HET KEUREN OP DE COM WERELDKAMPIOENSCHAPPEN.

Transcriptie

1 HET KEUREN OP DE COM WERELDKAMPIOENSCHAPPEN. Dit onderwerp schijnt erg moeilijk te liggen. Tijdens de COM wereldkampioenschappen te Lausanne, en er na, werd ik regelmatig aangesproken over de keuring van de kleurkanaries. Vrijuit werd er gesproken, maar als ik het voorstelde, om er een wat van op schrift te zetten, werd er bijna als door een wesp gestoken gereageerd. Dat doe je toch niet. Als je wat slechts schrijft, dan breken ze je vogels de volgende keer volledig af of dan slaan ze je vogel bij het kiezen van de Kampioen over. Ik vindt zelf dat je het helemaal niet met de beoordeling van de vogels door de keurmeester eens behoeft te zijn. Ik ben er echter wel van overtuigd, dat de keurmeester hoe dan ook zijn best doet een goede prestatie af te leveren. Wij moeten allemaal accepteren, dat niet alle keurmeesters even goed of deskundig zijn. De vogelbonden c.q. organisaties stellen zich op het standpunt dat de keurmeesters een zodanige basiskennis bezitten, dat daarmee iedere keuring naar behoren en verantwoord kan plaats vinden. Met het schrijven van dit artikel, geef ik aan, dat het wel degelijk mogelijk moet zijn om een keuring te kunnen bespreken of de hiaten achteraf aan te geven. Het weergeven van een gefundeerde mening, met respect voor de betrokkenen, maken verbeteringen voor de toekomst mogelijk. Binnen de VvNK proberen vele liefhebbers de kleurkanarie liefhebberij als topsport te bedrijven en mogelijk te maken. Op de Kampioenschappen van België, Duitsland of Nederland en helemaal op de Wereldkampioenschappen van de COM is onze sport Topsport. De liefhebber doet er alles aan het maximaal haalbare te bereiken. Niet iets van een dag of enkele weken. Neen, jaren van hard werken en de juiste prioriteiten stellen. Er voor 100% voor gaan. Niets aan het toeval overlatend. Het spreekt voor zich, dat de beoordeling van de vogels ook zo serieus mogelijk plaats dient te vinden. Door keurmeesters die op dit podium ook een Top-prestatie willen leveren. Vijf dagen in het buitenland in een mooi Hotel, eten drinken, gezellig zijn enzovoorts, daar is echt niets mis mee. Een mens is een sociaal ingesteld wezen en er is niets mooier om je hobby-genoten in den verre tegen te komen en je ervaringen of wijsheden mee delen. Met betrekking tot het keuren kunnen er geen concessies gedaan worden, dan wordt het serieus. Ook de omgeving van de keurders dienen dit serieus te nemen. De keurmeesters dienen in de gelegenheid gesteld te worden om een goed mogelijke prestatie af te leveren. De keurmeester moet in goed licht zijn of haar werk kunnen verrichten, voldoende tijd krijgen, in een goede organisatie functioneren ( vermelding kooinummers, reeksen, toekenning prijzen, aan en afvoer vogels, etcetera), iedere vogel in gelijksoortige condities voorgezet krijgen (eenvormige schone kooien met een uniforme bodembedekking enzovoorts), goed geïnstrueerd zijn, en ga zo maar door. Kortom alle condities die het voor de keurder mogelijk maken een goede prestatie af te leveren. De keuring vormt het hart van een wedstrijd als de Nationale kampioenschappen en de COM wereldtentoonstelling en daar moet de organisatie uiterst kritisch en gemotiveerd mee om gaan. Voor de financiën is de entree, de verkoop, de catalogus, de commerciële stands natuurlijk van groot belang, maar in vergelijking tot het belang van de keuring komt dit alles pas op de tweede plaats. Vlak voor de COM wereldkampioenschappen had ik op de Nederlandse Kampioenschappen een zeer prettig gesprek met een van de bestuurders van de NBvV. Het ging over voornoemde punten bij het keuren en het keuren onder het gewone licht

2 van de Hal in het bijzonder. Ik stelde dat de organisatie van de Show, de Keurmeesters geen recht deed, door de vogels onder het gewone licht van de Hal te laten keuren. Te veel finesses van de kleuruitingen in pigment, phaeo of lipochroom gaan hierin verloren. Bijvoorbeeld bij de mozaïek kleurkanaries schijnen de gele nauwelijks door maar de helderheid van de Rode komt vrijwel niet tot uiting. De Zebravinken of Argapornissen hebben het met vele andere soorten ook niet makkelijk onder dit licht. Hierdoor loopt men niet alleen het risico dat de beste vogel niet wint, maar stelt men ook de keurmeester niet in de gelegenheid de beste vogels te vinden! Als verweer werd in bovengenoemd gesprek aangegeven, dat deze lichtcondities in vergelijking met andere keuringen zeker niet slecht waren. Begrijpelijk, echter dat is een excuus en geen argument. Als er geen voldoende daglicht beschikbaar is, dan roept men de hulp in van kunstlicht waarvoor door de organisaties heel strikte regels zijn opgesteld en inmiddels beschikbaar is. Met kunstlicht die voldoet aan deze regels, benadert men in ieder geval de goede gewenste condities voor een eerlijke beoordeling en jurering. Niet dat het kunstlicht alles is, want bijvoorbeeld een Gele kanarie met een zeer lichte meligheid wint veelal voor een geheel intensieve vogel om reden dat deze zeer lichte meligheid niet gezien wordt. U weet wellicht dat een dergelijke vogel van kleur wat makkelijker egaler over komt kan een geheel intensieve vogel. Zoals eerder gesteld; moet de organisatie alles, wat binnen hun vermogen ligt, doen om de condities van de keuring en keurder zo optimaal mogelijk te maken. Alleen de beantwoording aan deze criteria telt en niet hoe zich de keuring verhoudt met andere landen of wedstrijden. Vooropgesteld, ik ben niet geheel op de hoogte van de condities tijdens de keuring op de COM wereldkampioenschappen zodat ik me daar hier niet over uit kan laten. De punten welke ik hierbij ga noemen, zijn slechts om aan te geven welke stof tot gesprek vormde op de laatste COM kampioenschappen. Hoe we het ook wenden of keren, ik vraag mij echter nu reeds af, of de keurmeesters de schuld zijn geweest aan de teleurstellingen die bij vele liefhebbers zijn ontstaan. Laat ik er enkele punten met u doornemen. KOOIEN. Iets wat ieder op viel, was de kwaliteit der kooien waarin de vogels werden tentoongesteld. Vele verschillende soorten kooien in een klasse, niet of nauwelijks schoongemaakt, verschillende bodembedekking enzovoorts. Het is te zot om hierover te moeten spreken. De organisatie weet heel lang van te voren dat er kooien nodig zijn en kan tijdig regelen hoe men hier aan komt. Men taxeert het aantal en dient daar een grote marge als veiligheid bij te nemen. Dat het aantal deelnemers jaarlijks steeds groter wordt, geeft aan, dat het extra soms veel extra dient te zijn. Je weet ook dat de kooien ver van tevoren schoon dienen te zijn en te zijn bespoten tegen ongedierte. Het gebruiken van één soort kooien per klasse is niet alleen eerlijk voor de wedstrijd, maar ook netter voor de Show. Dat er in alle kooien toch ook een zelfde soort bodembedekking mag zitten gaat te ver om verder te vernoemen. Het is mij overigens bekend, dat de convoyeurs van verschillende landen bij de Hal aangekomen, ontdekte, dat de kooien niet aanwezig c.q. sinds jaren vervuld waren. Naast het op een goede manier de vogels in de kooien zetten, kon men de nalatigheid van de organisatie, zo goed en kwaad als het kon, proberen op te vangen. De convoyeurs zijn hier niet voor en de organisatie mag zich eveneens afvragen of hiermee het belang van de ingezonden vogels, na twee dagen van transport, gediend is. ADMINISTRATIE.

3 Helaas kwam ik een medelid van de Mozaïek Speciaalclub tegen, welke bij de organisatie had geïnformeerd waarom een bepaalde stam van hem niet was gekeurd. Het bleek dat men de vogels gewoon vergeten was. Daar waar gewerkt wordt, worden soms wel eens fouten gemaakt. Om de fouten te voorkomen moet men soms zeer arbeidsintensieve systemen opzetten maar men heeft de verplichting veel(alles) te doen om ter voorkoming van fouten. Het niet keuren van een vogel moet vermeden worden en is met de geautomatiseerde administratie makkelijk uitvoerbaar. Het is echter gebleken, dat dit genoemde punt niet de enige administratieve blunder bleek te zijn, dus ook daar is de keuring niet volledig tot zijn recht kunnen komen. Mogelijk door de administratie is er nog iets mis gegaan. Ik sprak een keurmeester (neen, ik noem geen namen, daar men mij wat in vertrouwen heeft verteld), die mij liet weten, dat de in de catalogus andere vogels stonden vermeld, dan vogels welke bij hem 1,2 en 3 waren geworden, c.q. de volgorde die hij had aangewezen. Ook in de punten bleken achteraf verschillen te zitten met die in de catalogus stonden vermeld en die hij op tafel verstrekt had. AANWIJZINGSSYSTEEM. De aanwijzing van keurmeesters is thans niet de meest ideale in het kader van de kwaliteit der beoordeling. Thans (in grote lijnen) dient ieder COM lid (land) ten minste een keurmeester af te vaardigen. Op zich een goed streven omdat die dan de ontwikkelingen van de sport en ervaringen tijdens keuring en Show naar zijn land kan meenemen en uitdragen. Daarnaast vaardigt het organiserende land de helft van de keurmeesters af en wordt de rest aangevuld met aangewezen keurmeesters vanuit andere landen. Door dit systeem is, ondanks de huidige toelatingseisen als COM keurmeester, het kwaliteitsverschil der keurders groot. Op zich kon dit in het verleden enigszins worden opgevangen doordat er twee keurmeesters tegelijk een klasse keurde. Ook dit systeem had nadelen. Sinds enkele jaren laat men de keurmeesters solitair keuren en, voor zover mij bekend, komen er pas bij benoeming van de medailles andere bij. In de wetenschap dat er kwaliteitsverschil bij de keurders is en men bovendien bekend is met het feit dat er nog steeds grote verschillen in de keurcriteria (standaardeisen, ook al heeft de COM een eigen standaard) worden gehanteerd, dient de superieure instantie voor het keuren (de OMJ) een formule te keizen, waarin de manco s die door dit kwaliteits- of visieverschil kunnen ontstaan, zo veel mogelijk beperkt worden. DUIDELIJKHEID IN NORMERING. Het is ieder bekend, dat er binnen COM Noordelijk halfrond vele verschillende keurcriteria (standaardeisen) worden gehanteerd. Gedurende het laatste decennia probeert men tot meer uniformiteit in de standaardeisen (en daarmee het keuren) te komen. Ondanks dat er een COM standaard is, keuren vele op grond van hun Nationale standaard of gaan daar, met de uitleg van de COM standaard, zo veel mogelijk van uit. Dit is een bekend gegeven en speelt nog steeds. Ook zijn er landen die proberen de landelijke standaard meer naar de COM standaard om te bouwen. Een afgevaardigd keurmeester uit een dergelijk land heeft op dit punt in de beginfase niet altijd alle benodigde ervaring en kan daardoor wel eens zoekende zijn. Deze punten geven aan dat de resultaten van het keurteam, aanwezig op de COM wereldkampioenschappen, niet voorspelbaar zijn. Mogelijk dat met een aantal jaren hard werken en verbeteringen aanbrengen dat wel het geval is. Nu is dat zeker nog niet zo en lijkt het, dat vele keurders door het gebrek aan duidelijkheid, om welke reden dan ook ontstaan, soms het goede pad een beetje kwijt raken.. In die wetenschap, dient, mijns inziens, de organisatie hier in te grijpen en de benodigde duidelijkheid te verschaffen. De keurmeesters krijgen allen tevoren instructie voor wat er

4 de komende keurdagen op de COM wereldkampioenschappen van hen verwacht wordt. Het blijkt dat deze mappen, om welke reden dan ook, niet altijd volledig worden doorgenomen. Ook zijn de keurrichtlijnen niet altijd duidelijk. Het zou veel schelen dat de keurmeesters instructie krijgen (als een korte en bondige voordracht) welke keurcriteria op de COM wereldkampioenschappen gelden. Dat kan vrij autoritair over komen, maar het is de verantwoordelijkheid van de OMJ dat de keuring ook die top-prestatie dient te zijn die de keurmeesters zelf graag willen leveren. Zoals gezegd is men nu nog te vaak zoekende terwijl de keurder uitroeptekens wil aanbieden. DE VOGELS. Eindelijk nu de vogels, maar deze betreffen een gevolg van bovengenoemde oorzaken. Genoemde oorzaken heb ik hierboven grotendeels genoemd en hebben ook kunnen leiden tot verrichtingen welke bij de liefhebbers zo veel vragen hebben opgeroepen. In de verschillende klassen kwamen vogels vooraan te staan welke het oude type van de Noordelijke landen vertegenwoordigden al of niet gelijktijdig met vogels die juist een ander (COM) type vertegenwoordigden. In andere klassen weer duidelijk de COM genormeerde vogels. Ook begrepen verschillende liefhebbers niet de plaatsing in verschillende klassen waarin wel het COM type naar voren kwam maar dat daarbij zulke inhoudelijke fouten over het hoofd gezien waren dat hierdoor weer het begrip verloren ging. Een paar voorbeelden: Zo was de serie Zwart met Rood stammen een gespreksonderwerp. Hier een hoog gewaardeerde stam met een zeer heldere rode bijtint die niet geheel tussen de poten naar beneden doorliep. Deze stam echter had wel als een van de weinige in deze klasse op de rug de bestreping welke in de standaard stond omschreven (aaneengesloten bestreping) en een goede flanktekening. Het verlies moest worden gedragen door een stam welke in het verleden nog wel aan de bak kwam maar nu weg viel. De lengte van de bevedering van deze (fijnbestreepte) stam was zodanig lang, dat de bijtint niet meer egaal kon blijven. Bij de zwart met geel een hele verscheidenheid aan vogels. Onder ander met de aangesloten bestreping met maximale zwarte uitmonstering. Maar wat te doen met de bijtint. Deze moet bij een intensieve wel intensief zijn. De kleur moet ook egaal blijven en dient goed vol van tint te zijn (u weet wel het geel vermengd met bruin, blauwfactor enzovoorts). Dat zelfde bij de Zwart met Wit reeks nog erger. Hier vele stammen (ook prijswinnende) die bestonden uit zwart uit de zwart reeks in combinatie met wit maar dan wel eentje die de mozaïek vogel overschaduwd. Een vogel dus zoals wij ze kennen uit de Agaat met Wit reeks of Agaatpastel met Wit reeks (mozaiekfactorige vogels met de recessief wit factor) maar dan in het zwart. Het resultaat; een zeer vale kleur zonder glans en zonder kleurdiepte. Een kleur die tussen de poten geheel is weggelopen. De discussie of wij een Witte bijtint op de agaatvogel willen of eentje zoals wij die uit het verleden kennen, ontstaan uit wit met een beetje bruine phaeo en een blauwfactor enzovoorts, ga ik hier niet aan. Bij de Zwart reeks kan dat toch geen punt van discussie zijn. Graag willen wij wel de blauwe kleur zo veel mogelijk in onze kanarie in de Zwart reeks gehandhaafd zien. Deze bijtint in combinatie met de huidige eisen voor het pigment is een uiterst mooie vogel, de hier beschreven vogel zeker niet. Bovendien zijn deze Witte vogels in de zwart reeks (uit mozaiek) niet de beste voorbeelden voor wat betreft het pigment. Het pigment op de rug is van deze vogels vaak veel te druk en te vol. De vogels uit de intensieve reeks kunnen een mooie donkere glanzende aaneengesloten bestreping tonen welke tussen de bestreping helder van (lipochroomkleur) is. De kant van de Recessief Wit - Zwarte mozaiek moeten we zeker NIET op.

5 Bij de Bruine reeksen zagen we ook vele beoordelingen met vraagtekens alhoewel wij hier de veranderde standaard in grote delen het beste tot uiting zagen komen. Bij de Bruin Witte stammen zagen we de schimmel poppen met de maximale bestreping en bij de enkelingen de Intensieve mannen die vooraan stonden. Alhoewel, Intensief? De Intensieve mannen waren helaas niet voldoende intensief. Wellicht om de rug wat zachter over te laten komen maar die vogel wordt niet gevraagd. Het is de volledig intensieve heldere (man) Bruin Witte vogel of de Bruin Witte Schimmel (pop) met veel phaeo overgoten die in de standaard gevraagd worden. Bij de Intensieve vogels was er vaak nog een bijting van een te weinig intensiviteit aanwezig, de bijtinten onvoldoende diep van kleur en de helderheid tussen de bestreping niet optimaal. Door een duidelijke instructie aan de keurmeesters vooraf kunnen de keurmeesters in de toekomst wat meer handvatten geven om meer uniform en in de lijn van de COM te keuren. Twee keurders aan de tafel biedt beide meer zekerheid dat men elkaar help de besten er uit te halen en zodoende samen met de inzender een top-prestatie te leveren. Wat we zagen bij de Geel intensieve vetstof vogels kan ik nog niet erg begrijpen. Hier een stam (hoogstgewaardeerd) diep geel met echter volledig witte pennen zodanig dat er een uiterst groot contrast ontstond die het tevens bijna onmogelijk maakte de kleuregaliteit van de rest van de vogel te beoordelen. Deze vetstof vogels in het Rood kwamen wij in bijvoorbeeld Italië wel veel tegen daar men daar het niet goed vindt de jonge vogels in het nest rood op te voeren. Ikzelf had het idee dat deze vogels goed egaal waren maar van anderen (met wellicht betere ogen) heb ik gehoord, dat de kleuregaliteit eveneens niet goed was. Ook hadden deze vogel een sterke harde bevederingsconditie wat m.i. een sterk pluspunt was. Naar mijn mening is er nooit een verschil geweest in de standaard van de vetstof vogels. Egaliteit en kleurdiepte maximaal en zuiver. Ik weet nog steeds niet wat ik hier mee aan moet. Bij de topazen gelukkig meer vogels die naar voren kwamen met echt en compleet melanin centraal alleen, blijft het dichtvloeien van de grote pennen dan toch een probleem. Het is wellicht zinnig om daar eens meer op te gaan letten, zodat de liefhebbers weten, dat ook de grote pennen het principe van melanin centraal moeten hebben en de Topaas zich dan meer met de eumo s kunnen onderscheiden. SLOT. Alles bij elkaar een Show waar ik veel prettige uren op heb kunnen doorbrengen. Zo n tien minuten voor de sluiting kwam de President van de COM, Kees Maandag, nog naar mij toe en vroeg: Constant help mij, door die nieuwe standaard van de Bruine en Zwarte in Nederland snel er door te krijgen, laat ze zien wat mogelijk en wat mooi is! Een beetje wanhopig roep ik nu terug: Kees help mij, kun jij voor ons allen bewerkstelligen, dat de OMJ het voortouw neemt, de keurmeesters die handvatten te bieden, die de in dit artikel beschreven top-prestatie mogelijk te maken? Veel plezier met uw hobby deze zomer en tot ziens. Constant van Santen, De Meern Nederland