1. Inleiding Aanleiding Doel Leeswijzer Begrippen Noodzaak... 8

Transcriptie

1 0

2 1

3 Inhoudsopgave 1. Inleiding Aanleiding Doel Leeswijzer Begrippen Noodzaak Omvang Belang Aard Huidige regelingen Conclusie Bestaand beleid Landelijk Provinciaal Regionaal Huisvestingsvormen Huisvestingslocaties Buitengebied Bebouwde kom Kernrandzones Algemene uitgangspunten Beleidsvoorwaarden Algemene beleidsvoorwaarden Specifieke beleidsvoorwaarden voor binnen de bebouwde kom Specifieke beleidsvoorwaarden voor kernrandzones Specifieke beleidsvoorwaarden voor het buitengebied Handhaving Procedure

4 3

5 1. Inleiding 1.1 Aanleiding In de afgelopen jaren is de toestroom van, al dan niet tijdelijke, arbeidsmigranten landelijk sterk toegenomen. Vooral vanuit de nieuwe EU-landen in Midden- en Oost- Europa komen steeds meer en vaker arbeidsmigranten naar Nederland. Deze arbeidsmigranten vinden in Nederland een interessant arbeidsklimaat, ingegeven door goede betaling ten opzichte van thuis, maar ook door de aanwezige voorzieningen. Ook in de gemeente Veghel is deze toestroom merkbaar. In vele sectoren wordt er al gebruik gemaakt van arbeidsmigranten. Daarnaast wordt op basis van de nu beschikbare informatie verwacht dat de inzet van arbeidsmigranten de komende jaren nog verder zal groeien. Deze arbeidsmigranten hebben hier ook huisvesting nodig. De verantwoordelijkheid bij het huisvesten van arbeidsmigranten ligt in eerste instantie bij de werkgever. Echter van gemeenten wordt gevraagd om duidelijkheid te scheppen in waar, hoe en wanneer arbeidsmigranten gehuisvest kunnen worden. Voor de huisvesting van arbeidsmigranten bij een agrarisch bedrijf in het buitengebied en in reguliere woningen binnen de bebouwde is dit al geregeld. Voor andere huisvestingsvormen heeft de gemeente nog geen randvoorwaarden geformuleerd. Met de onderhavige beleidsnota wordt hierin alsnog voorzien. 1.2 Doel Het doel van deze beleidsnota is het opstellen van beleid voor structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen. Waarbij het beleid enerzijds voldoende ruimte moeten bieden aan de markt om te kunnen voldoen aan de vraag en anderzijds er voor moeten zorgen dat de huisvesting van de arbeidsmigranten op een maatschappelijk verantwoorde wijze, zowel voor de arbeidsmigranten zelf als voor de omgeving, plaatsvindt. 1.3 Leeswijzer Na dit hoofdstuk met de aanleiding en het doel van deze beleidsnota, wordt in hoofdstuk 2 ingegaan op de definitie van een aantal begrippen. In hoofdstuk 3 wordt gekeken naar de noodzaak van deze beleidsnota. Het vigerende beleid op het gebied van structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten komt in hoofdstuk 4 aan bod. Waarna in hoofdstuk 5 wordt ingegaan op de mogelijke huisvestingsvormen voor structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. Hoofdstuk 6 gaat in op de mogelijke huisvestingslocaties voor structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. De algemene uitgangspunten komen ter sprake in hoofdstuk 7. Uiteindelijk wordt in hoofdstuk 8 op basis van de voorgaande hoofdstukken de specifieke beleidsvoorwaarden per huisvestingslocatie verwoord. Het aspect handhaving komt ter sprake in hoofdstuk 9 en in hoofdstuk 10 wordt ingegaan op de verdere procedure. 4

6 5

7 2. Begrippen Voor een goed begrip van de materie dient eerst een aantal begrippen te worden toegelicht en van een in ieder geval voor deze beleidsnota - eenduidige interpretatie te worden voorzien. Wonen: huisvesten van personen, waarbij de betreffende huisvesting het hoofdwoonverblijf is. Logies: het bedrijfsmatig aanbieden van (nacht)verblijf, waarbij de personen elders hun hoofdwoonverblijf hebben. Woning/wooneenheid: een complex van ruimten dat dient voor huisvesting voor één afzonderlijk huishouden of voor de huisvesting van één huishouden plus maximaal twee personen. Onzelfstandige wooneenheid: eenheid van ruimten waarbij geen eigen kookgelegenheid, sanitair (toilet/douche) en/of entree aanwezig is, zodat het kenmerk is dat de betreffende personen voor deze wezenlijke voorzieningen zijn aangewezen op gezamenlijke voorzieningen. Zelfstandige eenheid: eenheid van ruimten welke een eigen toegang heeft en welke kan worden gebruikt zonder aangewezen te zijn op wezenlijke voorzieningen (keuken, toilet, wasruimte) buiten de eenheid. Logiesgebouw: Een gebouw specifiek ingericht voor het bedrijfsmatig (nacht)verblijf aanbieden aan meerdere personen, waarbij de betreffende personen het hoofdverblijf elders hebben. Short stay: het structureel aanbieden van (on)zelfstandige wooneenheden voor tijdelijke bewoning aan één tot maximaal vier personen voor een aaneensluitende periode van tenminste één (1) week tot maximaal zes (6) maanden, waarbij de tijdelijkheid is vastgelegd in het huurcontract en er geen huurbescherming geldt. Kernrandzone: Een zone van 250 meter tussen de bebouwde kom en het buitengebied, met daarin relatief veel bebouwing op korte afstand van elkaar en met een ondergeschikte of afnemende agrarische functie. Hoofdwoonverblijf: het adres van waaruit het dagelijkse sociale leven zich afspeelt, oftewel de plaats waar betrokkene werkelijk verblijft, waar hij/zij zijn/haar zaken behartigt, post ontvangt en eigendommen beheert. Kortom de plaats die als thuis fungeert en die bij familie en vrienden bekend is als woonplaats. Het woonverblijf zal dus ook minimaal moeten bestaan uit een woon- en slaapgelegenheid, keuken en douchevoorziening. Uitzendbureau: Uitzend- of bemiddelingsbureaus zijn er in verscheidene verschijningsvormen. Voor een uitzendonderneming is het hebben van een NEN certificaat een formeel criterium. Dit landelijke, hoogwaardige en onafhankelijke certificaat is er sinds 2007 voor alle Nederlandse uitzendondernemingen. Van de ongeveer uitzendbureaus hebben er ongeveer een NEN certificaat. Het certificaat maakt duidelijk dat aan wettelijke vereisten is voldaan. 6

8 Zo bewijzen gecertificeerde uitzendondernemingen met het keurmerk onder andere dat hun (personeels) administratie op orde is, dat zij op tijd belastingen en sociale verzekeringspremies betalen en dat hun medewerkers gerechtigd zijn om arbeid in Nederland te verrichten. Met het keurmerk behoeden zij bovendien hun opdrachtgevers voor de gevolgen van aansprakelijkheid voor niet afgedragen belastingen, sociale premies en werken met illegalen. De stichting Normering Arbeid houdt een register bij van gecertificeerde ondernemingen. Om lid te worden van een branchevereniging binnen de uitzendbranche is het hebben van de NEN een vereiste. 7

9 3. Noodzaak In dit hoofdstuk wordt ingegaan op de noodzaak van structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen. Hiertoe wordt gekeken naar de verwachte omvang ( 3.1), de aard ( 3.2) en het belang ( 3.3) van de arbeidsmigranten. Ook wordt gekeken naar de huidige regelingen binnen de gemeente Veghel ( 3.4). Op basis van de constateringen in deze vier paragrafen wordt in paragraaf 3.5 afgesloten met een conclusie. 3.1 Omvang Een belangrijke vraag met betrekking tot de onderhavige beleidsnota is de omvang van de arbeidsmigratie: Met hoeveel mensen hebben we nu te maken? Inzicht in exacte aantallen arbeidsmigranten die op dit moment in Veghel werkzaam of woonachtig zijn, zijn niet direct beschikbaar. Wel kan op basis van grote gemene delers, bijvoorbeeld de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) en aangevraagde sofinummers, een stijgende trend waargenomen worden. In de onderstaande grafiek is het aantal ingeschreven personen uit de Midden- en Oost- Europese landen (MOE-landen) uitgezet over de afgelopen 5 jaar. Duidelijk zichtbaar is de sterke stijging van het aantal personen uit Polen over het jaar 2011 (135). Deze stijging is ook waarneembaar als gekeken wordt naar het aantal aangevraagde sofinummers van personen met een verblijfadres in de gemeente Veghel. Afbeelding 1: Aantal ingeschreven personen uit de zogeheten MOE-landen De gegevens uit het GBA en de aangevraagde sofinummers geven echter geen duidelijkheid over de omvang van het aantal werkzame arbeidsmigranten in de gemeente Veghel. Hiertoe is nader onderzoek in de vorm van locatiebezoek op ieder afzonderlijk bedrijf in de gemeente Veghel noodzakelijk. Gezien de hoge huisvestingsnood is ervoor gekozen om voorliggend beleid niet op deze arbeidsintensieve onderzoeksmethode te laten wachten. Het is wel de bedoeling om bij een volgende evaluatie via deze benadering meer zicht te hebben over exacte aantallen arbeidsmigranten. Vooralsnog wordt uitgegaan van ongeveer tot arbeidsmigranten werkzaam in de gemeente Veghel. Dit betreft een schatting, gebaseerd op overleggen met uitzendbureaus en enkele grote bedrijven. Uit deze gesprekken is ook gebleken dat een aantal momenteel in de gemeente Veghel werkzame arbeidsmigranten in andere gemeenten worden gehuisvest. 8

10 3.2 Belang Bijna iedereen is er inmiddels van doordrongen dat arbeidsmigranten hard nodig zijn om de nu nog voornamelijk agrarische sector draaiende te houden. In de toekomst zullen ook andere sectoren steeds meer behoefte hebben aan arbeidsmigranten. Mede veroorzaakt door de krimp en vergrijzing van de (beroeps)bevolking, maar ook door een afnemende belangstelling voor beroepen in de agrarische sector, de bouw en de industrie. Daarnaast is de verwachting dat arbeidsmigranten vaker werkzaam zullen zijn in de serviceverlenende sectoren zoals zorg, horeca etc. Kortom: hun bijdrage aan onze economie is onmiskenbaar. Ook genereert de aanwezigheid van arbeidsmigranten een bepaalde economische spin-off voor de lokale economie. Dit betreft o.a. de consumptieve bestedingen van de arbeidsmigrant, bestedingen van de degenen die arbeidsmigranten huisvesten (onderhouds- en gebruikskosten) en de afdracht van belastingen. 3.3 Aard Nederland heeft een lange traditie in het aantrekken van arbeidskrachten uit het buitenland om tekorten op de binnenlandse arbeidsmarkt op te vangen. De werkzaamheden die deze arbeidsmigranten in Nederland uitvoeren zijn zeer divers en variëren van seizoensarbeid tot arbeid gedurende het hele jaar. In principe kunnen drie verschillende categorieën van arbeidsmigranten worden onderscheiden: 1. De tijdelijke migranten (kort verblijf): Deze verblijven korte tijd in Nederland (1 week tot zes maanden) en wonen het liefst zo goedkoop mogelijk. Hoewel deze groep geen hoge eisen stelt aan de huisvesting, moet die natuurlijk wel voldoen aan algemeen aanvaarde eisen van veiligheid, hygiëne e.d. 2. De permanent tijdelijke migranten: Deze groep verblijft tussen ca. 6 maanden en 3 jaar. Onder deze groep valt ook permanente pendel (circulaire migratie). Door het EU-lidmaatschap van de Midden- en Oost-Europese landen en de relatief korte afstanden tussen deze landen en Nederland hoeven migranten niet persé te kiezen tussen teruggaan of blijven: pendelen blijft een gemakkelijke en realistische optie. De migranten werken 8-10 maanden per jaar in Nederland en brengen de zomer- of wintermaanden in het land van herkomst door. Voor de migranten is de terugkeer naar steeds hetzelfde bedrijf aantrekkelijk: zij kennen de arbeidsomstandigheden en weten dat die acceptabel zijn. Voor de werkgevers is werken met een vaste groep arbeidsmigranten eveneens aantrekkelijk, want de werkgever kent de kwaliteit van deze mensen en hun (niet zo erg) tijdelijke werknemers kennen de gang van zaken bij het bedrijf. Permanente pendel heeft gevolgen voor de huisvesting van arbeidsmigranten. Goede woonomstandigheden worden een belangrijke terugkeervoorwaarde. De naar dezelfde plek terugkerende arbeidsmigranten zullen steeds meer behoefte krijgen aan een eigen plek en aan andere huisvesting dan stapelbedden en het delen van de keuken. Deze arbeidsmigranten stellen goede huisvesting op prijs en willen hiervoor ook betalen, zij willen ook meer moeite doen om te integreren. Voor deze groep zijn woonconcepten van belang, die voldoende kwaliteit en privacy bieden maar meer flexibiliteit dan permanente bewoning. 3. De vestigingsmigranten (permanent verblijf): Zij zijn hier om zich alleen of met partner en/of gezin permanent te vestigen. Deze groep zoekt naar reguliere huisvesting. Gezien de inkomenspositie van arbeidsmigranten uit Midden- en Oost-Europa is een belangrijk deel van deze groep aangewezen op de sociale woningvoorraad (huur en koop). Voor deze groep is het van belang dat hen het perspectief geboden wordt om vanuit tijdelijke huisvesting door te stromen naar reguliere huisvesting, bijvoorbeeld door duidelijke randvoorwaarden te stellen. Het gaat er daarbij niet om, om andere regels te stellen dan gelden voor reguliere woningzoekenden, maar wel om 9

11 arbeidsmigranten te helpen hun weg binnen het systeem te vinden en duidelijk te zijn over de voorwaarden waaraan voldaan moet worden. Dit kan bijvoorbeeld door bij de tijdelijke huisvesting al afspraken te maken over wanneer en hoe de arbeidsmigrant doorstroomt naar reguliere huisvesting. Vooral de huisvesting van tijdelijke (kortverblijvers) en permanent tijdelijke migranten is zowel politiek als maatschappelijk een steeds belangrijker thema geworden. Deze groep tijdelijke arbeidsmigranten komt door een steeds wisselende samenstelling niet in aanmerking voor de reguliere woningmarkt. Daarnaast is deze groep tijdelijke arbeidsmigranten, zoals in de voorgaande paragraaf al aangegeven, ook steeds meer van belang voor niet-agrarische bedrijvigheid. Voor deze bedrijvigheid is het niet mogelijk om op het bedrijf te voorzien in structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. Zij zijn aangewezen op andere huisvestingsvormen. 3.4 Huidige regelingen Beleidsnota huisvesting tijdelijke seizoensarbeiders In de gemeente Veghel is voor het huisvesten van arbeidsmigranten al vele jaren, zowel bestuurlijk als ambtelijk, gezocht naar (passende) oplossingen. In 2004 is door de gemeente een eerste aanzet gedaan om (tijdelijke) huisvesting bij de agrariër mogelijk te maken. Hiertoe was in het bestemmingsplan Landelijk Gebied, aanvulling, vastgesteld op 28 april 2004 door de toenmalige raad, een ontheffingsmogelijkheid opgenomen. Echter deze ontheffing is, tegen de achtergrond van het toen geldende provinciale beleid, niet houdbaar gebleken. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft het bestemmingsplan, dan ook gedeeltelijk vernietigd. Niet veel later heeft, op grond van de SRE nota Tijdelijk (werken en) wonen, een verruiming van het provinciale beleid plaatsgevonden. Dit betekende dat de oude regeling weer in procedure kon worden gebracht. Gezien de toen der tijd gedane constatering dat de huisvesting niet alleen betrekking had op de arbeidsmigranten in de agrarische sector (agrarische bedrijven), maar ook op andere bedrijfssectoren (niet-agrarische bedrijven) is besloten om eerst een algemene (gemeente dekkende) beleidsnota voor de tijdelijke en structurele huisvesting van seizoensarbeiders (arbeidsmigranten) op te stellen. Deze beleidsnota huisvesting tijdelijke seizoensarbeiders is vastgesteld op 14 december In deze nota zijn voor de tijdelijke en structurele huisvesting van arbeidsmigranten een aantal mogelijke oplossingsrichtingen aangedragen. Daarbij is ook aangegeven welke oplossingsrichtingen niet gewenst zijn binnen de gemeente Veghel. Dit betreft o.a. huisvesting op vakantieparken of campings. De huisvesting op het agrarische bedrijf, in reguliere woningen of in logiesgebouwen binnen dan wel buiten de bebouwde kom was wel als mogelijkheid beschreven Huisvesting op het agrarische bedrijf De in de beleidsnota huisvesting tijdelijke seizoensarbeiders opgenomen oplossingsrichting voor huisvesting op het agrarische bedrijf is later verankerd in het facetbestemmingsplan Landelijk Gebied, aanvulling 1 (vastgesteld op 4 februari 2010). Op basis van de in het facetbestemmingsplan opgenomen voorwaarden was het mogelijk een reguliere omgevingsvergunning (binnenplanse ontheffing) te verlenen voor de huisvesting van op het agrarische bedrijf werkzame arbeidsmigranten in de bedrijfswoning (maximaal 15) of in een aangepast bedrijfsgebouw (maximaal 60). Dit facetbestemmingsplan is echter nooit in werking getreden. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft het bestemmingsplan op 6 april 2011 vernietigd. De gekozen reguliere omgevingsvergunning was volgens de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State niet de geëigende afwijkingsmogelijkheid. Een uitgebreide omgevingsvergunning of wijziging/herziening van het bestemmingsplan was noodzakelijk. De in het facetbestemmingsplan opgenomen voorwaarden zijn wel overeind gebleven. Deze voorwaarden gelden momenteel als toetsingskader voor aanvragen van 10

12 huisvesting van op het agrarische bedrijf werkzame arbeidsmigranten in de bedrijfswoning of in een tot logies omgebouwd bedrijfsgebouw. Deze regeling is echter niet voor alle agrarische bedrijven toepasbaar. Dit komt veelal door het ontbreken van geschikte (bestaande) bedrijfsbebouwing of de ligging van een agrarisch bedrijf in een geurcontour van een nabijgelegen ander agrarisch bedrijf. Voor de hier aangegeven bedrijven kan een andere huisvestingsvorm, bijvoorbeeld binnen de bebouwde kom, een oplossing bieden Huisvesting in reguliere woningen binnen de bebouwde kom De in de beleidsnota huisvesting tijdelijke seizoensarbeiders opgenomen oplossingsrichting voor structurele huisvesting in reguliere woningen binnen de bebouwde kom is later verankerd in het facetbestemmingsplan Bebouwde kom, aanvulling 1 (vastgesteld op 30 september 2010). Dit bestemmingsplan is op 30 november 2011 in werking getreden. Met dit facetbestemmingsplan is er duidelijkheid gecreëerd over bewoning van reguliere woningen binnen de bebouwde kom. Een woning is bedoeld voor de huisvesting van één huishouden plus maximaal twee personen. Voor de huisvesting van maximaal vier personen die geen huishouden vormen is een binnenplanse afwijking opgenomen. In navolging op de vaststelling van het facetbestemmingsplan heeft in 2012 een grootschalige inventarisatie plaatsgevonden naar het gebruik van woningen die niet strookt met de hierboven vermelde regeling. Alleen al binnen de kern Veghel zijn 23 strijdige situaties geconstateerd. De inventarisatie van de overige kernen is nog gaande. Voor de strijdige situaties in de kern Veghel is een handhavingstraject gestart. Mogelijk dat in de nabije toekomst hierdoor een aantal personen (migranten) op zoek moeten naar een andere huisvestingsvorm. 3.5 Conclusie De voorgaande paragrafen hebben geleid tot de volgende constateringen: - Binnen de gemeente Veghel zijn naar schatting arbeidsmigranten werkzaam, waarbij verondersteld mag worden dat deze arbeidsmigranten deels in andere gemeenten worden gehuisvest ( 3.1); - De bijdrage van arbeidsmigranten aan de Veghelse economie is onmiskenbaar ( 3.2); - Het ontbreekt aan structurele huisvesting voor tijdelijke arbeidsmigranten, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen ( 3.3); - De gewenste huisvestingsvormen binnen de gemeente Veghel zijn al vastgelegd op basis van de beleidsnota huisvesting tijdelijke seizoensarbeiders ( 3.4.1); - Niet elk agrarisch bedrijf in het buitengebied kan voorzien in de huisvesting van de op het bedrijf werkzame arbeidsmigranten ( 3.4.2); - Mogelijk dat in de nabije toekomst een aantal arbeidsmigranten, nu nog gehuisvest in reguliere woningen, op zoek moet naar een andere huisvestingsvorm ( 3.4.3). Op basis van deze constateringen kan worden geconcludeerd dat structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten binnen de bebouwde kom, de kernrandzones en het buitengebied, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen, noodzakelijk is. 11

13 4. Bestaand beleid In dit hoofdstuk wordt het bestaand landelijk, provinciaal en regionaal beleid voor de structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten binnen de bebouwde kom, de kernrandzones en het buitengebied, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen, onder de loep genomen. 4.1 Landelijk Het landelijk beleid is hoofdzakelijk richtinggevend. Het regelen van structurele huisvesting voor tijdelijke arbeidsmigranten ziet de VROM-inspectie als taak van gemeenten. Allereerst dienen gemeenten initiatiefnemers voor huisvesting te adviseren en te ondersteunen. Ten tweede kunnen gemeenten, bij het uitblijven van huisvestingsinitiatieven vanuit de markt, een regisserende rol op zich nemen. De derde taak is de handhavingstaak: optreden tegen misstanden en overtredingen. (Brand)veiligheid voor de arbeidsmigranten staat daarbij vaak voorop, maar ook andere overtredingen kunnen aan de orde zijn, zoals op het vlak van de bouwregelgeving, de gebruiksvergunning, het bestemmingsplan of de openbare orde. Begin 2012 ondertekende minister Spies van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties samen met gemeenten, corporaties, de uitzendbranche, koepels van werkgevers en vakbonden de nationale verklaring voor meer en goede tijdelijke huisvesting. In de nationale verklaring zijn de inspanningen opgenomen die partijen zullen leveren om te komen tot goede en verantwoorde huisvesting. Deze inspanningen beperken zich niet tot de huisvesting maar gaan ook over het juist toepassen van cao s. Inmiddels is door de minister een tussenbalans opgemaakt, waarbij is geconstateerd dat er weliswaar al veel is gebeurd, maar dat er nog te weinig concrete resultaten zijn. Dit was ook de reden dat minister Spies in haar brief van 25 september 2012 partijen oproept om meer tempo te maken, om te komen tot concrete afspraken over huisvesting van werknemers uit de Europese Unie. Voor wat betreft de huisvesting merkt de minister op, dat zij het bouwvolume gaat stimuleren. Daarbij kan het gaan om tijdelijke huisvestingsvoorzieningen, panden die herbestemd worden of vormen van nieuwbouw. De inzet van de minister is om via meerdere sporen tot oplossingen te komen. 4.2 Provinciaal Het beleid van de provincie Noord-Brabant is vastgelegd in de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening en de Verordening ruimte. Het huisvesten van arbeidsmigranten wordt in deze beleidsstukken niet apart als thema benoemd. Wel staan er in de Structuurvisie Ruimtelijke Ordening en Verordening ruimte een aantal onderwerpen beschreven welke betrekking hebben op arbeidsmigranten. Deze onderwerpen zijn gericht op het voorkomen van een toename van wonen in het buitengebied en het voorkomen van oneigenlijk gebruik van bedrijventerreinen en recreatieparken. In hoofdstuk 3 van de Verordening (artikel 3.6) is opgenomen dat oneigenlijk gebruik op bedrijventerreinen moet worden tegengegaan. De provincie geeft aan dat de uitgeefbare ruimte op bedrijventerreinen beschikbaar dient te zijn voor bedrijfsactiviteiten die vanwege hun milieuhinder, hun omvang en/of hun verkeersaantrekkende werking niet in een (gemengde) woonomgeving of op een woon- werklocatie passen. Structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten op een bedrijventerrein acht de provincie niet wenselijk. In hoofdstuk 11 van de Verordening is opgenomen dat VAB-locaties gebruikt kunnen worden voor het bieden van logies, mits dit geen permanente woonfunctie betreft en een dergelijke ontwikkeling past binnen de visie die de betreffende gemeente op een bepaald gebied heeft. Vanuit provinciaal belang is dit in landbouwontwikkelingsgebieden uitgesloten. Wanneer er sprake is van meer grootschalige (logies)voorzieningen, is ontwikkeling daarvan alleen mogelijk 12

14 in stedelijk gebied of in de zoekgebieden voor stedelijke ontwikkeling (zie navolgende afbeelding). In stedelijk gebied of in de zoekgebieden voor stedelijke ontwikkeling is onder voorwaarden ook nieuwbouw mogelijk. Afbeelding 2: Ligging van de zoekgebieden voor stedelijke ontwikkeling (bron: Verordening ruimte) De structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten in recreatieparken vindt de provincie niet gewenst omdat daardoor de recreatieve functie wordt gehinderd. Over het algemeen is het uitgangspunt van de provincie dat het huisvesten van specifieke doelgroepen, zoals arbeidsmigranten, onderdeel uitmaakt van het reguliere volkshuisvestingsbeleid van gemeenten. De provincie vindt het van belang dat de opgave eerlijk over de verschillende gemeenten wordt verdeeld. De provincie streeft er daarom naar dat er regionaal afspraken worden gemaakt over de huisvesting van deze doelgroepen. 4.3 Regionaal Op regionaal niveau vindt er overleg en afstemming plaats m.b.t. de problematiek van de arbeidsmigranten. De problemen rond de huisvesting van de arbeidsmigranten houden immers niet op bij de gemeentegrens. 13

15 In het Regionaal Ruimtelijk Overleg Noordoost-Brabant (RRO) is een plan van aanpak opgesteld. Als doel is omschreven om een integrale regionale visie op te stellen voor arbeidsmigranten (registratie, huisvesting, integratie, onderwijs, zorg, etc.). In het kader van huisvesting wordt gekeken welke instrumenten gemeenten inzetten of zouden kunnen en willen inzetten. Met de onderhavige beleidsnota wordt aangegeven welke mogelijkheden er zijn binnen de gemeente Veghel, anders dan huisvesting bij het agrarisch bedrijf of in reguliere woningen. Hiermee wordt vooruitgelopen op de integrale regionale visie. 14

16 15

17 5. Huisvestingsvormen In hoofdstuk 3 is geconcludeerd dat er binnen de gemeente Veghel behoefte is aan structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. Daarbij is ook gebleken dat een gedeelte van deze arbeidsmigranten huisvesting zoekt voor een periode van 1 week tot 6 maanden (kortverblijvers), een ander gedeelte komt met de intentie om langer te verblijven, maar wil zich nog niet permanent vestigen. Deze groep blijft voor een periode van 6 maanden tot 3 jaar (tijdelijk permanente). Beide groepen, die in paragraaf 3.3 nader zijn omschreven, vragen verschillende huisvestingsvormen. De eerste groep woont het liefst zo goedkoop mogelijk. Bij deze groep is veelal sprake van logies. De tweede groep verblijft hier een langere aangesloten periode waardoor geen sprake meer kan zijn van logies. Met andere woorden deze groep woont hier tijdelijk. Het tijdelijk wonen in reguliere woningen is niet mogelijk, aangezien sprake moet zijn van een duurzaam karakter. Dit wetende wordt door verschillende gemeenten al een nieuw woonconcept gehanteerd. Dit is het zogeheten short-stay wonen. Shortstay is het structureel aanbieden van (on)zelfstandige wooneenheden voor een periode vanaf 1 week tot en met zes maanden. De woning wordt dus telkens weer voor een korte periode verhuurd. Maar korter dan 1 week is niet mogelijk, want de woning mag niet gebruikt worden voor logies. In beide gevallen (logies en short-stay) zal de vraag naar huisvesting, afhankelijk van het budget en de hoeveelheid privacy, zich richten op onzelfstandige woon- of logieseenheden of zelfstandige wooneenheden. Hierbij is een verdere differentiatie mogelijk tussen éénpersoonsof meerpersoonseenheden. Bij de onzelfstandige woon- of logieseenheden zijn aanvullend gezamenlijke ruimten benodigd voor onder andere koken, eten en ontspanning. Bij logies wordt tijdelijkheid gemaximeerd en bij short-stay wordt naast regulier wonen ook de mogelijkheid geboden voor tijdelijk wonen. Hierbij wordt de mogelijkheid geboden om wisselende groepen te laten wonen. 16

18 17

19 6. Huisvestingslocaties Binnen de gemeente Veghel kunnen grofweg de volgende gebieden worden onderscheiden: - bebouwde kom; - kernrandzones; - buitengebied. Elk gebied heeft zijn eigen kenmerken. Op basis van deze kenmerken en het in hoofdstuk 5 opgenomen beleid wordt in dit hoofdstuk bekeken of en op welke manier structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten tot de mogelijkheden behoort. 6.1 Buitengebied Zoals in paragraaf 4.2 al aangegeven is het provinciale beleid gericht op het voorkomen van een toename van (zelfstandig) wonen in het buitengebied. In het buitengebied is alleen logies mogelijk. Op basis van het provinciale beleid (Verordening ruimte) dient in dit geval sprake te zijn van een VAB-vestiging. Dit is de vestiging van een nieuwe ruimtelijke ontwikkeling waarbij gebruik wordt gemaakt van een bestaand bestemmingsvlak of bouwblok waarbinnen het geldend bestemmingsplan het bouwen van gebouwen en bijbehorende bouwwerken met een gezamenlijke oppervlakte van meer dan 100 m2 toestaat. Uitgangspunt voor een dergelijke ontwikkeling is kwaliteitsverbetering. Met andere woorden de beoogde ruimtelijke ontwikkeling dient gepaard te gaan met een aantoonbare en uitvoerbare fysieke verbetering van de aanwezige of potentiële kwaliteiten van bodem, water, natuur, landschap of cultuurhistorie of van de extensieve recreatieve mogelijkheden van het gebied waarop de ontwikkeling haar werking heeft. Een vertaling van een dergelijke kwaliteitsverbetering vindt zijn grondslag in de gemeentelijke Gebiedsvisie Buitengebied in Ontwikkeling (BiO). In deze visie is een regeling opgenomen voor hergebruik van vrijkomende agrarische bebouwing. Er is vastgelegd welke hergebruikmogelijkheden een agrariër heeft (bv. omschakeling naar een agrarisch verwant bedrijf of een bedrijf gericht op dagrecreatie) en welke voorwaarden hieraan verbonden worden. Huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten in het buitengebied is gezien de geïsoleerde ligging ten opzichte van de bebouwde kom, de mogelijke kans op sociale segregatie en de mogelijke consequenties voor de milieuruimte van agrarische bedrijvigheid in principe niet wenselijk. Er kunnen zich echter situaties voordoen, waarbij gebruik van een bestaande locatie ondanks de bovenstaande redenen toch passend wordt geacht. Dergelijke situaties zullen ter besluitvorming voorgelegd moeten worden aan de gemeenteraad. In LOG s zal geen huisvesting worden toegestaan. 6.2 Bebouwde kom De bebouwde kom is in principe in te delen in de gebieden die hoofdzakelijk zijn gericht op wonen (woongebieden), gebieden met een bepaalde functiemenging (o.a. het centrumgebied van Veghel) en de bedrijventerreinen. Hieronder wordt per gebied gekeken naar de mogelijkheden. Bedrijventerreinen De huisvesting van arbeidsmigranten op bedrijventerreinen is, ondanks dat er niet snel sprake zal zijn van overlast naar omwonenden, om de volgende redenen niet wenselijk: - men is zo goed als geheel van een reguliere menselijke leefomgeving verstoken. Er is sprake van een geïsoleerde ligging; 18

20 - bedrijventerreinen liggen vaak in een geluidscontour van aanliggende (snel)wegen en op het terrein gevestigde bedrijven. Het is uit het oogpunt van gezondheid (geluidbelasting, straling, etc.) niet gewenst om hier huisvesting van arbeidsmigranten toe te staan; - huisvesting van arbeidsmigranten heeft consequenties voor de milieuruimte van (zwaardere) bedrijvigheid; - het beschikbare areaal bedrijvigheid dient gereserveerd te blijven voor bedrijvigheid. Woongebieden Hoewel het huisvesten van arbeidsmigranten in reguliere woningen het meest direct mogelijkheden biedt tot integratie, heeft de ervaring geleerd dat dit minder eenvoudig is, wanneer er sprake is van tijdelijk verblijvende arbeidsmigranten. Bovendien zijn reguliere woningen niet geschikt voor het huisvesten van een groep van meer dan vier personen die geen huishouden vormen. Het huisvesten van arbeidsmigranten in reguliere woongebieden is alleen mogelijk op basis van verbouw van bestaande kantoren, scholen en/of bedrijven, zoals bestemd in het vigerende bestemmingsplan. Dit om leegstand en verpaupering te voorkomen. Hierbij kan zowel worden voorzien in logies als short-stay wonen. Gebieden met functiemenging Een gebied met functiemenging is een gebied waar bedrijven of andere milieubelastende functies verspreid zijn gesitueerd tussen woningen en/of andere gevoelige functies. Hierbij kan gedacht worden aan winkelcentra, winkelgebieden in dorpskernen, woon-werkgebieden en toegangswegen met meerdere functies. De realisatie van grootschalige huisvesting in gebieden met functiemenging heeft de voorkeur. In deze gebieden wordt in tegenstelling tot de woongebieden ook de mogelijkheid geboden om lege plekken op te vullen (nieuwbouw). Ook in de gebieden met functiemenging geldt zowel logies als short-stay wonen. 6.3 Kernrandzones Kernrandzones zijn zones aan de rand van dorpen en steden, die een overgang vormen tussen verstedelijkt gebied en het buitengebied. Bij grotere dorpen en in steden worden deze zones vaak gekenmerkt door de aanwezigheid van kantoren, kleinere bedrijven en rafelige randen met een lage bebouwingsdichtheid. Het is althans landelijk bezien - een bekend verschijnsel dat er soms gebouwen worden neergezet waarin functies worden ondergebracht die men eigenlijk liever niet in stedelijk gebied (bebouwde kom) ziet. Tegelijkertijd zijn deze gebouwen qua verschijningsvorm te groot en te massaal voor het buitengebied, waar openheid een belangrijk kenmerk is. In de discussie over arbeidsmigranten worden kernrandzones wel eens genoemd als potentieel geschikt voor grootschaliger huisvesting van arbeidsmigranten. Ook de gemeente Veghel ziet de kernrandzones als geschikte locatie voor grootschalige huisvesting van arbeidsmigranten. Hierbij gaat het wel alleen om logies. Short-stay wonen is in eerste instantie bedoeld voor de bebouwde kom. De ontwikkelingsmogelijkheden in de kernrandzones zijn bepaald door de provincie. Hierbij kan onderscheid gemaakt worden tussen nieuwvestiging en het gebruik van vrijkomende agrarische bebouwing. Voor de kernrandzones is in tegenstelling tot het buitengebied (zie paragraaf 6.1) de mogelijkheid opgenomen om vrijkomende agrarische bebouwing te gebruiken als logiesgebouw voor de huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. De specifieke voorwaarden die hiervoor gelden zijn uitgewerkt in hoofdstuk 8. Nieuwvestiging is alleen mogelijk in de aangewezen zoekgebieden voor stedelijk ontwikkeling (zie afbeelding 2). Hierdoor is de ontwikkeling van een grootschalige accommodatie alleen mogelijk op die plekken waar de zoekgebieden samenvallen met de kernrandzone. Ook is de omvang van accommodatie van 19

21 belang. De bezetting van een accommodatie moet in overeenstemming zijn met het inwoneraantal en voorzieningenniveau binnen een kern. 20

22 7. Algemene uitgangspunten De volgende algemene uitgangspunten zijn bepalend voor de beleidsvoorwaarden zoals opgenomen in hoofdstuk 8: Werkgever is verantwoordelijk voor huisvesting; De primaire verantwoordelijkheid voor de huisvesting van arbeidsmigranten ligt bij de werkgever. Indien de eigenaar van een bedrijf rechtstreeks arbeidscontracten sluit met arbeidsmigranten, dan wordt hij in het kader van deze beleidsnota gezien als werkgever en dan is hij het dus die deze verantwoordelijkheid heeft. Als er sprake is van een uitzend- of bemiddelingsbureau dat als tussenschakel fungeert, dan wordt dat bureau in het kader van deze beleidsnota gezien als werkgever en dan is zij verantwoordelijk voor de huisvesting van de arbeidsmigrant. De gemeente wil in dit geval, indien er een uitzendbureau in het spel is, enkel werken met bonafide uitzendbureaus. Conform de begripsbepalingen moeten zij aan meerdere voorwaarden voldoen. Deze voorwaarden gelden ook voor andere aanbieders van huisvesting. Deugdelijke/verantwoorde huisvesting; De huisvesting van arbeidsmigranten dient zowel voor de arbeidsmigranten als voor de omgeving op een maatschappelijk verantwoorde wijze te gebeuren. Ten einde dit te regelen zijn in het bijzonder de volgende aspecten van belang: - de huisvesting dient te voldoen aan geldende wet- en regelgeving. Hierbij moet o.a. worden gedacht aan het Bouwbesluit, het Besluit brandveilig gebruik bouwwerken, de gemeentelijke bouwverordening en de APV; - de huisvesting moet aansluiten bij de vraag van de arbeidsmigrant. Uit onderzoek is gebleken dat de arbeidsmigrant naast betaalbare huisvesting eveneens meer behoefte heeft aan privacy in de huisvestingslocatie en mogelijkheden voor ontmoeting en vrijetijdsbesteding (tv kijken, muziek luisteren, etc.); - de huisvesting moet zijn voorzien van een minimaal primair voorzieningenniveau, waaronder een recreatieruimte en buitenruimte; - de huisvesting moet passen binnen en bij de omgeving. De omvang (grootte, hoogte, enz.) en het uiterlijk (o.a. redelijke eisen van welstand, landschappelijke inpassing) moet passen binnen de directe omgeving; - de huisvesting mag geen belemmering vormen voor de normale planologische en milieutechnische ontwikkelingsmogelijkheden van de eventueel in de nabijheid gelegen bedrijven en/of functies; - voor de huisvesting moet sprake zijn van adequaat en veilig beheer. Het beheer is een verantwoordelijkheid van de betreffende ondernemer. De overheid heeft hierin een toezichthoudende taak. Spreiding van de huisvesting: Indien tijdelijke arbeidsmigranten zich concentreren binnen een gebied kan dit leiden tot overlastsituaties o.a. door parkeeroverlast. Om deze situaties te voorkomen is het wenselijk de aanwezigheid van tijdelijke arbeidsmigranten te verspreiden over de kernen. Als uitgangspunt wordt veelal een minimale afstand tussen twee accommodaties gehanteerd. Alleen huisvesting voor legale arbeidsmigranten: De te realiseren huisvesting is alleen bestemd voor arbeidsmigranten, die hier op grond van een EU-paspoort of een tewerkstellingsvergunning legaal werkzaam zijn. 21

23 Werkzaam in de gemeente Veghel; De huisvestingsmogelijkheden dienen afgestemd te worden op de in de gemeente Veghel werkzame arbeidsmigranten. Het aanbod moet aansluiten op de vraag. Bij elk initiatief zal de gemeente dit toetsen. Er moet geen overaanbod ontstaan. Hierbij is afstemming met omliggende gemeenten (regionale afspraken) een belangrijke voorwaarde. Zoals in paragraaf 4.3 al aangegeven wordt hieraan gewerkt. Verkeerskundige aspecten; Bij het vestigen van een grote groep mensen op één locatie moet er rekening gehouden worden met de verkeersbewegingen en benodigde parkeerplaatsen. Het omliggende wegennet moet de extra capaciteit hebben om deze nieuwe stroom verkeersbewegingen te verwerken. Uitgangspunt voor het aantal parkeerplaatsen zijn de parkeernormen zoals opgenomen in de gemeentelijke nota parkeernormen. Milieukundige aspecten; Een locatie moet o.a. getoetst worden aan de componenten externe veiligheid, geluid, lucht, bodem en bedrijven en milieuzonering. In de wetgeving zijn uitgangspunten en normen opgenomen voor deze toetsing. Bij logies hoeft niet aan al deze componenten getoetst te worden volgens de wetgeving. Draagvlak Het communiceren met de directe omgeving is een wezenlijk onderdeel voor het realiseren van geaccepteerde huisvesting. De huisvester is in principe als eerste verantwoordelijk voor een goede communicatie. Dit houdt in dat er transparant en tijdig dient te worden gecommuniceerd met de direct betrokken omwonenden om zorg te dragen voor draagvlak. Gezamenlijk met de gemeente dient de huisvester vooraf afspraken te maken over de manier van communicatie in zowel het voortraject alsook in het wettelijke c.q. procedurele traject. Planologische procedure; Wanneer de realisatie van huisvesting niet past binnen het vigerende bestemmingsplan zal er een planologische procedure (herziening of uitgebreide omgevingsvergunning) gevolgd dienen te worden om een omgevingsvergunning te kunnen verlenen. Ook in het geval dat er geen vergunning plichtige bouwkundige wijzigingen in een bestaand gebouw plaats vinden kan het noodzakelijk zijn dat er een planologische procedure gevolgd dient te worden wegens een verandering van het rechtmatige gebruik. Het beleid moet controleerbaar en handhaafbaar zijn: Het heeft geen enkele zin om beleid op te stellen voor omstandigheden waarop de gemeente geen enkel zicht of geen enkele invloed heeft (bijvoorbeeld de kosten van de huisvesting voor de werknemers, de frequentie van verschoning van beddengoed of de eet- en drinkgewoonten van de bewoners). 22

24 8. Beleidsvoorwaarden In dit hoofdstuk worden de bevindingen uit de voorgaande hoofdstukken vertaald in concrete beleidsvoorwaarden per huisvestingslocatie, voor de twee in hoofdstuk 5 genoemde huisvestingsvormen. 8.1 Algemene beleidsvoorwaarden Voor een accommodatie die voorziet in logies of short-stay wonen gelden de volgende algemene voorwaarden: Er moet voldoende parkeergelegenheid beschikbaar of te realiseren zijn; De huisvesting mag niet leiden tot een onevenredige publieks- en/of verkeersaantrekkende werking in relatie tot de functie en aard van de omliggende weg(en); Het aantal arbeidsmigranten wat in de kernen en kernrandzones gehuisvest wordt, mag niet meer bedragen dan 8% van het aantal inwoners van de betreffende kern; De huisvesting mag geen beperking opleveren voor de bedrijfsvoering of ontwikkeling van omliggende (agrarische) bedrijven; Voor short-stay wonen geldt dat bewoners ingeschreven dienen te staan/worden in de Gemeentelijke Basisadministratie; De huisvesting is zowel vanuit milieuoogpunt (externe veiligheid, bodem, geluid, enz.) als vanuit ruimtelijk oogpunt (de huisvesting mag bestaande ontwikkelingen niet frustreren) aanvaardbaar; Er wordt zuinig ruimtegebruik toegepast door aan te sluiten bij bestaande bebouwing of, al dan niet door herschikking, optimaal gebruik te maken van de beschikbare ruimte; Om overlast zoveel mogelijk te voorkomen c.q. te verminderen wordt het hebben van een exploitatievergunning verplicht gesteld. Deze vergunning beoogt te waarborgen dat een concentratie van huisvestingsactiviteiten in bepaalde (overlastgevoelige) gebieden voorkomen wordt en strekt er tevens toe om het adequate beheer van huisvestingslocaties te regelen. De exploitatievergunning kan (pas) worden verleend als de locatie planologisch is geregeld; Met betrekking tot de gebruiksoppervlakte per persoon wordt verwezen naar het Keurmerk SNF, waarbij echter conform het bouwbesluit 2012 een minimale gebruiksoppervlakte per persoon van 12 m²; Om enige privacy te waarborgen mogen bij logies per slaapruimte maximaal 8 personen worden geplaatst en bij short-stay maximaal 2 personen; Er geldt minimaal 1 toilet en een 1 douche per 8 personen; Er dient bij de gemeente als er bedrijfsmatig nachtverblijf wordt verstrekt een gebruiksvergunning aangevraagd te worden. Het doel van een gebruiksvergunning is brandgevaarlijke situaties te vermijden en de kans op brand en ongevallen bij brand te verkleinen. Een brandveilig bouwwerk moet natuurlijk ook brandveilig gebruikt worden. De gebruiksvergunning geeft installatietechnische voorschriften voor het beperken van de kans op brand, het beperken van de gevolgen van brand en het vluchten uit een gebouw bij brand. Deze voorschriften worden als voorwaarden in de vergunning opgenomen. De voorschriften worden bepaald door de gemeente op advies van de brandweer. Naast de reguliere installatietechnische voorschriften kunnen er in concrete gevallen in het buitengebied aanvullende brandpreventieve maatregelen en/of voorschriften worden opgelegd indien die maatregelen en/of voorschriften noodzakelijk worden geacht ter vergroting van de brandveiligheid (de locatiekeuze van een bouwwerk kan namelijk een langere opkomsttijd van de brandweer tot gevolg hebben); Er moet sprake zijn van dagelijks beheer met goede afspraken in een door de gemeente goed te keuren protocol ter voorkoming van overlast; 23

25 Per persoon moet er een handboek zijn met huis- en leefregels in de taal van het land van herkomst; Een belangrijk middel voor de gemeente, brandweer en politie om te weten wie waar is gehuisvest, is het nachtregister. Degenen die voornemens zijn om arbeidsmigranten te huisvesten hebben de verplichting een dergelijk nachtregister bij te houden. Deze verplichting is vastgelegd in artikel 438, lid 1 van het Wetboek van Strafrecht. 8.2 Specifieke beleidsvoorwaarden voor binnen de bebouwde kom Binnen de bebouwde kom gelden de volgende specifieke beleidsvoorwaarden voor logies of short-stay wonen: De nieuwbouw van een gebouw is alleen mogelijk in een gebied met functiemenging. Dit is een gebied waar bedrijven of andere milieubelastende functies verspreid zijn gelegen tussen woningen en/of andere gevoelige functies. De nieuwbouw van een gebouw of verbouw van een bestaand gebouw ten behoeve grootschalige huisvesting is op bedrijventerreinen bij voorbaat uitgesloten. De nieuwbouw van een gebouw ten behoeve grootschalige huisvesting in woongebieden (gebieden overwegend gericht op wonen ) is, met uitzondering van vervangende nieuwbouw, bij voorbaat uitgesloten; Er mag bij verbouw van een bestaand gebouw geen sprake zijn van een woonbestemming op basis van het vigerende bestemmingsplan. Verbouw is bijvoorbeeld wel mogelijk wanneer het gebouw is voorzien van een maatschappelijke-, bedrijfs- of kantoorbestemming; Tussen twee locaties (bouwpercelen) moet een ruimte aanwezig zijn van 250 meter, gemeten vanaf de bouwperceelsgrens 1. Een kortere afstand kan in uitzonderlijke gevallen mogelijk zijn. Dit zal ter besluitvorming voorgelegd moeten worden aan de gemeenteraad. Qua maatvoering (hoogte, diepte, enz.) dient een gebouw aan te sluiten op de naastgelegen bebouwing of de bouwregels uit het vigerende bestemmingsplan. 8.3 Specifieke beleidsvoorwaarden voor nieuwvestiging in de kernrandzones In de kernrandzones gelden voor nieuwvestiging de volgende specifieke beleidsvoorwaarden: Huisvesting gericht op short-stay wonen is niet toegestaan; Om te zorgen voor voldoende spreiding is per kern slechts één grootschalige accommodatie toegestaan, met uitzondering van de kern Veghel; Tussen twee locaties (bouwpercelen) moet een ruimte aanwezig zijn van 500 meter, gemeten vanaf de bouwperceelsgrens 2 ; Per grootschalige accommodatie mogen maximaal 60 personen worden gehuisvest, met uitzondering van een accommodatie in de kernrandzone van de kern Veghel, waarvoor een maximum geldt van 150 personen; er is voorzien in een zorgvuldige landschappelijke inpassing op basis van een uitvoerbaar beplantingsplan, dat is afgestemd op de specifieke omgevingskenmerken; het parkeren ten behoeve van de huisvesting vindt plaats binnen het bestemmingsvlak. De realisatie van een grootschalige accommodatie in de kernrandzones is alleen mogelijk op gronden in eigendom van de gemeente Veghel. De realisatie op particuliere 1 Deze afstand geldt niet tot reguliere woningen waar met afwijking vier onafhankelijke personen kunnen worden gehuisvest. Hiervoor geldt een op zich zelf staande afstand van 75 meter. Dit betekent dat naast een dergelijke woning ook kan worden voorzien in grootschalige huisvesting. 2 Deze afstand geldt niet tot reguliere woningen waar met afwijking vier onafhankelijke personen kunnen worden gehuisvest. Hiervoor geldt een op zich zelf staande afstand van 75 meter. Dit betekent dat naast een dergelijke woning ook kan worden voorzien in grootschalige huisvesting. 24

26 grond is in sommige gevallen mogelijk. Dit zal echter voorgelegd moeten worden aan de gemeenteraad. 8.4 Specifieke beleidsvoorwaarden voor gebruik van vrijkomende agrarische bouwing in de kernrandzones In de kernrandzones gelden voor gebruik van vrijkomende agrarische bebouwing de volgende specifieke beleidsvoorwaarden: Huisvesting gericht op short-stay wonen is niet toegestaan; huisvesting in de vorm van logies is alleen mogelijk bij beëindiging van een agrarisch bedrijf of een niet-agrarisch bedrijf, waarbij is aangetoond dat voortzetting van het agrarisch bedrijf of het niet-agrarische bedrijf, binnen het betreffende bouwvlak niet reëel of mogelijk is; op basis van een bedrijfsplan dient aangetoond te worden welke oppervlakte het bestemmingsvlak dient te hebben, waarbij de oppervlakte van het bestemmingsvlak in ieder geval niet meer mag bedragen dan 0,5 hectare; op basis van een bedrijfsplan dient aangetoond te worden welke oppervlakte aan bedrijfsbebouwing noodzakelijk is, waarbij de bebouwde oppervlakte in ieder geval niet meer mag bedragen dan 800 m²; de bestaande oppervlakte aan bedrijfsbebouwing mag, indien deze kleiner is dan 800 m² niet worden vergroot; indien de bestaande oppervlakte aan bedrijfsbebouwing groter is dan 800 m², dient de overmaat volledig afgebroken te worden, tenzij de bedrijfsgebouwen een bijzondere cultuurhistorische waarde hebben; per locatie (bouwperceel) mogen maximaal 60 personen worden gehuisvest; om te zorgen voor voldoende spreiding moet tussen twee locaties (bouwpercelen) een ruimte aanwezig zijn van 500 meter, gemeten vanaf de bouwperceelsgrens; er is voorzien in een zorgvuldige landschappelijke inpassing op basis van een uitvoerbaar beplantingsplan, dat is afgestemd op de specifieke omgevingskenmerken; het parkeren ten behoeve van de huisvesting vindt plaats binnen het bestemmingsvlak. 25

27 9. Handhaving Met de onderhavige beleidsnota worden door de gemeente voorwaarden gesteld aan de structurele huisvesting van tijdelijke arbeidsmigranten. De controle op naleving van deze voorwaarden is eveneens een gemeentelijke aangelegenheid. Deze controle concentreert zich voornamelijk op overtredingen van de volgende wet- en regelgeving: Bestemmingsplan; WABO; Gebruiksbesluit (brandveiligheid); Bouwbesluit en bouwverordening; Algemene Plaatselijke Verordening (APV); Woningwet. Dit betekent dat, indien niet wordt voldaan aan wet- en regelgeving, zoals hierboven weergegeven of aan de voorwaarden uit deze beleidsnota, er sprake is van een handhavingsituatie. Door het koppelen van besluitvorming over vergunningverlening aan een planologische procedure en het eisen van een nachtregister houdt de gemeente zicht op het gebruik van de huisvestingsvormen. In het Handhaving Beleidsplan heeft de gemeente aangegeven hoe het college omgaat met handhavend optreden. Jaarlijks wordt vervolgens een handhaving uitvoeringsprogramma vastgesteld. Op basis van de nota en het programma vindt de uitvoering van de handhaving plaats. Door het mogelijk maken van hiervoor beschreven vormen van huisvesting zal een extra onderwerp in dit jaarlijkse programma worden opgenomen. Dit kan consequenties hebben op de inzet en de uitvoering van zowel toezicht als handhaving. 26