LAAC DUURLOPER. van de voorloper. Nr. 3 april 2006

Transcriptie

1 Officieel orgaan van de Nr. 3 april 2006 LAAC DUURLOPER LANGE AFSTAND ATLETIEK CLUB TWENTE Opgericht: 18 oktober 1984 Aangesloten bij de K.N.A.U. Verschijnt 6 keer per jaar REDACTIE Gerry Visser Marcel Lucassen André Bosgraaf Gerrie Broeders Laura Kotte Hans Gerritsen Redactieadres: Brassehorst KH Enschede Kopij: redactie@laactwente.nl BESTUUR Henk Offenberg (voorzitter, media contact) Hans Lenderink (penningmeester) Els Leferink (secretaris) Corine Schenk (algemene zaken) Hans Geltink (alg. zaken, activiteiten com) Jan Maasse v/d Brink (sponsoring) Laura Kotte (algemene zaken, duurloper) Secretariaat LAAC Twente Van Speykstraat BM Haaksbergen Bankrekening Rabobank Oost Twente: Nr t.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal LEDENADMINISTRATIE Johan Kappert De Wilmskamp GW Hengelo Tel: j.h.kappert@hccnet.nl info@laactwente.nl CONTRIBUTIE 2006 Wedstrijdleden: 71,00 Recreatieleden: 53,00 Jeugdleden: 35,00 WEDSTRIJDSECRETARIAAT Herman Holterman F. Zernikestraat EA Hengelo Telefoonnummer: wedstrijden@laactwente.nl Bankrekening nr T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal LAAC Duurloper nr.3 april 2006 van de voorloper Zondag 5 maart jl. hebben wij voor het eerst (zover ik weet) een vrijwilligersmiddag gehad. Dat is weer eens wat anders, dachten wij zo. Een flesje wijn bij de kerst is ook wel aardig, maar om de onderlinge band nog meer te versterken leek zo n vrijwilligersdag ons ook wel aardig. En leuk was het. Na ontvangst van ondergetekende ging het hele gezelschap naar de baan om een estafette met hindernissen te houden. Wie er gewonnen heeft is mij ontgaan, maar fanatiek was het gezelschap zeker. Met het zo bekende enthousiasme van de LAACers was het tempo voor de fotografen bijna niet bij te houden. In dit nummer van de Duurloper kun je meer lezen over de vrijwilligersdag. Vrijwilligers zijn onmisbaar binnen een vereniging. Zonder hen zouden wij geen wedstrijd kunnen organiseren, simpelweg omdat er dan niemand is om de organisatie op zich te nemen of voor de inschrijving en de uitslagen te zorgen. Een korps van gediplomeerde én gemotiveerde trainers staat elke week weer voor ons klaar om ons niet alleen goede loopresultaten te laten behalen, maar vooral blessurevrij van onze loopsport te laten genieten. Ook onze trainers zijn vrijwilligers, zonder hen zou LAAC niet zijn wat het nu is, een actieve, bruisende club die zowel op wedstrijd- als op recreatiefvlak haar mannetje staat. Op zaterdag 1 april, zeker geen grap, hebben vijf LAACers examen gedaan voor het diploma trainer loopgroep en ondanks het slechte weer zijn ze allemaal geslaagd. Van harte gefeliciteerd hiermee. Verder doen er aan aantal LAACers de opleiding jury algemeen en als ze hiervoor slagen dan heeft LAAC inmiddels een jurykorps van zón 18 personen als ik het wel heb. Dat is geweldig natuurlijk, niet alleen voor de ontwikkeling van de juryleden in kwestie, maar natuurlijk ook voor LAAC en andere verenigingen in de regio die ongetwijfeld van de diensten van de nieuwe juryleden zullen profiteren. Heb jij zin om bij LAAC ook eens wat anders te doen dan hardlopen dan is er vast wel iets te vinden wat je leuk lijkt. Als wij volgend jaar de Halve van LAAC in Oldenzaal gaan organiseren dan kunnen we alle hulp goed gebruiken! Henk

2 LAAC Duurloper

3 IN DIT NUMMER: VAN DE REDACTIE Pagina Aankondigingen Puntenestafette 4 Zijn LAACers Watjes? 5 Geëmmel 7 25 Vragen over Kruisbandletsels 8 Gastvrij Onthaal 10 Vakantietip 12 Trainersexamen 14 Aankondigingen Baanwedstijd 17 Aankondigingen Dubbele Mijl 18 LAAC Twente Is 4 Trainers Rijker 19 Medianieuws (Hoge Lage Torenloop) 20 LENTE, is de periode van het jaar waar de meeste hardlopers zich al maanden op verheugen. De korte broek en het hemdje kunnen weer uit de kast en de gedane trainingsarbeid gedurende de wintermaanden kan op de proef worden gesteld.de lente is ook een jaargetij waarin vaak keuzes moeten worden gemaakt, want het weer lijkt vaak lang zo mooi niet als het is, dus toch maar een lange broek en/of een jasje? Zeker als het gaat om die LAACers die voor het eerst hun halve- of hele marathon gaan lopen of inmiddels hebben gelopen (Rotterdam/Hengelo). Zij zullen veel nadenken of hebben gedacht over de te dragen kledij en het tempo waarin de te overbruggen afstand moe(s)t worden afgelegd. Keuzes maken dus, maar om nou te zeggen dat de mensen die geen strak trainingsschema hanteerden deze winter het gemakkelijk hebben. Er is dit voorjaar zo veel gelijktijdig georganiseerd dat je ieder weekend wel de keuze hebt uit 2 wedstrijden. Zowel regionaal als nationaal zijn er deze periode van het jaar hele mooie wedstrijden waar je naar uit kunt kijken. Daar zien we in deze Duurloper helaas nog niet zo veel van terug maar hopelijk in de volgende des te meer, als jullie de opgedane ervaringen (met foto s graag) mailen naar: Medianieuws (Engelse Mijlenloop) 22 Wedstrijduitslagen 25 Wedstrijdkalender 28 redactie@laactwente.nl Hans Gerritsen VAN DE BESTUURSTAFEL Wegens omstandigheden in dit nummer geen: loopster SLUITINGSDATUM KOPIJ 7 JUNI Tijdens de afgelopen maandelijkse vergaderingen van het bestuur is gesproken over het succes van de vier LAAC leden die onlangs geslaagd zijn voor hun trainersexamen. Ook is er gepraat over het maken van een apart submenu op onze website, waarop actuele zaken komen te staan, die met de nieuwe Halve van LAAC in Oldenzaal in 2007 te maken hebben. Zo kan iedereen op de hoogte blijven van de stand van zaken. Verder zijn de nodige voorbereidingen getroffen voor de Puntenestafette op 13 juni, waarover op pagina 4 in dit nummer meer informatie staat te lezen. Laura Kotte nr.3 april 2006

4 Puntenestafette Het bestuur heeft als datum voor de Puntenestafette van 2006 gekozen voor dinsdag 13 juni. Iets later in het seizoen met waarschijnlijk een iets aangenamere temperatuur als vorig jaar. Er is rekening mee gehouden dat er op deze avond geen wedstrijd van Nederland op het WK in Duitsland zal worden gespeeld! Enkele belangrijke gegevens zijn: De start is : om uur De inschrijving kost : 2,- per persoon Een team bestaat uit : 4 personen De start/finish is bij : de parkeerplaats bij de wielerbaan (nieuw!) Stopwatch : niemand loopt met een stopwatch Voorinschrijving : ja Prijzen : ludieke Doel : de vooraf opgegeven tijd lopen. Het gaat dus niet om de snelste tijd! Na de wedstrijd : een hapje en een drankje! De wedstrijd is alleen bedoeld voor LAAC leden. De organisatie gaat uit van een grote opkomst, vorig jaar deden er 19 teams mee. Dit jaar meer? Geef je op bij het wedstrijdsecretariaat: wedstrijden@laactwente.nl Oproep Wil iedereen die op dinsdagavond de training volgt, een lichtgevend hesjes aandoen? Dit in verband met een mogelijke training op de openbare weg. Het gaat dan vooral om je eigen veiligheid! 4 LAAC Duurloper

5 ZIJN LAACERS WATJES? Traditiegetrouw liep ik zaterdag 11 februari weer de jaarlijkse Hulsbeekcross. Met ruim 21 jaar (cross)ervaring meen ik wel een beetje verstand te hebben van het kwaliteitsgehalte van de aangeboden wedstrijden. De Hulsbeekcross is in mijn ogen al jarenlang de mooiste cross uit de weide omgeving en ook nog eens uitstekend georganiseerd. Toch valt de belangstelling altijd weer een beetje tegen. Ook nu was dit het geval ondanks dat het een wedstrijd uit de Twentse Cross-Competitie is en er al twee wedstrijden van de competitie uitgevallen waren. Echte concurrentie van andere wedstrijden was er ook niet en de weersomstandigheden waren prima. Wat mij nu bijzonder tegenvalt, is dat onze eigen LAAC-leden (±365) het in groten getale af laten weten. De organisatie had nog wel een wervende tekst in de strijd gegooid: Voor ultralopen draaien we onze hand niet om, een marathon doen we even, grote wegwedstrijden zijn voor ons geen probleem, maar... een echte cross is wel even wat anders! Kortom: wie durft... Blijkbaar had men vooraf al geen te hoge pet op van het durfgehalte van de LAACleden. Aan de marathon van Berlijn van vorig jaar deden exact net zoveel leden (38 stuks) mee als aan de Hulsbeekcross. Gerry Visser vond dit blijkbaar zo sneu voor de organisatie dat ze zelfs twee afstanden liep. In het afgelopen clubblad las ik LAAC in de Zevende Hemel in Nijmegen. Met maar liefst 64 deelnemers waren we daar present. Wat van ver komt is lekker? Voor mij is dit een groot raadsel. Waarom 64 LAACers in Nijmegen en 38 in Oldenzaal? Wie kan mij dit uitleggen want ik snap er werkelijk helemaal niets van. Zijn we bang dat we de schoenen een beetje vuil krijgen of durven we niet te bikkelen? Wie het weet mag het zeggen. Ik hoop dat bij de volgende Hulsbeekcross onze leden de organisatie niet in de steek zullen laten want anders vrees ik dat mijn conclusie zal moeten zijn: LAACers zijn inderdaad watjes Natuurlijk mag iedereen zelf weten aan welke wedstrijd hij of zij deelneemt, maar laten we vooral niet vergeten dat er alleen al 38 vrijwilligers (LAACers!) bij deze cross aanwezig waren om alles in goede banen te leiden = 76 Zoveel waren er in Nijmegen toch niet? LAACers zijn dus zeker geen watjes Eddy van Essen De redactie nr.3 april

6 VOOR DE WHISKY LIEFHEBBER HEBBEN WE MEER DAN 150 soorten whisky op voorraad Daarnaast hebben we een uitgebreid assortiment in: wijn port likeur cognac Kwaliteit Kennis Kunde gaan hand in hand bij Gall & Gall In den Vijfhoek 21 Oldenzaal Tel: LAAC Duurloper

7 In vorm Men loopt al een tijd tegen me te roepen, dat ik de man in vorm ben. Goed, ik maak een leuke progressie door. Maar in vorm? Dat duurt langzamerhand al anderhalf jaar. Wat is in vorm zijn? Na ruim 5 jaar lid te zijn van LAAC Twente ben ik blij met de loper, die ik ben geworden. Er zijn vele lopers, die een stuk sneller zijn en er zijn ook volop lopers, die minder snel lopen. Ik heb mijn eigen plekje in het peloton gevonden en blijf dromen net als menigeen om een stukje naar voren op te schuiven. De weg naar voren is een lange met voor iedereen pieken en dalen en voor sommigen een weg van vallen en opstaan. Een blessure voorkomen, heb je niet altijd in de hand. Je zelf ontwikkelen in de loopsport heeft veel te maken met jezelf leren kennen. Dat betekent dat je adviezen aanneemt van lopers en trainers, die je voorgingen. Vele tips helpen je op weg. Niet alle hebben op jou een gunstig effect. Deze laat je varen. De weg van de geleidelijkheid moet worden gevolgd. Ook gezonde eigenwijsheid kan je verder helpen. Toen ik me een periode niet echt meer verbeterde, besloot ik de tempo s sneller te gaan lopen dan de wijze mannen van de loopsport goed voor me vonden. Mijn basissnelheid ging omhoog en PR s volgden. De resultaten van de loper wordt sterk bepaald door factoren als aanleg, leeftijd, ambitie en investering. De één heeft meer looptalent meegekregen dan de ander. De fysiologische parameters verschillen nogal van mens tot mens. Van een dertiger mag je meer verwachten dan van een vijftiger. Hoe sterk is je drijfveer om hogerop te komen of wil je gewoon lekker lopen? Wat leg je jezelf op? Hoe vaak wil je per week trainen en in welke omvang? Hoe ga je met je lijf om? Waar wil je allemaal rekening mee houden, wat wil je ervoor laten? Hoe ga je met je voeding om? Word ik niet te oud en kan mijn lijf het nog wel trekken.? Al deze vragen kunnen de loper behoorlijk aan het denken zetten. Voordat je het een beetje op de rij hebt, is er heel wat tijd verstreken en is er heel wat getob aan vooraf gegaan. Iedereen gaat er op zijn of haar manier mee om. Zet duizend lopers aan de start van een wedstrijd en je hebt nagenoeg duizend verschillende tijden. Dat is toch prachtig! Niemand is gelijk, we zijn wel gelijkwaardig. Nu maak ik veel lopers om me heen mee, die erg serieus en soms krampachtig met hun sport bezig zijn en zij ontwikkelen een nogal benauwende visie over zichzelf. Zo schijnt de één een echte ochtendloper te zijn en is de ander voor twaalven niet vooruit te branden. Ik moet s morgens niet gegeten hebben, hoor! Een ander: Ik eet juist van dit en van dat Het maakt mij allemaal niets uit, ben er helemaal niet mee bezig, ontbijt voor een wedstrijd zoals altijd en leef lekker ontspannen naar de start toe. Je ziet ook lopers voorafgaande aan een wedstrijd een strak programma uitvoeren met uitgebreide loopscholing. Zò moet het en niet anders. Ik loop me lekker warm, trek een paar sprintjes en dan naar de start. Dan heb je ook nog de voedingsdeskundigen. De hele week zijn ze bezig om hun lijf optimaal afgesteld te krijgen voor de komende wedstrijd. Ik eet door de week gezond en zorg ervoor om niet met een volgeladen maag aan de training te verschijnen en zet op de donderdagavond bij de aftertraining heerlijk de bloemetjes buiten. De mens laat zich nu eenmaal niet als een raceauto in de Formule 1 afstellen en zich zo verzekeren van succes. Succesvol bezig zijn in de loopsport is een zaak van ontspannen bezig zijn met de loopsport. Geen methodiek, geen schema is voor mij heilig. Ze moeten in eerste plaats bij je passen. Heb je er vertrouwen in, gebruik ze. Zo niet, zoek andere. Er zijn vele wegen, die naar Rome leiden. Ik ontmoet nog altijd lopers, die alles gedaan hebben wat er gedaan moest worden om een goed resultaat te bereiken, maar na een wedstrijd van een koude kermis thuis kwamen. Alle parameters waren vooraf in orde, maar de gewenste tijd werd desondanks niet gelopen. Blijf niet te lang achterom kijken. Maak een analyse waarom het even niet is gelukt. Twijfel niet aan jezelf, relativeer en vertrouw blijmoedig op de toekomst. In ben nu al een hele tijd in vorm door ontspannen en met een knipoog met mijn hobby om te gaan. De hartslagmeter heb ik al anderhalf jaar niet meer in gebruik. Ik stem mijn trainingsprogramma af op de overige activiteiten, die ik door de week realiseer. Ik blijf wel eens een avond thuis, luister goed naar mijn lichaam en bepaal per training hoe ik me wil belasten. Als lopen moeten wordt, maakt plezierbeleving plaats voor dwangmatigheid en blijven positieve resultaten uit. In vorm zijn heeft alles te maken met in balans zijn en weten waar je staat in de loopsport ML nr.3 april

8 25 vragen over (voorste)kruisbandletsels. Arie Meijboom (Sport)massagepraktijk Meijboom) Castricum 1) Wat zijn kruisbanden eigenlijk? Hiervoor even een stukje anatomie. De knie bestaat uit drie botten. Allereerst het bovenbeen (os femur) en het scheenbeen (os tibia) en ook nog de knieschijf (patella). Daarnaast zijn er, per knie, nog twee menisci. Dat zijn kraakbeen schijfjes die ervoor zorgen dat de boel goed passend functioneert en die bovendien bijdragen aan de schokdemping bij het lopen. De patella en menisci doen in dit verhaal even niet mee. Het bovenbeen en scheenbeen mogen niet van elkaar afschieten maar moeten zowel bij gestrekt als bij gebogen knie netjes tegen elkaar blijven zitten. Aan de beide buitenzijden van de knie zitten gewrichtsbanden (ligamenten) die er voor zorgen dat de botten strak tegen elkaar aan blijven zitten en zorgen voor de zijwaartse stabiliteit. Aan de binnenkant in de knie zitten twee kruisbanden die regelen dat het onderbeen niet voor- of achterwaarts weg kan schieten. De voorste kruisband verhindert dat het scheenbeen voorwaarts kan verdwijnen en de achterste kruisband doet dit voor de achterwaartse beweging. Bovendien zorgen zij er beiden voor dat er heel beperkte draaiing in de knie mogelijk is. Voor de volledigheid. Deze hele knie, behalve de buitenste gewrichtsband (laterale band), zit in één gewrichtskapsel. 2) Waarom heten ze kruisbanden? Ze heten zo omdat zij elkaar in de knie kruisen. Voor de liefhebbers: De voorste kruisband komt van het bovenbeen achter/buiten (lateraal) en gaat naar het onderbeen voor/binnen (mediaal). De achterste kruisband komt van het bovenbeen voor/binnen en gaat naar het onderbeen achter/buiten. 3) Welk van die kruisbanden geeft de meeste problemen? Dat is de voorste kruisband. Blessures aan de achterste kruisband komen maar weinig voor. Een enkele keer krijgt een voetbalkeeper een schop tegen de scheen van zijn standbeen. Zijn onderbeen knalt dan naar achteren en dan kan de achterste kruisband scheuren. 4) Oké, dan verder met die voorste kruisband. Wat kan daaraan kapot gaan? De band kan verrekken, gedeeltelijk inscheuren en helemaal (dwars) doorscheuren. 5) Hoe kan dat gebeuren? Hiervoor zijn helaas vele mogelijkheden. De bekendste is bij voetbal als een schotpoging met de binnenzijde van de voet (dus iets geroteerd kniegewricht en kruisband op spanning) wordt gedaan en de tegenstander blokkeert dit. Een andere favoriet is vallen bij skiën waarbij de binding niet losspringt of blijven haken achter een slalompoortje. Deze blessure kan verder ontstaan bij alle sporten met veel draaimomenten, kapbewegingen, snel afremmen en landingen (afsprong). 6) Zijn er ook nog bepaalde risicogroepen aan te wijzen? Ja helaas wel. Deze groep maakt circa 50% van de bevolking uit. Er is vastgesteld dat vrouwen, bij gelijke sportomvang, een veel groter risico op voorste kruisbandletsel hebben dan mannen. Voor voetbal een factor 2 en voor basketbal zelfs vier keer zoveel als bij mannen. 7) Hoe komt dat? Dat is waarschijnlijk een combinatie van factoren. Allereerst zijn er wat anatomische verschillen met mannen. Zo is de ruimte in de knie waar de kruisbanden zitten kleiner. Hierdoor komen ze eerder in de knel en beschadigen sneller. Door het bredere bekken hebben de knieën van vrouwen een iets grotere zijwaartse hoek ( x-benen ). Ook zijn de hamstrings, die de kruisband helpen bij zijn werk, bij vrouwen minder sterk. Vervolgens werkt het hormoon oestrogeen ook niet gunstig. De opbouw van de banden is hierdoor trager en ook zijn ze periodiek wat slapper. Tenslotte speelt mee dat vrouwen vaak later gaan sporten waardoor hun algemene conditie, kracht en motoriek iets minder ontwikkeld is. Dit laatste zal over enkele jaren waarschijnlijk geen rol meer spelen. 8) Daar word ik niet vrolijk van. Maar hoe weet je dat je een VKB letsel hebt? Dat hangt af van de ernst van de situatie. 9) Zullen we maar rustig beginnen met een verrekking? Dat is graad 1. Dan weet je vaak dat je je verstapt hebt. De volgende dag is de knie soms iets dik maar blijft stabiel. Wel kan de knie langdurig pijnlijk zijn. Met wat voorzichtigheid gaat dit vanzelf over. 10) Wat is dan graad 2? Hier is de VKB gedeeltelijk gescheurd. De knie wordt dik en kan instabiel aanvoelen. 11) Ik vrees het ergste voor graad 3? Inderdaad. Hier is de VKB geheel doorgescheurd en wordt de knie onmiddellijk (binnen enkele uren) dik en voelt instabiel aan. In ongeveer 80% van de gevallen heeft de sporter iets horen knappen. Als je echt pech hebt zijn ook een meniscus en de mediale band kapot. 12) Wat moet je doen als je iets vermoedt? Je kan niet veel. Goed koelen en het been hoogleggen is het wel zo n beetje. Een drukverband is nuttig maar kan pijnlijk zijn. Bovendien zal je het steeds moeten verwijderen om te kunnen koelen. Als je een graad 2 of 3 letsel vermoedt of twijfelt moet je in ieder geval direct langs de dokter of eerste hulp voor een goede diagnose. Bronnen: /patiënten info 8 LAAC Duurloper

9 13) Hoe gaan ze daar de diagnose stellen? De eerste indicatie is de snelheid waarmee de knie dik is geworden. Is dat binnen enkele uren het geval dan zit er meestal ook bloed in de knie en is verder onderzoek te pijnlijk. Door wat bloed weg te halen zal de druk verminderen en wordt onderzoek wel mogelijk. Als je dan op je rug ligt, met gebogen knie, kan de dokter normaal gesproken het onderbeen niet voorwaarts bewegen t.o.v. het bovenbeen. Als dat wel lukt is er zeker sprake van een VKB letsel. In het ziekenhuis zal men dan meestal ook nog een röntgenfoto maken om eventuele botbreuken uit te sluiten. Ook een diagnostische kijkoperatie zal meestal gedaan worden. 14) Fijn. We weten nu wat het is, hoe je er aan kan komen en hoe het wordt vastgesteld. Hoe kom je er weer vanaf? Dat hangt van de ernst af en de eerste dag is dat ook nog niet in te schatten. Met graad 1 en 2 is rust en fysiotherapie vaak afdoende. De ergste pijn verdwijnt na ongeveer twee weken. Volledig herstel zal langer duren. 15) Wat doet de fysiotherapeut? Deze zal helpen de knie weer te laten buigen en je laten oefenen om de spierkracht in het bovenbeen te herstellen. Vooral de spieren aan de achterzijde (hamstrings) moeten versterkt worden om de functie van de kruisband, deels, over te nemen (spierkorset). Om de spierbalans te waarborgen zal ook de voorzijde (quadriceps) worden versterkt. 16) Hoe gaat het verder met de mensen met een kapotte kruisband? Bij ongeveer 1/3 van de patiënten zijn er na de acute fase geen klachten meer. Zij gaan weer probleemloos van hun bed naar de auto, met de lift naar de zesde verdieping en spelen ook hun wedstrijden biljart weer voluit mee. Bij 1/3 van de mensen geeft het ernstige problemen in het dagelijks functioneren. Zij komen in aanmerking voor een nieuwe voorste kruisband. Bij de resterende groep treden de klachten alleen op bij intensieve sportbeoefening. Daarbuiten hebben ze geen klachten. Zij stoppen met hun sport, zoeken steun bij een kniebrace of kiezen alsnog voor een operatie. 17) Is zo n brace niet preventief te gebruiken? Neen, absoluut niet. De knie is een complex gewricht waarbij je niet één beweging kan beperken zonder andere bewegingen te hinderen. In de herstelfase kan een brace helpen maar dan moet hij wel door een deskundige zijn aangemeten. 18) Wat moet ik me bij een operatie voorstellen? De operatie vindt onder plaatselijke verdoving of gehele narcose plaats. Het is geen kleinigheid en duurt één tot twee uur. Omdat we bij onze geboorte geen zakje reservepezen hebben gekregen wordt een nieuwe voorste kruisband meestal van de patellapees (knieschijfpees) gemaakt. Het middelste deel daarvan wordt, inclusief een stukje bot aan beide einden, weggenomen. Met een kijkoperatie wordt één kant aan het bovenbeen en één kant aan het onderbeen vastgeschroefd. Gewoon op de plek van de oude kruisband. Vaak gebruikt men ook wel een stukje pees van de hamstrings. 19) Is de operatie pijnlijk? Over het algemeen valt de pijn, ook na die tijd, wel mee. Als het echter nodig is dan kan de eerste dagen aan pijnstilling worden gedaan. 20) Kan je na de operatie meteen weer sporten? Neen, dat laat je wel uit je hoofd. De eerste week wordt geprobeerd de knie weer tot 90 graden te buigen, en leer je lopen met krukken. Je mag met je tenen alleen de grond aantikken. De weken daarna staan in het teken van verminderen van de zwelling. Na ongeveer vier weken kan je weer lopen zonder krukken en mag je fietsen en autorijden. Na ongeveer zes weken zit de pees vastgegroeid in het bot. Pas na zes maanden is de getransplanteerde pees omgezet in nieuw levend peesweefsel. 21) Moet je zes maanden thuis blijven zitten? Neen, na 6 weken kan er weer lichte arbeid worden verricht en bij zwaarder werk kan dat na 12 weken. 22) Wanneer kan je dan voluit sporten? Afhankelijk van hoe het gaat kan, in overleg met de fysiotherapeut, in het algemeen na acht weken worden gestart met hardlopen op een vlakke ondergrond. Na twaalf weken kan begonnen worden met het oefenen van draaibewegingen. Het duurt zes tot acht maanden voordat er weer volledig kan worden belast en contactsporten weer verantwoord zijn. 23) Is een nieuwe kruisband even sterk als de oude? Nee, de nieuwe kruisband haalt maar 80% van de sterkte. Het blijft dus een zwakkere plek. 24) Wat is een algemene indicatie dat je weer kan sporten? In ieder geval mag het alleen in overleg met de fysiotherapeut. De sporter moet pijnvrij zijn, de spierkracht op het niveau van voor de blessure en de beweeglijkheid van de knie moet geheel zijn hersteld. 25) Kan je iets doen aan preventie? Ja, er zijn een aantal mogelijkheden maar blessures uitsluiten kan helaas niet. Voorbeelden zijn: Goed materiaal (bindingen etc.) Goede schoenen voor de ondergrond waarop wordt gespeeld Goede techniek en coördinatie training Krachttraining van de bovenbenen en vooral hamstrings Warming up met coördinatie oefeningen Fair play en een strakke wedstrijdleiding Luister naar je lichaam, dat is je beste adviseur. nr.3 april

10 5 maart 2006 Gastvrij onthaal Als je wordt uitgenodigd voor een feestje bij Hans, Elly, Jan, Corine en Irene dan weet je zeker dat er een beroep wordt gedaan op de lachspieren. Zorg ervoor dat je sportief gekleed bent en dat je met een gezonde eetlust verschijnt. LAAC Twente blikt terug op een eerste en geslaagde vrijwilligersmiddag Je wordt lid van LAAC Twente en je rent met veel plezier mee in één van de vele trainingsgroepen. Na enige tijd vind je dat het tijd wordt om ook eens iets te doen voor de vereniging, die jou veel te bieden heeft. Je sluit je aan bij een commissie, wordt trainer, stapt in het bestuur of - zoals in mijn geval - je levert tekst voor de Duurloper. Zo ontstaat er een kader van 60 leden, dat het fundament van de vereniging met bijna 400 leden vormt. Mensen, die tijd en energie in LAAC Twente steken om de club vitaal en aantrekkelijk te maken en te houden. Zonder deze groep van enthousiaste vrijwilligers is er geen LAAC Twente. Op deze leden moet je zuinig zijn en je moet hen koesteren. Daarom wordt op zondagmiddag 5 maart de eerste vrijwilligersmiddag van LAAC Twente georganiseerd. Het wordt een sportieve en gezellige middag en goed voor de inwendige mens. Ruim 30 LAACers hebben zich opgegeven en rond 3 uur is het uitgenodigde gezelschap nagenoeg compleet. Eerst moeten de degens op sportieve wijze gekruist worden. Dit vindt plaats op de baan van het FBK-stadion in de vorm van een bizarre estafette: vijftig meter zaklopen, honderd meter blindemanslopen, honderd meter ballonnenloop en tot slot tweehonderd meter duolopen. De eerste omloop van de estafette wordt door Hans en Elly resoluut geneutraliseerd. Het is helemaal uit de klauwen gelopen. Een tweede poging leidt tot een beter resultaat. De Duolopers Jan Grobben en Jan Maasse van de Brink van het team de deurdouwers en met elkaar verbonden door een touw om hun enkels komen als eerste over de finish. Met een glaasje Glühwein in de hand nemen de Deurdouwers de felicitaties van de rest in ontvangst en wordt er afscheid genomen van de tartanbaan. Aan de start verschijnen de Klaplopers, de Deurdouwers, de Lavelozen, de Antilopen en de Krasse Knarren. En dan komen we op het eerste kritische punt van de middag. Organiseer je een dergelijke estafette zonder jury, dan ontstaat er een dolle boel en gaat men naar eigen goeddunken met de regels om. Het blindemanslopen en duolopen wordt zeer creatief en op eigen wijze geïnterpreteerd. In Bennie s headquarter gaat het feest door. Als Hans Geltink medeverantwoordelijk is voor het organiseren van een partijtje, dan weet je dat er geschranst moet worden. Dat hebben we geweten ook! Een gigantische shoarmaberg dient verslonden te worden. Roerbakkend etaleert onze nieuwbakken penningmeester Hans Lenderink een heel ander talent. Als chef de cuisine zwaait hij de scepter over een megawok en onder zijn toezicht bakken de shoarma, de hamburgers, kippenbouten en vegetarische snacks goudbruin. Wat hij bereidt ziet er allemaal even mooi uit en smaakt nog beter. Dan komen we op het tweede minpuntje van de middag. Heb je wel eens salade, rauwkost, 10 LAAC Duurloper

11 tomaten, komkommer, shoarmasliertjes, veel shoarmasliertjes met een klein plastic gebaksvorkje naar binnen proberen te werken? Nou, een halve marathon op je handen lopen gaat je beter af! De LAACers laten massaal het eetgerei links liggen en gebruiken hun eigen tienvingerige gereedschap. De middag verstrijkt ongemerkt. Er is tijd om even lekker bij te kletsen en elkaar te ontmoeten zonder loopkleding en trainingspakken. Toch gaat het gesprek bij velen over de loopsport en wat LAAC voor hen betekent. De vele vrijwilligers vinden bij LAAC Twente toch veel meer dan een plek om elkaar de loopsport te bedrijven. Wellicht een goede reden om zich ook voor de vereniging in te zetten. Als het bestuur door de activiteitencommissie zo n gezellige en feestelijke middag laat organiseren voor de vrijwilligers, dan wordt dit gastvrij onthaal door hen warm ontvangen. Zo n middag levert de vitamientjes, die hen levendig en bedrijvig houden Marcel Lucassen MAATSCHAP VOOR FYSIOTHERAPIE KRUISSTRAAT PER 1 JANUARI 2006 DIREKT TOEGANKELIJK, ZONDER VERWIJZING VAN DE ARTS FYSIOTHERAPIE MANUELE THERAPIE SPORTFYSIOTHERAPIE CONTACTPERSOON: ANDRE BOSGRAAF KRUISSTRAAT GJ OLDENZAAL nr.3 april

12 VAKANTIETIP Sinds enkele jaren duikt Jon het veelgeprezen internet op zodra we de zomervakantiebestemming een beetje duidelijk hebben, op zoek naar loopjes in die contreien. Dat brengt je dan bv. op mooie plekjes in kleine Franse of Spaanse dorpjes, waar in het kader van de zomerfeesten ook een loopevenement georganiseerd is. Vaak het toppunt van gezelligheid, met allerlei lekkers uit de streek en als aandenken eens een iets exotischer t-shirt dan dat van de Woolderes. En zo is het me zowaar al eens gelukt om als 3e veterano femenino in de krant van Pamplona te komen; weliswaar onder de naam Blakhuis De ervaringen in de vorige zomervakantie spanden wat mij betreft de kroon en die wil ik jullie niet onthouden, en wie weet breng ik je op een idee! We waren (o.a.) op vakantie in de Dolomieten én in training voor de marathon van Berlijn. Er moest dus flink gebikkeld worden. Naast kilometers vreten, paste daar volgens Jon ook het kweken van wedstrijdhardheid bij. Daarom had hij wel iets heel bijzonders uitgezocht: de 7e Giro podistico del Parco Nazionale Dolomiti Bellunesi, ook wel Dolomiti Park Road genoemd. Een wedstrijd in drie etappes, op drie dagen achter elkaar in het nationale park van de Dolomieten. De eerste etappe op vrijdagavond om uur, vervolgens op zaterdagmorgen om uur en de laatste op zondagmorgen om 9.30 uur. De etappes, allemaal rond de 10 km., zijn op verschillende prachtige plekken in de Dolomieten uitgezet, in de wijde omtrek van Belluno. Ze gaan langs paden waar je normaal gesproken niet makkelijk komt. Voor zover ik begrepen heb, is het ook de bedoeling om het fantastische gebied een beetje te promoten Wat mij betreft prima gelukt. Na een paar daagjes wat cultuur opgesnoven te hebben in Padua (overigens zeer de moeite waard), zochten we een camping in de buurt van Belluno. Dat viel nog niet mee! De enkele die we konden vinden, lag ruim boven de 1000 meter. Veel te koud voor een tentje voor mij althans. Er volgde een lange, maar mooie zoektocht, over kleine passen met prachtige vergezichten, ruige, woeste bergspitsen met hier en daar een plukje sneeuw erop. Uiteindelijk gaven we ons gewonnen en daalden weer af om een plekje te vinden aan het Lago di Corlo. Dat betekende dat we een half uur tot een uur rijden van de verschillende startpunten zaten. De spanning voor zo n loop in het buitenland begint voor mij altijd al voor de inschrijving. Waar en hoe moet dat? We hadden thuis al opgezocht dat dit kon in Belluno, bij reisbureau Grizzly Viaggi. Dat zochten en vonden we een dag van tevoren vrij vlot. Helaas kon het meisje achter de balie nauwelijks Engels en wij nauwelijks Italiaans. We werden dus niet veel wijzer dan we al wisten via de website. Toch maar inschrijven, dan. Met het 06-nummer van de presidente op zak die kon mogelijk wel wat Engels of Duits togen we weer naar de camping. Lekker nog een hele dag om de spanning verder op te voeren De volgende dag vertrokken we al vroeg naar Quantin, het startpunt voor de eerste etappe. Een heel klein dorpje, prachtig gelegen in de bergen, op zo n 750 meter hoogte. Parkeren in een weiland achter de kerk en naast de sintelbaan; je kon de plek van aanmelden niet missen. Er stonden lange houten tafels klaar, waar na de loop een warme maaltijd geserveerd werd. Toen we ons startnummer haalden, Ah! I Olandesi!, werden we onmiddellijk voorgesteld aan de presidente. Hij kon gelukkig wat Duits en heette ons van Padua harte welkom, als enige buiten(neder)landers. Ook de tas met Italiaanse versnaperingen in de vorm van o.a. Espressokoffie en een pak spaghetti ontbrak niet. De hardlopers druppelden binnen, uiteindelijk zo n 300, schat ik. Allereerst werd er met de nodige lachpartijen een groepsfoto voor de kerk gemaakt. Toen met z n allen naar de start waar eerst een minuut stilte in acht werd genomen (waarvoor??). En toen op pad. Een hels parcours voor mensen uit Paesi Bassi! In ongeveer 8 km. stijgen van 750 naar 1150 meter. Bij 3 km. moest ik al voor de eerste keer wandelen, gelukkig niet als enige. Onderweg werd ik aangesproken door een kleine Italiaanse, maar ik moest haar in mijn beste Italiaans bekennen dat ik haar niet begreep, omdat ik Nederlandse ben, met enige nadruk op het Bassi. Toen ik een beetje een rime gevonden had, vond ik zelf dat ik me bij het 12 LAAC Duurloper

13 klimmen nog niet eens zo heel slecht handhaafde tussen de mensen om me heen. Helaas kwam toen km. 6-7: een smal, glibberig bospad, steil de berg op. Hier rende overigens niemand meer; iedereen wandelde zwoegend en zwetend naar boven. [Even ter illustratie: een kilometer van ruim 13 minuten!]. Het gekreun en gesteun rondom me was niet van de lucht. En toen waren we boven wat een uitzicht! Heel weids in het rond: bergen, sommige toppen in de wolken, sommige erboven uit, heel veel kleine dorpjes ertegen aan gestrooid, in de verte een meer. Fantastisch! Eigenlijk wilde ik het liefst blijven staan kijken. Maar de plicht riep. Over een weiland ging het via een graspad (voor mijn gevoel) steil naar beneden. En daar gingen ze, de Italiaanse dames! Onder het slaken van allerlei gilletjes en kreten als Bellissimo! denderden ze naar beneden. De één na de ander passeerde me, terwijl ik met de rem erop en protesterende bovenbenen trachtte om knieën en enkels heel te houden. Ciao, Paesi Bassi! riep de kleine Italiaanse in het voorbijgaan. Het was lachwekkend en zeer prachtig, dus met een grote grijns kwam ik in een belachelijke tijd aan. De dag kon niet meer stuk, al moesten we nog een uur terugrijden, spullen uitspoelen en ophangen, iets drinken en gauw naar bed. Op zaterdagmorgen om 7.30 de schoonmaakster van het restaurant na wat aandringen het vooraf bestelde brood afgedwongen. Toen op naar Sedico (op zo n drie kwartier rijden van de camping). Dit keer startten we vanaf de ingang van het Nationale Park. Het parcours liep nu langs de rivier (en zelfs erdoor!), maar was wel vlakker. Toch dacht ik, met de vermoeidheid van de dag ervoor nog in de benen, na 4 km. al: Als ik dit maar volhoud! Gelukkig mochten we toen weer op een bospad klimmen; iedereen weer wandelen. Het was eigenlijk een heen-en-weer route langs de rivier, dus ik wist dat de terugweg weer wat vlakker zou zijn. Ik kon mezelf aansporen om te blijven lopen en hier leek ik de Italiaanse dames redelijk aan te kunnen. Maar toen ik over was: helemaal kapot! (En Jon niet minder.) Die foto heb ik maar niet mee-genomen. Veel drinken, vaak stukjes fruit halen en nog even wat blijven hangen vanwege de gezelligheid: een loterij (Jon won een dikke salami!), lekker cappuccino, mensen die gingen barbecuen met hun gezin op daarvoor ingerichte plekken. En voortdurend zo n prachtig uitzicht! De volgende dag (zondag) voelden de benen verschrikkelijk! Zelden zo n spierpijn in de bovenbenen gehad. Ook Jon had het flink te pakken. Hij stelde zich voor die dag maar één doel: beste Nederlander worden. Dat is overigens gelukt. We moesten nog vroeger Dolomiti Park op; de start was dit keer om 9.30 uur in Agordino, op zo n 60 km. van de camping. Ik zag het met die zere benen niet echt zitten, zeker niet toen ik de looproute zag: tot zo n 4,5 km. redelijk vlak, daarna weer gigantisch stijgen en dalen. Toch bleek het al vrij snel redelijk mee te vallen. Na de eerste km. liep ik aardig door m n spierpijn heen. Het stevige klimwerk moest weer wandelend gebeuren, maar het dalen lukte langzamerhand steeds beter. Jammer dat je zo goed moest kijken waar je je voeten neerzette in zo n prachtige omgeving. De finish was nu in het (iets grotere) plaatsje zelf, in het centrum. Een beetje wassen bij de fontein en toen ook hier nog weer wat nagenieten. Slenteren over het marktje, iets drinken in de grote tent en genieten van de prijsuitreiking in ik weet niet hoeveel categorieën, met prachtige cadeaumanden. Uiteindelijk bleek ik 7e te zijn geworden in mijn categorie (van de 14) en 189e van de 229 gefinishte deelnemers. Maar zeer voldaan over de gave dagen! Als je gaat, deze zomer op 11, 12 en 13 augustus 2007, groet dan presidente Renato Bortot hartelijk van ons! Agordino Carla Blokhuis Website: nr.3 april

14 Een dag vol tripplings, skippi Afgelopen zaterdag 1 april komen de vier aspirant-trainers van LAAC in alle vroegte naar het FBKstadion om die dag hun trainercursus af te ronden. Nadat zij twee weken daarvoor het theoretisch gedeelte succesvol hebben afgesloten, worden zij vandaag op de proef gesteld of zij die theoretische bagage ook in praktische zin kunnen uitvoeren. Hiervoor is de gehele zaterdag uitgetrokken, want samen met Peter, Marcel, Karel en Frans leggen nog 15 andere aspiranten hun examen af. Het examen bestaat uit het geven van een training volgens een door de KNAU vooraf bepaalde opdracht aan een groep van minimaal 12 atleten. Zo komt het dat ook een groot aantal LAAC-ers het FBK-stadion aanwezig zijn. Het wordt vandaag voor hen een vermoeiende dag. Het wordt een dag vol tripplings, skippings en versnellingsloopjes. Rond 8.40 uur betreden Eva en ik het stadion. Eerst maar even een kopje koffie drinken. Vanuit de kantine zien we dat Peter bezig is met het gereedzetten van de materialen. Hij heeft de lastige taak om als eerste de proef der bekwaamheid af te leggen. De hemel ziet er dreigend donker uit, ik denk niet dat we het vandaag droog houden. Inmiddels staan Peter s atleten te wachten op het teken dat ze mogen aantreden. Al tijdens het inloopprogramma veranderen donkere wolken in een fikse regenbui, maar dit deert onze atleten totaal niet. Uitgelaten zwaaien ze naar de spaarzame vroege vogels op de tribune. Geleidelijk aan wordt het drukker in de MPMkantine. De dames achter de bar zijn drukdoende iedereen van koffie te voorzien. Inmiddels heeft Peter z n programma afgewerkt. En, alles goed gegaan?, vraag ik. Hij knikt tevreden. Het verlossende woord wordt echter pas om uur gegeven. Afwachten dus. Onmiddellijk daarna wacht alweer een optreden voor onze Laac-atleten. Nu bij Miriam van der Velde, de dochter van Teije. Ook Lies, Eva en ondergetekende zijn van de partij. Vol overgave motiveert ze ons tot het vertonen van diverse staaltjes looptechniek. Bij een enkeling openbaren zich eerste tekenen van vermoeidheid. Geen verrassing na twee maal driekwartier training. Gelukkig hebben ze daarna een klein uur pauze om wat bij te komen. Ondertussen draaft Karel met een verse LAAC-ploeg over de baan. Fijn dat we zoveel vrijwilligers hebben! Ik kan nog gauw even een broodje eten voordat ik op moet. Eerst maar even mijn lesplan inleveren bij de examencommissie, dan heb ik dat tenminste gehad. Nadat ik met moeite een krentenbol heb doorgeslikt, begeef ik me naar de baan om mijn voorbereiding te treffen voor de loopscholing. Zorgvuldig plaats ik de hoedjes op de juiste plek. Karel is bijna klaar met zijn programma. De hoogste tijd om mijn assistenten op te halen voor het inloopprogramma, voor de meesten al hun derde. Door de wolken straalt een flauw zonnetje. Je krijgt zowaar het gevoel dat het voorjaar is aangebroken. De weergoden drijven echter de spot met ons, het is tenslotte 1 april! Zwarte wolken drijven boven het stadion en tijdens de loopscholing worden onze atleten wederom getrakteerd op een flinke douche. Ze geven echter geen krimp en doen hun uiterste best om de geëxamineerde een goed resultaat te bezorgen. Tijdens het kernprogramma draaien ze hun rondjes met de nauwkeurigheid van een Zwitsers uurwerk. Hoe is het mogelijk na al die inspanningen van daarvoor? 14 LAAC Duurloper

15 ngs en versnellingsloopjes Opgelucht neem ik van de commissie het verlossende teken in ontvangst dat het erop zit. Voor onze atleten betekent dat weer even herstel voor hun aangeslagen lijven alvorens ze weer moeten aantreden voor hun laatste optreden. Om uur is Marcel als laatste LAAC-er aan de beurt. Hij heeft als opdracht een training waarbij met tweetallen gewerkt moet worden. Heel iets anders dus dan wat wij doorgaans gewend zijn. Het is een olijk gezicht, al die aan elkaar geplakte lopers die allerlei capriolen uithalen. Hij laat ons onder meer kennismaken met een geheel nieuwe variant van de loopscholing. Tot slot volgt een intervalprogramma in piramidevorm. Wanneer de examinatoren het stopteken geven, zijn de (meeste) lopers enorm opgelucht. Eindelijk tijd voor een warme douche. Echter nog niet voor Miriam van der Velde en mijn persoontje. Voor ons volgt nogmaals hetzelfde ritueel; wij kunnen onmiddellijk instappen bij de volgende training van een medecursist. Afgepeigerd spring ik om uur onder de douche. Hè, hè! Het duurt nog ruim een uur eer de uitslag bekendgemaakt wordt. Ondertussen worden in de volle kantine ervaringen onderling uitgewisseld. Eindelijk is het dan zover, de examencommissie verschijnt en neemt plaats achter de gereedstaande tafels. Tot grote vreugde van iedereen heeft de commissie goed nieuws: alle deelnemers hebben hun examen met goed gevolg afgelegd! Hulde voor de cursisten en de docenten Paula Benders en Herman Moelard. Eén voor één worden de kersverse trainers naar voren geroepen om hun diploma in ontvangst te nemen. Zo komt er een einde aan de cursus die vorig jaar in oktober begon. Een boeiende cursus, dat zeker. Een cursus waar je als loper veel van opsteekt. Een aanrader dus voor iedereen die zich meer wil verdiepen in de loopsport en het bovendien leuk vindt die kennis met anderen te delen. En zo komt het dat LAAC er vier trainers bij heeft. En ik kan jullie verzekeren: zij hebben er zin in!!! Frans Koevoets nr.3 april

16 16 LAAC Duurloper

17 BAANWEDSTRIJD - 22 JUNI 2006 MPM en LAAC Twente organiseren gezamenlijk een baanwedstrijd in het FBK-stadion te Hengelo, met zowel loopnummers als technische nummers. Loopnummers: uur 400 mh Mannen/Vet/JA/JB uur 400 mh Vrouwen/Vet/MA/MB uur 1000 m Mannen/Vet/JA/JB uur 1000 m Vrouwen/Vet/MA/MB uur 60 m Mannen/Vet/JA/JB uur 60 m Vrouwen/vet/MA/MB uur 400 m Mannen/Vet/JA/JB uur 400 m Vrouwen/Vet/MA/MB uur 5000 m Mannen/Vet/JA/JB Vrouwen/Vet/MA/MB uur: 2000 m Steeple uur Olympische Estafette Technische nummers: uur hss Mannen/Vet/JA/JB discus Vrouwen/Vet/MA/MB kogel Mannen/Vet/JA/JB polsstokhoog Mannen/Vet/JA/JB uur discus Mannen/Vet/JA/JB ver Vrouwen/Vet/MA/MB kogel Vrouwen/Vet/MA/MB uur hss Vrouwen/Vet/MA/MB ver Mannen/Vet/JA/JB Attentie: De 1000 meter wordt dus al om uur en uur gelopen.voorinschrijving is mogelijk tot uiterlijk maandag 19 juni 2006 bij Herman Holterman via: wedstrijden@laactwente.nl of tel Voor na-inschrijving tot 30 minuten voor aanvang van het onderdeel en het afhalen van startnummers kan men terecht in het wedstrijdsecretariaat van het stadion. Info: frans.ozinga-jacobien.kracht@planet.nl tel Inschrijfgeld: Voor Na Junioren één onderdeel 1,50 2,50 Senioren één onderdeel 2,00 3,00 Bij deelname aan meerdere onderdelen geldt een maximaal inschrijfbedrag van 2,5 maal het bedrag per onderdeel. Een leuke afsluiting van de avond is de Olympische estafette. Dit houdt in: 800m - 400m - 200m - 200m. Een team kan bestaan uit alleen mannen, alleen vrouwen of is een gemengd team. De deelname aan deze estafette is gratis. De inschrijving kan zowel via voorinschrijving als op de avond zelf plaats vinden. Op zondag 2 juli aanstaande wordt voor de negende keer de Droste Bouwgroep Run Bike Run van Deurningen georganiseerd. De wedstrijd bestaat uit 7,5 kilometer lopen, 31 kilometer fietsen en 3,75 kilometer lopen. Het loop- en fietsparcours zijn onveranderd. Er kan zowel individueel als per team (één loper en één fietser) worden deelgenomen. De individuele deelnemers starten om uur en de teams om uur. Er zal gestart worden vanaf het Kerkplein in Deurningen. Inschrijving is mogelijk via onze internetsite Het inschrijfgeld bedraagt: 9,00 per individuele deelnemer + 2,50 voor de chip 15,00 per team + 2,50 voor de chip (één chip per team) Wij verwachten dit jaar weer een groot aantal deelnemers aan de start te kunnen verwelkomen. Er kunnen maximaal 115 individuele deelnemers en 115 teams deelnemen aan de Zuivelboerderij Kaamps Run Bike Run in Deurningen. Uw deelname is definitief zodra wij uw inschrijving en het inschrijfgeld hebben ontvangen. Ongeveer een week voor het evenement wordt het programmaboekje toegestuurd. Evenals voorgaande jaren ontvangt u bij deelname het felbegeerde Run Bike Run Deurningen 2005 t-shirt. Er zal dit jaar wederom gewerkt worden met het professionele tijdregistratiesysteem van Championchip. U kunt met uw eigen chip lopen of een chip huren of kopen bij de organisatie van de Zuivelboerderij Kaamps Run Bike Run van Deurningen. De tijdregistratie vindt plaats met een chip van ChampionChip. Ook dit jaar is er weer de samenwerking tussen de Run Bike Run Borne en de Run Bike Run Deurningen. Deelnemers aan beide evenementen dingen mee in een overallklassement en krijgen de kans zich over twee wedstrijden de beste te tonen. Wij zien uw inschrijving graag tegemoet! Heeft u nog vragen dan kunt u contact opnemen met: Richard Beldhuis ( ) of Cunera Grootelaar ( ). nr.3 april

18 IN SAMENWERKING MET FBK - DUBBELE MIJL MEI De Stichting Fanny Blankers-Koen Games, Lange Afstand Atletiek Club (LAAC) en atletiek vereniging Marathon Pim Mulier organiseren op 18 mei voor de 23e keer de: FBK - DUBBELE MIJL VAN HENGELO Dit is de trimloop/wedstrijdloop vanuit het Fanny Blankers-Koen Stadion naar het centrum van Hengelo over 3218,69 meter, precies een dubbele mijl. Inschrijving: Online inschrijven (op onze website doorklikken naar Dubbele Mijl 2006 ) Hier wordt u verder geïnformeerd. Bij de FBK-Dubbele Mijl wordt gebruik gemaakt van de ChampionChip. Op de wedstrijddag is het nog voor een beperkt aantal personen mogelijk om in te schrijven (vanaf uur tot uur in het FBK-Stadion). Extra kosten ChampionChip 1,50. Kosten bij voorinschrijving: Volwassenen 6,00 en 3,00 voor jeugd t/m 12 jaar incl. chip en een staanplaatskaartje voor de Thales FBK-Games op 28 mei in het FBK-Stadion Start: uur in het FBK-Stadion Finish: uur Stadserf Hengelo Prijsuitreiking: Alle deelnemers ontvangen een herinneringsmedaille. Inlichtingen: Bij de heer H. Wiersma of de Stichting FBK-Games: tel: Datum: Aanvang: Kaartverkoop: THALES FBK-GAMES Zondag 28 mei uur Twente Atletiek, uur THALES FBK-Games Vanaf 1 april t/m 27 mei bij de VVV te Hengelo, tel: LAAC Duurloper

19 LAAC Twente is vier trainers rijker Als op 1 april vier LAAC-leden examen moeten doen voor het KNAU-diploma Trainer Loopgroepen, denk je al gauw dat het om een grap gaat. Niets is minder waar. Peter van der Tol, Karel Nolsen, Frans Koevoets en Marcel Oldenkortte slaagden op deze dag voor het praktijkgedeelte van hun trainersopleiding. Enkele weken daarvoor hadden de heren het theoretisch examen al met glans doorstaan. LAAC Twente feliciteert Peter, Karel, Frans en Marcel met hun diploma en is erg blij met de nieuwe trainers, die het huidige gilde komen versterken. We wensen hen een succesvolle carrière als looptrainer toe. LAAC Twente spreekt het vertrouwen uit in de nieuwe trainers, dat zij velen zullen inspireren tot en motiveren voor de wegatletiek en dat zij atleten verantwoord zullen begeleiden en coachen bij hun sport. Voorlopige inzet nieuwe trainers: Peter van der Tol dinsdag (Hulsbeek) groep 3 met Elly Buyvoets Karel Nolsen donderdag (FBK-stadion) groep 3 met Erica Kragt Frans Koevoets dinsdag (Hulsbeek) groep 2*) met Herman Holterman en Paul Meulenbroek donderdag (FBK-stadion) groep 1b invaller bij afwezigheid van Teije v/d Velde en Bé Meeman Marcel Oldenkortte dinsdag (Hulsbeek) groep 2*) met Herman Holterman en Paul Meulenbroek donderdag (FBK-stadion) groep 1b invaller bij afwezigheid van Teije v/d Velde en Bé Meeman *) deze groep wordt na de marathon van Enschede (23 april) opnieuw ingedeeld Ook twee andere bekenden zijn op dezelfde dag geslaagd. Miriam van der Velde, die op de donderdagavond stage liep tijdens de baantraining in het FBK-stadion, gaat haar diploma inzetten ten dienste van Loopgroep Slangenbeek in Hengelo. LAAC-lid Kevin Schaap slaagde eveneens op 1 april en wordt nu trainer bij RST in Enschede. LAAC Twente feliciteert beiden en wenst ook hen veel succes met hun trainersdiploma. Marcel Lucassen, trainerscoördinator. Donderdag Huldiging van de geslaagde LAAC trainers. V.l.n.r.: Kevin Schaap Marcel Oldenkortte Miriam van der Velde Frans Koevoets Karel Nolsen Docent trainer, Herman Moelard Voorzitter LAAC, Henk Offenberg nr.3 april

20 MEDIANIEUWS Artikel uit de Twentsche courant Tubantia van 20 maart 2006 Dubbele verrassing Tekst: André Scheffers Het was zijn eerste zege in een echte klassieker, op zich al opzienbarend nieuws. Maar Robert Steinmeijer verraste iedereen nogmaals door na afloop van de Hoge Lage torenloop zijn nakende afscheid aan te kondigen. Dit is zo goed als zeker mijn laatste jaar. Eric Borg, die andere Twentse toploper en tweede in de torenloop, verslikte zich bijna in zijn dorstlesser bij het horen van het nieuws. Er stoppen er meer op hun hoogtepunt, floepte de Hengeloër er zonder nadenken een kreet uit. Borg vindt het jammer dat Steinmeijer er volgend seizoen niet meer bij is. Hij kan het nauwelijks geloven. De aanwas van de jeugd is er niet en de regionale top is dik dertig jaar. Als jongens als Steinmeijer dan ook nog gaan stoppen, blijft er straks weinig over. Ik ben 38 en volgend jaar veteraan? De naam Steinmeijer komt al bijna tien jaar voor in de hardloopuitslagen. Nadat de voormalig wielrenner het cyclisme vaarwel zei wegens tijdgebrek trok hij de loopschoenen aan. Hardlopen kost nu eenmaal minder tijd dan wielrennen, luidde het argument destijds. Steinmeijer viel meteen op met een zekere aanleg voor de lange afstand en was lange tijd een loper voor de toekomst. Elk jaar ging de Oldenzaler een beetje sneller. Totdat hij zondag zijn eerste echte overwinning te pakken had in een loop die er toe doet. En die zege gaf hij een gouden randje door niemand minder dan Eric Borg in een rechtstreeks duel te verslaan. Deze wedstrijd wilde ik zó graag een keer winnen, hijgde de compleet gesloopte loper na afloop uit. Vaak werd hij tweede of derde, maar winnen, nee dat was er nog niet bij. Vorig jaar heb ik trouwens wel de Eiberrun gewonnen in Eibergen. Dat was al een mooie ervaring. Ik richt me al een tijdje op de wedstrijden in het Twentse circuit. Dat wilde tot vandaag steeds net niet lukken. Een drukke baan, waardoor Steinmeijer de halve wereld rondreist voor een Goors bedrijf én het prille vaderschap (zoontje Lars is veertien weken) slurpen al zijn tijd op. De hardloper moet keuzes maken, vindt-ie. Ik loop nu nog op de basis die ik in de winter heb gelegd. Op dienstreis gaan de loopschoenen mee. Dan train ik in de meest exotische oorden aan de kant van de wereld. Op zich wel heel heel gaaf. De tijd om trainingschema s te volgen heb ik bijna niet meer. En dat gaat me een keer opbreken. Ik zie me hier niet meedoen in de wetenschap na een uur en met de tong op de schoenen te finishen. De Hoge Lage torenloop van de Oldenzaalse Plechelmus naar het torentje in de vijver op de UT, georganiseerd door de studenten van Kronos, is zijn eerste slag. De Engelse mijlenloop in Haaksbergen moet volgende week zijn tweede worden. Vorig jaar werd ik tweede achter Eric (Borg, red.). Ik ga ervan uit dat dit mijn laatste seizoen is, waarin ik tot de beste lopers uit Twente behoor. Daarin wil ik nog pakken wat ik pakken kan. Deze wedstrijd wilde ik zo graag een keer winnen. Het is gelukt. Dan is het even stil. Steinmeijer neemt een slok en bedenkt wat hij zojuist wereldkundig heeft gemaakt. Best moeilijk om zo n beslissing te nemen. Te meer omdat ik elk seizoen nog progressie maak. Ook nu nog. Stoppen doe je wanneer je op je retour bent. Dat ben ik zeker nog niet. Dus druist het nu een beetje tegen het gevoel in. Maar je moet ook reëel zijn. Het moet allemaal wel kunnen. Winnen en tegelijkertijd zeggen dat je gaat stoppen, raar hè? Robert Steinmeijer (rechts) passeert zijn concurrent Eric Borg op de Lonneker Berg(weg) Foto: Frans Nikkels 20 LAAC Duurloper