Preek over Lucas 11,1 (Startdag): Heer, leer ons bidden!

Transcriptie

1 Preek over Lucas 11,1 (Startdag): Heer, leer ons bidden! Voorzang: Gezang 457 Votum en Groet Zingen: Psalm 84 (Psalmen van Nu) Schuldbelijdenis en verootmoediging Zingen: Opwekking 427 Genadeverkondiging Zingen: Psalm 86, 4 en 7 Praatje met de kinderen Zingen: Kinderlied 7 (Je hoeft niet bang te zijn ) Gebed bij de opening van het Woord Schriftlezing: Psalm 62 en Lucas 11,1-13 Zingen: Gezang 95, 1 en 3 Verkondiging van Lucas 11,1: Heer, leer ons bidden! Zingen: Gezang 465 Bevestiging Aart-Jan en Froukje Wijnbergen als jeugdwerkers Voorstellen nieuwe catechisanten Zingen: Opwekking 710 Dankzegging en voorbeden Collecte Zingen: Opwekking 454 Zegen Gemeente van onze Heer Jezus Christus! Heer, leer ons bidden Dat is het thema voor dit seizoen. Daar willen we samen verder in komen in bidden. In onze omgang met God. Daarom die vraag: Heer, leer ons bidden Wacht even! Daar gaat nog wel een vraag aan vooraf. Bent u al toe aan de vraag: Heer, leer ons bidden? Is dat ook een vraag die bij jou leeft? Is bidden ook echt een probleem voor u of voor jou? Soms kan het gebeuren dat je hulp nodig hebt. Je bent vastgelopen in een relatie. Je bent verslaafd aan drank of aan porno. Je blijft hangen in je verdriet om je gestorven geliefde. Je hebt hulp nodig om daaruit te komen of om je verslaving te overwinnen. Maar je ziet het zelf niet. Ben je gek! Ik heb helemaal geen hulp nodig! Ja, als je dat denkt kom je niet zoveel verder. Iedereen ziet dat je hulp nodig hebt. Alleen jij zelf hebt het niet in de gaten. Of je wilt er gewoon niet aan. En dan blijf je maar wat aanmodderen. De leerling van de Heer die vroeg om gebedsonderwijs erkende zijn probleem. Heer, ik ben niet zo goed in bidden! Zou U mij daarbij willen helpen? Dus daar begint het mee met de erkenning van het probleem. Heer, mijn gebedsleven stelt niet zoveel voor! Wilt U mij leren bidden? Nu kennen wij een gezegde: nood leert bidden! Dat gaat er van uit dat bidden min of meer vanzelf gaat. Als je in de problemen zit dan leer je vanzelf wel bidden. Dat doet mij denken aan het verhaal van een matroos. Dat speelt in de tijd dat over de oceanen alleen nog maar grote zeilschepen voeren. Zoals deze bv. 1 1

2 Een matroos klom naar het topje van één van de masten. Plotseling verloor hij zijn evenwicht en stortte naar beneden. Nou was het bepaald geen vrome jongen, die matroos. Maar op dat moment riep hij in zijn angst: O God, help me alstublieft! Nauwelijks had hij dat geroepen of hij kreeg al vallend een touw te pakken. Dat was zijn redding. Prompt reageerde de matroos: Laat maar, God! t Hoeft al niet meer! Nou ja, of het echt zo gebeurd is Het maakt wel duidelijk hoe diep zo n gebed gaat dat de nood ons leert. Maar zo n noodkreet is nog geen gebed. In elk geval geen christelijk gebed. Zeker, nood kan in een mensenleven veel uitwerken. Het kan een mens breken. Het kan hem laten zien hoe weinig hij waard is. Het kan zijn trots veranderen in wanhoop, zodat hij het vertwijfeld uitschreeuwt. De nood zet een mens in zijn hemd. Al zijn eer en vermeende waardigheid is hij dan kwijt. Nood slaat een mens de benen onder zijn lijf vandaan. Maar of het bidden dat de nood ons leert echt bidden is? Het doet me denken aan het Visje dat ik onlangs onder ogen kreeg. 2 Daarmee is het gebed dat de nood ons leert aardig getypeerd. Je zou kunnen zeggen: het gebed dat de nood ons leert is een automatisme. Als de nood ons leert bidden, handelen we als automaten. We reageren dan net als de ketel van onze centrale verwarming. Als de temperatuur in de huiskamer onder de 19 0 of 20 0 komt, slaat hij aan. Maar hij slaat onmiddellijk weer af als de temperatuur weer op peil is. Herkent u dat bij u zelf? We beginnen haast automatisch te bidden als het koud wordt om ons heen. Maar keert de warmte terug in ons leven, dan houdt het bidden weer op. Net als bij die matroos. Toen hij te pletter dreigde te vallen, riep hij God te hulp. Zodra de nood voorbij was, had hij God niet meer nodig. Zo n noodkreet is bij lange na nog geen gebed. Klagen tot God omdat we het benauwd hebben dat is nog geen bidden. 2

3 Heer, leer ons bidden De leerling die dit vroeg moet hebben gemerkt hoe anders dat was bij Jezus. Ik stel me zo voor dat de man iets aan Jezus wilde vragen. Maar dan merkt hij dat Jezus weer eens in gebed is. Hij is er getuige van hoe de Heiland zich helemaal uitspreekt tegen de Vader. En hij voelt hoe hij hier het geheim van Jezus' leven op het spoor is. Dit is de kracht waaruit de Heer leeft en werkt. Dit bijzondere contact met God! Dan komt het verlangen in hem op deze kracht zelf te leren kennen. Zodra Jezus opstaat uit zijn gebed vraagt hij: Heer, leer ons bidden! Leer ons zo bidden als U! Maak ons uw levensgeheim bekend. Laat ons delen in uw kracht en uw energie. Want dat merkte hij aan Jezus. Dat bidden Hem kracht gaf. Dat Jezus energie putte uit het gebed. Hij werd er helemaal door opgeladen. Ik ben ervan overtuigd dat dit zat in de relatie die Jezus had met God. Jezus kende de vertrouwelijke omgang waar Psalm 25 over spreekt. U weet wel: Gods verborgen omgang vinden zielen waar zijn vrees in woont. Jezus omgang met God werd gekenmerkt door een grote mate van intimiteit. Dat blijkt vooral uit de wijze waarop Hij God aanspreekt. Met Abba, Pappa. Heel vertrouwd, heel intiem, heel close. Dat was voor die tijd volstrekt uniek. Geen Joodse tijdgenoot van Jezus zou dat in zijn hoofd halen. Ja, ook in het OT wordt God Vader genoemd. Maar dan is Hij de Vader van heel het volk Israël. Of de Vader van de koning van Israël. Maar geen Jood zag God persoonlijk als zijn Vader. Zelfs voor de vroomste Jood bleef God een God op afstand. Voor Jezus niet. Voor Jezus was God Abba, Pappa. En dat heeft Hij ook ons leren zeggen. Dat is hét kenmerk van gelovigen in de tijd van het NT. Zoals Paulus zegt in Romeinen 8: 4 U hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn en om Hem te kunnen aanroepen met Abba,Vader. Maar hoe ga je met Vader om? Dan zet ik nog maar even weer dat visje er bij. 5 Juist tegen de achtergrond van Romeinen 8,15 spreekt die spreuk extra. Als je Vader alleen maar opzoekt als er problemen zijn Dan heb je een relatie met je vader als met je huisarts. Ik heb een bijzonder aardige huisarts. Maar ik zie hem liefst zo weinig mogelijk als huisarts in elk geval. Anders zou het met mijn gezondheid niet zo best zijn. Maar je vader of je echtgenoot of je beste vriend dat is toch wat anders. Die kun je niet vaak genoeg zien of spreken. En dan heb je het toch niet alleen over problemen. Maar dan praat je over van alles en nog wat. Dan deel je je intiemste gevoelens. Dan spreek je je helemaal tegenover elkaar uit. En dan heb je het goed met elkaar. Bidden is vooral intiem omgaan met de Vader. En wat voor een Vader. Een Vader die ons kent van binnen en van buiten. 3

4 Sommigen zeggen dan: Maar wat heeft het dan nog voor zin om te bidden? Als Hij toch alles al weet? Dan hoef je Hem toch niets meer te vertellen? Dan kun je wel helemaal stoppen met bidden. Wie zoiets zegt of denkt heeft van bidden nog niet veel begrepen. Want bidden is niet een soort van inlichtingendienst. Alsof wij God moeten informeren over iets wat Hij nog helemaal niet weet. Ben je mal! Heeft Jezus niet gezegd (Mattheus 6,8): 6 Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het Hem vragen. God weet alles al, zeker. U kunt Hem inderdaad niets vertellen wat Hij nog niet wist. Niets waar Hij nog geen oog voor had. Niets wat misschien aan zijn aandacht zou zijn ontsnapt. Niets dat Hem verrast. Nee, uw Vader weet wat u nodig hebt, nog voordat u Hem bidt. Maar dat maakt het gebed bepaald niet overbodig. Nee, dat kan juist een enorme ruimte en ontspanning geven in ons gebedsleven. God weet alles al! Heerlijk, u hoeft niet meer bang te zijn dat u iets vergeet. Dat u onvolledig bent. God weet alles al. Fantastisch! U hoeft niet meer bang zijn dat u dingen niet goed onder woorden kunt brengen. Dat u het niet zo mooi kunnen zeggen. Of u wel duidelijk genoeg kunt zijn. God begrijpt u toch wel, hoe stuntelig u de dingen ook zegt. God weet alles al. Prachtig, je hoeft je voor God niet anders voor te doen dan je bent. Hij kijkt toch wel dwars door je heen. Je hoeft je niet vromer voor te doen dan je bent. Niet blijer. God kent toch je gevoelens en gedachten wel. Is dat niet ontspannend, dat je daarmee op kunt houden? Dat je gewoon eerlijk mag zijn, zonder risico. Maskers af. Want Hij weet toch alles al. God zit niet te wachten op heldere informatie. Maar Hij kijkt uit naar onze vertrouwelijke omgang met Hem. Als ik niet bid, laat ik God merken dat ik zijn belangstelling niet op prijs stel. Dat het me onverschillig laat. Ik denk aan hoe het kan gaan in een huwelijk. Echtgenoten kunnen een steeds grotere fijngevoeligheid ontwikkelen. Zodat ze feilloos aanvoelen wat de ander bezig houdt. Zelfs zonder dat het met zoveel woorden wordt gezegd. Maar is dat ooit een reden om te denken: Ik zeg maar niets. Want hij/zij weet het toch wel. Als je weet dat de ander in warme liefde met je meeleeft, dan betrek je hem of haar toch ook in alle dingen? Zo is het ook tussen God en ons. Ons verdriet en onze blijdschap gaan Hem ter harte. Hoe kunnen we die warme belangstelling dan negeren? Dan stoten we Hem voor het hoofd. Als we alles voor ons houden, hoe kan Hij dan zijn liefde aan ons kwijt? Hoe kan Hij dan zijn Geest, Zichzelf aan ons geven, als we er niet om bidden? Want God dringt zich niet aan ons op, als wij zelf Hem niet in alles betrekken. God is met ons bewogen is en leeft intens met ons mee! Wie dat beseft, weet zich altijd weer tot bidden gedrongen. 4

5 Want bidden is bij God geborgenheid vinden en bij Hem tot rust komen. Bij Hem op adem komen. Bidden is bij Vader op schoot kruipen en alles even loslaten. Jezelf verliezen in het samenzijn met je Heer. Bidden is vertrouwelijkheid met God. Bidden. God wacht erop dat we eens even stoppen met rennen en draven. Om stil te staan bij Hém. Dat er momenten zijn waarop alles even wegvalt. Dat er niets anders is dan alleen Hij en u, Hij en jij samen. Ja, Heer, leer ons zo bidden! AMEN. 5

6 6