Het ontstaan en de ontwikkeling van Lochemse bands en een Lochemse musicus

Transcriptie

1 Het ontstaan en de ontwikkeling van Lochemse bands en een Lochemse musicus Bronnen: internet een leraar Engels David Copperfield Style Herbert Stokkers Drums (links) Jan Leussink Bass (midden) Ap Daalmeijer Rhythm & Zang (rechts)

2 tekst: Henri Bruntink voor STOL/Windstrekenfestival Het was in 1967 dat Ap Daalmeijer met zijn band David Copperfield Style voor het eerst publiek het podium beklom. Dit was in het Lochemse openluchttheater. Ap Daalmeijer (geb. 1950, Schiedam) kwam op zijn zevende levensjaar naar de Achterhoek. Al vroeg had de muziek zijn interesse, zijn eerste eigen bandje heette The Moving Strings. Die naam werd al snel gewijzigd in Aux Becaux, dat bestond van 1963 tot midden Toen besloten de bandleden dat hun muzikale talenten tekort schoten en hingen ze hun instrumenten aan de wilgen, maar Ap ging door. Gewapend met gitaar, mondharmonica en zijn stembanden sloot hij zich aan bij de trend die net in gang was gezet door lieden als Bob Dylan en Donovan. Hij zong nummers van dat bekende tweetal, maar schreef en speelde ook zijn eigen nummers. Een singer/songwriter avant-la-lettre dus. Naar verluidt was Ap in het Oosten en Noorden van het land net zo populair als Armand en Boudewijn de Groot in de rest van Nederland. Hij had succes met eigen nummers als Eikeltje en Allemansvriendin. De trend van solisten hield niet lang aan, waardoor Ap besloot zich weer op de Engelstalige popmuziek te gaan richten. Daarvoor had hij een band nodig en die vond hij in de personen van Jan Leussink (bas) en Herbert Stokkers (drums). Als naam werd David Copperfield Style gekozen, naar het beroemde verhaal van Charles Dickens. Het eerste optreden vindt plaats in december 1967 in clubhuis t Toestandje in Hengelo. Daarna ging het snel. De band werd, zeker in de regio, heel bekend en populair. Dat bleef niet onopgemerkt en krap een half jaar later heeft de band een heuse platendeal met het Relax-label, de stal van de bekende Sandy Coast van Hans Vermeulen. De tweede en de derde single van de band worden, op drums en zang na, zelfs helemaal ingespeeld door de Sandy Coast. Tot 1976 brengt de band in totaal twaalf singles en enkele albums uit. Sommige scheren vlak langs de hitlijsten, maar de echte doorbraak blijft uit.

3 tekst: Henri Bruntink voor STOL/Windstrekenfestival (vervolg) De laatste twee jaar van het bestaan is de bandnaam ingekort tot simpelweg Copperfield. De groep eindigt in het top40-circuit en dat is met name voor Ap not the place to be. Daalmeijer bouwde uit de restanten van Copperfield de nieuwe groep Dahl Myer op, maar ook dat project is binnen een jaar weer ter ziele. In 1978 begint een heel ander hoofdstuk. Ap komt oud-lochemer en radiopresentator Peter van Bruggen tegen, met wie hij The Valentinos opricht. De band speelde een rol in een soort hoorspel van de KRO dat Opa Bakema heette. De bassist en drummer van het eerste uur werden later vervangen door de (oud-)lochemers Willem van Londen (bas) en Maarten Oonk (drums). The Valentinos was een heftige band. Rock n roll en rhythm n blues werden versneden met invloeden uit new-wave punk, die destijds hoogtij vierden. In 1981 begint Ap met Ides of May. Hij doet dat met twee muzikanten die ruim een generatie jonger zijn dan hijzelf: Jeroen Mense (drums) en Maarten Emmen (sologitaar). Later komt daar bassist Peter Kosstede nog bij. Slaggitarist Robert Beukers draait inmiddels ook alweer de nodige jaren mee, net als toetsenist Theo Mulder. Met de Ides of May is Ap eindelijk de muziek gaan maken die hij zo graag wilde maken: The Blues. De band brengt een single, een LP en twee CD s uit. Ook zijn de Ides te horen op een live-album met vier bands die is opgenomen in de Amsterdamse muziektempel Paradiso. De groep treedt regelmatig op en kan in de bluesscene gerust een bekende naam worden genoemd.

4 1968 S 1968 S 1968 S 1968 S

5 1969 S 1969 (20-06) S 1969 S 1972 S

6 1973 S 1973 S 1973 S 1975 S

7 1969 S 1973 LP A 1973 LP

8 1974 LP A 1974 LP B 1975 LP A 1975 LP B

9 Discografie (7 single) I'm climbing a mountain David Copperfield Style S 1967 Elektra I'm climbing a mountain David Copperfield Style SA 1968 Havoc SH 158 Can the leopard change David Copperfield Style SB 1968 Havoc SH 158 Won't have you back David Copperfield Style SA 1968 Relax Didn't try to call David Copperfield Style SB 1968 Relax My name is David Copperfield David Copperfield Style SA 1968 Philips JF I've been wrong, I've been right David Copperfield Style SB 1968 Philips JF Time for livin' David Copperfield Style SA 1968 Havoc SH 154 Thou shalt not kill David Copperfield Style SB 1968 Havoc SH 154 Clowns from Bagdad David Copperfield SA 1969 Havoc SH 168 Join' our rock 'n roll band David Copperfield SB 1969 Havoc SH 168 Any old time Copperfield SA 1969 Imperial 1C I'm no good for her Copperfield SB 1969 Imperial 1C I'll hold out of my hand Copperfield SA 1969 Imperial 5C Far away love Copperfield SB 1969 Imperial 5C Lucy I love you Oregon SA 1972 Fontana Thank you baby Oregon SB 1972 Fontana Hey girl where you goin' Copperfield SA 1973 BASF Sitting on a railroad-track Copperfield SB 1973 BASF Here comes my baby Copperfield SA 1973 BASF I love you on Monday Copperfield SB 1973 BASF She was gone Copperfield SA 1973 BASF Suzy will you be mine Copperfield SB 1973 BASF Summer days Copperfield SA 1973 Pink Elephant PE Me and my Leslie Copperfield SB 1973 Pink Elephant PE Who killed Washboard Willy Copperfield SA 1975 Ivory Tower ITL 1545 A friend of Emily Copperfield SB 1975 Ivory Tower ITL 1545 Johnny is the big one Copperfield SA 1975 Ivory Tower ITL 1572 Have you seen the river Copperfield SB 1975 Ivory Tower ITL 1572 From the smoke into the smother The fruit of Mr. H. Hickory SA 1968 Havoc Can the leopard change The fruit of Mr. H. Hickory SB 1968 Havoc (SA = single, A side, SB = single, B side) Discografie (LP) No Song, No Supper Copperfield LP 1973 BASF Copp'n Roll Copperfield LP 1974 Ivory Tower ITL 7401 Holidays Copperfield LP 1975 Ivory Tower ITL 7504 A Bamebridge Expedition Thin Horse LP 1974 BASF

10

11

12

13

14

15

16

17

18 Internet Recencies Lucy I love you / Thank you baby 1972 Fontana John van Eggelen schreef het volgende verhaal: Het gaat hier om een project van de Lochemse formatie Copperfield bestaande uit Albert 'Ap' Daalmeijer (Leadzang/Slaggitaar), Fred Rootveld (Basgitaar/Keyboards/Vibes/Zang), Janny Maatman (Zang/Keyboards/Tamboerijn), Jan Mombarg (Leadgitaar) en Karel Cornegoor (Drums). Rootveld en Mombarg spelen echter niet mee op de single. Via Ad Visser, die om advies werd gevraagd over productionele zaken, kwam men terecht bij Peter Koelewijn. Peter luisterde naar een demo tape van het nummer en vond het wel aardig. Hij maakte met de groep een afspraak om het op te nemen. Op de afgesproken datum verscheen men in de studio. Koelewijn vroeg hen wat ze kwamen doen. "Wij komen dat nummer opnemen", was het onthutste antwoord. "Shit", zei de producer, "dat ben ik helemaal vergeten en nu heb ik geen tijd want ik ben met iets anders bezig". Ap, Fred en Janny hebben toen die middag samen met Polle Eduard meegewerkt aan een single van een sideproject van Peter, namelijk De Kroeg (een single die ik trouwens nergens terug kan vinden). Toen ze voor de tweede keer in de studio kwamen opperde Peter dat de naam Copperfield niet commercieel genoeg klonk en hij veranderde het in Oregon. Verder had hij de gebroeders Vermeulen van The Sandy Coast geregeld om de bas- en de leadgitaarpartij te doen. Hans Vermeulen kende het nummer ook want Copperfield had regelmatig contact met Hans, die met zijn groep in de jaren '60 op menig David Copperfield Style nummer had meegespeeld. De opnamen vonden plaats in de Phonogram studio in Hilversum met technicus Pieter Nieboer. Er werd geen promotie voor de plaat gemaakt en het singletje flopte geweldig.

19