OKTOBER 2004 JAARGANG 7 -nr. 4 NIEUWSBRIEF TRAILERSAILOR VERENIGING

Transcriptie

1 OKTOBER 2004 JAARGANG 7 -nr. 4 NIEUWSBRIEF TRAILERSAILOR VERENIGING

2 Uitgave Deze nieuwsbrief verschijnt in 2004 vier maal per jaar in een oplage van 60 exemplaren. Artikelbijdragen te sturen, het liefst op flop of per peter.van.berk@philips.com Bijdrage 12.- per jaar over te maken op ABN-AMRO kantoor Laren. Op aanvraag bij Peter van Berk (tel. of ) is het mogelijk tegen betaling van 10,- op bovenstaande rekening een handboek te verkrijgen. In deze reader zijn alle gegevens over bestemmingen, trailertechniek en trailerboten verzameld uit de nieuwsbrieven van de afgelopen jaren. Na ontvangst van het bedrag wordt de reader verzonden. U kunt een vraag of een oproep in deze nieuwsbrief voor bestemmingen, regels, kaarten of andere trailerzaken doen; meestal kan iemand van de andere leden U helpen. Bestuur Voorzitter Willem van Nijnanten Zwanenkamp SE Maarsen Secretaris Peter van Berk H.Stoel SW Wijchen Lid Otto Schouten De Voorposten TR Scherpenzeel Inleiding Dit is de laatste nieuwsbrief die U van mij ontvangt. Door dat ik de zaken die ik nodig heb voor het samenstellen niet meer bij mijn werkgever kan gebruiken, heb ik besloten te stoppen. Zoals U weet zijn we in onderhandeling met de Vereniging van toerzeilers om het trailergebeuren in deze vereniging onder te brengen zodat de continuïteit is verzekerd. De afgelopen zeven jaar hebben we flink wat gegevens verzameld, gegevens die men zelf vaak uiterst moeizaam te pakken kan krijgen. We weten dat we daar veel beginnende traileraars mee op weg geholpen hebben. Deze gegevens blijven bewaard Ik hoop dat U in de toekomst nog veel mooie plekken kunt bezoeken. Peter van Berk Polen Nu Polen dit jaar in de EU terecht is gekomen, zijn een aantal procedures om daar te varen vereenvoudigd. Het is echter nog steeds zo dat men van buiten de EU grenzen komt als men een haven aanloopt van uit de Oostzee, waardoor strengere regelgeving geldt dan wanneer men van EU-land naar EU-land gaat. Dat betekent nog steeds een stempel halen en allerlei papieren tonen. Toch zal Polen zich als watersport gebied nu ontwikkelen zoals Oost-Duitsland dat de afgelopen tien jaar heeft gedaan. De voorzieningen in gebied rond Rügen zijn enorm verbeterd. 2

3 De kust begint bij Duitsland en eindigt bij de Russische grens. De meest interessante delen zijn de Oder monding (Stettiner Haff en Dziwina) en de Danziger Bucht. Daartussen is een afstand van ongeveer 200 mijl met diverse Oostzee havens. De havens aan de Oostzee kust zijn meestal nog al primitief met de hoogst nodige voorzieningen. Toiletten en douches ontbreken vaak. Men wordt wel zeer vriendelijk tegemoet getreden en meestal is de havenmeester ( Bosmann") bereid om te improviseren. De havens zelf zijn vaak plaatselijk ondiep, doordat ze verzanden, een zandbankje midden in de haven is niet ongewoon. De havengelden zijn meestal een paar Euro. Het is echter nog niet een toeristische streek, het is vergelijkbaar met Oost Duitsland tien jaar geleden. Het is dus pionieren. Veel havens hebben nog de oude gebouwen en de rust. Er achter ligt meestal een mooi fietsgebied. De Polen spreken maar beperkt Duits of Engels. Men heeft de tijd en met hand en voetenwerk komt men een heel eind. Tot Kolobrzeg heeft men om de vijf mijl een haven, om daarna met stappen van ongeveer 20 mijl een haven te vinden. De havens liggen open naar zee wat vooral bij noordelijke winden het aanlopen niet gemakkelijk maakt. Bij windkracht 5 kan men al problemen krijgen (vergelijk de aanloop van Blankenbergen bij west 5) Grote haven zijn Swinoujscie, Kolobrzeg, Wladyslawowo en Gdansk. De andere havens zijn veel kleiner en men ligt daar vaak tussen de vissersschepen. De kust is dus vooral voor mensen die van avontuur houden om nieuwe gebieden te ontdekken. Voor degenen, die de omgeving van Rügen (Oost-Duitsland) bevaren wordt het nu waarschijnlijk makkelijker om de Poolse grens bij de Oder over te steken en de Stettiner Haff en de Dziwina te bevaren. Dit is een interessant vaargebied. Kaarten zijn Duits zoals de BSH Sportbootkarten D3022 en D3020. Boeken (Duits) zijn bijvoorbeeld Hafenhandbuch Polen van uitgeverij DSV of Polnische Ostseekuste uitgeverij Temmen. Stabilisatorkoppeling In het algemeen worden op de meeste trailers de standaardkoppelingen gebruikt. Het handvat dient wat opgetild te worden en daarna naar voren gescharnierd te worden. Deze koppeling is 3

4 door zijn vergrendelsysteem betrouwbaar gebleken de laatste veertig jaar. De koppelingen daarvoor met een scharnierend handvat dat apart met een verende beugel vergrendeld moest worden waren kwetsbaarder temeer daar de grendelbeugel nog al eens los kwam. Inmiddels zijn er weer een aantal verbeteringen, die men overigens voornamelijk bij caravans toegepast ziet. De eerste is de rood/groene indicator die laat zien of de kogel werkelijk door de koppeling omhuld wordt. In principe een verende pen die door de kogel omhoog gedrukt wordt Een goede controle of de zaak wel vast zit. Een veel nieuwere is de zogenaamde stabilisator. Eerst als een aparte verbinding die de uitslaande bewegingen van de aanhanger dempte, later ingebouwd in de koppeling zelf. De bediening is als volgt. De koppeling wordt op dezelfde manier gebruikt als de standaardkoppeling. Hierna draait men aan de zijkant een draaiknop vast tot deze een ratelend geluid maakt en vervolgens wordt de hefboom aan de andere kant van de koppeling aan gedrukt. De werking berust op twee kleine remschoenen aan weerszijde van de kogel. Met de draaiknop stelt men een voor ingestelde druk in, waarvan de stand gefixeerd wordt door de hefboom. De remschoenen dempen de uitslaande beweging, waar door het rustiger rijden is. Voor de goede werking dient de kogel schoon en vetvrij gemaakt te worden met een lap benzine. De stabilisator zou het slingeren tot scharen tegen gaan. Dit is maar ten dele waar. Indien U te weinig kogeldruk of te lage bandenspanning heeft gaat de aanhanger op een gegeven moment wel degelijk scharen. In het algemeen gaat een aanhanger met een gewone koppeling scharen boven de tachtig kilometer, indien men een foute kogeldruk of bandenspanning heeft. De stabilisator gaat dit tegen maar op een veel hogere snelheid gaat het alsnog fout, omdat de remschoenen het geheel niet meer in bedwang kunnen houden. Dan is er ook geen houden meer aan en gaat het onbeheersbaar fout. Daarom is een stabilisator geen oplossing tegen verkeerde kogeldruk of bandenspanning. Maar als deze goed zijn, zorgt de stabilisator wel voor een rustiger weg gedrag. Waar men wel aan moet wennen, is dat als de aanhanger door bijvoorbeeld een vrachtauto of door spoorvorming in de weg opzij geduwd wordt, de auto mee geduwd wordt. De remschoentjes slijten (ze zijn zachter dan de kogel) en dienen periodiek vervangen te worden, afhankelijk van gebruik. Hiervoor moet men naar de vakhandel. Wat men wel kan doen is de remschoentjes met een doek met schone benzine reinigen, gezien er door vervuiling soms een onrustbarende hoeveelheid gekraak ontstaat. Dit kan overigens geen kwaad anders dan dat de kogel hier op den duur van slijt. Côte d Azur (Juli 2004) De aanleiding om naar dit gebied te gaan was een artikel in de Waterkampioen, waarin beschreven werd om met een gehuurde boot langs de Iles d'or te varen. (ca 1 a 2 jaar geleden) Wij zijn in ongeveer twee en halve dag gereden van Naarden naar Zuid Frankrijk. Via internet een haven uitgezocht, en dit is Bormes les Mimosas geworden. Goede faciliteiten wat betreft ligplaats maar ook deskundige kraanbediening bij het in het water laten en vooral het later weer eruit halen. Wij kozen voor de kraan om niet met de trailer het zoute water in te hoeven rijden. Kosten takelen 60.- per keer. Port de Bormes ( ). Stalling van auto (binnen) en trailer (buiten) was mogelijk op het terrein van de ongeveer een kilometer verder gelegen Port d'hiver, een service bedrijf voor alle soorten schepen. Stalling auto + trailer ( Port d'hiver ) voor bijna 4 weken 132,-. 4

5 Onze vaartocht heeft zich uitgestrekt langs de Iles d'or, (echte vakantie eilanden!) tot Les Issambres. Wel hebben wij nogal last gehad van flinke wind, vaak oplopend in de loop van de dag tot windkracht 7, met de daarbij behorende golven van soms 3.5 meter. Voor een bootje van 7.80 m vond ik dat af en toe nogal heftig. Reden om toch ook een aantal dagen in de haven te blijven om wat gunstiger weer af te wachten. Voor anker in een beschutte baai zoals bij Ile de Port-Cros is wel te doen, maar voor de kust waar het wat minder beschut is, is het slapen wat onrustig. Bij Ile de Porquerolles was het prima aan de daar beschikbare mooring boeien. 7.- Het belangrijkste voor ons was om in een mooie omgeving lekker uit te rusten, te varen, te zwemmen, eten, lezen etc. en deze maal met de ongekende luxe van wel haast 4 weken vrije tijd! In de havens werd wel iedere keer naar de scheepspapieren gevraagd, hoewel bij de documenten zoals verkregen bij de ANWB toch steeds weer de nodige uitleg nodig was om naam en scheepslengte te noteren. Eenmaal werd om de verzekeringspapieren gevraagd. Kwam je een tweede keer in dezelfde haven dan werd wel eenvoudig de gegevens uit de computer gehaald. In alle havens was bij aanmelding een plekje beschikbaar, behalve in Saint Tropez, waar wij pas om uur aankwamen. Wij werden toen verwezen naar het iets verder gelegen Cogolin, met 16.- een van de goedkoopste ligplaatsen gedurende deze trip. Water tappen kan soms een probleem zijn door de steeds weer verschillende aansluitnippels. Op de eilanden is water schaars en is tappen niet altijd mogelijk. Op de terugweg na ca 30 km rijden op de snelweg plotseling een klapband onder de trailer. Via praatpaal zeer snelle hulp van Gendarmerie en depannage. Vooral gericht om zo veilig mogelijk langs de snelweg de reparatie te kunnen verrichten, De totaal vernielde band was snel verwijderd, maar het nog nooit gebruikte reservewiel was slechts met zeer grote inspanning los te krijgen. Uiteindelijk na twee uur oponthoud en met nieuwe banden van een bandencentrum iets verderop konden we weer op weg. Trailer en banden zijn inderdaad ca 7 jaar oud, en zoals bij terugkomst te lezen was in de trailersailor nieuwsbrief die bij de vakantie post zat, wellicht verouderd. Historie: eenmaal naar Kroatië, eenmaal naar Elba en nu eenmaal naar Zuid-Frankrijk, + het jaarlijkse ritje naar de winterstalling. Overigens was op de zwarte zaterdag dat wij terugreden via de radio steeds weer te beluisteren dat op de wegen restanten van klapbanden lagen. Al met al een zeer geslaagde vakantie in het azuur blauwe water van de Middellandse zee, met af en toe alleen een beetje te veel wind. De Vetus gids van boekhandel de Slegte was een goede aanwinst en bood veel informatie. Is zeker een aanbeveling voor anderen die langs de Middellandse zee kust willen varen. Even ter aanvulling nog wat gegevens. Onze boot is een Mc Gregor 26X bouwjaar 1996, 9.9 Yamaha BB motor, Pega trailer type ZB 1600 enkel as. Auto: Land Rover Freelander ( max. toegelaten trekgewicht 2000 kg, trailer met ingerichte boot zal ongeveer 1600 kg wegen.) Bij voorgaande reizen werd de trailer door een Peugeot 806 getrokken. Dit was geen probleem, echter officieel mag die auto maar maximaal 1300 Kg trekken. Dit was destijds de reden om vooral vezekerings-technisch te kiezen voor een auto die dit gewicht wel mag trekken. 5

6 De Mc Gregor is voor zijn lengte een comfortabel schip met veel ruimte, echter geen echt snelle zeiler, De waterballast biedt de mogelijkheid om het trailergewicht laag te houden, echter bij het zeilen is zeker bij meer wind dan ca kracht 4 al gauw een rifje nodig om de helling comfortabel te houden en de loefgierigheid bij windvlagen binnen de perken te houden. Maar na een aantal jaren varen in Nederland in Friesland, IJsselmeer en Wadden, en in Kroatië, rond Elba en nu in Zuid-Frankrijk weet je wel zo'n beetje wat de boot aankan. Soms bekruipt je de gedachte waarom je zoveel toestanden overhoop haalt om met eigen bootje onder de zon te varen? Zeker aan de Franse zuidkust zijn er veel huurmogelijkheden voor veel comfortabelere schepen. Wel voor gepeperde prijzen! Echter de eigen boot naar de Middellandse zee sleuren is ook niet goedkoop! Ondanks dat de auto er geen moeite mee had, nam het diesel-verbruik aanzienlijk toe. Toch geeft het wel een goed gevoel om op deze manier daar gevaren te hebben. Frits Perdijk. Skandinavie Veel verhalen in onze nieuwsbrief gaan over tochten naar het zuiden, wij zijn echter al vele jaren verstokte Noord-gangers. Eerst zeilden we met onze grote boot, een Kaskelot, langs alle kusten, maar sinds 1999 zijn we trailersailers. Onze Marsvin (6.75) staat op een trailer ergens in Zweden of Finland daar waar we onze reis beëindigen. De Stor Megin (6.72) hebben we thuis en daar zeilen we mee op het wad. Het valt ons op er met name in Zweden steeds meer trailerbare Nederlandse boten rondzeilen. Daarom leek het ons nuttig te vertellen over de plaats waar we de Marsvin dit jaar achterlieten. Net buiten Valdermarsvik is een kleine jachthaven met kraan en mastenkraan (zelfbediening). Daarnaast is er een groot terrein, waar je in de zomer je auto en trailer veilig achter kunt laten, zowel binnen als buiten is mogelijk. Als je de fjord bij Valdemarsvik uitzeilt, ben je midden in het scherengebied aan de oostkust van Zweden.Voor informatie over de haven: bertil.eklund@minmail.net Bertil spreekt en schrijft uitstekend Engels. Voor eventueel wat andere informatie: kiepiman@tele2.nl Vriendelijke groeten Auteur bij commissie bekend 6