Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2013

Transcriptie

1 CVDR Officiële uitgave van Hilversum. Nr. CVDR291829_1 20 februari 2018 Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2013 RAADSBESLUIT De raad van de gemeente Hilversum, Gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders d.d. 22 mei 2012; BESLUIT: Vast te stellen: 1. De navolgende Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2013 vast te stellen 2. de Voorzieningenverordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2006 in te trekken met ingang van de dag waarop de onder 1 genoemde verordening in werking treedt. Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2013 Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1. Begripsbepalingen In deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Aanvrager: de persoon voor wie de voorziening is bedoeld; b. Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiks- dan wel bestedingspatroon van een persoon als de aanvrager behorend; c. Algemene voorziening: een voorziening die wordt geleverd op basis van directe beschikbaarheid, een beperkte toegangsbeoordeling en die een snelle, regelarme en adequate oplossing biedt voor de beperkingen die een persoon ondervindt; d. Beperkingen: moeilijkheden die een persoon heeft met het uitvoeren van activiteiten; e. Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum: de door het college vast te stellen regels ter uitwerking van het in deze verordening gestelde; f. Budgethouder: een persoon aan wie ingevolge deze verordening een persoonsgebonden budget is toegekend en die aan het college verantwoording over de besteding van het persoonsgebonden budget verschuldigd is; g. College: college van burgemeester en wethouders van de gemeente Hilversum; h. Compensatieplicht: de algemene verplichting van het college om personen met beperkingen door het treffen van voorzieningen een zodanige uitgangspositie te verschaffen dat zij in aanvaardbare mate zelfredzaam zijn en in staat tot maatschappelijke participatie; i. Eigen aandeel: een door het college vast te stellen eigen aandeel in de kosten, dat bij de verstrekking van een financiële tegemoetkoming voor rekening van de aanvrager komt; j. Eigen bijdrage: een door het college vast te stellen bijdrage, die bij de verstrekking van een voorziening in natura en/of een persoonsgebonden budget voor rekening van de aanvrager komt; k. Financiële tegemoetkoming: een tegemoetkoming in de kosten van een voorziening; l. Gemeenschappelijke ruimte: gedeelte van een woongebouw, niet behorende tot de onderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de aanvrager vanaf de toegang van het woongebouw te bereiken dan wel waarvan de aanvrager anderszins gebruik kan maken; m. Hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de aanvrager zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft of zal hebben en op welk adres de aanvrager in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat of zal staan, dan wel het feitelijk woonadres indien de aanvrager met een briefadres in de gemeentelijke basisadministratie ingeschreven staat of zal staan. n. Huisgenoot: iedere meerderjarige met wie de aanvrager duurzaam gemeenschappelijk een woning bewoont; o. Individuele voorziening: een voorziening die individueel wordt aangeboden indien een algemene voorziening geen adequate oplossing biedt of niet aanwezig is; p. Inkomen: het netto inkomen van de aanvrager indien de aanvrager geen echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, tweede tot en met zevende lid van de wet, het gezamenlijk netto inkomen van de ouders of pleegouders van de aanvrager indien de aanvrager jonger is dan 18 jaar en geen echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, tweede tot en met zevende lid van de wet, het gezamenlijk netto-inkomen van de aanvrager en zijn echtgenoot indien de belanghebbende een echtgenoot heeft in de zin van artikel 1, tweede tot en met zevende lid van de wet; 1

2 q. Maatschappelijke participatie: normale deelname aan het maatschappelijke verkeer, te weten het voeren van een huishouden, het normale gebruik van de woning; het zich in en om de woning verplaatsen; het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoersystemen; het ontmoeten van andere mensen en het aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven; r. Mantelzorger: een persoon, die mantelzorg verleent als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder b van de wet; s. Meerkosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening, voor zover dit deel van de kosten uitgaat boven voor die persoon als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten van een dergelijke voorziening; t. Netto inkomen: het inkomen als bedoeld in artikel 32, eerste lid, juncto artikel 31, tweede lid van de Wet werk en bijstand; u. Persoon met beperkingen: een persoon die ten gevolge van ziekte of gebrek, inclusief chronische psychische en psychosociale problemen, aantoonbare beperkingen ondervindt bij de maatschappelijke participatie; v. Persoonsgebonden budget: een geldbedrag waarmee de aanvrager een of meer aan hem te verlenen voorzieningen kan verwerven en waarop de in deze verordening en het besluit maatschappelijke ondersteuning te stellen regels van toepassing zijn; w. Sociaal minimum: de van toepassing zijnde normen, genoemd in paragraaf 3.2 van de Wet werk en bijstand, omgerekend tot een bedrag per kalenderjaar, waarbij deze normen voor een aanvrager 21 jaar of ouder doch jonger dan 65 jaar die een alleenstaande of een alleenstaande ouder is, en die niet in een inrichting verblijft, eerst zijn verhoogd met de toeslag, genoemd in artikel 25, tweede lid van de Wet werk en bijstand, en de normen van een alleenstaande of gehuwde, die in een inrichting verblijft, eerst zijn verhoogd met de bedragen, genoemd in artikel 23, tweede lid van de Wet werk en bijstand; x. Voorziening in natura: een voorziening die in eigendom, in bruikleen, in huur of in de vorm van persoonlijke dienstverlening wordt verstrekt; y. Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning; z. Zelfredzaamheid: het lichamelijk, verstandelijk of geestelijk vermogen van personen om zelf voorzieningen te treffen die maatschappelijke participatie mogelijk maken. Artikel 2. Toekennings- en weigeringsgronden 1. Een individuele voorziening kan slechts worden toegekend voor zover: a. deze langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op het gebied van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoer- middel en bij het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan sociale verbanden aangaan op te heffen of zoveel mogelijk te verminderen; b. deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt; c. deze in overwegende mate op het individu is gericht. 2. Geen voorziening wordt toegekend: a. indien de voorziening voor een persoon als de aanvrager algemeen gebruikelijk is; b. indien de aanvrager niet woonachtig is in de gemeente Hilversum; c. voor zover er aan de zijde van de aanvrager geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan het optreden van de beperkingen waarvoor de voorziening wordt aangevraagd; d. voor zover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de aanvrager voorafgaand aan het moment van beschikken heeft gemaakt, tenzij daarvoor tevoren schriftelijk toestemming is verleend door het college; e. indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze, dan wel krachtens de aan deze verordening voorafgaande Verordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum is verstrekt en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de aanvrager zijn toe te rekenen; f. voor zover de aangevraagde voorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw; g. indien een voorziening niet noodzakelijk is vanwege redelijkerwijs van de aanvrager zelf of van anderen in diens omgeving, zoals familieleden of huisgenoten, te vergen medewerking aan een oplossing voor het zich voordoende probleem. 2

3 3. Geen woonvoorziening wordt toegekend: a. indien de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning ten gevolge van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen geen aanleiding bestond en er geen andere belangrijke reden aanwezig was; b. indien de aanvrager niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor tevoren schriftelijk toestemming is verleend door het college; c. indien deze betrekking heeft op woonvoorzieningen in gemeenschappelijke ruimten van wooncomplexen; d. indien de woonvoorziening aangevraagd wordt op een moment dat op basis van leeftijd, gezinssituatie of woonsituatie te voorzien was dat deze voorziening noodzakelijk zou zijn en er geen sprake is van een onverwacht optredende noodzaak; e. indien de aanvrager voor het eerst zelfstandig gaat wonen, verhuisd is vanuit of naar een woonruimte die niet geschikt is het gehele jaar door bewoond te worden, verhuisd is naar of woont in een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verstrekken van zorg, of er in de verlaten woonruimte geen problemen met het normale gebruik van de woning zijn ondervonden; f. indien er geen rechtstreeks oorzakelijk verband bestaat tussen de ondervonden beperkingen en één of meer bouwkundige of woontechnische kenmerken van de door de aanvrager bewoonde woning; g. indien de beperkingen niet in de woning zelf, waaronder ook de toegankelijkheid van de woning moet worden begrepen, worden ondervonden; h. voor zover de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen. 4. Geen vervoersvoorziening wordt toegekend voor vervoer van en naar de arbeidsplaats, vervoer van en naar een onderwijsinstelling of vervoer van medische aard indien recht op een tegemoetkoming in de kosten bestaat of indien anderszins een tegemoetkoming in de kosten wordt verstrekt Hoofdstuk 2 Vorm van te verstrekken individuele voorzieningen Hoofdstuk 2 Vorm van te verstrekken individuele voorzieningen Artikel 3. Keuzevrijheid 1. Een individuele voorziening kan verstrekt worden in natura, als financiële tegemoetkoming en als persoonsgebonden budget. 2. De bij wet verplichte keuze tussen een voorziening in natura en een persoonsgebonden budget wordt niet geboden indien: a. er een ernstig vermoeden bestaat dat de aanvrager problemen zal hebben bij het omgaan met het persoonsgebonden budget; b. de voorzienbare duur van de noodzakelijkheid van de voorziening korter is dan de normale afschrijvingstermijn van de geïndiceerde voorziening; c. er sprake is van bezwaren van overwegende aard. Artikel 4. Voorziening in natura Indien een voorziening in natura wordt verstrekt is de bruikleenovereenkomst, huurovereenkomst of dienstverleningsovereenkomst gemeente Hilversum van toepassing. Artikel 5. Financiële tegemoetkoming 1. Bij verstrekking van een financiële tegemoetkoming worden de toepasselijke voorwaarden als genoemd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum in de beschikking opgenomen. 2. Het college stelt de hoogte van de financiële tegemoetkoming voor een voorziening vast overeenkomstig het bepaalde in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum. Artikel 6. Persoonsgebonden budget 1. Op het persoonsgebonden budget zoals genoemd in artikel 6 van de wet, zijn de volgende voorwaarden van toepassing: a. een persoonsgebonden budget wordt alleen verstrekt ten aanzien van individuele voorzieningen; b. de omvang van het persoonsgebonden budget is de tegenwaarde van de in de betreffende situatie goedkoopst adequate te verstrekken voorziening in natura, indien nodig aangevuld met een bedrag 3

4 voor instandhoudingskosten, zoals is bepaald in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum. 2. De toekenning van het te verstrekken persoonsgebonden budget, de omvang en de looptijd ervan worden bij beschikking vastgesteld. Bij de beschikking wordt een program van eisen verstrekt waarin aangegeven is aan welke vereisten de met het persoonsgebonden budget te verwerven voorziening dient te voldoen. 3. Na verzending van de beschikking wordt het persoonsgebonden budget ter beschikking gesteld door storting op de rekening van de aanvrager, diens wettelijk vertegenwoordiger of, indien hiervoor door een van beiden een machtiging is afgegeven, op de rekening van een derde. 4. Na aanschaf van de voorziening waarvoor het persoonsgebonden budget verstrekt is, dan wel na afloop van een deel van de periode waarop het persoonsgebonden budget van toepassing is, wordt over de besteding hiervan aan het college, volgens de voorschriften zoals vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum, verantwoording afgelegd. 5. Na ontvangst van de bescheiden wordt door het college beoordeeld of er aanleiding bestaat het persoonsgebonden budget geheel of ten dele terug te vorderen of te verrekenen. Artikel 7. Eigen bijdrage en eigen aandeel 1. Bij het verstrekken van individuele voorzieningen op grond van de wet is de aanvrager een eigen bijdrage verschuldigd of wordt de financiële tegemoetkoming afgestemd op het inkomen. 2. De omvang van de verschuldigde eigen bijdrage als bedoeld in het eerste lid wordt vastgesteld op de maximale inkomensafhankelijke eigen bijdrage binnen de kaders van artikel 4.1, eerste lid en artikel 4.2 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning, zoals gepubliceerd in het Staatsblad. 3. De omvang van de verschuldigde eigen bijdrage voor voorzieningen als bedoel in artikel 8 onder c. en e. van deze verordening wordt gelijk gesteld aan de omvang van de eigen bijdrage voor voorzieningen als bedoeld in artikel 8 onder b. en d. van deze verordening. 4. De omvang van het eigen aandeel in de kosten bij de toekenning van een financiële tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid wordt vastgesteld op het maximale inkomensafhankelijke eigen aandeel binnen de kaders van artikel 4.1, eerste lid en 4.2 van het Besluit maatschappelijke ondersteuning, zoals gepubliceerd in het Staatsblad. 5. Indien een voorziening bestaat uit een roerende zaak die in eigendom wordt verstrekt of uit een bouwkundige of woontechnische aanpassing van een woning die eigendom is van de aanvrager, wordt gedurende een periode van maximaal 39 maal vier weken een eigen bijdrage in rekening gebracht dan wel bij de vaststelling van de hoogte van een financiële tegemoetkoming gedurende die periode een met toepassing van het in lid 3 vastgesteld bedrag in mindering gebracht. 6. In afwijking van het eerste lid is geen eigen aandeel verschuldigd voor voorzieningen als bedoeld in artikel 15 onder a., b. en f., artikel 21 onder e en artikel 26 van deze verordening. Hoofdstuk 3 Het voeren van een huishouden Artikel 8. Vormen van hulp bij het huishouden De door het college, ter compensatie van beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen bij het voeren van een huishouden, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een algemene voorzieningen waaronder algemene hulp bij het huishouden; b. hulp bij het huishouden in natura; c. persoonlijke assistentie regie in natura; d. een persoonsgebonden budget te besteden aan hulp bij het huishouden; e. een persoonsgebonden budget te besteden aan persoonlijke assistentie regie. Artikel 9. Primaat van de algemene hulp bij het huishouden 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 4, 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 8, onder a vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, of b. problemen bij het uitvoeren van de mantelzorg met zelf uitvoeren van een of meer huishoudelijke activiteiten onmogelijk maken en de algemene hulp bij het huishouden dit snel en adequaat kan oplossen. 4

5 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 4, 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 8, onder b en d vermelde voorzieningen in aanmerking worden gebracht indien a. de in het eerste lid genoemde voorziening een onvoldoende oplossing biedt of b. niet beschikbaar is. 3.Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 4, 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 8, onder c en e vermelde voorzieningen in aanmerking worden gebracht indien a. de in het eerste lid en het tweede lid genoemde voorzieningen onvoldoende oplossing bieden of b. niet beschikbaar zijn. 4.In afwijking van het gestelde in artikel 2, eerste lid, onder a is voor de verlening van hulp bij het huishouden in verband met revalidatie geen langdurige noodzaak vereist. Artikel 10. Gebruikelijke zorg In afwijking van het gestelde in artikel 9 komt een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 4, 5 en 6 van de wet niet in aanmerking voor de in artikel 8 vermelde voorzieningen als tot de leefeenheid waar deze persoon deel van uitmaakt een of meer meerderjarige huisgenoten behoren die in staat zijn het huishoudelijk werk te verrichten. Artikel 10A. Uitsluitingen De bepalingen in dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op hulp bij het huishouden in hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, hobbyruimten, recreatiewoningen, kamerverhuur en specifiek op gehandicapten,en ouderen gerichte woongebouwen voor wat betreft hulp bij het huishouden in gemeenschappelijke ruimten. Artikel 11. Omvang hulp bij het huishouden De omvang van de voorziening hulp bij het huishouden wordt uitgedrukt in klassen, waarbij de volgende klassen met de daarbij behorende uren kunnen worden toegekend: KLASSE Klasse 1 Klasse 2 Klasse 3 Klasse 4 Klasse 5 Klasse 6 UREN HULP BIJ HET HUISHOUDEN 0 tot en met 1,9 uur per week 2 tot en met 3,9 uur per week 4 tot en met 6,9 uur per week 7 tot en met 9,9 uur per week 10 tot en met 12,9 uur per week 13 tot en met 15,9 uur per week Artikel 11A. Omvang persoonlijke assistentie regie De omvang van de voorziening persoonlijke assistentie regie wordt uitgedrukt in klassen, waarbij de volgende klassen met de daarbij behorende uren kunnen worden toegekend: KLASSE Klasse 1 Klasse 2 Klasse 3 Klasse 4 Klasse 5 Klasse 6 UREN PERSOONLIJKE ASSISTENTIE REGIE 0 tot en met 1,9 uur per week 2 tot en met 3,9 uur per week 4 tot en met 6,9 uur per week 7 tot en met 9,9 uur per week 10 tot en met 12,9 uur per week 13 tot en met 15,9 uur per week Artikel 12. Omvang van het persoonsgebonden budget De bedragen die in de vorm van een persoonsgebonden budget worden verstrekt, worden jaarlijks door het college vastgesteld en vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum. Hoofdstuk 4 Woonvoorzieningen Artikel 13. Vormen van individuele woonvoorzieningen De door het college, ter compensatie van beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen bij het normale gebruik van een woning, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: 5

6 a. een algemene woonvoorziening; b. een woonvoorziening in natura; c. een persoonsgebonden budget te besteden aan een woonvoorziening; d. een financiële tegemoetkoming in de kosten van een woonvoorziening. Artikel 14. Primaat van algemene woonvoorziening en recht op individuele woonvoorzieningen 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 13, onder a genoemde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen een aanpassing aan de woning noodzakelijk maken en de algemene woonvoorziening dit snel en adequaat kan oplossen. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 13, onder b, c en d genoemde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen een aanpassing noodzakelijk maken en de in het vorige lid genoemde oplossing niet aanwezig is of niet tot een snelle en adequate oplossing leidt. Artikel 15. Soorten individuele woonvoorzieningen De in artikel 13 genoemde voorzieningen kunnen bestaan uit: a. een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en herinrichtingskosten; b. een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting of dubbele woonlasten; c. een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening; d. een niet-bouwkundige of niet-woontechnische woonvoorziening; e. een uitraasruimte; f. inspectie/keuring, onderhoud en reparatie van een woonvoorziening. Artikel 16. Primaat van de verhuizing 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als genoemd in artikel 15, onder a en b in aanmerking worden gebracht wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen het normale gebruik van de woning belemmeren. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als genoemd in artikel 15, onder c en d in aanmerking worden gebracht wanneer de in het eerste lid genoemde voorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening is. 3. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor een voorziening als genoemd in artikel 15, onder e in aanmerking worden gebracht wanneer sprake is van een op basis van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen aanwezige gedragsstoornis met ernstig ontremd gedrag tot gevolg waarbij alleen het zich kunnen afzonderen kan leiden tot een situatie waarin deze persoon tot rust kan komen en wanneer de in het eerste lid genoemde voorziening niet mogelijk is of niet de goedkoopst adequate voorziening is. Artikel 17. Primaat van de losse woonunit Indien een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening of een uitraasruimte bestaat uit een aanbouw aan of een aanzienlijke verbouwing van een woning, kan het college een herplaatsbare losse woonunit verstrekken indien daartegen geen bezwaren van overwegende aard bestaan. Artikel 18. Uitsluitingen De bepalingen in dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op het treffen van voorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, kloosters, tweede woningen, vakantiewoningen, hobbyruimten, recreatiewoningen, kamerverhuur en wooncomplexen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten of voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie zonder noemenswaardige meerkosten meergenomen kunnen worden. Artikel 19. Hoofdverblijf 1. Een woonvoorziening wordt slechts verleend indien de aanvrager zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan of waarin de voorziening wordt getroffen. 2. In afwijking van het gestelde in het eerste lid kan een woonvoorziening getroffen worden voor het bezoekbaar maken van één woonruimte indien de aanvrager zijn hoofdverblijf heeft in een- AWBZ-instelling. 6

7 3. De aanvraag voor de in het tweede lid bedoelde woonvoorziening dient te worden ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat. 4. De woonvoorziening betreft slechts het bezoekbaar maken van de in het tweede lid bedoelde woonruimte tot een maximum bedrag vastgelegd in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum. 5. Onder bezoekbaar maken wordt uitsluitend verstaan dat de aanvrager de woonruimte, de woonkamer en een toilet kan bereiken. Artikel 20. Terugbetaling bij verkoop De eigenaar-bewoner die krachtens deze verordening een woonvoorziening heeft ontvangen, die leidt tot waardestijging van de woning, dient bij verkoop van deze woning binnen een periode van 20 jaar na gereedmelding van de voorziening, deze verkoop van de woning onverwijld aan het college te melden. De meerwaarde van de woning dient volgens het in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum door het college vastgelegde afschrijvingsschema te worden terugbetaald. Artikel 20A. Tijdelijke huisvesting of dubbele woonlasten 1. Het college verleent een financiële tegemoetkoming als genoemd in artikel 15, onder b voor de periode dat de huidige woonruimte als gevolg van een bouwkundige of woontechnische aanpassing niet bewoond kan worden en de aanvrager voor dubbele woonlasten komt te staan dan wel de nog te betrekken woning als gevolg van de woningaanpassing nog niet bewoond kan worden en de aanvrager voor dubbele woonlasten komt te staan. 2. De maximale termijn waarvoor het college een financiële tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid verleent, bedraagt vier maanden. 3. Het college verleent slechts een financiële tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid, indien de persoon met beperkingen redelijkerwijs niet kan vóórkomen dat hij deze kosten heeft. 4. De financiële tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid wordt betaald aan de hoofdbewoner of de eigenaar van de huisvesting. Artikel 20B. Verplichtingen en voorwaarden 1. De aanvrager is verplicht de door het college aangewezen personen toegang te verstrekken tot de woonruimte waar de bouwkundige of woontechnische woonvoorziening moet worden of wordt verricht, waar de uitraasruimte moet worden of wordt gerealiseerd dan wel waar vanuit wordt verhuisd. 2. De aanvrager is verplicht de door het college aangewezen personen toegang te verstrekken tot de woonruimte als bedoeld in het eerste lid om te controleren of de bouwkundige of woontechnische woonvoorziening of de uitraasruimte is uitgevoerd conform het besluit dan wel is verhuisd naar een adequate woning. 3. De aanvrager is verplicht aan het college inzicht te bieden in bescheiden en tekeningen die betrekking hebben op de bouwkundige of woontechnische woonvoorziening en de uitraasruimte. 4. De aanvrager is verplicht de getroffen woonvoorzieningen die niet in bruikleen of in huur zijn verstrekt toereikend te verzekeren. 5. Degene aan wie de financiële tegemoetkoming wordt uitbetaald is gedurende een periode van 5 jaar verplicht alle rekeningen en betalingsbewijzen met betrekking tot de werkzaamheden ter controle beschikbaar te houden. Artikel 20C. Verwerven van grond Voor zover het treffen voor voorzieningen als bedoeld in artikel 15 c of e van de verordening, tot gevolg heeft dat extra grond moet worden verworven, verleent het college hiervoor een bijdrage die ten hoogste overeenkomt met de bijdrage voor het aantal vierkante meters per vertrek en een gedeelte van de buitenruimte bij de woning, zoals vermeld in bijlage 1. Artikel 20D. Keuring/inspectie, onderhoud en reparatie Het college kan voor een woonvoorziening die is verstrekt in het kader van de Wet, de Wet voorzieningen gehandicapten of Regeling geldelijke steun huisvesting gehandicapten. Een aanvullende woonvoorziening verlenen voor de kosten van inspectie/keuring, onderhoud en reparatie als genoemd in artikel 15, onder f en deze betrekking hebben op: a. trapliften, woonhuisliften en hefplateauliften; b. de mechanische inrichting voor het verstellen van een in hoogte verstelbaar keukenblok, bad of wastafel; c. elektromechanische openings- en sluitingsmechanismen van deuren. Hoofdstuk 5 Het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel 7

8 Artikel 21. Vormen en soorten van vervoersvoorzieningen De door het college, ter compensatie van beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen, bij het zich lokaal verplaatsen te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een algemene vervoersvoorziening waaronder een collectieve vervoersvoorziening; b. een vervoersvoorziening in natura; c. een persoonsgebonden budget te besteden aan een vervoersvoorziening; d. een financiële tegemoetkoming te besteden aan een vervoersvoorziening; e. onderhoud en reparatie van een voorziening vervoersvoorziening. Artikel 22. Het recht op een algemene vervoersvoorziening Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 21 onder a. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen a. het gebruik van het openbaar vervoer of b. het bereiken van het openbaar vervoer onmogelijk maken. Artikel 23. Het primaat van de collectieve vervoersvoorziening Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 21, onder b., c. en d. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht wanneer: a. aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen het gebruik van een algemene voorziening waaronder een collectieve vervoersvoorziening als bedoeld in artikel 21, onder a., onmogelijk maken, dan wel, b. het gebruik van een algemene voorziening waaronder een collectieve vervoersvoorziening als bedoeld in artikel 21, onder a., zonder aanvullende voorziening niet adequaat is, dan wel, c. een algemene voorziening waaronder een collectieve vervoersvoorziening als bedoeld in artikel 21, onder a., niet aanwezig is. Artikel 24. Algemeen gebruikelijke vervoersvoorzieningen Het bezit van een personenauto wordt algemeen gebruikelijk geacht, zodat een auto of een met een auto vergelijkbare individuele voorziening en de daarmee samenhangende gebruiks- en onderhoudskosten niet in aanmerking komen voor verstrekking of vergoeding. Artikel 25. Omvang in gebied en in kilometers 1. Bij de te verstrekken vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte ten behoeve van maatschappelijke participatie uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag, tenzij zich een uitzonderingssituatie voordoet waarbij het gaat om een bovenregionaal contact dat uitsluitend door de aanvrager zelf bezocht kan worden, terwijl het bezoek voor de aanvrager noodzakelijk is om dreigende vereenzaming te voorkomen. 2. De te verstrekken vervoersvoorziening zal maatschappelijke participatie door middel van lokale verplaatsingen met tenminste een omvang per jaar van 1500 kilometer met een bandbreedte tot 2000 kilometer mogelijk maken. Hoofdstuk 6 Verplaatsen in en rond de woning Artikel 26. Diverse typen rolstoelvoorzieningen De door het college, ter compensatie van beperkingen, ten gevolge van ziekte of gebrek bij het verplaatsen in en om de woning dan wel voor sportbeoefening, te verstrekken voorziening kan bestaan uit: a. een algemene voorziening waaronder een algemene rolstoelvoorziening; b. een rolstoelvoorziening in natura; c. een persoonsgebonden budget te besteden aan een rolstoelvoorziening; d. een financiële tegemoetkoming te besteden aan een sportrolstoel; e. een financiële tegemoetkoming te besteden aan een andere aangepaste sportvoorziening; f. onderhoud en reparatie van een rolstoelvoorziening. 8

9 Artikel 27. Primaat van algemene voorziening bij incidenteel rolstoelgebruik of sportrolstoel 1. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 26, onder a. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken. 2. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 26, onder b. en c. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken en de in het eerste lid genoemde voorziening een onvoldoende oplossing biedt of niet beschikbaar is. 3. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 26, onder d. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen sportbeoefening zonder sportrolstoel onmogelijk maken. 4. Een persoon als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder g, onderdeel 5 en 6 van de wet kan voor de in artikel 26, onder e. vermelde voorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen sportbeoefening zonder de aangepaste andere sportvoorziening niet mogelijk is. Artikel 28. Aanspraak op rolstoelvoorzieningen voor AWBZ-bewoners In uitzondering op het gestelde in artikel 27, lid 2 komt een persoon die verblijft in een op grond van artikel 5 van de Wet toelating zorginstellingen erkende instelling uitsluitend voor een rolstoel in aanmerking indien hij geen recht heeft op een rolstoel, verstrekt op grond van de AWBZ. Hoofdstuk 7 Het verkrijgen van voorzieningen en motiveren van besluiten Artikel 29. Gebruik aanvraagformulier Een aanvraag dient te worden ingediend door middel van een door het college ter beschikking gesteld formulier. Artikel 30. Relatie met de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten De aanvraag dient te worden ingediend bij het loket Wegwijs in Welzijn en Zorg van de gemeente Hilversum in welk loket zowel aanvragen voor voorzieningen inzake de wet alsook aanvragen zorg inzake de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten kunnen worden ingediend. Artikel 31. Inlichtingen, onderzoek, advies en beschikking 1. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op een voorziening, de aanvrager: a. op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en vragen te stellen; b. door een of meer daartoe aangewezen adviesinstantie(s) of deskundige(n) op te laten roepen in persoon te verschijnen op een door de betreffende adviesinstantie of deskundige te bepalen plaats en tijdstip om de aanvrager te ondervragen en/of onderzoeken. 2. Het college vraagt een daartoe aangewezen adviesinstantie of deskundige om advies indien: a. de gevraagde voorziening om medische redenen wordt afgewezen; b. het college dat voor het overige gewenst vindt. 3. Een aanvrager of diens wettelijk vertegenwoordiger is verplicht aan het college of de door hen aangewezen adviesinstantie die gegevens te verschaffen of te doen verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de aanvraag. 4. Een aanvrager is verplicht zich op verzoek van het college te legitimeren met een geldig legitimatiebewijs op grond van de Wet op de identificatieplicht niet zijnde een rijbewijs. 5. Bij de advisering als genoemd in het eerste lid wordt door de adviseur gebruik gemaakt van de systematiek zoals neergelegd in de International Classification of Functions, Disabilities and Health, de zogenaamde ICF. 6. De beschikking vermeldt op welke wijze de genomen beschikking bijdraagt aan het behouden en bevorderen van de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie van mensen met een beperking of een chronisch psychisch probleem en van mensen met een psychosociaal probleem. 9

10 Artikel 32. Samenhangende afstemming 1. Om de verkrijging van individuele voorzieningen samenhangend af te stemmen op de situatie van de aanvrager wordt bij het onderzoek inzake het advies indien van toepassing aandacht besteed aan: a. de algemene gezondheidstoestand van de aanvrager; b. de beperkingen die de aanvrager in zijn functioneren ondervindt als gevolg van ziekte of gebrek inclusief chronisch psychische en psychosociale problemen; c. de woning en de woonomgeving van de aanvrager; d. het psychisch en sociaal functioneren van de aanvrager; e. de sociale omstandigheden van de aanvrager, waaronder de financiële omstandigheden, het sociaal netwerk en de mantelzorg. 2. Bij de besluitvorming en de motivering van het besluit wordt door het college bij deze bevindingen aangesloten. Artikel 33. Wijzigingen in de situatie Degene aan wie krachtens deze verordening een voorziening is verstrekt, is verplicht aan het college mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn op het recht op een voorziening. Artikel 34. Heronderzoek Het college kan periodiek een heronderzoek instellen naar het recht of het voortduren van het recht op toegekende voorzieningen. Artikel 35. Intrekking/herziening van een voorziening 1. Het college kan een beschikking, genomen op grond van deze verordening, geheel of gedeeltelijk intrekken of herzien indien: a. niet of niet langer is voldaan aan de voorwaarden of verplichtingen gesteld bij of krachtens deze verordening; b. op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat de gegevens zodanig onjuist waren dat, waren de juiste gegevens bekend geweest, een andere beslissing zou zijn genomen; c. naderhand met betrekking tot de periode waarover een voorziening is verstrekt een vergoeding of een andere vorm van compensatie voor de beperkingen is ontvangen. 2. Een besluit tot verlening van een financiële tegemoetkoming of een persoonsgebonden budget anders dan voor een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening kan worden ingetrokken of herzien indien blijkt dat de tegemoetkoming of het budget binnen zes maanden na uitbetaling niet is aangewend voor de bekostiging van het middel waarvoor de verlening heeft plaatsgevonden. 3. Een besluit tot verlening van een financiële tegemoetkoming of een persoonsgebonden budget voor een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening kan worden ingetrokken of herzien indien blijkt dat de werkzaamheden niet binnen vijftien maanden na het besluit zijn voltooid. Artikel 36. Terugvordering en verrekening 1. In het geval dat een voorziening is ingetrokken of herzien kan op basis daarvan reeds uitbetaalde financiële tegemoetkoming of persoonsgebonden budget worden teruggevorderd. 2. In het geval dat het recht op een in eigendom verstrekte voorziening is ingetrokken of herzien kan deze voorziening worden teruggevorderd indien de voorziening is verleend op basis van valselijk verstrekte gegevens. 3. Een vordering kan worden verrekend met een (nog) te verstrekken financiële tegemoetkoming of persoonsgebonden budget, tenzij de financiële tegemoetkoming of het persoonsgebonden budget niet vatbaar is voor beslag of verrekening zou inhouden dat er in feite geen zorg meer kan worden verleend. Artikel 37. Beslistermijn 1. Indien het een aanvraag betreft voor een complexe woningaanpassing, stelt het college binnen dertien weken na ontvangst van de aanvraag vast of recht op de gevraagde voorziening bestaat. 2. Het college kan de termijn, bedoeld in het eerste lid, verlengen met ten hoogste dertien weken indien het college niet in staat is tijdig een besluit te nemen. 3. Voor de overige voorzieningen geldt een beslistermijn van 8 weken. 10

11 Indien een beschikking niet binnen de in het eerste, tweede lid of derde lid genoemde termijn kan worden gegeven, deelt het college dit binnen de geldende termijn aan de aanvrager mede en noemt het daarbij een zo kort mogelijke termijn waarbinnen de beschikking wel tegemoet kan worden gezien Hoofdstuk 8 Slotbepalingen Artikel 38. Hardheidsclausule Het college kan in bijzondere gevallen ten gunste van de aanvrager afwijken van de bepalingen van deze verordening, indien toepassing van de verordening tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. Artikel 39. Indexering Het college kan periodiek de in het kader van deze verordening en het op deze verordening berustende Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum geldende bedragen verhogen of verlagen conform de ontwikkelingen van de prijsindex volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. Artikel 40. Evaluatie Het door het gemeentebestuur gevoerde beleid wordt jaarlijks voor 1 oktober geëvalueerd. Artikel 41. Inwerkingtreding Deze verordening treedt in werking met ingang van 1 januari De Voorzieningenverordening maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum 2006 wordt ingetrokken per 1 januari Artikel 42. Citeertitel Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum bijlage 1 verwerven van grond 1a. Aantal m² waarvoor ten hoogste een financiële tegemoetkoming kan worden verleend, aangegeven per vertrek in een zelfstandige woning. soort vertrek woonkamer Keuken eenpersoonsslaapkamer tweepersoonsslaapkamer toiletruimte badkamer -wastafelruimte -doucheruimte entree/gang/hal Berging aantal m² waarvoor ten hoogste financiële tegemoetkoming wordt verleend in geval van aanbouw van een vertrek aantal m² waarvoor ten hoogste financiële tegemoetkoming wordt verleend in geval van uitbreiding van een reeds aanwezig vertrek 1b. Het aantal m² verhard pad tussen de openbare weg en de hoofdingang tot een woonruimte, dan wel tussen een tweede ingang en een berging en/of tuinpoort dat bij het nieuw aanleggen van paden, dan wel bij het aanpassen van bestaande paden ten hoogste voor financiële tegemoetkoming in aanmerking komt bedraagt 20 m². Aldus besloten in de openbare vergadering van 4 juli 2012 De griffier, De voorzitter, K.E. Driehuijs P.I. Broertjes toelichting op de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum

12 Hoofdstuk 0 algemene toelichting 1.De verordening De verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum geeft invulling aan de Wet maatschappelijke ondersteuning gegeven opdracht regels te stellen bij verordening. In de verordening is met name uitwerking gegeven aan de artikelen 5, 6, 15, 19 en 26 Wmo. Andere voorzieningen uit de Wmo worden als voorliggende voorzieningen aangeboden en worden daarom niet in deze verordening opgenomen. De in deze verordening opgenomen algemene voorzieningen zijn in principe ook als voorliggende voorzieningen te beschouwen, maar omdat de meeste algemene voorzieningen voor het eerst een plaats vinden in deze verordening, zijn zij nog wel benoemd en van een primaat voorzien en hebben dus voorrang op individuele voorzieningen. Het is niet ondenkbaar dat deze algemene voorzieningen op termijn terug te vinden zullen zijn bij de onbenoemde voorliggende voorzieningen zoals maaltijdvoorziening en personenalarmering. Alle bedragen en bijbehorende regelgeving worden opgenomen in het Besluit maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum. Beleidsregels worden opgenomen in de Beleidregels behorende bij de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Hilversum Compensatiebeginsel Het compensatiebeginsel is opgenomen in artikel 4 van de wet. Dit begrip is vertaald bij amendement 65 en in de wet opgenomen. Het is met name de toelichting op het amendement dat informatie geeft over de bedoeling van de wetgever met het begrip compensatiebeginsel. De toelichting stelt: Ter vervanging van de verplichting gedurende drie jaar om te voorzien in met name genoemde producten en diensten strekt het nieuw geformuleerde artikel ertoe de algemene verplichting aan gemeenten op te leggen om beperkingen in de zelfredzaamheid op het gebied van het voeren van een huishouden, het zich verplaatsen in en om de woning en om zich lokaal per vervoermiddel te verplaatsen, weg te nemen. Onder zelfredzaamheid wordt in dit verband verstaan het lichamelijke, verstandelijke, geestelijke en financiële vermogen om zelf voorzieningen te treffen die deelname aan het normale maatschappelijke verkeer mogelijk maken. Onder normale deelname aan het maatschappelijke verkeer wordt in ieder geval verstaan het kunnen voeren van een huishouden; het normale gebruik van een woning; het zich in en om de woning kunnen verplaatsen; het zich zodanig kunnen verplaatsen dat aansluiting kan worden gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoerssystemen; het kunnen ontmoeten van andere mensen en het aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier te kunnen deelnemen aan het lokale sociaal-maatschappelijk leven. Voor de gemeentelijke uitvoeringspraktijk biedt de International Classification of Functions, Disabilities and Impairments (ICF classificatie) een uniform begrippenkader dat als grondslag kan dienen om de behoefte aan voorzieningen in individuele gevallen vast te stellen. De opdracht om compenserende voorzieningen te treffen wordt met dit artikel bij wet gegeven. De normering ervan wordt overeenkomstig de bestuurlijke structuur van de wet op het lokale niveau bepaald met inachtneming van alle bepalingen over de totstandkoming van het lokale beleid en de betrokkenheid van burgers en cliënten daarbij. 3. Werkingsbereik compensatiebeginsel Omdat er geen begripsomschrijving van het begrip compensatiebeginsel in het amendement is opgenomen, is in de verordening een begripsomschrijving opgenomen, in artikel 1 aanhef en onder b. Het compensatiebeginsel geldt, zo geeft de tekst van artikel 4, lid 1 van de wet aan, voor de onderdelen: a. een huishouden te voeren, b. zich te verplaatsen in en om de woning, c. zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel en d. medemensen te ontmoeten en op basis daarvan sociale verbanden aan te gaan. Uitgaande van een overgang van de drie Wet voorzieningen gehandicapten-terreinen woonvoorzieningen, vervoersvoorzieningen en rolstoelen plus de functie huishoudelijke verzorging uit de AWBZ naar de Wmo worden de onderdelen uit artikel 4 van de wet in deze verordening als volgt uitgewerkt: a. onder het voeren van een huishouden wordt verstaan: zowel het wonen, met name de woonvoorzieningen, als de eerdere functie huishoudelijke verzorging, in deze verordening hulp bij het huishouden genoemd; b. zich verplaatsen in en om de woning: de rolstoel inclusief de sportrolstoel; 12

13 c. zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel: de vervoersvoorzieningen uit de Wet voorzieningen gehandicapten; d. het ontmoeten van medemensen en het daaruit volgende aangaan van sociale verbanden wordt beschouwd als doelstelling voor de eerste drie verstrekkingenterreinen. Deze indeling is in deze verordening terug te vinden in de hoofdstukindeling. 4.Compensatie ook door collectieve of algemene voorziening In artikel 4 van de wet wordt de gemeente opgedragen ten behoeve van de compensatie "voorzieningen te treffen". De wet stelt niet dat het steeds om individuele voorzieningen moet gaan. Om te voorzien in het snel en regelarm treffen van veel voorkomende eenvoudige voorzieningen is in deze verordening het begrip "algemene voorzieningen" opgenomen. Dit type voorziening komt in de Wet voorzieningen gehandicapten voor onder de noemer collectief vervoer. In deze verordening wordt het begrip algemene voorziening geïntroduceerd voor alle onderdelen van het compensatiebeginsel. Kenmerkend voor algemene voorzieningen is dat de gemeente deze voorzieningen organiseert, inkoopt en ter beschikking stelt, los van of vooruitlopend op individuele aanvragen terzake. Het zal in de regel gaan om regionale of lokale steunpunten, zoals depots of pools, waar de betreffende voorzieningen op voorraad worden gehouden. De verordening spreekt over algemene woonvoorzieningen, algemene hulp bij het huishouden, scootermobielpools en rolstoelen voor incidenteel gebruik (rolstoelpools). De verordening is in de definiëring van deze algemene voorzieningen niet limitatief, aangezien het een nieuw type voorziening betreft, waarvoor de komende jaren nieuwe invullingen zullen ontstaan. Algemene voorzieningen zullen in de regel met een minimum aan procedures kunnen worden aangeboden met geen of slechts een lichte toegangstoets en zonder eigen bijdragen. Om te voorzien in een snelle en gedereguleerde verstrekking van eenvoudige voorziening is in deze verordening het begrip algemene voorziening breder ingevuld dan alleen met collectief vervoer, zoals dat in de Wet voorzieningen gehandicapten bekend was. De voordelen van deze algemene voorzieningen zijn een snelle en simpele oplossing van de problemen, zonder bureaucratie en zonder eigen bijdragen. In plaats van de soms complexe advisering wordt in dit kader van het veel lichtere begrip toegangsbeoordeling gebruik gemaakt. De verschillende verstrekkingenterreinen worden in de volgende hoofdstukken behandeld. De laatste hoofdstukken zijn gereserveerd voor procedurele aspecten. artikelsgewijze toelichting 5. Hoofdsstuk 1 Algemene Bepalingen 6.Artikel 1. Begripsbepalingen Ad a. De aanvrager is de persoon voor wie de voorziening is bedoeld. De aanvrager is niet altijd de persoon die ook een aanvraag indient bij het college. De persoon voor wie de voorziening is bedoeld kan zich namelijk bij het indienen van een aanvraag laten bijstaan door een derde of zich laten vertegenwoordigen door een gemachtigde, bijvoorbeeld zijn zaakwaarnemer (artikel 2:1, lid 1 Algemene wet bestuursrecht). De belanghebbende moet daarvoor wel een machtiging geven. Soms is vertegenwoordiging wettelijk verplicht. Het gaat dan om personen die "handelingsonbekwaam" zijn: minderjarigen en onder curatele gestelden. Minderjarigen worden wettelijk vertegenwoordigd door een ouder of een voogd. Onder curatele gestelden worden wettelijk vertegenwoordigd door een curator. Ad b. Evenals onder de Wet voorzieningen gehandicapten het geval was, is het ook onder de Wet maatschappelijke ondersteuning niet de bedoeling dat de gemeentelijke overheid voorzieningen verstrekt, waarover de aanvrager, gezien zijn individuele situatie, ook zonder zijn handicap of beperking, zou kunnen beschikken. Deze voorzieningen worden als algemeen gebruikelijk beschouwd. Wat in een concrete situatie als algemeen gebruikelijk te beschouwen is, hangt af van de geldende maatschappelijke normen van het moment van de aanvraag. Het begrip algemeen gebruikelijk is geconcretiseerd in de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep. Het begrip heeft vaak voor verwarring gezorgd, omdat algemeen gebruikelijke voorzieningen soms wel specifiek voor een handicap worden aangeschaft, maar vanwege hun algemeen gebruikelijke karakter toch niet vergoed worden. Om duidelijk te maken wat in de wet verstaan wordt onder 13