Feiten en cijfers. Nieuwegein

Transcriptie

1 Feiten en cijfers Nieuwegein Stand van zaken Gemeente heeft een aanbod gedaan aan het COA Er is nog geen reactie van het COA Als reactie COA positief is, volgt overleg over nadere uitwerking Wij willen in vroeg stadium informeren nog niet alle antwoorden Wat is het aanbod? Opvang van mensen met een verblijfsvergunning (statushouders) In voormalig zorgcentrum Zuilenstein Statushouders die sowieso binnenkort naar Nieuwegein zouden komen; daarnaast is tijdelijke opvang voor statushouders die elders in de regio gaan wonen bespreekbaar In afwachting van een definitieve woning in Nieuwegein of de regio Maximaal 140 personen in 70 kamers Beschikbaar binnen enkele weken (als het doorgaat) De sloop van Zuilenstein staat gepland in oktober 2016 Waarom? In de asielzoekerscentra (azc s) zitten nu veel mensen die een verblijfsvergunning hebben (circa 38%). Zij wachten op een woning ergens in Nederland. Er is een verdeelsleutel waarbij iedere gemeente een aantal mensen opvangt. Die woningen zijn momenteel niet meteen overal beschikbaar. Door deze mensen alvast tijdelijke opvang in de regio aan te bieden, zoals in Zuilenstein, komen er plaatsen vrij in de azc s. Daardoor kunnen mensen die nu in de 72-uur noodopvang zitten (sporthallen, tentenkampen), doorstromen naar een azc. De mensen in Zuilenstein stromen door naar woningen die voor hen beschikbaar komen, net als anders het geval zou zijn. Opvang mensen met een verblijfsvergunning in Nieuwegein de afgelopen jaren Jaar Personen

2 (28/9) (31/8) 2015 Asiel in Nederland Aantal asielverzoeken Aantal mensen in azc COA Vluchtelingenproblematiek op wereldschaal In 2015 zijn er wereldwijd 60 miljoen vluchtelingen; ongeveer 20 miljoen mensen zijn hun land ontvlucht, de rest is ontheemd oftewel op de vlucht in eigen land. De helft van hen is kind. Wereldwijd is één op de 122 mensen zijn land ontvlucht of ontheemd. Zouden deze mensen onderdanen van een land zijn, dan zou dat land gelet op het bevolkingsaantal het 24 e land ter wereld zijn. (Bron UNHCR)

3 Locatie Nieuwegein heeft geschikte locaties geïnventariseerd. Een geschikte locatie moet op korte termijn geschikt te maken zijn voor bewoning; in de buurt liggen van voorzieningen zoals winkels, scholen en gezondheidscentra. Voormalige verzorgingshuis Zuilenstein is zo n locatie. De sloop van Zuilenstein staat gepland in oktober Zuilenstein Straks 70 kamers beschikbaar Maximaal 2 personen per kamer De kamers zijn 4 bij 5 meter Krijgen een sobere inrichting Kinderen gaan naar school op de Evenaar (basisschool) of de internationale schakelklas in Utrecht (middelbaar onderwijs) Wachtlijsten Het effect op de wachtlijsten voor woningzoekenden is kleiner dan vaak gedacht. In 2014 kwamen ruim 700 huurwoningen beschikbaar. 29 daarvan gingen dat jaar naar mensen met een verblijfsvergunning. Van 2015 zijn (uiteraard) nog niet alle cijfers binnen; de druk op de wachtlijsten neemt echter de komende jaren wel toe. Nieuwegein zal zich inspannen om het aanbod van betaalbare woningen de komende tijd extra te laten groeien. Onder andere door leegstaande kantoorpanden om te vormen tot woningen.

4 Opvang en Integratie Gemeente is verantwoordelijk voor opvang en begeleiding. Dit doet zij samen met organisaties als MOvactor, woningcorporaties en Vluchtelingenwerk. De daadwerkelijke dagelijkse opvang is in handen van Vluchtelingenwerk. Uitgangspunt is coaching en advies gericht op zo spoedig mogelijke zelfredzaamheid. Vluchtelingenhulp verleent eerste hulp bij integratie zoals Vinden van een inburgeringsschool Helpen bij gezinshereniging Taalcoaching voor hoger opgeleiden Regelen zorgverzekeraar Zoeken van een huisarts en tandarts Invullen van formulieren Hulp bij inrichten van de woning Beheren van de financiële huishouding Opzetten van een administratie Regelen van DigiD, gebruikstraining Wegwijs maken in de nieuwe woonomgeving Aanvragen huur- en zorgtoeslag Fietsenuitgiftepunt Leren fietsen en omgaan met Nederlandse verkeer Begeleiding van gezinnen met kinderen Zoeken naar werk Vluchtelingenhulp werkt met veel vrijwilligers. Opgeven kan via of via

5 Verhalen Sara* (33) gevlucht uit Iran "Ik wilde naar een veilig en goed land" Sara: Mijn leven was in gevaar vanwege politieke redenen. Daarom moest ik drieënhalf jaar geleden vluchten. Veel Iraniërs hebben een open geest en zijn intelligent. Veel dokters, schrijvers en dichters hebben al geprobeerd mensen wakker te schudden. Maar velen werden al opgepakt en (mond-)dood gemaakt. In mijn vaders familie zijn veel politieke gevangenen. Maar zij mochten nooit vertellen hoe het in de gevangenis is. Telefoongesprekken worden afgeluisterd. Overal zijn spionnen. In Iran kun je een goed leven leiden als je je verder gedeisd houdt en nergens tegen in gaat. Reis zonder bestemming Ik wilde naar een veilig en goed land. Als je je land verlaat, heb je geen keus naar welk land je toe gaat. Dit keer had ik geen bestemming, geen doel en ook geen bagage. Ik wist alleen dat ik weg moest. Een reisagent nam mij mee naar Nederland. Ik heb illegaal gereisd en ben diverse grenzen overgestoken. De onzekerheid is slopend. Ook omdat je weet dat als je ontdekt wordt, je zonder pardon weer aan Iran uitgeleverd wordt met alle gevolgen van dien. Na een lange reis kwam ik in Nederland aan. Leven in AZC Toen ik hier voor het eerst rondreed, vond ik Nederland erg klein en de straten smal. Maar ook schoon, mooi en rustig. Ik vind Nederland een prachtig land. Maar direct begon het moeilijke leven in de asielzoekerscentra. Ik voelde me nog altijd niet vrij want je staat onder permanente controle. Je moet het melden als je weggaat en weer binnenkomt. De bezoekregeling is beperkt. Je leeft samen met zoveel verschillende culturen, deelt de vaak smerige douche, het toilet en de keuken. Er is veel lawaai. Ze geloofden mijn verhaal eerst niet en hadden het idee dat ik het wel zou redden in mijn eigen land. Uiteindelijk mocht ik toch blijven. Dat was ongelofelijk goed nieuws. Ik zie het als een wonder dat ik hier nu mag zijn. Eenzaamheid Ik woonde in een azc ver van de bewoonde wereld. Daarom wilde ik graag een woning in het midden van het land. Ik ben heel blij dat ik sinds twee maanden in Nieuwegein woon. Het is een goede stad met een mooie omgeving. Ik wilde een eigen huis en een eigen leven hebben. Heel snel kreeg ik dit huis. Ik heb heel veel meegemaakt in Iran. Ik wil opnieuw beginnen. Ik mis mijn land, mijn familie, mijn taal, mijn baan bij de overheid. Wel heb ik met vijf mensen een echte vriendschap kunnen opbouwen, zodat ik hier in Nederland een paar vrienden heb. Want ik heb het hier goed maar de eenzaamheid is heel moeilijk. Want als ik alleen ben, ga ik veel nadenken over vroeger. Ik wil hier graag settelen en mij nuttig maken. Ik wil graag met Nederlanders in gesprek raken zodat ik hen en zij mij als vluchteling kunnen leren kennen. Ik wil vertellen dat ik moest vluchten. Dat ik een goed leven had in Iran maar dat het niet veilig was. *Vanwege veiligheid is Sara is een gefingeerde naam.

6 Verhalen Ashraf (19), gevlucht uit Afghanistan "Ik had niet verwacht dat ik nog kon vluchten" Al heel jong wilde ik iets doen aan de onderdrukking van mijn stam. Daarmee stond ik op tegen de regering. Ik wist waar ik mee bezig was en ik wist dat ik daarvoor kon worden opgepakt. Toen ik eenmaal werd gepakt, had ik niet verwacht dat ik nog kon vluchten. Intussen weet ik dat minstens tegenstanders van het regime zijn omgebracht. In Centraal-Afghanistan vormde mijn stam een minderheid en we werden gediscrimineerd. Velen van ons hadden geen geld, geen werk en er was geen gas en elektriciteit. Fataal Mijn vader werd om het leven gebracht toen ik tien jaar was. Hij was het niet eens met de regering en dat werd hem fataal. Ik zag zoveel onrecht in onze samenleving. Daar stond ik tegen op. Ik heb dingen gedaan die niet met de regels van de overheid en de islam overeen kwamen. Daarom ben ik opgepakt. Ik was toen vijftien en moest mijn moeder, broer en zusjes ineens achterlaten. Dat blijft moeilijk. Vaak denk ik aan hen, maar sommige mooie herinneringen zijn ook te pijnlijk omdat ik hen te veel mis. Verstopt Tijdens een overplaatsing kon ik samen met een vriend vluchten. Familieleden van die vriend regelden dat we uit Afghanistan konden vluchten. Waarheen wisten we niet, er werd ons niets verteld. We werden vervoerd in geblindeerde auto's of verstopt tussen kratten met groente en fruit in vrachtwagens. Ik heb dingen meegemaakt waarvan ik dacht dat ik ze niet zou overleven. Zo liepen we dagen door de bergen, was het winter en hadden we honger. Na twee maanden reizen, kwamen we uiteindelijk aan in Nederland. Angst Toen ik uit de auto werd gezet, werd verteld dat dit mijn eindbestemming was. Als eerste overviel me angst. Want waar moest ik naar toe? Uiteindelijk ben ik naar de politie gegaan en werd ik geplaatst op Schiphol. Later woonde ik in een Kinderwoongroep (een azc voor minderjarigen). Daar zat ik zeven lange maanden in onzekerheid zonder school of werk. Ik werd er depressief. Later kwam ik terecht bij een Afghaans pleeggezin in Den Haag en weer later bij een Afghaans gezin in Nieuwegein. Ik heb het er goed gehad en voelde ik me thuis. Maar toen ik achttien werd, moest ik op eigen benen gaan staan. Mogelijkheden Gelukkig kreeg ik volop steun van Vluchtelingenwerk, anders was dat niet gelukt. Nu kan ik zeggen dat het goed met me gaat. Ik ben blij met de kansen die ik hier krijg om een nieuw leven op te bouwen. Ik hoop straks een ICT-opleiding of een studie Bouwkunde op te pakken. Er zijn hier genoeg mogelijkheden om je te ontwikkelen. Dat vind ik het mooie aan Nederland. Er zijn volop wetten en regels die mensen beschermen. Ik vind Nederland een mooi land maar ik mis mijn familie en mijn taal heel erg. Ik ben blij dat ik weer contact heb met mijn familie, al is het alleen via anderen. Maar het laatste contact is alweer even geleden. Gelukkig kan ik altijd terugvallen op mijn pleegouders in Nieuwegein. Ze zijn als een vader en een moeder voor mij.