Boekverslag Nederlands Het verlangen van de egel

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Het verlangen van de egel door Toon Tellegen Boekverslag door Y woorden 7 maart ,1 10 keer beoordeeld Auteur Toon Tellegen Eerste uitgave 2014 Vak Methode Nederlands Laagland Samenvatting De egel besluit op een dag tegen het einde van de herfst aan om andere uit te nodigen, hij heeft alleen geen idee hoe. Nadat hij een beginnetje heeft gemaakt aan een brief legt hij die in de la. Nog niet, dat zijn de woorden die hij in zijn hoofd haalt. Nog en Niet kwamen in gedachte bij de egel langs. Ze gingen samen met Lang dansen. Hij wilde dat ze niet stopte met dansen. Maar toen werd alles zwart Egel deed zijn ogen weer open en ging verder denken aan de brief. Hij bedacht dat er wel tientallen brieven onder zijn deur kwamen, met allemaal afwijzingen. De egel is er van overtuigd dat niemand zal komen. Hij was eenzaam. Als hij vleugels had in plaats van stekels was hij al minder eenzaam. Hij zette thee, voor zichzelf, twee kopjes. Hij las zijn brief over toen zijn thee op was. Hij verbeeldde dat iedereen er al aan kwam, allemaal vanuit het bos. Er zou gefeest worden in het huis. Maar hij kroop weg. Toen veranderde hij zijn brief maar weer. Nu was de egel bang dat iedereen gelijke tijd zou komen. Hij dacht dat iedereen bang voor hem was omdat hij stekels had. Hij schreef weer zijn brief over. Nu dacht de egel weer dat de andere dieren wel willen komen, maar gewoon geen idee hadden dat hij wilde dat ze kwamen. Maar zou het bezoeken van elkaar niet verboden zijn ondertussen? Dat spookte door zijn hoofdje. Hij las de brief nog een keer. Bijvoorbeeld de Boktor die sowieso volgens de egel niet meer zou komen, opeens bedenkt hij dat er misschien wel veel dieren konden komen en dat hij ze binnen zou laten. De slak en de schildpad zouden vast al onderweg zijn naar hem. De pad kwam toen langs, die wilde alleen maar ruzie maken. Zijn kamer moet zijn kamer blijven bedacht hij toen maar. Dus zou hij een bordje maken waar hij heen kon. Ook al zou Pagina 1 van 9

2 hij nooit zijn kamer uitkomen. De Neushoorn kwam langs en hij wild dansen en dansen en dansen. Ze vielen waardoor al zijn stekels pijn deden. De beer kwam langs en zou al zijn honing opeten, en weg gaan omdat er te weinig eten zou zijn. Hij zou zoveel verschillende taarten zou hij moeten gaan bakken, maar zouden de taarten wel de goede taarten zijn? De egel voelde zich zwaar eenzaam, de eenzaamheid zou hem opslurpen. Hij keek in de spiegel naar zichzelf, bedenkend wie hij nou eigenlijk echt was. De olifant zou kunnen komen, de tafel en de stoel zouden kapot gaan. De giraf kwam op bezoek en was super enthousiast. Ook al was de egel verstopt onder zijn bed. De struisvogel zou zijn hoofd graag ergens in willen steken. Maar kon niks geschikt vinden. Hij dacht opnieuw aan de slak en de schildpad, ze zouden discussiëren. Wat als er allemaal dieren kwamen die de egel niet kende, dan zou alles een rommel worden. Toen begon de egel tegen zijn stekels te praten. Hij fantaseerde er weer op los. Hij dacht dat hij een boek zou lezen over de voor- en nadelen van bezoek. Er waren geen voordelen. Hij dacht dat alle dieren hem buiten zouden sluiten. Ze zouden hem pesten wanneer hij op bezoek zou gaan bij andere. Nog steeds stoorde niemand hem en zou niemand hem opzoeken. Hij zag toen de vlinder langskomen. Maar niemand stoorde hem. Wat was het toch ingewikkeld allemaal, hij ging naar buiten en daar kwam hij de mier tegen. Hij flapte er van alles uit over hoe ingewikkeld het wel niet was. De mier deed zeer filosofisch tegen hem over dat alles ingewikkeld was. Het nijlpaard zou en bad nodig hebben, hij brak ook nog een stuk muur. De egel wilde dit allemaal niet hebben. Toen kwam de houtworm langs. Hij zou door heel het huis gaan boren. De sprinkhaan wilde zijn huis tot en winkel verbouwen, daardoor kwamen er heel veel dieren dingen kopen die de egel niet kwijt wilde. De slak en de schildpad zouden nog steeds op weg moeten. Ze discussieerde over de lengte die nog moest worden afgelegd. De kameel zou dagen hollen als de brief zou worden verstuurd. De kameel wist niet wat alles was. Zijn bulten zouden op egels rug worden gezet. De karper en de snoek zouden als ze op bezoek kwamen zijn huisje laten overstromen. Het water kwam tot zo hoog dat de egel moest zwemmen. De kraai zou heel achterdochtig zijn in vergelijking tot de rest van de dieren. Hij trapte overal in. De kreeft kwam langs en trok met zijn scharen de stekels uit de egel, tot hij helemaal naakt was. Hij haalde de deur er ook nog uit toen hij wegging, en liet de egel huilend achter. De wesp was ook nog aan de beurt. Toen hij weg wilde gaan probeerde hij de egel te prikken, maar hij dook net op Pagina 2 van 9

3 tijd weg. De egel dacht dat er wat goed mis met hem zou zijn. Hij had geen stekels meer en kon zichzelf niet beschermen tegen de kou, daarna werd het opeens warm en viel hij in slaap. Toen hij echt wakker werd had hij weer stekels. De mol en de aardworm zouden uit de grond komen. Het hele huisje werd door de egel donker gemaakt. Ze wilde heel veel eten en dansen, en vonden dat het allemaal niet genoeg was. De das zou ook op visite kunnen komen. Hij zou het gezellig hebben omdat ze beide ongemakkelijk waren met elkaar, ze praatte over dingen die niet zo goed zijn en wat er allemaal jammer zou zijn. De bever kan ook op bezoek komen. Hij zou een muur dwars door het huis heen maken. De egel was bang dat hij niet zou bestaan. Hij dacht veel aan zijn stekels. De nachtegaal vloog door het open raam naar binnen. Ze dronken thee, de nachtegaal zong waardoor de egel moest huilen. Toen de nachtegaal uit zijn gedachte was, kwam de kwal. Hij wilde wel bij de egel op bezoek maar kon er niet komen. Hij kwam dus maar niet op bezoek. De slak en de schildpad waren nog steeds onderweg. De egel bedacht zich dat iedereen bang voor hem was en niet in zijn buurt wilde komen. De meikever kwam de volgende ochtend bij hem in gedacht. Hij vond alles gezellig. De egel zat alle mogelijke dieren te bedenken, er kwamen duizenden dieren langs. Hij stelde zich voor de zoveelste keer voor dat hij geen stekels had. Toen kwamen de slak en de schildpad weer in zijn gedachte, toen hij wakker werd. Hij besloot een brief te schrijven dat ze niet meer hoefde te komen, maar hij stuurde hem nog niet op. Daarna dacht hij aan de bizon, hij heeft nooit een uitnodiging gehad. Hij rende naar het huisje van de egel en rende door de muur heen. Hij zag de egel nog slingeren aan de lamp om zichzelf vast te houden. De secretarisvogel kwam toen op in de egel zijn gedachte. Hij zou hem een brief sturen, maar hij zou toch niet komen. De egel ging goed zitten en zou alleen nog maar aan de dieren denken die wel degelijk konden komen. De meerkat bijvoorbeeld. Hij komt nooit uit het bos en vroeg telkens aan de egel of iets echt moet. Misschien zo de koningsfazant op een ochtend bedenken langs te komen. Hij is heel chic qua woorden en zou ook meteen vertrekken. De egel werd door die gedachte wel echt trots op zijn stekels, omdat hij voldoening voelde. Toen hoorde hij in zijn gedachte een enorm geraas, dat was de walvis. De walvis zweefde in de lucht. De egel kreeg een fonteintje cadeau. Heel zijn huis liep vol met water. Misschien verwacht het bezoek wel een groots ontvangst. Hij zou dan weg slingeren en daarna heel hard gaan huilen. Toen zat de egel uit zijn gedachte naar buiten te kijken, zag hij dat het al bijna winter werd. Hij deed snel het raam dicht en dacht aan de muis. De muis zou heel zijn huisje verbouwen en de gastheer spelen. Toen alles van zijn voorraad op zou zijn ging de muis naar huis. Pagina 3 van 9

4 Daarna kwam de uil zijn gedachte binnen gevlogen. Hij zou een brief schrijven met dat hij niet zou komen en hij zetten er iets over het bestaan in, of het bestaan groot of klein was. De egel was hier over aan het nadenken. Totdat hij besloot er niet over na te denken. Als iedereen zou komen, dan waren de slak en de schildpad nog steeds onderweg. De slak en de schildpad kregen ruzie. Opeens dacht de egel dat alleen de schildpad zou komen, de slak kon het tempo niet bijhouden. De schildpad kreeg spijt en zou terug gaan naar de slak, want ze waren vrienden. De egel kon ook een andere brief schrijven naar de dieren. Best wel een deprimerende brief. Zouden ze dan juist komen en hem knuffelen. De egel kwam uit gedachte en verwachte nooit dat dat ook werkelijk kon. Het was nacht toen de egel dacht aan een monster dat langs kon komen. Hij zou ook op bezoek kunnen komen. Het monster sloeg de stoel en lamp kapot. De egel vroeg of hij heel misschien wilde weggaan, maar hij weigerde weg te gaan. Het confronteerde hem met zijn eigen gedachte. De egel ging zijn huisje schoonmaken toen hij wakker was geworden en bedacht dat niemand hem kon storen. Er werd zachtjes op de deur geklopt en dit was werkelijk waar. Hij had niemand uitgenodigd maar er kwam werkelijk iemand. Het was de eekhoorn die op visite kwam. Ze zeiden niet veel maar dronken thee, aten honing en knikten af en toe naar elkaar. In de loop van de middag ging hij weer weg. En zo kreeg de egel op een dag aan het begin van de winter onverwachts bezoek. De egel sliep en droomde niet. Hij werd wel wakker van de storm die er woedde. Hij dacht alle dieren die hij kende. Ze schreven hem allemaal een brief om hem te bedanken dat hij ze niet had uitgenodigd. Daarnaast wilde zij wel allemaal zijn vrienden zijn, bezoek was daar niet voor nodig. Alleen de eekhoorn schreef iets anders naar de egel: tot gauw. En met die woorden in gedachte sliep de egel de hele winter door. Pagina 4 van 9

5 Thema De hoofdgedachte van deze tekst heeft niks te maken met het feit dat het verhaal over een egel gaat. Dit verhaal gaat over onzekerheid van iemand die een feestje wilt geven en zich eenzaam voelt. De motieven zijn: Eenzaamheid, de egel is eigenlijk super eenzaam. Hij wilt wel mensen uitnodigen maar heeft geen idee hoe hij dat moet doen. Onzekerheid, de egel is niet zeker van hou de dieren zullen reageren of gedragen dit maakt hem onzeker. Hij wilt wel dat ze komen, maar dadelijk zijn ze bot tegen hem. Bang, de egel is bang voor alles wat er kan gebeuren. Hij is niet heel zeker over alles. Dus eigenlijk het zelfde als onzekerheid. Fantasierijk, de egel heeft zo een grote fantasie. Hij bedenkt overal gekke dingen op. Overal kan er wat gebeuren. Tijd Dit verhaal is geschreven in de verleden tijd. Het begint ergens in de herfst en eindigt op het moment dat de winterslaap begint. Doordat het in de verleden tijd is geschreven, is het allemaal al gebeurd. Je leest het boek in 134 pagina s uit. Perspectief Dit verhaal is geschreven in de derde-persoon perspectief. Je leest namelijk nooit een ik-vorm. Je leest altijd de egel. Daarnaast heb je wel een kijkje in de gedachte van de egel. Je weet wat hij denkt, maar toch krijg je dat te weten vanuit het derde-persoon perspectief. Personage Dit verhaal heeft één hoofdpersoon: De egel Pagina 5 van 9

6 De egel, is de hoofdpersoon van dit verhaal. Hij is heel onzeker over zijn feestje die hij eventueel wilt geven. Hij bedenkt van alles en nog wat, hoe het zou verlopen en of het wel slim is. Op het einde gaat hij verder met eenzaam zijn en gaat hij een winterslaap houden. Er is daarnaast één bijpersoon: De eekhoorn De eekhoorn is de enigste die daadwerkelijk, zelfs zonder uitnodiging, langskomt bij de egel. Dit maakt hem ook naast de egel, de enigste die in het echt gezien is. De rest van de dieren zijn alleen maar in de gedachte van de egel. Ruimte Het verhaal speelt zich af in het huisje van de egel. Hij komt eigenlijk niet echt buiten zijn huisje in person. Maar daarnaast komt hij wel buiten in zijn gedachte. Hij volgt namelijk de weg van een slak en een schildpad, die hun weg naar de egel gaan maken. Hij bedenkt alles wat er zou kunnen gebeuren, maar verlaat nooit echt het huis. Spanning Dit boek is niet spannend, dat is ook niet het doel van de schrijver. Het is een boekje met een boodschap er in, dus is het niet nodig om spannend te zijn. Het boek is een mooi, leuk boekje. Stijl Het verhaal is geschreven of dat het een slaapverhaaltje/sprookje zou zijn voor kinderen (citaat 1). In sprookjes en in slaapverhaaltjes zitten vaak wel verborgen boodschappen die je vanaf kleins afgaan dan al leert. Je laat kinderen dan wel een goede boodschap achter, maar voor kinderen is het niet blij genoeg. Daarnaast is er gebruik gemaakt van dieren inplaats van mensen (citaat 2). Citaat 1: Toen viel hij in slaap en sliep de hele winter lang. (Blz. 134) Pagina 6 van 9

7 Citaat 2: Terwijl de egel nog steeds onder zijn bed lag moest hij weer aan de slak en de 44) schildpad denken (Blz. Genre Dit boek wordt onder de genre van dierenleven gezien. Dit is een heel logisch genre, aangezien het hele boek over de egel gaat en over alle dieren die op bezoek kunnen komen. Je kan later wel alle kinderen veranderen in mensen, de egel voor een onzeker mens, waarschijnelijk ook nog een tiener, in ieder geval in mijn hoofd. De eekhoorn kan je voor het liefste meisje of jongetje zien, die altijd met iedereen op wilt schieten. Eigenwaardering Het verlangen van de egel, is een raar boekje. Het is geschreven als een sprookje, dit gevoel krijg ik tenminste met allemaal dieren inplaats van mensen. Er zitten hele goede boodschappen in, dat mensen wel degelijk blij kunnen zijn als ze aandacht krijgen, dat ze zich heel eenzaam kunnen voelen en dat ze wel dingen willen. Dit is best wel een realistisch verhaal, zolang je de dieren veranderd in mensen. Het hele boek staat in het thema van onzekerheid eigenlijk, het is niet vervelend om te lezen. Ja, soms denk je van hou verzin je het. De mier komt en organiseert de boel. Maar het ook een grappig boek. Juist, omdat er van die gekke dingen worden bedacht. Het is zeg maar ver doorgedacht allemaal. Hij wilt niet onzeker zijn, maar is te onzeker om iets te doen. Als het een mens zou zijn, zou hij/zij al grijze haren krijgen van de zorgen die worden gemaakt in dit boek. Letterlijk over alles! De tijd in dit verhaal speelt ongeveer van de herfst tot de winterslaap. Je weet niet precies hoeveel tijd er verschilt tussen de hoofdstukjes. De egel slaapt of zit negen van de tien te denken, dan veranderd die zijn brief weer, dan denkt hij weer en ga zo maar door. Het verhaal doet mij denken aan een kinderverhaaltje of een sprookje. Het is makkelijk geschreven, je leest het fijn en je komt makkelijk door het boekje heen. Het is geschreven van uit een derde-persoon, dus lees je eigenlijk heel de tijd de egel. Dit is niet ergerlijk vind ik. Je raakt er eigelijk wel gewend aan. Het is moeilijker in het begin, je went er eigenlijk wel aan. De egel is onzeker over alles. Dus eigenlijk is het hele boek over hem. Hij bedankt echt zo veel scenario's die kunnen gebeuren. Uiteindelijk wilt hij eigenlijk niemand meer uitnodigen, en dan krijgt hij onverwachts bezoek van de eekhoorn. Hij vind dit ongemakkelijk, maar hij wordt wel blij van het bezoek. Pagina 7 van 9

8 Het boek is totaal niet spannend, toch is het niet de bedoeling om spannend te zijn. Het heeft een boodschap en die moet je snappen. Het boek heeft het ook niet nodig om spannend te zijn, je leest het toch wel in één ruk uit. Het boek is wel gevoelig, je leeft mee met het egeltje. Hij wilt het wel allemaal, maar toch doet hij het telkens niet. Het is niet leuk om eenzaam te zijn, vooral niet voor een hele lange tijd. In heel de periode dat dit boek wordt vertelt is hij nooit bij iemand op visite geweest en daarnaast is er maar één persoon bij hem langs geweest. Net voor de winter valt. Ik denk dat de schrijver, meneer Tellegen, er een boodschap mee wilt vertellen. Over onzekerheid bij mensen en hoe moeilijk het kan zijn. Er wordt ook afgevraagd omdat hij een schrijver is of een genie. Ik ben het wel met deze vraag eens. Ik vind hem een genie, dat hij een verhaal zo kan vertellen. Dus, het verlangen van een egel, is een zielig, mooi boekje die je in 1 tot 2 dagen uit kan hebben. Hij is niet dik en leest als een trein. Dus als je dit een interessant boek vind moet je het vooral gaan lezen! Ik geef dit boek een 7/10 Recensie 1. Dit zesde boek over dieren van Tellegen (1941) is een roman over een egel. Hij voelt zich vaak eenzaam in zijn huis en bedenkt dat hij alle dieren zou kunnen uitnodigen voor een bezoek. Maar hij wil de uitnodiging nog niet versturen omdat hij bedenkt wat er zou kunnen gaan gebeuren als de diverse dieren bij hem op bezoek zouden komen. En wil hij eigenlijk wel bezoek, hoort eenzaamheid niet gewoon bij hem? Vanonder zijn bed beziet hij de wereld en peinst over zijn verlangens en angsten om niet geaccepteerd te worden vanwege zijn stekels. Ondanks dat het leven van de egel niet echt rozengeur en maneschijn is, wordt het boek nergens zwaar op de hand. Door de schrijfstijl, een prachtige en haast poëtische manier, wordt het herkenbaar en soms zelfs ontroerend. Mooi dierenverhaal dat knap aansluit bij de stijl van zijn vorige dierenverhalen. Normale druk. J. Notten ( Pagina 8 van 9

9 2. Andreo Zo herkenbaar Persoonlijk spreekt mij het werk van Toon Tellegen (1941) heel sterk aan omdat in elk boek pozie en fijnbesnaardheid hoogtij vieren. Dit gaat ook weer helemaal op voor zijn zesde boek over dieren van Tellegen, een roman over een egel. Het dier voelt zich vaak eenzaam in zijn huis en bedenkt dat hij alle dieren zou kunnen uitnodigen voor een bezoek. Maar hij wil de uitnodiging nog niet versturen, want twijfel en angst slaan toe. Twijfel over hoe hij de dieren moet ontvangen, hoe ze zullen reageren en of ze berhaupt wel willen komen. Zijn ze bijvoorbeeld niet erg bang voor zijn stekels? Angst heeft hij voor wat ze kunnen aanrichten. Zal de olifant niet zijn hele huis verpletteren en als de walvis komt, zal dan niet het hele bos onderstromen? In hoofdstuk 22 droomt hij van een boek met de titel Voor- en nadelen van bezoek. Vaak beeldt hij zich in dat de conversatie stilvalt, dat ze zijn taart niet lusten of dat ze helemaal geen thee blieven. De brief verdwijnt in een la, want hij durft het niet aan. Maar dan gaat hij een voor een de dieren na die langs zouden kunnen komen. De mier, de vlinder, de walvis, de giraffe, de secretarisvogel en nog veel meer en hij fantaseert zelfs over dieren die helemaal niet bestaan. omdat hij bedenkt wat er zou kunnen gaan gebeuren als de diverse dieren bij hem op bezoek zouden komen. Wat een groot schrijver is die Toon Tellegen toch. Door de schrijfstijl, waar pozie uitvonkt, wordt het verhaal ook nu weer zo herkenbaar en ontroerend mooi. Ik zou dit artikel mijn vrienden aanbevelen. ( Pagina 9 van 9