Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Almere

Transcriptie

1 CVDR Officiële uitgave van Almere. Nr. CVDR17511_1 12 december 2017 Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Almere Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Almere Per 1 januari 2007 is de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) in werking getreden. Doel van de Wmo is dat mensen, ongeacht de maatschappelijke of economische positie, ongeacht of iemand beperkingen ondervindt, kunnen meedoen aan de samenleving. Het gaat om het herstellen of bevorderen van de zelfredzaamheid en mensen toe te rusten om maatschappelijk te participeren. Om het voornoemde te realiseren, is de opdracht aan de gemeente om samenhangend beleid te ontwikkelen om participatie van alle burgers mogelijk te maken en te bevorderen. De gemeente ontwikkelt samenhangend beleid op een negental prestatievelden. Sinds 2005 is de gemeente Almere bezig met de invoering van de Wmo, en het ontwikkelen van specifiek Almeers beleid op de negen prestatievelden. In 2006 heeft het college van burgemeester en wethouders (verder het college) een werkvisie Wmo vastgesteld. In de werkvisie zijn uitgangspunten geformuleerd. In het licht van de verlening van individuele voorzieningen is een aantal van deze uitgangspunten relevant: 1.De vraag staat centraal De Wmo is geen productgestuurde voorzieningenwet, maar een wet die uitgaat van de vraag van de klant en die is gericht op het leveren van maatwerk. 2.De klant behoudt de regie op het eigen leven Uitgangspunt is niet dat wat mensen niet meer kunnen, maar wat zij nog wel kunnen. De rol van de gemeente is om daar waar men niet meer in staat is om geheel of gedeeltelijk zelfstandig te kunnen meedoen, met behulp van de sociale omgeving te voorzien in aanvullende ondersteuning. 3.Eén indicatie voor alle vormen van ondersteuning Het huidige indicatiesysteem was vooral gericht op het beheersen van de toegang tot de zorg. Het college wil de aandacht voortaan focussen op het resultaat: welke prestatie wordt geleverd en hoe waardeert de klant de geleverde dienst? De bureaucratie rondom de indicatiestelling dient te verminderen: eenvoudige gevallen moeten eenvoudig geïndiceerd worden, zodat meer ruimte ontstaat voor een zorgvuldige indicering van complexe zaken. De indicering moet niet leiden tot starre uitvoering, maar moet de professional juist stimuleren om binnen de kaders van de indicering het beste resultaat te behalen. 4.Collectieve voorzieningen waar mogelijk, individuele waar nodig Op grond van de Wvg konden alleen vastomlijnde voorzieningen worden aangeboden. In de Wmo wordt niet meer gesproken over voorzieningen, maar over compensatieplicht. De gemeente bepaalt zelf welke voorziening, individueel of collectief, wordt aangeboden. Het referentiemodel Met inachtneming van de beleidsuitgangspunten, is in 2007 de Nota voorzieningen ontwikkeld. De gemeenteraad heeft deze nota in juni 2007 vastgesteld. Hierin is invulling gegeven aan de ontwikkeling van prestatieveld 6, de individuele voorzieningen. Met deze nota zijn onder meer bouwstenen bepaald voor de wettelijk verplichte verordening. In de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning gemeente Almere (verder verordening) wordt een verdere uitwerking gegeven aan het zogenaamde referentiemodel. In dit model wordt op basis van de International Classification of Functioning, Disability, and Health (ICF) bepaald wat de situatie van de klant is. Hierbij wordt niet alleen beoordeeld wat de eventuele beperkingen zijn van de klant, maar ook wat hij of zij nog kan en wenst en / of welke ondersteuning de sociale omgeving (familie, vrienden e.d.) kan bieden. Door de invoering van de ICF-classificatie wordt niet alleen de integrale beoordeling gehandhaafd, maar wordt eveneens gestreefd naar een eenduidige toegangsbeoordeling. Integraliteit tussen Wmo en AWBZ wordt verder geborgd door de uitdrukkelijke samenwerking met het CIZ in het Servicepunt Z Almere. Op basis van de inventarisatie kan aan de klant een pakket aan collectieve en individuele voorzieningen worden toegekend. Om tot toekenning te komen, zijn in de verordening regels en voorwaarden opgenomen waaraan moet worden voldaan om in aanmerking te komen voor compensatie. Indien aan deze 1

2 regels en voorwaarden is voldaan, geldt een verregaande mate van keuzevrijheid voor de persoon met beperkingen om de compensatie in te vullen. Om deze keuzevrijheid van de klant optimaal tot zijn recht te laten komen, worden de voorzieningen waar de klant recht op heeft vertaald naar een specifiek op de klant gericht - referentiepakket. Vervolgens bepaalt de persoon met beperkingen zelf de wijze waarop de voorzieningen of diensten worden verstrekt: 1. Voorzieningen en diensten worden door of namens de gemeente verstrekt. Dit is de oude Wvgverstrekking in natura. De gemeente bepaalt hierbij eveneens de goedkoopst adequate leverancier uit het voorzieningenwarenhuis; 2. De klant kiest zelf de voorzieningen en diensten die het meest passen bij zijn behoeften en leefstijl, om zodoende de maatschappelijke participatie vorm te geven. De klant kan met de tegenwaarde van de voorzieningen die zijn geplaatst in zijn referentiepakket het zogenaamde referentiebudget zijn eigen pakket samenstellen en zijn eigen leveranciers uit het voorzieningenwarenhuis kiezen. 3. Tot slot kan de persoon met beperkingen kiezen voor een persoonsgebonden budget (pgb). Met dit budget kan de klant eveneens zelf zijn voorzieningenpakket samenstellen. Het verschil met het referentiebudget is dat de persoon met beperkingen het budget daadwerkelijk krijgt uitgekeerd, en voorzieningen kan kopen bij leveranciers die niet zijn opgenomen in het gemeentelijke voorzieningenwarenhuis. De rol van de gemeente bij deze vorm van verstrekking is zeer beperkt. De verplichtingen van de klant zijn groot vanuit haar compensatieplicht. Ondanks dat vraaggericht werken voorop staat, ontkomt de gemeente er niet aan om in zekere mate productgericht te denken. De omvang en waarde van een referentiebudget dient immers vooraf te worden vastgesteld, voordat de persoon met beperkingen vorm kan gaan geven aan zijn participatie. Dit is echter aan het einde van het proces pas aan de orde, pas nadat is vastgesteld in welke mate de beperkingen moeten worden gecompenseerd. Het voorgaande betekent dat bij alle drie de opties, de in de verordening genoemde producten enkel dienen als berekeningsmethodiek ter vaststelling van de omvang en waarde van het referentiebudget of het pgb. Slechts wanneer de persoon met beperkingen kiest voor de eerste optie, worden de genoemde producten ook daadwerkelijk door of namens de gemeente geleverd. Voorzieningenwarenhuis Zoals reeds opgemerkt, kan het referentiebudget worden aangewend binnen het gemeentelijke voorzieningenwarenhuis. In dit warenhuis worden alle producten en diensten gepresenteerd van aanbieders die via een aanbesteding of toelatingsprocedure zijn toegelaten tot de Almeerse markt (warenhuis). De klant is vrij in de besteding van dit referentiebudget, mits dit wordt besteed aan één van de vier wettelijk bepaalde compensatievelden en bij de toegelaten aanbieders. Het referentiemodel kan niet per 1 januari 2008 in zijn volle omvang worden ingevoerd, omdat voor de meeste voorzieningen nog geen alternatief beschikbaar is. De vrije besteding van het referentiepakket door de klant zal dan ook gefaseerd worden ingevoerd in 2008 en Per 1 januari 2008 zal het voorzieningenwarenhuis enkel bestaan uit leveranciers van persoonlijke assistentie. Uitbreiding referentiemodel met vraagprofielen Het referentiemodel zal op termijn moeten worden aangepast met de invoering van vraagprofielen. Deze invoering betekent dat, na de classificatie middels ICF, de klant vervolgens wordt ingedeeld in één van de nog te ontwikkelen vraagprofielen. Aan ieder profiel wordt een pakket van voorzieningen gekoppeld: het referentiepakket. De ervaringen met en de noodzakelijk geachte voorzieningen van het vraagprofiel bepalen welke voorzieningen worden opgenomen. In de pilot Wmo zijn de voorlopige profielen inmiddels bepaald, de uitvoerbaarheid van deze profielen zal gedurende 2007 en 2008 eerst worden getoetst in Almere Haven. Als de vraagprofielen na evaluatie effectief blijken, kunnen deze mogelijk worden ingevoerd in het referentiemodel en de verordening. Het compensatiebeginsel De kern van de Wmo wordt gevormd door het compensatiebeginsel. Dit begrip is vertaald bij amendement en in de wet opgenomen. Omdat geen begripsomschrijving van het compensatiebeginsel in het amendement is opgenomen, is in de verordening een begripsomschrijving opgenomen. Het compensatiebeginsel geldt, zo geeft de tekst van artikel 4, eerste lid van de Wmo aan, voor de onderdelen: a. het voeren van een huishouden; b. het zich verplaatsen in en om de woning; c. zich lokaal te verplaatsen per vervoermiddel; d. het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan aangaan van sociale verbanden. In artikel 4 van de Wmo wordt de gemeente opgedragen ten behoeve van de compensatie "voorzieningen te treffen". De wet stelt niet dat het steeds om individuele voorzieningen moet gaan. Om te voorzien in het snel en regelarm treffen van veel voorkomende eenvoudige voorzieningen, is in deze verordening 2

3 het begrip collectieve voorzieningen opgenomen. Dit type voorziening kwam in de Wvg voor onder de noemer collectief vervoer. In deze verordening wordt het begrip collectieve voorziening geïntroduceerd voor vele onderdelen van het compensatiebeginsel. De verordening is opgebouwd uit een zevental hoofdstukken. In hoofdstuk 1 zijn de algemene bepalingen opgenomen en de reikwijdte van deze verordening. De wijze waarop de gemeente Almere mensen met een beperking compenseert middels voorzieningen is beschreven in hoofdstuk 2. In dit hoofdstuk zijn onder meer bepalingen opgenomen omtrent het referentiebudget, het pgb, de eigen bijdrageregeling en de wijze waarop aanvragen worden behandeld. In de hoofdstukken 3 tot en met 5 wordt invulling gegeven aan de vier aspecten van het compensatiebeginsel. Per aspect is aangegeven welke voorzieningen en tegenwaarde(n) ervan kunnen worden opgenomen in een referentiebudget. De verordening wordt in de hoofdstukken 6 en 7 afgesloten met een aantal algemene bepalingen. De bepalingen hebben onder meer betrekking op de intrekking en terugvordering van een referentiebudget of persoonsgebonden budget, en een hardheidsclausule. Per hoofdstuk is een artikelsgewijze toelichting opgenomen in de verordening. Almere, 1 september 2007 HOOFDSTUK 1 ALGEMENE BEPALINGEN Artikel 1. Begripsbepalingen In deze verordening en de daarop gebaseerde nadere regelgeving wordt verstaan onder: a. Wet: Wet maatschappelijke ondersteuning; b. Compensatiebeginsel: de algemene verplichting aan het gemeentebestuur om personen met aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek door het treffen van voorzieningen een gelijkwaardige uitgangspositie te verschaffen zodat zij zelfredzaam zijn en in staat tot maatschappelijke participatie; c. Persoon met beperkingen: een persoon die ten gevolge van ziekte of gebrek, inclusief chronische psychische en psychosociale problemen, aantoonbare beperkingen ondervindt bij het uitvoeren van activiteiten op het gebied van het voeren van het huishouden, het normale gebruik van de woning; het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel of het ontmoeten van medemensen en het op basis daarvan aangaan van sociale verbanden; d. Mantelzorger: een persoon die mantelzorg verleent als bedoeld in artikel 1, eerste lid, onder b. van de wet; e. Zelfredzaamheid: het lichamelijk, verstandelijk, geestelijk en financieel vermogen om voorzieningen te treffen die deelname aan het maatschappelijke verkeer mogelijk maken; f. Maatschappelijke participatie: deelname aan het maatschappelijke verkeer, te weten het voeren van een huishouden, het normale gebruik van de woning; het zich in en om de woning verplaatsen; het zich zodanig verplaatsen dat aansluiting wordt gevonden bij regionale, bovenregionale en landelijke vervoersystemen; het ontmoeten van andere mensen en het op grond daarvan aangaan en onderhouden van sociale verbanden om op die manier deel te nemen aan het lokale maatschappelijke leven; g. Referentiebudget: een budget gebaseerd op de waarde van de goedkoopst adequate voorziening (waaronder een financiële tegemoetkoming), waarmee de persoon met beperkingen zelfstandig voorzieningen kan betrekken bij door de gemeente toegelaten partijen, om zo zijn maatschappelijke participatie en zelfredzaamheid vorm te geven, dan wel de voorziening laat verstrekken door de gemeente. h. Collectieve voorziening: een voorziening die wordt geplaatst in het referentiebudget op basis van directe beschikbaarheid, een beperkte toegangsbeoordeling en die een snelle, regelarme en adequate oplossing biedt voor de beperkingen die een persoon ondervindt; i. Individuele voorziening: een voorziening die individueel wordt aangeboden, wanneer een collectieve voorziening geen adequate oplossing biedt; j. Eigen bijdrage: een vast te stellen bijdrage, die bij de verstrekking van een individuele voorziening middels de plaatsing in een referentiebudget of een persoonsgebonden budget - moet worden betaald; k. Eigen aandeel in de kosten: een vast te stellen bijdrage, die bij de verstrekking van een financiële tegemoetkoming moet worden voldaan; l. Voorziening in natura: een voorziening die in eigendom, in bruikleen, in huur of in de vorm van persoonlijke dienstverlening wordt verstrekt; 3

4 m. Persoonsgebonden budget: een geldbedrag waarmee de aanvrager een of meer aan hem te verlenen individuele voorzieningen kan verwerven, en waarop de in deze verordening en de nadere regels van het college van toepassing zijn; n. Financiële tegemoetkoming: een tegemoetkoming in de kosten van een voorziening welke kan worden afgestemd op het inkomen van de aanvrager en / of het inkomen van een echtgenoot; o. Algemeen gebruikelijk: naar geldende maatschappelijke normen tot het gangbare gebruiks- dan wel bestedingspatroon van een persoon als de aanvrager behorend; p. Gebruikelijke zorg: de normale dagelijkse ondersteuning die partners, ouders of inwonende kinderen geacht worden elkaar onderling te bieden, omdat ze als leefeenheid een gemeenschappelijk huishouden voeren en op die grond een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebben voor het functioneren van dat huishouden; q. Meerkosten: kosten van een mogelijk krachtens de wet te verlenen voorziening, voor zover dit deel van de kosten uitgaat boven voor die persoon als algemeen gebruikelijk te beschouwen kosten van een dergelijke voorziening; r. Budgethouder: een persoon aan wie ingevolge deze verordening een persoonsgebonden budget is toegekend en die aan het college verantwoording over de besteding van het persoonsgebonden budget verschuldigd is. s. Gemeenschappelijke ruimte: gedeelte(n) van een woongebouw, niet behorende tot deonderscheiden woningen, bestemd en noodzakelijk om de woning van de persoon met beperkingen vanaf de toegang van het woongebouw te bereiken; t. Persoonlijke assistentie: het ondersteunen bij of het overnemen van activiteiten op het gebied van het verzorgen van het huishouden van een persoon met beperkingen dan wel van de leefeenheid waartoe de persoon behoort; u. Hoofdverblijf: de woonruimte, bestemd en geschikt voor permanente bewoning, waar de persoon met beperkingen zijn vaste woon- en verblijfplaats heeft en in de gemeentelijke basisadministratie staat ingeschreven dan wel zal staan ingeschreven, dan wel het feitelijke woonadres indien de persoon met beperkingen met een briefadres in de gemeentelijke basisadministratie staat ingeschreven dan wel zal staan ingeschreven; v. College: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Almere w. Beperkingen: moeilijkheden die een persoon heeft met het uitvoeren van activiteiten; x. Huisgenoten: iedere meerderjarige met wie de aanvrager duurzaam gemeenschappelijk een woning bewoont. Artikel 2. Reikwijdte 1. Een voorziening kan slechts in het referentiebudget worden geplaatst of verstrekt in een persoonsgebonden budget voor zover: a. deze langdurig noodzakelijk is om de beperkingen op te heffen of te verminderen op het gebied van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel en het ontmoeten van medemensen en op basis daarvan aangaan van sociale verbanden; b. deze, naar objectieve maatstaven gemeten, als de goedkoopst adequate voorziening kan worden aangemerkt; c. deze in overwegende mate op de persoon met beperkingen of de mantelzorger is gericht. 2. Geen voorziening wordt in het referentiebudget geplaatst of in een persoonsgebonden budget verstrekt: a. indien de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf niet heeft in de gemeente Almere. b. op grond van enige andere regeling aanspraak op de voorziening bestaat; c. de voorziening voor de persoon met beperkingen algemeen gebruikelijk is; d. voor zover de aanvraag betrekking heeft op kosten die de aanvrager voorafgaand aan het moment van beschikken heeft gemaakt; e. indien een voorziening als die waarop de aanvraag betrekking heeft reeds eerder krachtens deze, dan wel krachtens de aan deze verordening voorafgaande Verordening voorzieningen gehandicapten is verstrekt en de normale afschrijvingstermijn van de voorziening nog niet is verstreken, tenzij de eerder vergoede of verstrekte voorziening verloren is gegaan als gevolg van omstandigheden die niet aan de aanvrager zijn toe te rekenen. f. voor zover er aan de zijde van de aanvrager geen sprake is van aantoonbare meerkosten in vergelijking met de situatie voorafgaand aan het optreden van de beperkingen waarvoor de voorziening wordt aangevraagd; g. voor zover de ondervonden problemen bij het normale gebruik van de woning voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen; h. voor zover de aangevraagde voorzieningen betrekking hebben op een hoger niveau dan het uitrustingsniveau voor sociale woningbouw. 4

5 HOOFDSTUK 2 WIJZE VAN COMPENSEREN Artikel 3. Wijze van compenseren 1. Compensatie aan personen met aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek op het terrein van het voeren van het huishouden, het verplaatsen in en om de woning, de lokale verplaatsing per vervoermiddel en het ontmoeten van medemensen en op grond daarvan aangaan van sociale verbanden, wordt door het college verleend middels: a. Een referentiebudget; b. Een persoonsgebonden budget. 2. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot situaties waarin de keuzevrijheid van de persoon met beperkingen voor een referentiebudget of een persoonsgebonden budget niet wordt geboden. Artikel 4. Het referentiebudget 1. De omvang van het referentiebudget wordt bepaald middels de waarde of waarden van de goedkoopst adequate voorziening of voorzieningen die voor de persoon met beperkingen noodzakelijk zijn. 2. Het referentiebudget kan worden opgebouwd met door het college te bepalen collectieveen individuele voorzieningen. 3. Bij plaatsing van een financiële tegemoetkoming in het referentiebudget gelden de toepasselijke voorwaarden zoals genoemd in de nadere regels. 4. Het referentiebudget kan worden aangewend door: a. De persoon met beperkingen, enkel bij de door het college toegelaten partijen, om zo zelfstandig in zijn zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie te voldoen; b. Het college. Het college wendt het referentiebudget zelfstandig aan bij de door hen toegelaten partijen op basis van de goedkoopst adequate voorziening. 5. De persoon met beperkingen is vrij in de besteding van het referentiebudget bij de door het college toegelaten partijen, en voor zover de besteding plaatsvindt op het terrein van de maatschappelijke participatie als bedoeld in artikel 1, eerste lid onder f. 6. De vrije besteding van het referentiebudget door de persoon met beperkingen wordt gefaseerd ingevoerd. 7. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van het referentiebudget. Artikel 5. Persoonsgebonden budget 1. Op het persoonsgebonden budget zijn de volgende voorwaarden van toepassing: a. Een persoonsgebonden budget wordt alleen verstrekt voor individuele voorzieningen; b. De omvang van het persoonsgebonden budget is de tegenwaarde van de in de betreffende situatie goedkoopst adequaat te verstrekken voorziening, indien noodzakelijk aangevuld met een vergoeding voor instandhoudingskosten; c. De wijze waarop het persoonsgebonden budget wordt vastgesteld en verstrekt, alsmede de wijze van verantwoording ervan, wordt door het college vastgelegd in nadere regels. d. De persoon met beperkingen is vrij in de besteding van het persoonsgebonden budget, mits besteding plaatsvindt op het terrein van de maatschappelijke participatie als bedoeld in artikel 1, eerste lid onder f. e. Een voorziening aangeschaft met een persoonsgebonden budget kan, zodra deze voorziening niet meer gebruikt wordt, onder verrekening van eventueel ingebrachte eigen middelen, door het college worden opgehaald en voor herverstrekking beschikbaar gesteld. 2. De beschikking tot toekenning van een persoonsgebonden budget bevat de omvang van het budget, de looptijd ervan, de voorwaarden met betrekking tot het budget, waaronder de verantwoording van de besteding van het budget, en de minimale voorwaarden waaraan de voorziening moet voldoen. 3. De beschikking kan een programma van eisen bevatten waarin is aangegeven aan welke vereisten de met het persoonsgebonden budget te verwerven individuele voorziening dient te voldoen. 4. Na verzending van de beschikking en ontvangst van de aangegane verplichting wordt het persoonsgebonden budget ter beschikking gesteld door storting op de rekening van de budgethouder. 5. Het college kan een bedrag vaststellen waaronder geen controle plaatsvindt van de besteding van het persoonsgebonden budget. 6. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van het pgb. 5

6 Eigen bijdrage en eigen aandeel in de kosten Artikel 6. Eigen bijdrage en eigen aandeel in de kosten 1. De persoon met beperkingen van 18 jaar of ouder is bij de plaatsing van een individuele voorziening in een referentiebudget of een persoonsgebonden budget een eigen bijdrage verschuldigd. 2. De persoon met beperkingen van 18 jaar of ouder is bij de plaatsing van een financiële tegemoetkoming in het referentiebudget een eigen aandeel in de kosten verschuldigd. 3. De hoogte van de eigen bijdrage en het eigen aandeel in de kosten is inkomensafhankelijk. 4. De hoogte van de eigen bijdrage en het eigen aandeel in de kosten worden berekend overeenkomstig het bepaalde in het Besluit maatschappelijke ondersteuning. De maximale bijdragen worden gehanteerd. 5. De eigen bijdrage en het eigen aandeel in de kosten bedragen niet meer dan de kostprijs van de voorziening. 6. Bij de plaatsing van een rolstoel in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget is geen eigen bijdrage verschuldigd. Artikel 7. Maximering eigen bijdrage en eigen aandeel in de kosten Indien de in het referentiebudget of persoonsgebonden budget geplaatste voorziening of financiële tegemoetkoming bestaat uit het verschaffen in eigendom van een roerende zaak dan wel een bouwkundige of woontechnische aanpassing van een woning die in eigendom is van de aanvrager, kan gedurende maximaal negenendertig perioden van vier weken een eigen bijdrage in rekening worden gebracht, dan wel bij de vaststelling van de hoogte van de financiële tegemoetkoming gedurende maximaal die periode een bedrag in mindering worden gebracht. Aanvraag en afhandeling Artikel 8. Aanvraagformulier Een aanvraag wordt ingediend middels een door het college ter beschikking gesteld formulier. Artikel 9. Samenhangende afhandeling 1. Een aanvraag wordt door of namens het college afgehandeld. 2. Het college stelt nadere regels ten aanzien van de afhandeling van aanvragen door derden. 3. De wijze van de plaatsing van een individuele voorziening in het referentiebudget wordt samenhangend afgestemd op de situatie van de persoon met beperkingen; 4. Aanvragen worden afgehandeld in samenhang met voorzieningen ingevolge de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten. Het college regelt hiertoe de toegang. Artikel 10. Inlichtingen, onderzoek, advies en beschikking 1. Het college is bevoegd om, voor zover dit van belang kan zijn voor de beoordeling van het recht op plaatsing van een voorziening in het referentiebudget of een pgb, degene door wie een aanvraag is ingediend: - op te roepen in persoon te verschijnen op een door het college te bepalen plaats en tijdstip en hem te bevragen; - op een door het college te bepalen plaats en tijdstip door een of meer daartoe aangewezen deskundigen te doen bevragen en/of onderzoeken. 2. Het college is bevoegd om een door hen daartoe aangewezen adviesinstantie om advies te vragen indien het een aanvraag betreft van: a. een persoon die nog niet eerder een aanvraag in het kader van deze verordening heeft ingediend; b. de gevraagde voorziening op medische gronden moet worden beoordeeld; c. het college dat overigens gewenst vindt. 3. Een aanvrager is gehouden aan het college of de door hen aangewezen adviesinstantie die gegevens te verschaffen of te doen verschaffen die noodzakelijk zijn voor de beoordeling van de aanvraag. 4. Bij de advisering door een adviseur wordt gebruik gemaakt van de ICF classificatie. 5. De beschikking vermeldt op welke wijze de genomen beschikking bijdraagt aan het behouden en bevorderen van de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie van de persoon met beperkingen. Artikel 11. Algemeen vs. individueel 1. Voor zover recht bestaat op de plaatsing van een voorziening in het referentiebudget wordt door het college het primaat gelegd bij collectieve voorzieningen. Indien een collectieve voorziening 6

7 niet aanwezig is of een collectieve voorziening geen adequate oplossing biedt, kan een individuele voorziening worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget worden verstrekt. 2. Een collectieve voorziening wordt niet toegekend in de vorm van een persoonsgebonden budget. 3. Het college legt in nadere regels vast welke collectieve voorziening(en) in aanmerking kunnen komen voor plaatsing in een referentiebudget. Artikel 12. Specifieke beslistermijnen 1. Op meervoudige aanvragen en aanvragen die betrekking hebben op de plaatsing van een woonvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget wordt binnen 12 weken na ontvangst ervan door het college een besluit genomen. 2. Het nemen van een besluit als bedoeld in lid 1 van dit artikel kan met ten hoogste 8 weken worden gedaagd. Van het besluit tot verdaging wordt voor de afloop van de in lid 1 genoemde termijn schriftelijk mededeling gedaan aan de aanvrager. HOODSTUK 3. IN HET REFERENTIEBUDTET OF PERSOONSGEBONDEN BUDGET TE PLAATSEN GELDELIJK TEGENWAARDE(N) VAN VOORZIENINGEN TEN BEHOEVEN VAN HET KUNNEN VOEREN VAN EEN HUISHOUDEN Algemeen Artikel 13. Vormen van voorzieningen Ter compensatie van de beperkingen op het gebied van het voeren van het huishouden kunnen de volgende waarden van voorzieningen worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget: a. persoonlijke assistentie; b. woonvoorzieningen; c. sociale alarmering; d. een maaltijdvoorziening. Persoonlijke assistentie Artikel 14. Recht op persoonlijke assistentie 1. Het college kent persoonlijke assistentie toe ter compensatie van: a. aantoonbare beperkingen ten gevolge van ziekte of gebrek die de persoon met beperkingen ondervindt op het gebied van het voeren van een huishouden; b. problemen die zich voordoen bij de uitvoering van mantelzorg. 2. Bij de bepaling van het recht op persoonlijke assistentie en de omvang ervan wordt door het college rekening gehouden met gebruikelijke zorg. Het college stelt hiertoe nadere regels. 3. Bij de verstrekking van persoonlijke assistentie is een eigen bijdrage verschuldigd. Artikel 15. Omvang van de persoonlijke assistentie 1. De omvang van de persoonlijke assistentie wordt uitgedrukt in uren. 2. Waar nodig vindt afronding plaats naar kwartieren. 3. Het college stelt nadere regels ten aanzien van de persoonlijke assistentie. Woonvoorzieningen Artikel 16. Algemene bepalingen ten aanzien van woonvoorzieningen 1. Het college plaatst slechts woonvoorzieningen in een referentiebudget of een persoonsgebonden budget voor zover de ondervonden (ergonomische) beperkingen niet voortvloeien uit de aard van de in de woning gebruikte materialen of de inrichting van de woning. 2. Woonvoorzieningen die worden getroffen middels een referentiebudget of een persoonsgebonden budget dienen toereikend te zijn verzekerd. 3. Het college plaatst slechts een woonvoorziening in het referentiebudget indien de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft of zal hebben in de woonruimte waaraan of waarin de voorziening wordt getroffen. 4. In afwijking van het gestelde in het derde lid kan een woonvoorziening worden geplaatst in het referentiebudget voor door het college nader te regelen woonvoorzieningen die zijn gericht op 7

8 het bezoekbaar maken van een woning in Almere, indien de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft in een AWBZ-instelling. 5. De aanvraag voor het bezoekbaar maken wordt ingediend in de gemeente waar de aan te passen woning staat. De woonvoorziening betreft slechts het bezoekbaar maken van de in het derde lid bedoelde woonruimte met een door het college nader vast te stellen maximumbedrag. 6. Onder bezoekbaar maken wordt uitsluitend verstaan dat de aanvrager de woning, de woonkamer en een toilet kan bereiken. 7. Bij de toekenning van een woonvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget kan een eigen bijdrage of een eigen aandeel in de kosten verschuldigd zijn. Artikel 17. Soorten individuele woonvoorzieningen. 1. De in artikel 13, eerste lid onder b genoemde individuele woonvoorzieningen kunnen bestaan uit: a. een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en herinrichtingskosten; b. een bouwkundige of woontechnische woonvoorziening; c. een niet-bouwkundige of niet-woontechnische woonvoorziening; d. een financiële tegemoetkoming voor onderhoud, keuring en reparatie van een in het kader van deze verordening verleende voorziening; e. een financiële tegemoetkoming in verband met huurderving; f. een financiële tegemoetkoming in verband met tijdelijke huisvesting; g. een financiële tegemoetkoming in verband met het verwijderen van een voorziening; h. een uitraasruimte. 2. De voorzieningen genoemd in het eerste lid onder a, c en f worden verstrekt aan de persoon met beperkingen, zijnde de bewoner van de woonruimte. 3. De voorzieningen genoemd in het eerste lid onder b, d, e, g en h worden verstrekt aan de eigenaar van de woonruimte. 4. De bepalingen van dit hoofdstuk zijn niet van toepassing op het treffen van voorzieningen aan hotels/pensions, trekkerswoonwagens, tweede woningen, vakantiewoningen, recreatiewoningen, kamerverhuur en specifiek op gehandicapten en ouderen gerichte woongebouwen voor wat betreft voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten of voorzieningen die bij nieuwbouw of renovatie meegenomen kunnen worden. Artikel 18. Recht op plaatsing van een financiële tegemoetkoming in de verhuis- en inrichtingskosten in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget 1. Een persoon met beperkingen kan in aanmerking worden gebracht voor een woonvoorziening als genoemd in artikel 17, eerste lid onder a, wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het normale gebruik van de woning belemmeren. 2. Een voorziening als bedoeld in artikel 17 onder a. kan eveneens worden toegekend: - aan een persoon die ten behoeve van een persoon met beperkingen een woonruimte ontruimt, die op grond van deze verordening of de Wet voorzieningen gehandicapten is aangepast voor meer dan 2.533,00; - wanneer de persoon met beperkingen vanuit een voor een rolstoelgebruiker geschikte en op grond van deze verordening, de Verordening voorzieningen gehandicapten Almere 2003 of de Regeling Geldelijke Steun Huisvesting Gehandicapten aangepaste 5-(of meer)kamerwoning verhuist naar een reeds aangepaste woning met minder dan 5 kamers. Artikel 19. Recht op plaatsing van een (financiële tegemoetkoming in de kosten van een) bouwkundige of woontechnische woonvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget 1. Een persoon met beperkingen kan voor een voorziening als bedoeld in artikel 17, eerste lid onder b. in aanmerking worden gebracht wanneer: a. aantoonbare ergonomische beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het normalegebruik van de woning belemmeren, in de zin dat de elementaire woonfuncties niet kunnen worden uitgevoerd. b. de in artikel 17, eerste lid onder a genoemde voorziening niet is te realiseren, niet de goedkoopst adequate voorziening is, of uit sociaal, maatschappelijk of financieel oogpunt niet aanvaarbaar is. c. de kosten van de woonvoorziening niet meer bedragen dan het in de nader te stellen regels bepaalde bedrag. 2. Het college stelt nadere regels ten aanzien van een woningaanpassing en de kosten die voor vergoeding in aanmerking komen. 8

9 Artikel 20. Voorwaarden voor woningaanpassingen 1. Het college verleent slechts een financiële tegemoetkoming indien: a. met de werkzaamheden waarop de financiële tegemoetkoming betrekking heeft geen aanvang is gemaakt voordat het college een positieve beslissing heeft afgegeven op de aanvraag tot verlening van de financiële tegemoetkoming; b. door het college aangewezen personen toegang is verstrekt tot de woonruimte waaraan of waarin de woningaanpassing wordt verlangd; c. aan deze personen inzicht wordt geboden in bescheiden en tekeningen welke betrekking hebben op de woningaanpassing; d. deze personen de gelegenheid is geboden tot het controleren van de woningaanpassing; e. de woning waarvoor de woningaanpassingen wordt gevraagd niet is aanvaard of gekocht door de persoon met beperkingen, diens wettelijk vertegenwoordiger of degene bij wie de persoon met beperkingen zijn hoofdverblijf heeft, voordat die woning door het college aan de medische situatie van de persoon met beperkingen is getoetst. Artikel 21. Recht op plaatsing van een (financiële tegemoetkoming voor een) niet-bouwkundige of woontechnische woonvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget 1. Een persoon met beperkingen kan in aanmerking worden gebracht voor een woonvoorziening als genoemd in artikel 17, eerste lid onder c, wanneer aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het normale gebruik van de woning belemmeren. 2. Het referentiebudget of het persoonsgebonden budget wordt verminderd met de afgeschreven waarde van de voorzieningen. Artikel 22. Recht op plaatsing in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget van een financiële tegemoetkoming in verband met onderhoud, keuring en reparatie van een in het kader van deze verordening verleende voorziening, 1. Het college kan een financiële tegemoetkoming als genoemd in artikel 17, eerste lid onder d. verlenen in verband met de kosten voor onderhoud, reparaties en keuring, waarvoor op grond van deze verordening of de Verordening voorzieningen gehandicapten Almere 2003 geldelijke steun is verleend, mits ten tijde van het onderhoud, de keuring of de reparatie de persoon met beperkingen de woonruimte als hoofdverblijf bewoont. 2. Het college kan een financiële tegemoetkoming verlenen in verband met de kosten voor vervanging van een woonvoorziening waarvoor op grond van deze verordening of de Verordening voorzieningen gehandicapten Almere 2003 geldelijke steun is verleend. Slechts de meerkosten van de te vervangen voorziening ten opzichte van de voorziening met een algemeen gebruikelijk karakter worden vergoed. Bij de berekening van de hoogte van de financiële tegemoetkoming worden de in de nadere regels van het college te stellen afschrijvingstermijnen toegepast. Artikel 23. Recht op plaatsing in het referentiebudget van een financiële tegemoetkoming in verband met huurderving 1. In geval van huurbeëindiging van een aangepaste woonruimte, welke is aangepast voor een hoger bedrag dan de onder artikel 17, eerste lid onder a genoemde financiële tegemoetkoming, kan het college een financiële tegemoetkoming als bedoeld in artikel 17, eerste lid onder e. verlenen aan de eigenaar van de woonruimte in verband met derving van huurinkomsten voor de duur van maximaal zes maanden, waarbij de eerste maand huurderving niet voor een financiële tegemoetkoming in aanmerking komt. 2. Indien een woonruimte niet kan worden opgeleverd of na acceptatie niet kan worden bewoond vanwege een nader uit te voeren woningaanpassing, kan het college een financiële tegemoetkoming verlenen aan de eigenaar van de woning in verband met derving van huurinkomsten voor de duur van maximaal drie maanden. 3. De hoogte van de financiële tegemoetkoming wordt vastgesteld op grond van de kale huur van de woonruimte per maand. Artikel 24. Recht op plaatsing in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget van een financiële tegemoetkoming in verband met tijdelijke huisvesting 1. Het college kan een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting als bedoeld in artikel 17, eerste lid onder f. plaatsen in een referentiebudget of persoonsgebonden budget, die door de persoon met beperkingen moeten worden gemaakt in verband met het aanpassen van: a. zijn huidige woonruimte; b. de door de persoon met beperkingen nog te betrekken woonruimte. 9

10 2. Het college kent slechts een financiële tegemoetkoming in de kosten van tijdelijke huisvesting toe als de persoon met beperkingen redelijkerwijs niet kan voorkomen dat hij deze lasten heeft. 3. De in het eerste lid genoemde financiële tegemoetkoming heeft betrekking op de werkelijk gemaakte kosten tot een door het college te bepalen maximum. Artikel 25. Het verwijderen van een voorziening 1. Het college kan, ingeval de woonruimte is aangepast met een bijzondere voorziening, aan de verhuurder een financiële tegemoetkoming als bedoeld in artikel 17, eerste lid onder g. verlenen voor het verwijderen van voorzieningen waarvoor op grond van deze verordening of Verordening voorzieningen gehandicapten Almere 2003 een tegemoetkoming was verleend en de band tussen de aanvrager van de voorziening en de woonruimte waaraan de voorzieningen zijn getroffen is verbroken. 2. De tegemoetkoming als bedoeld in het eerste lid van dit artikel wordt niet eerder verleend dan nadat een beroep is gedaan op de financiële tegemoetkoming die verleend kan worden op grond van derving van huurinkomsten, tenzij na overleg met de eigenaar en de gemeente is gebleken dat de woonruimte in deze vorm niet verhuurbaar is. 3. De restwaarde van deze voorziening, minus de kosten voor het verwijderen van de voorziening, komen toe aan de gemeente. Artikel 26. Recht op plaatsing in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget van een uitraasruimte Een persoon met beperkingen kan voor een voorziening als bedoeld in artikel 17, eerste lid onder h. in aanmerking worden gebracht wanneer sprake is van een op basis van aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek aanwezige gedragsstoornis met ernstig ontremd gedrag tot gevolg waarbij alleen het zich kunnen afzonderen kan leiden tot een situatie waarin deze persoon tot rust kan komen. Artikel 27. Primaat van de losse woonunit. Indien een bouwkundige woonvoorziening bestaat uit een aanbouw aan of een aanzienlijke verbouwing van een woning, zal het college primair een herplaatsbare losse woonunit plaatsen in het referentiebudget of persoonsgebonden budget indien daartegen geen bezwaren van overwegende aard bestaan. Artikel 28. Beperkingen. De aanvraag om plaatsing van een woonvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget als bedoeld in dit hoofdstuk wordt geweigerd indien: a. de noodzaak tot het treffen van de woonvoorziening het gevolg is van een verhuizing waartoe op grond van belemmeringen bij het normale gebruik van de woning (ten gevolg van ziekte of gebrek) geen aanleiding bestond en er geen andere door het college te bepalen redenen aanwezig waren; b. de aanvrager niet is verhuisd naar de voor zijn of haar beperkingen op dat moment beschikbare meest geschikte woning, tenzij daarvoor tevoren schriftelijk toestemming is verleend door het college; c. deze betrekking heeft op voorzieningen in gemeenschappelijke ruimten anders dan automatische deuropeners, hellingbanen en extra trapleuningen, verbreding van toegangsdeuren, drempelhulpen en vlonders en een opstelplaats voor een rolstoel bij de toegangsdeur van het woongebouw; d. De aanvrager voor het eerst zelfstandig gaat wonen, verhuisd is vanuit of naar een woonruime die niet geschikt is om het gehele jaar door bewoond te worden, verhuisd is naar een AWBZ-instelling of een andere instelling gericht op het verstrekken van zorg, of er in de verlaten woonruimte geen problemen bij het normale gebruik van de woning zijn ondervonden, niet eerder een tegemoetkoming is verleend in verband met dezelfde beperkingen, de verhuizing niet heeft plaatsgevonden voordat op de aanvraag is beschikt. Artikel 29. Terugbetaling bij verkoop. 1. De eigenaar-bewoner, die krachtens deze verordening een woonvoorziening geplaatst heeft gekregen in het referentiebudget of het persoonsgebonden budget, welke leidt tot waardestijging van de woning, dient bij verkoop van deze woning binnen een periode van 10 jaar na gereedmelding van de voorziening, deze verkoop van de woning onverwijld aan het college te melden. De meerwaarde van de woning dient volgens het door het college vast te stellen afschrijvingsschema te worden terugbetaald. 2. De meerwaarde dient geheel te worden terugbetaald, tot het door de gemeente geïnvesteerde bedrag, onder aftrek van de eigen bijdrage. 3. Indien toepassing van het vorige lid tot onevenredig nadeel voor de eigenaar-bewoner zal leiden, wordt hieraan slechts zodanig uitvoering gegeven dat van onevenredig nadeel geen sprake meer is. 4. De meerwaarde wordt bij het treffen van de voorziening bepaald op grond van taxatie door een onafhankelijke taxateur. De taxatiekosten komen voor de rekening van de gemeente. 10

11 Sociale alarmering en maaltijdvoorziening Artikel 30. Recht op sociale alarmering 1. Sociale alarmering kan in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget worden geplaatst in één van de volgende gevallen: a. De persoon met beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek niet in staat is om zelfstandig op te staan na een val; b. De persoon met beperkingen niet meer in staat is om in noodsituaties zelf adequaat hulpverlening in te schakelen via de normale wegen. c. De persoon met beperkingen die alleenstaand is en om sociale redenen snel hulp nodig heeft van mantelzorg of hulpverlening; d. Ondersteuning van de persoon met beperkingen of diens mantelzorg om in de thuissituatie te kunnen blijven functioneren dit noodzakelijk maakt. 2. Geen recht op plaatsing van sociale alarmering in het referentiebudget of het persoonsgebonden budget bestaat indien: a. De persoon met beperkingen niet in staat is het systeem doelmatig te gebruiken. b. De persoon met beperkingen in aanmerking komt voor alarmering op medische gronden. c. Het college kan nadere regels stellen ten aanzien van het recht op sociale alarmering en de uitvoering ervan. 3. Bij de verstrekking van sociale alarmering kan een eigen bijdrage of eigen aandeeel in de kosten verschuldigd zijn. Artikel 31. Recht op een maaltijdvoorziening 1. Een maaltijdvoorziening kan in het referentiebudget of persoonsgebonden budget worden geplaatst indien: a. De persoon met beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek niet langer zelfstandig een warme maaltijd kan bereiden, en; b. De persoon met beperkingen niet in staat is zelfstandig boodschappen te doen. 2. Een persoon met beperkingen komt niet in aanmerking voor een maaltijdvoorziening als tot de leefeenheid waar deze persoon deel van uitmaakt een of meer huisgenoten behoren die wel in staat is/zijn de maaltijden te bereiden. 3. Bij de verstrekking van een maaltijdvoorziening kan een eigen bijdrage of eigen aandeel in de kosten verschuldigd zijn. HOOFDSTUK 4. IN HET REFERENTIEBUDGET OF PERSOONSGEBONDEN BUDGET TE PLAATSEN GELDELIJKE TEGENWAARDE(N) VAN VOORZIENINGEN TEN BEHOEVE VAN HET ZICH LOKAAL VERPLAATSEN PER VERVOERMIDDEL Artikel 32. Algemeen 1. Ter compensatie van de beperkingen op het gebied van het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel kunnen de volgende waarde(n) van voorzieningen worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget: a. een collectieve vervoersvoorziening; b. een individuele vervoersvoorziening, voor zover een collectieve vervoersvoorziening op grond van aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek niet mogelijk is. 2. Bij de toekenning van een vervoersvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget kan een eigen bijdrage of een eigen aandeel in de kosten verschuldigd zijn. 3. Het college kan nadere regels stellen met betrekking tot de collectieve en individuele vervoersvoorzieningen op het gebied van het zich lokaal verplaatsen. Artikel 33. Vormen van collectieve vervoersvoorzieningen Collectieve vervoersvoorzieningen die door het college kunnen worden geplaatst in het referentiebudget bestaan uit: a. een collectief vervoerssysteem; b. een door het college nader te bepalen forfaitaire financiële tegemoetkoming. c. een open elektrische buitenwagen voor gemeenschappelijk gebruik. Artikel 34. Vormen van individuele vervoersvoorzieningen Individuele vervoersvoorzieningen die door het college kunnen worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget bestaan uit: a. Een voorziening in de vorm van: 1. een al dan niet aangepaste open elektrische buitenwagen; 11

12 2. een ander verplaatsingsmiddel, al dan niet aangepast; 3. een al dan niet aangepaste gesloten buitenwagen. b. Een forfaitaire tegemoetkoming in de kosten van: 1. een aanpassing van een auto; 2. het gebruik van een auto; 3. het gebruik van een (rolstoel)taxi; 4. het gebruik van een huurauto. Met uitzondering van de voorziening als genoemd in het eerste lid, onder a sub 3, is een combinatie van individuele voorzieningen of een combinatie van collectieve en individuele voorzieningen mogelijk. Het college stelt hiertoe nadere regels. Artikel 35. Recht op plaatsing van een collectieve vervoersvoorziening in het referentiebudget Een persoon met beperkingen kan voor de in artikel 33, eerste lid onder a, b en c vermelde collectieve vervoersvoorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen op grond van ziekte of gebrek het gebruik van het openbaar vervoer of het bereiken ervan onmogelijk maken. Artikel 36. Recht op plaatsing van een individuele vervoersvoorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget Een persoon met beperkingen kan voor een in artikel 34, eerste lid vermelde individuele vervoersvoorziening in aanmerking worden gebracht indien aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek: a. het gebruik van het openbaar vervoer of het bereiken ervan onmogelijk maken, én. b. het gebruik van een collectieve vervoersvoorziening als bedoeld in artikel 33 onder a. of c onmogelijk maken, én; c. de persoon met beperkingen voldoet aan de door het college te stellen nadere regels met betrekking tot individuele voorzieningen. Artikel 37. Omvang in gebied en in kilometers. 1. Bij de in het referentiebudget of persoonsgebonden budget te plaatsen vervoersvoorziening wordt ten aanzien van de vervoersbehoefte ten behoeve van maatschappelijke participatie uitsluitend rekening gehouden met de verplaatsingen in de directe woon- en leefomgeving in het kader van het leven van alledag. 2. Het gestelde in het eerste lid leidt uitzondering, indien zich een uitzonderingssituatie voordoet waarbij het gaat om een wezenlijk bovenregionaal contact dat uitsluitend door de persoon met beperkingen zelf onderhouden moet worden, terwijl het bezoek voor de persoon met beperkingen noodzakelijk is om dreigende vereenzaming te voorkomen. 3. De toe te kennen vervoersvoorziening of een combinatie van vervoersvoorzieningen zal of zullen maatschappelijke participatie door middel van lokale verplaatsingen mogelijk maken met tenminste een omvang per jaar van kilometer, met een bandbreedte tot kilometer. HOOFDSTUK 5. IN HET REFERENTIEBUDGET OF PERSOONSGEBONDEN BUDGET TE PLAATSEN GELDELIJKE TEGENWAARDE(N) VAN VOORZIENINGEN TEN BEHOEVE VAN HET VERPLAATSEN IN EN ROND DE WONING Artikel 38. Algemeen 1. Ter compensatie van de beperkingen op het gebied van het verplaatsen in en rond de woning kunnen de volgende waarde(n) van voorzieningen worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget: a. een collectieve voorziening; b. een individuele voorziening, voor zover een collectieve rolstoelvoorziening niet aanwezig is of op grond van aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek niet adequaat is. 2. Het college stelt nadere regels met betrekking tot de collectieve en individuele voorzieningen op het gebied van het verplaatsen in en rond de woning. Artikel 39. Vormen van een collectieve voorziening Een collectieve voorziening ten behoeve van de verplaatsing in en om de woning die door het college in een referentiebudget kan worden geplaatst bestaat uit: a. een rolstoel voor algemeen gebruik; 12

13 Artikel 40. Vormen van een individuele voorziening Een individuele voorziening ten behoeve van de verplaatsing in en om de woning die door het college kan worden geplaatst in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget bestaat uit: a. een rolstoel voor verplaatsingen binnen de woonruimte; b. een rolstoel voor verplaatsingen binnen en buiten de woonruimte; c. een aanpassing aan de rolstoel als bedoeld in sub a. en b. d. een financiële tegemoetkoming in de kosten van een sportrolstoel. Artikel 41. Recht op plaatsing van een collectieve voorziening in het referentiebudget Een collectieve voorziening als bedoeld in artikel 39 onder a kan ten behoeve van de persoon met beperkingen in het referentiebudget worden geplaatst indien: a. aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken, én; b. de beperkingen adequaat kunnen worden opgelost middels een gemeenschappelijke rolstoel, én. c. hulpmiddelen die verstrekt worden op grond van andere wettelijke regelingen niet toereikend zijn. Artikel 42. Recht op plaatsing van een individuele voorziening in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget Een individuele voorziening als bedoeld in artikel 40, eerste lid onder a, b en c kan ten behoeve van de persoon met beperkingen in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget worden geplaatst indien: a. een collectieve voorziening niet aanwezig is of geen adequate oplossing is voor de beperkingen, én; b. aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek het dagelijks zittend verplaatsen in en om de woning noodzakelijk maken, én; c. hulpmiddelen die verstrekt worden op grond van andere wettelijke regelingen niet toereikend zijn. Artikel 43. Recht op plaatsing van een financiële tegemoetkoming in de kosten van een sportrolstoel in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget Een financiële tegemoetkoming in de kosten van een sportrolstoel als bedoeld in artikel 40, eerste lid onder d kan ten behoeve van de persoon met beperkingen in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget worden geplaatst indien de aantoonbare beperkingen als gevolg van ziekte of gebrek sportbeoefening zonder sportrolstoel niet mogelijk maken. Artikel 44. Aanspraak op een voorziening voor AWBZ-bewoners In uitzondering op het gestelde in artikel 41 en 42 komt een persoon die verblijft in een op grond van de Wet toelating zorginstellingen erkende instelling uitsluitend in aanmerking voor plaatsing van een rolstoel in het referentiebudget of een persoonsgebonden budget indien hij geen recht heeft op een rolstoel op grond van de AWBZ. HOOFDSTUK 6. OVERIGE BEPALINGEN Artikel 45. Wijzigingen in de situatie. Degene aan wie krachtens deze verordening een referentiebudget of een persoonsgebonden budget is verstrekt, is verplicht aan het college mededeling te doen van feiten en omstandigheden, waarvan redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat deze van invloed kunnen zijn voor het recht daarop. Artikel 46. Intrekking van een voorziening 1. Het college kan een besluit, genomen op grond van deze verordening, geheel of gedeeltelijk intrekken indien: a. niet is voldaan aan de voorwaarden gesteld bij of krachtens deze verordening; b. niet is voldaan aan de voorwaarden die zijn gesteld in de beschikking; c. op grond van gegevens beschikt is en gebleken is dat de gegevens zodanig onjuist waren dat, waren de juiste gegevens bekend geweest, een andere beslissing zou zijn genomen. d. voor zover de aanvraag een financiële tegemoetkoming betreft in kosten die de aanvrager voor de aanvraagdatum heeft gemaakt. 2. Een besluit tot verlening van een referentiebudget of een persoonsgebonden budget kan worden ingetrokken indien blijkt dat dit budget binnen zes maanden na vaststelling niet is aangewend 13