Met toepassing van artikel 169, tweede lid, van de Gemeentewet, delen wij u het volgende mede.

Transcriptie

1 Bergen op Zoom RMD ^^^B Raadsmededeling Datum -BMEIZ01Q Nr. RMD Van Aan Kopie aan Het college van B&W De raads- en duoburgerieden Contactpersoon: Theo Wingens Tel: Onderwerp Vaststelling "Ontheffingenbeleid van de gemeente Bergen op Zoom voor het verbranden buiten inrichting" Doel [X] Beeldvorming/lnformatie D Oordeelsvorming/Peilen van gevoelens D Zienswijzen/wensen en bedenkingen Mededeling Met toepassing van artikel 169, tweede lid, van de Gemeentewet, delen wij u het volgende mede. Inleiding Sinds mei 2003 geldt op basis van artikel 10.2 van de Wet milieubeheer (verder: Wm) een landelijk verbod op het verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen. In artikel tweede lid Wm is de mogelijkheid voor het verlenen van een ontheffing door de gemeente geregeld. Tot 2003 werd het verbranden buiten inrichtingen geregeld via gemeentelijke verordeningen. De toen bestaande verschillen in gemeentelijke verordeningen wilde de toenmalige minister van Vrom, op verzoek van handhavende instanties, harmoniseren met een landelijk verbod en een daaraan gekoppeld Besluit voor het regelen van ontheffingen. Op uitdrukkelijke wens van de Tweede Kamer is toen het voomemen voor het Besluit ingetrokken en is alleen een landelijk verbod in de Wet milieubeheer (Wm) opgenomen met een ontheffingsmogelijkheid voor de gemeenten. Noodzaak Om het verlenen van ontheffingen niet willekeurig te laten verlopen is ontheffingenbeleid, als afwegingskader, vastgesteld. Het ministerie van Vrom prefereert de toepassing van een gelijkluidend ontheffingenbeleid op grand van artikel Wm voor alle gemeenten in Nederland. Vrom heeft een voorbeeld opgesteld van gemeentelijke beleidsregels en voorschriften betreffende het stookbeleid. Het voorbeeld van het ministerie vormt de basis voor dit stookbeleid. Er wordt een terughoudend ontheffingenbeleid gevoerd. Er dient immers gekeken te worden naar alternatieve verwerkingsmethoden (alara-beginsel). Het verbranden van afval buiten inrichtingen brengt risico's mee voor de openbare orde en veiligheid en conflicteert met de belangen voor de bescherming van de woon- en

2 Bergen op Zoom RMD Raadsmededeling leefomgeving en flora en fauna. Verbranden buiten inrichtingen draagt bij tot onnodige uitstoot van het broeikasgas CO2. Er zijn voldoende alternatieven voor verbranden buiten inrichtingen voorhanden. Afbakening Het verbranden van afvalstoffen binnen inrichtingen valt onder Wm. Het ontheffingenbeleid geldt alleen voor het verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen. Eris nietgekozen vooreen absoluut stookverbod. Hetverlenen van ontheffing blijft mogelijk maar alleen voor gerooid hout, snoeihout en ziek hout binnen de grenzen van de gemeente Bergen op Zoom. Een ontheffing voor het verbranden van overige afvalstoffen wordt niet verleend. Er kan dus in beginsel maar in een beperkt aantal gevallen ontheffing worden verleend. Kampvuren Het branden van kampvuren komt voor bij de plaatselijke scoutinggroepen en Stayokay. Kampvuren worden in dit verband gezien als sfeervuren. De opzet van het verbranden is namelijk niet om zich van het hout als zijnde een afvalstof te ontdoen. Het hout dient als brandstof ten behoeve van een sfeervuur, zoals 00k een vuurkorf en een terrashaard als een sfeervuur worden aangemerkt. Het branden van een kampvuur wordt in dit geval dan 00k niet gezien als het verbranden van afvalstoffen. Het vuur wordt niet ontstoken om zich van het hout als zijnde een afvalstof te ontdoen. Een ontheffing zoals bedoeld in artikel is dan 00k niet vereist. Relatie tot de Apv / Openbare orde en veiligheid Het verlenen van een ontheffing voor het verbranden buiten inrichtingen - zoals vreugdevuren - op grand van de openbare orde en veiligheid, de bescherming van woon- en leefomgeving (gezondheid) en de bescherming van flora en fauna is op grand van de Algemene plaatselijke verordening (Apv) de bevoegdheid van burgemeester en wethouders van de gemeente. De Apv geeft een aanvullende regeling met betrekking tot het verbod afvalstoffen te verbranden buiten een inrichting. Artikel Wm ziet op milieuhygienische belangen terwijl de regeling zoals opgenomen in de Apv ziet op de openbare orde en veiligheid. Ook bepaalt de Apv wat wel en niet onder het verbod valt. Er zijn, strikt genomen, voor het mogen verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen twee ontheffingen nodig. Een ontheffing op grand van de WM en een op grand van de Apv. Het ontheffingenbeleid ziet alleen op het verbranden buiten inrichting van gerooid hout, snoeihout en ziek hout. Indien een ontheffing op grand van de Wm wordt geweigerd, is er geen ruimte meer om ontheffing te verlenen op grand van de Apv. Er zou dan immers strijd met de Wm bestaan. Een aanvraag om ontheffing op grand van de Apv hoeft dan ook niet in behandeling te worden genomen. Indien op grand van de Apv voor een andere afvalstof, dan genoemd in het beleid, kan hiervoorgeen ontheffing worden verleend. Bij de komende herziening van de Apv zal de koppeling gemaakt worden met het stookbeleid. Dit houdt in dat ook Ontheffingen op grand van de Apv aan het stookbeleid worden getoetst.

3 Bergen op Zoom RMD Raadsmededeling Wet milieubeheer Het verlenen van een ontheffing op basis van artikel 10.63, tweede lid Wm is alleen mogelijk wanneer een gemeente zelfstandig of in regionaal verband hier beleid op heeft gemaakt. Elke gemeente of regio kan dus eigen beleid maken. Uit het oogpunt van een gelijke behandeling van elke burger en de handhaafbaarheid, is het wenselijk dat er een gelijkluidend beleid wordt vastgesteld en dat dit beleid strikt wordt nageleefd. In 2004 (18 mei 2004) heeft het college van de gemeente Bergen op Zoom stookbeleid vastgesteld. Het is noodzakelijk dit beleid aan te passen, omdat: een verbod tot het verbranden van resthout in bijzondere gebieden niet is geregeld; het huidige stookbeleid voor de toezichthouders niet altijd handhaafbaar is; het wenselijk is (in ieder geval) regionaal zoveel mogelijk een gelijkluidend stookbeleid te hebben. Verbranden van overige afvalstoffen Voor het verbranden van overige afvalstoffen, niet zijnde gerooid hout, snoeihout en ziek hout, wordt geen ontheffing verieend. Er kan dus maar in een beperkt aantal gevallen ontheffing worden verleend. In lijn met een op 26 januari 2006 aangenomen motie van de raad is de mogelijkheid opengelaten om de voor Halsteren en Lepelstraat traditionele kerstboomverbrandingen niet onder het algehele verbod te laten vallen. Regionale Milieudienst Wanneer gemeenten samenwerken in een regionale milieudienst, dan zal deze dienst voor het verlenen van ontheffingen rekening moeten houden met het vastgestelde regionale of gemeentelijke beleid omtrent het verbranden buiten inrichtingen. De gemeente Bergen op Zoom werkt samen met de Regionale Milieudienst West-Brabant. Voor het verlenen van ontheffingen zoals bedoeld in de Wm en de Apv is de RMD gemandateerd. Verzoek om ontheffing In artikel van de Wm is aangegeven welke procedure dient te worden gevolgd bij het verlenen, weigeren, wijzigen en intrekken van een ontheffing. Hierbij zijn de artikelen 10.2 en van de Wm van toepassing. Dit houdt in, dat afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht (Uniforme openbare voorbereidingsprocedure) niet van toepassing is verklaard als het gaat om het buiten een inrichting verbranden van een afvalstof. Het toepassen van afdeling 3.4 wordt ook niet wenselijk geacht omdat het afgeven van ontheffing dan te lang duurt. Kerstboomverbranding In afwijking van het landelijke beleid (Voorbeeldnotitie van VROM) en in lijn met een op 26 januari 2006 aangenomen motie van de raad is de mogelijkheid opengelaten om de voor Halsteren en Lepelstraat traditionele kerstboomverbrandingen niet onder het algehele verbod te laten vallen.

4 Bergen op Zoom Ill (I111 II 111! Ill III IIIIII RMD Raadsmededeling Afstemming met externe partners Het beleid is afgestemd met de Regionale Milieudienst en de regionale Brandweer. Beide partners alsmede de interne partners zijn nauw betrokken bij de totstandkoming van het beleid. Voordat het beleid in werking kan treden dient het bekend te worden gemaakt. Bekendmaking geschiedt via publicatie. Voorts zal het beleid gedurende vier weken ter visie worden gelegd. Bijlagen De volgende bijlagen zijn, als achtergrondinformatie voor deze raadsmededeling, ter inzage gelegd: Het "Ontheffingenbeleid van de gemeente Bergen op Zoom voor het verbranden buiten inrichtingen". Hoogachtend, het college van burgemeester en wethouders van Bergen op Zoom, seen burgemeester U&if. rjjf."a.c. Spindler

5 Ontheffingenbeleid van de gemeente Bergen op Zoom voor het verbranden buiten inrichtingen Verbranden van gerooid hout, snoeihout en ziek hout in de gemeente Bergen op Zoom

6 Inleiding Tot 2003 werd het verbranden buiten inrichtingen geregeld via gemeentelijke verordeningen. De toen bestaande diversiteit wilde de toenmalige minister van Vrom, op verzoek van handhavende instanties, harmoniseren met een landelijk verbod en een daaraan gekoppeld Besluit voor het regelen van ontheffingen. Op uitdrukkelijke wens van de Tweede Kamer is toen het voornemen voor het Besluit ingetrokken en is alleen een landelijk verbod in de Wet milieubeheer (Wm) opgenomen met een ontheffingsmogelijkheid voor de gemeenten. Sinds mei 2003 geldt op basis van artikel 10.2 van de Wm een landelijk verbod op het verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen. In artikel tweede lid Wm is de mogelijkheid voor het verlenen van een ontheffing door de gemeente geregeld. Sindsdien hebben onder andere handhavende instanties (politie, VROM-inspectie) en het Openbaar ministerie geklaagd over de ongelijke situaties over het toepassen van het ontheffingenbeleid van gemeenten. Uit onderzoek van de VROM-inspectie blijkt, dat gemeenten nog steeds erg verschillend met de ontheffingsmogelijkheid omgaan, variërend van een bijna absoluut verbod op verbranden buiten inrichtingen tot een zeer ruimhartig ontheffingenbeleid. Van de roep in het verleden voor landelijke harmonisatie lijkt nog steeds geen sprake. Dit leidt tot rechtsongelijkheid en moeilijk uitvoerbare handhaving van het verbod om afval te verbranden buiten inrichtingen. Het ministerie van Vrom prefereert de toepassing van een gelijkluidend ontheffingenbeleid op grond van artikel Wm voor alle gemeenten in Nederland. Vrom heeft een voorbeeld opgesteld van gemeentelijke beleidsregels en voorschriften betreffende het stookbeleid. Het voorbeeld van het ministerie is de basis voor dit stookbeleid. Het ministerie beveelt gemeenten dan ook aan om dit voorbeeld minimaal als gemeentelijk beleid te hanteren. Er wordt een terughoudend ontheffingenbeleid gevoerd. Er dient immers gekeken te worden naar alternatieve verwerkingsmethoden (alara-beginsel). Het verbranden van afval buiten inrichtingen brengt risico s mee voor de openbare orde en veiligheid en conflicteert met de belangen voor de bescherming van de woon- en leefomgeving en flora en fauna. Verbranden buiten inrichtingen draagt bij tot onnodige uitstoot van het broeikasgas CO 2. Er zijn voldoende alternatieven voor verbranden buiten inrichtingen voorhanden. In bijlage 1 bij deze notitie (onderbouwing CO 2 -reductie) en bijlage 2 (alternatieve toepassingen) wordt een en ander toegelicht. Dit houdt in dat maar voor een beperkt aantal categorieën ontheffing wordt verleend. Afbakening Het verbranden van afvalstoffen binnen inrichtingen valt onder Wm. Het verbranden van afvalstoffen binnen een inrichting is de Wm eveneens van toepassen maar hiervoor gelden andere regels. Dit ontheffingenbeleid geldt alleen voor het verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen. Er is niet gekozen voor een absoluut stookverbod. Het verlenen van ontheffing blijft mogelijk maar alleen voor gerooid hout, snoeihout en ziek hout binnen de grenzen van de gemeente Bergen op Zoom. Er kan dus maar in een beperkt aantal gevallen ontheffing worden verleend. Met het verlenen van ontheffing voor het verbranden van overige afvalstoffen wordt zeer terughoudend omgegaan. Het verbranden, of het meeverbranden, van allerlei gevaarlijke afvalstoffen is op grond van de Wm verboden. Ook de jaarlijkse kerstboomverbranding in Halsteren en Lepelstraat vallen onder de reikwijdte van dit ontheffingenbeleid

7 Openbare orde en veiligheid Het verlenen van een ontheffing voor het verbranden buiten inrichtingen zoals vreugdevuren op grond van de openbare orde en veiligheid, de bescherming van woon- en leefomgeving (gezondheid) en de bescherming van flora en fauna is op grond van de Algemene plaatselijke verordening (Apv) de bevoegdheid van burgemeester en wethouders van de gemeente. De Apv geeft een aanvullende regeling met betrekking tot het verbod afvalstoffen te verbranden buiten een inrichting. Artikel Wm ziet op milieuhygiënische belangen terwijl de regeling zoals opgenomen in de Apv ziet op de openbare orde en veiligheid. Ook bepaalt de Apv wat wel en niet onder het verbod valt. Er zijn, strikt genomen, voor het mogen verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen dus twee ontheffingen nodig. Wet milieubeheer Het verlenen van een ontheffing op basis van artikel Wm is alleen mogelijk wanneer een gemeente zelfstandig of in regionaal verband hier beleid op heeft gemaakt. Elke gemeente of regio kan dus eigen beleid maken. Uit het oogpunt van een gelijke behandeling van elke burger en de handhaafbaarheid, is het wenselijk dat er een gelijkluidend beleid wordt vastgesteld en dat dit beleid strikt wordt nageleefd. In 2004 (18 mei 2004) heeft het college van de gemeente Bergen op Zoom stookbeleid vastgesteld. Het is noodzakelijk dit beleid aan te passen, omdat: een verbod tot het verbranden van resthout in bijzondere gebieden niet is geregeld; het huidige stookbeleid voor de toezichthouders niet altijd handhaafbaar is; het wenselijk is (in ieder geval) regionaal zoveel mogelijk een gelijkluidend stookbeleid te hebben. Samenhang openbare orde en veiligheid Wet milieubeheer In beginsel wordt ontheffing verleend op grond van zowel de Wm als de Apv. Het verlenen van een ontheffing voor het verbranden buiten inrichtingen zoals vreugdevuren op grond van de openbare orde en veiligheid, de bescherming van woon- en leefomgeving (gezondheid) en de bescherming van flora en fauna is op grond van de Algemene plaatselijke verordening (Apv) de bevoegdheid van burgemeester en wethouders van de gemeente. Een ontheffing op grond van de WM en een op grond van de Apv. Echter wanneer naar het oordeel van de burgemeester en wethouders van de gemeente de openbare orde en veiligheid niet in het geding is, kan worden besloten dat alleen het gestelde in de Wm van toepassing is. Dit betekent dus dat in de beschikking moet worden vermeld dat de ontheffing zowel op grond van de APV als op grond van de Wm geldt. In de aanvraag van de beschikking moet dit ook vermeld zijn. Regionale Milieudienst Wanneer gemeenten samenwerken in een regionale milieudienst, dan zal deze dienst voor het verlenen van ontheffingen rekening moeten houden met het vastgestelde regionale of gemeentelijke beleid omtrent het verbranden buiten inrichtingen. De gemeente Bergen op Zoom werkt samen met de Regionale Milieudienst West-Brabant. In het Algemeen Mandaatbesluit van 14 september 2007 van de gemeente is onder H. Mandaat aan de directeur van de Regionale Milieudienst de verlening van een milieuvergunning (Wm) en/of een ontheffing van het verbod om in de open lucht te stoken (Apv) geregeld (zie bijlage 5)

8 Milieu Het verbranden van afvalstoffen buiten inrichtingen leidt tot milieuhygiënische schade. Door de ongecontroleerde verbranding ontstaat luchtverontreiniging, terwijl ook de bodem- en waterkwaliteit in het geding is. Openluchtvuren worden gekenmerkt door een relatief hoge vochtigheidsgraad door het verse materiaal en door lage temperaturen, waardoor de verbranding vaak onvolledig is. Bij deze emissies komen de volgende schadelijke stoffen vrij: verzurende stoffen (stikstofoxiden en zwaveloxiden), broeikasgas veroorzakende stoffen (koolmonoxide, kooldioxide en methaangas), bodem- en waterverontreinigende stoffen (methaangas), kankerverwekkende stoffen (polycyclische aromatische koolwaterstoffen) en giftige stoffen (kwik en dioxiden). Wanneer niet alleen schoon onbehandeld hout wordt verbrand, worden de emissies nog hoger. Daarnaast blijven asresten en niet-verbrande materialen achter die tot water- en bodemverontreiniging kunnen leiden. Verbranden buiten inrichtingen draagt bij tot onnodige uitstoot van het broeikasgas CO 2. Het beleid is erop gericht dat de uitstoot van CO 2 sterk moet worden gereduceerd. Er zijn voldoende alternatieven voorhanden (zie bijlage 2). Gezien de ontwikkelingen op het gebied van bio-energie wil de gemeente Bergen op Zoom haar stookbeleid zó aanpassen, dat wordt voorkomen dat het stookbeleid ontwikkelingen op het gebied van bio-energie frustreert. Verbranden van overige afvalstoffen Een ieder die vanwege bijzondere omstandigheden echter denkt geen ander alternatief te hebben dan het verbranden van het vrijkomende afval kan een verzoek om ontheffing aan het college van burgemeester en wethouders voorleggen. Ieder verzoek wordt in eerste instantie getoetst aan de uitgangspunten van deze notitie. Het verzoek moet worden onderbouwd door aan te geven waaruit de bijzondere en specifieke omstandigheden bestaan. Deze omstandigheden moeten dusdanig zwaarwegend zijn dat na toetsing aan het belang van de bescherming van het milieu tot een ontheffing wordt besloten. Verzoek om ontheffing In artikel van de Wm is aangegeven welke procedure dient te worden gevolgd bij het verlenen, weigeren, wijzigen en intrekken van een ontheffing. Hierbij zijn de artikelen 10.2 en van de Wm van toepassing. Dit houdt in, dat afdeling 3.4 van de Algemene wet bestuursrecht niet van toepassing is als het gaat om het buiten een inrichting verbranden van een afvalstof. In grote lijnen verloopt deze procedure als volgt: indienen aanvraag tot ontheffing; beoordeling ontvankelijkheid aanvraag ontheffing; eventueel advies inwinnen bij de regionale brandweer; verlenen of weigeren van de aanvraag. Door de VNG is reeds mondeling aan de gemeente aangegeven dat in het geval van het branden met het oog op het voorkomen van ziekte in plantmateriaal een praktische insteek met betrekking tot de te volgen procedure wenselijk en noodzakelijk is. Afhankelijk van de onderbouwing van de aanvraag om ontheffing wordt daarom de afweging gemaakt of de procedure als bedoeld in artikel van de Wet milieubeheer van toepassing blijft of dat een afwijkende procedure wordt gevolgd. In principe is slechts in het geval van een aanvraag om een ontheffing op grond van paragraaf 12, onderdeel a, "Ontheffing in geval van ziekte" een afwijking van de voorgeschreven procedure aan de orde. Het verzoek wordt gericht aan het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Bergen op Zoom, maar ingediend bij de Regionale Milieudienst

9 Voorschriften. Aan de ontheffing worden voorschriften verbonden, die zijn opgesteld in overleg met de brandweer. De ontheffing geldt gedurende de daarin aangegeven periode. Deze periode is een maand in het najaar, oktober, of een maand in het voorjaar, april. Enerzijds krijgt de verzoeker om een ontheffing hiermee de gelegenheid in het najaar of in het voorjaar snoeihout te verbranden. Anderzijds wordt in overeenstemming met landelijke uitgangspunten de stookperiode zo kort mogelijk gehouden. Wordt de ontheffing zodanig laat aangevraagd dat niet voor de gehele periode de ontheffing kan worden afgegeven dan geldt deze voor het resterende deel van de aaneengesloten periode. Maximaal 2 uur voor het verbranden dient de verzoeker zichzelf op de hoogte te stellen of er een verhoogd risico tot natuurbrandgevaar is. Hiertoe kan de verzoeker contact opnemen met de servicelijn van de gemeente Bergen op Zoom 1, wanneer daadwerkelijk tot het branden wordt overgegaan. Hierbij dient hij nadrukkelijk te vragen welke code voor die dag geldig is. De ontheffing is niet geldig indien door de Brandweer Midden- en West-Brabant in het kader van het natuurbrandbestrijdingsplan de gevaarsfasen (code) oranje of rood is afgekondigd 2. De verzoeker kan tevens informatie inwinnen op de website van de regionale brandweer Midden- en West-Brabant 3.. Het is van belang dat men niet langer dan 2 uur voordat men begint met het stoken zichzelf op de hoogte stelt van de natuurbrandfase. Het kan immers zo zijn dat op een warme en droge dag met een code oranje of rood het in de ochtend nog code groen is. Dit is met name het geval wanneer het heiig weer is en komt relatief vaak voor in buitengebieden. Registratie en handhaving De Regionale Milieudienst (RMD) registreert alle meldingen en de op basis van de Algemene plaatselijke verordening afgegeven ontheffingen. De RMD informeert de servicelijn, de politie en de gemeentelijke milieu-inspecteurs over de ontheffing door een kopie ervan door te sturen. De gemeentelijke milieu-inspecteurs voeren het toezicht en de handhaving uit. Zij zijn opsporingsbevoegd. Bij het overtreden van de voorschriften kan door hen een proces-verbaal worden opgemaakt, waarna het strafrechtelijke handhavingstraject wordt ingezet. De gemeentelijke milieu-inspecteurs controleren in principe de naleving van elke ontheffing en leggen de bevindingen schriftelijk vast in een bezoekrapport. Het bureau Vergunningen en Handhaving van de gemeente Bergen op Zoom houdt de registratie bij van de bezoekrapporten. Een kopie van ieder bezoekrapport wordt naar de RMD gestuurd. Aanvullende werking Apv Op grond van artikel 10.63, tweede lid Wm kan het college een ontheffing verlenen, indien het belang van de bescherming van het milieu zich daartegen niet verzet. Met andere woorden, het college kan weigeren om een ontheffing te verlenen op grond van milieuhygiënische argumenten. Met het verbranden van afvalstoffen zijn echter vaak ook openbare orde en veiligheidsaspecten van belang. Artikel 10.63, tweede lid van de Wm biedt geen mogelijkheid om de vergunning te weigeren, indien de openbare orde en de veiligheid in het geding is. Bovendien kunnen de voorschriften verbonden aan een dergelijke ontheffing ook alleen dienen ter bescherming van het belang van de bescherming van het milieu. Artikel 5.34 van de Apv vult daarom voor wat betreft deze aspecten de Wm aan. Op basis van het derde lid 1 Servicelijn gemeente Bergen op Zoom, Telefoon : (0164) , servicelijn@bergenopzoom.nl 2 Middels een code rood, geel en groen geeft de brandweer aan of al dan niet kan worden gestookt. 3 Op de website van de Brandweer Middel- en West-Brabant kan ook de thermometer voor natuurbrandgevaar worden geraadpleegd

10 van artikel 5.34 van de Apv bestaat de mogelijkheid om naast de ontheffing op grond van de Wm, een ontheffing te verlenen, waarin de aspecten van openbare orde en veiligheid worden geregeld. De weigeringsgronden zijn tevens in artikel 5.34 genoemd. Aan deze ontheffing kunnen voorschriften worden verbonden die het belang van de openbare orde en veiligheid beogen te beschermen. Daarom blijft een (tweede) ontheffing op grond van de Apv noodzakelijk. Het stookbeleid ziet op zowel de ontheffing op grond van de Apv als ontheffing zoals bedoeld in artikel 10:63 van de Wm. Indien een ontheffing op grond van de Wm wordt geweigerd, is er geen ruimte meer om ontheffing te verlenen op grond van de Apv. Er zou dan immers strijd met de Wm bestaan. Een aanvraag om ontheffing op grond van de Apv hoeft dan ook niet in behandeling te worden genomen. Indien op grond van de Apv voor een andere afvalstof, dan genoemd in het beleid, kan hiervoor geen ontheffing worden verleend. Leges Voor het in behandeling nemen van een aanvraag op grond van artikel 10.63, tweede lid van de Wet Milieubeheer worden geen leges geheven. Dit is overeenkomstig artikel 15.34a van de Wm. Voor een ontheffing op basis van de Apv worden wel leges geheven. Communicatieplan Om eenieder de mogelijkheid te bieden om een stookvergunning aan te vragen, wordt een artikel in Bergen op Zoomse Bode gepubliceerd. Daarnaast zal ook de gemeentelijke informatie op internet hierop worden aangepast. De betrokken ambtenaren (receptie, servicelijn en toezichthouders) zullen geïnstrueerd worden. Samengevat : artikel in het gemeentelijk weekblad; informatie op de gemeentelijke website; instructie aan betrokken gemeentepersoneel. De te volgen juridische procedure Voor het vaststellen van deze beleidsregels moet de procedure van de Algemene wet bestuursrecht worden gevolgd: na vaststelling door het college worden de beleidsregels bekend gemaakt in een of meer dag-, nieuws-, of huis-aan-huisbladen of op een andere geschikte wijze. Volstaan kan worden met het vermelden van de zakelijke inhoud. vervolgens wordt het beleid gedurende vier weken ter visie gelegd. na bekendmaking treden de beleidsregels in werking. De beleidsregels worden vervolgens gekwalificeerd als besluit. Het indienen van bezwaarschrift of het maken van bezwaar tegen beleidsregels is echter niet mogelijk

11 Gemeentelijke beleidsregel Resthout met beleid verbranden Inleiding Onder een beleidsregel wordt verstaan een bij besluit vastgestelde algemene regel, niet zijnde een algemeen verbindend voorschrift, omtrent de afweging van belangen, de vaststelling van feiten of de uitleg van wettelijke voorschriften bij het gebruik van een bevoegdheid van een bestuursorgaan. Artikel 10.2 Wet milieubeheer (Wm) bepaalt dat het verboden is om afvalstoffen buiten een inrichting te verbranden. Op grond van artikel van de Wm hebben gemeenten de bevoegdheid om ontheffing te verlenen van dit verbod. Artikel 5.34 van de Algemene plaatselijke verordening (Apv) bepaalt dat het verboden is afvalstoffen te verbranden buiten inrichtingen of anderszins vuur te stoken. Het college kan van dit verbod ontheffing verlenen. De Apv-ontheffing heeft een ander motief dan de Wet milieubeheerontheffing. Beleidsregel Artikel 1 Begripsbepalingen In deze beleidsregel wordt verstaan onder : College: burgemeester en wethouders van de gemeente Bergen op Zoom; Snoeihout: alle takken en bladeren die van bomen en struiken worden gehaald in het kader van duurzaam onderhoud; Gerooid hout: gerooide bomen, inclusief de stammen, stobben, stronken, takken en bladeren; Stookontheffing: een ontheffing op grond van de Wet milieubeheer samen met een ontheffing op grond van de Apv zoals hierboven vernoemd. Karakteristiek landschapselement: bosjes, houtwallen en -singels, alsmede monumentale bomen en boomgroepen op gronden die in het bestemmingsplan Buitengebied [naam] zijn bestemd voor de instandhouding van natuurlijke en landschappelijke waarden (bestemming landschapselementen ). Bijzondere gebieden: gebieden zoals bedoeld in de Provinciale Milieuverordening, art en bijlage 6. Bijzondere gebieden zijn gebieden waar regels gelden ter bescherming van de kwaliteit van het grondwater met het oog op de waterwinning (grondwaterbeschermingsgebieden) huidige bijlage 6. Artikel 2 Gerooid hout 1. Het college kan ontheffing verlenen voor het verbranden van gerooid hout met uitzondering van stamhout met een doorsnede van meer dan 25 cm. 2. een ontheffing als bedoeld in artikel 2, lid 1 wordt alleen verleend, indien wordt aangetoond dat er geen financieel haalbare hoogwaardigere verwerkingsmogelijkheid is; 3. aan een ontheffing voor het verbranden van gerooid hout zijn voorschriften verbonden. Artikel 3 Onderhoud van karakteristieke landschapspelelementen en erfbeplanting 1. het college kan ontheffing verlenen voor het verbranden van snoeihout dat ontstaat bij het onderhoud van karakteristieke landschapselementen en erfbeplanting; 2. een ontheffing als bedoeld in artikel 3, lid 1 wordt alleen verleend indien er geen hoogwaardigere verwerkingsmogelijkheid is, zoals het opstapelen van houtwallen, versnipperen of verklepelen; 3. aan een ontheffing voor het verbranden van snoeihout zijn voorschriften verbonden

12 Artikel 4 Boomziekten 1. het college kan ontheffing verlenen voor het verbranden van ziek hout; 2. een ontheffing wordt alleen verleend indien er sprake is van een besmettelijke boomziekte; 3. aan een ontheffing voor het verbranden van ziek hout zijn voorschriften verbonden. Artikel 5 Andere gevallen Het college verleent in principe geen ontheffing in andere gevallen dan bedoeld in artikel 2, artikel 3 en artikel 4 van deze Beleidsregel. Artikel 6 Ontheffing 1. een aanvraag voor een ontheffing voor het verbranden van gerooid hout of snoeihout dat ontstaat bij het onderhoud van karakteristieke landschapselementen dient uiterlijk 8 weken voor de beoogde stookdatum schriftelijk bij het college te worden ingediend; 2. Een aanvraag voor een ontheffing voor het verbranden van ziek hout moet minimaal 4 uur voor het aansteken van het vuur telefonisch bij de gemeente worden gemeld. Bij twijfel dient de betrokkene een verklaring van het hoofd van de afdeling openbare ruimte van de gemeente Bergen op Zoom in te dienen, waarmee wordt aangetoond dat het om een besmettelijke boomziekte gaat. 3. Een ontheffing wordt, met uitzondering bij ziek hout, altijd schriftelijk verleend. 4. Een ontheffing is voor één branding op maximaal twee aaneengesloten dagen geldig. 5. Een ontheffing is geldig voor één perceel of aaneengesloten percelen. 6. Uiterlijk 24 uur voor aanvang van het stoken dient degene aan wie de ontheffing is verleend dit aan de gemeente te melden. 7. Indien het door weersomstandigheden of andere reden niet mogelijk is om op de aangegeven datum te stoken, blijft de ontheffing gedurende het stookseizoen van kracht. Van uitstel dient de gemeente in kennis te worden gesteld. 8. Voor het stoken van een vuur binnen de bebouwde kom of in bijzondere gebieden zoals bedoeld in de Provinciale Milieuverordening, art en bijlage 6, wordt geen ontheffing verleend; Artikel 7 Inwerkingtreding Deze gemeentelijke beleidsregel treedt in werking op 1 april

13 Voorschriften Inleiding Aan de Wet milieubeheer-ontheffing en de Apv-ontheffing zijn voorschriften verbonden. Stookvoorschriften Melden verbranden De aanvrager dient minimaal 24 uur voor aanvang van het stoken dit te melden bij de gemeente. Bij ziek hout minimaal 4 uur. Locatie: De stookplaats dient zodanig te worden gekozen dat de afstand van de rand van de stookplaats tot de volgende objecten tenminste bedraagt: a) 10 meter tot een oppervlaktewater; b) 10 meter van houtopstanden; c) 50 meter in een andere richting dan de windrichting tot een gebouw of opstal, een houtwal, een opstapeling van oogstproducten, een opstapeling van brandbare stoffen, een openbare weg of een bos of bossage; d) 200 meter in de windrichting tot een gebouw, opstal of ander bouwwerk; e) 100 meter in de windrichting tot een houtwal, een opstapeling van oogstproducten, een opslag van brandbare stoffen, een openbare weg of een bos of bossage. Voorwaarden: 1. Het stoken mag geen overlast (rook, roet, stof, walm of geur en dergelijke) of gevaar voor de omgeving opleveren. 2. De maximaal toegestane hoeveelheid is 30 m 3 bij een ontheffing voor snoeihout. 3. Stamhout met een doorschede van meer dan 25 cm mag niet worden verbrand. 4. De maximaal toegestane hoeveelheid is 30 m 3 voor gerooid hout. 5. Het verbranden is niet toegestaan: a) in de periode: november tot en met maart; mei tot en met september; dit is niet van toepassing voor ziek hout; b) tussen zonsondergang en zonsopgang; c) op een zaterdag, zon- of feestdag; d) tijdens waarschuwingsfase voor verhoogde concentraties luchtverontreiniging; e) bij mist of neerslag; f) bij een windkracht kleiner dan 1 of groter dan 5 Beaufort. Stoken: 1. Bij het aansteken van het vuur mag geen gebruik worden gemaakt van aanmaakstoffen zoals afgewerkte olie, benzine, petroleum, autobanden en dergelijke. Toegestaan zijn schoon onbehandeld hout en papier. Het aansteken met een gasbrander is een bruikbaar alternatief. 2. Het vuur mag niet met bladeren, houtwol, hooi, stro, of dergelijke gemakkelijk opstijgende brandstof worden onderhouden. 3. Er mag geen gerooid hout afkomstig van andere perscelen worden toegevoegd

14 4. Tijdens het stoken dient gedurende het gehele verbrandingsproces een toezichthouder van 18 jaar of ouder aanwezig te zijn en zorg te dragen voor een goed brandend vuur, zodat geen vonken opstijgen en zo min mogelijk rookontwikkeling optreedt. 5. De toezichthouder dient een afschrift van de stookontheffing met bijbehorende voorschriften bij zich te hebben. 6. Aan het vuur mag geen ander afval dan waarvoor ontheffing is verleend worden toegevoegd. 7. Alle aanwijzingen en bevelen die door of namens de commandant van de brandweer, opsporingsambtenaren van politie of toezichthouders van de gemeente worden gegeven, dienen steeds stipt en onmiddellijk te worden opgevolgd. 8. De ontheffing is niet geldig indien door de Brandweer Midden- en West-Brabant in het kader van het natuurbrandbestrijdingsplan de gevaarsfasen oranje of rood is afgekondigd

15 N.B.: Polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK s) Na de verbranding resteren de asresten. Deze moeten worden verwijderd en worden afge-voerd, zodat de bodem niet met de daarin aanwezige stoffen kan worden verontreinigd. In het verleden werd daarop niet altijd gecontroleerd en bleven asresten langere tijd liggen en konden deze verwaaien over danwel uitspoelen naar de bodem. Deze asresten bevatten diverse schadelijke stoffen, zelfs wanneer alleen onbehandeld hout is verbrand. Het gaat dan om PAK s en zware metalen. Het verdient aanbeveling de aanvrager in de verleende ontheffing hierop expliciet te wijzen

16 Bijlage 1: Onderbouwing CO 2 reductie Inleiding Uit het VROM-inspectierapport Milieuverantwoord uit de brand blijkt dat in Gelderland en Overijssel naar schatting gedurende één jaar (2205) minimaal m 3 (snoei)hout is verstookt. Een dergelijke hoeveelheid komt overeen met ongeveer ton (snoei)hout (Faaij, 1997). Een ton levert 10,2 GJ energie (bron: SenterNovem). Dus ton levert dan Gj energie op. Met verbranding in de open lucht wordt deze energie niet benut. Wanneer er wel elektriciteit uit biomassa wordt geproduceerd, wordt per Gigajoule geproduceerde elektriciteit 163 kg fossiel CO 2 bespaard. Per Gigajoule geproduceerde elektriciteit is 2,29 Gigajoule fossiele brandstof nodig (uitgaande van een efficiency van 44%). Het knip- en snoeihout levert dan GJ elektriciteit op. De besparing of emissiereductie als gevolg van het gebruik van knip en snoeihout voor het opwekken van energie is dus 163/2,29 = 70,9 kg CO 2 per Gigajoule primaire brandstof (knip- en snoeihout). In dit geval leidt dat tot een CO 2 -reductie van ongeveer 9000 ton CO2. De opgewekte energie zou voldoende zijn om ongeveer 4800 huishoudens van elektriciteit te voorzien (uitgaande van een gemiddeld verbruik van 3200 kwh ofwel 11,5 Gjoule per jaar. Gegevens Milieuloket). Invloed geëxtrapoleerd voor Nederland Naar schatting is in Gelderland en Overijssel gedurende één jaar minimaal (2005) m 3 (snoei)hout verstookt buiten inrichtingen. Uit het rapport (J.L. Salve et al, 2006) blijkt dat in Zeeland een potentieel van snoeihout is van minimaal ton per jaar, inclusief ton fruitbomenhout en 462 ton afkomstig van boomkwekers. Ook zit in de minimale schatting ton snoeihout afkomstig van bedrijfserven en instanties. Het mogelijk verstookte snoeihout komt op ton (hierbij is het hout van de fruittelers buiten beschouwing gelaten). Aangenomen wordt dat in alle provincies (snoei)hout wordt verbrand buiten inrichtingen. Daarnaast wordt aangenomen dat er provincies zijn waar minder hout om te stoken voorhanden is. De bijdrage van de overige provincies wordt daarom geschat op 75 % van het geschatte totaal van de provincies Gelderland, Overijssel en Zeeland. Hierbij wordt aangenomen, dat 1 m 3 hout 300 kg weegt (Faaij, 1997). Op jaarbasis is het verbrande hout dan te schatten op minimaal ton. Dit zijn 11 voetbalvelden, 5 meter hoog volgestapeld met hout. Welke invloed hebben deze hoeveelheden op het milieu? Uit gegevens van SenterNovem (SenterNovem, 2005) blijkt dat de energie-inhoud van knip- en snoeihout 10,2 Gigajoule per ton is ton heeft dus een energie-inhoud van Gj of 1119 Tj (afgerond). Door elektriciteit uit biomassa te produceren, wordt per Gigajoule geproduceerde elektriciteit 163 kg fossiele CO 2 bespaard. Per kg Gigajoule geproduceerde elektriciteit is 2,29 Gigajopule fossiele brandstof nodig (uitgaande van 44%). De besparing van emissiereductie als gevolg van het gebruik van knip- en snoeihout voor het opwekken van energie is dus 163/2,29 = 70,9 kg CO 2 per Gigajoule primaire brandstof (knip- en snoeihout). Het verbranden van dit hout in een biomassacentrale levert een vermeden inzet van fossiele brandstof op van 728 TJ (1118 TJ * 0,65 omzettingsrendement). En een CO 2 -reductie van 51,6 Mton (728 TJ * 70,9 kg/gj = 51,6 Mton CO 2 ). Verbranding van deze hoeveelheid hout in de open lucht leidt tot een jaarlijkse emissie van fijn stof van 0,43 kton, wat neerkomt op een bijdrage aan de jaarlijkse emissie in Nederland van 0,8 % (berekening op basis van gegevens uit het Briefrapport Verbranden van resthout buiten inrichtingen, RIVM, 2005). Indien dit hout in een conventionele energiecentrale zou worden gestookt levert dit 728 Gigajoule groene energie op een CO 2 -reductie van 51,6 Megaton

17 Bijzonderheden verbrandingen Paasvuren/kerstboomverbranding Het verbranden van kerstbomen zoals dat elders in Nederland ook wordt gedaan vindt binnen de gemeente Bergen op Zoom de laatste jaren alleen in de kernen Halsteren en Lepelstraat plaats. Hierbij is geen sprake van een jarenlange traditie. Echter, in een aangenomen motie, d.d. 26 januari 2006, heeft de Raad het college opgedragen om in wijken waar door vrijwilligers een kerstboominzameling georganiseerd wordt en waar een geschikte locatie aanwezig is toch daadwerkelijk tot kerstboomverbranding kan worden overgegaan. Een dergelijke verbranding zal vanwege zijn karakter niet kunnen plaatsvinden binnen de in dit ontheffingenbeleid voorgestelde stookperioden (oktober en april). Derhalve zal in geval van een ontheffing alleen voor de kerstboomverbranding een stookperiode in januari worden toegestaan. Daarnaast blijft de mogelijkheid bestaan om kerstbomen in de eerste weken van januari aan te bieden bij inzamelplekken. Het branden van een paasvuur is in de gemeente Bergen op Zoom geen traditie. Het betreft het branden van restanten groenafval en snoeihout met Pasen. Het branden dient geen specifiek doel en heeft slechts een symbolische betekenis. Hetzelfde geldt voor het verbranden van kerstbomen. Het past dan ook niet om voor het branden van paasvuren en het verbranden van kerstbomen door middel van een ontheffing toestemming te geven en een uitzondering te maken op het verbod om afvalstoffen te verbranden. Dat van een afvalstof sprake is blijkt wel uit het feit dat het materiaal betreft waarvan men zich wil ontdoen. Een ontheffing wordt niet verleend. Beleidsregel: De gemeente Bergen op Zoom kan in wijken waar door vrijwilligers een kerstboominzameling wordt georganiseerd en waar een geschikte locatie aanwezig is voor een kerstboomverbranding ontheffing verlenen voor het verbranden van kerstbomen. Voor het branden van een paasvuur verleent de gemeente Bergen op Zoom géén ontheffing. Kampvuren Het branden van kampvuren komt voor bij de plaatselijke scoutinggroepen en Stayokay. Kampvuren worden in dit verband gezien als sfeervuren. De opzet van het verbranden is namelijk niet om zich van het hout als zijnde een afvalstof te ontdoen. Het hout dient als brandstof ten behoeve van een sfeervuur, zoals ook een vuurkorf en een terrashaard als een sfeervuur worden aangemerkt. Het branden van een kampvuur wordt in dit geval dan ook niet gezien als het verbranden van afvalstoffen. Het vuur wordt niet ontstoken om zich van het hout als zijnde een afvalstof te ontdoen. Een ontheffing zoals bedoeld in artikel is dan ook niet vereist. De inrichting van kampvuren dient bij voorkeur zoveel mogelijk te geschieden op de wijze zoals aangegeven in de Blokhutwijzer. Op het branden van dergelijke vuren blijft artikel 5.34 van de Algemene plaatselijke verordening (Apv) van toepassing. Op basis van het derde lid van artikel 5.34 van de Apv kunnen burgemeester en wethouders een ontheffing verlenen van het in het eerste lid genoemde verbod om in de open lucht een vuur aan te leggen, te stoken of te hebben. In het vierde lid van artikel 5.34 is vervolgens een aantal gronden opgenomen op basis waarvan de ontheffing geweigerd kan worden. In het kader van de openbare orde en veiligheid kan handhavend worden opgetreden in het geval zich onveilige situaties voordoen. Het branden van andere afvalstoffen dan houtafval blijft ook in het geval van een kampvuur verboden. Indien dus bij een controle blijkt dat deze afvalstoffen worden mee verbrand bestaat

18 alsnog de mogelijkheid een proces-verbaal op te maken wegens overtreding van artikel 10.2 van de Wet milieubeheer en de ontheffing op basis van artikel 5.34 van de Apv. De groepen van personen die een kampvuur willen gaan ontsteken danwel de recreatieondernemers dienen een (seizoens-)ontheffing op basis van de Apv voor de desbetreffende vuurplaatsen aan te vragen. Door middel van borden kan ter plaatse aan de bezoekers van een bepaald recreatiegebied worden gecommuniceerd wat de regels met betrekking tot kampvuren zijn en dat het verbranden van afvalstoffen verboden is. Het ontsteken van kampvuren is niet toegestaan indien door de Brandweer Midden- en West-Brabant in het kader van het natuurbrandbestrijdingsplan de gevaarsfasen (code) oranje of rood is afgekondigd. Vuurkorven In het Vandale woordenboek wordt een vuurkorf gedefinieerd als een ijzeren korf om vuur in te maken. De Wikipedia geeft als definitie een ijzeren mand (of schaal) waarin mensen in de open lucht houtblokken kunnen stoken om zo een sfeervol vuur te maken. Nergens wordt gesproken over een maximale diameter of inhoud van de vuurkorf. Afbeeldingen van vuurkorven doen veronderstellen, dat de diameter van een vuurkorf steeds kleiner is dan 1 m. In het geval van stoken van hout in vuurkorven en terrashaarden is het verbod van artikel 10.2 van de Wet milieubeheer niet van toepassing, omdat er vanuit wordt gegaan dat in het geval van vuurkorven en terrashaarden hoofdzakelijk gebruik wordt gemaakt van houtblokken en briketten, die kant-en-klaar kunnen worden gekocht. Deze stoffen worden niet gezien als afvalstoffen, zoals bedoeld in artikel 10.2 van de Wet milieubeheer. Het gebruik van terrashaarden en vuurkorven vindt vrijwel altijd plaats in de privé-sfeer. Bij het gebruik van vuurkorven tijdens (gesloten) evenementen, kunnen eventueel nadere voorwaarden of voorschriften gesteld worden voor zover hier een vergunning voor is verleend. Het gebruik van terrashaarden vindt vrijwel altijd plaats in de privésfeer, dan wel gesloten evenementen. Een en ander kan worden omschreven als gebeurtenissen van kleinschalige omvang. In ieder geval niet in publiekelijk toegankelijke gebeurtenissen. Omdat bij het stoken van hout in vuurkorven en terrashaarden de veiligheid en de openbare orde niet in het geding zijn, is de Apv hierop niet van toepassing. Beleidsregel: Er is geen ontheffing nodig voor verlichting door middel van kaarsen, fakkels, sfeervuren (terrashaarden, vuurkorven) en vuur voor koken, bakken en braden, mits deze geen gevaar, overlast of hinder voor de omgeving opleveren (en as of verbrandingsresten zich verzamelen in het voorwerp waarin dan wel waarop wordt gestookt)

19 Bijlage 2: Alternatieve toepassingen voor de verwerking van (snoei)hout Inleiding Belangrijke redenen voor gemeenten en regio s om aan de slag te gaan met bio-energie ligt in het duurzame energie- en klimaatbeleid. Met het verbieden van het verbranden buiten inrichtingen en het stimuleren van alternatieve toepassingen van het (snoei)hout kunnen gemeenten hier een bijdrage aan leveren. De inzet van alternatieve verwerkingsmethoden voor schoon (snoei)hout is op zich milieuhygiënisch verantwoord omdat het hout nuttig wordt toegepast en omdat het gebruik van hout in de zogenaamde korte koolstofkringloop valt, die in principe CO 2 neutraal is. Echter niet volledig. Want vooral het vervoer van het hout van de plaats waar het vrijkomt naar de plaats waar het verder verwerkt of bewerkt wordt en het bewerkingsproces van hout tot pellets, chips of snippers kost energie. Het ingezamelde (snoei)hout moet voorbehandeld worden tot houtchips voordat verdere toepassing van het materiaal plaats kan hebben. Meestal zal het materiaal (al dan niet ter plaatse) versnipperd worden, getransporteerd en gedroogd. Er zijn verschillende soorten machines beschikbaar om het hout te verkleinen. Een chipper verkleint het hout door het met een roterend mes in blokjes te snijden. Een shredder verkleint sloophout door het hout met beitels kapot te slaan. Het materiaal dat uit een shredder komt, is vezelig en langgerekt. Het gaat gemakkelijk in elkaar hangen en rolt niet goed op transportbanden. Naast het shredderen en het chippen wordt nog een tussenvorm toegepast: het shrippen. Bij het shrippen zijn de beitels van de shredder voorzien van een snijrand, die het eindmateriaal minder vezelig maken. Dit verbetert de transporteerbaarheid, terwijl de grotere verwerkingscapaciteit van een shredder behouden blijft. Er bestaat een machine waarmee het hout van boomstammen (tot een dikte van maximaal 90 cm doorsnee) en stobben verwerkt kunnen worden (Driessen, 2002). Na voorbewerking van het (snoei)hout door versnippering of het maken van pellets of chips zijn er verschillende toepassingen voor het hout: 1. opwerken (raffineren) tot biobrandstoffen; 2. opwekking van energie door verbranden in bio-energiecentrales of bijstoken in energiecentrales; 3. verwerken tot compost; 4. gebruik in geurfilters; 5. het hout wordt verwerkt tot spaanplaat. Deze verwerking vindt voornamelijk plaats in het buitenland en zal in onderstaande niet verder worden belicht. Onbewerkt kan het hout ook worden toegepast in takkenrillen of houtwallen. Hieronder zullen deze mogelijkheden verder worden toegelicht Biobrandstof uit hout Het hout kan ook dienen als grondstof voor het maken van bio(transport)brandstoffen. Door de bewerking van hout(snippers) door bioraffinage zoals vergassen, pyrolyse, torrefractie, opwekken van gas, fermentatie kan methanol, ethanol of gas uit hout worden geproduceerd. Dit wordt ook wel genoemd het cascaderen van het hout, waardoor het hoger scoort op de voorkeursvolgorde van het Landelijk Afvalbeheer Plan (LAP). Op dit moment staat deze bewerkingsstap van hout nog in de kinderschoenen, er wordt veel onderzoek naar gedaan, maar grootschalige toepassing van de zogenaamde tweede generatie is nog niet aan de orde. Verbranden Hert verbranden van houtachtige stoffen is de bekendste techniek. Hoogwaardige verbranding kan plaatsvinden in zogenaamde bio-energiecentrales of biomassacentrales en door bijstook in conventionele kolencentrales. Een biomassacentrale is een elektriciteitscentrale of warmtekrachtcentrale die alleen werkt op biologisch materiaal. Voor de verbranding kan gebruik worden gemaakt van een drietal verschillende instal

20 laties (Welink et al, 2004). In moderne houtgestookte biomassacentrales wordt fijngesnipperd hout ingezet. Om de verbranding optimaal te laten verlopen en de emissies te kunnen beheersen, stellen deze installaties eisen aan verontreinigingen (zand, verf en verduurzamingsmiddelen), aan het vochtgehalte en aan afmetingen van de houtsnippers. De warmte die ontstaat bij de verbranding kan rechtstreeks worden gebruikt of kan via de stroomcyclus worden omgezet in elektriciteit. Ook bij de elektriciteitsproductie resteert nog warmte die nuttig kan worden gebruikt. In Nederland staan verschillende kleinschalige houtgestookte biomassacentrales, bijvoorbeeld in Lelystad, Berlicum en Goor en Cuijck. De biomassacentrale van Essent in Cuijck verbrandt jaarlijks ton verse houtchips, niet alleen afkomstig van gemeenten, maar ook bijvoorbeeld houtzagerijen en Staatsbosbeheer. De biomassa-energiecentrale Cuijck stelt de volgende eisen aan hout en houtchips: het hout moet gezond en schoon zijn en vrij van schimmels; het hout mag geen chemische of verduurzamingsmiddelen bevatten; het vochtpercentage van het hout moet tussen de 20% en 60% liggen; het aanhangende zand mag maximaal 10 gram per kg bedragen; het aanhangende blad mag maximaal 3 % van het volume bedragen; de afmetingen van de houtchips moeten binnen een bepaalde marge liggen. Een ander voorbeeld van een biomassacentrale is de centrale van Groen-Recycling Twente in Goor. Naast compost en energie maakt Groen-Recycling Twente ook decoratieve bodembedekkers van het hout. Daarnaast worden van het hout pellets gemaakt voor houtgestookte CV-installaties. Deze installaties vormen ook een variant voor het hergebruik van onbewerkt hout. Mogelijke ontwikkeling is, dat er kleinschaliger bio-energiecentrales worden gebouwd. Ook voor het bijstoken in energiecentrales worden nog hogere eisen gesteld aan het ingangsmateriaal. Om technische redenen kan het maximaal 5 % van de thermische brandstofinvoer als biomassa toegevoegd worden, wat overeen komt met een gewichtsaandeel van de biomassa van 10 % (Heikinnen, 2005). In principe is dit van een zeer grote omvang vanwege de grote capaciteit van de centrales. De centrales dienen wel te zijn aangepast op het bijstoken. Compostering Bij dit proces wordt vast organisch afval door aërobe micro-organismen omgezet in een product dat als structuurverbeteraar en meststof aan de bodem kan worden toegevoegd. De verwerkingskosten voor het composteren van groenafval liggen in de orde van 320,- tot 40,- per ton voor tuin- en plantsoenafval en voor snoeihout. Indien gehakseld aangeleverd, zijn de tarieven 5,- tot 10,- lager. Vergisten Biogasproductie is niet mogelijk met alleen (snoei)hout als grondstof. Er kunnen wel kleine hoeveelheden hout mee vergist worden (co-vergisting) met bermmaaisel of mest. Deze vorm van verwerking van biomassa valt buiten de kaders van deze notitie vanwege de beperkte inzetbaarheid van het (snoei)afval. Houtsnippers als bodembedekking Houtsnippers kunnen ook als bodembedekking worden toegepast. Mogelijkheden zijn: tuinen; voor de bedekking van de grond rondom aanplant kunne houtsnippers worden gestrooid. Hierdoor wordt het aanzicht verfraaid, verminderd de groei van het onkruid en blijft de bodem vochtig; parken en bossen; voor de aanleg van bijvoorbeeld fraaie wandelpaden kunnen houtsnippers worden gebruikt; speeltuinen;