I. de met het Bankreglement 1992 ingestelde Bankcommissie op te heffen; in te stemmen met het Bankreglement 2006 voor de Gemeentelijke Kredietbank:

Transcriptie

1 Gemeente Den Haag Ons kenmerk BSW/ RIS137508_11-MEI-2006 BANKREGLEMENT 2006 BURGEMEESTER EN WETHOUDERS VAN DEN HAAG, overwegende dat de Wet financiële dienstverlening wordt voorgeschreven dat voor de bedrijfsvoering van de Gemeentelijke Kredietbank door het college een reglement wordt vastgesteld, waaruit ten minste blijkt op welke wijze wordt voldaan aan het bepaalde van die wet. gezien : - de Wet Financiering Decentrale Overheden; - de Wet Dualisering Gemeentelijke Medebewindsbevoegdheden; - de Wet Financiële dienstverlening; - raadsvoorstel 84 (2005), inhoudende de intrekking van het Bankreglement 1992; - raadsvoorstel 15 (2001), inhoudende de vaststelling van de publieke taken van de GKB. Besluit : I. de met het Bankreglement 1992 ingestelde Bankcommissie op te heffen; II. III. in te stemmen met het Bankreglement 2006 voor de Gemeentelijke Kredietbank: te bepalen dat het Bankreglement 2006 met terugwerkende kracht tot 8 maart 2006 van toepassing zal zijn na goedkeuring door Gedeputeerde Staten van de provincie Zuid Holland. Den Haag, 2 mei 2006 Het college van burgemeester en wethouders de secretaris, de burgemeester, D.M.F. Jongen W.J. Deetman Postadres: Postbus , 2500 DJ Den Haag Telefoon: Bezoekadres: Spui 70, Den Haag Fax: Internetadres:

2 BSW/ Inleiding Op 1 januari 2006 zijn de Wet financiële dienstverlening, het Besluit financiële dienstverlening en de Vrijstellingsregeling Wet financiële dienstverlening in werking getreden. De Wet financiële dienstverlening beoogt de verantwoordelijkheden van de financiële dienstverlener vast te leggen. In de Wet financiële dienstverlening worden de belangrijkste kwaliteitskenmerken van financiële dienstverlening, te weten deskundigheid, betrouwbaarheid, adequate informatieverstrekking en zorgvuldige advisering van de consument, wettelijk gewaarborgd De Wet financiële dienstverlening schrijft voor dat voor de bedrijfsvoering van de Gemeentelijke Kredietbank door het college een reglement wordt vastgesteld, waaruit ten minste blijkt op welke wijze wordt voldaan aan het bepaalde van die wet. Het op 25 maart 1993 door de raad vastgestelde Bankreglement 1992 voor de GKB is inmiddels door de tijd achterhaald en toe aan actualisering. De inwerkingtreding van de Wet financiering decentrale overheden (hierna te noemen wet FIDO) als gevolg waarvan de taken van de GKB wijzigden, de fusie met de dienst SZW, als gevolg waarvan de GKB ophield te bestaan als zelfstandige tak van dienst van de gemeente Den Haag maar ook de genoemde inwerkingtreding van de Wet financiële dienstverlening vormden daartoe de aanleiding. Daarnaast is voorzien in een betere aansluiting bij de huidige taken van de Gemeentelijke Kredietbank. In dit verband kan bijvoorbeeld worden gewezen op het afgeven van de gemeentelijke verklaring als bedoeld in artikel 285 van de Faillissementswet en de facilitaire dienstverlening in het kader van de uitvoering van het bewindvoerderschap op basis van de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Titel III Faillissementswet), hierna te noemen de WSNP. Ook de mogelijkheid tot het openen van budgetbeheerrekeningen heeft een plaats in het Bankreglement gekregen. De bankcommissie, die onder het vorige reglement werd ingesteld en een adviserende rol had t.a.v. het beheer van de GKB alsmede t.a.v. kredieten die een afgesproken limiet te boven gingen, is sedert het van kracht zijn van de wet FIDO en de afstoting van de commercië le taken niet meer actief en wordt thans ook formeel opgeheven. Op 8 maart 2006 is de wet Dualisering Gemeentelijke Medebewindsbevoegdheden in werking getreden, waarmee het vaststellen van het Bankreglement een bevoegdheid van het college wordt. Het oude door de raad vastgestelde- reglement is met verzamelbesluit nummer Rv 84 d.d.23 juni 2005 door de raad ingetrokken per datum inwerkingtreding van laatstgenoemde wet. Daarom wordt verzocht om de inwerkingtreding met terugwerkende kracht tot 8 maart 2006 te laten plaatsvinden. 2. Financiële dienstverlening door de GKB In het Bankreglement wordt bijzondere aandacht besteed aan de kredietverlening door de GKB, omdat hierop, zij het niet voor alle kredietvormen, zowel de Wet FIDO, de Wet financiële dienstverlening als de Wet op het consumentenkrediet van toepassing is. Onderstaand geven wij een opsomming van de reikwijdte van de betreffende wetgeving:

3 BSW/ Wet Financiering decentrale overheden (Wet FIDO) De invoering van de Wet FIDO heeft belangrijke gevolgen gehad voor de kredietverlening door Gemeentelijke Kredietbanken. De Wet FIDO heeft de grenzen gesteld waarbinnen kredietverlening met gebruik van overheidsgeld kan plaatsvinden. Van commerciële kredietverlening moest worden afgezien. Voor het bepalen van de grens van de kredietverlening door kredietbanken met overheidsgeld wordt de term sociaal krediet gehanteerd. In artikel 1 van het Bankreglement wordt beschreven wat onder sociale kredietverlening wordt verstaan. Wet Financiële Dienstverlening De Wet financiële dienstverlening bevat de zogenaamde gedragsregels voor de financiële dienstverleners. Van financiële dienstverleners wordt verlangd dat zij adequate informatie verschaffen over de door hen aangeboden producten en diensten. Hierdoor kan de consument worden gewaarschuwd voor de risico s die aan een product verbonden zijn en kan de consument de vraag beantwoorden of het product in zijn behoeften voorziet. Naast informatieverstrekking over het product is het ook van belang dat de consument informatie krijgt waarmee hij in staat is om een oordeel te vormen over de dienstverlener. Dit is belangrijk wanneer de consument zich, ondanks de aangeboden informatie, geen oordeel kan (of wil) vormen over de financiële producten. In veel gevallen kiest de consument er voor zich te laten adviseren door een financiële dienstverlener. Op de financiële dienstverlener die de consument een bepaald product aanbeveelt rust een sterkere zorgplicht dan wanneer hij zijn consument informeert. De consument mag er in principe op vertrouwen dat hij, door de aanbeveling van de financiële dienstverlener op te volgen, een verstandige beslissing neemt. Om deze reden zijn er naast informatieverstrekkingsregels ook adviesregels in de Wet financiële dienstverlening opgenomen. Informatieverstrekking en adviesregels zijn in de regel onvoldoende om een oordeel te vormen over de betrouwbaarheid en deskundigheid van een financiële dienstverlener. Door ook de betrouwbaarheid en deskundigheid van de adviseur in het toezicht te betrekken wordt het risico van (on)bewuste verkeerde advisering verkleind. De Wet financiële dienstverlening is niet van toepassing op het hypothecair krediet, onderhoudskrediet, het starterskrediet en het pandhuiskrediet (art. 2 lid 2 sub i en m Wet financiële dienstverlening). De verstrekking van onderhoudskredieten en starterskredieten is gebaseerd op gemeentelijke stimuleringsregelingen. Het gemeentelijke pandhuiskrediet wordt geheel beheerst door een afzonderlijke wettelijke regeling, te weten de Pandhuiswet In het Bankreglement zijn wel bepaalde artikelen van het Bankreglement van overeenkomstige toepassing verklaard op deze vormen van krediet. Budgetbeheer, uitsluitend in het kader van integrale hulpverlening, valt ook buiten het bereik van de Wet financiële dienstverlening. Wet op het consumentenkrediet De Wet op het consumentenkrediet bevat onder meer regels ten aanzien van de vormvoorschriften die bij het sluiten van kredietovereenkomsten met consumenten in acht moeten worden genomen en de mogelijkheid van het bedingen van zekerheden.

4 BSW/ Kredietverlening door kredietbanken aan consumenten (persoonlijke lening, doorlopend krediet en saneringskrediet) moet, zij het met bepaalde uitzonderingen, aan de eisen van deze wet voldoen. De Wet financiële dienstverlening brengt hierin geen wijzigingen. De drie wetten moeten ten aanzien van de kredietverlening door de gemeentelijke kredietbank in onderling verband bezien worden. De bank dient aan alle wetten te voldoen. Aan de Wet financiële dienstverlening voor financië le diensten en financiële producten die onder de werking van die wet vallen, aan de Wet op het consumentenkrediet voor zover het betreft kredietvormen die onder de werking van die wet vallen en aan de Wet Fido voor zover het betrekking heeft op het verstrekken van kredieten met gebruik van overheidsgelden. Bij de afzonderlijke kredietvormen wordt steeds bepaald of en op welke wijze zij binnen de reikwijdte van de Wet Fido passen. Om aan te geven op welke wijze de GKB voldoet aan de bepalingen voortvloeiende uit de Wet financiële dienstverlening is hoofdstuk 3, financiële dienstverlening, aan het Bankreglement toegevoegd. De algemeen directeur dienst SZW zal jaarlijks schriftelijk verantwoording afleggen aan het college inzake de bepalingen uit de Wet financiële dienstverlening met betrekking tot betrouwbaarheid, deskundigheid, toezicht en integere bedrijfsvoering en informatieverstrekking. 3. Artikelsgewijze toelichting Bij het opstellen van deze toelichting op het Bankreglement is besloten om dit artikelsgewijs te doen. Er wordt alleen een nadere toelichting gegeven, indien dit noodzakelijk wordt geacht. Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen In artikel 1 van het Bankreglement 2006 wordt een omschrijving gegeven van de begrippen die in het Bankreglement worden gehanteerd. Er is gekozen voor een alfabetische volgorde van de verklarende begrippen. Ten aanzien daarvan kunnen nog de volgende aanvullende opmerkingen worden geplaatst. Algemeen In de Wet financiële dienstverlening wordt gesproken over de consument en de financiële dienstverlener, terwijl in de Wet op het consumentenkrediet wordt gesproken over de kredietnemer en de kredietgever. Voor de schuldregelende werkzaamheden wordt in de Gedragscode Schuldregeling de term schuldenaar en schuldregelende instelling gehanteerd, terwijl in het kader van budgetbeheer wordt gesproken over de rekeninghouder en budgetbeheerder. Bij budgetbegeleiding wordt gesproken van de budgetbegeleider en de begeleide. Besloten is om de terminologie te hanteren die bij een bepaald (financieel) product hoort en niet in algemene termen te spreken over natuurlijke persoon of consument. Bij de aanvraag voor de verschillende producten is wel de algemene term aanvrager gehanteerd. Definitie aanbieden Bij aanbieden gaat het om het rechtstreeks of middelijk doen van een voldoende bepaald voorstel tot het als wederpartij aangaan van een overeenkomst met een consument inzake een financieel product. Bij de kredietbanken is bijvoorbeeld sprake van het aanbieden van krediet.

5 BSW/ Definitie adviseren Bij adviseren gaat het om het aanbevelen van één of meer specifieke financiële producten aan een bepaalde consument. Met bepaalde consument wordt bedoeld dat adviezen in meer algemene zin, zoals adviezen opgenomen in boeken, tijdschriften, mailings of aanprijzingen in reclameboodschappen buiten de definitie vallen. Een ander kernelement van adviseren is dat in het advies een specifiek financieel product wordt aanbevolen. Het moet gaan om een concreet financieel product van een bepaalde aanbieder (product X van aanbieder Y). Een productsoort, zoals een krediet, hypotheek, een levensverzekering of een beleggingsfonds valt daar buiten. Budgetbegeleiding, budgetbeheer en budgethulp De kredietbank houdt zich van oudsher bezig met het verstrekken van sociale kredieten en het regelen van schulden van natuurlijke personen in een problematische schuldsituatie. In het kader van schuldhulpverlening zijn nieuwe taken ontwikkeld, zoals budgetbeheer en budgetbegeleiding. In navolging van het Landelijk Platform Integrale Schuldhulpverlening worden in het Bankreglement de begrippen budgetbegeleiding, budgetbeheer en budgethulp omschreven, waarbij budgethulp het verzamelbegrip is. Budgethulp omvat dus budgetbeheer en budgetbegeleiding. Cliënt Voor de omschrijving van het begrip cliënt is aangesloten bij de definitie van het begrip consument in de Wet financiële dienstverlening. De reikwijdte van deze definitie is daardoor beperkt tot de dienstverlening die onder de Wet financiële dienstverlenin g valt. De GKB verleent slechts financiële diensten en producten aan natuurlijke personen. Zij houdt zich niet bezig met zakelijke kredietverlening of bedrijfssaneringen. Zie ook het hierna bepaalde omtrent het onderhoudskrediet en het starterskrediet. Hypothecair krediet Een hypotheekovereenkomst is een overeenkomst waarbij de kredietnemer tot meerdere zekerheid van de nakoming van de verplichtingen uit de kredietovereenkomst ten behoeve van de kredietgever een recht van hypotheek verleent op een onroerende zaak. Het recht van hypotheek geeft de kredietgever de bevoegdheid om de verbonden onroerende zaak te verkopen, indien de kredietnemer zijn verplichtingen uit de kredietovereenkomst niet nakomt en mag zich uit de opbrengst daarvan tot het beloop van zijn vordering voldoen. Indien kredietverstrekking plaatsvindt aan cliënten die voldoen aan de criteria als beschreven onder sociaal krediet in artikel 1 van dit reglement, kan de kredietbank kredieten onder hypothecair verband verstrekken. De hypotheek dient immers niet anders dan tot zekerheid van de nakoming van de kredietverplichtingen van de kredietnemer. Om onduidelijkheid ten aanzien van de mogelijkheid van hypothecaire kredietverlening te voorkomen is in het Bankreglement 2006 uitdrukkelijk opgenomen, dat het gaat om het verstrekken van hypothecair krediet in het kader van de uitoefening van de publieke taak. Hiervoor is al aangegeven, dat de Wet financiële dienstverlening hierop niet van toepassing is.

6 BSW/ Kredietovereenkomst De omschrijving van het begrip kredietovereenkomst stemt overeen met de omschrijving in de Wet op het consumentenkrediet. Onderhoudskrediet Financiering van onderhoudskredieten met financiële middelen van de gemeente is mogelijk, aan cliënten die voldoen aan de criteria als beschreven onder sociaal krediet in artikel 1 van het Bankreglement. Ten aanzien van onderhoudskredieten en hypotheken aan particuliere eigenaren ten behoeve van het volkshuisvestingsbeleid, bepaalde het college op 6 april 2004 dat deze gedurende de resterende duur van het project Particuliere Woningverbetering verstrekt kunnen blijven worden. Overeenkomst op afstand In toenemende mate worden financiële producten gekocht met gebruikmaking van Internet. In de Wet financiële dienstverlening zijn bijzondere bepalingen opgenomen ten aanzien van de overeenkomst op afstand. Deze bepalingen zijn tevens van belang voor kredietbanken die hun financiële diensten en financiële producten via hun eigen website of de website van de gemeente aanbieden. De definitie van overeenkomst op afstand is opgenomen ter uitvoering van de richtlijn Verkoop op afstand van financiële diensten. Dat bij de totstandkoming van de overeenkomst op afstand uitsluitend gebruik wordt gemaakt van één of meer technieken voor communicatie op afstand heeft tot gevolg dat van een overeenkomst op afstand slechts sprake is wanneer tot en met het sluiten van de overeenkomst enkel en alleen met behulp van een technisch medium wordt gecommuniceerd tussen de financiële dienstverlener en de consument. Pandhuiskrediet Een bijzondere vorm van kredietverlening is het zogenaamde pandhuiskrediet. Het pandhuiskrediet is een vorm van kredietverlening, waarbij de kredietnemer aan de kredietgever een recht van pand verleent ter meerdere zekerheid voor de nakoming van de verplichtingen van de kredietnemer uit de kredietovereenkomst. Het pandkrediet is een kortlopend krediet, omdat na zes maanden inlossing van het pand dient plaats te vinden. Wel bestaat de mogelijkheid van zogenaamde vernieuwing van de pandovereenkomst. Op het pandhuiskrediet zijn de regels van de Pandhuiswet van 1910 van toepassing. Op grond van art. 2 lid 2 sub m Wet financiële dienstverlening is deze wet niet van toepassing op het pandhuiskrediet. Schuldbemiddeling, schuldhulpverlening, schuldregeling en schuldsanering In het kader van de schuldhulpverlening zijn in het Bankreglement 2006 verschillende begrippen opgenomen. Zo dient schuldhulpverlening als het verzamelbegrip te worden beschouwd, waarvan schuldregeling, budgethulp en preventie onderdeel uitmaken. Met het begrip schuldhulpverlening wordt tot uitdrukking gebracht, dat de bank zich met meer bezighoudt dan alleen de traditionele curatieve dienstverlening. Instrumenten als budgetbeheer en budgetbegeleiding hebben ook een duidelijk preventief karakter. Met behulp van deze instrumenten kan immers worden voorkomen, dat schulden uitgroeien tot problematische schulden.

7 BSW/ Sociaal krediet De omschrijving van het begrip sociaal krediet is ontleend aan het overleg van de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet met het Ministerie van Financiën. In een separate brief heeft het Ministerie de grenzen van de financiering van de kredietverlening door Gemeentelijke Kredietbanken met overheidsgelden vastgesteld. De omschrijving van het begrip sociaal krediet vormt eigenlijk een nadere invulling van het begrip publieke taak uit de Wet FIDO. Starterskrediet Voor startende ondernemers is het niet altijd eenvoudig om de financiering van de bedrijfsactiviteiten te verkrijgen. Het kan hierbij gaan om een nieuwkomer op de markt, maar ook de financiering van een zogenaamde doorstart. Voor de goede orde: het gaat hier om kredietverlening aan natuurlijke personen met een zelfstandig beroep of bedrijf. In de regel gaat het om ondernemers die hun onderneming in de vorm van een eenmanszaak, een maatschap of een vennootschap onder firma voeren. Het gaat dus niet om zakelijke kredietverlening aan de rechtspersonen, zoals verenigingen, stichtingen, naamloze en besloten vennootschappen. Aan het verstrekken van een starterskrediet zijn wel bijzondere voorwaarden verbonden. Zo mag de kredietnemer maximaal vijf jaar een onderneming voeren, moet hij een door het College goedgekeurd ondernemingsplan overleggen, dient het krediet gebruikt te worden voor het starten dan wel doorstarten van een onderneming en dient hij te beschikken over een schriftelijke afwijzing voor een gelijke aanvraag bij door de Nederlandsche Bank NV erkende financiële instelling. Met de laatste voorwaarde wordt gelijk voldaan aan het FIDO-vereiste. Toezicht De GKB valt in het kader van de Wet financiële dienstverlening niet onder het toezicht van de Autoriteit Financiële Markten (AFM). Dit is gebaseerd op art. 55 lid 3 Wet financiële dienstverlening. Hoofdstuk 2 Doel, taakstelling, beheer en toezicht Artikel 3 Taakstelling In verband met de ontwikkeling van nieuwe producten bij de Gemeentelijke Kredietbank is de taakstelling aanzienlijk gewijzigd ten opzichte van het oude Bankreglement. Zo zijn het aanhouden van budgetbeheerrekeningen, het verzorgen van budgetbegeleiding, het verrichten van diensten in het kader van integrale (schuld)hulpverlening, het opstellen van gemeentelijke verklaringen als bedoeld in artikel 285 van de Faillissementswet en het bieden van faciliteiten ten behoeve van de bewindvoering als bedoeld in titel III van de Faillissementswet (WSNP) toegevoegd. Voorts is het bewindvoerderschap als bedoeld in titel 19 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek toegevoegd. Het gaat hier om het zogenaamde beschermingsbewind ten behoeve van meerderjarigen. Met betrekking tot de Wet schuldsanering natuurlijke personen (WSNP) is volstaan met het bieden van faciliteiten aan de bewindvoerders die bij de kredietbank in dienst zijn. De bewindvoerder is volgens de WSNP ten aanzien van de uitvoering van zijn wettelijke taak alleen rekening en verantwoording verschuldigd aan de rechter-commissaris. Over de uitvoering daarvan heeft de kredietbank geen zeggenschap. Dit ligt anders ten aanzien van de faciliteiten die de kredietbank aan de bewindvoerder ter beschikking stelt of ten aanzien van de kantoortijden van de bewindvoerder.

8 BSW/ Deze zijn gelijk aan die van de organisatie waar hij arbeidsrechtelijk gezien (ambtenaren hebben overigens een aanstelling en geen arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht) ondergeschikt aan is. Artikel 4 Beheer Beheer van de kredietbank Artikel 4 van het Bankreglement 2006 geeft een regeling voor het beheer van de bank. Op grond van de Wet dualisering gemeentebesturen berust het beheer van de kredietbank niet meer bij de Gemeenteraad maar bij het college van burgemeester en wethouders. Artikel 5 Toezicht Op grond van art. 55 Wet financiële dienstverlening stelt het college voor de bedrijfsvoering van de GKB een reglement vast. Voor zover het betreft het aanbieden van krediet in het kader van de publieke taak (Wet Fido) moet uit het reglement van de bedrijfsvoering in ieder geval blijken op welke wijze wordt voldaan aan de bepalingen betreffende krediet, de bepalingen ten aanzien van de financiële dienstverlener en financiële dienstverlening, de verhouding tussen aanbieder en bemiddelaar (Hoofdstuk 3 Wet financiële dienstverlening) en de hoofdstukken IV en V van de Wet op het consumentenkrediet. Het reglement moet worden goedgekeurd door Gedeputeerde Staten. Het college ziet toe op de naleving door de kredietbank van het reglement. Hiertoe ontvangt het jaarlijks een schriftelijke verantwoording van de directeur. Hoofdstuk 3 Financiële dienstverlening Artikel 6 Toepassingsbereik In artikel 6 van het Bankreglement 2006 wordt de reikwijdte van de artikelen 7 tot met 15 bepaald. Deze artikelen zijn alleen van toepassing op de financiële diensten en producten waarop de Wet financiële dienstverlening van toepassing is. Het gaat hierbij in de eerste plaats om het aanbieden van krediet op basis van de publieke taakstelling van de kredietbank als bedoeld in de Wet Fido. Zoals hiervoor al is aangeven vallen hieronder ook het hypothecaire krediet, het starterskrediet en het onderhoudskrediet. Hierop zijn echter weer niet de bepalingen van de Wet op het consumentenkrediet (Hoofdstuk IV en V) van toepassing. Artikel 7 Betrouwbaarheid Artikel 7 van het Bankreglement 2006 is gebaseerd op artikel 26 Wet financiële dienstverlening. De kredietbank moet aantonen op welke wijze zorg wordt gedragen voor de betrouwbaarheid van de personen die het beleid bepalen of mede bepalen. Deze betrouwbaarheid moet buiten elke twijfel staan. Op basis van artikel 6 Besluit financiële dienstverlening geldt de eis van betrouwbaarheid ook voor de medewerkers en andere personen die zich onder verantwoordelijkheid van de kredietbank, rechtstreeks met financiële dienstverlening bezig houden. In artikel 7 lid 2 van het Bankreglement 2006 is een bepaling opgenomen over de betrouwbaarheid van de medewerkers. Ten aanzien van de medewerkers geldt bijvoorbeeld de eis, dat hij een verklaring omtrent gedrag kan overleggen als bedoeld in de Wet justitiële gegevens en de desbetreffende medewerker voorheen niet failliet is verklaard. Uitzondering geldt als er bijvoorbeeld een rehabilitatie op grond van artikel 212 Fw heeft plaatsgevonden. Dit is ook opgenomen in artikel 6 lid 2 Besluit financiële dienstverlening.

9 BSW/ Ook de toepassing van de WSNP is voor de representatieve organisatie een grond om de betrouwbaarheid van een medewerker in twijfel te trekken. Artikel 206 e.v. Fw betreffende de rehabilitatie zijn niet van overeenkomstige toepassing verklaard op de WSNP. Artikel 8 Deskundigheid In artikel 8 van het Bankreglement 2006 is artikel 27 Wet financiële dienstverlening overgenomen. Binnen de onderneming van een financiële dienstverlener moeten verschillende soorten van deskundigheid aanwezig zijn. Zo moeten beleidsbepalers deskundig zijn op het gebied van de bedrijfsvoering. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld managementvaardigheden en de vaardigheid om inhoudelijke vakbekwaamheid bij het personeel te organiseren. De werknemers moeten beschikken over inhoudelijke vakbekwaamheid. Deze verplichting geldt ook voor bijvoorbeeld uitzendkrachten die werkzaam zijn voor en mensen die gedetacheerd zijn bij een financiële dienstverlener. Deskundigheid kan op verschillende wijzen worden georganiseerd. Personen kunnen zelf deskundig zijn op een bepaald werkterrein. Deskundige personen in een organisatie kunnen hun kennis en vaardigheden ook toegankelijk maken voor anderen in de organisatie door de kennis en vaardigheden bijvoorbeeld in een computersysteem of handleiding op te nemen. In het laatste geval dienen de instructies zo te zijn geformuleerd en gerangschikt, dat de gebruiker ze ook daadwerkelijk kan opvolgen. Onder personen die zich rechtstreeks bezighouden met financiële dienstverlening wordt verstaan de personen die de aanvraag beoordelen.. Met feitelijk leidinggevenden wordt bedoeld de personen die het verkoopproces (het klantencontact) inhoudelijk effectief kunnen sturen of beïnvloeden. In hoofdstuk 5 Besluit financiële dienstverlening zijn bepalingen opgenomen ter nadere invulling van de deskundigheideis. Artikel 9 Toezicht en integere bedrijfsvoering De financiële dienstverlener dient te beschikken over een deugdelijke administratieve organisatie en een adequaat systeem van interne controle om goed te kunnen functioneren. Feitelijk zal hiertoe een incidentenregeling worden opgesteld. Dit dient het college in staat te stellen een goed inzicht te verkrijgen in de onderneming van de kredietbank, zodat het college op een adequate wijze kan beoordelen of de kredietbank de bij en krachtens de Wet financiële dienstverlening gestelde regels op een juiste wijze naleeft. De kredietbank dient tevens maatregelen te nemen om tot een integere bedrijfsvoering te komen en deze te behouden. In het kader daarvan zullen niet alleen de beleidsbepalers moeten worden getoetst op hun integriteit, maar zal ook de integriteit van de feitelijk leidinggevenden en medewerkers in zekere mate moeten worden onderzocht. In de artikelen 10 tot en met 15 Besluit financiële dienstverlening zijn bepalingen opgenomen betreffende de integere en adequate bedrijfsvoering Artikel 10 Informatieverstrekking Artikel 10 van het Bankreglement 2006 stemt overeen met artikel 30 Wet financiële dienstverlening. Advisering kan bij de kredietbank aan de orde komen als de cliënt een aanvraag voor een persoonlijke lening (financieel product) en vervolgens een door lopend krediet (financieel product) adviseert.

10 BSW/ De kredietbank heeft dan de verplichting om na te gaan of het product ook bij de consument past en moet daarom nagaan wat de behoefte van de cliënt is en wat zijn financiële positie is. Dit vloeit ook voort uit de artikelen 59 en 60 Besluit financiële dienstverlening. Het product moet ook aansluiten bij het profiel van de cliënt. Bij advisering moet een kredietbank dus ook het klantprofiel vastleggen. Er zal een model klantprofiel worden vastgesteld. Artikel 11 Precontractuele informatieverstrekking In dit artikel van het Bankreglement 2006 is de verplichting tot het verstrekken van informatie voorafgaand aan het sluiten van de overeenkomst tot kredietverlening of een overeenkomst tot budgetbeheer vastgelegd. In artikel 28 van het Besluit financiële dienstverlening zijn voorwaarden opgenomen ten aanzien van reclame-uitingen inzake krediet. In artikel 36 Besluit financiële dienstverlening zijn bijzondere voorwaarden opgenomen ten aanzien van het prospectus. Deze voorwaarden en een model prospectus worden uitgewerkt. Artikel 12 Adviseren en execution only In artikel 32 Wet financiële dienstverlening is een bijzondere bepaling opgenomen ten aanzien van het adviseren van de cliënt door de financiële dienstverlener. Een financiële dienstverlener die werkzaamheden verricht waarbij hij een concreet financieel product aanbeveelt, dient aan de in artikel 32 lid 1 Wet financiële dienstverlening gestelde eisen te voldoen. Wanneer de financiële dienstverlener de consument niet adviseert dan moet dit voor de aanvang van de werkzaamheden aan de consument worden gemeld (artikel 32 lid 2 Wet financiële dienstverlening). In de praktijk is er niet in alle gevallen sprake van adviseren. De grens tussen adviseren en informeren is in de praktijk erg vaag. Indien de kredietbank op verzoek van een cliënt een brochure of prospectus met algemene informatie over een bepaald product toestuurt, adviseert hij de cliënt niet. Hij informeert de cliënt slechts. Een kredietbank die een cliënt meedeelt dat hij voor het gevraagde krediet niet in aanmerking komt en vervolgens aangeeft dat een krediet voor een lager bedrag wel mogelijk is, adviseert de cliënt. De kredietbank doet de cliënt immers een aanbod en de definitie van adviseren is ontleend aan de bepaling van het BW betreffende aanbod. Ook indien de kredietbank zich richt tot een bepaalde groep cliënten met een bepaald omschreven product, adviseert deze groep cliënten. Artikel 13 Zorgvuldige behandeling van de cliënt Algemeen De consument moet door een financiële dienstverlener zorgvuldig worden behandeld. In het Bankreglement 2006 is artikel 38 Wet financiële dienstverlening onverkort overgenomen. De kredietbank dient aan deze algemene bepaling uit de Wet financiële dienstverlening te voldoen. Het college dient ook te controleren of daaraan wordt voldaan.

11 BSW/ Artikel 14 Uitbesteding werkzaamheden Algemeen De financiële dienstverlener die een derde inschakelt, is er verantwoordelijk voor dat deze derde daarbij de regels van de Wet financiële dienstverlening naleeft. In het Bankreglement 2006 is de regeling van artikel 39 Wet financiële dienstverlening overgenomen. Ook de kredietbank kan een deel van zijn werkzaamheden uitbesteden, maar blijft daarvoor wel eindverantwoordelijk. Het uitbesteden van werkzaamheden mag ook niet leiden tot het onmogelijk maken van het toezicht door het college. Artikel 15 Verkoop op afstand In artikel 16 van het Bankreglement 2006 zijn de artikelen 40 en 41 Wet financiële dienstverlening en de artikelen 41 tot en met 44 Besluit financiële dienstverlening van overeenkomstige toepassing verklaard. Indien de kredietbank zich bedient van de verkoop op afstand bij sociale kredietverstrekking, dient hij te voldoen aan de regels die in het kader van de Wet financiële dienstverlening worden gesteld. Hoofdstuk 4 Kredietverlening Artikel 17 Kredietregistratie Op basis van artikel 52 Wet financiële dienstverlening is de kredietbank verplicht om deel te nemen aan een stelsel van kredietregistratie. Artikel 18 Prospectus Op basis van artikel 31 lid 1 en 2 Wet financiële dienstverlening, artikel 35 Wet financiële dienstverlening en artikel 36 Besluit financiële dienstverlening is de kredietbank als aanbieder van krediet verplicht om over een prospectus te beschikken. Het prospectus moet beschikbaar zijn op de website van de kredietbank of, indien de kredietbank niet over een website beschikt, voorafgaand aan de totstandkoming van de kredietovereenkomst aan de cliënt ter beschikking worden gesteld. Deze verplichting geldt natuurlijk alleen voor de kredietverlening die onder de Wet financiële dienstverlening valt. Artikel 20 Beoordeling Op grond van artikel 51 Wet financiële dienstverlening is de kredietbank verplicht om in het belang van de kredietnemer voorafgaande aan de totstandkoming van de kredietovereenkomst informatie in te winnen over de financiële positie van de cliënt en te beoordelen of het aangaan van de kredietovereenkomst verantwoord is. Dit laatste is ingevoerd om overkreditering tegen te gaan. In artikel 59 lid 1 Besluit financiële dienstverlening wordt de verplichting opgelegd om geen kredietovereenkomst aan te gaan waarvan de kredietsom (persoonlijke lening) of de kredietlimiet (doorlopend krediet) 1.000,- of meer bedraagt, indien de aanbieder van krediet niet beschikt over voldoende schriftelijke of op een andere duurzame drager vastgelegde informatie betreffende de financiële positie van de cliënt. Op 1 juli 2006 wordt dit bedrag verlaagd tot 250,-. In artikel 60 lid 1 Besluit financiële dienstverlenin g wordt de verplichting tot het raadplegen van het stelsel van kredietregistratie gewaarborgd. Ook deze verplichting geldt vanaf kredieten met een kredietsom of kredietlimiet van 250,- of meer.

12 BSW/ Artikel 25 Algemene voorwaarden De algemene voorwaarden bevatten de voorwaarden waaronder de kredietverlening door de kredietbank plaatsvindt. Het werken met algemene voorwaarden heeft voor de kredietbank als voordeel, dat volstaan kan worden met relatief eenvoudige kredietovereenkomsten waarin de minimale eisen van de Wet op het consumentenkrediet zijn verwerkt. De kredietovereenkomst dient voor de toepasbaarheid van deze algemene voorwaarden een verwijzing te bevatten naar het bestaan daarvan. Het vaststellen van de algemene voorwaarden is een verantwoordelijkheid van het college, maar het opstellen daarvan kan worden gedelegeerd, gemandateerd of ter uitvoering daarvan volmacht worden verleend aan de directeur van de kredietbank. Op basis van artikel 234 van Boek 6 BW wordt bepaald, wanneer de gebruiker van algemene voorwaarden aan de wederpartij een redelijke mogelijkheid heeft geboden om van deze algemene voorwaarden kennis te nemen. In het Bankreglement 2006 is gekozen voor de wijze die bewijsrechtelijk gezien de minste problemen zal opleveren, namelijk het uiterlijk voor of bij het sluiten van de kredietovereenkomst ter beschikking stellen van een exemplaar van deze algemene voorwaarden. Hiermee wordt ook voldaan aan de verplichting als bedoeld in artikel 31 Wet financiële dienstverlening. Voor een adequate beoordeling van het product is het ook van belang om kennis te nemen van de voorwaarden waaronder de kredietbank het product aanbiedt. Omdat de kredietbank deze algemene voorwaarden op de achterzijde van de kredietovereenkomst plaatst, wordt aan de wettelijke eis van het bieden van een redelijke mogelijkheid tot kennisname voldaan. Artikel 26 Zakelijke of persoonlijke zekerheid In de praktijk komt het regelmatig voor, dat de kredietbank enige bedenkingen heeft ten aanzien van het verstrekken van het krediet. De kredietbank is wel bereid om een krediet te verstrekken indien de kredietnemer zakelijke of persoonlijke zekerheid stelt. Bij zakelijke zekerheid moet gedacht worden aan een recht van hypotheek of een pandrecht op met het kredietbedrag aangekochte goed. De kredietbank zou een stil pandrecht kunnen vestigen op een roerende zaak (een auto) of voor de nakoming van de verplichtingen uit de kredietovereenkomst een borgtocht kunnen verlangen. De Wet op het consumentenkrediet biedt de kredietbank ruimere mogelijkheden tot het bedingen van zekerheden. Zo zijn de artikelen 33 sub d (verbod van het bedingen van een cessie tot zekerheid van de nakoming van de verplichtingen uit de kredietovereenkomst bij het aangaan van de overeenkomst) en 40 (vestigen van een pandrecht of eigendomsvoorbehoud alleen op goederen die met het krediet zijn gekocht) Wet op het consumentenkrediet niet op de kredietbank van toepassing voor zover het betreft kredietverlening als bedoeld in artikel 5 Wet op het consumentenkrediet. Artikel 27 Overige bepalingen In artikel 27 lid 2 van het Bankreglement 2006 wordt bepaald, dat de berekening van de theoretische looptijd van een doorlopend krediet overeenkomstig artikel 37 Besluit financiële dienstverlening plaatsvindt. Artikel 27 lid 3 van het Bankreglement 2006 bepaalt, dat de kredietbank de cliënt informeert gedurende de looptijd van de overeenkomst.

13 BSW/ Waarover de cliënt moet worden geïnformeerd wordt uitgewerkt in de artikelen 47 Besluit financiële dienstverlening en artikel 49 Besluit financiële dienstverlening. Artikelen 30 en 31 Kredietvergoeding doorlopend en niet-doorlopend krediet In artikel 34 Wet op het consumentenkrediet wordt bepaald, dat de kredietgever slechts de in dat artikel genoemde vergoedingen van de kredietnemer mag bedingen, in rekening brengen of aanvaarden. In de artikelen 30 en 31 van het Bankreglement 2006 wordt artikel 34 Wet op het consumentenkrediet overgenomen. Artikel 33 Opeisbaarheid Artikel 33 van de Wet op het consumentenkrediet geeft een bepaling ten aanzien van de situaties waarin het krediet vervroegd opeisbaar is. In artikel 33 van het Bankreglement is dit artikel overgenomen, met dien verstande dat waar in dit reglement wordt gesproken van de kredietnemer, nadrukkelijk ook wordt bedoeld één van de kredietnemers. Het is immers in de praktijk mogelijk, dat slechts één van de kredietnemers komt te overlijden of slechts ten aanzien van één van de kredietnemers het faillissement of de toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling wordt uitgesproken. Dat een dergelijke uitspraak gevolgen heeft voor de andere partner (immers het faillissement of de wettelijke schuldsanering raakt ook het gemeenschappelijk vermogen) doet daaraan niet af. Artikelen 35, 36 en 37 Hypothecair krediet, onderhoudskredie t en starterskrediet In de artikelen 35, 36 en 37 zijn verschillende bepalingen van het Bankreglement 2006 van overeenkomstige toepassing verklaard op het hypothecair krediet, het onderhoudskrediet en het starterskrediet. Onderstaand wordt antwoord gegeven op de vraag of de Wet financiële dienstverlening en Wet op het consumentenkrediet van toepassing zijn op de in deze artikelen genoemde kredietvormen. Hypothecair krediet Op grond van artikel 2 Wet financiële dienstverlening kan worden geconcludeerd, dat de wetgever de hypothecaire kredietverlening op zich niet heeft willen uitsluiten van de werking van de Wet financiële dienstverlening en daarmee ook het Besluit financiële dienstverlening. In artikel 1 Besluit financiële dienstverlening wordt ook een definitie gegeven van het begrip hypothecair krediet. Daarmee valt dus hypothecair krediet onder de werking van de Wet financiële dienstverlening en Besluit financiële dienstverlening. De hypothecaire kredietverlening van de kredietbank vindt echter plaats vanuit de publieke taak. Op grond van artikel 4 lid 1 sub j is de Wet op het consumentenkrediet niet van toepassing op kredietverlening waaraan wordt deelgenomen door openbare lichamen (de gemeente, gemeenschappelijke regeling en stichting voor zover het betreft de uitvoering van deze publieke taak) ter uitvoering van een wettelijke taak. In artikel 2 lid 2 sub i Wet financiële dienstverlening wordt bepaald, dat de bepalingen van de wet niet van toepassing zijn op het door openbare lichamen aanbieden van krediet ter uitvoering van een wettelijke taak. Deze bepaling stemt overeen met het huidige artikel 4 lid 1 sub j Wet op het consumentenkrediet.

14 BSW/ Nu hypothecair krediet verstrekt wordt in het kader van de publieke taak zijn de Wet financiële dienstverlening, Besluit financiële dienstverlening en Wet op het consumentenkrediet hierop niet van toepassing. Onderhoudskrediet Het verstrekken van een onderhoudskrediet (veelal met hypothecaire zekerheid) ten behoeve van bevorderen van het behoud van de eigen woning of in het kader van een renovatieproject kan gekwalificeerd worden als kredietverlening als bedoeld in artikel 4 lid 1 sub j Wet op het consumentenkrediet en artikel 2 lid 2 sub i Wet financiële dienstverlening. De Wet financiële dienstverlening, het Besluit financiële dienstverlening en de Wet op het consumentenkrediet zijn dientengevolge hierop niet van toepassing. Starterskrediet Het verstrekken van starterskredieten valt volgens artikel 4 lid 1 sub j Wet op het consumentenkrediet onder kredietverlening ter uitvoering van de publieke taak. Het gaat hier om kredietverlening aan kleine zelfstandigen ten einde beroep op de WWB te voorkomen. Bij het bepalen van de publieke taak dient wel de Wet Fido in acht te worden genomen. Zie hiervoor de toelichting bij artikel 1 van het Bankreglement Artikelen 38 tot en met 47 Bijzondere bepalingen pandhuiskrediet De artikelen 38 tot en met 47 hebben betrekking op het zogenaamde pandhuiskrediet. Het pandhuiskrediet wordt geregeld in de Pandhuiswet 1910 en deze wet bevat bijzondere regels die in het reglement van het pandhuis moeten worden opgenomen. Aangezien het pandhuis onderdeel uitmaakt van de Gemeentelijke Kredietbank Den Haag, is gekozen voor een geïntegreerd reglement. Op slechts een aantal bepalingen uit het Bankreglement 2006 wordt hieronder ingegaan. Op grond van artikel 4 lid 1 sub i Wet op het consumentenkrediet en artikel 2 lid 1 sub m Wet financiële dienstverlening valt het pandhuiskrediet niet onder de werking van beide wetten. Artikel 38 Pandhuiswet In de Pandhuiswet zijn een aantal bepalingen opgenomen ten aanzien van de inhoud van het reglement van het gemeentelijk pandhuis. De in artikel 38 genoemde zaken zijn nader uitgewerkt in de artikelen 40 tot en met 47. Artikel 39 Wet melding ongebruikelijke transacties Op grond van de Wet melding ongebruikelijke transacties (Wet MOT) is het pandhuis verplicht ongebruikelijke transacties te melden bij het Meldpunt Ongebruikelijke Transacties. Artikel 40 Volgens de Pandhuiswet zijn niet alle zaken beleenbaar. De wet bepaalt expliciet welke zaken daarvan zijn uitgesloten. Met dit artikel wordt een nadere uitwerking van de wettelijke bepalingen geregeld.

15 BSW/ Hoofdstuk 5 Schuldregeling Artikel 48 Schuldregeling De kredietbank houdt zich al van oudsher bezig met het regelen van schulden van natuurlijke personen. Indien de schuldenaar zich in een problematische schuldsituatie bevindt, zijn daarop de regels van de Gedragscode Schuldregeling van de NVVK van toepassing (artikel 48 lid 3 van het Bankreglement 2006). De kredietbank houdt zich echter niet alleen bezig met het regelen van schulden van natuurlijke personen die zich in een problematische schuldsituatie bevinden. Ook als de schuldenaar zich niet in een problematische schuldsituatie bevindt, zal hij de helpende hand bieden door het bemiddelen bij het tot stand brengen van een betalingsregeling tussen de schuldenaar en zijn schuldeisers. Dan is de Gedragscode Schuldregeling niet van toepassing en een betalingsregeling kan een langere of kortere termijn dan 36 maanden kan hebben. De schuldeisers hoeven geen finale kwijting te verlenen. De kredietbank dient dan wel expliciet kenbaar te maken, dat op de betalingsregeling de Gedragscode Schuldregeling niet van toepassing is. Dit betekent bovendien, dat een betalingsregeling niet gemeld kan en mag worden bij Bureau Krediet Registratie te Tiel (artikel 48 lid 5 van het Bankreglement 2006). In artikel 48 lid 4 van het Bankreglement 2006 is de mogelijkheid gecreëerd om in het kader van projecten of pilots af te wijken van de Gedragscode Schuldregeling. Het aanbieden van stabilisatietrajecten is een dergelijke situatie. Tot de richtlijnen van de representatieve organisatie behoort sinds 1 januari 2004 het in de nota Wijzing Minnelijk Traject Schuldregeling 2003 opgenomen 120-dagen model. Binnen deze termijn moet door de leden van de NVVK worden bepaald of een schuldenaar voor een schuldregeling op basis van de Gedragscode Schuldregeling in aanmerking komt. Indien een regeling niet mogelijk is, vindt verwijzing naar de schuldsaneringsregeling natuurlijke personen (WSNP) plaats. In artikel 48 lid 6 van het Bankreglement 2006 wordt bepaald, dat de kredietbank bij het regelen van schulden een intermediaire positie inneemt. De kredietbank behartigt dus niet eenzijdig de belangen van de schuldenaar, maar heeft ook oog voor de gerechtvaardigde belangen van de schuldeisers. Artikel 52 en 53 Overeenkomst tot schuldregeling en Algemene voorwaarden Na beëindiging van fase 1 (aanmelding en intake) wordt met de cliënt een overeenkomst tot schuldregeling gesloten. In 120 dagen moet duidelijk worden of een voortzetting van de schuldregeling of een schuldsanering mogelijk is dan wel de aanvraag dient te worden afgewezen wegens bijvoorbeeld onvoldoende medewerking van de schuldeisers. In artikel 52 lid 2 van het Bankreglement 2006 wordt deze gedragslijn bevestigd. Van de met de cliënt gesloten overeenkomst tot schuldregeling ontvangt eerstgenoemde een door de kredietbank ondertekend exemplaar (artikel 52 lid 4 van het Bankreglement 2006). Verstrekt de kredietbank een saneringskrediet, dan eindigt de overeenkomst tot schuldregeling. Nieuw is artikel 52 lid 5 van het Bankreglement 2006, omdat hierop ook de bepalingen van de Wet financiële dienstverlening en het Besluit financiële dienstverlening van toepassing zijn.

16 BSW/ Het toepassingsbereik is beperkt, omdat voor het saneringskrediet bijvoorbeeld geen reclame wordt gemaakt en ook niet wordt geadviseerd. De kredietbank geeft de cliënt immers alleen aan welk bedrag mogelijk is gezien zijn financiële positie. Bovendien worden saneringskredieten alleen in de vorm van een persoonlijke lening verstrekt. De cliënt heeft hierin geen keuze. In verband met het voorkomen van bewijsrechtelijke problemen is bepaald, dat de rechten en verplichtingen van de kredietbank en de schuldenaar worden vastgelegd in een kredietovereenkomst of een overeenkomst tot schuldregeling (artikel 52 lid 1 van het Bankreglement 2006). Hoewel het strikt genomen niet noodzakelijk is, voorkomt het veel problemen ten aanzien van de gemaakte afspraken in het kader van de schuldregeling. De kredietbank hanteert hierbij het model van de representatieve organisatie als basis. Op de overeenkomst tot schuldregeling zijn algemene voorwaarden van toepassing. Ook hierbij hanteert kredietbank het model van de representatieve organisatie als basis. De bevoegdheid tot het opstellen van algemene voorwaarden ligt in eerste instantie bij het college, maar dit kan gedelegeerd of gemandateerd worden aan de directeur van de kredietbank. Artikel 55 en 56 Preventie-activiteiten en Integrale schuldhulpverlening Een belangrijk instrument bij het voorkomen van schulden en problematische schuldsituaties is het uitvoeren van preventie-activiteiten bijvoorbeeld door cursussen en voorlichting voor bijzondere doelgroepen. De kredietbank heeft een expliciete rol in het kader bij de vormgeving en uitvoering van de integrale schuldhulpverlening. De uiteindelijke rol van de kredietbank wordt op lokaal niveau bepaald en kan daarom variëren van de traditionele rol als deskundige op financieel terrein tot de uitvoering van de regie van de integrale schuldhulpverlening. Hoofdstuk 6 Budgetbeheer en budgetbegeleiding Artikel 57 en 58 Budgetbeheer en budgetbegeleiding Budgetbeheer is in toenemende mate een instrument geworden in het kader van schuldregeling. Niet alleen als instrument in het kader van de curatieve schuldregeling, maar juist ook in toenemende mate als preventief instrument. Voorkomen kan worden dat een beheersbare schuldpositie uiteindelijk leidt tot een problematische schuldsituatie. Erkend moet worden, dat er bepaalde groepen in onze samenleving zijn die problemen hebben met een verantwoord beheer van hun financiële middelen. Artikelen 61, 62 en 63 Overeenkomst tot budgetbeheer en budgetbegeleiding, algemene voorwaarden De wederzijdse rechten en verplichtingen tussen de kredietbank en de cliënt dienen vanwege bewijsrechtelijke problemen in een overeenkomst tot budgetbeheer dan wel de overeenkomst tot budgetbegeleiding te worden vastgelegd. De kredietbank gebruikt hierbij het model van de NVVK. De overeenkomst tot budgetbeheer is nader uitgewerkt in algemene voorwaarden. Analoog aan de verplichting onder de Wet financiële dienstverlening is hier gekozen voor het verstrekken van een door de kredietbank ondertekend exemplaar van de overeenkomst tot budgetbeheer respectievelijk de overeenkomst tot budgetbegeleiding. De algemene voorwaarden dienen uiterlijk bij het sluiten van de overeenkomst aan de rekeninghouder respectievelijk de begeleide ter beschikking te worden gesteld.

17 BSW/ De bevoegdheid tot het opstellen van algemene voorwaarden ligt in eerste instantie bij het college, maar dit kan gedelegeerd of gemandateerd worden aan de directeur van de kredietbank. Hoofdstuk 8 Klachten Artikel 67 Klachtenregeling Met de invoering van de Wet financiële dienstverlening zijn klachten over financiële producten en financiële diensten niet langer een aangelegenheid van het Bestuur van de NVVK. Bovendien geldt ten aanzien van gedragingen door de kredietbank en zijn medewerkers met ingang van 1 januari 2005 de Wet extern klachtrecht. Op grond van deze wet dient de kredietbank te voorzien in een klachtenregeling ten aanzien van gedragingen van de kredietbank ten opzichte van de cliënten. Het gaat hierbij om bijvoorbeeld verbale en non-verbale behandeling van de cliënt. Hieronder vallen niet de financiële diensten zoals aanbieden, adviseren en bemiddelen als bedoeld in de Wet financiële dienstverlening. Op grond van de Wet extern klachtrecht is de gemeente bevoegd om een gemeentelijke ombudsman of een gemeentelijke ombudscommissie aan te stellen. De gemeente Den Haag heeft gekozen voor de aanstelling van een gemeentelijke ombudsman. De gemeentelijke ombudsman moet klager echter niet ontvankelijk verklaren, indien het een gedraging betreft die onder de Wet financiële dienstverlening valt. De nieuwe regels zijn uitgewerkt in artikel 67 van het Bankreglement Bij het formuleren van de mogelijkheid tot het indienen van een klacht is niet gerefereerd aan de begrippen van de Awb. Deze wet is immers niet van toepassing op de werkzaamheden van de kredietbank. Dat vanuit eenduidigheid hierbij toch de termijnen van de Awb worden gevolgd, vindt meer om praktische redenen plaats dan dat daartoe een wettelijke verplichting bestaat. Hoofdstuk 9 Slotbepalingen Artikelen 68 tot en met 70 Slotbepaling, inwerkingtreding en citeertitel Deze bepalingen vormen de zogenaamde slotbepalingen en bevatten onder meer een open eind regeling ten aanzien van zaken die niet in het Bankreglement zijn opgenomen. In gevallen waarin niet bij of krachtens de wet of het Bankreglement is voorzien, beslist het college naar redelijkheid en billijkheid.