Sevilla, Donana en Cadiz. Reisverslag 23 t/m 28 april Rene Alkema, Sander Haak, Jeroen Steenbergen en Erik Wouda

Transcriptie

1 Sevilla, Donana en Cadiz Reisverslag 23 t/m 28 april 2015 Rene Alkema, Sander Haak, Jeroen Steenbergen en Erik Wouda

2 Intro en bestemming In april 2013 bezochten wij noordoost-spanje om 6 dagen vogels te kijken. In Aragon werden veel steppensoorten gezien zoals trappen, zandhoenders en leeuweriken, waaronder de lastige Duponts Leeuwerik. In de Ebrodelta was een groot aanbod aan watervogels zoals Vorkstaartplevier en Purperkoet. Twee jaar later ontstond het plan om weer 6 dagen op pad te gaan in april. Vanwege de "beperkte" tijd en goede ervaringen in Spanje, leek zuid-spanje een goede bestemming om veel soorten aan de Spaanse lijst toe te voegen. Hier hoopten we enkele voor Europa lastige soorten te zien, zoals Grauwe Buulbuul, Huisgierzwaluw en Knobbelmeerkoet, en soorten die we eerder hadden misgelopen, zoals Havikarend, Grijze Wouw en Iberische Klapekster. Natuurlijk mocht ook de machtige Spaanse Keizerarend niet op het lijstje ontbreken. Vanaf het vliegveld in Malaga zijn we via een aantal interessante gebieden in de provincie Sevilla, naar het Parque Nacional Donana in de provincie Huelva gereden. In het park hebben we twee overnachtingen gehad in een hotel in het dorpje El Rocia. Vanaf daar zijn we op de derde dag via een aantal gebieden net onder Sevilla, naar Vejer de la Frontera in Cadiz gereden. Ook in Vejer zijn we twee nachten gebleven. De laatste nacht hebben we doorgebracht in Alhaurin el Grande, in de bergen vlakbij Malaga. Reisinfo Voor ca. 200pp hebben we een retourvlucht van Schiphol naar Malaga geboekt bij Transavia. Transavia verzorgd meerdere vluchten per dag naar Sevilla en Malaga, zodat je een gunstig tijdstip kunt kiezen. Heen vlogen we vroeg in de ochtend en terug in de avond, zodat we onze zes dagen optimaal konden besteden. Bij het lokale MalagaCar werd een nieuw model Renault Scenic gehuurd. De verhuurder kwam ons netjes ophalen vanaf het vliegveld en achteraf bij het inleveren hebben we geen gezeur gehad. Overnachtingen Nacht 1 en 2: Hostel Rural La Fonda Del Rocio", Sacrificio 34, El Rocio Nacht 3 en 4: "Casa Levante", Sagasta 32, Vejer de la Frontera Nacht 5: "Casa Sardina", Real 2, Alhaurin el Grande Literatuur De held van onze reis draagt de naam John Cantelo. Deze Brit, die tot voor kort zeer regelmatig in het gebied kwam, heeft een digitaal boek opgesteld met alle informatie over vogels die je nodig hebt (zie onderstaande link). De informatie komt uit een stapel andere boeken over zuid-spanje, gecombineerd met zijn eigen ervaringen. Het boek is gratis te raadplegen en wordt elk jaar door hem geactualiseerd. De overige informatie over soorten en locaties komt van bevriende vogelaars en via

3 Dag 1: Malaga Airport, Fuente de Piedra, Osuna, El Rocio Volgens planning landt het vliegtuig van Transavia om op Malaga Airport. Al wachtend bij de autoverhuur zien we de eerste Vale Gierzwaluwen. Na wat administratief werk en gepruts met de auto - waarom zegt niemand even dat hij alleen in z'n vrij gestart kan worden? - rijden we rond 11 uur Malaga uit. Enigszins onverwacht zien we vanaf de snelweg A45 twee Blauwe Eksters overvliegen, een soort die we pas in Donana hadden verwacht. We zijn onderweg naar onze eerste geplande stop bij Fuente de Piedra. Er ligt daar een ondiep meer langs de snelweg, waar regelmatig enkele Kleine Flamingo s worden gezien. Onze verwachtingen van het meer zelf zijn niet hoog gespannen, maar aangekomen blijkt het hele gebied vergeven van de vogels. Rondom de eerste plasjes noteren we binnen enkele minuten Witwangsterns, Lachsterns, Roodstuitzwaluwen, Flamingo s, Steltkluten, Bosruiters, Kleine en Krombekstrandlopers, Gele en Iberische Kwikstaarten en nog veel meer. Sander spreekt intussen een Spaanse vogelaar aan en beeldt een Kleine Flamingo uit. De Spanjaard tovert gelijk prachtige foto s tevoorschijn en loopt een eindje met ons mee om de plek aan te wijzen. Al snel staan we naar vier Kleine Flamingo s te kijken, tussen grote aantallen Europese Flamingo's. De vogels zijn veel rozer, kleiner en hebben een mooie zwarte snavel. In de bosjes rond de plas horen we een spotvogelachtige zang die wat trager is dan Orpheus. Na wat zoekwerk zien we allemaal een mooie Westelijke Vale Spotvogel. Zo hebben we, als we in de auto springen, al heel wat doelsoorten binnen. Dit succes vieren we bij een wegrestaurant tegenover een prachtige steile rots, waar we vanuit de luie stoel een flinke groep Alpengierzwaluwen bewonderen. We rijden door naar Osuna. Hier bevindt zich ten noorden van de snelweg een groot steppegebied met kans op Grote Trap en ander leuk spul. De route begint langs een spoorlijn met een aantal viaducten. Vanaf die verhogingen is het gebied goed te overzien, en zo vinden we meerdere Iberische Klapeksters, Roodkopklauwieren en Roodstuitzwaluwen. Terwijl Jeroen en Erik aan de ene kant van een viaduct een Griel dichtbij hebben, vinden Rene en Sander een paartje Brilgrasmus aan de andere kant. Heftig lopen we naar elkaar te zwaaien en uiteindelijk ziet iedereen de Brilgrasmussen, maar de Griel is weg. Als we de route vervolgen rennen continu Rode Patrijzen voor de auto langs en zien we mooie aantallen Bijeneters. Het afzoeken van de velden levert nog geen trappen op. Wel zien we op een akker groep van zo n vijftig Vorkstaartplevieren en vinden we meerdere Steenuilen en een Iberische Groene Specht. In een grote groep mussen vinden we ook de eerste Spaanse Mussen. Intussen wordt het steeds later en de hoop op een trap neemt af. Voor een interessante rover op een paaltje halen we nog even de telescopen uit de auto, en dan ziet René recht achter deze roofvogel een man Grote Trap in het veld! De vogel loopt met opgeheven staart te paraderen om indruk te maken. Het publiek bestaat naast ons uit nog vier grote trappen, drie vrouwtjes en een jong mannetje. De baltsende trap laat zien waar de uitdrukking schuimbadje vandaan komt: de vogel lijkt zich binnenstebuiten te keren en verandert in een grote hoop witte veren, waar één vrouwtje vervolgens

4 geïnteresseerd omheen loopt. Prachtig! Van een paring kunnen wij geen getuige meer zijn, want we rijden door naar El Rocio, een stadje in Parque Nacional Donana, waar we een hotel hebben geboekt. El Rocio blijkt een bijzonder stadje te zijn met alleen maar zandwegen in een soort spaghetti-westernachtige setting. Er wordt veel met paarden en rijtuigen gereden. Tijdens een avondwandeling gaat de lokale jeugd los: vier jongens rijden hard langs met een koets en slingeren een levende kip naar ons toe, die keurig bij Jeroen in het gezicht belandt Elk land zijn mores zullen we maar zeggen. Dag 2: Parque Nacional Donana Om 8 uur ontmoeten we de Spanjaard "Matu" van Ecotono op de boulevard van El Rocio, met uitzicht over het uitgestrekte moeras. Hij gaat ons helpen met het vinden van onze doelsoorten in het doolhof dat Donana heet. Vanaf de boulevard zien we onder andere een Roodstuitzwaluw, reigers van alle soorten, Zwarte Ibis en onze enige Kleine Karekiet en Zomertaling van de reis. Matu zoekt geconcentreerd mee en zo'n beetje de eerste drie woorden die hij uitspreekt zijn "Spanish Imperial Eagle". De arend zit erg ver weg bovenop een afgeplatte boomkruin, maar met goed licht zien we de kenmerkende lichte kop en schoudervlekken. Na deze fijne start springen we bij Matu in de ietwat afgeragde Mercedes Vito en rijden richting Dehesa de Abajo. Telkens bij het roepen van de woorden "kijk links!" bezorgen we Matu een hartverzakking, vanwege het voorkomen van de zeldzame Iberische Lynx in dit gebied. Ondanks onze "claims" krijgen we die helaas niet te zien. Onderweg stoppen we voor soorten als Blauwe Ekster, Tapuit en Kleine Zwartkop. Bij laatstgenoemde soort vliegt half in de mist opeens een Grijze Wouw door ons beeld. De vogel vliegt met omhooggeheven vleugels, een beetje als de zogenaamde "vlindervlucht" van een baltsende Wespendief. Verder langs de route zien we Griel, Iberische Klapekster, Vorkstaartplevieren en horen we een Kwartel. Bij de dehesa aangekomen zoeken we poeltjes af op zoek naar Knobbelmeerkoet en Marmereend. We vinden snel een Knobbelmeerkoet met halsband waar een jong achteraan dobbert. De kenmerkende rode knobbel is in dit seizoen goed te zien, zodat ze ook zonder halsband gedetermineerd kunnen worden. Door het riet heen zien we nog een ander exemplaar (ook met halsband) op het nest zitten. We vinden hier geen Marmereend, ondanks dat Matu ze hier gisteren nog heeft gezien. Met het opwarmen van de lucht vliegen er steeds meer Zwarte Wouwen en enkele Dwergarenden over. We stellen Matu voor naar het grote meer iets verderop te rijden. Volgens Matu zijn de Marmereenden daar alleen in de winter te vinden, maar hij heeft buiten Jeroen gerekend. Jeroen heeft niet veel tijd nodig om op grote afstand twee Marmereenden te ontdekken. Al vrij snel vliegen ze op en ploffen doodleuk naast ons in de sloot, zodat we ze ook nog even van dichtbij kunnen zien! Op het meer dobberen nog twee Knobbelmeerkoeten waarvan één ongeringd. Door het riet scharrelen twee Purperkoeten. Jeroen slaat nog een keer toe met een mooi mannetje Grote Pantserjuffer, een zeldzame soort in Europa. Een wandeling naar de vogelkijkhut levert nog wat leuke plaatjes van Koereigers en Bijeneters op, maar geen nieuwe soorten.

5 Onze volgende halte is het bezoekerscentrum Jose Valverde', maar onderweg stuiten we op een opvallende "ringtail" kiek. Het postuur doet ons direct aan Steppenkiekendief denken, door een wat bredere armvleugel en een korte en smalle handvleugel. De kleedkenmerken bevestigen ons vermoede. De onderarm is donker en contrasterend met de lichte hand, en we missen een donkere eindband op de handpennen. Een fijne soort! Het bezoekerscentrum heeft qua lunch niet veel te bieden, maar er broeden Kwakken, (veel) Koereigers, Kleine Zilverreigers, Ralreigers, Purperreigers en Zwarte Ibissen. Een Woudaap en een Grote Karekiet laten zich goed horen. Matu rijdt ons nog iets verder het gebied in, om kans te maken op een betere waarneming van Spaanse Keizerarend, maar die laat zich niet meer zien. We blijven een poos zoeken en zien meerdere Spaanse Mussen, Kuifleeuweriken, de eerste Kalanderleeuweriken, veel overvliegende Vale Gieren en een Slangenarend. Op de terugweg stoppen we nog even bij een kolonie van ten minste 17 Kleine Torenvalken. Contrastrijke beestjes zijn het, met opvallend lichte ondervleugels en verzadigder tinten op borst, kop en mantel. Matu zet ons weer netjes af in El Rocio en we bedanken hem voor een zeer geslaagde dag! Alhoewel we graag zelf onze routes uitzoeken, is dat in Donana niet te doen. De meeste wegen zijn onverhard en er is geen fatsoenlijke kaart te vinden. We besluiten de dag met een wandeltochtje rond El Rocio, in de hoop Moorse Nachtzwaluwen te horen. Dit lukt niet, maar we horen wel een Bosuil en een Kerkuil. Dag 3: Laguna de la Mejorada, Bonanza, Chipiona, Vejer de la Frontera Deze dag verplaatsen we ons naar het volgende appartement in Vejer de la Frontera, en passeren daarbij veel interessante plekken. We beginnen bij een meer, Laguna de la Mejorada, dat vlak langs de N-IV onder Sevilla ligt. Hier is onder andere kans op Rosse Waaierstaart en Westelijke Vale Spotvogels. We vinden meerdere zingende Orpheus- en Westelijke Vale Spotvogels, maar geen waaierstaart. Twee oude Spaanse vogelaars staan opgewonden "Comoran! Comoran!" te roepen. Na enige tijd begrijpen we dat het Aalscholver betekent, en zien we deze "mega" achter op de plas dobberen. Overigens vinden we er later deze reis nog twee op eigen houtje. In de gids van John Cantelo worden enkele meertjes bij Bonanza getipt voor Witkopeend. "Meertjes" is overdreven voor de plasjes die het zijn, maar als we uit de auto stappen zien we direct een man Witkopeend

6 dobberen en duiken. Aan de andere kant van de plas dobbert ook het vrouwtje Witkopeend en zien we een Woudaap zitten in het riet. Lelijke plek, goede score. En die eend is op zich ook niet de mooiste We rijden door naar de zoutpannen bij Bonanza, een gebied waar veel steltlopers te vinden zijn. We vinden al snel Krombek- en Kleine Strandlopers, Dwergsterns en een aantal fraaie Dunbekmeeuwen. Helaas werkt het weer vandaag niet echt mee en staan we in de regen vogels te kijken. Een mogelijke Kleine Kortteenleeuwerik kunnen we net niet helemaal afmaken, maar voegen wel Rode Wouw en Regenwulp aan onze vakantielijst toe. Op een half uurtje rijden in de haven van het stadje Chipiona bevindt zich al enkele jaren een kolonie Huisgierzwaluwen, een kolonist uit Afrika. We volgen de aanwijzingen van de kioskmedewerker op, en zien vrij snel een Huisgierzwaluw naar een groot gebouw in de haven vliegen. Hier wordt waarschijnlijk gebroed, want later zien we meerdere vogels in dit gebouw verdwijnen. De Huisgierzwaluwen vallen op door een snellere, wat vleermuisachtige vlucht. We vieren deze mooie soort met vers gevangen vis in een strandtent en rijden daarna richting Vejer de la Frontera. Net buiten de stad bevindt zich een in het wild broedende, maar wel geïntroduceerde kolonie Heremietibissen, waar we nog even langsrijden voor het betere dierentuingevoel. In de stad zelf broeden Vale Gierzwaluwen en Kleine Torenvalken die we vanuit het appartement zien vliegen. Ook horen we Rode Patrijzen roepen, maar die zitten helaas in een veel te kleine legbatterij bij de buurman op het balkon. Fanatiek als we zijn, besluiten we ook nog even richting Benalup te rijden om te luisteren naar eventuele Moorse Nachtzwaluwen. We slaan af van de grote weg, draaien in het donker een landweggetje op en direct zit er een Moorse Nachtzwaluw in de koplampen! Snel springen we uit de auto om drie nachtzwaluwen om de auto te zien vliegen. Het geluid is erg apart, net alsof de vogel in een binnenruimte roept. Dag 4: Playa de los Lances, Tarifa, la Janda De bedoeling was om een pelagische tocht te maken vanuit Tarifa, maar precies vandaag blaast er een stormachtige wind. Daarmee helaas geen kans op dolfijnen, Grienden, Potvis, Vinvis en pijlstormvogels dichtbij.

7 Met dit weer ook geen roofvogeltrek, waar Tarifa vooral bekend om staat. Met de buienradar in de hand beginnen we bij Playa de los Lances, een strand waar goede kans is op rustende meeuwen en sterns. Er werd wel gewaarschuwd dat kitesurfers zich daar vaak illegaal bevinden en dat blijkt ook nu het geval. Toch zien we nog een aardige groep meeuwen op het strand met enkele Audouins Meeuwen ertussen. We turen hoopvol over zee en zien met moeite enkele Vale Pijlstormvogels, Kuhls Pijlstormvogels en veel Jan van Genten. Ook zit er even een prachtige Kortteenleeuwerik bij de hut. We rijden alsnog naar Tarifa om op zoek te gaan naar Grauwe Buulbuuls, nog een Afrikaanse kolonist die hier sinds enkele jaren broedt. Deze vogels bevinden zich vaak in privétuinen, maar zijn ook vaak goed te zien vanaf een (betaalde) parkeerplaats. Dus maar een kaartje gekocht en de auto neergezet. Na wat wachten zonder resultaat speelt Sander één keer de zang af van zijn telefoon. Een Grauwe Buulbuul reageert direct en begint te zingen vanuit een boom aan rand van de parkeerplaats. We lopen nog even richting het forteneiland bij Tarifa en kijken een tijdje over zee, wat opnieuw een aantal Vale- en Kuhls Pijlstormvogels oplevert, plus een mooi uitzicht op Marokko. Als het ook in Tarifa begint te regenen, rijden we weer het binnenland in richting La Janda. In de auto wachten we het restant van de regen af, en zien een mooie Blauwe Kiekendief dichtbij. Als het droger wordt zit er opeens een Duinpieper op een hekje naast de auto en horen we een Baardgrasmus zingen. We zijn het gebied vanaf de zuidkant bij Facinas ingereden maar stuiten op een onbegaanbare modderweg. Op het punt waar we omdraaien zingen meerdere Kalanderleeuweriken en vliegen veel Grauwe Kiekendieven, waaronder een erg mooi chocoladebruin exemplaar, een zogenaamde donkere fase vogel. We rijden om via de N-340 en kiezen nu een pad vanaf El Canal. Het gebied inrijdend zien we al snel enkele grote arendachtige vogels vliegen. We krijgen de determinatie niet rond voor de vogels uit beeld verdwijnen, maar we denken aan jonge Havikarenden. Van deze soort overwinteren juveniele vogels geregeld in dit prachtige gebied. We genieten van het landschap en zien opeens een jagende Grijze Wouw vanuit de auto. De vogel laat zich even mooi biddend zien en gaat vervolgens langdurig rusten bovenin de elektriciteitsleiding. Verderop bevindt zich een grote reigerkolonie, en gedurende honderden meters rijden we langs grote aantallen broedende Koereigers, Kwakken en Kleine Zilverreigers. Dan zien we opnieuw (de) twee arenden vliegen, nu veel dichterbij en al snel is de determinatie Havikarend rond. Eén van de vogels verdwijnt snel, maar een tweede kalenderjaar geeft een fantastische vliegshow weg en laat zich ook zittend bewonderen. Vooral voor Erik een grote opluchting, omdat deze soort tot nog toe ondanks veel zoeken nog nooit was gevonden.

8 Het wordt inmiddels donkerder en al hobbelend over wegen die meer gat dan weg zijn, zien we nog een Steenuil en een gigantische groep Zwarte Wouwen. We tellen er bij elkaar 140! Jammer dat de wegen in La Janda zo dramatisch zijn, want het gebied is echt schitterend. Terugrijdend naar Vejer zien we bij Benalup minstens zes Moorse Nachtzwaluwen vliegen, zelfs eentje in het dorp. Dag 5: Bolonia, Alcornocales, Los Barrios, Alhaurin el Grande s Ochtends hebben we nog tijd om bij Bolonia te vogelen, voordat we onze bagage ophalen en door rijden naar onze laatste overnachtingsplek in Alhaurin en Grande. Het weer is nog altijd niet fantastisch, koud en winderig voor Spaanse begrippen. We beginnen tegenover Facinas op een plek die door Cantelo als een van de beste voor Rosse Waaierstaart wordt genoemd. Helaas kunnen we deze soort ook daar niet vinden. Misschien zijn we toch te vroeg voor de soort. Wel zien we hier een fraaie Duinpieper, de eerste Theklaleeuwerik (zo bevestigen de foto's van Sander) en horen we de vertrouwde zang van een Grasmus. Vol verwachting rijden we de bergen bij Bolonia in, naar de beroemde swift cave. Daar aangekomen laat geen gierzwaluw zich zien, laat staan de verhoopte Kaffergierzwaluw. Wel zien we daar een prachtige man Blauwe Rotslijster en enkele Vale Gieren op de rots. Een hoogtepuntje zijn de twee volwassen Aasgieren die laag over vliegen. Verder helaas geen activiteit dus besluiten we in Vejer onze spullen op te halen, om vervolgens de mooie rit naar de oostkust van Cadiz te maken. Vanaf Facinas loopt de CA-221, een half verharde weg, door het prachtige berggebied van Alcornocales. Bij een stuwmeer ten oosten van Facinas zitten meerdere Moerasschildpadden of Moorse Beekschildpadden op stenen in het water. Opmerkelijk hoe snel de dieren er vanaf duiken nadat ze zijn ontdekt. Alleen een jonge Moorse Beekschildpad laat zich even fotograferen. Rond het meer zingen veel Theklaleeuweriken. Hier geen problemen met de determinatie want Kuifleeuwerik komt in dit berggebied niet voor. Langs de route horen we Bergfluiter en Iberische Tjiftjaf. De vlinders zijn hier iets actiever. Jeroen ziet een Spaanse Pijpbloemvlinder. Verder zien we veel Geel Oranjetipjes, Gestreept Marmerwitje en de zuidelijke oranje vorm van Bont Zandoogje. De weg komt uit bij Los Barrios, waar een grote vuilstort een enorme trekpleister is voor roofvogels. Met de wind in de rug vanwege de stank turen we de stort af. Honderden Zwarte Wouwen vliegen hier rond, als ook tientallen Vale Gieren, een Aasgier en een fors aantal Ooievaars. Zeker niet de mooiste plek, maar je krijgt de roofvogels hier wel erg goed te zien. Helaas geen Rüppels Gier waar we stiekem op hoopten. Het laatste stukje van de route voert langs de Costa del Sol. Het landschap wordt hier gedomineerd door pretparken en onafgemaakte appartementencomplexen. Boven Marbella rijden we weer de bergen in naar het fraaie stadje Alhaurin el Grande, waar we op het terras met tapas alweer van ons laatste avond in Spanje genieten.

9 Dag 6: Sierra de las Nieves, Malaga Airport Onze laatste dag besteden we geheel in de Sierra de las Nieves. Hier hebben we een goede kans op Orpheusgrasmus, Havikarend en misschien nog wat bergvogels die we missen op de triplijst. Het heeft heel wat voeten in de aarde om de start van de wandeling te bereiken, omdat Google Maps ons continu met de auto over wandelpaadjes wil sturen. Dankzij de omweg zien of horen we wel Vuurgoudhaan, Iberische Staartmees (ondersoort), Cirlgors en Kruisbekken. De wandeling begint bij een fraai uitkijkpunt ten westen van Yunquera, waar enkele Grijze Gorzen en Zwarte Mezen rondhangen. Vanaf het uitkijkpunt is een rondwandeling van zo'n 5 kilometer door een vallei te maken. Wandelend door het bos schrijven we Kuifmees, Goudhaan en Boomklever bij als nieuwe soorten. De vlinders die we zien zijn meer van hetzelfde, totdat we twee blauwtjes vinden. In eerste instantie lijken het een mannetje en vrouwtje van het Spaans Klein Tijmblauwtje, maar op de foto blijkt het "vrouwtje"een staalblauw mannetje Moors Tijmblauwtje te zijn. Iets verderop zien we een groentje dat op de foto's een Aardbeiboomgroentje blijkt te zijn, en een muurhagedis die we later determineren als Andalusische Muurhagedis. Op een bepaalde hoogte, met meer overzicht, besluiten de omgeving te scannen. Op die plek zingt een Baardgrasmus, die zich ook fraai laat zien. Een groepje Spaanse Steenbokken holt de helling op. De (volwassen) Havikarend waar we op hopen komt niet opdagen, maar René ziet iets verderop een Steenarend overvliegen. Jeroen die iets eerder terugloopt naar de auto, hoort een opvallende zang als een "gestripte, slome Merel", die hij in eerste instantie niet kan plaatsen. Iets later horen Erik en Sander op dezelfde plek meerdere "teck" roepjes als een Zwartkop, maar de roep wordt afgewisseld met een ratel. Zien doen we de vogel niet, maar de zang en roep passen alleen op Westelijke Orpheusgrasmus, waarvoor het biotoop ook zeer geschikt is. Daarover discussierend eindigen we op het uitkijkpunt, waar een Slechtvalk vanaf een hoge rotspunt het schitterende landschap overziet. Met dit prachtige beeld stappen we in de auto om onze spullen op te pikken bij het appartement en naar het vliegveld te rijden. We rijden langs prachtige oorden als Torremolinos en leveren in Malaga de auto weer in. Als we opstijgen en boven zee draaien, bijt Jeroen zich nog even vast in de zeezoogdieren die ver onder ons zwemmen. Hij ziet een groot zoogdier dat veel schuim om zich heen verspreid en daardoor sterk doet denken aan een Vinvis. We moeten nog maar een keer terugkomen om de boottocht te herkansen.

10 Nawoord Met een lijst van 168 vogelsoorten kunnen we weer terugkijken op een geslaagde Spanjetrip. Vooral aan het begin van de reis ging het hard met de doelsoorten, die we allemaal gemakkelijk vonden. "Missers" waren Scharrelaar, Rosse Waaierstaart, Kaffergierzwaluw en Rüppels Gier. Met deze soorten hadden we veel geluk moeten hebben vanwege het seizoen en het weer, voor de eerste drie waren we net iets te vroeg. Het voordeel van dit seizoen is dat je veel zangvogels op zang kunt vinden, waardoor we Grauwe Buulbuul, Brilgrasmus en Westelijke Orpheusgrasmus konden bijschrijven. Ook het zien van baltsende Grote Trappen was zeer spectaculair. Een vogelreis in dit deel van Spanje is zeer aan te bevelen. Het landschap afwisselend en veel groener dan waar we op hadden gerekend. De stadjes waar we verbleven waren ook allemaal de moeite waard, en dan hadden we nog niet eens de tijd om naar het spectaculaire Ronda te gaan. De snelwegen en provinciale wegen waren overwegend van goede kwaliteit, maar in een aantal gebieden zoals La Janda en Alcornocales waren de wegen zeer slecht. Op sommige plekken zaten zoveel diepe putten in de weg dat een 4x4 geen overbodige luxe zou zijn geweest. Met kunst en vliegwerk hebben we onze Renault er doorheen geploegd en onze borg terug gekregen!