Voorwoord. In t kort. Vrienden,

Transcriptie

1

2 Voorwoord Vrienden, Voor u ligt het allereerste boekje van VVS Cygni. Het afgelopen 1,5 jaar zijn er al een hele boel waarnemingsavonden, zelfbouwavonden, informatieavonden en praatavonden de revue gepasseerd. Ook voor dit jaar plannen we een hele reeks activiteiten. In dit boekje trachten we een samenvatting te maken van de afgelopen activiteiten. Heb je zin om een stukje neer te pennen voor dit blaadje geef dan zeker een seintje! Het bestuur wenst U veel leesplezier en een aangenaam 2010 met veel mooie heldere nachten! In t kort Voorwoord... 2 Da s gebeurd!... 3 Verleden tijd... 5 Jurgen Brusselmans!... 6 In de kijker... 8 Toekomstmuziek... 9 Uitgaven... 9 Ledenlijst Agenda 18 December 2009 Waarnemingsavond 15 Januari 2010 Waarnemingsavond 22 Januari 2010 Waarnemingsavond 04 Februari 2010 Bestuursvergadering 12 Februari 2010 Waarnemingsavond 12 Maart 2010 Waarnemingsavond 19 Maart 2010 Sterrenkijkdagen in Vorselaar 20 Maart 2010 Sterrenkijkdagen in Lille Lid worden van VVS Cygni kan door te storten op rekening nr.: U hebt twee mogelijkheden: - VVS lid en VVS Cygni lid kost 22,00 - Enkel VVS Cygni lid 5,00 Voorpagina: Jef Sterckx maakte een maanopname met zijn dobson GSO 20 cm + olympus DSLR E410 in prime focus.

3 Da s gebeurd! 12 November 2009 Zelfbouw in de zoo van Antwerpen Donderdagavond om 20u stipt stonden wij (Juul en Luc) in de inkomhal van het planetarium van de Antwerpse Zoo. Vol goede hoop omklemde Juul zijn spiegel, die meegebracht was voor een ultieme test. Is het bijkomende slijpwerk 100% in orde? Kan de spiegel terug in de zelfbouwkijker gemonteerd worden? En kan de kijker dus terug operationeel worden gemaakt? Rare jongens daar in Antwerpen. Het was er abnormaal druk in de inkomhal. Blijkbaar ging er dezelfde avond een eerste les door voor weermannen (en één weervrouw) in spé. Alle aanwezigen werden in het planetarium verwacht. Aan de voorstelling zelf viel helemaal niets af te keuren, na een vragenkwartiertje was het al 21.45u en de aanwezige zelfbouwers die de spiegel van Juul aan een ultieme test zouden onderwerpen hadden blijkbaar niet veel zin meer in dit karwei, grote dorst gekregen van het opletten, en...'t zal dus voor volgende week zijn. Spijtig, 't was zeker geen verloren moeite door de prachtige voorstelling in het kleine planetarium maar het doel voor de verplaatsing naar Antwerpen was dus niet bereikt. En dat terwijl wij staan te popelen om een blik te kunnen werpen door de oldtimerzelfbouwtelescoop van Juul. Wordt ongetwijfeld...vervolgd. 20 november 2009 Collimeren in Cafetaria Lindelo Een hogedrukgebied zorgde woensdag en donderdag voor heldere nachten. 's Vrijdags was er helaas niets meer van te merken. Niet getreurd, een vervangprogramma was voorzien. Collimeren kan je leren! Op het internet en in de literatuur zijn er genoeg beschrijvingen te vinden over het correct uitlijnen van de spiegels van een telescoop, de ene al uitgebreider dan de andere. Heel interessant om te lezen allemaal, maar de praktijk is zoveel eenvoudiger als iemand het eens demonstreert. Gelukkig hebben we iemand met de nodige kunde en geduld in de vereniging die ons één en ander bij kon brengen. Luc, Steven en mezelf hadden een telescoop meegenomen, drie stuks om mee te werken. Juul was ook aanwezig met zijn (ondertussen beroemde) zelf geslepen spiegel, daarover later meer. Leermeester van de avond was Bram. Om het met de woorden van Juul te zeggen: "we hebben weeral wat bijgeleerd." Steven en Luc hadden hulpstukken zoals een chessire en een lasercollimator meegebracht, daarmee ging Bram aan de slag terwijl wij toekeken. Eerste slachtoffer was mijn eigen orion. Na veel vijven en zessen bleek de vangspiegel verkeerd op de vangspiegelhouder gelijmd te zijn, dat moet thuis opgelost worden, brute kracht was niet voldoende, een scherp mes zal soelaas brengen (het resultaat laat ik nog wel weten). Verder met de volgende dan maar, Stevens mooie 25cm meade lightbridge. Enkele fijnregelingen bleken hier voldoende, de laatste stap, uitlijning van de hoofdspiegel, zal telkens opnieuw moeten gebeuren in aanwezigheid van een zichtbare ster. Hetzelfde verhaal met de tal van luc, die was ook niet zo slecht gecollimeerd, maar het kon beter, wat ook gebeurde. Als je het hier zo ziet staan, lijkt het snel gebeurd te zijn en op zich klopt dat 3

4 ook, het zijn eenvoudige handelingen die vanaf nu ook voor ons te doen zijn. Al bij al zijn we er wel enkele uren zoet mee geweest. Luc heeft enkele foto's genomen en tussen de bedrijven door liet Bram snel zien hoe je darks en flats maakt; dat zijn opnames om fouten in echte foto's te corrigeren, denk aan ruis en beeldkromming. Erg interessant was ook de foucault-testopstelling die Juul meegebracht had. Met behulp van een smalle lichtstraal en een scheermesje konden wij de kwaliteit van zijn spiegel beoordelen. Jammer genoeg zijn er enkele krassen op Juuls spiegel gekomen, daar zal nog wat polijstwerk aan moeten gebeuren. We onthouden van deze avond ook dat eenvoudige dingen zoals een fotorolletje en een schaal voor bloempotten erg nuttige accessoires kunnen zijn, KISS noemen ze dat, keep it simple, stupid. 26 november 2009 Spiegeltest zelfbouwers Zoo Antwerpen Op 26/11/2009 om 19.30u vertrokken wij richting Zoo Antwerpen. Een immer rustige Juul ging er zijn spiegel aan de ultieme "mestest van Foucault" laten onderwerpen. Bij aankomst kon men er onmiddellijk aan beginnen, Wij waren bij de eersten aanwezig. Na enig testwerk, waarbij we zelf ook enige uitleg kregen en door het toestel naar de spiegel konden kijken, viel het verdict. De spiegel was "te diep". Juul gaat er dus nog even werk aan hebben. Als de spiegel in deze toestand opnieuw zou voorzien worden van een spiegellaag, zou hij immers nooit scherpe beelden kunnen geven. Dat viel even tegen, maar Juul zelf bleef er zoals altijd siberisch kalm bij : "Dan gaan we nog maar wat polieren en dan komen we nog wel eens terug". Ter plaatse konden wij ook het slijpwerk van en andere zelfbouwer bekijken : bezig met het slijpen van een 17centimeter spiegel voor een zonnetelescoop, die tegen het "zonnemaximum" van volgende zomer klaar zou moeten zijn. Deze spiegel werd grondig onderzocht op eventuele krassen en putjes op het oppervlak. Ook een andere spiegel, een 40centimeter, die wel de moeder van de 10 centimer van Juul zou kunnen zijn, kwam op de testopstelling terecht. De meetgegevens werden ingevoerd in een pc, waardoor een beeld verkregen werd van het oppervlak zoals het is...en zoals het zou moeten worden. Nog behoorlijk wat werk aan blijkbaar. Bovendien had de eigenaar wel echt pech gehad. De polijstpek was verhard op het oppervlak en had de spiegel eigenlijk verlijmd aan een ander oppervlak. Omdat de spiegel niet los te krijgen was, had men enige voorzichtige tikken gegeven met een houten hamer, waarbij een grote scherf van de zijkant (en ook een gedeelte van de spiegelkant zelf) was losgekomen. Da's pech hebben. Om 21.45u terug huiswaarts... met de spiegel...met nog wat werk aan. Wordt ongetwijfeld vervolgd. 28 november 2009 Contactraad VVS Brugge De contactraad zou doorgaan in de volksterrenwacht Beisbroek in Brugge, een eindje weg voor ons kempenaars. Gelukkig was Bram bereid mee te gaan. Ter plaatse aangekomen bleken we in de verkeerde zaal te zijn beland. Geen probleem, we luisterden geboeid naar Felix Verbelen, een man die bezig is met radioastronomie en hiervoor massa's digitale opslagruimte nodig heeft (enkele Terabytes!). In het juiste lokaal ontmoette Bram enkele oude bekenden, de sterrenkunde in Vlaanderen is eigenlijk een hele kleine wereld. Het programma bestond uit het voorstellen van de resultaten van de enquête die enkele maanden geleden bij Heelal zat en het aandragen van suggesties om de werking van de VVS te verbeteren. Over de enquête kan ik kort zijn; de teneur was zonder meer positief. Er werd vooral gepeild naar het tijdschrift heelal, waarover men in het algemeen erg tevreden is. Na de voorstelling van de resultaten werden we opgedeeld in drie discussiegroepjes. Bedoeling was de werking van de VVS onder de loep te nemen en voorstellen aan te dragen die tot een verbetering kunnen leiden. Voornaamste voorstel was het integreren van de activiteiten van de verschilende afdelingen en werkgroepen in de agenda van de VVS. Er wordt bekeken of zulks grotendeels automatisch gekoppeld kan worden. Na een natje en een droogje vertrokken we weer naar de stille kempen. 4

5 Verleden tijd. Onder deze titel trachten wij in iedere uitgave enkele nuttige, uiteraard astronomische, geschiedenisweetjes te verstrekken. In een eerste uitgave belichten wij het ontstaan van onze prille vereniging. Ergens begin 2008 laat een amateur- beginneling- amateur- astronoom een vraagje opnemen in het gemeentelijke infoblad van Lille (raar maar waar Info-Lille genaamd), op zoek naar andere geïnteresseerden. Bedoeling is om eens te kijken of in Lille en omgeving nog andere amateurastronomen, al dan niet in groepsverband, actief zijn met deze vrijetijdsbesteding. Er werd in het gemeentelijke infoblad gevraagd om een mailtje te sturen om zo te trachten tot concrete afspraken te komen. Een eerste maal liep één en ander faliekant mis: het opgenomen adres was niet correct. Een tweede poging leverde twee reacties op : Steven en Bram namen contact op. Hier en daar werd als reactie op het over de hobby praten al eens gezegd: Als je gaat sterrenkijken, laat dan iets weten, dan kom ik ook eens af. Eén en ander resulteerde in een goed gevulde lijst. Op 26 september kwamen we met een paar geïnteresseerden een eerste maal bij elkaar in het parochiecentrum te Lille, kwestie van eens af te tasten wat de mogelijkheden waren. We gingen alleszins de nadruk leggen op zoveel mogelijk waarnemen. Een eerste afspraak werd gemaakt voor 17 oktober 2008, Wespedongen te Poederlee, vlak naast de Aa. Dat liep al meteen goed. Volk te over om eens te komen kijken. Op 12 november was het weer niet geschikt voor waarnemen, er was dan een binnenactiviteit : diashow Astrofotografie door Karel Teuwen. Op 19 december moesten we nogmaals uitwijken naar de cafetaria van Lindelo : bespreking van specifieke telescopen. Onze activiteit van 31 januari werd in het zonnetje gezet dmv een mooi artikel in Gazet van Antwerpen : het ging om de Sterrenkijkdag, mee mogelijk gemaakt met steun van de VVS. Het was een drukte van jewelste, gelukkig hadden wij de beschikking over enkele telescopen, een geboeid publiek, een vrij donkere omgeving (lichten op Kerkplein werden door tussenkomst van gemeente Lille gedoofd) een beetje (veel) improvisatie en supergoed waarneemweer. Op 12 maart 2009 maken we tijdens een bijeenkomst in parochiecentrum Lille afspraken voor een waarneemsessie voor het publiek op 28 maart naar aanleiding van de Nacht van de duisternis. Deze waarneemavond zal doorgaan te Vorselaar, Sportcentrum. Ondanks het slechte weer (regenachtig, hardnekkige bewolking, en een enkel gat in het wolkendek kende deze avond nog een relatief succes. (een verslag van deze avond vind je uiteraard, net als andere waarneemverslagen, op de website Omdat het waarnemen op regelmatige tijdstippen vrij goed lukt, besluiten we om één en ander in de vorm van een VVS-afdeling te gieten. Na een paar maal bijeenkomen, voldoende VVS-leden voor een afzonderlijke afdeling, het zoeken naar een naam voor het kind, wordt VVS-Cygni boven de doopvont gehouden. Een bankrekening wordt geopend, een bestuur gekozen, kortom : we zijn aan t bollen. Ondertussen zijn we met 13 VVS-leden. We hebben een vaste waarneemstek gevonden : het vliegveld vlakbij Wechelderzande, waar we een uitgestrekte horizon en één van de donkerste stekken in de buurt hebben getroffen. De toekomst? Mensen warm proberen te maken voor deze liefhebberij (hoe kan je in Godsnaam NIET geïnteresseerd zijn in sterrenkunde), veeeeeeel waarnemen, veeeeel bijleren, 5

6 Jurgen Brusselmans! Ben ik een vrouw? Moest ik geen bescheiden klokkenspel hebben, ik zou het nog gaan geloven. Ik kan namelijk ook twee dingen tegelijk: wandelen en naar de sterren kijken. Gewapend met mijn Helios 10x50 verrekijker en mijn wandelschoenen trek ik er vanavond uit voor een stevige avondwandeling. Het voordeel is dat ik binnen twee minuten in de natuur zit, weg van het dorpscentrum. Met dit in mijn gedachten sla ik de voordeur achter mij dicht en draai ik linksaf, over een gemeentelijke weg die midden door de weilanden en bossen richting Oostmalle leidt. De wolken bedekken het grootste deel van de hemel, de maan laat zich nauwelijks zien. Een schraal begin, ik stap stevig door. Het voordeel van een avondwandeling is dat de huizen geheimen tonen die ze in daglicht niet laten zien: een computerkamer op de eerste verdieping, een goed gevuld boekenrek, enkele abstracte schilderijen, het licht van een televisie in een donkere woonkamer. Ik geniet van dit onschuldig voyeurisme. Orion staat nog laag aan de hemel en hult zich geheimzinnig in een sluier van wolken. Ik richt de verrekijker naar de Orionnevel en waarachtig, hij laat zich nog mooi zien ook. Mijn eerste buit is binnen. Ook de Pleiaden, vaag zichtbaar met het blote oog, zijn door de verrekijker een streling. En de Voerman komt nu even tevoorschijn, maar verdwijnt weer vlug als een verlegen scheet achter het wolkendek. Ik glimlach. Dit gaat leuk worden, ik voel het gewoon. Ik nader het einde van de bebouwde kom. De straatlichten volgen me niet meer, vanaf hier kom ik enkel nog weilanden en bossen tegen, met af en toe een eenzame boerderij. De wind blaast me in de rug en wil me blijkbaar zo ver mogelijk wegleiden van de bewoonde wereld. Ik hoor het hoongelach van de kale loofbomen. Even later wandel ik voorbij een strook naaldbomen, en het valt me voor de eerste keer in mijn leven op dat wind een ander soort geluid veroorzaakt als hij door naaldbomen raast. Niet het hoongelach van de loofbomen, maar een soort zweefvliegtuig dat over mij heen vliegt. Een prachtig geluid. Ook het gekraak van de naaldbomen kan ik wel smaken, en een plastic zakje dat aan een prikkeldraad hangt lijkt me al kletterend iets te willen vertellen. Ik geniet van deze aparte klanken. Het is donker hier. Pikdonker. Mijn ogen moeten zich even aanpassen. Ik kijk achterom maar zie nog geen spoor van de maan. Toch zie ik iets merkwaardigs: het wolkendek dat voor de maan hangt vertoont twee lange inkepingen waar een zweem van maanlicht doorbreekt. Het lijkt op de wijzers van een horloge dat half tien aanwijst. Wonderlijk, een horloge in het wolkendek. En even later komt de maan dan toch door het wolkendek piepen. Ik richt er onmiddellijk mijn verrekijker naar. Wauw. Ongelooflijk mooi, nu de wolken zo geheimzinnig rond de maan sluipen. Owwww, Jupiter! Tussen de takken van een loofboom. Ik zie geen maantjes, de verrekijker trilt te veel. Maar wat een apart zicht zo tussen die takken. Prachtig. Ik draai me terug om en wandel verder richting Oostmalle. De eerste boerderij toont zijn lichtjes. Schimmen van koeien kijken me aan. Nogmaals komt Orion tevoorschijn, en ik kan het niet laten om de Orionnevel nog een keer te bewonderen. Hemels mooi, ook de sterrenhoopjes in de buurt van de nevel laten zich mooi zien. En de staart van de Grote Beer kwispelt plots onder het wolkendek door. Leuk. Ik passeer de kapel van Salphen en wandel naar een aardeweg die als sluipweg gebruikt wordt om naar het centrum van Oostmalle te rijden. Ondertussen geniet ik van een prachtige krans rond de maan en passeer ik een weiland waar ik kilometers ver kan kijken. In het midden van het weiland staat een oude eik. Jupiter staat er pal boven. Wauw. Wat een wandeling! Daarbij spreiden de wolken aan de horizon een speciale oranjekleurige gloed afkomstig van de haven van Antwerpen. Dit geeft toch wel een apart zicht moet ik eerlijk bekennen. Het grint onder mijn wandelschoenen kraakt. Het s Herenbos bevindt zich links van mij, op slechts enkele meters afstand. Het is een bosreservaat waar de hazelworm nog te vinden is. Een bos met oude 6

7 legendes, met ondermeer een prachtige schuur waar een arme man zich ooit verhangen heeft, en waarvan het stoffelijk overschot pas een jaar later gevonden werd. Een mysterieus bos, een sprookjesbos vol geheimen. En een onbewoonde schuur die zich een paar honderden meters in het bos bevindt trekt mijn aandacht. Er brandt licht. Ik kijk met de verrekijker, het licht komt duidelijk uit die schuur. Hoe kan dat nu? Misschien een landloper? Ik wandel verder over het grintpad en kijk nogmaals naar boven. Witte wolkjes laten nog slechts een tiental sterrenprikjes zien. Adembenemend mooi. Rechts van mij kom ik een weide tegen waar ik tijdens de dag vaak enkele reigers zie tussen het hoge gras. En even later kom ik aan de officiële ingang van het s Herenbos. Zou ik het doen? Zou ik mijn wandeling door het bos verder zetten? Ik voel kriebels in mijn buik in de overtuiging een gewillige bosnimf tegen te komen. De film The Blair Witch Project verban ik zo ver mogelijk weg uit mijn geheugen. Ik twijfel even, maar beslis om het gewoon te doen. Ik wandel de slagboom voorbij en betreed het bos. Donker. Niet normaal. De maan komt tevoorschijn en wil me helpen. Ik kijk hem in de ogen maar word verblind door het maanlicht. Het pad verdwijnt hierdoor. Zal ik hier verdwalen? Na enkele honderden meters hoor ik plots iemand geschrokken weglopen, over het gevallen bladerdek tussen de eeuwenoude bomen. Ik schrik. Verdomme toch, het klonk zo vlakbij en ik zie werkelijk niets. Het moet een ree zijn. Dit is niet te doen. Ik hoor hier niet. Ik mis iemand waar ik me achter kan verschuilen. Ik besluit terug te keren en dezelfde weg weer naar huis te nemen. En wat een goede beslissing! Vanaf het moment dat ik terug op het grintpad ben is de hemel plots opvallend opengetrokken. Zeker een kwartier blijf ik aan de ingang van het bos naar boven kijken. Het dubbelcluster staat pal boven mijn hoofd. En dan de harpfiguur van Melotte 20 in Perseus: onwaarschijnlijk mooi! Vervolgens dwaal ik even naar de Hyaden en vergelijk ik welke van de twee sterren de meest oranje kleur heeft: Aldebaran of Betelgeuze (ik denk Betelgeuze). Enkele verdiepingen boven Aldebaran staat het asterisme Davi s Dog speels te keffen. Daarna zie ik in de Voerman enkele Messiers als wazige vlekjes verschijnen en draai ik zonder schroom naar het asterisme de Verlovingsring, waarvan de diamant opvallend naar beneden gericht staat. En natuurlijk pak ik de Pleiaden nog een keer mee, en kijk ik ook even naar de plek waar de Uilnevel te vinden is. Die laat zich niet zien natuurlijk, maar ach, het is het gedacht dat telt. Collinder 70 is dan wel duidelijk en schitterend te zien. Prachtige sterrenprikjes die rond de drie gordelsterren van Orion slalommen en een waar zeepaardmotief tonen. En de Orion-nevel. Wat een sterrenpracht, wat een plezier! Eigenlijk wil ik nu met de auto naar huis rijden, de gedachte dat ik met de wind op kop helemaal terug naar huis moet wandelen steekt me een beetje tegen. Met een weinig tegenzin wandel ik terug, mijn hoofd naar boven gericht. Tot ik plots een hevig gekraak hoor in het bos naast mij. Weer schrik ik mij bijna een breuk. Het moet een dier zijn, en in daglicht zou ik er vol bewondering naar gekeken hebben, maar hier in het donker geeft het toch een bepaalde vrees. Gewoon omdat je niet kan zien wat je precies zit aan te staren. Ik vermoed dat het een oerinstinct is. De terugweg valt eigenlijk heel goed mee. Ik zie nog enkele prachtige kransen rond de maan, kom een snurkende koe tegen (echt waar), en de wind lijkt me niet meer tegen te werken. Hij is opvallend mild geworden. Jupiter laat zich niet meer zien, maar de staart van de Zwaan zie ik nog wel boven de daken uitkomen, in duikvlucht richting horizon. Ik moet toegeven dat ik uiteindelijk toch weer stiekem blij ben dat ik een lantaarnpaal tegenkom en de bewoonde wereld terug binnentreed. Een hond blaft me al waarschuwend goeiendag, en vijf minuten later betreed ik de nestwarmte van de woonkamer, waar mijn vriendin me in de zetel verwelkomt. Geen enkele bosnimf kan daar tegen op. 7

8 In de kijker Bij elke uitgaven trachten we enkele opnames te tonen van de leden. Alle opnames,zowel astrofotografie als tekeningen, zijn welkom. Tijdens de wintermaanden kunnen we amper naast M45 kijken. Deze prachtige open sterrenhoop is snel te vinden en een ware lust voor het oog. Bekijk hem met de verrekijker of met een zeer kleine vergroting in de telescoop. Tekening door Jurgen Datum: 8 oktober 2009, omstreeks uur Gebruikte apparatuur: Helios NatureSport 10x50 verrekijker Opmerkingen: Toen ik aan de schets begon stond M45 nog redelijk laag in het oosten en waren er veel meer zwakke sterren van M45 zichtbaar. De maan stond echter dichtbij M45, en omdat ik een trage schetser ben begon de opkomende maan steeds meer te storen, waardoor er op den duur spijtig genoeg veel minder sterren van M45 zichtbaar waren. Foto door Bram Datum: 18 november 2009 Gebruikte apparatuur: Canon 40D gemonteerd op de 66mm William Optics op een EQ6 Opmerkingen: First light met de 66mm William Optics op een EQ6. Opname werd samengesteld uit 8 opnames van 5 minuten met de Canon 40D. Bewerking werd gedaan met DeepSkyStacker en PhotoShop. 8

9 Toekomstmuziek Januari 1 Alle satellieten van Jupiter staan aan 1 zijde om 18h26 is er zelfs een conjunctie tussen Io en Europa. 3 De maan staat deze avond vlak bij Mars. Vandaag is het maximum van de Boötiden. 6 De maan staat vlak bij Saturnus ( s morgens te zien) 15 Op 15 januari organiseren we terug een waarnemingsavond op 't vliegveld in Wechelderzande, afspraak 19 u aan cafetaria. 18 De maan staat vlak bij Jupiter. 22 Op 22 januari organiseren we terug een waarnemingsavond op 't vliegveld in Wechelderzande, afspraak 19 u aan cafetaria. 27 Mars op zijn dichtste punt bij de aarde, om en bij de 99 miljoen kilometer 28 Deze avond wordt een ster in de tweelingen (magn. 3,5) bedekt door de maan. 29 Mars in oppositie. 30 Volle maan. Uitgaven We trachten om dit boekje 5 maal per jaar te laten verschijnen, volgende uitgaven worden voorzien: 1 Winter 2010 Januari februari 2 Lente 2010 Maart april - mei 3 Zomer 2010 Juni juli - augustus 4 Herfst 2010 September - oktober 5 Winter 2010 November december Tekst en inhoud werd verzorgd door de leden van VVS Cygni. We vinden het zeer fijn als ook U in uw pen kruipt en ons een artikel opstuurt. Februari 4 Bestuursvergadering in "Den Engel" Vorselaar 20h 12 Op 12 februari organiseren we terug een waarnemingsavond op 't vliegveld in Wechelderzande, afspraak 19 u aan cafetaria. 18 Vesta in conjunctie met de zon. De planetoïde is te zien met een gewone verrekijker. 21 De maan staat deze avond vlak bij de Plejaden. 25 Een mooie samenstand van Mars Maan en tweelingen. 26 De maan staat vlak bij Mars. Opmaak: Bram Goossens Uitgegeven door VVS Cygni Na een avond discussiëren over de dode zon. Eigenlijk zit de zon in een minimum van haar activiteit was het resultaat van de discussie. Daarna kreeg ik volgende opmerking: miljard ik heb juist zonnepanelen geplaatst, wat moet ik daar nu mee doen? Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. 9

10 Ledenlijst 10