PERMANENTE VERTEGENWOORDIGING VAN NEDERLAND

Transcriptie

1 PERMANENTE VERTEGENWOORDIGING VAN NEDERLAND bij de Ij Naar aanleiding van ons telefonisch onderhoud van II hedenmorgen doe ik U hierbij een Nota toekomen die enige Jl_S bedachten bevat over de wijze waarop de Nederlandse Rege- ring zou kunnen reageren op de Franse weigering om het V.K. tot de Gemeenschap toe te laten. Met vriendelijke groeten Zijner Excellentie Dr. H.B. van Houten Staatssecretaris van Buitenlandse Zaken 's-gravenhage

2 Nu de onderhandelingen met het V.K. zijn afgebroken is het noodzakelijk om het Nederlandse beleid in de E.E.G. aar. een nauwkeurig onderzoek te onderwerpen. 3ij het bepalen van een herzien Nederlands beleid zullen wij er daarbij van moeten uitgaan dat Generaal de Gaulle niet op economische, maar op zuiver politieke gronden geweigerd heeft het V.K. tot de Gemeenschap toe te laten. De Generaal meent dat Europa onder Franse leiding een van Amerika onafhankelijke politiek moet voeren en hij vreest dat door de toetreding van het V.K. tot de Gemeenschap indirect Amerika deel zal gaan uitmaken van de Gemeenschap en daardoor deze door hem gewenste politiek onmogelijk zal maken. De Generaal ziet het Europa van de "Zes" als een onafhankelijke derde macht, die los moet staan van de Anglo-Amerikaanse invloed. Bij het bepalen van het beleid zal de Nederlandse Regering hiertegenover dus een standpunt moeten innemen en in de eerste plaats een politiek antwoord moeten geven. Het is voor Nederland onaanvaardbaar om opgesloten te worden in het Europa van de "Zes" onder Franse leiding, dat een politiek zou kunnen gaan voeren die gericht is tegen het V.K. en de U.S.A. Nederland zal dus mijns inziens een daad moeten stellen waardoor duidelijk wordt gemaakt dat wij nimmer bereid zijn hieraan mee te werken. Wij zouden daarom in dezelfde geest als het Frans-Duitse akkoord moeten voorstellen een overeenkomst te sluiten tussen het V.K., de Benelux en zo mogelijk Italië, waarbij wij op politiek, militair, cultureel en economisch terrein voorstellen de samenwerking te verdiepen en vantevoren overleg te plegen, alvorens belangrijke beslissingen in het kader van de E.E.G. worden getroffen.

3 Wij demonstreren daardoor duidelijk dat wij, ook al kunnen wij de beslissing van de Generaal niet verhinderen om het V.K. tot de Gemeenschap toe te laten, onzerzijds niet bereid zijn om de banden met het V.K. door te snijden. Wij geven daarmee tevens de Engelsen het gevoel dat wij niet toestaan dat het V.K. van het Continent uitgesloten wordt, en wij maken het de wereld duidelijk dat althans in politiek opzicht er nooit een Europa van de "Zes" kan bestaan. Deze politieke l i j n die er op gericht is te vermijden dat het V.K. door het mislukken van de onderhandelingen verder van een continentaal Europa verwijderd wordt, zullen wij ook in de Gemeenschap zelve moeten doortrekken. Instede van na te gaan hoe en waar wij de Fransen kunnen dwarszitten in de E.E.G., zouden wij ons beleid aan een onderzoek moeten onderwerpen en moeten nagaan op welke wijze voorkomen kan worden dat de Gemeenschap en het V.K. verder uit elkaar gedreven worden. In de tussentijd moeten alle krachten worden ingespannen om die toetreding op een later tijdstip alsnog tot stand te brengen. Wij hebben er voorts geen enkel belang bij om op dit ogenblik de Gemeenschap als zodanig op het spel te zetten. De Regering zou dus mijns inziens niet moeten weigeren haar verdragsverplichtingen na te komen, maar zij zou zich op het standpunt moeten stellen dat zij thans gedwongen is het verdrag zodanig uit te voeren, dat de verhouding met het V.K. daar niet onder lijdt. In concreto betekent dit maar mijn mening INTERNE ONTWIKKELING dat de Nederlandse Regering ofwel weigert aan een verdere versnelling met betrekking t o t de afbouw van de interne t a rieven en de vorming van een gemeenschappelijk buitentarief

4 mee te werken, dan wel dat zij mededeelt niet meer in staat te zijn het Besluit van de Ministerraad van 12 mei 1960 uit te voeren, waarbij besloten werd tot versnelde afbouw van de tolmuren binnen de Gemeenschap en de totstandkoming van het buitentarief (2- versnelling), in_zoverre dit leidt tot een verbreding van de kloof met Engeland. Hiervoor zal een nauwkeurig onderzoek nodig zijn alvorens een keus tussen deze twee alternatieven te doen. dat men op landbouwgebied remmend zal moeten optreden bij de verdere ontwikkeling van de gemeenschappelijke landbouwpolitiek en alles vermijden wat de totstandkoming van een autarkisch beleid bevordert; dit betekent dat wij in geen geval verder moeten meewerken aan de vaststelling en herziening door de Commissie van de "montants forfaitaires" voor granen die de preferentie-marge uitmaken binnen de E.E.G. (in het Comité de Gestion zouden wij prindipieel kunnen tegenstemmen wanneer deze "montants" gunstig voor Frankrijk zouden lijken), noch aan de parlementaire ratificatie van art. 2 Financieel Reglement, zoals Frankrijk wil (afdracht van heffingen ten opzichte van landen aan het gemeenschappelijk derde landbouwfonds in de eindfase), en dat wij ons afwachtend opstellen tegenover nieuwe Commissie-voorstellen voor landbouwstructuurfondsen. Wat betreft de verordeningen op landbouwgebied die nog door de Ministerraad moeten worden goedgekeurd, zo moet het niet moeilijk zijn om de totstandkoming hiervan te vertragen. Bij de zuivelverordening zal de Nederlandse Regering, door te weigeren mede te werken aan een koppeling van de margarine aan de boter, in staat zijn om de totstandkoming van deze zuivelverordening in belangrijke mate uit te stellen. Mocht dit niet mogelijk blijken, dan zou als voorwaarde voor de

5 goedkeuring van deze zuivelverordening verlangd moeten worden dat Frankrijk ermede akkoord gaat dat terzelfder tijd een regeling voor Nieuw-Zeeland wordt goedgekeurd, waardoor vermeden wordt dat in een later stadium bij eventuele hervatting van de onderhandelingen met het V.K. hierover opnieuw onenigheid ontstaat. Aangezien de overige verordeningen, in het bijzonder de rijstverordening, min of meer gekoppeld zijn aan de zuivel, moet het mogelijk zijn ook hier voorlopig te vermijden dat deze tot stand komen. Ten slotte zouden wij bij de vaststelling van het prijsbeleid ons moeten verzetten tegen de vaststelling van richtprijzen voor granen die invoer uit derde landen, in het bijzonder Amerika, onmogelijk maken. Bij de vaststelling van het visserijbeleid zouden wij alleen mee moeten werken wanneer met de belangen van het V.K., Noorwegen en Denemarken in voldoende mate rekening wordt gehouden. dat de Nederlandse Regering, wat het energiebeleid betreft, zou moeten weigeren verder mee te werken aan de totstandkoming van dit gemeenschappelijke energiebeleid, aangezien hierdoor in sterke mate de Engelse en Amerikaanse invoerbelangen worden getroffen. BETREKKINGEN TUSSEN DE GEMEENSCHAP EN DERDE LANDEN Het lijkt wel heel moeilijk, en Nederland zal zich daarbij ongetwijfeld in een geïsoleerde positie bevinden, om te weigeren de reeds geparafeerde associatie-conventie met de Afrikaanse landen te ondertekenen. Men zou echter kunnen overwegen om als voorwaarde voor de ondertekening of voor de ratificatie van deze conven-

6 tie, te verlangen, dat conform de terzake reeds tijiens de onderhandelingen met het V.K. bereikte overeenstemming^ met de Afrikaanse Commonwealth-staten, indien deze zulks verlangen, associatie-verdragen of handelsakkoorden worden gesloten, waarbij ook hun belangen worden veiliggesteld. Deze positie lijkt mij sterker dan de botte weigering te onderla' 1 ""^ Lm tekenen; zij ligt meer in de lijn van hetgeen ïtederland tot V*- nu toe steeds verdedigd heeft. Ik ontveins mij niet dat een beleid als hierboven geschetst slechts gedurende een beperkte periode kan worden gevoerd, aangezien enerzijds de ontwikkeling binnen de E.B.G. zonder deze zelve in gevaar te brengen, niet gedurende onbeperkte tijd kan worden vertraagd, terwijl anderzijds het V.K. gedwongen zal worden te zoeken naar alternatieve oplossingen voor zijn economische problemen. Alles zal daarom moeten worden gedaan om de Franse regering tot wijziging van haar standpunt te brengen. Het vormen en handhaven van een gesloten front van de andere vijf E.E.G.-partners kan daarbij een belangrijk psychologisch en politiek drukmidéel vermen. Ook zullen wij een dringend beroep op het V.K. moeten doen om voorshands af te zien van een verdere ontwikkeling van de E.F.T.A., of een oplossing in de zin van een versterking van de Commonwealth-preferenties. Mocht na verloop van tijd blijken dat dit beleid niet het verhoopte resultaat oplevert, dan zal de Nederlandse Regering zich opnieuw moeten beraden over de consequenties die hieruit voor haar positie in de Europese samenwerking zullen moeten voortvloeien. D.P. SPIERENBURG Brussel, 30 januari 1963