Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning en Besluit maatschappelijke ondersteuning

Transcriptie

1 Oplegnotitie Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning en Besluit maatschappelijke ondersteuning 1. Inleiding Op 1 januari 2007 wordt de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van kracht. Met inwerkingtreding van deze wet komt onder meer de Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg) te vervallen. De voorzieningen uit de Wvg gaan over naar de Wmo. Daarnaast komt de functie huishoudelijke verzorging (HV) uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) te vervallen. In de Wmo worden gemeenten verantwoordelijk voor de voorziening "hulp bij het huishouden". De gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht hebben besloten op 1 januari 2007 gezamenlijk met de Sociale dienst Drechtsteden te starten, die naast de WWB ook de Wmo individuele voorzieningen (Wmo-iv) gaat uitvoeren. De voorbereiding en organisatie van de regionale sociale dienst kost veel tijd en energie, ook in de periode na 1 januari Het eerste half jaar van 2007 is nodig om de uitvoeringsorganisatie goed neer zetten, zodat aan de voorwaarde voor een goede en zorgvuldige uitvoering van de Wmo-iv voldaan kan worden. Een adequate en zorgvuldige voorbereiding van de uitvoering Wmoiv is ook in het belang van de zorgvragers die niet de dupe mogen worden van eventuele startproblemen in de regionale sociale dienst. Bovendien is er meer tijd en ruimte voor inspraak van burgers en cliëntenparticipatie. Om de implementatie van de Wmo-iv goed en zorgvuldig te laten verlopen wordt gebruik gemaakt van de overgangsbepalingen in de Wmo. De overgangsbepalingen in artikel 40 (Wvg} en 41 (AWBZ), geven gemeenten meer tijd, in principe tot 1 oktober 2007 (uiterste datum om verordening vast te stellen), om hun zaken op orde te krijgen. Besloten is meer tijd te nemen voor de invoering en het nieuwe beleid Wmo-iv in de regio per 1 juli 2007 van kracht te laten worden. De overgangsbepalingen houden in dat van 1 januari tot 1 juli 2007 het bestaande Wvg- en AWBZ-regime gehandhaafd blijft. Hiermee wordt in ieder geval de continuïteit van de voorzieningen voor de huidige cliënten met Wvg-voorzieningen en hulp bij het huishouden gegarandeerd. Per 1 juli 2007 wordt dus het nieuwe Wmo-iv beleid, vastgelegd in deze verordening, van kracht. Evenals de Wvg is de Wmo te beschouwen als een kaderwet, die gemeenten de verplichting oplegt om door middel van een verordening binnen het landelijke wettelijke kader zelf regels te stellen omtrent de verstrekking van individuele Wmo-voorzieningen. Wij zijn bij het opstellen van deze verordening uitgegaan van de modelverordening van de VNG. In de onderstaande notitie wordt een overzicht gegeven van een aantal opvallende wijzigingen ten opzichte van de aan de Wmo voorafgaande wetgeving en de keuzen die in de modelverordening daaromtrent zijn gemaakt. Daarna zijn de keuzen beschreven die wij in onze Drechtsteden gemeenten hebben gemaakt bij het vertalen van de modelverordening in de lokale verordening. Bij het opstellen van de verordening is rekening gehouden met kaderuitspraak 12 uit het Beleidskader Wmo Drechtsteden, waarin is vastgelegd dat het voorzieningenniveau van de huidige Wvg-voorzieningen blijft gehandhaafd. Dit betekent dat er vooralsnog voor de burger geen wijzigingen op zullen treden. Op dit moment is het opnemen van een artikel waarin het overgangsrecht wordt vastgelegd daarom niet noodzakelijk. Als op een later tijdstip wordt besloten om substantiële wijzigingen aan te brengen in de Verordening die het voorzieningen niveau raken kan alsnog worden besloten of en zo ja in welke mate overgangsrecht noodzakelijk is. Wij wijzen er op dat de Wmo-verordening slechts een deel van de Wmo beoogt te regelen. De Wmo kent 9 prestatievelden, waarvan slechts 3 (deels) in deze verordening aan de orde zijn. Voor het bredere Wmo-beleid zal in 2007 een 4-jarige Wmo-beleidsplan aan de zes Gemeenteraden worden voorgelegd.

2 2. VNG-modelverordening als basis De modelverordening Wmo van de VNG heeft zoals gezegd als basis gediend voor deze verordening. In de modelverordening wordt een uitwerking gegeven aan aantal wetsartikelen uit de Wmo. Het belangrijkste wetsartikel is artikel 4, waarin het zogeheten compensatiebeginsel wordt verwoord. Dit beginsel wordt uitgewerkt naar de 4 hoofdtypen van voorzieningen, te weten hulp bij het huishouden, woonvoorzieningen, zich lokaal kunnen verplaatsen, en het verplaatsen in en rond de woning. Er is voor gekozen in de verordening alleen de elementaire zaken te regelen. De verordening kent definitiebepalingen, algemeen (bij alle voorzieningentypen) geldende beperkingen, bepalingen omtrent de verstrekkingsvorm van voorzieningen, vier hoofdstukken met bepalingen over de vier hoofdtypen voorzieningen en enkele procedurele en restbepalingen. Alle bedragen zijn uit de verordening weggelaten. Deze worden aan het Bestuurlijke Commissie Sociale dienst Drechtsteden gedelegeerd. Bedragen hebben voornamelijk betrekking op de heffing van eigen bijdragen en het persoonsgebonden budget {PGB}. Deze zullen door het Bestuurlijke Commissie Sociale dienst Drechtsteden worden vastgelegd in het Besluit Wmo, danwei in de Beleidsregels. De contouren daarvan worden in paragraaf 4 weergegeven. Hieronder beschrijven we in het kort de belangrijkste elementen en begrippen uit de modelverordening, die zijn overgenomen in de Drechtsteden verordening. Het compensatiebeginsel De verordening is opgebouwd op basis van het compensatiebeginsel in artikel 4 van de wet. Het compensatiebeginsel is het belangrijkste element van het normatieve kader dat de modelverordening moet geven. Omdat de wet, noch de toelichting op het amendement, een definitie geeft van het begrip "compensatiebeginsel", is er op basis van de wetgeschiedenis een concrete invulling ontwikkeld. Hierbij is zoveel mogelijk aangesloten bij begrippen die in de Wvg en AWBZ worden of zijn gebruikt, waarbij tevens is aangesloten op bestaande jurisprudentie. Hiervoor is gekozen om al bij de aanvang van de Wmo te kunnen bogen op geaccepteerde begrippen, definities en kaders. Daarmee wordt voorkomen dat er eerst een lange periode van beroepszaken en jurisprudentie nodig is. Dit vergroot de rechtszekerheid voor de burger en voorkomt overbodige administratieve belasting van de gemeente. Algemene en individuele voorzieningen In de verordening is het begrip "algemene voorzieningen" opgenomen. Deze categorie voorzieningen heeft als doel om een snelle oplossing te bieden voor onder het werkingsgebied van de wet vallende problemen die beperkt in omvang en complexiteit zijn. Voor dergelijke problemen kunnen snel eenvoudige voorzieningen worden verstrekt, zonder veel administratieve rompslomp voor de burger. Voor introductie van deze categorie voorzieningen is gekozen omdat het compensatiebeginsel in artikel 4 Wmo zich uitdrukkelijk niet beperkt tot individuele voorzieningen. De gemeente heeft de opdracht én de mogelijkheid om naast individuele voorzieningen ter compensatie van beperkingen ook meer algemene voorzieningen te organiseren. Als mogelijke algemene voorzieningen valt te denken aan snel beschikbare hulp bij het huishouden zoals een boodschappendienst, scootermobiel- en rolstoelpools voor mensen die niet permanent zo'n middel nodig hebben, klussendiensten voor eenvoudige aanpassingen aan de woning en vrijwilligersdiensten. De praktijk zal uitwijzen of er nog meer creatieve ideeën ontstaan voor algemene voorzieningen. Bij de vraag met welke voorzieningen mensen het best gecompenseerd kunnen worden geldt als leidraad: algemeen waar het kan, individueel als het moet. Deze opzet, met het primaat voor de algemene voorzieningen, is niet alleen gekozen om het voorzieningenstelsel op den duur betaalbaar te houden, maar moet er ook voor zorgen dat de Wmo regelarm en klantvriendelijk wordt.

3 Hoewel algemene voorzieningen voordelen bieden voor zowel de burger als voor de gemeente, vormen ze lang niet voor iedereen een uitkomst. Voor de meeste mensen zullen individuele voorzieningen noodzakelijk blijven. In die zin heeft het primaat van de algemene voorzieningen geen absoluut karakter. Waar de balans tussen algemeen en individueel komt te liggen moet de praktijk uitwijzen. Uitgangspunt is dat er altijd een adequate voorziening moet worden geboden. Als aanvragers het niet eens zijn met het toekennen van een algemene voorziening kunnen zij altijd verzoeken de aanvraagprocedure voor een individuele voorziening in te gaan. Toekenning van een algemene voorzieningen houdt dus niet in dat mensen daardoor geen aanspraak op individuele voorzieningen meer zouden kunnen maken; er komt slechts een mogelijkheid bij. Verstrekking van natura voorzieningen of van een PGB De wetgever heeft met de Wmo gekozen voor de brede invoering van het PGB. Een aanvrager die een indicatie voor een individuele voorziening heeft gekregen moet de keuze worden geboden tussen het ontvangen van de voorziening in natura of een persoongebonden budget, waarmee hij/zij zelf een voorziening kan aanschaffen of dienstverlening kan inkopen. De keuzemogelijkheid voor een persoongebonden budget hoeft alleen niet geboden te worden als daartegen bezwaren van overwegende aard zijn, zoals bijvoorbeeld schuldenproblematiek bij de aanvrager. De procedure is dus als volgt. Bij aanvraag wordt eerst bekeken of een algemene voorziening een adequate oplossing voor de beperking kan bieden. Zo niet, dan wordt bekeken of en welke individuele voorziening nodig is. Als die individuele voorziening wordt toegekend, is het aan de aanvrager om te kiezen tussen natura-verstrekking of een PGB. De hoogte van het PGB wordt geregeld in het Besluit en de Beleidsregels Wmo. Het gaat immers om een veelheid van individueel vast te stellen budgetten. Uitzondering zijn de budgetten voor hulp bij het huishouden, die kunnen worden vastgesteld op basis van vaste eenheden {uren of klassen). De besteding van het PGB moet uiteraard wel verantwoord worden. De Sociale dienst Drechtsteden bepaalt op basis van de eigen uitvoeringsbehoefte in hoeverre er controle wordt uitgeoefend op de besteding van het PGB. In het Besluit maatschappelijke ondersteuning wordt dit nader uitgewerkt. Daarbij dient de behoefte aan verantwoording te worden afgewogen tegen de administratieve belasting die controle met zich mee brengt. ICF-classificatie De International Classification of Functions, Disabilities and Impairments, de zogenaamde ICFclassificatie, is in de wet genoemd als een mogelijkheid. In de verordening is opgenomen dat de ICF-classificatie gebruikt moet worden bij de (indicatie)advisering. De uitwerking daarvan zal worden opgenomen in de Beleidsregels. De modelverordening gaat daarin dus verder dan de wet (d.w.z. de toelichting op het amendement met het compensatiebeginsel). Zowel in de Wvg als in de AWBZ geldt dat de medische noodzaak van de gevraagde voorziening een cruciale rol speelt, hetgeen keer op keer is bevestigd in de jurisprudentie. Als dan het medische advies in ICF-termen gesteld wordt (net als bij de AWBZ-indicaties van het CIZ het geval is), dan is daardoor automatisch een centrale rol weggelegd voor het ICF. Tevens wordt daarmee de afstemming tussen de indicering voor de AWBZ en die voor de Wmo vergemakkelijkt. In de Drechtsteden worden de indicatieadviseurs van de SDD (bij)geschoold om met de ICF-classificatie te werken.

4 3. Gemaakte keuzen in de Drechtsteden verordening Onderstaand geven wij aan welke keuzen gemaakt zijn, die nu middels de concept-verordening ter bespreking aan de colleges en raden en de overige partijen worden voorgelegd. Algemene voorzieningen De VNG-modelverordening schept de mogelijkheid van het aanbieden van algemene voorzieningen voor zowel hulp bij het huishouden, woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelen. Deze voorzieningen gelden als voorliggend op de individuele voorzieningen. We hebben gekozen om deze mogelijkheid op te nemen in de Drechtsteden verordening. In de Drechtsteden is de algemene voorziening DrechtHopper een voorbeeld van een algemene vervoersvoorziening die voor mensen met beperkingen sinds 2004 beschikbaar is. Deze gaat voor op het verstrekken van een individuele voorziening, zoals een taxivergoeding. In de Drechtsteden hebben we nog geen algemene voorzieningen op het gebied van hulp bij het huishouden, woonvoorzieningen, en rolstoelen. We willen in de komende jaren de uitdaging aangaan om méér algemene voorzieningen in de Drechtsteden te organiseren. Te denken valt aan comfortdiensten in het kader van hulp bij het huishouden, zoals een boodschappendienst, klussendienst, etc. Of aan scootermobiel- en rolstoelpools. Boven wette l ijjte voorzieningen In de VNG-modelverordening is een aantal "bovenwettelijke" voorzieningen opgenomen. Vanuit het gegeven dat met de invoering van de Wmo niet is beoogd het werkingsterrein van de Wvg en/of van de AWBZ (voor de huishoudelijke verzorging) uit te breiden of te beperken is in de Drechtsteden verordening ook gekozen voor het overnemen van enkele bovenwettelijke voorzieningen uit de Wvg. Het gaat om het bezoekbaar maken voor AWBZ-bewoners, het aanpassen van gemeenschappelijke ruimten en om sportrolstoelen. Kenmerk van al deze bovenwettelijke voorzieningen is dat de verplichtingen van de gemeente niet verder gaan dan hetgeen er in de verordening is geregeld, hetgeen onder de Wvg ook in de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep is bevestigd. Artikel 4 In artikel 4 hebben we gekozen om het verlenen van maatschappelijke ondersteuning zo veel mogelijk aan derden over te laten. We kiezen er niet voor om zelf voorzieningen te gaan kopen of huishoudelijke hulp te leveren, maar leveranciers en zorgaanbieders in te schakelen. Dit is ook in overeenstemming met artikel 10 van de wet. Artikel 6 lid 5 en 6 We kiezen in de Drechtsteden voor een steekproefsgewijze controle. We geven er de voorkeur aan om de administratieve belasting voor de gemeente en voor de aanvrager te beperken. We gaan er ook van uit dat bij mensen met beperkingen, fraude met of onjuiste besteding van PGB's vaker niet dan wel voorkomt. Artikel 7 De Wmo biedt de mogelijkheid bij verstrekking van voorzieningen in natura of een persoonsgebonden budget eigen bijdragen te vragen, en de hoogte van financiële tegemoetkomingen af te stemmen op het inkomen van degene aan wie maatschappelijke ondersteuning wordt verleend: het zogeheten eigen aandeel. In de Drechtsteden verordening kiezen we er voor om deze bepaling op te nemen. In het Beleidskader Wmo Drechtsteden is al gesteld dat we m.b.t. de hoogte van de eigen bijdrage voor huishoudelijke verzorging het AWBZ-regime volgen. Verder is in het Beleidskader opgenomen dat we -indien nodig- een eigen bijdrageregeling invoeren voor voorzieningen die nu

5 onder de Wvg vallen. Dit volgens het principe van "de sterkste schouders dragen de zwaartste lasten". De colleges van burgemeester en wethouders c.q. het Drechtstedenbestuur of de Bestuurlijke Commissie Sociale dienst Drechtsteden leggen op een later moment in het Besluit maatschappelijke ondersteuning de omvang van de eigen bijdrage en het eigen aandeel vast. Artikelen 11 en 1 2 We kiezen voor het bepalen van de omvang van de hulp bij het huishouden voor de eenheid: klassen in plaats van uren. Deze systematiek nemen we over van de AWBZ. Het belangrijkste motief voor deze keuze is als volgt. Mocht de behoefte aan hulp van de aanvrager enigszins stijgen of dalen binnen de bandbreedte van de toegekende klasse, dan hoeft daarvoor niet opnieuw geïndiceerd en beschikt te worden. Voor de gemeente is dat een administratief voordeel, voor aanvragers ook. Artikel 19 Een bovenwettelijke voorziening uit de Wvg die in de Drechtsteden verordening is gehandhaafd, is het bezoekbaar maken van een woning voor AWBZ-bewoners. Via artikel 2 van de Wvg in combinatie met de Regeling sociaal vervoer was deze categorie mensen uitgesloten van aanspraken op woonvoorzieningen. In de praktijk hebben echter alle gemeenten onder de Wvg gekozen voor het aanbieden van deze vorm van woonvoorziening. Het in de Wvg-verordening geregelde bezoekbaar maken, was daarop een bovenwettelijke uitzondering, die in de Wmoverordening is gehandhaafd. Artikel 20 lid c Een andere bovenwettelijke uitzondering is het verstrekken van woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten, hetgeen limitatief is vastgelegd voor een aantal met naam genoemde voorzieningen. Dit is een uitzondering op de regel dat voorzieningen in hoofdzaak op het individu zijn gericht. Deze in de Wvg-verordening opgenomen bepaling is ook in de Wmoverordening gehandhaafd. Artikel 28 Sportrolstoelen waren onder de Wvg al een bovenwettelijke voorziening, die in de Drechtsteden verordening is gehandhaafd als voorziening. De sportrolstoel, een voormalige AAW-voorziening, werd onder de Wvg door alle gemeenten verstrekt op basis van de Wvg-verordening.

6 4. Het Besluit maatschappelijke ondersteuning Onder verantwoordelijkheid van de Bestuurscommissie Sociale dienst Drechtsteden is tevens een gelijkluidend concept Besluit maatschappelijke ondersteuning voorbereid. Het Besluit is een nadere uitwerking van de Verordening in vooral bedragen en eigen bijdragen voor de individuele Wmo-voorzieningen De eigen bijdrageregeling, landelijke regels De algemene regels voor de eigen bijdragen Wmo zijn vastgelegd in een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB}, het Besluit maatschappelijke ondersteuning, van 2 oktober De eigen bijdrage systematiek van AWBZ en Wvg zijn in het Besluit op elkaar afgestemd. Deze afstemming is bedoeld om een mogelijke stapeling van eigen bijdragen voor burgers te beperken. Het Besluit regelt dat er één bijdrageregeling voor zowel de AWBZ als de Wmo komt. De bijdrageregeling kent een anticumulatiebeding waardoor de totale eigen bijdrage niet boven het maximum volgens de regeling kan uitkomen. De eigen bijdrage voor de Wmo heeft daarbij voorrang boven die van de AWBZ. De gemeenten zijn niet verplicht een eigen bijdrage te heffen voor de Wmo-iv, maar de wet biedt de gemeenten wel de mogelijkheid daarvoor. De hoogte van eigen bijdragen wordt begrensd door de bepalingen in het Besluit. Het rijk wil namelijk niet dat gemeenten aan inkomenspolitiek (kunnen) gaan doen. In het Besluit is de opbouw van de eigen bijdrage beschreven en worden normbedragen genoemd. De gemeente moet de opbouw overnemen maar mag de eigen bijdrage verlagen. De nieuwe eigen bijdrageregeling Wmo betekent voor de burgers met hulp bij het huishouden én een laag inkomen een verbetering ten opzichte van de huidige AWBZ regeling. Burgers met een hoog inkomen gaan meer betalen Uitgangspunten eigen bijdrageregeling Drechtsteden De uitgangspunten voor de eigen bijdrageregeling in de Drechtsteden zijn al neergelegd in het Beleidskader Wmo Drechtsteden, n.l. in twee kaderuitspraken: Kaderuitspraak 12: We willen het huidige niveau van de voorzieningen handhaven. Het bieden van de goedkoopste en meest adequate ondersteuning, zoals nu ook al gebruikelijk bij de Wvg, is primair voor de gemeenten van de Drechtsteden. We willen de hoogte van de eigen bijdrage voor huishoudelijke verzorging handhaven op het huidige niveau. Kostenbeheersing i's echter nodig, we willen het niet primair zoeken in versobering van het voorzieningenniveau. Het beheersen van de kosten willen we realiseren door middel van het scherp inkopen en indien nodig het invoeren van een eigen bijdrageregeling of het stellen van inkomensgrenzen voor voorzieningen die nu onder de WVG vallen. Dit volgens het principe van "de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten". Ook wil/en we de uitvoeringsorganisatie zo efficiënt mogelijk vormgeven, dit volgens de uitgangspunten van het beperken van de administratieve lasten en de bureaucratie. Kaderuitspraak 14: In het verstrekken van individuele voorzieningen komt de eigen verantwoordelijkheid tot uiting in de omvang van het voorzieningenniveau en een eigen bijdrage. Beide kaderuitspraken gecombineerd betekenen in feite een eigen bijdrageregeling Wmo-iv waarbij: we een eigen bijdrage vragen voor huishoudelijke verzorging en hierbij het AWBZ-regime volgen; we vooralsnog geen eigen bijdrage vragen voor Wvg-voorzieningen;

7 Kaderuitspraak 14 is meer principieel van aard en komt overeen met het uitgangspunt van de eigen verantwoordelijkheid van burgers in de Wmo. Deze kaderuitspraak koppelt de eigen verantwoordelijkheid aan een eigen bijdrage, die in principe voor alle individuele voorzieningen gevraagd kan worden. Als enige uitzondering geldt dat voor rolstoelen geen eigen bijdrage gevraagd wordt. Een door de Tweede Kamer op 7 juli 2006 aangenomen motie sluit het heffen van een eigen bijdrage voor rolstoelen uit Voorstel eigen bijdrageregeling Drechtsteden 2007 We stellen voor de volgende eigen bijdrageregeling in het Besluit maatschappelijke ondersteuning 2007 van de zes Drechtsteden gemeenten op te nemen: alle cliënten met de voorziening hulp bij het huishouden betalen een eigen bijdrage, alle cliënten met een individuele Wvg-voorziening worden in 2007 vrijgesteld van een eigen bijdrage. Voor de eigen bijdrageregeling voor hulp bij het huishouden sluiten we aan bij de regels in de AWBZ. Voor de omvang van de eigen bedragen nemen we de systematiek over die in het landelijke Besluit (AMvB) gebruikt wordt. Dat we een eigen bijdrage vragen voor hulp bij het huishouden is logisch, om de Drechtsteden niet meteen met een miljoenentekort te laten starten. Op het budget voor hulp bij het huishouden dat overgeheveld wordt naar de gemeenten houdt het Rijk namelijk de inkomsten van de eigen bijdrage al af. De inkomsten uit de eigen bijdragen in 2005 voor de Drechtsteden bedroegen 3,5 miljoen. De burgers zijn nu al gewend om voor deze voorziening in de AWBZ ook een eigen bijdrage te betalen. Voor burgers met een laag inkomen is de nieuwe eigen bijdrageregeling in het landelijke Besluit gunstiger dan de huidige eigen bijdrage regeling in de AWBZ. Dit past bij ons uitgangspunt "de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten". Bovenstaande betekent dus voor burgers die hulp bij het huishouden en/of een Wvg voorziening hebben, dat er tot 1 juli 2007 bijna niets verandert: in principe wordt het huidige gemeentelijke Wvg-beleid en het huidige AWBZ-beleid voor huishoudelijke verzorging gewoon voortgezet door de Sociale Dienst Drechtsteden. Wat dus wel verandert voor de burgers die hulp bij het huishouden hebben, is dat de "eigen bijdrage regeling" van de AWBZ wijzigt per 1 januari Dit is dus niet een gevolg van de nieuwe Wmo-verordening of Drechtstedelijk beleid, maar een gevolg van de nieuwe wetgeving en het landelijke beleid. Vanaf 1 juli 2007 gelden de regels uit de nieuwe verordening en besluit, zoals deze begin volgend jaar worden vastgesteld. Deze nieuwe Wmo eigen bijdrage regeling betekent een financieel risico voor de gemeenten. We gaan er van uit dat er onder de doelgroep van de Wmo veel mensen zijn met een laag inkomen, in ieder geval veel met een inkomen lager dan De Wmo-regeling is aanzienlijk gunstiger voor de lagere inkomens, waardoor de gemeenten naar verwachting veel minder inkomsten uit de eigen bijdragen zullen gaan ontvangen. In de loop van 2007 zal een en ander duidelijk worden. We stellen voor om in 2007 voor de huidige individuele Wvg-voorzieningen in de Wmo géén eigen bijdragen aan de burgers in de Drechtsteden te vragen. Dit voorstel betekent voortzetting van het huidige beleid. De inkomsten en uitgaven voor de Wvg in de Drechtsteden zijn de laatste jaren redelijk in balans, wat niet meteen vraagt om kostenbeheersing. De Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning maakt het echter wel mogelijk om een eigen bijdrage voor de huidige individuele Wvg-voorzieningen te vragen. Op basis van dezelfde overwegingen als bij de eigen bijdrageregeling voor de Wmo-hv kan in 2008 het Besluit daarop worden aangepast.

8 4.4. Uitgangspunten financiële tegemoetkomingen en persoonsgebonden budgetten Financiële tegemoetkomingen huidige Wvg-voorzieningen In het Besluit worden ook de financiële tegemoetkomingen voor individuele voorzieningen vastgesteld. De Sociale dienst Drechtsteden heeft in het kader van de harmonisatie van beleid onderzoek gedaan naar de huidige tegemoetkomingen voor de individuele Wvg-voorzieningen in de zes gemeenten. In de praktijk blijkt er weinig tot geen verschil te bestaan tussen de vergoedingen die verstrekt worden in de zes gemeenten. De vergelijking tussen de vergoedingen in de Drechtsteden heeft geleid tot een harmonisatievoorstel met dezelfde bedragen voor voorzieningen in de zes gemeenten. De zes gemeenten hanteren in hun huidige Wvg-beleid bij het verstrekken van financiële tegemoetkomingen voor individuele Wvg-vervoersvoorzieningen inkomensgrenzen. Geen voorziening wordt toegekend als het inkomen hoger is dan 1,5 x het van toepassing zijnde bijstandsnorm (volgens Wet Werk en Bijstand.) De gemeente Sliedrecht hanteert overigens nu voor het Collectieve Vraagafhankelijke Vervoerssysteem (CVV) dat zij hebben ook de hiervoor genoemde inkomensgrens. In de andere 5 gemeenten gebeurt dit niet voor de DrechtHopper. Persoonsgebonden budgetten In het Besluit zijn regels rond verstrekking en verantwoording van persoonsgebonden budgetten, en voor zover mogelijk, de bedragen opgenomen. De persoonsgebonden budgetten voor individuele vervoers- en rolstoelvoorzieningen worden vastgesteld als tegenwaarde van de huurprijs, inclusief onderhoud en reparatie, van de betreffende voorziening. Bij woonvoorzieningen wordt als tegenwaarde de geaccepteerde offerte gebruikt. Het persoonsgebonden budget voor hulp bij het huishouden wordt vastgesteld op basis van een indicatie voor 'Hulp bij het huishouden 1' óf 'Hulp bij het huishouden 2'. Het onderscheid in hulp bij het huishouden 1 en 2 is overgenomen uit de AWBZ. De omvang van het persoonsgebonden budget wordt vastgesteld per klasse, zoals ook gebruikelijk in de AWBZ. De hoogte van de bedragen voor de persoonsgebonden budgetten zijn nog niet vastgesteld. Deze worden definitief vastgesteld naar aanleiding van de tarieven die op grond van de Europese aanbesteding voor hulp bij het huishouden tot stand komen Voorstel financiële tegemoetkomingen en persoonsgebonden budgetten We stellen met betrekking tot de financiële tegemoetkomingen en persoonsgebonden budgetten voor in het Besluit maatschappelijke ondersteuning 2007 van de zes Drechtsteden gemeenten: de bedragen over te nemen die op basis van het harmonisatieonderzoek Wvgvoorzieningen voorgesteld zijn. de persoonsgebonden budgetten voor individuele Wvg-voorzieningen vast te stellen op basis van de huidige systematiek, als tegenwaarde van de huurprijs óf offerte, de persoonsgebonden budgetten voor hulp bij het huishouden vast te stellen naar aanleiding van de tarieven die op grond van de Europese aanbesteding voor hulp bij het huishouden tot stand komen. Met dit voorstel nemen we in feite de huidige systematiek over die zowel in de Wvg als in de AWBZ praktijk is. Tegelijkertijd gaan we er van uit dat met de bedragen die nu in het Besluit opgenomen worden, we naar verwachting binnen de huidige budgetten blijven die voor de Sociale dienst Drechtsteden beschikbaar komen Monitor 2007 De Sociale dienst Drechtsteden dient inkomsten en uitgaven in 2007 voor de Wmo individuele voorzieningen per kwartaal te volgen en tijdig aan te geven of kostenbeheersing nodig is. Indien nodig zal dan alsnog op termijn ook een eigen bijdrageregeling voor Wvg-voorzieningen ingevoerd kunnen worden. Onze Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning

9 maakt het namelijk mogelijk om voor alle individuele Wmo-voorzieningen een eigen bijdrage te vragen. De monitor van inkomsten en uitgaven kan dus op termijn alsnog leiden tot een principiële discussie over een eigen bijdrageregeling voor alle individuele Wmo-voorzieningen en/of het hanteren van inkomensgrenzen voor toekenning van voorzieningen. Het jaar 2007 biedt de BC Sociale dienst Drechtsteden de ruimte om deze principiële discussie te voeren, waarbij de bovengenoemde kaderuitspraak 14 het uitgangspunt is. 5. Financiën De uitvoering van de Wmo-iv is per 1 januari 2007 opgedragen aan de Sociale dienst Drechtsteden. Voor de uitvoering van de Wmo-iv worden door de zes gemeenten middelen beschikbaar gesteld uit de algemene middelen voor maatschappelijke ondersteuning. Het betreft de voor de Wvg voorzieningen gereserveerde budgetten en de nieuwe budgetten uit de integratieuitkering voor de 'hulp bij het huishouden'. Hierbij wordt volstaan met te verwijzen naar de begroting 2007 van de Sociale dienst Drechtsteden. 6. Procedure De zes gemeenten hebben besloten om de Wmo voor een deel, n.l. prestatieveld 6, de individuele voorzieningen, gezamenlijk vorm en inhoud te geven. Op dit moment ligt in alle zes gemeenten het besluit voor om hun taken en bevoegdheden op het gebied van de Wmo individuele voorzieningen per 1 juli 2007 over te dragen aan het openbaar lichaam Drechtsteden. De taken en bevoegdheden van de Wvg worden al overgedragen per 1 januari Daarnaast is het de bedoeling dat de Sociale Dienst Drechtsteden in de periode van 1 januari tot 1 juli 2007, tevens het mandaat zal krijgen van de zes colleges om de huishoudelijke verzorging, in de Wmo 'hulp bij het huishouden' genoemd, voor en namens de hiervoor genoemde gemeenten uit te voeren. Het overdragen van de taken en bevoegdheden betekent dat de bevoegdheid voor het vaststellen van verordening en besluit, bij het openbaar lichaam Drechtsteden ligt. Concreet houdt dit in dat de verordening wordt vastgesteld door de Drechtraad en vervolgens het Besluit door de Bestuurscommissie Sociale Dienst Drechtsteden, die daartoe gemandanteerd zal worden door het Drechtstedenbestuur. Omdat het om een nieuwe wet gaat met nieuwe taken is het belangrijk dat de zes colleges van burgemeester en wethouders en de zes gemeenteraden met instemming kennis nemen van de concept verordening en het concept besluit, voordat hierover definitieve besluitvorming plaatsvindt door de bevoegde bestuursorganen binnen het openbaar lichaam Drechtsteden. In de hieronder geschetste procedure is hiermee rekening gehouden. De procedure ziet er als volgt uit: - 23 oktober t/m 27 oktober: - Colleges stellen concept verordening en besluit vast en geven deze vrij voor inspraak oktober t/m 8 december: - Inspraakperiode. - Gemeenteraad(scommissie) bespreekt oriënterend concept verordening en besluit, en maakt wensen en bedenkingen schriftelijk kenbaar aan de Sociale Dienst Drechtsteden - 11 december t/m 1 5 december: - de Sociale Dienst Drechtsteden i.o. verzamelt reacties, bereidt antwoord voor en past indien nodig verordening en besluit aan.

10 - 18 december - 31 december: - Bestuurscommissie Sociale Dienst Drechtsteden stelt definitieve ontwerp-tekst verordening en besluit vast. - 1 januari t/m februari 2007: - Colleges en gemeenteraden nemen met instemming kennis van de ontwerp-tekst van de verordening en besluit - 21 maart 2007: - Drechtraad stelt verordening definitief vast. - april 2007: - Bestuurscommissie Sociale Dienst Drechtsteden stelt besluit definitief vast. Tot slot een vriendelijk verzoek om alle reacties en opmerkingen uit één gemeente, inclusief die van de gemeenteraad(scommissie), te bundelen en voor verwerking door te leiden naar de Sociale Dienst Drechtsteden 10

11 Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht. (Concept 16 oktober 2006) Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen In deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning; b. Compensatiebeginsel: de algemene verplichting aan het gemeentebestuur om personen met aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek door het treffen van voorzieningen een gelijkwaardige uitgangspositie te verschaffen zodat zij zelfredzaam zijn en in staat tot maatschappelijke participatie; c. Beperkingen: moeilijkheden die een persoon heeft met het uitvoeren van activiteiten; d. Persoon met beperkingen: een persoon die ten gevolge van ziekte of gebrek, inclusief chronische psychische en psychosociale problemen, aantoonbare beperkingen ondervindt bij het uitvoeren van activiteiten op het gebied van het voeren van het huishouden, bij het normale gebruik van de woning; bij het verplaatsen in en om de woning, bij het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel en bij het ontmoeten van medemensen en het op basis daarvan aangaan van sociale verbanden; e. Mantelzorger: een persoon, die mantelzorg verleent als bedoeld in artikel 1, lid 1, onder b. van de wet.; f. Zelfredzaamheid: het lichamelijk, verstandelijk, geestelijk of financiële vermogen om voorzieningen te treffen die deelname aan het normale maatschappelijke verkeer mogelijk maken; g. Maatschappelijke participatie: normale deelname aan het maatschappelijke verkeer, te weten het voeren van een huishouden, het normale gebruik van de woning; het zich in en om de woning verplaatsen; het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoersystemen; het ontmoeten van andere mensen en het aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven; h. Algemene voorziening: een voorziening die wordt geleverd op basis van directe beschikbaarheid, een beperkte toegangsbeoordeling en die een snelle, regelarme en adequate oplossing biedt voor de beperkingen die een persoon ondervindt; i. Individuele voorziening: een voorziening die individueel wordt aangeboden indien een algemene voorziening geen adequate oplossing biedt; j. Eigen bijdrage of eigen aandeel in de kosten: een door het college van burgemeester en wethouders vast te stellen bijdrage, die bij respectievelijk de verstrekking van een voorziening in natura, persoonsgebonden budget (een eigen bijdrage) of een een financiële tegemoetkoming (een eigen aandeel) betaald moet worden en waarop de regels van het Besluit maatschappelijke ondersteuning van toepassing zijn; Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 1 van 14

12 k. Voorziening in natura: een voorziening die in eigendom, in bruikleen, in huur of in de vorm van persoonlijke dienstverlening wordt verstrekt; I. Persoonsgebonden budget: een geldbedrag waarmee de aanvrager een of meer aan hem te verlenen voorzieningen kan verwerven en waarop de in deze verordening en het Besluit maatschappelijke ondersteuning te stellen regels van toepassing zijn; m. Financiële tegemoetkoming: een tegemoetkoming in de kosten van een voorziening welke kan worden afgestemd op het inkomen van de aanvrager; n. Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiksdan wel bestedingspatroon van een persoon als de aanvrager behorend; o. Meerkosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening, voorzover dit deel van de kosten uitgaat boven voor die persoon als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten van een dergelijke voorziening; p. Besparingsbijdrage: een door de aanvrager te betalen bijdrage, gelijk aan het bedrag dat ten gevolge van de verstrekking van een voorziening door de aanvrager wordt bespaard omdat deze verstrekte voorziening een algemeen gebruikelijke voorziening vervangt of kan vervangen; q. Huisgenoot: iedere meerderjarige met wie de aanvrager duurzaam gemeenschappelijk een woning bewoont; r. Budgethouder: een persoon aan wie ingevolge deze verordening een persoonsgebonden budget is toegekend en die aan het college verantwoording over de besteding van het persoonsgebonden budget verschuldigd is. Artikel 2 Beperkingen 1. Een voorziening kan slechts worden toegekend voorzover: a. deze langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op het gebied van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel en bij het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan sociale verbanden aangaan op te heffen of te verminderen; een uitzondering op de regel dat de aangevraagde voorziening langdurig noodzakelijk moet zijn, wordt gevormd door situaties waarin voor een afzienbare periode hulp bij het huishouden nodig is, bijvoorbeeld bij ontslag uit het ziekenhuis na een opname of bij een ontregeld huishouden. b. deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt; c. deze in overwegende mate op het individu is gericht. 2. Geen voorziening wordt toegekend: a. indien de voorziening voor een persoon als de aanvrager algemeen gebruikelijk is; b. indien de aanvrager niet woonachtig is in de gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l- Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 2 van 14

13 c. voor zover de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen; d. voor zover de aangevraagde voorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw; e. voor zover er aan de zijde van de aanvrager geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan het optreden van de beperkingen waarvoor de voorziening wordt aangevraagd; f. voorzover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de aanvrager voorafgaand aan het moment van beschikken heeft gemaakt; g. indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze, danwei krachtens de aan deze verordening voorafgaande Verordening voorzieningen gehandicapten is verstrekt en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de aanvrager zijn toe te rekenen. Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 3 van 14

14 Hoofdstuk 2. Vorm van te verstrekken individuele voorzieningen. Artikel 3. Keuzevrijheid. Een individuele voorziening kan verstrekt worden in natura, als financiële tegemoetkoming en als persoonsgebonden budget. Het college stelt vast in welke situaties de bij wet verplichte keuze tussen een voorziening in natura en een persoonsgebonden budget niet wordt geboden aan de hand van de in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht neergelegde criteria. Artikel 4. Voorziening in natura Indien een voorziening in natura wordt verstrekt is de bruikleenovereenkomst, huurovereenkomst of dienstverleningsovereenkomst tussen de leverancier en de aanvrager van toepassing. Artikel 5. FJnanciëlejtegemoetkoming. Bij verstrekking van een financiële tegemoetkoming worden de toepasselijke voorwaarden zoals genoemd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l- Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht in de beschikking opgenomen. Artikel 6. Persoonsgebonden budget. 1. Op het persoonsgebonden budget zoals genoemd in artikel 6 van de wet, zijn de volgende voorwaarden van toepassing: a. een persoonsgebonden budget wordt alleen verstekt ten aanzien van individuele voorzieningen; b. de omvang van het persoonsgebonden budget is de tegenwaarde van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate te verstrekken voorziening in natura, indien nodig aangevuld met een vergoeding voor instandhoudingskosten, zoals vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht ; c. de wijze waarop het persoonsgebonden budget wordt vastgesteld wordt door het college vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H- l-ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht_; d. op het persoonsgebonden budget is de Overeenkomst persoonsgebonden budget gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht van toepassing. 2. De toekenning van het te verstrekken persoonsgebonden budget, de omvang en de looptijd ervan worden bij beschikking vastgesteld, 3. Bij de beschikking wordt een program van eisen verstrekt waarin aangegeven is aan welke vereisten de met het persoonsgebonden budget te verwerven voorziening dient te voldoen. 4. Na verzending van de beschikking wordt het persoonsgebonden budget ter beschikking gesteld door storting op de rekening van de aanvrager. Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 4 van 14

15 5. Het college gaat steekproefsgewijs na of het verstrekte persoonsgebonden budget besteed is aan het doel waarvoor het verstrekt is. De budgethouder is verplicht de daarvoor noodzakelijke stukken, op verzoek van het college per omgaande te verstrekken. 6. Na ontvangst van de in het vorige lid bedoelde bescheiden wordt door het college beoordeeld of er aanleiding bestaat het persoonsgebonden budget geheel of ten dele terug te vorderen of te verrekenen. Artikel 7_. E gen bijdragen en eigen aandeel. Bij het verstrekken van individuele voorzieningen op grond van de wet is de aanvrager een eigen bijdrage verschuldigd of wordt de financiële tegemoetkoming afgestemd op het inkomen. Het college legt in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Alblasserdam, Dordrecht, H- l-ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht de omvang van de eigen bijdrage en het eigen aandeel vast. Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 5 van 14

16 Hoofdstuk 3. Hulp bij het huishouden. Artikel 8. Vormen van hulp bij het huishouden. De door het college, ter compensatie van beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek bij het voeren van een huishouden, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een algemene voorziening waaronder algemene hulp bij het huishouden; b. hulp bij het huishouden in natura; c. een persoonsgebonden budget te besteden aan hulp bij het huishouden. Artikel 9 Primaat van de algemene hulp bij het huishouden. 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g. onderdeel 4, 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 8 onder a. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek of b. problemen bij het uitvoeren van de mantelzorg het zelf uitvoeren van een of meer huishoudelijke taken onmogelijk maken en de algemene hulp bij het huishouden dit snel en adequaat kan oplossen. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 4, 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 8 onder b. en c. vermelde voorzieningen in aanmerking worden gebracht als a. de in artikel 8 onder a. genoemde voorziening een onvoldoende oplossing biedt of b. niet beschikbaar is. Artikel 10. Gebruikelijke zorg. In afwijking van het gestelde in artikel 9 komt een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g., onderdeel 4, 5 en 6 van de wet niet in aanmerking voor hulp bij het huishouden als tot de leefeenheid waar deze persoon deel van uitmaakt een of meer huisgenoten behoren die wel in staat zijn het huishoudelijk werk te verrichten. Artikel 11. Omvang van de hulp bij het huishouden. De omvang van de voorziening huishoudelijke verzorging wordt uitgedrukt in klassen, waarbij de volgende klassen met de daarbij behorende uren kunnen worden toegekend: Klasse 1, O tot en met 1,9 uur per week; Klasse 2, 2 tot en met 3,9 uur per week; Klasse 3, 4 tot en met 6,9 uur per week; Klasse 4, 7 tot en met 9,9 uur per week; Klasse 5, 10 tot en met 12,9 uur per week; Klasse 6, 1 3 tot en met 1 5,9 uur per week. Artikel 12. Omvang van het persoonsgebonden budget. De bedragen die per klasse in de vorm van een persoonsgebonden budget worden verstrekt, worden jaarlijks door het college vastgesteld en vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-!-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 6 van 14

17 Hoofdstuk 4. Woonvoorzieningen. Artikel 1 3 Vormen van woonvoorzieningen. De door het college, ter compensatie van beperkingen bij het voeren van een huishouden, te verstrekken woonvoorziening kan bestaan uit: a. een algemene woonvoorziening; b. een woonvoorziening in natura; c. een persoonsgebonden budget te besteden aan een woonvoorziening; d. een financiële tegemoetkoming in de kosten van een woonvoorziening. Artikel 14 Primaat algemene woonvoorzieningen en recht op individuele woonvoorzieningen. 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 13, onder a. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek een aanpassing aan de woning noodzakelijk maken en de algemene woonvoorziening dit snel en adequaat kan oplossen. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 13, onder b. c. en d. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien de in het vorige lid genoemde oplossing niet aanwezig is of niet tot een snelle en adequate oplossing leidt. Artikel 1 5 Soorten individuele woonvoorzieningen. De in artikel 13 onder b., c. en d. genoemde voorzieningen kunnen bestaan uit: a. een tegemoetkoming in de verhuis- en herinrichtingskosten; b. een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening; c. een niet bouwkundige of niet woontechnische woonvoorziening; d. een uitraasruimte. Artikel 16 Primaat van de verhuizing. 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als bedoeld in artikel 15 onder a. in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het normale gebruik van de woning belemmeren. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als bedoeld in artikel 15 onder b. en c. in aanmerking worden gebracht wanneer de in het eerste lid genoemde voorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening is. 3. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als bedoeld in artikel 15, onder d. in aanmerking worden gebracht wanneer sprake is van een op basis van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek aanwezige gedragsstoornis met ernstig ontremd gedrag tot gevolg waarbij alleen het zich kunnen afzonderen kan leiden tot een situatie waarin deze persoon tot rust kan komen. Artikel 17 Primaat van de losse woonunit. Indien een bouwkundige woonvoorziening bestaat uit een aanbouw aan of een aanzienlijke verbouwing van een woning die niet het eigendom is van een verhuurder, die bereid is de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 7 van 14

18 aangepaste woning blijvend ter beschikking te stellen van personen die op basis van aantoonbare beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek behoefte hebben aan een dergelijke woning, zal het college een herplaatsbare losse woonunit verstrekken indien daartegen geen bezwaren van overwegende aard bestaan. Artikel 18 Uitsluitingen. De bepalingen van dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op het treffen van voorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen, kamerverhuur en specifiek op gehandicapten en ouderen gerichte woongebouwen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten of voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meegenomen kunnen worden. Artikel 19 Hoofdverblijf. 1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend indien de aanvrager zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan de voorziening wordt getroffen. 2. In afwijking van het gestelde in het eerste lid kan een woonvoorziening getroffen worden voor het bezoekbaar maken van één woonruimte indien de aanvrager zijn hoofdverblijf heeft in een AWBZ-instelling. 3. De aanvraag voor het bezoekbaar maken wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat. 4. De woonvoorziening betreft slechts het bezoekbaar maken van de in het tweede lid bedoelde woonruimte met een door het college in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente vast te leggen maximumbedrag. 5. Onder bezoekbaar maken wordt uitsluitend verstaan dat de aanvrager de woonruimte, de woonkamer en een toiletvoorziening kan bereiken en gebruiken. 6. Indien een gehandicapt kind in het weekeinde en of de gebruikelijke schoolvakanties thuis wordt opgevangen, kunnen tevens de slaapverdieping en de natte cel bezoekbaar en bruikbaar worden gemaakt. Artikel 20 Beperkingen. De aanvraag voor een woonvoorziening als bedoeld in dit hoofdstuk wordt geweigerd indien: a. de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning ten gevolg van ziekte of gebrek geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was; b. de aanvrager niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor tevoren schriftetijk toestemming is verleend door het college; c. deze betrekking heeft op voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten anders dan automatische deuropeners, hellingbanen en extra trapleuningen; d. de woonvoorziening aangevraagd wordt op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie te voorzien was dat deze voorziening noodzakelijk zou zijn en er geen sprake is van een onverwacht optredende noodzaak; e. De aanvrager voor het eerst zelfstandig gaat wonen, verhuisd is vanuit of naar een woonruime die niet geschikt is het gehele jaar door bewoond te worden, verhuisd is naar Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 8 van 14

19 een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verstrekken van zorg, of er in de verlaten woonruimte geen problemen met het normale gebruik van de woning zijn ondervonden. Artikel 21 Terugbetaling bij verkoop. De eigenaar-bewoner, die krachtens deze verordening een woonvoorziening heeft ontvangen die leidt tot waardestijging van de woning, dient bij verkoop van deze woning binnen een periode van 10 jaar na gereedmelding van de voorziening, deze verkoop van de woning onverwijld aan het college te melden. De meerwaarde van de woning dient volgens het in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeenten Alblasserdam, Dordrecht, H-l-Ambacht, Papendrecht, Sliedrecht, Zwijndrecht door het college vastgelegde afschrijvingsschema te worden terugbetaald. Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente... Pagina 9 van 14