Preek over 1 Korintiërs 12:31. Geliefden in Christus,

Transcriptie

1 1 Preek over 1 Korintiërs 12:31 Geliefden in Christus, Lesgeven is een talent. Elke dag bezig zijn met kleuters die je onder controle moet zien te houden, dat lijkt me een hele klus. Lesgeven is een talent. Elke dag voor een klas te staan waar de pubers heersen, dat vreet energie. Je zult wel eens bekaf thuiskomen. We zijn blij met de mannen en vrouwen die hun talent inzetten in het onderwijs. Dat talent kan een gave worden als je het inzet in de gemeente van Jezus Christus, waar het doorgeven van Gods Woord aan de volgende generatie van levensbelang is. Een gave is de inzet van je talent in Gods kerk. Je gave is wat God je Schepper je geeft om er als Jezus God en je naaste mee te dienen in en vanuit de gemeente van de Geest. Dia 1 Iemand stelde de vraag of je altijd verplicht bent dat talent als gave in te zetten in de kerk. Je wilt graag iets doen voor God. Je wilt Jezus volgen. Moet je dan ook in de kerk les gaan geven? Dat lijkt me een terechte vraag. Je hebt de hele dag lesgegeven en moet je dan s avonds catechisatie geven? Je hebt overdag in een drukke groep gewerkt en moet je dan s avonds voor weer zo n groep in de kerk? Je kunt ook aan andere talenten denken. Sommigen zijn heel goed in financiën. Is het dan logisch dat je dat talent gaat inzetten als penningmeester in de kerk? Ben je verplicht je talent als gave in te zetten? Dat is een interessante vraag. Als je niet ook in de kerk hetzelfde wilt doen als op je werk, zou je dan ook bepaalde andere gaven kunnen ontwikkelen? Ja, je kunt dat meemaken als je je inzet voor Gods werk in zijn kerk. Laat ik het met een voorbeeld duidelijk maken. Ik werd beroepen om in Venlo via evangelisatie te komen als God het wilde tot instituering van een nieuwe gemeente. De kerkleden in Venlo waren aan de ene kant blij dat er een predikant kwam, aan de andere kant werden ze wel wat zenuwachtig dat die man speciaal een opdracht voor missionair werk had. Dia 2 Moet ik nu de straat op om het evangelie te vertellen? Zal hij ons de markt opslepen om achter een kraam te roepen dat Jezus Heer is? Dat gaf enige spanning. Hoe ga je daarmee om? Wat de Bijbel leert over gaven heeft mij echt geholpen. Niet ieder heeft de gave om op straat te evangeliseren. Anderen kunnen wel goed en warm over God spreken. Zo

2 2 verdeelden we het werk. Er was een zuster die het Spaans benauwd kreeg bij de gedachte dat ze over God zou moeten praten met mensen die niet in God geloofden. Maar ze wilde best helpen door koffie te schenken. Ze was er op de open avonden. Ze leerde zoekende mensen kennen. Ze nodigde ze eens thuis uit. Ze begon over Jezus te praten. Zo was God met haar bezig en ze ontwikkelde de gave om met anderen over het evangelie te praten. Ja, maar ik!!?? Moet ik?! Vorige week na de diensten vroeg onze ouderling in het gebed of God dat stemmetje in ons wilde stoppen, dat zegt: Jij?? Jij kunt dat niet; jij kunt niks. God zegt in zijn Woord: Ook jij hebt een gave of zelfs wel meer dan één. Ja, mooi gezegd, maar als ik nu niet weet wat mijn gave is? Hoe kom ik te weten wat God wil? Als Paulus zegt dat je naar gaven mag streven, dan wijst hij ons in de eerste plaats de weg van gebed. Praat er met God over. Vraag Hem je de weg te wijzen. Ook kun je er met je ouderling of diaken over spreken. De voorgangers in de kerk zijn gaven van God aan de gemeente en tegelijk krijgen ze verantwoordelijkheid voor de inzet van jullie gaven. Dat zien we als we 1 Korintiërs 12 vergelijken met wat Paulus schrijft in de brief aan Efeze. In 1 Korintiërs 12 noemt hij de leiders Gods gaven. Dia 3 Leiding van de gemeente God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. Leven in de gemeente Dan is er het vermogen om wonderen te verrichten, de gave om te genezen en het vermogen om bijstand te verlenen, leiding te geven of in klanktaal te spreken. 1 Korintiërs 12 vers 28 Dit is in hoofdstuk 12 de tweede opsomming van gaven. 1 En deze leiders hebben de opdracht de gaven in de gemeente te laten groeien en bloeien voor God. Dat zien we als we Efeziërs 4 ernaast leggen. Dia 4 In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. Aan ieder van ons is genade geschonken naar de maat waarmee Christus geeft. En hij is het die apostelen heeft aangesteld, en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren, om de heiligen toe te rusten voor het werk in 1 De eerste staat in vers 4 tot 11.

3 3 zijn dienst. Zo wordt het lichaam van Christus opgebouwd 1 Korintiërs 12 vers 7 en 28 Efeziërs 4 vers 7 en Paulus zet de gaven dus zo in de rij in 1 Korintiërs 12, dat het leidinggeven vooropgaat. En moet u eens kijken wat er helemaal achteraan komt, als het gaat over het leven in de gemeente: Dia 5 Leven in de gemeente Dan is er het vermogen om wonderen te verrichten, de gave om te genezen en het vermogen om bijstand te verlenen, leiding te geven of in klanktaal te spreken. Paulus zet achteraan wat de Korintiërs vooropzetten. Het gesprek in Korinte ging er met name over welke de betere gaven waren; waar moest je je op richten? En de neiging bestond om de meer opvallende gaven ook de belangrijke te vinden. Tongentaal of klanktaal scoorde hoog. Wat was dat? Tongentaal of klanktaal was een taal die niet te verstaan was. Thuis kregen sommigen die gave als ze in aanbidding zo vol raakten van God dat het hun woorden te boven ging. Het is zo overweldigend dat je in een andere taal gaat spreken. Anderen spraken daarbij ook in de samenkomst in een andere taal. Niet iedereen hoeft zo n opvallende gave te hebben. Niet iedereen moet profeet zijn, leidinggevende of in klanktaal spreken. Ieder is anders. Dia 6 Is iedereen soms een apostel? Of een profeet? Is iedereen een leraar? Kan iedereen wonderen verrichten? Of kan iedereen genezen? Kan iedereen in klanktaal spreken en kan iedereen die uitleggen? Richt u op de hoogste gaven. Maar eerst wijs ik u een weg die nog voortreffelijker is. 1 Korintiërs 12 vers Jullie richten je op de betere gaven zegt Paulus dat is prima. Maar wat zijn dan de betere gaven? Dat vroegen ze hem. Hij wijst ze de weg en dat is de weg van de liefde. Hij gaat uittekenen hoe mooi die weg is. Hij wordt er lyrisch van. Het is het hoge lied op de liefde. Hij tekent de liefde als een weg, niet als een gave. Je moet de weg van de liefde inslaan en dan vallen de gaven op hun plek. Welke de betere gaven zijn, ontdek je op de weg van de liefde, dat is Jezus. Hij is de weg. In 1 Korintiërs 13 kun je in plaats van de liefde ook Jezus invullen. Dan snap je wat Paulus zegt. Dia 7

4 4 Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de engelen had ik Jezus niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen had ik Jezus niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn had ik Jezus niet, het zou mij niet baten. Dia 8 Jezus is geduldig en vol goedheid. Hij kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Hij is niet grof en niet zelfzuchtig, hij laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, hij verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt hij, alles gelooft hij, alles hoopt hij, in alles volhardt hij. 1 Korintiërs 13 Bij Jezus vallen de gaven op hun plek. De liefde stuurt. De gaven waarmee je iets voor de ander kunt betekenen, worden het belangrijkst. De klanktaal die een ander niet kan verstaan, zakt op de ranglijst. De profetie die in heldere taal Gods Woord doorgeeft, stijgt met stip. Want de ander kan je goed begrijpen. Wat is profetie in de kerk? Waar moet ik aan denken? Je had officiële profeten die een positie in de kerk innamen naast de apostelen. In Efeziërs 4 lazen we over de gaven die Christus aan de kerk gaf, ten eerste apostelen en dan profeten. Behalve deze ambtsdragers had je ook gemeenteleden die de gave van de profetie hadden. Dat betekende dat ze Gods Woord op dat moment konden spreken om daarmee iets te betekenen voor hun broer of zus in de kerk: een troostwoord, een waarschuwing, een bemoediging. Op de weg van de liefde vallen de gaven op de goede plek. Aan het begin van hoofdstuk 14 zie je dat terug. Als je de weg van de liefde opwandelt, komt het er zo uit te zien. Dia 9 Richt u op (streef naar) de hoogste gaven. Maar eerst wijs ik u een weg die nog voortreffelijker is. 1 Korintiërs 12 vers 31b Jaag de liefde na en streef naar de gaven van de Geest, vooral naar die van de profetie. 1 Korintiërs 14:1 Dia 10 Paulus vertelt in hoofdstuk 14 hoe dat bij hem uitpakte.

5 5 Ik dank God dat ik meer dan u allen de gave heb in klanktaal te spreken; maar om in de gemeente anderen te onderwijzen, gebruik ik liever een paar begrijpelijke woorden dan ontelbaar veel in klanktaal. Wat betekent dat nu voor u, voor jou? Je moet je afvragen waarom je je gave inzet in de kerk? Wandel je op de weg van de liefde? Is Jezus in jou? Wat betekent dat nu voor u, voor jou? Hoe komt het dat je je gave niet inzet in de kerk? Heb je de afslag gemist naar de weg van de liefde? Is Jezus wel in jou? Liefde is denken om de ander. Liefde is samen (!!) op reis gaan naar God. Samen. Kom erbij. Dan reizen we samen dat is de weg van de liefde, van Jezus. Dia 11 AMEN.