Boekverslag Duits Wir Kinder vom Bahnhof Zoo door Christiane F.

Transcriptie

1 Boekverslag Duits Wir Kinder vom Bahnhof Zoo door Christiane F. Boekverslag door een scholier 3130 woorden 2 maart ,9 9 keer beoordeeld Auteur Christiane F. Genre Roman Eerste uitgave 1978 Vak Duits Schrijver(ster) : Kai Hermann & Horst Rieck Uitgeverij: NL: HJW Becht s uitgeversmaatschappij B.V., Amsterdam DL: Stern-magazin im verlag Gruner + Jahr AG & CO Hamburg Vertaling: Hans van stralen Verhaal: Christiane F. Genre: Drama/roman Jim T4_ Waarom? Ik heb voor dit boek gekozen op aanraden van mijn moeder, zij heeft het zelf vroeger ook gelezen. En is zelf in die tijd opgegroeid. In de afgelopen voorjaarsvakantie heb ik ook de film gezien. Ik vond zowel het boek als de film goed, de film was korter maar ook heel realistisch. Ik was er wel van onder de indruk Samenvatting van het verhaal Op haar zesde verhuist Christiane van een klein Duits dorpje naar Berlijn. Haar ouders willen daar een huwelijksbureau beginnen. Het huwelijksbureau van haar ouders loopt echter op niets uit en ze verhuizen daarom naar Gropiusstadt, een flattenwijk in Berlijn. In Gropiusstadt is er niet veel te beleven voor jonge kinderen. Ze mogen nergens spelen of zich uitleven. De kinderen uit de buurt leren dus al snel alles te doen wat verboden is; op haar achtste zoekt Christiane al sigaretten uit prullenbakken en asbakken om op te roken en op haar tiende begint Christiane te stelen. Thuis gaat het steeds slechter met haar vader (Richard), hij raakt aan de drank en zit werkloos thuis, terwijl Christiane s moeder werkt. Hij slaat Christiane en haar zusje regelmatig om het minste of geringste. Christiane s moeder durft het niet voor Christiane en haar zusje op te nemen uit angst voor haar man. Hij geeft bijna al hun geld uit aan drank en zijn auto. Op een dag gaat de vader van Christiane zo door het lint dat hij ook Christiane's moeder slaat en haar zelfs met haar hoofd in de badkuip onder water houd. Dit gaat Christiane s moeder te ver en ze besluit om Pagina 1 van 6

2 te gaan scheiden. Ze krijgt dan al snel een nieuwe vriend, de veel jongere Klaus, die bij hen intrekt als ze in Rudow gaan wonen. Vanwege de vele ruzies met Klaus heeft Christiane veel vrijheid. Iedere avond loopt ze tot tien uur buiten. Haar jongere zusje gaat terug naar haar vader, ze kan het niet goed vinden met Klaus. Christiane kan het ook niet goed vinden met Klaus, maar blijft bij haar moeder wonen. In de zomervakantie gaat Christiane samen met haar vader op vakantie. Hierdoor mist Christiane de eerste twee weken van haar nieuwe school. Dat maakt haar erg alleen. Christiane wil niets liever dan bevriend worden met de populairste persoon uit haar klas, Kessi. Ze past zich totaal aan aan Kessi s leefwijze en wordt uiteindelijk bevriend met haar. Ze gaat spijbelen, roken en drinken. In het jeugdcentrum het Haus der Mitte, een disco voor veertienjarige, leert ze vrienden van Kessi kennen. Christiane is pas twaalf als ze voor de eerste keer hasj rookt. Omdat ze zo weinig thuis is doet Klaus Christiane s hond weg. Christiane is hier kapot van, want ze is een echte dierenvriend. Ze krijgt ruzie met Klaus en de situatie thuis verslechtert alleen maar. Christiane's moeder heeft er geen idee van wat Christiane allemaal doet. Christiane komt alleen thuis om te eten en te slapen en is altijd bij de groep in de club waar ze hasj rookt en alcohol drinkt. Christiane wordt heel mager. Op een avond slikt ze haar eerste (halve) LSD-pil. Er komt er een stukje waarin Christiane's moeder vertelt. In dit stukje vertelt de moeder de hele geschiedenis in het kort vanaf het begin tot aan waar zij begon te vertellen vanuit haar gezichtspunt (dat komt ongeveer op hetzelfde neer als wat Christiane vertelde). Ze begrijpt niet waarom ze niet eerder zag dat het met Christiane de verkeerde kant opging. Ze maakt zichzelf ook verwijten dat ze teveel met zich zelf bezig was en niet op de kinderen lette. Ook had ze zich verkeken op Kessi, ze dacht dat Kessi een goede vriendin was en dat zij en Christiane in het Haus der Mitte in goede handen waren, dat stond namelijk onder toezicht van de kerk. Christiane beschouwt de groep als haar familie. Na een paar maanden waarin ze tevreden is met zichzelf, begint de groep gewend te raken aan de hasj en het LSD. Ze gaan allerlei dingen uitproberen zoals efedrine en sterke slaapmiddelen. Christiane gaat bijna niet meer naar school. Ze komt er nog heel af en toe maar maakt geen huiswerk meer. Dan komt de groep in aanraking met discotheek de SOUND. In die disco is werkelijk alles te krijgen op het gebied van drugs. Samen met Kessi verzint Christiane een plannetje om binnen te komen zonder dat hun ouders dat weten. Ze gaan elke zaterdag naar de Sound. Op een keer worden ze ontdekt door Kessi's moeder. Vanaf die dag mag Kessi niet meer met Christiane om gaan en komt Kessi s avonds ook niet meer buiten. Christiane blijft gewoon naar de Sound gaan en verlaat de groep voor een nieuwe groep. Ze wordt verliefd op Atze een jongen uit de nieuwe groep. Als ze op een dag hoort dat Atze een vriendin heeft wordt ze heel erg depressief, Detlev (16) komt haar troosten. De groep begint overvalletjes te plegen om aan geld voor drugs te komen, Christiane wordt verliefd op Detlev. Een aantal mensen uit de groep beginnen heroïne te gebruiken. Christiane schrikt daar van, want aan heroïne raak je verslaafd en ga je uiteindelijk dood. De groep valt min of meer uit elkaar. Christiane kan dat niet zoveel meer schelen omdat ze Detlev nog heeft. Als ze op een keer in de Sound komt, ziet ze dat Detlev heroïne koopt. Dan krijgt ze van drugs voor het eerst horrorbeelden. Pagina 2 van 6

3 Christiane verhuist met haar ouders naar Kreuzberg, een wijk van Berlijn vlak bij de muur. Ze is erg fan van David Bowie en krijgt van haar moeder twee kaarten voor het concert dat hij in Berlijn gaat geven. Ze neemt een verslaafde vriend uit de oude groep mee. Hij begint onderweg helemaal te trillen want hij heeft drugs nodig, Christiane regelt heroïne voor hem. Na het concert snuift Christiane voor het eerst heroïne. In het Haus der Mitte wordt nu ook al heel veel heroïne gebruikt, Het Haus Der Mitte zal kort daarna gesloten worden omdat ze het drugsprobleem niet aankunnen. Christiane trekt weer met Detlev op en samen zoeken ze geld voor heroïne. Op een avond ontmoet Christiane in de Sound Babsi en Stella die later haar beste vriendinnen zouden worden. In de grote vakantie beginnen Christiane en Detlev dingen te stelen variërend van cola tot radio's. Als Christiane op een avond een radio verkocht heeft spuit ze voor de eerste keer heroïne. Ze is in een klap totaal verdoofd en doet de hele avond niets meer. De laatste paar weken gaat Christiane naar haar oma in Hessen. Daar speelt ze weer met de andere kinderen en denkt ze niet aan drugs en Detlev. Eigenlijk is ze veel liever bij haar oma dan in Berlijn. Tot een week na de terugreis blijft Christiane helemaal clean en hoort ze dat Detlev niet meer in de Sound komt. Als Christiane dan met de school op reis gaat wordt ze ziek. Ze moet naar het ziekenhuis en blijft daar drie weken clean. Nadat Christiane twee en een halve maand clean is gebleven snuift ze weer heroïne. Ze zijn inmiddels op Bahnhof Zoo beland omdat Detlev moet tippelen om aan geld te komen en is ze opgenomen in de Zoogroep Als Detlev en Christiane op een avond geen drugs meer hebben en voelen dat ze Turkey gaan worden. Christiane gaat dan voor het eerst tippelen om aan geld te komen, maar ze heeft een afspraak met Detlev dat ze niet met vreemden naar bed gaan. Als Christiane een keer op een klant staat te wachten ontmoet ze Babsi en Stella weer, zij zijn allebei volledig aan de heroïne. Zij worden ook opgenomen in de Zoo-groep. Dan komt Christiane s moeder erachter dat Christiane drugs gebruikt. Haar moeder is wanhopig, maar helpt Christiane en Detlev om af te kicken. Als ze bij Christiane thuis een week niets meer hebben genomen, gaan ze naar buiten. Daar komen ze Axel en Bernd tegen, waarvan ze heroïne krijgen. Ze houden zichzelf voor de gek dat ze ervan af zijn. Christiane wil niet weer lichamelijk van de heroïne afhankelijk worden, maar als zij clean is en Detlev niet voelen ze elkaar niet aan. En omdat ze niet zonder Detlev kan heeft ze geen andere keus. Samen met een hele hoop andere verslaafden komt ze terecht bij Jürgen, een rijke man die graag naar anderen kijkt als zij seks hebben. Daarvoor geeft hij hun uiteraard geld. In de krant leest ze op een avond dat Atze het Gouden Shot heeft genomen. Hij had bewust een overdosis genomen om iedereen te waarschuwen voor de gevaren en gevolgen van heroïne. Christiane is kapot van dit bericht, vooral omdat ze zeker niet van Atze had verwacht dat hij zelfmoord zou plegen. Een paar dagen later wordt Christiane opgepakt door de politie. Ze staat dan geregistreerd als junkie. Ook haar moeder wordt gewaarschuwd. Haar moeder stuurt haar naar haar oma en neven en nichten in Hessen. Daar kickt ze voor de tweede keer af, maar als ze 4 weken later terug is in Berlijn en hoort dat Axel dood is gegaan, neemt ze gelijk weer een shot om er niet aan te denken. Detlev woont ondertussen bij een klant.. Christiane gaat daar ook automatisch wonen, maar haat die klant ontzettend omdat ze bang is dat ze Detlev niet meer voor zichzelf alleen heeft. Als Detlev en zij een razzia zien gaan ze er van door, omdat ze net goede dope hebben. De politie ziet dit Pagina 3 van 6

4 en pakt ze op. Voor Christiane is dit de derde keer. Toch doet de politie niets meer dan de dope afpakken. Ze kunnen ook niets anders doen. Dan komen er stukjes dat er twee mensen van de politie iets vertellen onder andere ook de vrouw die Christiane ondervraagd heeft. Als Christiane flauwvalt door onzuivere dope brengt haar wanhopige moeder opnieuw de moed op om haar te verzorgen. Christiane beseft dat ze geen andere keus heeft dan afkicken en zij en Stella gaan met moeder naar frau Schipke. Ze kan nergens terecht voor hulp omdat ze te jong is, maar misschien kan ze bij een soort sekte, Narkonon, de Scientology Church. Dat kan inderdaad. Ze wordt daar helemaal gehersenspoeld door steeds van muur naar muur te moeten lopen, maar als Christiane een tijdje geen sessie heeft gehad vraagt ze zich af of ze nu eigenlijk wel gelukkig is. Ze wordt op haar verjaardag door haar moeder opgebeld dat haar kat gestorven is. Dat is een hele klap omdat die juist haar steun nog was in de tijd dat ze nog thuis was. Christiane besluit samen met twee andere te vluchten. Het lukt en ze gaat meteen weer tippelen. Van het geld koopt ze heroïne en een hond, die ze Janie noemt. Christiane gaat weer terug naar Narkonon en neemt haar hond mee. Ze ontsnapt nog twee keer en spuit rustig door, ook hoort ze dat Detlev met Bernd naar Parijs gegaan is. Dan vat Christiane s moeder het gebeurde weer samen. Ze vertelt hoe moeilijk het wel niet is vanuit haar situatie. Ook komt ze erachter dat Christiane tippelt. Als ze net besloten heeft dat ze nu niet meer weg zal lopen omdat ze beseft dat ze echt wat aan die therapie heeft, komt haar vader met een verklaring waarin staat dat hij haar daar weg mag halen. Hij wil Christiane opnemen en hij denkt dat ze zo van de drugs afkomt. Christiane s vader stelt een strak schema op van wat Christiane allemaal moet doen om te zorgen dat ze ook nog iets nuttigs doet in die tijd dat ze afkickt. Voor die klusjes moet ze ook naar buiten. In dat stadje ontdekt ze al gauw de drugsscène. Het is voor haar dus niet moeilijk om weer aan drugs te komen.. Op een dag komt Detlev weer afgekickt uit Parijs terug, maar hij is al weer meteen aan de heroïne. Alles wordt alleen nog maar erger, Stella en Detlev worden opgepakt, komen in de gevangenis en Babsi gaat dood. Omdat het Christiane niets meer kan schelen gaat ze ook met klanten naar bed. Haar vader ontdekt dat Christiane weer verslaafd is. Hij is wanhopig. Samen met Stella kan Christiane wel afkicken, overtuigt ze haar vader. Haar vader haalt Stella uit de gevangenis, maar ze gaan samen op de Kurfürstenstraat tippelen voor heroïne. Christiane wil nu een echte poging doen om af te kicken. Ze gaat naar Bonnies Ranch, ook een afkickkliniek, maar houdt het niet lang vol. Christiane krijgt geelzucht en moet naar het ziekenhuis om weer af te kicken, maar ontsnapt weer. Ze bedenkt dan dat er twee mogelijkheden voor haar zijn: Voorgoed ophouden met de drugs. Dat zou waarschijnlijk wel niet meer gebeuren na alle afkickpogingen die ze gedaan had of Het Gouden Shot, de overdosis. Ze besluit tot het laatste. Ze koopt een halve gram en gaat naar een openbaar toilet. Na een afkickperiode was een kwart gram altijd genoeg om haar knock-out te laten gaan en ze denkt dat het met een halve gram wel zal lukken. Christiane raakt buiten westen maar overleeft het. Christiane trekt in bij een vroegere klant die inmiddels zelf ook aan de heroïne is, en waar ze vroeger ook met Detlev woonde. Na een tijdje komt Detlev er ook wonen en Christiane en Detlev gaan dealen. Echt goed gaat het niet. Tijdens het dealen ontstaat een vechtpartij en belt Christiane in paniek de politie. Die willen dat ze meekomt want ze is als vermist opgegeven. Dat heeft haar moeder gedaan. Christiane s Moeder zet haar op het vliegtuig naar Hamburg. Daar wordt ze opgevangen door haar oma, oom, tante en haar neef. Pagina 4 van 6

5 Alles gaat goed, alleen word Christiane van school gestuurd omdat haar drugsverleden aan het licht komt.. Nu heeft Christiane wel de kracht om door te zetten met afkicken. Ze heeft wel eens gedacht, daar en daar kan ik heroïne kopen maar dan deed ze het niet. Op het eind van het boek is ze geslaagd voor haar examen, maar ze kan nergens werken vanwege haar verleden. Ze heeft angst voor jongens gekregen en ze is bang voor alles wat met drugs te maken heeft. Ze houdt nog steeds van Detlev en schrijft hem hoewel ze de brieven niet op stuurt. Ze ontdekt dat er ook andere uitgaansmogelijkheden zijn dan alleen de drugsscène, ze komt weer in een groepje, drinkt en rookt. Christiane is sinds lange tijd weer gelukkig. ANALYSE De titel van het boek, Wir kinder vom Bahnhof Zoo, betekent letterlijk: Wij kinderen van het station Zoo. Bahnhof Zoo is een station in Berlijn waar de junkies samenkwamen. Ze leefden daar (bijna) dag en nacht. De ondertitel van het boek, verslag van een junkie is heel simpel te verklaren; Christiane doet verslag van haar leven als junkie. Het genre van het boek is volgens mij drama. De hoofdpersoon uit dit boek is de schrijfster zelf, Christiane F. doordat het een autobiografie is, gaat het hele boek over haar en krijgt zij de meeste aandacht. Dan de tweede man; Detlev, hij ontfermd zich meteen over Christiane en zorgt voor haar. Voordat Christiane in "de scène" terechtkomt zit Detlev er al in hij is al verslaafd aan de hasj als Christiane voor het eerst in het Haus der Mitte komt. Hij is ook een goede vriend als Christiane geen heroïne heeft mag ze dat van Detlev hebben en Detlev tippelt ook voor Christiane. Detlev heeft dezelfde soort problemen meegemaakt als Christiane en is daardoor aan de drugs geraakt. Detlev is ook bezorgd want als Christiane voor het eerst aan de heroïne wil geeft Detlev haar niks omdat hij Christiane nog te jong vond voor heroïne. De bijpersonen uit dit boek zijn: Detlev, Babsi en Stella. Het verhaal begint als Christiane 6 jaar is in Het verhaal eindigt in 1977, als Christiane 15 jaar is. De tijd die tussen het begin en het einde verloopt is dus ongeveer 9 jaar. Je beleeft het verhaal door de ogen van Christiane, de hoofdpersoon uit dit verhaal. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in Duitsland, Berlijn. Het thema van het boek is drugs, de verslaving, het afkicken en gevoelens van een meisje dat van haar twaalfde tot haar vijftiende verslaafd is. Het is een goed te lezen boek niet te moeilijk geschreven en het verhaal houdt je vast. INFORMATIE OVER DE SCHRIJFSTER Toen Christiane 6 jaar was ging ze verhuizen naar een klein dorp in Berlijn, in Berlijn willen haar ouders een huwelijksbureau oprichten, dit gaat niet zoals het moest gaan. De vader van Christiane gaat eraan onderdoor en maakt heel veel ruzie met haar moeder. Christiane's moeder is het zat en scheidt van haar vader. Christiane verhuist met haar moeder en zusje naar een andere woning in Berlijn, ze komt op een middelbare school terecht waar ze zich in het begin niet thuis voelt. Al gauw raakt ze bevriend met Kessi een meisje uit haar klas, door Kessi komt Christiane in een nieuwe vriendengroep, daardoor gaat ze hasj roken en dan begint het balletje te rollen binnen een mum van tijd is ze aan de heroïne. Ze kickt meerdere malen af, op een gegeven moment gaat Babsi dood en worden Stella en Detlef opgepakt. Christiane ziet het niet meer zitten en neemt een "golden shot" waar ze bijna aan dood gaat. Christiane's moeder zet Christiane op het vliegtuig naar familie in Hamburg ze kickt weer af maar nu blijft ze clean en vindt ze andere uitgaansmogelijkheden dan de drugsscène, ze voelt zich nu weer gelukkig. Het boek Wir Kinder vom Bahnhof Zoo is een autobiografie van Christiane s leven. Christiane F. heeft Pagina 5 van 6

6 geen andere boeken geschreven en geen prijzen gewonnen. EIGEN MENING Ik vond dit een leerzaam en goed boek. Het geeft goed de realiteit van de drugs-scène in Berlijn weer, waarbij ook de gevoelens van een (ex) junk goed naar voren komen. Je kunt je goed in de gevoelens van de hoofdpersoon inleven, vooral omdat ze zo goed beschreven worden. Door de foto s in het midden zag je dat het echt waar is. De tekening die Babsi maakte voordat ze stierf maakte ook indruk. Ze tekende kinderlijk haar leven van een gelukkig meisje tot haar doodskop. Ze gaan steeds een stapje verder. Je wilt weten wat er verder met Christiane gebeurt. Het is voorlichting en een waarschuwing. Door Jim T4 Pagina 6 van 6