BESLUIT. 2. Op 24 december 2008 heeft Schilde bezwaar gemaakt tegen het bestreden besluit.

Transcriptie

1 Nederlandse Mededingingsautoriteit BESLUIT Nummer 6286 / 185 Betreft zaak: Nooteboom/Pacton Besluit van de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit op de bezwaren gericht tegen zijn besluit van 19 november 2008 met kenmerk 6286/ Verloop van de procedure 1. Bij besluit van 19 november 2008 (hierna: het bestreden besluit) heeft de Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (hierna: de Raad) Henal N.V. (hierna: Henal) en Schilde Beheer B.V. (hierna: Schilde) een boete opgelegd wegens overtreding van artikel 34 Mededingingswet (hierna: Mw). 2. Op 24 december 2008 heeft Schilde bezwaar gemaakt tegen het bestreden besluit. 3. Op 29 december 2008 heeft Henal pro forma bezwaar gemaakt tegen het bestreden besluit. Op 26 januari 2009 heeft zij aanvullende gronden ingediend. 4. In overeenstemming met artikel 5 van het Besluit tot Instelling Adviescommissie bezwaarschriften Mededingingswet, 1 heeft de Raad de bezwaren tegen het bestreden besluit voor advies voorgelegd aan de Adviescommissie bezwaarschriften Mededingingswet (hierna: de Adviescommissie). 5. Op 1 april 2009 zijn Henal en Schilde (hierna ook: partijen) alsook de Raad door de Adviescommissie gehoord. Van dit horen is een verslag opgemaakt, dat op 29 april 2009 aan partijen en de Raad is toegezonden. 6. Op 18 mei 2009 heeft de Adviescommissie haar advies (hierna: het Advies) uitgebracht. Het Advies is aan dit besluit gehecht en maakt hiervan integraal onderdeel uit. 1 Stcrt. 1998, nr. 146, zoals gewijzigd bij Besluit van 30 juni 2000, Stcrt. nr. 124 en bij Besluit van 27 juni 2005, Stcrt. 2005, nr

2 7. De Adviescommissie adviseert de Raad: a) een boetemaximum van EUR ,- te hanteren; b) de sanctionering van Schilde als verkoper nader te motiveren; c) te verduidelijken dat een overtreding van artikel 34 Mw geen duur kent; d) aan te geven op grond van welke gegevens hij de boetegrondslag vaststelt; e) de overige bezwaren te verwerpen. 8. De Raad heeft zich ervan vergewist dat het Advies zorgvuldig tot stand is gekomen. De Raad besluit voorts conform het Advies. Ter motivering van dit besluit: i. verwijst de Raad ex artikel 3:49 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) naar het Advies; ii. verwijst de Raad naar hoofdstuk 2 van dit besluit dat voorziet in een nadere motivering ten aanzien van: a) een boetemaximum van EUR ,-; b) de sanctionering van Schilde als verkoper; c) de duur van de overtreding van artikel 34 Mw; d) de gegevens op grond waarvan de Raad de boetegrondslag vaststelt. a) Boetemaximum van EUR ,- Bestreden besluit 9. In het bestreden besluit heeft de Raad Henal een boete opgelegd van EUR ,- en Schilde een boete opgelegd van EUR ,-. Advies van de Adviescommissie (punten 7-10 en 41 van het Advies). 10. De Adviescommissie merkt op dat de Raad in het bestreden besluit de Mededingingswet heeft toegepast zoals deze luidt per 1 oktober 2007 en de NMa Boetecode 2007 (hierna: Boetecode) 2 heeft toegepast zoals deze, onder wijziging van de eerder op 29 juni 2007 gepubliceerde Boetecode, in werking is getreden op 12 oktober Nu de beboete gedraging echter heeft plaatsgevonden op 11 oktober 2007, dient de Raad volgens de Adviescommissie de Boetecode toe te passen zoals deze tot en met 11 oktober 2007 heeft gegolden. Omdat die oude Boetecode een boetemaximum van EUR ,- kende, adviseert de Adviescommissie de Raad om in het bestreden besluit een boetemaximum van EUR ,- te hanteren. Ofschoon de Mededingingswet sinds 1 oktober 2007 in een wettelijk maximum van EUR ,- 3 voorzag, is zo vervolgt de Adviescommissie de 2 Stcrt. 29 juni 2007, nr. 123; Stcrt. 10 oktober 2007, nr Of 10% van de omzet, als dat meer is. Kortheidshalve wordt deze toevoeging hierna achterwege gelaten. 2

3 oude Boetecode als beleidsregel een vorm van vrijwillige zelfbinding, die de ruimte tussen een boete van EUR 0,- en EUR ,- tot een maximum van EUR ,- begrenst. Oordeel Raad 11. Naar het oordeel van de Raad kan hij na een materiële wijziging van een wettelijke bepaling niet te allen tijde gehouden worden aan beleidsregels die hij vóór die wijziging ten aanzien van de betreffende bepaling toepaste. Met de materiële wijziging is immers een nieuwe situatie ontstaan, waarop de Raad opnieuw beleid moet formuleren, al dan niet door de bekendmaking van nieuwe beleidsregels. Nu de oude beleidsregels in dit geval echter ook onder de nieuwe wettelijke situatie kunnen worden toegepast, de naderende verhoging van het wettelijk boetemaximum bij publicatie van de oude Boetecode op 29 juni 2007 reeds bekend was 4 en nu het in dit geval gaat om de verruiming van een bevoegdheid om aanzienlijke punitieve sancties op te leggen, had het naar het oordeel van de Raad op zijn weg gelegen om tijdig kenbaar te maken op welke wijze hij van die verruimde sanctiebevoegdheid gebruik zou maken. Om deze reden volgt de Raad het Advies en past hij in het onderhavige geval de oude Boetecode toe, zoals deze tot en met 11 oktober 2007 heeft gegolden. 12. Bij toepassing van de oude Boetecode komt de Raad in beginsel vóór toetsing aan het boetemaximum tot eenzelfde hoogte van de boete als in het bestreden besluit: EUR ,- voor Henal en EUR 92.ooo,- voor Schilde. Dit omdat de wijziging van de Boetecode per 12 oktober 2007, afgezien van de verhoging van het boetemaximum, geen gevolgen heeft gehad voor de wijze waarop hij de boete bepaalt bij een overtreding als in het onderhavige geval. Nu deze boetebedragen echter het in de oude Boetecode weergegeven boetemaximum van EUR ,- overschrijden, stelt de Raad de hoogte van de boetes voor Schilde en Henal vast op EUR ,-. b) De sanctionering van Schilde als verkoper Bestreden besluit en bezwaar van Schilde 13. In het bestreden besluit is Schilde, als verkoper van de aandelen in Pacton B.V. (hierna: Pacton), (mede) aangemerkt als degene die de overtreding van artikel 34 Mw heeft begaan. 14. Schilde betoogt in bezwaar dat artikel 34 Mw geen meldingsplicht oplegt aan de verkopende partij bij een concentratie. Zij voert daartoe drie argumenten aan. Ten eerste is artikel 27 Mw waarin het begrip concentratie wordt gedefinieerd gebrekkig geformuleerd, waarbij een juiste formulering de verkoper buiten de meldingsplicht zou plaatsen. Ten tweede biedt 4 Het wetsvoorstel dat in onder meer de betreffende verhoging van het boetemaximum voorzag, werd op 26 juni 2007 aangenomen door de Eerste Kamer; Handelingen I 2006/07, p

4 artikel 35 Mw ruimte om te betogen dat alleen de koper meldingsplichtig is, waardoor eenzelfde interpretatie bij artikel 34 Mw dient te worden gevolgd. Ten derde zou een gelijksoortige melding bij de Commissie uitsluitend door de koper moeten worden verricht, zodat de wetgever geacht moet worden niet daarvan te hebben willen afwijken. Voor zover de meldingsplicht van de verkoper in de Memorie van Toelichting (hierna: MvT) bij de wijziging van de Mededingingswet te vinden zou zijn, heeft die volgens Schilde niet te gelden, daar een door de Minister gegeven toelichting de werkingssfeer van een formele wet niet kan uitbreiden. Subsidiair stelt Schilde dat zij niet kon vermoeden dat haar wederpartij bij de overeenkomst een onderneming zou zijn, zodat haar een overtreding niet kan worden verweten. Advies van de Adviescommissie (punten en 41 van het Advies). 15. De Adviescommissie adviseert de sanctionering van Schilde als verkoper nader te motiveren. 16. In verband met het eerste hiervoor genoemde argument van Schilde wijst de Adviescommissie erop dat de tekst van de Mededingingswet niet met zoveel woorden aan de verkoper een verplichting oplegt om de concentratie te melden. Zulk een verplichting kan, aldus de Adviescommissie, voorts niet worden afgeleid uit het Formulier melding concentratie, noch uit de Boetecode. 17. Wat betreft het tweede en het derde hiervoor genoemde argument van Schilde, wijst de Adviescommissie er allereerst op dat in de MvT bij de wijziging van de Mededingingswet wordt gesproken van meldende partijen en overige [ ] betrokken ondernemingen. Het begrip betrokken onderneming omvat volgens de interpretatie van de Europese Commissie, waarbij aansluiting is gezocht, niet de verkoper. Van het begrip meldende partijen is niet duidelijk in hoeverre daarmee ondernemingen worden bedoeld die een concentratie kunnen, dan wel moeten melden. Voorts wijst de Adviescommissie erop dat niet expliciet uit de wettekst van artikel 34 Mw blijkt dat ook sprake is van een meldingsplicht voor de verkoper. Zo al tot een meldingsplicht voor de verkoper kan worden geconcludeerd, zo vervolgt de Adviescommissie, is het vervolgens de vraag in hoeverre in de wettekst van artikel 34 Mw sprake is van een zodanig duidelijk geformuleerde verplichting, dat overtreding daarvan gesanctioneerd zou kunnen, gelet op het nulla poena -beginsel. Oordeel van de Raad 18. Artikel 34 Mw bepaalt dat [H]et [ ] verboden [is] een concentratie tot stand te brengen voordat het voornemen daartoe aan de raad is gemeld en vervolgens vier weken zijn verstreken. 4

5 19. Ten aanzien van het eerste argument van Schilde merkt de Raad op dat een letterlijke uitleg van artikel 34 Mw niet noopt tot de door Schilde voorgestane restrictieve uitleg, zijnde dat alleen een koper binnen de werkingssfeer van artikel 34 Mw valt. Artikel 34 Mw bepaalt namelijk in zijn algemeenheid dat het verboden is een concentratie tot stand te brengen (voor zover het ontijdig gebeurt). Bij een letterlijke uitleg van artikel 34 Mw valt een verkoper niet buiten de reikwijdte van deze bepaling. Een verkoper van aandelen c.q. een onderneming brengt namelijk (met de koper) een concentratie tot stand: hij doet door de overdracht de verkrijging van zeggenschap dat wil zeggen een concentratie in de zin van artikel 27 Mw ontstaan (aan de zijde van de koper). 20. Overigens wijst ook een wetshistorische uitleg van artikel 34 Mw erop dat de wetgever bij het formuleren van dit artikel niet de door Schilde voorgestane restrictieve uitleg van artikel 34 Mw voor ogen heeft gestaan. Volgens de MvT bij artikel 34 Mw 5 richt dit artikel zich: ( ) tot degene die een concentratie tot stand brengt. Daaronder valt ieder der bij een concentratie betrokken partijen. Niet is aangegeven wie van hen de melding moet doen, maar in de rede ligt dat het hierbij doorgaans zal gaan om een gezamenlijk initiatief. Heeft een der partijen de melding verricht dan kunnen ook de andere zich daarop beroepen; heeft geen melding plaatsgevonden dan kan dat alle partijen worden aangerekend (onderstrepingen NMa). 6 Het gebruik van de meervoudsvorm partijen en de woorden gezamenlijk initiatief, ieder, de andere en alle verzet zich tegen de door Schilde voorgestane restrictieve uitleg dat zij als verkoper niet onder het verbod valt, maar dat dit verbod alleen tot de koper één partij is gericht. 21. Ten aanzien van het tweede argument van Schilde merkt de Raad op dat artikel 35 Mw niet de werkingssfeer van artikel 34 Mw beperkt. Naar doel en inhoud ervan betreft artikel 35 Mw een andere materie dan die van artikel 34 Mw. Artikel 35 Mw betreft namelijk de mogelijkheid voor het bestuursorgaan om, in de situatie dat een melding van een voorgenomen concentratie is gedaan, onder omstandigheden aanvulling van die melding te verlangen. Artikel 34 Mw betreft daarentegen een verbod om een concentratie tot stand te brengen zonder voorafgaande melding. Zoals aangegeven in het bestreden besluit, blijkt voorts geenszins uit de MvT bij (de wijziging van) artikel 35, lid 2 Mw dat het de bedoeling van de wetgever is geweest de reikwijdte van artikel 34 Mw te beperken. 22. Ten aanzien van het derde argument van Schilde de stelling dat een gelijksoortige melding bij de Commissie in een geval als het onderhavige uitsluitend door de koper moet worden 5 TK , , nr. 3, p Zie ook TK , , nr. 3, p. 96 (toelichting bij art. 74 Mw): Aangezien het niet doen van een melding c.q. vergunningaanvraag alle bij een concentratie betrokken partijen kan worden aangerekend, ligt het in de rede dat ook alle partijen dan een sanctie krijgen opgelegd. 5

6 verricht, zodat de wetgever geacht moet worden niet daarvan te hebben willen afwijken merkt de Raad op, dat het Nederlandse verbod van artikel 34 Mw afwijkt van het Europese. Sinds de eerste Europese concentratieverordening uit negen jaar vóór de inwerkingtreding van de Mededingingswet bepaalt het Europese concentratierecht door wie concentraties moeten worden aangemeld: concentraties door fusie of door totstandkoming van een gezamenlijke zeggenschap moeten gezamenlijk worden aangemeld door de partijen bij de fusie of door de partijen die de gezamenlijke zeggenschap verkrijgen. In [de/alle] andere gevallen moet de aanmelding plaatsvinden door de persoon of de onderneming die de zeggenschap over een of meer ondernemingen of een gedeelte daarvan verwerft. 8 Een soortgelijke bepaling is niet opgenomen in de Mededingingswet zoals die luidde bij de inwerkingtreding ervan (1 januari 1998), noch is die nadien erin opgenomen. De Nederlandse wetgever bepaalt welbewust niet wie dient te melden. Zoals eerder aangegeven, merkt de MvT bij artikel 34 Mw 9 het volgende op: [Art. 34 Mw] (richt) zich tot degene die een concentratie tot stand brengt. Daaronder valt ieder der bij een concentratie betrokken partijen. Niet is aangegeven wie van hen de melding moet doen, maar in de rede ligt dat het hierbij doorgaans zal gaan om een gezamenlijk initiatief (onderstreping NMa). 23. Tot slot wijst de Raad op zijn praktijk inzake bestuurlijke sancties voor overtreding van artikel 34 Mw tot op heden. In een uitgebreide reeks van beschikkingen sinds 2000 zijn ook verkopers van ondernemingen beboet wegens overtreding van artikel 34 Mw. 10 In het licht van het voorgaande, was de uitleg van artikel 34 Mw op grond waarvan ook de verkoper binnen de werkingssfeer van dit artikel valt, redelijkerwijze voorzienbaar. Dit geldt temeer voor een verkoper van een onderneming met een miljoenenomzet, zoals Schilde, waarvan verwacht mag worden dat zij deskundig advies inwint om de wettelijke kaders voor haar gedrag te beoordelen. 7 Verordening (EEG) Nr. 4064/89 van de Raad van 21 december 1989 betreffende de controle op concentraties van ondernemingen, PB L 395 van Art. 4, lid 2 van verordening (EEG) Nr. 4064/89 en art. 4, lid 2 van Verordening (EG) Nr. 139/2004 van de Raad van 20 januari 2004 betreffende de controle op concentraties van ondernemingen, PB L 24/1 van Voetnoot 2, supra. 10 Zie m.n.: besluit van de d-g NMa d.d. 28 juni 2000, zaak 1774/Verkerk-Horn; besluit van de d-g NMa d.d. 7 mei 2001, zaak 2346/Advent-Vinnolit; besluit op bezwaar van de d-g NMa d.d. 28 juni 2001, zaak 1774/Verkerk-Horn; besluit van de d-g NMa d.d. 13 december 2001, zaak 2727/NN-ASR-ArboDuo; besluit van de Raad d.d. 19 juli 2006, zaak 5641/Airfield- Chellomedia; besluit van de Raad d.d. 29 juni 2007, zaak 5700/Van Kerkhof-Visscher-Renault. Zie ook, impliciet doch dwingend, de Adviescommissie in haar advies in zaak 1774, randnummer 75, waarin ten aanzien van partijen (in casu: Verkerk en Horn, resp. koper en verkoper) wordt geconcludeerd dat partijen in casu een ernstige inbreuk op het systeem van preventieve concentratiecontrole hebben begaan door de concentratie tot stand brengen voor het verstrijken van de wettelijke wachtperiode ingevolge de artikelen 34 juncto 38 Mw en zonder goedkeuring van de d-g NMa. 6

7 24. In het licht van het voorgaande concludeert de Raad dat Schilde als verkoper van aandelen onder het verbod valt van artikel 34 Mw, redelijkerwijs kon voorzien dat het in artikel 34 Mw uitgevaardigde verbod op haar van toepassing was en dat het zogenoemde nulla poena - beginsel dan ook niet is geschonden. De omstandigheid dat de tekst van artikel 34 Mw niet uitdrukkelijk, met zoveel woorden, de verkoper noemt, staat dan ook niet in de weg aan beboeting van Schilde. 25. De Raad verwerpt het bezwaar van Schilde op dit punt en blijft bij zijn oordeel dat Schilde, als verkoper van de aandelen in Pacton, (mede) kan worden aangemerkt als degene die de overtreding van artikel 34 Mw heeft begaan. c) De duur van de overtreding van artikel 34 Mw Bestreden besluit en bezwaar van Henal 26. In randnummer 36 van het bestreden besluit merkt de Raad op dat hij, wat de duur van de overtreding betreft, de opvatting van partijen volgt, dat de overtreding bestond uit het tot stand brengen van een concentratie op 11 oktober 2007, zonder dat het voornemen daartoe vooraf aan de Raad was gemeld. In hetzelfde randnummer merkt de Raad op, onder verwijzing naar randnummer 33 van het bestreden besluit, dat hij als factor voor de duur van de overtreding als uitgangspunt de waarde 1 hanteert. 27. Henal betoogt in bezwaar dat haar is verweten de overtreding gedurende een jaar te hebben begaan, aangezien de duurfactor in de boeteberekening op 1 is gesteld. Henal maakt daartegen bezwaar op grond van de omstandigheid dat de overtreding korter dan een jaar heeft geduurd, waardoor de factor 1 zou moeten worden verlaagd tot 0,44. Advies van de Adviescommissie (punten en 41 van het Advies). 28. De Adviescommissie adviseert te verduidelijken dat een overtreding van artikel 34 Mw geen duur kent. 29. De Adviescommissie vergelijkt in dit verband een overtreding van artikel 34 Mw met de overtreding door rood licht rijden : ook die duurt niet voort als men het stoplicht gepasseerd is. Bij gebreke van een duur, is de Raad zo vervolgt de Adviescommissie gehouden een neutrale factor 1 te hanteren bij het berekenen van de boete. Die factor verhoogt, noch verlaagt de uitkomst van de formule. Waar het besluit de suggestie wekt niet te onderkennen dat een overtreding als onderhavige geen duur kent, adviseert de Adviescommissie duidelijker te maken dat een duur geen rol speelt en daarom factor 1 wordt gehanteerd. 7

8 Oordeel van de Raad 30. De Raad herhaalt allereerst dat hij in randnummer 36 van het bestreden besluit opmerkt dat hij, wat de duur van de overtreding betreft, de opvatting van partijen volgt, dat de overtreding bestond uit het tot stand brengen van een concentratie op 11 oktober 2007, zonder dat het voornemen daartoe vooraf aan de Raad was gemeld. Ter verduidelijking en in aanvulling daarop, merkt hij uitdrukkelijk op dat, zoals ook door de Adviescommissie is betoogd, een overtreding van artikel 34 Mw geen duur kent en dat hij daarom een neutrale factor 1 hanteert bij het berekenen van de boete. Die factor verhoogt noch verlaagt de uitkomst van de formule. 31. Het bezwaar van Henal op dit punt wordt dan ook verworpen. d) de gegevens op grond waarvan de Raad de boetegrondslag vaststelt Bezwaar van Henal 32. Henal stelt in haar bezwaarschrift dat de door de Raad vastgestelde boetegrondslag afwijkt van de door haar aangeleverde cijfers. Volgens Henal heeft de Raad deze afwijking in het bestreden besluit niet gemotiveerd, hetgeen in strijd is met het in artikel 3:46 Awb neergelegde motiveringsbeginsel. Voorts had de Raad volgens Henal de omzet van Pacton en haar moedermaatschappij Pacton Groep B.V. (hierna: Pacton Groep) niet in haar boetegrondslag mogen betrekken. Dit omdat het omzet betreft die is behaald in de periode voordat de acquisitie van Pacton civielrechtelijk tot stand is gekomen zijnde bij het besluit van de Raad van 21 augustus 2008 dat voor de concentratie geen vergunning vereist was en omdat de Raad in het bestreden besluit expliciet zou hebben overwogen dat de overtreding niet is begaan door dochtermaatschappij Pacton Groep. Aldus had de Raad volgens Henal moeten uitgaan van een boetegrondslag van EUR ,-. Als de omzet van Pacton wel in haar boetegrondslag zou worden betrokken, mag dit volgens Henal ten slotte hooguit naar rato van het aandeel dat zij in deze vennootschap houdt. Advies van de Adviescommissie (punten en 41 van het Advies). 33. De Adviescommissie adviseert de Raad om in het onderhavige besluit op bezwaar aan te geven op welke gronden hij tot de boetegrondslag voor de onderneming Henal is gekomen. Oordeel van de Raad 34. Onder verwijzing naar de randnummers 36 en 37 van de (oude) Boetecode merkt de Raad op dat hij de hoogte van de boete bij overtreding van artikel 34 Mw vaststelt op basis van de in Nederland behaalde jaaromzet van de overtreder in het boekjaar voorafgaande aan de boetebeschikking. Onder jaaromzet verstaat de Raad, zoals aangegeven in randnummer 1, onder e), van de Boetecode, de netto-omzet van de overtreder in de zin van artikel 2:377, 8

9 zesde lid, van het Burgerlijk Wetboek. De Raad heeft de boetegrondslag voor Henal zodoende vastgesteld op de in Nederland behaalde netto-omzet van haar onderneming in haar boekjaar Daar Henal de omzet van haar dochtermaatschappijen in haar jaarrekening 2007 niet heeft geconsolideerd, heeft de Raad de omzet van haar onderneming mede bepaald aan de hand van de jaarrekeningen van haar dochtermaatschappijen Nooteboom International B.V. en Pacton Groep. Deze rechtspersonen hebben de omzet van hun respectievelijke dochtermaatschappijen wel in hun jaarrekeningen 2007 geconsolideerd. 36. De netto-omzet van Henal bedroeg in 2007 blijkens haar jaarrekening EUR 0,-. De (geconsolideerde) netto-omzet van Nooteboom International B.V. bedroeg in 2007 blijkens haar jaarrekening EUR ,-. Volgens de opgave van Henal is daarvan EUR ,- in Nederland behaald. De (geconsolideerde) netto-omzet van Pacton Groep bedroeg in 2007 blijkens haar jaarrekening EUR ,-. Volgens de opgave van Henal is daarvan EUR ,- in Nederland behaald. Op basis van deze informatie heeft de Raad de boetegrondslag vastgesteld op EUR , Aldus heeft de Raad, onder opvolging van het Advies, toegelicht op welke wijze hij tot de boetegrondslag voor de onderneming Henal is gekomen. Voor bespreking van de door Henal aangevoerde bezwaren ten aanzien van de boetegrondslag ziet de Raad geen aanleiding, nu ook op basis van de volgens Henal te hanteren boetegrondslag een hogere boete zou worden vastgesteld dan de thans vastgestelde boete van EUR ,-. De Raad volstaat op dit punt derhalve met de bovenstaande toelichting. 38. Henal heeft bij brief d.d. 12 juni 2009 verzocht om vergoeding van de proceskosten. De Raad ziet op grond van artikel 7:15, lid 2, Awb aanleiding om Henal, conform de specificatie van haar kosten, een vergoeding van EUR 966,- toe te kennen. 9

10 De Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit: - herroept het bestreden besluit ten aanzien van de hoogte van de boete van Schilde en legt aan Schilde Beheer B.V., statutair gevestigd te Vianen ZH, een boete op van EUR ,-; - herroept het bestreden besluit ten aanzien van de hoogte van de boete van Henal en legt aan Henal N.V., statutair gevestigd te Curaçao, Nederlandse Antillen, kantoorhoudend te Zeist, een boete op van EUR ,-; - vergoedt aan Henal N.V. een bedrag van EUR 966,- in verband met de kosten in deze procedure. Datum: 30 september 2009 De Raad van Bestuur van de Nederlandse Mededingingsautoriteit, overeenkomstig het door de Raad van Bestuur genomen besluit, namens deze, w.g. P. Kalbfleisch Voorzitter Raad van Bestuur Tegen dit besluit kan degene wiens belang rechtstreeks bij dit besluit is betrokken, binnen zes weken na bekendmaking van dit besluit een gemotiveerd beroepschrift indienen bij de rechtbank Rotterdam, sector bestuursrecht, postbus 50951, 3007 BM Rotterdam. 10