Nummer 5-8 augustus 2016

Transcriptie

1 Nummer 5-8 augustus 2016 De combinatie 10km open water en een week binnenbad verdraagt zich niet zo goed. Zeker omdat het dagritme van elkaar verschilt. Sharon van Rouwendaal schaamde zich voor haar tijd, op de 400 vrij, maar kans op een finale had zij vooraf niet hoog ingeschat vanwege de focus op de 10KM open water. Geen finale voor Sebastiaan Verschuren op de 200 vrij. Magere 2e dag! Olympisch zwemprogramma Dag 4: dinsdag 9 augustus Ochtend: series (18 uur NL tijd) 100m vrije slag M Sebastiaan Verschuren 200m vlinderslag V 200m schoolslag M 4x200m vrije slag M Nederland (Schwietert, Stolk, Brzoskowski, Dreesens, Verschuren) Avond: finales en halve finales (03 uur NL tijd) 100m vrije slag M halve finales 200m vrije slag V finale 200m vlinderslag M finale 200m vlinderslag V halve finales 200m schoolslag M halve finales 200m wisselslag V finale 4x200m vrije slag estafette M finale Dagelijkse rijtje 10 beste tijden ooit 100 school heren Adam Peaty, GBR 7/8/2016 Rio Adam Peaty, GBR 6/8/2016 Rio Adam Peaty, GBR 6/8/2016 Rio Adam Peaty, GBR 17/4/2015 Londen Adam Peaty, GBR 2/8/2015 Kazan Adam Peaty, GBR 17/5/2016 Londen Adam Peaty, GBR 12/4/2016 Londen Cameron van der Burgh, RSA 28/7/2012 Londen Cameron van der Burgh, RSA 2/8/2015 Kazan Adam Peaty, GBR 2/8/2015 Kazan swimjos@zwemkroniek.com Pagina 1 van

2 Op de tweede zwemdag kwamen er vier Nederlanders in actie Verschuren mist finale 200 vrij op 12 honderdsten. Van Rouwendaal schaamt zich. Het scheelde maar 12 honderdsten, maar daardoor bereikte Sebastiaan Verschuren niet zoals gehoopt de finale van de 200m vrije slag. De Europese kampioen moest in de halve finale genoegen nemen met de elfde plaats. En ook hij was niet in staat dat extra beetje boven zich zelf uit te stijgen op een dag, dat Nederland volledig met lege handen bleef. Series Kira Toussaint leek in de vijfde serie 100 meter rugslag goed op weg te zijn richting halve finale. Na een uitstekende onder waterfase keerde zij in en was daarmee 11 honderdsten snelle dan bij de Swim Cup. Wat zij in april wel kon, ook in de laatste meters tempo houden, lukt de Amerikaans getrainde zwemster nu niet. Zij week in baan 1 van haar lijn af en finishte uiteindelijk in , slechts 0,3 seconde verwijderd van een plek in de halve finale. Nu resteerde de achttiende plaats. In de vijfde serie 200m vrije slag duelleerde Sebastiaan Verschuren in een sterk veld met o.a. de Chinees Sun Yang en de Zuid-Afrikaan Chad LeClos. Beide heren moest hij voorrang verlenen, maar zijn in een goed opgebouwde race betekende een derde plaats in de serie en een achtste plaats in totaal. Voor Dion Dreesens was er geen plaats in de halve finale weggelegd. De opening was met wel heel voorzichtig. Ondanks een sterke laatste baan kwam hij met niet in de buurt van zijn pr uit Londen ( ). Hij werd er 27-ste mee. Ook Olympisch titelverdediger Yannick Agnel kon na de series zijn biezen pakken. De Fransman (24) verzuchtte: Ik heb mijn tijd gehad! In de prognoses stond Sharon van Rouwendaal hoog genoteerd op de 400 vrij. Maar na een goed begin (59.80) viel zij in een race waarin Katie Ledecky haar WR op enkele honderdsten miste, steeds verder terug. Haar reactie na de (19-de): Ik schaam me dood voor mijn tijd. Een finaleplaats was niet mogelijk, maar ik had hier wel in de 4.07 of 4.08 willen zwemmen. Dit was niet best." De Nederlandse kampioene gaat zich nu richten op de strijd om de medailles in het open water. Zij laat de 800 vrij in het zwembad schieten. Op dag twee imponeerde Sarah Sjöström met goud en een wereldrecord op de 100 meter vlinderslag. De Zweedse, een goede bekende in de Nederlandse zwemwereld, won in en zij is de eerste zwemster in haar land die Olympisch goud wint! Ook Adam Peaty (GBR) en Katie Ledeckie gaven hun Olympische titel extra glans met hun WR s op de respectieve 100 school (57.13) en 400 vrij ( ). swimjos@zwemkroniek.com Pagina 2 van

3 Sebastiaan Verschuren en de 100m vrije slag De titel op het meest prestigieuze zwemnummer telt ook het meeste. Het leidde bij Johnny Weismuller tot een filmcarrière (Tarzan), bij anderen tot eeuwige roem (Spitz, Popov). De winnaar van 1936, Ferenc Csik uit Hongarije, sneuvelde in de Tweede Wereldoorlog. Dat er ooit een Nederlander op het koningsnummer zou zegevieren was niet waarschijnlijk, omdat ons land nooit Olympische finalisten had. Door de komst van Pieter van den Hoogenband kwam daar verandering in. Met zijn overwinning in Sydney maakte de nummer vier van Atlanta een einde aan de suprematie van Alexander Popov. Bovendien doorbrak hij als eerste zwemmer ter wereld de 48 seconden grens. In Athene behaalde VDH na een bloedstollend duel met Roland Schoeman (Zuid-Afrika) opnieuw de titel. In Beijing werd Van den Hoogenband in zijn vierde olympische finale verslagen door de krachtpatsers in high tech badpakken en eindigde hij als vijfde. Het goud ging in China uiteindelijk naar Bokito Alain Bernard uit Frankrijk. In 2012 verraste outsider Nathan Adrian de Australische favoriet James Magnussen. Van de Amerikaan was alleen bekend dat hij vier jaar eerder in Manchester wereldkampioen was geweest op de korte baan, terwijl de Australiër James Magnussen gold als de huizenhoge favoriet. Dat Sebastiaan Verschuren vier jaar geleden in zou meedoen in de strijd om de medailles was niet ingecalculeerd. Hij werd vijfde. Het verschil met brons was slechts 0,06 van een seconde. Opnieuw behoort Verschuren, zeker na het EK-zilver in Londen eerder dit jaar, tot de kanshebbers voor een finaleplaats. Pagina 3 van

4 Nederland in de 4x200m vrije slag estafette De meeste klassieke zwemestafette bij de mannen, zo kan de 4x200 meter vrije slag het beste omschreven worden. Veertien maal ging het goud naar de Verenigde Staten en nog eens zes keer behaalde een Amerikaans kwartet zilver of brons. Nederland, dat tien keer vertegenwoordigd was op Olympische Spelen, moest meestal van de zijlijn toekijken; slechts vier maal was er een finaleplaats met als bekroning de bronzen medaille in Sydney (1976, 1984, 1996 en 2000) Dat kreeg tot dusverre geen vervolg. In alle gevallen werd niet voldaan aan ofwel de NOC*NSFlimiet (Athene) ofwel een plaats bij de beste zestien landen van de wereld (Beijing, Londen). Na jaren sukkelen was er een opleving in 2014 met een vijfde plaats bij de EK in Berlijn met een team samengesteld uit Dion Dreesens, Joost Reijns, Ferry Weertman en Sebastiaan Verschuren. Die lijn van het project 4x200 werd doorgetrokken bij de WK in Kazan, waar de finaleplaats uiteindelijk de zevende goed was voor Olympische kwalificatie. Verantwoordelijk daarvoor waren Dion Dreesens, Joost Reijns, Kyle Stolk en weer Sebastiaan Verschuren. Toen een Nederlands team met Kyle Stolk, Maarten Brzoskowski, Dreesens en vaste anchorman Sebastiaan Verschuren (op de foto v.l.n.r.) bij de EK in Londen de Europese titel veroverde was de sensatie compleet. De interne strijd om de beschikbare plaatsen kostte de man, die zo zielsgraag deel had willen uitmaken van het team, Joost Reijns, zijn plek. In Rio is de eerste opdracht een finaleplaats, maar dan moet voor de Europese kampioen alle zeilen bijzetten. Naast het basisviertal is de als een komeet omhoog geschoten Ben Schwietert, met 19 jaar de benjamin in de ploeg, als vijfde man meegereisd naar Rio. Pagina 4 van

5 Terug in de tijd Collage natuurlijk gemaakt door de enige echte, Jan Soek Pagina 5 van

6 Sterke Olympische verhalen Appendix moest wachten (1964) De nacht voor de finale 400m wisselslag kreeg de 17- jarige Amerikaanse wereldrecordhouder Dick Roth een acute appendix aanval, maar hij weigerde een operatie. Hij drong aan om de ingreep uit te stellen tot na de wedstrijd en zijn moed werd beloond met goud en een wereldrecord Het hele podium leek trouwens op een ziekenboeg, de Amerikaan Roy Saari (zilver) verscheen aan de start met een stevige griep en de Duitse ex-wr houder Gerhard Hetz zwom naar brons ondanks een longontsteking. Eigenaardig genoeg kapte Dick Roth met zwemmen toen hij net 19 was geworden, na twee WR s, zeven Amerikaanse records en 12 nationale titels. Zwemmen was in die tijd een sport voor studenten en de studie kreeg snel voorrang. Net op tijd hersteld (1960) Jeff Farrell won 2 keer goud met de Amerikaanse estafetteploeg in 1960, nadat hij zes dagen voor de Olympische trials geopereerd was aan een acute appendix. Het kostte de aanvoerder van de wereldranglijst een plaats op de persoonlijke 100 vrij, maar wel werd hij ingezet op de 4x100 wissel en 4x200 vrij. Sterk maar stout (1964) Bij de vrouwen zorgde de Australische Dawn Fraser voor een unieke prestatie door voor de derde opeenvolgende keer goud te halen op de 100m vrije slag. Haar kwajongensstreken nekten haar echter. In Tokio klom ze in de vlaggenmast in de keizerlijke tuin om een vlag te stelen, bovendien droeg in de finale 100 vrij een oud badpak dat niet door de sponsors gemaakt was. De Australische zwembond schorste haar voor 10 jaar en hief die na 4 jaar weer op. Haar eerherstel werd bezegeld tijdens de OS in Sydney Fraser liep tijdens de opening met de olympische fakkel estafette in het stadion. Bestaat er een blauwdruk voor de ideale voorbereiding op Olympisch succes? Na de eerste dag is duidelijk dat er veel verschillen zijn. Maar het aloude principe van hard en vooral gedisciplineerd trainen is leidend. De winnaars van dag 1 zijn er schoolvoorbeelden van. Mack Horton uit de Australische school is uiterst getalenteerd, is beresterk en jong en kan veel kilometers aan. Wie de 400 wissel wint op Olympisch niveau moet naast zijn natuurlijke vermogen om goed te zwemmen ook kunnen uitblinken op alle slagen en de combinatie daarvan. Kosuke Hagine komt uit de Japanse leerschool waarin men leert om pijn te leiden. Katinka Hosszu wordt niet voor niks de Iron Lady genoemd. De Hongaarse is onvermoeibaar en haar dagindeling lijkt uit louter trainingen in het water, op het droge en in het krachthonk te bestaan. Zij is ook een volhouder eerste klas. Zij debuteerde ooit bij de EK korte baan in Triest op de 400 wissel en is sindsdien gebleven, hoewel het vele jaren duurde voor haar krachtsinspanningen echt werden beloond met Europese en wereldtitels. Vorig jaar met een WR op de 200 wissel en dit jaar met Olympisch goud en een wereldrecord op de zwaarste afstand, die de zwemsport kent: 400 meter wisselslag! En dan vragen Nederlanders zich op twitter af of Femke Heemskerk niet te hard getraind heeft! Het gaat er echter om hoe je dat swimjos@zwemkroniek.com Pagina 6 van