Romania tel.nr

Transcriptie

1 Bertine van der Meijden Bertine van der Meijden Carvonestraat 23 Str. Marasesti 19/ AN Kesteren Onesti Nederland Jud. Bacau Romania tel.nr Beste allemaal, Nu ga ik eerst maar eens proberen om een poos te zitten en deze brief te schrijven. Het komt er steeds niet van, maar nu moet het toch echt een keer... Deze keer ook weer wat foto s met alles wat er gebeurd en gedaan is de afgelopen weken. Het waren drukke, stressvolle weken die erg veel hebben gevraagd van iedereen. De eerste paar weken hebben we gelukkig ook nog mensen blij kunnen maken met voedselpakketten en laarzen/schoenen. Ook zijn we bij Ana, Bobi en Gina geweest (de kinderen waar ik enkele maanden geleden over schreef, zij zijn in Bacau in een kindertehuis achtergelaten door hun moeder die naar het buitenland is vertrokken om te werken). Deze drie kinderen zijn naar een klooster gebracht waar ze een klein kindertehuis hebben, op een half uur afstand van hier. We zijn er geweest en het was erg fijn om te zien dat de kinderen eindelijk wat liefde en aandacht krijgen. Ze zien er gezond en vrolijk uit en hebben het daar vele malen beter dan toen ze nog thuis woonden. We hebben voor alle drie een rugtas gebracht met daarin alles wat ze voor school nodig hebben: schriften,etui, pennen, potloden, verf, gekleurd papier, schaar, enz. Ook hebben ze alledrie twee paar nieuwe schoenen/laarzen gekregen zodat ze netjes naar school kunnen gaan. Als je die glunderende gezichtjes zag... ontroerend om te zien hoe blij ze met alles waren, maar toch wel het meest blij met het feit dat ze bezoek kregen van een bekende. Tegen iedereen die ze zagen vertelden ze wie wij waren. Het was mooi om ze zo blij te kunnen maken! Verder hebben we ook bij andere gezinnen met kinderen spullen gebracht voor het nieuwe schooljaar, o.a. schoenen en schoolspullen. Het was fijn om middenin de drukte van het regelen, opruimen, inpakken, schoonmaken en verhuizen ook nog wat gezinnen te bezoeken. Er zijn wel wat gezinnen waar we lang niet zijn geweest, maar gelukkig kunnen we vanaf nu weer meer bezoeken gaan doen. Verder zijn we erg druk geweest met de bouw van het nieuwe centrum, mogelijk gemaakt door stichting Hulp Aan Roemenie (voor meer informatie over deze stichting zie ). De bestuursleden en vrijwilligers (Ben & Ria, Herman & Gerrie en Tom & Eline) van stichting HAR zijn bijna twee weken geweest om te helpen met schoonmaken, inrichten enz. De mannen hebben alle keukens geplaatst en allerlei andere klussen gedaan. Ook Wilco (een vriend vanuit werkgroep Zegveld) is twee weken geweest om ons te helpen met sjouwen en met spullen heen en weer rijden. Het was erg veel werk nog, maar gelukkig is, door alle hulp van iedereen, bijna alles goed gekomen (op een paar kleine dingen na). Vorige week vrijdag 4 oktober is de opening van Oaza (betekent de oase ) geweest. Het was een fijne dag, met veel bekenden, vrienden en kennissen; er waren mensen van het gemeentehuis, de brandweer, het ziekenhuis, de kerk, enz. en natuurlijk ook de moeders. Deze keer zonder kinderen, omdat de meesten naar school waren. Vanuit Nederland is mevr. (Alice) Athmer en haar neef Steef Athmer overgekomen voor de opening. Zij heeft (als aandenken aan haar man Toon) geholpen met het eerste grote bedrag voor het nieuwe gebouw. Mevr. Athmer mocht het lint doorknippen en daarmee het centrum openen. Het was erg fijn dat ze erbij kon zijn, ondanks haar hoge leeftijd. We hebben een mooie dag gehad, met als afsluiting een echte Roemeense maaltijd met alle Nederlanders en Angela met haar gezin. De zaterdag erna hebben we de straatkinderen hier voor de flat opgewacht en zijn we met z n allen naar Oaza gelopen. Daar aangekomen hebben de kinderen eerst hun ogen uitgekeken... Wat waren

2 ze blij en opgewonden. Ze hebben lekker zitten eten in de nieuwe eetzaal. En wat was het fijn dat we ons eigen huis na die tijd niet hoefden te ontsmetten! We zijn erg blij met deze nieuwe ruimte voor de straatkinderen, want wat is het fijn om genoeg ruimte voor ze te hebben zodat ze niet hoeven te wachten tot er plek is aan tafel. Ook een plek waar ze kunnen leren, spelen en aandacht krijgen. Kortom, heel bijzonder dat we dit mogen hebben. We mogen proberen hier een oase voor de kinderen en andere mensen te zijn. Een stukje rust in deze onrustige tijd, maar bovenal hopen we ze over de enige, ware rust te vertellen die wij ze niet kunnen geven, maar waar we ze wel op mogen wijzen. We hopen en bidden of de Heere het onderwijs wil zegenen en of we de kracht en moed mogen ontvangen om dit werk te kunnen doen. Nu is iedereen weer terug naar Nederland en kunnen wij langzamerhand ook onze eigen spullen gaan verhuizen. Er is nog geen gas, dus we hebben geen warm water en verwarming. We kunnen er dus nog niet helemaal gaan werken en wonen. Hopelijk is dit volgende week geregeld en kunnen we alle spullen gaan inpakken en wegbrengen. Rahela is al anderhalve week thuis van de creche omdat ze ziek was. Ze mocht van de leidster niet meer terugkomen als ze nog hoest. Dus we zijn eerst maar naar de dokter geweest met haar. Gelukkig was het niet erg, want ze was alleen een beetje verkouden dus we hoefden geen medicijnen te geven, alleen een hoestdrankje en neusspray. Het gaat nu weer goed, nog een klein beetje hoesten en dan kan ze van de week hopelijk weer naar de creche. Het blijft steeds tobben met haar gezondheid, ze heeft geen weerstand en we proberen dit wel steeds op te bouwen. Maar dit is erg lastig als ze op de creche nergens naar kijken. Ook kan ze niet naar haar vader (Adi), omdat hij in een erg tochtig huis woont. De gaten en kieren zitten erin, dus alles tocht en hier kan Rahela niet tegen. We hopen dat er voor de winter iets aan gedaan gaat worden, zodat ze weer vaker naar haar vader kan gaan. Adi probeert nu voor haar broer Petrut te zorgen, want die woont nu bij hem. We hoorden helaas van de week dat ook Petrut ziek(erg verkouden) is, en dat Adi niet wist wat hij moest doen en met hem naar het ziekenhuis is geweest. We gaan proberen Adi te begeleiden, maar het is erg moeilijk voor hem. Hij is minder begaafd en weet zo goed als niets van verzorgen en opvoeden. Gelukkig krijgt hij ook vanuit de kerk vaak hulp en steun van anderen. Hopelijk kan hij stapje voor stapje leren om beter voor zijn kinderen en zichzelf te zorgen. Afgelopen weekend hebben we een aardbeving gehad, gemeten was 5.5 op de schaal van Richter. We werden wakker door een bewegend bed, een hele vreemde gewaarwording. Het is nu de tweede keer sinds ik hier ben, maar deze keer was het wel duidelijk harder. Het leek wel of alles even heen en weer geschud werd. Je schrikt er toch weer van, maar gelukkig bleef het hier bij en is er niks ernstigs gebeurd. Verder is er weinig nieuws te vertellen. Alleen nog dat Piet, onze kanarie, niet meer leeft. We vinden het erg jammer, want het was toch gezellig zo n Piet in huis. Rahela is nog steeds een beetje van slag, ze gaat steeds bij de lege kooi kijken en begrijpt niet waar hij is. Af en toe staat ze in de box en zegt opeens: Pie, Pie? en dan wijst ze naar de plek waar de kooi stond. We hopen snel een keer een nieuwe kanarie te kopen Hieronder nog wat foto s van de afgelopen weken en natuurlijk foto s van het nieuwe gebouw Oaza. Janno Stip (een vriend van ons en ook een oud-roemenieganger vanuit werkgroep Zegveld) heeft voor ons het nieuwe naambord gemaakt. Erg leuk, vooral omdat Janno hier al vaak geweest is en dus ook veel over de mensen en het werk hier in Onesti weet. Bedankt voor het prachtige bord! Het is erg mooi geworden en de mensen hier zijn er ook erg over te spreken! Wilt u ook zo n mooi bord of iets anders, dan kunt u kijken op Ook de mensen die dit bord hebben gesponsord hartelijk bedankt!

3 De week voor de opening moest er nog hard gewerkt worden... De trap naar boven en de (huis)werkruimte voor de grotere kinderen (rechts). Onze woonkamer en keuken, waar we erg blij mee zijn! Onze slaapkamers (links van Bertine en rechts van Saskia). Het moet allemaal nog ingericht worden, want we hebben nog bijna niets overgebracht vanuit de flat waar we nu nog wonen. We pakken nu langzamerhand alle spullen in en volgende week D.V. hopen we helemaal over te gaan.

4 De voorkant van het huis en het prachtige naambord! Beneden: links de ruimte voor moeders en kinderen, met een speelruimte en (huis)werkruimte en wc s, rechts (met een extra ingang rechts om de hoek) het gedeelte van de straatkinderen met een eetzaal, lesruimte en een keuken. Boven:links een grote multifunctionele ruimte met een groot aanrecht en twee gasstellen, dit wordt een nieuw project met o.a. cursussen voor naaien, koken enz. Rechtsboven is ons woongedeelte. De achterkant van het huis. Boven: bij de linkerdeur van het balkon is de slaapkamer van Saskia en bij de rechterdeur is de slaapkamer van Bertine, er tussenin bij het kleine raampje is de badkamer, rechts naast het balkon is het raam boven de trap, daarnaast bij het kleinere raam een noodslaapkamer en rechts op het hoekje nog een noodslaapkamer. Beneden: links de wc s en douches van de straatkinderen, in het midden bij het grote raam is het kantoor, daarnaast een klein keukentje voor de moeders en kinderen, daarnaast een invalidetoilet en rechts de garage.

5 De opening op 4 oktober 2013.

6 De straatkinderen voor het laatst in onze keuken en voor het eerst muisjes eten... omdat Herman en Gerrie (van st. HAR) opa en oma waren geworden van hun eerste kleinkind!

7 De straatkinderen voor het eerst in het nieuwe centrum. We hebben ze opgewacht voor bij de flat en zijn toen met z n allen naar Oaza gelopen. Daar aangekomen moesten ze eerst alles goed bekijken en daarna hebben ze heerlijk zitten eten. Vooral het raam tussen de keuken en de eetzaal vinden ze erg interessant; ze kwamen keurig met hun bordje naar het raam om nog meer eten te vragen. En als ze het niet netjes vragen...dan krijgen ze niks, dus dat hebben ze snel geleerd

8 De eerste maandag in het nieuwe gebouw met de moeders en kinderen. Het is er nog erg koud omdat de verwarming het nog niet doet, maar er is een tijdelijke oplossing: we mogen een klein, elektrisch kacheltje van Angela gebruiken. Erg fijn, anders is het er veel te koud om te zijn. De kinderen zijn erg blij met de nieuwe speelruimte. Ook het nieuwe speelgoed wat we gekregen hebben van Steef Athmer wordt gelijk in gebruik genomen!

9 Nog een paar foto s van Rahela van de laatste twee weken. Morgen moet ze nog een keer naar de dokter om een verklaring te halen voor de creche dat ze weer beter is. De vorige keer lag het briefje al klaar voordat de dokter Rahela gezien had, dus het stelt niet heel veel voor...

10 En nu nog een laatste bedankje voor iedereen in Nederland die ons, op welke wijze dan ook, heeft geholpen om dit gebouw en alles wat erbij hoort te kunnen realiseren. Stichting HAR met al hun sponsors die dit gebouw mede mogelijk hebben gemaakt, Wilco, onze beide families, vrienden, kennissen en onbekenden... teveel om op te noemen. Ook hartelijk bedankt voor de extra giften die we binnen kregen deze laatste maanden en voor alle cadeaus die we hebben gehad. Maar ook belangrijk was al het medeleven in de vorm van kaarten, mailtjes, telefoontjes enz., Fijn om te weten dat er vanuit Nederland aan ons gedacht wordt! Ik wil ook mijn neef Corne van Ginkel nog bedanken voor het mooie bedrag wat hij gesponspord heeft gekregen voor het lopen van de Nijmeegse Vierdaagse. Dit geld hopen we te gaan gebruiken voor de straatkinderen. Corne, en iedereen die hem heeft gesponsord, hartelijk bedankt! Zoals u zult begrijpen is er de komende tijd meer geld nodig om alles te kunnen blijven bekostigen, bijv. de gas-,water,-stroomrekeningen die nu vele malen hoger gaan worden. Wilt u ons en het werk van st. Samen op de Levensweg financieel steunen? Dit kan! Bijgaand ontvangt u een machtigingsformulier. Deze hoeft u alleen nog maar in te vullen en op te sturen! U kunt hem ook mailen naar St. Samen op de Bres (mailadres staat in de machtiging). Wilt u het zonder machtiging doen, dan kan dit ook. Een gift kunt u overmaken op: rekeningnummer t.n.v. St. Samen op de Bres te Ermelo. Belangrijk hierbij is: o.v.v. Bertine van der Meijden. Mogen we op uw hulp en steun rekenen? Hartelijke groeten vanuit Onesti! Bertine van der Meijden