Boekverslag Nederlands Morgen ben ik beter door Evert Hartman

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Morgen ben ik beter door Evert Hartman Boekverslag door een scholier 188 woorden 19 mei ,8 62 keer beoordeeld Auteur Genre Evert Hartman Jeugdboek, Psychologische roman Eerste uitgave 1987 Vak Nederlands Opdracht A 1 De titel is: Morgen ben ik beter De schrijver is: Evert Hartman Jaar van uitgave:1987 Plaats van uitgave:rotterdam Uitgever: Uitgeverij Lemniscaat 2 *Ik vind de omslag op zich wel goed. Je ziet een hoofd van een meisje dat op een kussen ligt. Naast haar liggen verschillende soorten pillen. Het verhaal gaat over een meisje dat ziek is, dus het past er wel goed bij. De kaft heeft weinig kleuren. Je zou verwachten dat het daardoor saaier wordt, maar bij dit boek is dat juist helemaal niet zo. Het maakt het één geheel. *De titel vind ik goed gekozen.het zegt iets over de hoofdzaak van het boek: Ziekte. Het boek heeft deze titel gekregen, want de hoofdpersoon, Marielle, blijft steeds tegen zichzelf en andere mensen zeggen: Morgen ben ik beter of Maandag ga ik weer naar school.ze blijft zichzelf maar wijs maken dat het allemaal wel weer goed komt, terwijl ze nog steeds niet weet wat ze heeft. *Ik vind de flaptekst goed. Het gaat alleen maar over Marielle en Christa, terwijl er in het boek nog zoveel andere dingen gebeuren.maar juist doordat er niks op de achterkant staat, ben je extra benieuwd naar de andere dingen die zijn geschreven.toen ik de achterkant had gelezen, was ik benieuwd naar hoe het met Marielle af zou lopen, en wat Christa ontdekt in het dossier van Marielle.En natuurlijk wat Marielle heeft en Pagina 1 van 5

2 of ze beter wordt. 3 Samenvatting: Christa en Marielle zijn twee meisjes van ongeveer 16 jaar. Ze zijn hele goede vriendinnen van elkaar. Op een dag wordt Marielle ziek op school. Ze heeft hoofdpijn, is duizelig en misselijk. Christa brengt haar naar huis,waar haar moeder haar helemaal bezorgd in bed stopt. Ze belt zelfs meteen de dokter op. De dokter wil niet komen.hij denkt dat ze gewoon een griepje heeft. Als Marielle na een paar dagen nog zieker is geworden komt de dokter toch. Hij geeft Marielle medicijnen tegen de misselijkheid en onderzoekt haar. Maar hij kan niets vinden. Dan besluit hij dat ze maar naar het ziekenhuis moet, zodat ze onderzocht kan worden. Christa (haar beste vriendin) heeft thuis ook veel problemen. Haar jongere broertje Thijs, ziet het niet meer zitten op school. Hij heeft met elke leraar ruzie en daarom wil hij van school af. Hij wordt om elk dingetje woedend, en hij praat alleen nog maar met Christa. Zijn ouders willen met hem naar een psycholoog, maar dat helpt niks. Koen, de broer van Christa komt op een avond thuis en neemt een vriend mee. Hij heet Michael. Ze studeren alle twee voor dokter. Christa vindt Michael leuk.hij kan heel goed met de problemen van Thijs omgaan. Hij raadt de ouders van Christa aan om Thijs gewoon zijn zin te geven. Christa s ouders zijnhet er niet mee eens, maar ze doen het toch. Marielle wordt naar het ziekenhuis Berkenzicht gebracht. Ze ligt op een kamer met drie andere vrouwen, Toos, Hetty en Nora. Ze zijn allemaal erg aardig, maar ze hebben regelmatig meningsverschillen. Na een paar dagen wordt Marielle voor het eerst onderzocht. Het is een EEG onderzoek. Dat is een onderzoek om te kijken of er niets met haar hersens aan de hand is. De dokters denken dat ze een hersenafwijking heeft. Ze moet naar een Academisch Ziekenhuis waar ze betere apparatuur hebben. Ook na die uitslag weten de dokters niet wat Marielle heeft. De dagen daarop volgen er meer onderzoeken, maar de dokters vinden de uitslagen onduidelijk. Marielle wordt er gek van en wil naar huis. De ouders van Marielle geven Christa hier de schuld van en verbieden haar om Marielle nog op te zoeken. Marielle weet hier niets van af en denkt dat Christa haar niet meer wil zien. Ondertussen zijn Michael en Koen weer naar Amsterdam om te studeren.met Thijs gaat het steeds beter. Hij gaat zelfs elke dag naar de bibliotheek om te leren. Als zijn ouders het over beroepen hebben,beseft hij dat hij school nodig heeft om een goed beroep te kunnen krijgen later. Hij besluit daarom om weer naar school te gaan. Christa is de laatste tijd erg ongerust over Marielle, want ze weet immers niet hoe het met haar gaat. Daarom besluit ze om buiten de bezoekuren naar Marielle te gaan. Ze vertelt haar dat ze niet naar haar toe mocht gaan. Marielle vertelt ook dat ze zelf niet weet wat er met haar is. Daarom gaat Christa kijken in het dossier van Marielle. Er staan rare dingen in over acusti-cusneurinoom en intracraniele hematoom. Christa vertelt het aan Marielle die het meteen aan een verpleegster vraagt.de verpleegster vertelt dat ze het allemaal nog niet zeker weten.en dat ze daarom nog een keer naar het Academisch Ziekenhuis moet. Marielle kan er dan niet meer tegen en besluit om naar huis te gaan. Hetty,Nora en haar moeder zijn het er niet mee eens. Maar ze trekt zich er niks van aan en de volgende dag ligt ze weer in haar eigen bed. En niemand begrijpt het, maar opeens heeft ze geen hoofdpijn meer, is niet Pagina 2 van 5

3 meer duizelig en gaat weer school. De hoofdpersoon is: Mariëlle Ze is 16 jaar.ze is in het begin een heel rustig, braaf meisje, maar hoe langer ze in het ziekenhuis blijft, hoe lastiger ze wordt; ze wordt ongeduldig van alle onderzoeken en besluit naar huis te gaan. 5 De genre van mijn boek is: dokters roman. 6 Het verhaal speelt zich denk ik af in deze tijd. Er worden in het verhaal moderne apparaten gebruikt, zoals een CT-scanner, en het EEG-onderzoek. Hierdoor weet je dat het verhaal zich niet in het verleden afspeelt, want vroeger hadden ze dat soort dingen nog niet en nu wel. Ook herken je veel dingen in het ziekenhuis die er tegenwoordig ook zijn. 7 Ik raad dit boek wel aan, want tijdens het lezen van dit boek leef je helemaal mee met eigenlijk iedereen die in het boek meespeelt. Maar vooral met Marielle, de uitslagen van de onderzoeken, en Christa, het onzekere gevoel over of het nog wel goed komt met haar vriendin. Als je het boek aan het lezen bent dan denk je dat het niet goed met haar afloopt, maar later kom je erachter dat dat niet zo is. Het einde van het verhaal valt wel tegen, want in het begin voelt Marielle zich steeds ziek en duizelig, en aan het einde is het ineens we. Dat is wel verwarrend. Opdracht B Marielle reageert in het verhaal heel anders dan dat ik gedaan zou hebben; ze blijft steeds maar volhouden dat het wel weer goed komt met haar, maar als het zo slecht met mij zou gaan, zoals met haar, dan zou ik dat niet denken.ik zou me juist zorgen gaan maken, en er met mensen (ouders, vriendinnen en dokters) over praten. Dat doet zij niet. Christa reageert ook heel anders dan dat ik gedaan zou hebben; zij gaat stiekem op zoek naar het dossier van Marielle in de kamer van de specialist. En kijkt er in. Ik zou dat niet eens dúrven!! Maar zij dus wel. Opdracht C 2 Ik zou wel op Christa willen lijken want ze durft alles te doen en te zeggen. Het is een hele spontane en vlotte meid en ze geeft veel om haar vriendin Marielle. Ik zou niet op het broertje van Christa willen lijken,want hij wil niet meer naar school omdat hij niet wil dat de leraren de baas spelen over hem. Hij vindt dat hij oud genoeg is om zelf te bepalen wat hij wil, en verlaat school. Hij krijgt soms hele erge driftbuien en dan vernielt hij hun huis. Zo zou ik niet graag willen zijn. Pagina 3 van 5

4 Opdracht D Brieven van Marielle en Christa: Marielle: Hoi Christa!! Hoe is het met je? Ik hoop goed. Nu ik thuis ben, heb ik veel nagedacht over de tijd dat ik in het ziekenhuis heb gelegen; dus ook over jou. Ik had niet in de gaten hoe erg ik je verdriet deed, door net te doen alsof er niks aan de hand was. Dat spijt me heel heel heel erg. Maar ik bleef maar volhouden dat alles weer over zou gaan, terwijl ik wíst dat dat helemaal niet zo was. Ik was ook behoorlijk verbaast toen ik eenmaal thuis was, en alles weer gewoon kon doen, zonder dat ik me beroerd voelde. Ik hoop dat ik nooit meer zo erg ziek wordt, en vooral nooit meer in dat ziekenhuis terecht hoef te komen. Schrijf je me terug? Liefs, Marielle Christa: Hoi Marielle!!! Met mij is alles goed, met jou ook? Voel je je nog steeds goed? Ben je niet meer duizelig? Ik hoop het echt niet. Ik vergeef je, als je me wel uit wil leggen waarom je zo tegen me deed. En waarom mocht ik je niet meer zien van je ouders? Was dat, omdat jij naar huis wilde? Misschien dachten ze wel dat ík jou had omgepraat. Maar dat is niet zo, dat weet jij ook wel. Als jij me belooft dat je met je ouders gaat praten en ze uitlegt dat ik er niks mee te maken had, dan kom ik weer een keertje bij je, oke? Nou ik stop. Heel veel liefs, Christa Marielle: Hoi Christa, Ik voel me nog steeds goed, ik ben niet meer duizelig. Bedankt dat je me vergeeft. Ik deed zo..omdat..ik weet het eigenlijk niet. Ik denk dat ik gewoon niet wílde weten wat er met me aan de hand was, dat ik er bang voor was. Pagina van 5

5 Want dat was ik zeker.bang.. Ik had steeds nare gedachtes, over dat ik dood zou gaan bijvoorbeeld.ik werd daar zo bang van, dat ik de realiteit en m n dromen niet meer uit elkaar kon houden. Maar oke, het gaat nu weer goed met me, en laten we hopen dat dat zo blijft. Ik heb met mijn ouders gepraat en ze vertelt dat jij er helemaal buiten stond. En al zouden ze het niet geloven, dan hebben ze pech: Jij bent mijn vriendin en dat zal altijd zo blijven, toch? Nou ik ga nu stoppen, want ik ga slapen. Ik zie je maandag op school wel, oke? Veel liefs + -xxx- Marielle Opdracht D Twee korte recensies: Van: E. de G. in Hervormd Nederland: Zoals een patiënt zijn mondigheid bij een dokter dreigt te verliezen, zo lijken Hartmans hoofdpersonen zich te offeren aan het thema. En van: Peter van den Hoven in Vernieuwing: Hartman heeft geprobeerd zoveel mogelijk aspecten van een verslavende medische hulpverlening in het verhaal onder te brengen en dat is ten koste gegaan van vooral de karakters die de vertelling steunen. *De recensenten vinden het boek wel goed. *Ze vinden dat de schrijver zich te veel heeft ingediept in de medische wereld. En dat daardoor de personen in het boek een beetje op de achtergrond zijn gebleven. *Ik vind allebei de recensies wel overtuigend, maar ik vind dat ze allebei een moeilijk woordenkeuze hebben gekozen. *Ik ben het niet echt met de recensenten eens. Want ik heb niet zo heel erg kritisch naar het verhaal gekeken. Ik heb gewoon meer op het probleem in het boek gelet.en dat vond ik mooi beschreven. 7 In mijn boek zie je de gebeurtenissen door de ogen van verschillende personen. De eerste twee hoofdstukken zie je door de ogen van Marielle, de volgende twee door de ogen van Christa en zo gaat het het hele boek door. 8 Bij mijn boek blijf ik met vragen zitten. Het wordt niet duidelijk of de medicijnen die ze krijgt nou wel of niet giftig zijn,hoe het verder af loopt met Michael en Christa,en wat Marielle nou eigenlijk had. Was ze wel echt ziek? Opzich vind ik dat wel jammer, want ik had de antwoorden op m n vragen best willen weten. Maar aan de andere kant is het best wel spannend, want nu kan je zelf er over fantaseren. Pagina 5 van 5