integratie van het projectbesluit als bedoeld in artikel 3.8b Wro in de omgevingsvergunning). 2. Tijdelijk afwijken van het bestemmingsplan. 3. Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen waarin het bestemmingsplan hierin voorziet (de integratie van de binnenplanse vrijstellingen in de omgevingsvergunning). 4. Afwijken van het bestemmingsplan in bij amvb geregelde gevallen (de kruimellijst). Veelal zal een verzoek tot afwijken van het bestemmingsplan vergezeld gaan van een bouwplan. In dat geval vindt een deel van de beoordeling (de toets aan het vigerende bestemmingsplan) reeds plaats bij het in behandeling nemen van een aanvraag voor het bouwplan. De legesheffing heeft in dat geval derhalve betrekking op de activiteiten die niet reeds bij de beoordeling van het bouwplan zijn verricht (zoals het nemen van een besluit om van het bestemmingsplan af te wijken en het opstellen van een goede ruimtelijke onderbouwing). SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 18

24 4.3.1 Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen dat de wet en het bestemmingsplan hierin niet voorzien Belastbaar feit In behandeling nemen van de aanvraag om af te wijken van het bestemmingsplan in gevallen dat de wet en het bestemmingsplan hierin niet voorzien (artikel 2.1, onderdeel c, Wabo). Het besluit tot afwijking van het bestemmingsplan dient voorzien te worden van een goede ruimtelijke onderbouwing. Voorgestelde heffingstructuur Het is van belang of de aanvraag tevens betrekking heeft op een bouwproject. Indien dat het geval is, kiest het model er voor een opslag te hanteren op de leges die verschuldigd zijn voor het bouwen van een bouwwerk. Dit betekent een verhoogd percentage van de bouwkosten, met een degressief schijventarief (overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges). Indien de aanvraag geen betrekking heeft op een bouwproject, kiest het model er voor een vast tarief in rekening te brengen. Onderbouwing voorgestelde heffingstructuur Voor het nemen van een projectbesluit is een goede ruimtelijke onderbouwing noodzakelijk. De omvang van deze werkzaamheden hangt voor een belangrijk deel samen met de omvang van het bouwproject (uitgedrukt in de kosten van het bouwproject). Als de gemeente van opvatting is dat het opstellen van een goede ruimtelijke onderbouwing grotendeels dezelfde werkzaamheden betreft, die slechts beperkt samenhangen met de omvang van het bouwproject, kan ze kiezen voor een vast tarief Tijdelijk afwijken van het bestemmingsplan Belastbaar feit Het in behandeling nemen van een aanvraag om tijdelijk af te wijken van het bestemmingsplan (artikel 2.1, onderdeel c, Wabo). Deze aanvraag moet worden getoetst aan het bestemmingsplan. Bovendien moet worden vastgesteld of er daadwerkelijk sprake is van een tijdelijk bouwwerk en dient de wenselijkheid van een tijdelijke afwijking van het bestemmingsplan te worden bepaald. Voorgestelde heffingstructuur Ook hier is de vraag van belang of de aanvraag tevens betrekking heeft op een bouwproject. Indien dat het geval is, kiest het model er voor een opslag te hanteren op de leges die verschuldigd zijn voor het bouwen van een bouwwerk. De toetsing aan het bestemmingsplan en de beoordeling van het tijdelijke bouwplan vinden immers grotendeels reeds plaats in het kader van het bouwproject. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 19

25 Uitsluitend de wenselijkheid van de tijdelijkheid van het bouwwerk moet worden beoordeeld. Indien de aanvraag geen betrekking heeft op een bouwproject, kiest het model er voor een vast tarief in rekening te brengen (overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges). Onderbouwing voorgestelde heffingstructuur Bij een koppeling met een tijdelijk bouwwerk is een opslag op de leges redelijk omdat de kosten voor het in behandeling nemen van een aanvraag samenhangen met de omvang van het bouwwerk (uitgedrukt in kosten). Een vast tarief voor de aanvragen zonder koppeling met een tijdelijk bouwwerk zoals een aanvraag om tijdelijk af te wijken van het toegestane gebruik van gronden is mogelijk omdat de aard en omvang van de werkzaamheden in verband met het beoordelen of al dan niet een tijdelijke ontheffing van het bestemmingsplan kan worden verleend, bij elke aanvraag ongeveer gelijk zullen zijn Afwijken van het bestemmingsplan in gevallen waarin het bestemmingsplan hierin voorziet Belastbaar feit Het in behandeling nemen van een aanvraag om af te wijken van het bestemmingsplan in gevallen waarin het bestemmingsplan hierin voorziet (artikel 2.1, onderdeel c, Wabo). Deze aanvraag moet worden getoetst aan de ontheffingsregeling in het bestemmingsplan. Voorgestelde heffingstructuur Ook hier is het weer van belang of de aanvraag tevens betrekking heeft op een bouwproject. Indien dat het geval is, kiest het model er voor een opslag te hanteren op de leges die verschuldigd zijn voor het bouwen van een bouwwerk. Indien de aanvraag geen betrekking heeft op een bouwproject, kiest het model er voor een vast tarief in rekening te brengen (overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges). Onderbouwing voorgestelde heffingstructuur Een vast tarief is mogelijk omdat de aard en omvang van de werkzaamheden in verband met het beoordelen of al dan niet een ontheffing kan worden verleend, bij elke aanvraag ongeveer gelijk zullen zijn Afwijken van het bestemmingsplan in bij amvb geregelde gevallen Belastbaar feit Het in behandeling nemen van een aanvraag om af te wijken van het bestemmingsplan in bij amvb geregelde gevallen (artikel 2.1, onderdeel c, Wabo). Deze aanvraag moet worden getoetst aan het bestemmingsplan en het Besluit ruimtelijke ordening. SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 20

26 Voorgestelde heffingstructuur Ook hier is het weer van belang of de aanvraag tevens betrekking heeft op een bouwproject. Indien dat het geval is, kiest het model er voor een opslag te hanteren op de leges die verschuldigd zijn voor het bouwen van een bouwwerk. Indien de aanvraag geen betrekking heeft op een bouwproject, kiest het model er voor een vast tarief in rekening te brengen (overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges). Onderbouwing voorgestelde heffingstructuur De aard en de omvang van de werkzaamheden in verband met het beoordelen of al dan niet een ontheffing kan worden verleend, zullen bij elke aanvraag ongeveer gelijk zijn. Om die redenen kan worden gekozen voor een vast tarief als heffingstructuur. 4.4 Uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden, waarvoor op grond van het bestemmingsplan een vergunning nodig is Belastbaar feit In behandeling nemen van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde, of van werkzaamheden, in gevallen als bedoeld in artikel 3.3, onderdeel a, Wro (artikel 2.1, onderdeel b, Wabo). Deze aanvraag moet worden getoetst aan het bestemmingsplan. Voorgestelde heffingstructuur Twee mogelijkheden: 1. Percentage van de aanlegkosten, met een degressieve tarievenstaffel en een minimumtarief (overeenkomstig het Model transparantie bouwgerelateerde leges). 2. Een vast tarief Onderbouwing voorgestelde heffingstructuur De omvang van de werkzaamheden voor de gemeente zijn afhankelijk van de omvang van de werken (uitgedrukt in kosten) waarvoor de vergunning wordt aangevraagd. Omdat deze kosten van aanlegwerkzaamheden in de praktijk lastig te bepalen zijn, kan worden gekozen voor een vast tarief. 4.5 Wijzigen van een rijks-, provinciaal of gemeentelijk monument Belastbaar feit Het in behandeling nemen van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor het afbreken, verstoren, verplaatsen of in enig opzicht wijzigen, dan wel het herstellen, gebruiken of laten gebruiken op een wijze waardoor het wordt ontsierd of in gevaar gebracht van een beschermd monument (artikel 2.1, onderdeel f, Wabo of artikel 2.2, onderdeel b, Wabo). SGBO MODEL VOOR HET BEPALEN VAN DE HOOGTE VAN DE LEGES OMGEVINGSVERGUNNING 21