Pagina 1

Transcriptie

1 Pagina 1

2 Inhoud 1. Gran Canaria Het weer op Gran Canaria Wandelen op Gran Canaria Het centrale deel van Gran Canaria Cruz de Tejeda Roque Nublo Tejeda Artenara Tamadaba Barranco de la Aldea Het zuiden van Gran Canaria Puerto Rico Puerto de Mogan Maspalomas Soria Het noorden van Gran Canaria Las Palmas Caldera de Bandama Pagina 2

3 1. Gran Canaria Gran Canaria maakt deel uit van de Canarische Archipel. Het ligt zo'n 70 kilometer ten oosten van Tenerife. Onze eerste bezoeken aan de Canarische eilanden, La Gomera en Lanzarote, deden we in het voorjaar, buiten het hoogseizoen. Aangezien we vooral wat willen wandelen, hebben we immers niet de echt hoge temperaturen nodig. Maar om te weten hoe het er in de zomer is, trokken we voor één keer eens in juli naar Gran Canaria. En we kunnen onmiddellijk besluiten dat, als je naar de eilanden gaat om te wandelen, je toch beter niet in het hoogseizoen gaat. De temperaturen lopen er, vooral in het binnenland, op tot een stuk in de dertig graden - een enkele keer zelfs boven de veertig graden. Aangezien er ook weinig begroeiing is, heb je er weinig schaduw. De zon staat in het zomermaanden ook zo goed als loodrecht boven het hoofd en het aantal drankgelegenheden onderweg is ook op minder dan één hand te tellen. In ons hotel op de Cruz de Tejeda, waren we zo goed als alleen. Bij gebrek aan bezoekers was het zwembad zelfs gesloten. Men noemt dit daar het laagseizoen. Als het te warm wordt trekt iedereen naar de kust. Toen we een kaartje vragen om toch te gaan wandelen, kregen we enkel onbegrijpende blikken Pagina 3

4 Gran Canaria is cirkelvormig, met een diameter van ong. 50 km. Het hoogste punt van het eiland, de Pico de las Nieves (1), ligt op meter. De vorm heeft het eiland te danken aan zijn vulkanische oorsprong. Het werd gevormd tussen 9 en 14 miljoen jaar geleden. De laatste vulkaanuitbarsting dateert van zo'n jaar geleden. De luchthaven (2) van het eiland ligt in het oosten. De hoofdstad van het eiland, Las Palmas (3), ligt in het noordoosten. Het toeristische centrum, Playa del Inglès (4) ligt in het zuiden Het toerisme heeft zich vooral uitgebouwd in het zuiden van het eiland. Sedert 2008 is de ontwikkeling enigszins stilgevallen. We zagen in 2010 nog wel enkele projecten in opbouw, maar de crisis heeft hier toch duidelijk zijn effect gehad. Voor ons verblijf kozen we voor een gemengde formule : enkele dagen in het binnenland (op de Cruz de Tejeda) en enkele dagen aan de zuidkant (in Puerto Rico). Daar kozen we voor Puerto Rico, een eindje ten westen van Maspalomas, dat ons met zijn Playa del Ingles toch wel iets te toeristisch leek. Onze voorgevoel werd bevestigd : de promenade langs de Playa del Ingles lijkt ons bovendien verouderd. De nieuwere projecten (zoals de Playa Amadores en de Playa Verga) zien er ons een stuk aantrekkelijker uit. Eén havenplaatsje kon ons bijzonder bekoren : Puerto de Mogan. Hier vind je geen grote hotels in het stadje en het haventje. Er heerst een aangename sfeer, die nog een stukje authenticiteit met zich meedraagt Pagina 4

5 1.1. Het weer op Gran Canaria Omdat het klimaat toch één van de voornaamste redenen is voor een bezoek aan Gran Canaria, geven we graag enkele algemene gegevens. Onderstaand grafiekje geeft de minimum en maximumtemperaturen, alsook de neerslag. De zomer is er dus meestal heet en droog. In de winter liggen de maximumtemperaturen nog steeds rond de 20 C, terwijl je er ook kans hebt op wat regen. In het centrum van het eiland, op de hoogste toppen, is het in de winter toch wel wat frisser. Er kan zelfs wat sneeuw vallen. In de zomer daarentegen loopt de temperatuur in het binnenland nog hoger op dan aan de kust, waar de zee nog altijd voor wat afkoeling zorgt. Noord of Zuid? Hoewel er tussen de noordkust en de zuidkust nauwelijks 50 kilometer liggen, is het klimaat er toch verschillend. Van bovenop het eiland zien we tijdens ons verblijf continu wolken hangen aan de noordzijde. Tijdens onze enige uitstap naar Las Palmas in het noorden is het er bewolkt, we voelen er zelfs enkele regendruppels. Wie komt voor de stranden of om te zonnen, hoeft niet te twijfelen : het zuiden van het eiland heeft het beste weer en de mooiste infrastructuur Wandelen op Gran Canaria Alhoewel we door de warmte niet zoveel aan wandelen toe kwamen, hebben we toch enkele mooie wandelingen kunnen maken. We voegen er een aantal beschrijvingen bij van mooie autoritten zodat wie het iets makkelijker wil ook aan zijn trekken komt. Gran Canaria heeft een uitgebreid netwerk aan wandelwegen, in het Spaans 'Senderos' genoemd. Een aantal paden krijgt de benaming 'Caminos Real' mee omdat ze eeuwen geleden, in opdracht van de Spaanse koningen, werden aangelegd om het binnenland toegankelijker te maken. Goede informatie over de wandelingen is echter moeilijk te vinden. We maken zelf al voor de tweede keer gebruik van de Sunflower gids, die een groot aantal wandelingen in detail beschrijft. Het is pas na onze reis dat we nog een aantal bijkomende bronnen ontdekken, die we dan ook graag meegeven : Rambling Roger : een wandelgids die ons iets beknopter lijkt dan de Sunflower gids, maar daardoor misschien wel iets duidelijker. Bovendien elektronisch te bestellen. Kostprijs : 15 EUR. Senderos Gran Canaria : de officiële wandelsite van Gran Canaria. Er zijn een zestigtal wandelingen beschikbaar, geïllustreerd met een aantal foto's. Er zijn zeer gedetailleerde kaartjes beschikbaar, die als topografische kaarten zijn ingedeeld, zodat je voor een wandelingen soms meerdere kaartjes nodig hebt. De wandelingen zijn in het roze aangeduid. Hieronder vind je alvast een voorbeeld Pagina 5

6 Pagina 6

7 2. Het centrale deel van Gran Canaria 2.1. Cruz de Tejeda De Cruz de Tejeda (1) ligt op een hoogte van meter in het binnenland, enkele kilometers voorbij het stadje Tejeda. We zijn er in juli, tijdens het 'laagseizoen' (althans voor het binnenland, wegens te warm). Er is dan ook niet veel te zien van de drukte die in de reisgidsen wordt beschreven. Het punt heeft zijn naam te danken aan het kruis dat er staat, waar we ondanks veel zoekwerk in reisgidsen en op het internet, de betekenis niet van kunnen achterhalen. Vanop de Cruz de Tejeda heb je een mooi uitzicht op de noordkant van het eiland en op de Roque Nublo aan de zuidkant. Let op de wolkenband die steeds zichtbaar is in het noorden. Zijn grootste bekendheid haalt de Cruz de Tejeda echter door de Parador de Tejeda. Dit voormalige staatshotel is één van de enige hotels in het binnenland en biedt zoals alle andere paradors een luxe-service op een uitstekende locatie in een prachtig historisch kader. Je betaalt er iets meer voor, maar het loont toch wel de moeite. Wie de voorkeur geeft aan een goedkoper alternatief, kan terecht in het kleine hotel ' El Refugio' aan de overzijde Pagina 7

8 Roque Nublo Vertrek vanaf Cruz de Tejeda voor deze wandeling naar de Roque Nublo. Tegenover het kruis loopt een pad, de PR GC_40, in de richting van Llanos de la Pez. Het pad stijgt lichtjes en biedt algauw enkele mooie uitzichten : rechts op de Roque Nublo en de Caldera de Tejeda, links op de noordzijde van het eiland. Na ongeveer een kilometer komt het pad op een asfaltweg, die je enkele honderden meter volgt tot aan de Degollada Becerra, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op het dorpje La Culata. Er is een informatiecentrum (spijtig genoeg gesloten toen wij er voorbijkwamen). Aan de kleine parking volg je de wegwijzer GC-40. De weg gaat nu even steil omhoog, maar loopt verder vrij vlak. Het pad loopt langsheen de helling, soms in de schaduw van naaldbomen. Na enige tijd kruis je een weg, die rechts naar een kleine camping leidt. Volg verder de GC_40. Als je links een vakantiepark passeert (met basketbalplein) kom je even verder op de GC-40, die je rechts volgt richting La Goleta (links loopt de weg verder naar Llanos de la Pez). Even verder buigt de weg linksaf en loopt naar beneden. Je krijgt nu een zicht op de Embalse de los Hornos, een klein stuwmeer boven La Culata. Maak je geen illusies, je kan er geen frisse duik in het water nemen. Maar als je bovenkomt aan de overzijde van de dam, staat er misschien wel een verkoper met enkele lokale specialiteiten (en drank om de voorraad aan te vullen) Pagina 8

9 Je loopt van hieruit verder langs de asfaltweg in de richting van Roque Nublo. Na enkele honderden meter kom je aan de parking La Goleta, vanwaar een kleinere wandeling vertrekt naar Roque Nublo. (klik met de rechtermuisknop op onderstaand kaartje en kies 'afbeelding bekijken' voor een grotere versie). Het rode pad loopt naar het plateau van de Roque Nublo. Vandaar heb je een schitterend uitzicht over het zuiden en het westen van het eiland. In het westen zie je de Baranco de la Aldea, met het stuwmeer Embalse de Parralillo, en verderop het stadje San Nicolas. In het zuiden merk je de duinen van Maspalomas. Via het roze en het groene pad (zie kaartje hierboven) vat je de afdaling aan naar La Culata. Dit dorpje ligt 250 meter dieper in het dal. De afdaling loopt langs een duidelijk pad. Op sommige plaats dwars je de uitgedroogde bedding van een beekje. Bij het binnenkomen van La Culata, sla je rechtsaf aan de eerste splitsing. Deze weg leidt naar het dorpje. Hoera! Er is zelfs een bar en verderop nog ééntje. Toeristenprijzen hebben ze hier duidelijk niet. Vijf grote glazen spuitwater kosten ons slechts 1 Euro. Net voorbij de eerste bar (op de linkerkant) loopt een pad (trap) tussen de huizen naar omhoog. Volg dit pad tot je na ongeveer 10 minuten terug op een asfaltweg komt. Sla hier rechtsaf. Na 200 meter neem je links een betonbaan die steil omhoog loopt en je nadien via een smaller pad terug de berg op leidt richting Degollada Becerra, en verder naar Cruz de Tejeda. (We moeten toegeven dat het bij ons in dit laatste stukje misliep, maar dankzij een lift van een bereidwillige dorpsbewoner raakten we via de hoofdwegen toch op onze bestemming :-) Pagina 9

10 2.3. Tejeda Tejeda ligt op een hoogte van 1000 meter in het binnenland van Gran Canaria. Het centrum bestaat slechts uit enkele straatjes. De witgekalkte huizen met hun rode daken en groene luiken geven het dorpje een authentiek karakter, die een bezoekje en een wandeling in het centrum meer dan de moeite waard maken. Vanop verschillende plaatsen in het dorpje heb je een mooi uitzicht op de Caldera de Tejeda (het dal) met de Roque Nublo en de Roque Bentaiga. In de Calle Hernandez Guerra vind je een 'dulceria', waar de typisch zoete gebakjes gemaakt worden die je op het ganse eiland aan toeristische stalletjes kan terugvinden. Alleszins een bezoekje waard Pagina 10

11 2.4. Artenara Artenara is het hoogst gelegen dorp van Gran Canaria. Het ligt op 1219 meter boven de zeespiegel. Vanop het plein aan de kerk heb je een mooi uitzicht over de Baranco de Tejeda, met de Roque Nublo en de Roque Bentaiga. Stap ook even binnen in de kerk (1) van Artenara en wandel vooral enkele honderden meter (omhoog) tot aan de kapel van de Virgen de la Cuevita (2), die in een grot ligt, te midden van andere grotwoningen. De kapel zou zijn oorsprong vinden in de 14de eeuw, toen Franciscaner monniken de Canarische Eilanden kwamen christianiseren. Ze bereikten Artenara met een klein beeldje van de maagd Maria, dat ze in een grot plaatsten, die met de hulp van de bekeerlingen in de rotsen werd uitgehouwen. Het altaar is gehouwen uit 1 blok met een hoogte van 3.5 meter. Het beeld van de Virgen wordt bij iedere feestdag weggehaald en in de San Matias parochiekerk geplaatst, waar het door de parochianen en bedevaarders wordt aanbeden. Het voornaamste feest heeft plaats op de laatste zondag van augustus. Bij die gelegenheid is er zelfs een wielerwedstrijd (de Santa Maria de la Cuevita wordt aanbeden als patrones van de wielrenners) Pagina 11

12 2.5. Tamadaba Even ten westen van Artenara kom je via de GC-210 terecht in een bosrijk gebied. Het natuurpark Tamadaba beslaat een groot deel van het noordwesten van het eiland en omvat delen van de dorpen Agaete, San Nicolas en Artenara. Het heeft een oppervlakte van bijna hectare en omvat ook 18 kilometer van de kustlijn. Het hoogste punt (de Pico de Bandera) ligt op meter. Met de wagen kan je via de GC-216 een rondje(1) maken (éénrichtingsverkeer). Er is een recreatiezone en een camping, die tot onze verbazing allebei verlaten zijn. Allicht heeft dit te maken met het 'laagseizoen' en de extreme droogte en bijhorende brandgevaar. Vanop de kampeerplaats heb je een schitterend uitzicht op Tenerife, met de Teide als blikvanger. Toch wel verrassend, als je weet dat Tenerife zo'n 70 kilometer verderop ligt... De schors van de Canarische dennen is extreem dik. Vroeger was dit een bescherming tegen de vulkanische omgeving, tegenwoordig beschermt het eerder tegen de bosbranden. Aan de onderkant van sommige dennen hangen echte 'baarden'. Dit zijn mossen die hun voedingsstoffen halen uit de voorbijtrekkende wolken (we zagen deze eerder ook al op La Gomera) Pagina 12

13 Wandelen in Tamadaba Er loopt een bewijzerde wandeling van Artenara naar Agaete, die dwars door de Tamadaba loopt. Deze wandelweg loopt gedeeltelijk parallel met de GC-216 bij het naderen van Tamadaba. Je kan kiezen voor het volledige traject of uiteraard voor een gedeelte ervan. De senderos zijn de roze lijntjes op onderstaande kaartje. Op het kaartje hieronder vind je nog enkele wandelwegen (Camino Real) die van Tamadaba naar de westkust leiden (El Risco - La Aldea) Pagina 13

14 2.6. Barranco de la Aldea Hoewel dit geen echte wandeling is, nemen we deze autorit toch op in deze categorie. De weg langs de GC 210 van Artenara naar San Nicolas de Tolentino is één van de minst bereden wegen op Gran Canaria. Op vele plaatsen is er slechts plaats voor één wagen. We hebben geluk : we hebben slechts 5 tegenliggers op de bijna 30 kilometer. Aan Artenara en Tamadaba hebben we een aparte pagina gewijd. Vanaf Tamadaba volg je opnieuw de GC 210. Eens voorbij Acusa, ontplooit zich een schitterend landschap. Er is steeds minder begroeiïng, je komt hier terecht in een oud vulkanisch gebied. Na een tiental kilometer kom je op het mooiste uitkijkpunt van het eiland : de Embalse de Parralillo. Het smaragdgroene stuwmeer strekt zich over enkele kilometers uit in de vallei. Stop bij de molen, het is de enige plaats waar je kan stoppen en vanwaar je een zicht hebt op het volledige meer. We moeten terugdenken aan de Lago Verde op Lanzarote, dat dezelfde groene kleur heeft. Allicht zijn ook hier de algen verantwoordelijk voor de specifieke kleur. Vervolg de weg naar beneden, het wordt nu steeds smaller. Aan de overzijde van het meer kan je na een kleine tunnel nog even stoppen aan de kant van de weg. Als je nu achterom kijkt, zie je de Baranco de la Aldea in zijn volle pracht. Bovenaan liggen de Roque Bentaiga en de Roque Nublo (die nog net te zien is rechtboven op de foto hieronder). Verder gaat het langs de stuwdam naar beneden. Ook aan de stuwdam is geen plaats om te parkeren, en wie dacht om een frisse duik te nemen in het water, komt alweer bedrogen uit. Nergens zijn de oevers bereikbaar. Beneden wordt de vallei opnieuw groener. Het dal opent zich nu en in de vlakte onderaan wordt San Nicolas de Tolentino zichtbaar. Het stadje lijkt veel groter dan het in feite is, vanwege de vele 'serres' (zonder glas, enkel met doeken). Je komt nog langs een aantal bananenplantages, de enige die we op het eiland hebben aangetroffen Pagina 14

15 3. Het zuiden van Gran Canaria 3.1. Puerto Rico Puerto Rico is één van de grootste stadjes op Gran Canaria. Het is een typisch voorbeeld van massa-toerisme. Er zijn enorm veel vakantiewoningen, een groot shopping-center en geen echte bezienswaardigheden. Het zandstrand en de jachthaven blijken echter voldoende aantrekkingskracht te hebben op heel wat toeristen Pagina 15

16 3.2. Puerto de Mogan Wat ons betreft krijgt Puerto de Mogan de titel van 'mooiste dorp van Gran Canaria'. Het is het meest westelijk gelegen dorpje aan de zuidkust, de 'autostrade' en vooral de laatste tunnel is nog maar enkele jaren afgewerkt. Allicht is het stadje daarom nog niet ingenomen door het massatoerisme. In het oude centrum vind je geen hoogbouw, geen luxueuze hotels, geen grootse winkelcentra. Er is een klein haventje, waar nog heel wat vissers actief zijn, een kleine promenade met voldoende en afwisselende eetgelegenheden. In de kleine straatjes is het rustig wandelen, de kanaaltjes geven het een 'Venetiaans' karakter. Dieper in het dal liggen al enkele grotere hotels. Enkele zijn nog in aanbouw, maar het duurt nog wel een paar jaar vooraleer deze allemaal zijn afgewerkt Pagina 16

17 3.3. Maspalomas Het stadje Maspalomas ligt aan de zuidkant van het eiland, vlakbij de Playa del Inglès. Het is echter vooral bekend omwille van het nabijgelegen duinengebied. Over een oppervlakte van ruim 400 hectare ligt dit natuurgebied ingesloten door Maspalomas, Playa del Inglès en de zee. Voor een wandeling door dit natuurgebied hoef je geen paden te volgen. Je kan vertrekken in Meloneras (1) of Playa del Inglès (2), je volgt de vloedlijn en trekt tussendoor de duinen in. Het lijkt alsof je in het midden van de Sahara zit. Bovenop de duintoppen zie je nog de omgeving, maar beneden in de duinpannen ben je zo goed als 'alleen op de wereld'. Op het strand zelf krioelt het van exhibitionisten, niet altijd een lust voor het oog! Aan de kant van Meloneras wordt het gebied begrensd door een meertje met brak (zoet/zout) water, waar de (echte) vogelkenners aan hun trekken kunnen komen Pagina 17

18 3.4. Soria Ook deze auto- of fietstocht plaatsen we onder de categorie 'wandelingen'. Het dorpje ligt bovenaan de Barranco de Arguineguin (1), op een hoogte van ruim 600 meter. Je bereikt het na een rit van ongeveer 20 kilometer. De weg ernaartoe wordt steeds smaller. Als je het dorpje nog even voorbijrijdt is er nauwelijks plaats voor één wagen. Je hebt er een mooi uitzicht over het Embalse de Soria (2), dat geflankeerd wordt door een groot aantal palmbomen. Deze dragen duidelijk de sporen van een 'bosbrand', maar hebben deze mede door hun dikke schors zonder al te veel problemen overleefd. Het Embase de Soria is het meer met de grootste inhoud op Gran Canaria. Het kan ruim 40 miljoen m³ water bevatten, maar staat gedurende de zomer soms ook droog. Het is één van de 63 meren die je op Gran Canaria kan vinden. De meeste daarvan worden gebruikt voor drinkwater en worden beschermd als natuurgebied. In het dorpje ligt een café / restaurant (Casa Fernando), dat op de route ligt van de talrijke jeepsafari's op Gran Canaria en dat als uitgangspunt kan dienen voor een wandeling naar de Presa de Chira of naar Cortijo de la Data. 1 Het is bijna 40 graden bij ons bezoek aan Soria (in de late voormiddag). We haasten ons dan ook terug naar beneden, na een drankje bij Fernando. Allicht ten behoeve van de vele toeristen in Maspalomas, die ook wat aan hun conditie willen doen, wordt het traject tussen Maspalomas en Soria ook beschreven als fietscircuit. Het eerste gedeelte van de de rit is vrij vlak, maar vanaf kilometer 14 in de Barranco de Arguineguin gaat het steil naar boven. Met de zon loodrecht boven je hoofd, in een temperatuur van bijna 40 graden, lijkt dit onbegonnen werk. Voor wie het toch proberen wil, kan het kaartje hiernaast misschien zijn nut bewijzen Pagina 18

19 4. Het noorden van Gran Canaria 4.1. Las Palmas Misschien komt het door de wolken en de enkele regendruppels, maar de hoofdstad van Gran Canaria, Las Palmas, kan ons niet bekoren. Je vindt er allicht wel wat winkelcentra, een playa in het midden van de stad en enkele musea, maar het straalt niet echt iets uit. Als voorbeeld geven we deze foto van een kerkje nabij de 'Castillo de la Luz'. Echt niet mooi... De Castillo de la Luz zelf is trouwens helemaal niet te bezichtigen, hopelijk omwille van restauratie-werkzaamheden Pagina 19

20 4.2. Caldera de Bandama In het noorden van het eiland, enkele kilometers ten zuiden van de hoofdstad Las Palmas, ligt de Pico de Bandama, met vlak daarnaast de Caldera de Bandama, een oude vulkaankrater. De Pico (1) ligt op een hoogte van bijna 600 meter en biedt een mooi uitzicht op het noordoosten van het eiland, vooral op de hoofdstad Las Palmas. De piek is te bereiken langs de GC-802 en verder via een smalle spiraalweg GC-822. Het is verwonderlijk dat dit punt op de route ligt van de vele tourbussen die toeristen langs het eiland voeren. Het kan op de top dan ook behoorlijk druk zijn. Het is bewolkt en vrij kil als we er zijn, het zicht op Las Palmas valt ons dan ook een ietsje tegen. Als je het iets rustiger wil hebben, kan je een wandeling maken naar de bodem van de Caldera de Bandama. Deze krater (2) is met een diameter van 1000 meter de grootste van het eiland. De bodem van de krater ligt zo'n 200 meter dieper. De wandeling start op de GC-802 even voorbij de afslag van de GC-822. Er is een restaurantje met enkele parkeerplaatsen waar je de auto kan achterlaten. Het eerste stuk van de wandeling loopt over kasseistenen (aangelegd), even verderop kom je terecht op een pad met grind (lavasteentjes). De weg slingert naar beneden, je passeert een uitkijkpost, die je al een indrukwekkend zicht geeft op de krater. Op de bodem van de krater zie je de overblijfselen van een kleine hoeve, er lopen trouwens enkele geiten rond. Binnenin de krater heerst eeen merkwaardige stilte, enkel verstoord door het geluid van enkele vogels en van de hagedissen, waarvan sommige wel wat groter zijn dan de meeste exemplaren die we hier al gezien hebben. Eén van onze wandelgidsen meldt dat je een toelating nodig hebt om in de krater af te dalen. Wij hebben alleszins geen enkel verbodsteken gezien, afdalen dus maar Pagina 20

21 Alle vragen en suggesties zijn welkom op Pagina 21