Geachte Collega. Prof. Wim van den Brink, lid Adviesraad U-CENTER, PRIVÉKLINIEK VOOR PERSONAL RECOVERY. NIEUWSBRIEF JAARGANG 2 NUMMER 2 9 maart 2009

Transcriptie

1 U-CENTER, PRIVÉKLINIEK VOOR PERSONAL RECOVERY NIEUWSBRIEF JAARGANG 2 NUMMER 2 9 maart 2009 Geachte Collega Jolanda Franken Tot onze vreugde mogen we constateren dat steeds meer verwijzers de weg naar U-center weten te vinden. Ook tot tevredenheid van de betrokken cliënten. Zoals in de vorige nieuwsbrief gemeld, wordt onze breedspectrum benadering immers overwegend positief ervaren. Om dieper in te zoomen op de uiteenlopende problematiek die aan de orde komt, behandelen we vanaf nu enkele individuele casussen, uiteraard volledig geanonimiseerd. Om te beginnen meteen maar twee, een met betrekking tot burn-out en een over cocaïneverslaving. De samenwerking met de Universiteit Maastricht werpt opnieuw vruchten af, deze keer in een onderzoek naar contextvariabelen. En we werpen zelf een balletje op over veronderstelde vooroordelen in maatschappelijke beoordeling van verslavingen. Dit betreft een eerste aflevering in een serie opiniërende stukjes. Voldoende stof dus weer, zowel om te lezen als om te reageren. Met vriendelijke groet, Jolanda Franken, Psychotherapeut, Directeur Behandeling Prof. Wim van den Brink, lid Adviesraad De Wetenschappelijke en Klinische Adviesraad van U-center is voltallig sinds de toetreding vorige maand van prof. Wim van den Brink. Van den Brink heeft een enorme staat van dienst in met name de verslavingszorg. Hij is in 1952 geboren in Hilversum, studeerde geneeskunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam, promoveerde aan de Rijksuniversiteit Groningen en is sinds 1992 hoogleraar Verslavingszorg bij het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam. In 1995 werd hij tevens directeur van het Amsterdam Institute for Addiction Research. Van den Brink was promotor van 40 promovendi en is (co-)auteur van meer dan 200 internationale en meer dan 150 Nederlandstalige artikelen over verslaving, persoonlijkheidsstoornissen, depressie en dementie. Bovendien is hij redacteur van het Handboek Verslaving en van twee internationale wetenschappelijke tijdschriften op het gebied van verslaving. Professor Wim van den Brink Over zijn toetreding tot de Adviesraad van U-center zegt van den Brink: We weten nu dat verslaving geen morele zwakte is maar een psychiatrische ziekte met goede behandelingsmogelijkheden. Een goede behandeling is daarom gebaseerd op wetenschappelijk bewezen effectieve interventies, aangeboden door intelligente en bewogen behandelaars in een respectvolle omgeving. De Wetenschappelijke en Klinische Adviesraad van U-center bestaat nu uit voorzitter dr. Max Beekers en 5 leden: (in alfabetische volgorde) prof.dr. Anita Jansen, prof.dr. Harald Merckelbach, prof.dr. Herman van Praag en prof.dr. Reinout Wiers. pagina 1

2 Casus burn-out Een jaar lang burn-out, dat kan mijn bedrijf niet hebben Presteren onder druk, het is de kick van menig ondernemer en topmanager. Alles voor de zaak, alles voor de winst! Goede jaarcijfers werken als doping voor de moderne manager. Wind in de rug, alle zeilen bij en we gaan ervoor! Als jonge directeur-grootaandeelhouder had Joop* de ervaring dat onder druk alles vloeibaar wordt. Dat dit ook opging voor mijn psychische weerstand, kwam als een volslagen verrassing. Maar toen was het kwaad al geschied. Joop had jarenlang gedraaid op de adrenaline van hogere omzetcijfers. Ik nam mijn werk mee naar huis en hield er tegelijk spelenderwijs een jong gezin en een sociaal leven op na. Dacht ik tenminste. Ineens was ik moe, zo moe dat ik me bij het opstaan nog slechter voelde dan bij het slapengaan. Ik begon ook ongemerkt meer te drinken in plaats van problemen te bespreken. De rek was er volledig uit en de huisarts was duidelijk: burn-out. Ik, snelle en sterke Joop, een burn-out? Je gelooft het niet, maar je lijf en je omgeving brengen het wel pijnlijk duidelijk aan je verstand. Om erger, zoals een depressie, te voorkomen, verwees de huisarts Joop naar een ambulante behandeling. De ondernemer in hem vond echter dat hij aanvulling op dit traject moest hebben om sneller tot resultaat te komen. Een jaar aansudderen, dat kan mijn bedrijf niet hebben, ook financieel niet. Via mijn psycholoog kwam ik bij U-center terecht. In dertien weken was ik weer helemaal terug! Wat mij hier vooral trof, is de combinatie van een warme en luxe setting en het volledig respecteren van je privacy. Daarbij wordt er weinig tot geen tijd verspild; als manager blijf je daar wel gevoelig voor. Je gaat meteen aan de slag met een zeer professionele staf van therapeuten, dus ook op een niveau waar je als manager iets mee kunt. Ik voelde mij vanaf dag één volledig begrepen. Dat werkt heel motiverend. Met de intensiteit van de mentale behandelinterventies zorgt U-center ervoor dat professionals als Joop hun drive niet verliezen. Dit heeft hij ook duidelijk zo ervaren: Je voelt na verloop van enkele weken de energie al terugstromen in je lijf en in je hoofd. Het zelfvertrouwen komt terug en je krijgt weer zin in gezonde stress. Uiteindelijk ben ik maar één kwartaal uit de running geweest. Daardoor zijn alle gevolgen, ook de financiële, binnen de perken gebleven. *) De naam Joop is om redenen van privacy gefingeerd. pagina 2

3 Casus cocaïneverslaving Eric* is een representant van de pragmatische postbabyboomgeneratie (na 1970). Zelfverzekerd, optimistisch en hongerig naar individueel, zakelijk resultaat ging hij na zijn opleiding aan de slag in een snel groeiende markt. Werkweken van tachtig uur en meer waren de norm. De persoonlijke en zakelijke ontwikkeling gingen zo hard dat Eric binnen enkele jaren mede de directie voerde van een miljoenenbedrijf. Er was één bijkomend aspect, dat aanvankelijk een detail leek, maar dat uitgroeide tot een alles overheersend probleem: cocaïne. In zijn studietijd had Eric al de gewoonte ontwikkeld om regelmatig een snuif te nemen van deze partydrug. In de aansluitende yuppenscene was dit gebruik gebleven. Alleen, de aanleiding voor de gewoonte veranderde. Bevordering van euforie tijdens het uitgaan maakte plaats voor stimulering van zakelijke prestaties. Het werk ging immers altijd voor en altijd maar door en door. Tot het naast succes ook veel negatieve impact teweegbracht. Eric draaide helemaal dol van opgefoktheid en paranoïde verschijnselen. Zijn privé-leven kwam zwaar in de knel. Zakelijk liet hij steken vallen. En zijn lichaam meldde zich, met een sterk verhoogde bloeddruk, pijn op de borst, uitputtingsverschijnselen en een onwillig neusslijmvlies. Bemoeienis door zijn omgeving en de wil om er iets aan te doen brachten Eric bij de dokter. Maar wat dan, als je jezelf onmisbaar vindt én je niet langdurig weggezet wilt worden als verslaafde? In overleg met de verwijzer viel de keuze op de intensieve aanpak van U-center. Door de intrinsieke motivatie nam Eric de behandeling aanvankelijk goed op. Na vier weken dacht hij er zelfs al helemaal vanaf te zijn, maar toen volgde een terugval. Deze negatieve ontwikkeling had als positief effect dat de hierop ingezette therapeutische verdieping al na twee weken tot een aangepast nazorgtraject leidde. Met coaching in de eigen omgeving en aangepaste werkcondities is Eric weer terug op de rails. Hij is er nog niet, maar de prognoses zijn gunstig. *) De naam Eric is om redenen van privacy gefingeerd. Opinie Omgekeerde discriminatie van mensen met afhankelijkheidsproblematiek? Naast alle lichamelijke en geestelijke aspecten kent afhankelijkheidsproblematiek ook een maatschappelijke component. En dit is bepaald niet de minst belangrijke. Zo kennen we de kip-of-eivraag rond de maatschappelijke conditie: zijn problemen het gevolg van afhankelijkheid of is afhankelijkheid het gevolg van problemen? Een maatschappelijk geïndiceerde kwestie lijkt de afhankelijkheidsproblematiek in de hogere middenklasse en bovenklasse van onze samenleving. Deze wordt veronachtzaamd omdat gebrek aan financiële middelen hier minder tot geen rol speelt. Kort door de bocht: We kunnen het betalen, dus we hebben geen probleem. lees verder op de volgende pagina >>> pagina 3

4 Doordat de afhankelijkheid hier minder zichtbaar is als gevolg van inbedding in een maatschappelijk patroon, ontstaat een soort blinde vlek. Wat erger is, hierdoor wordt het probleem wel herkend, maar niet erkend. Dat vergt van de betrokkene veel moed voor verandering. Iedereen weet dat hogere sferen sociaal gesproken een dubbele lading kunnen hebben. Het is alleen not done hiervoor uit te komen als het zo ver is. We praten hier niet van verslaving en we gaan het al helemaal niet hebben over afkicken. Dit maakt dat iemand in de hogere maatschappelijke laag veel meer moet overwinnen om van een afhankelijkheid af te geraken dan een lotgenoot lager op de sociale ladder. Deze wordt als gevolg van grotere zichtbaarheid ook veel eerder gedwongen tot het nemen van stappen. Wij durven zelfs de stelling aan dat hier sprake is van omgekeerde discriminatie. Mensen met een afhankelijkheid in de bovenlaag en de onderlaag van onze samenleving hebben veel met elkaar gemeen. Het verschil in zichtbaarheid als gevolg van betaalbaarheid en erkenbaarheid bemoeilijkt echter een gelijke benadering van gelijke gevallen. Wat vindt u? Reageer naar: Onderzoek contextvariabelen Toegevoegde waarde van aspecifieke factoren in en om U-center Alle professionals in het bezit van de vereiste papieren kennen hun vak. Ze doen hun best om dit zo goed mogelijk uit te oefenen. Dat is vanzelfsprekend en daar mag je dus ook van uitgaan. Binnen en buiten U-center. Wat is dan mogelijk een toegevoegde waarde van U-center? Behalve kennis en kunde brengt U-center ook een heel eigen vorm van dienstbaarheid en dienstverlening in. Met een sfeer van rust en harmonie, in een doordacht interieur en in een bijzondere, natuurlijke omgeving. Naar onze indruk en overtuiging biedt de combinatie van attitude in behandeling en verblijfsservice en de context van de omgeving een zekere meerwaarde in het bevorderen van existentiële beschouwing. Om ons gevoel te kunnen objectiveren in een meer wetenschappelijke uitkomst hebben we een stagiaire van de Faculteit Psychologie aan de Universiteit Maastricht bereid gevonden een onderzoek te doen naar de aspecifieke factoren van de behandeling binnen U-center en de toegevoegde waarde hiervan. In een volgende nieuwsbrief zullen we over de uitkomsten hiervan berichten. pagina 4

5 God en Psyche Professor Van Praag is sinds juni 2008 lid van de Wetenschappelijke en Klinische Adviesraad en een actief publicist. Zijn nieuwste boek heet God en Psyche. Het verband tussen psychiatrie en religie is lange tijd onbesproken en onbespreekbaar geweest. In God en Psyche wordt betoogd dat dit standpunt zowel onhoudbaar als onvruchtbaar is. Het boek richt zich niet alleen tot psychiaters, maar tot iedereen die geïnteresseerd is in de relaties tussen godsdienstigheid, geloofsovertuiging en (gestoord) menselijk gedrag. De cover van het boek meldt het volgende over de inhoud: Freud stelde dat religiositeit een primitief restant is uit een vroegkinderlijk verleden. Een verschijnsel dat eerder behandeld dan gekoesterd zou moeten worden. In de psychiatrie is de invloed van die opvatting groot geweest. Tot voor kort was religie taboe. Het speelde bij de diagnostiek en behandeling van mentale stoornissen nauwelijks een rol en onderzoek op dit terrein was uiterst schaars. Meer in het algemeen gesproken hebben Freuds opvattingen bijgedragen aan de toegenomen secularisering van de tegenwoordige westerse samenleving. Met de ontkerkelijking is de behoefte het leven een verticale dimensie te geven niet verminderd. Bij het bevredigen van die behoefte kan religiositeit een voorname rol spelen. In de psychiatrie mag men zo n belangrijk domein van het menselijk bestaan niet negeren, wat men zelf ook moge geloven. Van Praag verdedigt het standpunt dat religiositeit een normaal bestanddeel is van het menselijke belevingsrepertoire, een trek die de persoonlijkheid verdiept en verrijkt. Het ISBN-nummer van God en Psyche is: Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met Jolanda Franken, directeur behandeling van U-center, Julianastraat 23 A, 6285 AH Epen, tel of per Franken@u-center.nl. De nieuwsbrieven zijn primair bedoeld voor collegae. De inhoud mag uitsluitend worden overgenomen met schriftelijke toestemming van de directie. pagina 5