Stichting Zanskar Scholen

Transcriptie

1 Stichting Zanskar Scholen Nieuwsbrief Beste mensen, Hieronder volgt het verslag van de reis die ik in augustus heb gemaakt om de 2 e levering van goederen begeleiden. Wat we als donateurs en stichting doen is niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat, maar voor degene die geholpen wordt is het een geweldige ervaring om te ondervinden dat ergens op deze aarbol er iemand is die om hen geeft. Ik ben ge-eerd met katha s (een sjaal gemaakt van witte zijde met ingeweven Tibetaanse motieven en gebedenteksten) en heb genoten van de blijdschap van de kinderen en hun leraren. Ik ben good-, holy- en wonderman met de magic bags genoemd. Dit alles geef ik hierbij in dank door aan jullie. Op vrijdag 14 augustus vertrokken naar New Delhi en daar midden in de nacht aangekomen. Zelfs op dit uur was het nog steeds warm en benauwd. Na een kort nachtje een aantal uren door de regenachtige en als gevolg van het herdenken van de onafhankelijkheid zwaar gebarricadeerde stad gedwaald en om uur de nachtbus naar Manali genomen. Zondag tegen 9.00 uur daar gearriveerd, in het Tigereye guesthouse eerst wat uurtjes slaap ingehaald en gedouched met warm water, een luxe die de komende 2 weken niet beschikbaar zou blijken te zijn. Met Astrid Jansen de door haar en Kuram Dutt aangekochte spullen gecheckt en de personenbus volgeperst. De volgende ochtend om 6.00 uur richting Leh met een nachtelijke stop in Sarchu. De weg naar Sarchu is niet geasfalteerd en meer dan slecht. nachts. Aangezien het de voorgaande dagen overvloedig geregend had, glibberden we vooruit met een gemiddeld tempo dat de 20 kilometer per uur niet overschreed. Na zo n 50 kilometer was de weg over een afstand van 100 meter naar beneden gegleden. Een geweldig grote bulldozer werd ingezet om over diezelfde afstand een paar meter breed uit de bergen te happen om zo weer een berijdbare weg te maken. Na 4 uur kijken en wachten konden we in colonne weer verder. Om uur in Sarchu aangekomen. Dit is een dorp op meter hoogte dat uit een aantal tentenkampen bestaat waar gegeten en overnacht kan worden. Was het in Delhi nog 45 graden Celcius, hier vroor het s

2 In de vroege ochtend naar Leh vertrokken en na het slechten van 3 bergpassen en door bergwoestijnen met de meest fantastische kleuren bij de regiogrens aangekomen. Aldaar dient men aan te geven wat de Leh regio ingevoerd wordt. De dienstdoende ambtenaar maakte duidelijk dat over alles wat in een andere staat gekocht was invoerrechten betaald moet worden. De chauffeur en ik probeerden nog uit te leggen dat dit giften betrof en dus niet als handelswaar aangemerkt kon worden. Na ongeveer een uurtje heen en weer gebabbel zijn we het uiteindelijk eens geworden over een te betalen bedrag van IRs 3000 (ongeveer 55,-), aanzienlijk lager dan het aanvangsbedrag. Halverwege de rit ( na Keylong) vervalt de mogelijkheid mobiel te bellen. Met een buitenlands nummer kan uit veiligheids-overwegingen vanuit Kashmir niet gebeld worden. Tegen 4.00 uur in Leh gearriveerd en rest van de dag in de stad doorgebracht. Hier voorlopig voor de laatste keer een stukje kip gegeten. Uit voorzorg bestaat hierna mijn menu uitsluitend uit vegetarische gerechten. Op woensdagochtend richting Kargil. De weg van Leh naar Kargil is, vergeleken met die van de voorgaande dagen, bijna uitstekend te noemen. Grote delen zijn geasfalteerd ten einde legereenheden die rondom Leh zijn gestationeerd snel naar Kargil en meer westwaarts richting Pakistan te kunnen vervoeren. In Kargil even langs de Indus gewandeld en op zoek gegaan naar een telefoon en internet. Als gevolg van stroomstoringen kunnen deze communicatiemiddelen helaas niet gebruikt worden. Het geluid van een tamtam reikt niet ver genoeg, dus het thuisfront moet het maar even zonder nieuws doen. De Kargil regio is overwegend bewoond met Moslims. Het flesje Kingfisher bier dat in Leh (weliswaar in een theepot uitgeschonken) nog beschikbaar was kan ik hier wel vergeten, temeer daar we in de Ramadan periode zijn aangeland. Op donderdag nog een ritje van 240 kilometer in 12 uur over niet al te beste wegen naar de uitvalsbasis Padum. Iedere regio in Noord India kent z n eigen taxi vakbond. Het meerijden van toeristen in dit gebied in een andere dan Kargil taxi wordt niet op prijs gesteld en als je gesnapt wordt je simpelweg teruggestuurd. Besloten om een lokale bus of een taxi naar Padum te nemen. De volgende ochtend om 5.00 uur vroeg stond mijn chauffeur met de volgepropte bus te wachten en zei dat we gewoon zouden proberen om het checkpoint te passeren. Daar aangekomen stond de slagboom half open en lag de controleur buiten op z n charpoy te pitten. Nog 1 politiecontrole post te gaan en de vrije doortocht gloorde voor ons. Bij de politiepost een Engelsman opgepikt die voor de Rough Guide bleek te schrijven. Hem verteld wat de Stichting Zanskar Scholen zoal doet. Hij is later nog naar 2 schooltjes meegegaan en is zodanig onder de indruk dat in de nieuwe uitgave van de Rough Guide, in het hoofdstuk dat over de regio Zanskar gaat, de naam van de Stichting genoemd zal worden. 30 Kilometer voor Padum ligt Remala, een zeer klein dorpje met een relatief fraai schoolgebouw. De regering heeft de laatste jaren alles in het werk gesteld om schoolgebouwen tot in de meest afgelegen gehuchten neer te zetten. Deze worden echter kaal opgeleverd. Een leraar wordt benoemd en daarna is er niet veel meer te verwachten. De school was verlaten als het gevolg van het bezoek van de Dalai Lama aan Padum. In het dorpje iemand gevonden die de sleutel van de school had. De schoolbankjes en tafeltjes uitgeladen en gezegd dat we weer terug zouden komen. In Padum ingecheckt in het guesthouse en de stad ingegaan. Padum is een klein stadje met 1 Boedhistisch klooster, 1 Moskee en minder dan 1000 inwoners. Vanuit Padum kan je in feite alleen nog maar terug naar waar je vandaan kwam en een paar dorpjes in de nabije omgeving zijn bereikbaar. Rondom Padum liggen een aantal oude en interessante Boedhistische kloosters en er kan naar hartelust gewandeld worden. Er zijn geen souvenirwinkels of winkelstraten maar wel 1 internethokje en 2 telefoonwinkels. Helaas is, mede door de vele stroomstoringen, internet uiterst onbetrouwbaar en het telefoonnet overbelast. Geen opwinding en blijven proberen is het devies. In dit gebied zijn toeristen nog nauwelijks doorgedrongen met uitzondering van een klein aantal reisorganisaties die dit gebied aandoen en een enkele fietser, motorrijder of wandelaar. Waarschijnlijk maakt onbekend ook onbemind. Jammer, want het is een van de prachtigste gebieden die ik ken. Op vrijdagochtend naar de Bardan Gompa school. Ook deze blijkt totaal verlaten en we besluiten s middags terug te komen. Uitgenodigd door monikken om thee te komen drinken in het Bardan Klooster (Gompa). Na bezichtiging van het klooster, het

3 drinken van ettelijke koppen thee en het nuttigen van gedroogde noten en fruit besluiten we terug te rijden naar de school in Remala. De leerlingen staan ons op te wachten bij de ingang. Binnen is het een kale bedoening. We proberen een aantal tafeltjes en bankjes in elkaar te zetten, maar helaas past e.e.a. niet helemaal. Er zal een lokale timmerman gevraagd worden om dit te verhelpen. We delen klassenfoto s (tijdens het vorige bezoek door Kuram gemaakt) uit die met veel gegiechel bekeken worden. Daarna volgen schriften, pennen, potloden, kleurplaten, sportartikelen en snoep. De huidige leraar Sadiq is overgeplaatst en een nieuwe leraar is er nog niet. Om ervoor te zorgen dat de kinderen niet te veel achterstand oplopen reist Sadiq op vrijdagavond naar Remala (zo n 8 uur) en geeft dan op zaterdag en zondag les totdat een nieuwe leerkracht benoemd is. Na veel thee en aangehoord te hebben dat ik een holy man ben gaan we op weg naar de Bardan Gompa school. De leerlingen en een aantal monniken zijn aanwezig en stuiven bij het zien van de bus naar binnen en gaan netjes op de bankjes zitten. Centraal in de klas een tafeltje met 2 stoelen en 3 flesje cola. Ik wordt geacht daar plaats te nemen. Cola en thee gedronken en daarna met z n allen de bus uitgeladen. Het wordt een grote berg van matrassen, kussens, lakens, dekbedden, boeken, schriften, kookgerei en sportartikelen. De 13 leerlingen slapen nu verdeeld over twee hokken op kokos-matjes en weten niet wat hen overkomt. Zelfs de strenge en kromgetrokken oude kok kijkt vrolijk. Na het zingen van een aantal liedjes vertrekken we weer nadat we hebben beloofd op zondag aan de lunch deel te nemen. Na nog wat thee in de Bardan Gompa te hebben genuttigd gaan we terug naar Padum.

4 Op zaterdagochtend afgesproken met Pawan (leraar van de Bardan school) om een aantal butagasflessen en een kooktoestel aan te schaffen. Er wordt momenteel gestookt en gekookt met hout en gedroogde mest. Hierdoor is gigantisch veel rookontwikkeling, het dunne schoorsteenpijpje werkt niet naar behoren als gevolg waarvan de schadelijke rook in het schoollokaal blijft hangen. Door het gebruik van gas zal deze situatie aanzienlijk verbeterd worden. Ik droom ondertussen van een andere oplossing. Zaterdagmiddag met Sadiq (leraar van de Remala school) schoolboeken en dergelijke gekocht. In Manali zijn deze niet te koop omdat in Remala in het Urdu en niet het Hindi les gegeven wordt. Op zondag 30 augustus weer een volle agenda. De leraar van de Bardan school, een monnik, de chauffeur en ik gaan op zoek naar andere scholen. Na wat verwarring over de afspraken gingen we een uurtje later op weg. Ik wilde eerst naar het Zangla klooster, een van de weinig voorkomende Boedhistische nonnenkloosters. Ik ben er vorig jaar al geweest en heb toen een oude non van 75 jaar ontmoet. Daar aangekomen zagen we tot onze verbazing 18 kleine meisjes buiten zitten die les kregen. Ze zaten gewoon op de grond rond een schoolbord en hadden allemaal 1 boekje. Ze slapen in een gebouwtje bij het klooster, alwaar we dezelfde treurige situatie aantroffen als bij de Bardan school. In de winter wordt binnen les gegeven. Uiteraard ook hier geen electriciteit en verwarming en ook hier wordt gestookt met hout en gedroogde mest. Gelukkig heb ik van een aantal collega s pennen en kleurpotloden in overvloed gekregen en kon die uitdelen. Ikzelf had de nodige snoepgoed en haarbandjes/elastiekjes met gezichtjes e.d gekocht. Helaas, de hoofden van deze meisjes worden kaal geschoren. De haarbandjes dan maar als polsbandjes gebruikt. We waren verplicht om een smakelijke lunch te gebruiken. De oude non (nog steeds 75 jaar) was heel gelukkig mij te zien en wilde mijn hand niet meer los laten. Met een wensenlijst op zak richting Bardan school vertrokken. Daar aangekomen nog een lunch die weggespoeld is met veel koppen thee. Als blijk van dank kreeg ik een theekop, een paar gebreide sokken en een thangka. Van de Bardan school leraar gehoord dat de Gompa school in Muney heel arm zou zijn. Na een uur rijden daar aangekomen. Hier zijn 18 leerlingen die inderdaad erg weinig leermiddelen hebben.

5 Door de hoofdlama en zijn gevolg ontvangen. Later voegden de leraar en een aantal leerlingen zich nog bij ons. De laatste schriften, pennen en potloden uitgedeeld en met de leraar gesproken over de behoeften van de school en leerlingen. De slaapvertrekken lagen ongeveer 200 meter van het klooster vandaan. Een stenen gebouwtje met een paar piepkleine ramen, aardedonker en alleen wat kokosmatjes op de vloer. Het hok zou bij ons nog niet als varkensstal goedgekeurd worden. Hierover met de leraar gesproken en hij vertelde dat een van z n grootste wensen is om dit gebouwtje om te toveren in één of twee lichte slaapzalen. Inmiddels is het te laat geworden om nog twee andere schooltjes te bezoeken. Één ervan moet wachten tot volgend jaar, de Bardan school leraar zal polshoogte nemen in een school in het dorp waar hij woont. Op maandag van start in de tegenovergestelde richting. Even bij de Remala school langs gegaan. De timmerman had gedurende het weekend uitstekend werk verricht. Onderweg naar Kargil hebben we Sadiq opgepikt. Vlak bij zijn woonplaats (3 uur rijden van Kargil) vroeg hij me of ik nog tijd had om naar een Government school te kijken. Het wordt een eentonig verhaal: de gemengde Islamitische school staat in het dorp Lankerchey waar geen enkele werkgelegenheid is. Dezelfde slechte omstandigheden. Met de leraren over de situatie gesproken. Op de valreep met Sadiq in Kargil enige schoolspullen en sportartikelen voor deze school gekocht. naar het vliegveld en om middernacht vertrokken naar Nederland. Van Kargil weer terug naar Leh waar ik anderhalve dag ben gebleven. Op donderdag het vliegtuig naar New Delhi en daar de volgende dag de Lotus tempel, Humayan s tomb en de Raj Ghat bezocht. In de loop van de avond

6 Deze week heeft het bestuur besloten dat er nog een 3 e levering zal gaan plaatsvinden. Naar de Zangla Gompa School zullen door Kuram Dutt bankjes, tafeltjes, matrassen en beddegoed gebracht worden. Dit moet voor eind september z n beslag krijgen omdat de winter eind september / begin oktober invalt, de bergwegen onbegaanbaar worden en de bergpassen gesloten worden. Heel Zanskar is vanaf dat moment weer voor een half jaar volledig afgesneden van de buitenwereld en de bevolking op zichzelf aangewezen. Nog enkele feiten en nieuwtjes over de stichting: Op 12 augustus 2009 is de Stichting Zanskar Scholen notarieel bekrachtigd en inmiddels ook in het register van de Kamer van Koophandel ingeschreven. Het dagelijks bestuur bestaat uit: Paul Patist voorzitter en penningmeester Astrid Jansen vice voorzitter Yvonne Patist secretaris Toegevoegde bestuursleden: Kuram Dutt Lenny Zembsch De Website is nagenoeg gereed en zal deze maand opengesteld worden. Aangezien de stichting genoemd zal worden in de volgende editie van de Rough Guide zullen de komende maanden alle artikelen in het Engels vertaald worden en zal de WebSite zowel Nederlands- als Engelstalig worden. Voor de stichting is een account aangemaakt: StichtingZanskarScholen@Hotmail.com. Deze is in gebruik genomen. De scholen die nu door de Stichting Zanskar Scholen ondersteund (gaan) worden zijn: Bardan Gompa School 13 jongens Remala Government School 7 jongens en 4 meisjes Zangla Gompa School 18 meisjes Muney Gompa School 20 jongens Lankerchey Government School 7 meisjes en 11 jongens Mogelijk wordt er dit jaar nog 1 school toegevoegd.

7 Het bestuur zal zich de komende maanden beraden hoe meer financiële middelen voor de stichting beschikbaar kunnen komen. Met alleen donaties, hoe belangrijk ook, kunnen we de plannen niet verwezenlijken. De bodem van de kas grijnst ons tegemoet. Indien één van jullie ideeën heeft en zich in wil zetten om iets te organiseren dat geld kan opbrengen horen we dat graag. Zonder jullie hulp kunnen we niet verder. Namens het bestuur: bedankt en vriendelijke groeten, Paul Patist Stichting Zanskar Scholen, p.a. De Meijhorst 11-38, 6537ET Nijmegen Bankrekening: t.n.v. P.Patist i/z Stichting Zanskar Scholen, Goch BIC: ABNANL2A. IBAN: 36ABNA