Nummer augustus 2016

Transcriptie

1 Nummer augustus 2016 Een oranje gekleurd Copacabana genoot van het eerste Nederlandse zwemgoud. Van harte gefeliciteerd, Sharon! Pagina 1 van

2 Goud voor Sharon van Rouwendaal op 10 kilometer Sharon van Rouwendaal heeft op de 10 kilometer open water in Rio op fraaie wijze de olympische titel veroverd. Na een solorace van ruim drie kilometer tikte zij als eerste aan, 16,6 seconden voor de later gediskwalificeerde Française Aurelie Muller en 17,4 seconden voor de Italiaanse Rachele Bruni. Okimoto, BRA nam op het podium het brons in ontvangst. Na het minder goede presteren van de Nederlandse ploeg in het zwembad begon de lange afstand specialiste vanaf de start met de overtuiging dat zij wilde en kon winnen. Dat strijdplan kreeg steeds meer gestalte nadat zij bij het ronden van een boei halverwege de derde omloop een klein gaatje had geslagen. De 22-jarige doorbijter, die in het zwembad niet op dreef was en de finale van de 400 meter miste, kreeg bij de felle demarrage een paar concurrentes mee. Maar ze wist ook die zwemsters van zich af te schudden en tikte uiteindelijk na een kleine twee uur zwemmen afgetekend als eerste aan in 1 uur 56 minuten en 32,1 seconden. swimjos@zwemkroniek.com Pagina 2 van

3 De olympische 10 kilometer begon met een geneutraliseerde start in het water, omdat het startponton eerder in de week was weggeslagen. Er kwamen 25 vrouwen in actie was bij de vier ronden door de baai van de beroemde Copacabana. Terwijl Van Rouwendaal, vorig jaar bij de WK tweede op deze afstand, aan de zijkant van het peloton even bijkwam van de snelle opening en ruimte zocht voor haar slagen, liet ze het eerste gevecht om de koppositie over aan de Australische Chelsea Gubecka en titelverdedigster Eva Risztov. Onder aanvoering van Ana Marcela Cunha ging de eerste 2,5 kilometer in 30:51,6 met vlak daar achter Okimoto en Van Rouwendaal op een halve seconde. Nog weer een doorkomst verder nam Aurelie Muller het heft in handen met opnieuw Van Rouwendaal vlak daarachter. Ik vond dat er eigenlijk best langzaam gezwommen werd en daarom besloot ik bij het ronden van een boei even aan te zetten, zei Van Rouwendaal na afloop van de huldiging. Achteraf gesproken was deze actie beslissend voor het verloop van de wedstrijd. Met deze versnelling op ongeveer 6,5 kilometer zwemmen werd het veld voor het eerst uit elkaar getrokken, want halverwege was het tijdsverschil tussen de nummers 1 en 25 slechts 14 seconden. Sharon van Rouwendaal zwom in 2014, geïnspireerd door Ferry Weertman, haar eerste serieuze open water wedstrijd. Vorig jaar veroverde zij bij de WK zilver achter de Française Aurélie Muller. In 2014 werd ze Europese kampioene op de 10 kilometer in Berlijn. Dit jaar was Van Rouwendaal in Hoorn op weg naar titelprolongatie, tot ze vlak voor de finish verkeerd zwom bij de laatste boei en na terugkeer vierde werd.. "Ik voelde me zo goed, ik zwom zo gemakkelijk, ik voelde geen vermoeidheid, dus na 6km dacht ik het moet nu gebeuren. Vanaf dat punt heb ik 200 meter extra aangezet met mijn benen en toen achterom gekeken of het gelukt was. Daarna ben ik op mijn armen doorgegaan. Ik voelde geen vermoeidheid tot het einde. Hiervoor had ik getraind in de laatste weken voordat we naar Rio vertrokken. Speciale sets met een spons vastgebonden aan mijn benen. Het waren allemaal gedachten, die door haar hoofd gingen op weg naar de finish. Daarna kon Van Rouwendaal alleen maar denken aan alle inspanningen en alle malaise van het afgelopen jaar. Aan haar ouders en familie. Met zus Denise deelde zij de eerste vreugde en tranen op weg naar de Mixed zone en de huldiging. De laatste paar honderd meters zwom de winnares op een wolk en in de wetenschap dat finishen in het open water haar sterke punt is. Hij is van mij, flitste door haar hoofd 20 meter voor de finish. Na het aantikken volgden de tranen. Van blijdschap en van opluchting. Een groot deel van het jaar had de Olympisch kampioene immers de vele kilometers gemaakt, gehinderd door zwaar beproefde spieren. Erop attent gemaakt door Fred Vergnoux, de coach van de eveneens met schouderproblemen kampende Spaanse Mireia Belmonte (in Rio goud op de 200 vlinder), zochten Philippe Lucas en Van Rouwendaal contact met Monica Solana. Deze Spaanse fysiotherapeut, werkzaam in Barcelona, was uiteindelijk voor Sharon de reddende engel. Het gezegde No pain, no gain was hier letterlijk van toepassing. swimjos@zwemkroniek.com Pagina 3 van

4 Uitslag: 1. Sharon van Rouwendaal (NED) 1: , 2. Rachele Bruni (ITA) 1: , 4. Poliana Okimoto (BRA) 1: , 4. Xin Xin (CHN) 1:57:14.4, 5. Haley Anderson (USA) 1:57:20.2, 6. Isabelle Haerle (GER), 1:57:22.1, 7. Keri-Anne Payne (GBR), 1:57:23.9. Eva Risztov (HUN), 8. Anastasia Krapivina (RUS) 1: ; titelverdedigster Eva Riszto finishte op de dertiende plaats 1:57:42.8. Aurelie Muller, de tweede pupil van Philippe Lucas werd gediskwalificeerd nadat zij als tweede had aangetikt. De wereldkampioen koerste op een witte pilon af bij het binnenzwemmen van de finishfuik en zou daarna bij het snel terugkeren de Italiaans Rachele Bruni gehinderd hebben. Lucas en de Franse bondsvertegenwoordigers protesteerden heftig tegen deze beslissing. En Aurelie Muller was natuurlijk ontroostbaar. Na enkele seizoenen zwoegen in de training en twee uur van inspanning won zij en verloor zij haar zilveren medaille. ******************************************************************* Tweet: John Volkers over Sharon van Rouwendaal Iedereen gunt deze jonge vrouw het goud. Zeker als je een keer bij haar training in Narbonne bent wezen kijken. Spartaans, hard, kilometers. ******************************************************************* Tijdens de EK in Hoorn maakte Sharon van Rouwendaal kennis met meervoudig Monique Wildschut, wereldkampioene Marathon zwemmen bij de professionals in de vorige eeuw. Pagina 4 van

5 Ondertussen De IJsselmeer oversteek In een van de zwaarste edities van het NK marathon (de IJsselmeer oversteek van Stavoren naar Medemblik) dertien van de 21 deelnemers uit. Lisa Dreesens (25), zus van Olympiër Dion, won deze race van 22 km met een ruime voorsprong van 15 minuten. Windkracht 5 en een temperatuur van het water van 17 graden waren factoren die de race bemoeilijkten. De winnaar van vorig jaar, Jens Bakker, staakte strijd. Roomies met Gouden winnares Andrea Kneppers, Sharon van Rouwendaal en Kira Toussaint Na de Olympische Spelen van Barcelona 1992 is het altijd een schrikbeeld voor mij geweest, dat er nog eens een toernooi zou komen zonder medailles en tegenvallende tijden. Enerzijds ben ik de zwemjournalist, die van afstand de prestaties noteert en af en toe voorziet van commentaar. Anderzijds ben ik de liefhebber, die de zwemtoernooien met grote belangstelling volg. Daarom volg ik Rio met gemengde gevoelens. Ik leef mee met de zwemmers en coaches, tenslotte ken ik hen allemaal persoonlijk. Zeker omdat ik hun zwemloopbaan volg vanaf hun jongste jeugd. Rio bracht niet wat ik verwacht had, maar dankzij Sharon van Rouwendaal en haar instelling ga ik toch met een goed gevoel naar huis. Ook al omdat ik me nog de eerste kennismaking in 2008 herinner. Zwemster met Nederlandse naam, die in Frankrijk woont. Kenners hadden geen hoge verwachtingen van haar, want ze maakte zo veel kilometers en dat zou nooit goed gaan. Die is snel opgebrand, werd gezegd. De 14-jarige van 8 jaar geleden is nu Olympisch kampioene. Ik ben er trots op dat ik haar destijds bij de NK een handje heb mogen helpen bij de introductie in swimjos@zwemkroniek.com Pagina 5 van