Louis Ide: 10 jaar politicus, 5 jaar senator

Transcriptie

1 Louis Ide: 10 jaar politicus, 5 jaar senator Opgemaakt door Kelly Dermul Hier vindt u een overzicht van het politieke en parlementaire werk van Louis Ide gedurende afgelopen jaren. L o u i s I d e H u i s d e r P a r l e m e n t s l e d e n L e u v e n s e w e g B r u s s e l K a n t o o r /

2 0. Inhoudsopgave 0. Inhoudsopgave Inleiding Algemeen politiek werk Onderhandelingen Regeerverklaringen Parlementair werk Parlementaire vragen Commissiewerk - dossiers Wetsvoorstellen en resoluties Quaestuur Activiteiten Interparlementaire Unie (IPU) Palfijnfractie Netwerkevent Overige activiteiten Lof der gezondheid Ebbenhouten spoor Website (columns) Allerlei: voordrachten ontmoetingen studies Media Lokaal werk Uitsmijters

3 1. Inleiding Mijn politieke carrière startte met een lang gesprek met Geert Bourgeois. Ik kwam terug uit de tropen. De VU was niet meer en de oranjehofgroep zocht mensen. Zoals gewoonlijk was ik te laat bij Geert in Izegem. Onderweg had iemand een fietser zwaar aangereden en de arts in mij diende de eerste zorgen toe. Bij Geert aangekomen gaf ik hem geen hand, ze waren te zeer bebloed. Er volgde een lang gesprek waarbij deze arts aan Geert beloofde dat hij de gezondheidszorg ging doen. Opgevoerd als vernieuwer op het startcongres van Gent, rolde ik in de partijraad als gecoöpteerd lid. Ik werd lokaal actief als voorzitter van Kortrijk en van het arrondissement Kortrijk-Roeselare-Tielt, toen het sterkste arrondissement van Vlaanderen. Het was de periode dat Geert zichzelf voorbij liep van meeting, naar manifestatie, van receptie naar vergadering, om toch maar de naambekendheid van N-VA omhoog te krikken. Het was de periode dat N-VA werd uitgelegd als de partij van Geert Bourgeois. Het was de periode van misprijzen omdat we volgens sommigen te soft waren en maar beter bij het VB konden aansluiten, en tegelijk was het de periode waarbij sommigen ons als crypto- VB ers zagen. Het was de periode van net niet. Het was de periode van het kartel tegen heug en meug. Afzien dus, ook persoonlijk. Maar in het partijbestuur en als nationaal ondervoorzitter kreeg ik wel een goede leerschool. In 2003 nam ik dus voor de eerste maal deel aan de federale verkiezingen, waar ik op plaats 24 lijstduwer was voor de Senaat. Onze partij kwam toen voor de eerste maal op als N-VA. We mobiliseerden meteen Vlaamse kiezers maar behaalden slechts één zetel in de Kamer. Bij de daaropvolgende federale verkiezingen van 10 juni 2007 stond ik op plaats 4 voor de Senaat. De verkiezingen waren een succes voor het kartel CD&V/N- VA met meer dan 30% van de Vlamingen die voor ons stemde. De regeringsvorming die volgde werd een woelige periode. N-VA hield tijdens de maandenlange regeringsonderhandelingen en ondanks zware politieke druk vast aan redelijke Vlaamse eisen. Dit resulteerde in de langste regeringscrisis uit de Belgische geschiedenis tot dan toe. Ik nam de onderhandelingen over het departement gezondheidszorg mede onder mijn hoede. Een ruimer zicht op de onderhandelingen kreeg ik in de toenmalige strategogroep. Zelf werd ik toen ook effectief verkozen als senator. Dit werd het startschot voor mijn parlementaire werk. Al snel werd ik berucht omwille van de uitvoerige schriftelijke vragen die ik de ministers stelde. Aangezien ik veel cijfermateriaal opvraag, zijn dit in mijn geval de meest interessante vragen. 3

4 In 2009 boekte N-VA een eerste succes. Onder andere leek onze partij bijzonder populair bij zorgverleners, zoals een enquête van Artsenkrant duidelijk maakte (zie hieronder). Er werd door N-VA een stevige groep Vlaamse parlementairen afgevaardigd. Opnieuw mocht ik onderhandelen. De Vlaamse kindpremie en de Vlaamse hospitalisatieverzekering werden in het regeerakkoord ingeschreven. Met de federale verkiezingen van 13 juni 2010 werd ik opnieuw verkozen met ongeveer voorkeurstemmen. Deze verkiezingen zorgden in het algemeen Verkiezingsoverwinning N-VA (juni 2010) voor een bijzonder jaar voor de N-VA. De verkiezingsoverwinning bracht ons enigszins onverhoopt, in de uitgelezen positie voor het doorvoeren van de gewenste en benodigde hervormingen. De euforie maakte echter snel plaats voor realisme en het besef dat de opdracht om tot een regeerakkoord te komen verre van evident zou zijn gezien de grote verschillen tussen ons programma en dat van de winnaar van de verkiezingen ten zuiden van de taalgrens. Vakantie schrappen en onderhandelen zoals in 2007: het was weer van dat. Uiteindelijk werd er na 541 dagen een regering gevormd onder Di Rupo. Een regering zonder de grootste partij Artikel Artsenkrant (8 juni 2010) Tegelijk vatte het parlementaire jaar opnieuw aan. Hierbij werd ik dankzij de kiezer voorzien van tal van nieuwe en leuke collega-senatoren. Beweren dat het parlement tijdens de onderhandelingsimpasse stil lag, is de waarheid geweld aandoen. Het werd dan ook weer een gevuld en druk jaar. Besparingen doorvoeren als quaestor van de senaat werd een onderdeel van de job. Louis Ide tijdens de plenaire vergadering in de Senaat ( Guy Goossens) 4

5 In 2012 werd operatie verankering gestart: de gemeenteraadsverkiezingen. Gemeentepolitiek is een vak apart en vergt bijzonder veel inspanningen. Voor mij als nieuwe Zwalmenaar, ik vestigde mij in 2009 in Dikkele (Zwalm), betekende dit het opbouwen van een compleet nieuwe afdeling. Tot voor kort vertoefde N-VA Zwalm onder de Zuid-Oost- Vlaamse koepel. Nu staat N-VA Zwalm op zichzelf. We wilden dan ook zelfstandig naar kiezer trekken maar dit vergde bijzonder veel voorbereiding. Zeker omdat we de Zwalmse kiezer een gedetailleerd en goed overdacht inhoudelijk aanbod wilden doen. Een programma van niet minder dan 40 pagina s, met daarin een gedetailleerde analyse van de huidige situatie en met toekomstvisie voor Zwalm voor de volgende jaren, was het resultaat van maandenlang werk. Het resultaat mocht er dan ook zijn: voor de eerste keer in de geschiedenis van Zwalm, zitten er twee Vlaams nationalisten in de gemeenteraad. Dat er nog bijzonder veel werk aan de winkel is in Zwalm mag trouwens blijken uit het feit dat Zwalm een van die zeldzame gemeentes is waar 11 juli nog niet gevierd wordt. En zo vier ik intussen mijn vijfjarig senatorschap. Het is reeds een bijzonder intensieve rit geweest, maar tegelijk een heel interessante en één vol nieuwe politieke ervaringen, uitdagingen en realisaties. Louis Ide, Bart De Wever en Liesbeth Homans tijdens plenaire vergadering in de Senaat ( Guy Goossens) 5

6 2. Algemeen politiek werk 2.1. Onderhandelingen Sinds mijn verkiezing tot senator in 2007, nam ik telkens deel aan de regeringsonderhandelingen. Telkens nam ik het departement gezondheidszorg voor mijn rekening. Eerst met de woelige federale regeringsvorming in de tweede helft van 2007, vervolgens met de Vlaamse onderhandeling in 2009 en zo ook gedurende de langste onderhandelingen ooit in 2010 en Hoewel ik niet zelf zou zetelen in het Vlaams parlement, werd ik toch ook bij de Vlaamse regeringsonderhandelingen betrokken als één van de architecten van het N-VA welzijns- en gezondheidsbeleid. Bij de onderhandelingen hadden we twee speerpunten: de Vlaamse kinderbijslag en de Vlaamse hospitalisatieverzekering. Na 10 juni 2010, werden we naast de specifieke onderhandelingen, op tijd en stond opgevorderd in de groep rond onze voorzitter, zoals in Op dit vlak was Regeringsonderhandelingen Hertoginnendal dit een bijzonder intensief jaar gezien de geringe bewegingsmogelijkheid die bestond tussen de onderhandelende partijen en de fundamenteel verschillende visies om tot degelijke hervormingen te komen. Tijdens de vele onderhandelingen merkten we dat het vele parlementaire werk van de voorbije jaren zijn vruchten afwierp. De vele schriftelijke vragen die ik al altijd had gesteld, bezorgden me het nodige cijfermateriaal om besparingen uit te tekenen en te berekenen. Dit cijfermateriaal gecombineerd met contacten in het Vlaamse Regeringsonderhandelingen gezondheidszorgveld zorgden 6

7 ervoor dat ik degelijk onderbouwde eisen op tafel kon leggen in de hoop een toegespitst gezondheidszorgbeleid te kunnen uitstippelen ten voordele van alle Vlamingen. Maar de euforie van de verkiezingsuitslag verdween alsmaar meer en zo ook de hoopvolle onderhandelingssfeer. Gaandeweg kwamen de ideologische verschillen steeds vaker aan de oppervlakte bij de concrete uitwerking van bepaalde thema s waaronder ook gezondheidszorg. Een eerste concrete poging om tot een duidelijk en voor iedereen eerbaar compromis te komen kwam van de hand van Bart De Wever. Op 18/10/2010 stuurde hij zijn nota van de verduidelijker aan de overige partijen. Deze werd na slechts enkele uren afgeschoten door de Franstalige partijen. Het water bleek bijzonder diep. Artikel De Standaard (27 april 2011) De laatste nota kwam van de hand van Di Rupo en was het resultaat van veel oppervlakkige en kortstondige gesprekken. Zo ook voor de gezondheidszorg. Na een volledig jaar goede wil en energie te hebben geïnvesteerd om te blijven zoeken naar het zo goed als onverzoenbare, legde Di Rupo een voor Vlaanderen bijzonder karig en zelfs negatief werkstuk neer dat geen basis kon zijn voor verdere onderhandeling. De euforie van het eerste contact had plaatsgemaakt voor het realiteitsgevoel dat de wil tot de broodnodige verandering slechts aan één kant van de taalgrens Regeringsonderhandelingen aanwezig bleek te zijn en dan blijkbaar nog niet bij iedereen. Op 6 december 2011 kwam de regering onder Di Rupo tot stand, zonder de grootste partij van Vlaanderen. 7

8 2.2. Regeerverklaringen Afgelopen jaar heb ik dus de regeerverklaring van Di Rupo I mogen aanhoren, een regering zonder de Vlaamse meerderheidspartij. Ook hiervoor had ik de eer al meerdere regeringsverklaringen aan te horen. Gedurende de vijf jaar dat ik senator ben, heb ik intussen dus al vijf regeerverklaringen zien passeren (Verhofstadt III, Leterme I, Van Rompuy, Leterme II, Di Rupo). Regeerverklaring Di Rupo I in de Senaat ( Guy Goossens) Bij enkele van deze maakte ik gebruik van een haiku om mijn punt duidelijk te maken. Het was immers zo zinloos geworden om nog op de traditionele manier de plenaire toe te spreken. Deze haalden zelfs de nationale pers en er werd druk over geprakkiseerd op de radio. Het illustreert een beetje deze periode die er één is van een fin du régime. Bij de regeerverklaring van Van Rompuy: Ach ouwe havik. Lood zit je in de veren. Vliegen kan niet meer. Bij de regeerverklaring van Leterme II: Roestige vastheid. Havik klem in wolfsijzer. Bloedend, stervend, dood Artikel De Standaard (6 januari 2009) 8

9 3. Parlementair werk 3.1. Parlementaire vragen 1 In de Senaat kan je drie soorten vragen stellen: schriftelijke vragen (deze peilen naar een cijfermatige stand van zaken en overzicht van een bepaald beleidsdomein binnen een bepaalde administratie), vragen om uitleg (deze worden rechtstreeks gesteld aan de bevoegde minister in de commissie) en mondelinge vragen (deze handelen over meer acute en actuele problemen waarbij dringende behandeling een belangrijke rol speelt en deze worden gesteld aan de minister tijdens de plenaire vergadering). Het grootste deel van mijn vragen zijn, zoals onderstaande figuur aantoont, schriftelijke aangezien ik vooral cijfermateriaal opvraag. Parlementaire vragen ( ) 3% 27% 70% Schriftelijke vraag Vraag om uitleg Mondelinge vraag Globaal genomen stelde ik sinds mijn senatorschap vragen (850 schriftelijke vragen, 334 vragen om uitleg en 32 mondelinge vragen). 1 Anno 31/10/2012 9

10 Astitel Louis Ide: 10 jaar politicus, 5 jaar senator 31 oktober 2012 Parlementaire vragen ( ) SV VoU MV Zoals bovenstaande grafiek aantoont, zit er toch wel wat variatie in het aantal vragen dat ik per jaar stel. Zoals kan gezien worden, stelde ik vooral in 2010 relatief weinig vragen. Dit is niet toevallig. In die periode hield ik me vooral bezig met de regeringsonderhandelingen en het schrijven en analyseren van nota s. Hierdoor kwam het parlementaire werk op een tweede plaats. Het hoge aantal schriftelijke vragen dat ik normaliter stel, lokte van bij het begin van mijn senatorschap heel wat reactie uit. En dit zowel in de pers als in de Senaat zelf. Artikel De Standaard (8 augustus 2008) 10

11 Door het intensieve stellen van vragen over het ontbreken van regionale cijfers in officiële RIZIV publicaties besliste deze instantie overigens om hierop te anticiperen en in de toekomst ook regionale cijfers te publiceren (De Huisarts, 1 mei 2008). Dit vertelden ze me in een gesprek dat ze vroegen na het ontvangen van de vele vragen. Parlementair werk kan dus toch nog lonen! Artikel De Huisarts (1 mei 2008) Echter, het jaar nadien zorgde het grote aantal vragen opnieuw voor beroering. Deze keer protesteerde de voorzitter van de Senaat, Armand Dedecker. Deze bracht me hiervan schriftelijk op de hoogte: De voorbije dagen heeft u een reeks van 46 schriftelijke vragen ingediend die gericht zijn op het verzamelen van statistische gegevens in het domein van de sociale zekerheid en de voedselveiligheid. Het beantwoorden van elk van de vragen afzonderlijk vergt een omvangrijke hoeveelheid cijfergegevens. Ik meen dan ook dat de vragen niet beantwoorden aan de ontvankelijkheidvoorwaarden voor schriftelijke vragen, bepaald in artikel 69 van het Reglement. U vindt uw vragen als bijlage, zodat u ze eventueel langs een andere weg aan de bevoegde minister kan bezorgen. 11

12 Nochtans waren in dezelfde periode gelijkaardige vragen van andere senatoren geen probleem. Onderstaand artikel uit De Standaard van 30 oktober 2008 beschrijft de situatie die toen heerste op een goede manier. Artikel De Standaard (30 oktober 2008) Na een achterhoedegevecht van een tweetal maanden haalde ik uiteindelijk toch mijn slag thuis en mocht ik opnieuw vragen stellen. Een parlementair voorrecht waar ik nog steeds graag gebruik van maak Commissiewerk - dossiers Mijn dossiers en commissiewerk zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Als lid van de commissie voor Sociale Aangelegenheden hou ik me voornamelijk bezig met het aspect gezondheidszorg. Mijn dossiers zijn dan ook vooral vanuit dat oogpunt geïnspireerd. Sommige dossiers blijf ik constant actief opvolgen, andere kunnen even naar de achtergrond verdwijnen om later weer te worden opgenomen. Door deze dossiers jaar na jaar te blijven opvolgen, kan ik kennis van zaken opbouwen. Zoals gezegd, hielp dit me ook bij de regeringsonderhandelingen. Heel wat dossiers mondden uit in wetsvoorstellen, anderen in vragen aan de minister. Al dan niet met of zonder succes. Een overzicht van de meest belangrijke dossiers van de voorbije vijf jaar vindt u hieronder. 12

13 Bloeddonatie: Eén van de dossiers waar ik me steevast met bezighoud, is dat omtrent bloeddonatie. Vorig jaar werd mijn wetsvoorstel omtrent het optrekken van de leeftijdsgrens voor bloeddonatie, goedgekeurd door zowel de Senaat als Kamer. De vroegere leeftijdsgrens werd wetgevend arbitrair op 65 gelegd, maar dit sloot tal van betrouwbare donoren uit. Met de vergrijzing indachtig werd het dan ook dringend tijd deze leeftijdsgrens op te trekken. Dit realiseerde ik via een wetsvoorstel. De nieuwe wetgeving zet de leeftijd op het einde van het 70 ste levensjaar. Dit was mijn eerste gerealiseerde wetsvoorstel. Sindsdien is mijn aandacht voor dit dossier echter nog niet geminderd. Integendeel. Afgelopen jaar nog, diende ik een wetsvoorstel in om het toezicht tijdens bloeddonaties aan te passen. Vandaag de dag mogen enkel artsen toezicht houden op het afnemen van bloed en bloedmateriaal, terwijl bewezen is dat dit mits enkele voorwaarden, even goed door verpleegkundigen kan gebeuren. Hierdoor zouden artsen o.a. opnieuw de tijd en mogelijkheid krijgen om zich te concentreren op de veiligheid van het bloed en op bepaalde groepen van donoren, bijvoorbeeld op mensen met plasmaferese en plaatjesferese. Op deze manier draagt het Campagne Rode Kruis voor bloeddonatie n.a.v. goedgekeurde wetsvoorstel van Louis Ide wetsvoorstel ook bij tot het gebruik van een voorraad van gezond bloed dat nu niet in het systeem terechtkomt en draagt het zo ook bij tot het in standhouden van het aanbod aan donorbloed in België. Orgaandonatie: Een ander belangrijk dossier handelt over het optrekken van het aantal orgaandonoren. In samenwerking met de studiedienst analyseerden we de huidige situatie en wetgeving in België. Het resultaat staat te lezen in het dossier Strategieën voor meer orgaandonaties, dat u kan vinden op de N-VA webstek. De bevindingen uit het dossier werden verwerkt tot enkele wetsvoorstellen. De behandeling van deze wetsvoorstellen werd beëindigd in de verenigde commissie Sociale Aangelegenheden en Justitie. Zonder resultaat. Intussen diende ik afgelopen jaar een nieuw wetsvoorstel in om het aantal orgaandonoren op te krikken. En deze keer wél met succes. Mijn voorstel tot invoering van een donorkaart in afwachting van de operationalisering van donorschap via e-id werd mee ondertekend door de meeste andere partijen en werd dan ook aangenomen in de Senaat. Momenteel wordt het voorstel onderzocht door de Kamer. Positief aan dit voorstel is dat het bijkomend de (huis)arts-patiënt relatie stimuleert. 13

14 Asbest: Reeds sinds de start van mijn senatorschap ligt de asbestproblematiek en het Asbestfonds me nauw aan het hart. Na enkele getuigenissen van slachtoffers stelde ik me vragen bij de efficiëntie van het Asbestfonds. Vooral de wachttijden voor de behandeling van een dossier liepen serieus op. Deze vertragingen werden meermaals aangekaart, met als gevolg dat de achterstand van het Asbestfonds zo goed als verdwenen is! En zo moet het ook zijn. Mensen met een asbestgerelateerde ziekte hebben in de meeste gevalle nog bitter weinig tijd over en verdienen dan ook steun op elk mogelijk vlak, dus ook op financieel vlak. Dit alleen is echter niet genoeg. Zo ijverde ik er ook voor dat de financiële compensatie ook zou moeten gelden voor nietsamenwonende erfgenamen. Na ettelijke vragen hieromtrent werd deze regeling opgenomen. Echter, enkel voor overlijdens vanaf 1 januari 2009, terwijl het eigenlijk zou moeten gelden met terugwerkende kracht tot de oprichting van het fonds op 1 april Dit probeer ik tot nog toe nog steeds te bekomen. Het Louis Ide tijdens de hoorzittingen asbest ( Guy Goossens) asbestfonds is de voorbije jaren dus al veel rechtvaardiger geworden, maar toch kan het nog beter. In die zin diende ik afgelopen jaar dan ook twee wetsvoorstellen in. Een eerste om het de asbestslachtoffers, die reeds een vergoeding krijgen in het kader van het Asbestfonds, mogelijk te maken om hiernaast ook nog te procederen tegen de vervuiler. Tot nog toe wordt dit niet toegelaten. Via een tweede wetsvoorstel tracht ik te bekomen dat de werkgevers, van wie bewezen is dat zij asbest producerend of verwerkend waren, een grotere bijdrage moeten leveren tot het Asbestfonds. Volgens de huidige regeling moeten alle werkgevers 0,01% tot het fonds bijdragen. Graag had ik gezien dat deze bijdrage voor asbest producerende of verwerkende werkgevers zou verhoogd worden tot en met 0,1%. Beide wetsvoorstellen werden onlangs door de meerderheid in de Senaat voor advies naar de Raad van State gezonden. In dit kader werden er afgelopen jaar ook hoorzittingen gehouden omtrent de mogelijke aanpassing van het Asbestfonds, waarbij zowel Eternit als ABEVA (Vereniging van Asbestslachtoffers) werden gehoord. Contingentering en numerus clausus: Zoals u waarschijnlijk weet, is de contingentering en de numerus clausus één van mijn stokpaardjes. Dit dossier omhelst vele facetten: o Ten eerste is er het systeem van de contingentering in het algemeen. Dit werd ingevoerd om het aantal artsen te beperken teneinde het overaanbod en overconsumptie van geneeskundige zorg te beperken. Daarom trad de numerus clausus dan ook in voege. In Vlaanderen wordt sindsdien een toelatingsproef voor studenten geneeskunde en tandheelkunde georganiseerd. In Wallonië nog steeds niet. Gevolg is dat het aantal studenten geneeskunde in Franstalig België alsmaar 14

15 o o meer de spuitgaten uitloopt. Ook aan de uitstroom wordt er, hoewel dit zou moeten, geen beperking opgelegd. Dit door de steevaste verhoging van de contingenten en door de invoering van het lissage-systeem waardoor toekomstige RIZIV-nummers voor erkenning reeds nu worden opgebruikt. Dit heeft onvermijdelijk gevolgen voor enerzijds de kwaliteit van de opleiding en anderzijds voor de betaalbaarheid van de gezondheidszorg op lange termijn. Intussen pleit minister Onkelinx voor de gehele afschaffing van de contingentering Een ander probleem is de discrepantie tussen het systeem bij de (tand)artsen en kinesitherapeuten. Terwijl het systeem van contingentering voor artsen en tandartsen dus heel flexibel blijkt (steevaste verhoging van de contingenten en lissage-systeem), wordt het heel rigide toegepast op de kinesitherapeuten. Jaarlijks komen er van deze doelgroep slechts een beperkt aantal afgestudeerden in aanmerking die kunnen erkend worden als zelfstandig kinesitherapeut. Dit wordt beslist via een uitgangsexamen. Het gevolg is dat er jaarlijks een honderdtal, Vlaamse, afgestudeerden te horen kregen dat ze enkele jaren verspild hadden aan «nutteloze» studies. In tegenstelling tot Vlaanderen, studeerden er in Wallonië tot voor 2010 namelijk niet teveel kinesitherapeuten af. Omwille van het feit dat een examen, georganiseerd na afloop van de studies, in se onrechtvaardig is, ijver ik reeds enkele jaren voor de afschaffing van het uitgangsexamen kinesitherapie. Daartoe diende ik reeds tweemaal een wetsvoorstel in (1 ste maal in 2008). Mijn voorstel werd echter tot op heden nog nooit behandeld. Nu er recentelijk teveel Franstalige kinesitherapeuten afstudeerden, verandert de houding van de minister ten aanzien van het uitgangsexamen. Daar waar in Vlaanderen afgestudeerden onverbiddelijk de toegang tot het beroep werd ontzegd, is dit nu in Franstalig België niet het geval. De voorlopige RZIV-nummers worden a.h.w. ad eternam verlengd. Van twee maten en gewichten gesproken Ik stelde daarop verschillende parlementaire vragen. Antwoord was dat de minister voorstander was van de afschaffing van het examen. Nu dus wel Verder is er noodzaak aan een degelijk en gedetailleerd kadaster van de medische beroepen om zo het zorgaanbod voor de komende jaren beter te kunnen plannen. Afgaand van de laatste berichten, waarbij Onkelinx voorstander blijkt te zijn van een gehele afschaffing van de contingentering, blijkt dit kadaster nu meer dan ooit nodig te zijn! Op mijn vragen omtrent het kadaster, gesteld in maart vorig jaar, kreeg ik nog steeds geen antwoord.. Artikel La Libre (26 september 2012) 15

16 Buitenlandse artsen en taal: Buitenlandse artsen die in België aan zorgverstrekking doen zijn met het openstellen van Europa s grenzen in aantal toegenomen. We kennen o.a. een grote instroom aan Roemeense artsen. Dit heeft er reeds toe geleid dat personen die in paniek een arts opzoeken worden geconfronteerd met een arts die noch Nederlands noch Frans sprak. In mijn ogen is de talenkennis van deze artsen prioritair in het garanderen van goede, kwalitatieve zorgen. Ten slotte is de hoeksteen van een goede relatie tussen arts en patiënt de taal. Hoe kan je anders begrijpelijk, begrijpend en gemeend een slechte diagnose stellen als je niet genoeg voeling hebt met de taal van de patiënt? Om deze talenkennis in de toekomst te garanderen diende ik met steun van andere partijen een voorstel van resolutie in, die ondanks de strenge Europese regelgeving, toch ijvert voor het instellen van een taaltest voor buitenlandse artsen die zich hier willen vestigen. Dit voorstel is momenteel nog steeds niet behandeld. Daarnaast blijf ik ook actief vragen stellen aan de minister omtrent dit onderwerp. De minister antwoordde hier reeds positief op dat ze reeds van plan was om deze problematiek aan te pakken. De minister Artikel De Standaard (14 februari 2011) merkte ook op dat de bevoegdheid om gezondheidswerkers te erkennen in het kader van de zesde staatshervorming naar de deelstaten zou overgeheveld worden en dat de concrete uitvoeringsregels om de taalkennis van buitenlandse gezondheidswerkers na te gaan in dat kader zullen beslecht worden. Intussen is dit onderwerp ook op Europees niveau brandend actueel. Met de herziening van de richtlijn inzake de erkenning van beroepskwalificaties, hameren we er op dat er moet gespecificeerd worden dat men de taal moet kunnen spreken van de plaats waar men werkzaam is. Dit dossier wordt het komende jaar dus zeker verder opgevolgd! Internering: Sinds een tweetal jaren volg ik ook de problematiek inzake internering op. In België bulkt het van de systematische levenslange interneringen en deze hebben tot gevolg dat zieke mensen in de gevangenis wegkwijnen, niet behandeld worden en uiteindelijk nooit gereïntegreerd geraken in de maatschappij. Dit goed beseffende dat sommige mensen nooit in de maatschappij mogen en kunnen terugkeren. Bovendien blijken er grote verschillen 16

17 onderling tussen de verschillende instanties (CBM s) die moeten beslissen over eventuele internering. Het is ongelooflijk hoe deze problemen nog kunnen bestaan in een 21-eeuws modern en democratisch land. Als arts is het mijn plicht om hierom bekommerd te zijn en daarom stel ik sindsdien geregeld vragen naar de wijze waarop men oordeelt of iemand al dan niet geïnterneerd moet worden, naar de werking van CBM s, naar cijfergegevens omtrent het aantal interneringen, reïntegraties, enz., naar de lacunes in de wetgeving aangaande internering, enz. Deze problematiek kwam onlangs nog uitgebreid in de media toen ik publiek had gemaakt dat een geïnterneerde een vraag tot euthanasie had ingediend wegens ondraaglijk psychisch lijden. Dit verhaalt toont het probleem van het Belgisch Artikel Het Nieuwsblad (13 september 2012) gevangeniswezen perfect aan. Er is hier namelijk helemaal geen opvang voor geïnterneerden. Wegens plaatsgebrek, komen onze geïnterneerden heel vaak terecht in gewone gevangenissen, waar ze zonder behandeling aan hun lot worden overgelaten. En dit terwijl het gaat om patiënten die recht hebben op zorg en behandeling. Ik blijf de druk inzake dit onderwerp dan ook opvoeren in de hoop dat er eindelijk verandering komt in deze Belgische Middeleeuwse logica. De Vlaamse hospitalisatieverzekering: In 2008 werd de Vlaamse Aanvullende Zorgverzekering of de Vlaamse Hospitalisatieverzekering (Vlospi) gelanceerd (zie dossier op de N-VA webstek). Dit concept werd in het leven geroepen om een antwoord te vinden op de stijgende premies in de hospitalisatieverzekeringen. Het viel me namelijk op dat er nogal wat klachten bij de Vlamingen waren omtrent de peperdure supplementen die ziekenhuizen durven aan te rekenen. Ik trok daarom op onderzoek en ontdekte dat sommige ziekenhuizen enorm dure supplementen aanrekenen, die Artikel Zorgwijzer (december 2011) vooral langdurig zieken en bedlegerigen in de portemonnee 17

18 treffen. Om hiertegen de kunnen optreden, bedacht ik het concept van de Vlaamse hospitalisatieverzekering. Concreet zou via zo n verzekering alle zorg gedekt worden tot op het niveau van tweepersoonskamers en dit voor 100 euro per jaar. Een hospitalisatieverzekering strictu senso is dan niet meer nodig. Mits een expansief gebruik van de bevoegdheden is dit perfect mogelijk. Met de Vlaamse regeringsonderhandelingen van 2010 werd de Vlospi, naast ons voorstel voor een Vlaamse kinderbijslag, dan ook één van de speerpunten bij de onderhandelingen. Een met succes. De Vlospi werd in het regeerakkoord opgenomen als één van de pijlers van een vernieuwd sociaal beleid. Afgelopen jaar werd dit dossier reeds afgetoetst bij de verschillende betrokken actoren (werkgeversorganisaties, ziekenhuizen, artsen, ziekenfondsen, Artikel De Morgen (23 juni 2009) verzekeringsmaatschappijen, enz.). Zo ontdekte ik het voorstel van de ziekenfondsen inzake de constructie van de vlospi. In hun voorstel zou het erop neerkomen dat elke werkende Vlaming een jaarlijkse bijdrage van 35 à 40 euro zou betalen, aangevuld met een solidariteitsbijdrage, terwijl men in ruil slechts een uitkering van 12, 50 euro zou krijgen per dag ziekenhuisverblijf. Dit was een schandalig voorstel! Ik had namelijk Artikel De Standaard (21 maart 2012) berekend dat de ziekenfondsen jaarlijks 70 à 80 miljoen euro incasseerden en dan zouden ze slechts 35 à 40 miljoen aan de Vlaamse zieke willen uitbetalen! Ongehoord! Ik zal dus ook dit jaar dit dossier en de stappen die hierin worden gemaakt van nabij opvolgen. 18

19 De reserves van de ziekenfondsen: Ook in een ander dossier ging mijn aandacht naar de ziekenfondsen. Zo ontdekte ik via een parlementaire vraag dat er eind 2009 ruim een half miljard stak in het bijzonder reservefonds van de ziekenfondsen. Het grootste deel hiervan was afkomstig uit bonussen, die ziekenfondsen krijgen voor een goede beheersing van de uitgaven in de ziekteverzekering. Dat de ziekenfondsen niet blij waren met deze ontdekking, dat door de media werd opgepikt, hoeft niet gezegd te worden. Ook dit jaar zal ik dit blijvend opvolgen. Artikel Artsenkrant (27 januari 2012) 3.3. Wetsvoorstellen en resoluties Sinds mijn senatorschap diende ik volgende resoluties en wetsvoorstellen in. In totaal gaat het om 72 voorstellen (30 in de eerste legislatuur, 42 in deze legislatuur). Ik dien hierbij wel te vermelden dat sommige voorstellen die niet werden aangenomen tijdens de eerste legislatuur, werden heringediend tijdens de tweede legislatuur. Wanneer we de aard van deze voorstellen bekijken, kan grosso modo gesteld worden dat veruit de meeste van deze voorstellen direct of indirect te maken hebben met ons gezondheidszorgsysteem en het medische. De overige hebben eerder te maken met het juridische (bvb. haven binnendringing), institutionele (bvb. BHV), internationale (bvb. Soedan en Somaliland) of nog andere. De wetsvoorstellen in schreef zijn voorstellen die ik mede ondertekend heb. De andere voorstellen zijn voorstellen van mijn hand als eerste auteur. Wetsvoorstel tot wijziging van de kieswetgeving met het oog op de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde Wetsvoorstel tot aanvulling van artikel 34 van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen van 14 juli 1994, om de terugbetaling mogelijk te maken van de kosten inzake de medische begeleiding en behandeling van overgewicht en obesitas Wetsvoorstel tot vaststelling van kwaliteits- en veiligheidsnormen voor het doneren, verkrijgen, testen, bewerken, bewaren en distribueren van menselijke weefsels en cellen 19

20 Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 479 van de Programmawet (I) van 24 december 2002 met betrekking tot de voogdij over niet-begeleide minderjarige vreemdelingen Wetsvoorstel betreffende een algemeen rookverbod in gesloten plaatsen toegankelijk voor het publiek en ter bescherming van werknemers tegen tabaksrook Voorstel van resolutie tot bevordering van de economische ontwikkeling van de horecasector Voorstel van verklaring tot herziening van de artikelen 66, eerste lid, en 71, eerste en tweede lid, van de Grondwet, teneinde de bepalingen betreffende de parlementaire vergoeding te actualiseren Wetsvoorstel betreffende de uitvoering van een wetenschappelijk onderzoek naar de moord op Julien Lahaut Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 13 augustus 1990 houdende oprichting van een commissie voor de evaluatie van de wet van 3 april 1990 betreffende de zwangerschapsafbreking, tot wijziging van de artikelen 348, 350, 351 en 352 van het Strafwetboek en tot opheffing van artikel 353 van hetzelfde Wetboek Wetsvoorstel tot wijziging van het koninklijk besluit van 20 juni 2005 tot vaststelling van de criteria en de regels voor de selectie van de erkende kinesitherapeuten die het recht bekomen om verstrekkingen te verrichten die voorwerp kunnen zijn van een tussenkomst van de verplichte verzekering geneeskundige verzorging en uitkeringen Voorstel tot oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie ter doorlichting van de aanpak van de financiële- en bankcrisis Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en transplanteren van organen en van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, om het systeem van orgaandonatie te verbeteren Wetsvoorstel wat de bezoldiging van de leden van de koninklijke familie betreft Voorstel van resolutie betreffende een betere preventie van osteoporose Voorstel van resolutie betreffende het gebruik van de e-id in de gezondheidszorg als middel voor betrouwbare authenticatie van de patiënt en als basis voor een veilige raadpleging van verzekerbaarheidsgegevens van de patiënt bij de ziekenfondsen Voorstel van resolutie betreffende het promoten van orgaandonatie en het gebruik van het ehealth-platform voor Artikel De Standaard (16 juli 2009) Artikel De Morgen (25 oktober 2010) Artikel De Standaard (11 december 2010) 20

21 het registreren van orgaandonatie Voorstel van resolutie betreffende de verdere terugdringing van de wereldwijde leprabesmetting Voorstel van resolutie tot invoering van een terugbetalingssysteem van de handeling en techniek om de fractionele flow reserve in de kroonslagaders te meten Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 10 mei 2007 ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie met het oog op de invoering van een verbod op segmentering op basis van handicap of gezondheidstoestand in het verzekeringswezen Wetsvoorstel tot wijziging van het koninklijk besluit van 28 augustus 1963 betreffende het behoud van het normale loon van de werklieden, de dienstboden, de bedienden en de werknemers aangeworven voor de dienst op binnenschepen, voor afwezigheidsdagen ter gelegenheid van familiegebeurtenissen of voor de vervulling van staatsburgerlijke verplichtingen of van burgerlijke opdrachten Voorstel van resolutie betreffende de instandhouding van de rol van de apotheker als belangrijk gezondheidswerker, het benadrukken van het belang van de apotheker als officinahouder en het tegengaan van de vrije verkoop van medicijnen Voorstel van resolutie met betrekking tot een blijvende structurele financiering voor de palliatieve dagcentra Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 2 mei 1995 betreffende de verplichting om een lijst mandaten, ambten en beroepen, alsmede een vermogensaangifte in te dienen Voorstel van resolutie teneinde het aantal fatale hartstilstanden op publieke plaatsen te reduceren met behulp van automatische uitwendige defibrillatoren (AED) Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 5 september 1952 betreffende de vleeskeuring en de vleeshandel en de wet van 14 augustus 1986 betreffende de bescherming en het welzijn der dieren teneinde het onverdoofd ritueel slachten te verbieden Voorstel van resolutie inzake het A/H1N1 virus, de pandemie en de vaccinatiecampagne met registratie : hysteria mexicana of griep Voorstel van resolutie ter vrijwaring van de onafhankelijkheid van apothekers Voorstel van resolutie inzake de administratiekosten van de gezondheidszorg, van administratitis Voorstel van resolutie betreffende de exclusieve verkoop van zuigelingenvoeding in de Artikel De Tandarts (4 mei 2009) Artikel De Apotheker (11 mei 2009) apotheek Artikel De Apotheker (29 maart 2010) 21

22 Voorstel van resolutie inzake kwaliteitslabels voor ziekenhuizen die nosocomiale infecties onder controle weten te houden Voorstel van resolutie betreffende de exclusieve verkoop van zuigelingenvoeding in de apotheek Voorstel van resolutie ter versterking van de strijd tegen de handel in hormonen bij de veeteelt, de doping voor menselijk gebruik alsook de illegale medicatie Voorstel van resolutie betreffende een eenvormig medisch attest om het medisch beroepsgeheim te waarborgen en zowel patiënt als de politiediensten correcte en duidelijke informatie te verschaffen inzake de noodzakelijkheid van het gebruik van medicatie en of middelen en hun invloed op het rijgedrag Voorstel van resolutie inzake de administratiekosten van de gezondheidszorg, van administratitis Voorstel van resolutie ter bevordering van een grotere onafhankelijkheid voor de adviserend geneesheer Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 122 van de wet betreffende de ziekenhuizen en andere verzorgingsinrichtingen, gecoördineerd op 10 juli 2008 Wetsvoorstel tot het gebruik van het ehealthplatform voor het registreren van orgaandonatie Wetsvoorstel tot het strafbaar stellen van commerciële orgaanhandel en orgaantoerisme Wetsvoorstel tot wijziging van de regelgeving wat het vrijwilligerswerk van personen met een arbeidsongeschiktheid betreft Artikel De Huisarts (16 december 2010) Voorstel van resolutie over de integratie van de Evaluatiecommissie zwangerschapfsafbreking in het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek. Voorstel van bijzondere wet tot wijziging van artikel 1 van de bijzondere wet van 2 mei 1995 betreffende de verplichting om een lijst van mandaten, ambten en beroepen, alsmede een vermogensaangifte in te dienen Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong met het oog op de verhoging van de leeftijdsgrens voor bloeddonatie Voorstel van resolutie ter bevordering van een multidisciplinair samenwerkingsverband voor patiënten met medisch onverklaarde symptomen (MUS) en functioneel somatische aandoeningen zoals het chronischevermoeidheidssyndroom (CVS) en fibromyalgie (FM) Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 1 van de wet van 2 mei 1995 betreffende de verplichting om een lijst van mandaten, ambten en beroepen, alsmede een vermogensaangifte in te dienen Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 6, 2, van de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en transplanteren van organen 22

23 Voorstel van resolutie tot de erkenning van Zuid-Soedan door België Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong met het oog op de verhoging van de maximumleeftijd voor de donatie van bloed en bloedderivaten Voorstel van resolutie betreffende de invoering van een bekwaamheidstest en een taaltest voor zorgverstrekkers en artsen afkomstig uit het buitenland teneinde de kwaliteit en veiligheid van de gezondheidszorg te waarborgen Wetsvoorstel tot wijziging van het Strafwetboek met het oog op het strafbaar stellen van het binnenkomen of binnendringen in een havengebied zonder machtiging of toestemming Wetsvoorstel tot aanvulling van artikel 2 van de drugswet van 24 februari 1921 met het oog op de invoering van verzwarende omstandigheden in het kader van de handel van hormonale substanties voor menselijk gebruik Voorstel van resolutie betreffende de humanitaire en politieke situatie in Somalië Wetsvoorstel tot wijziging van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen gecoördineerd op 14 juli 1994 met het oog op Artikel De Apotheker (19 december 2011) de invoering van accreditatie bij officina-apothekers Wetsvoorstel tot wijziging van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 Wetsvoorstel tot aanvulling van het koninklijk besluit van 11 mei 2007 ter uitvoering van hoofdstuk VI, van titel IV, van de programmawet (I) van 27 december 2006 tot oprichting van een Schadeloosstellingfonds voor asbestslachtoffers, met het oog op de verhoging van de bijdrage voor werkgevers waarvan de aansprakelijkheid in het kader van het asbestfonds is weerhouden Wetsvoorstel houdende wijziging van artikel 125 van de programmawet (I) van 27 december 2006, om asbestslachtoffers de mogelijkheid te geven een vordering in te stellen tot het bekomen van een integrale schadevergoeding jegens de aansprakelijke derde Artikel Artsenkrant (27 januari 2009) Artikel Het Belang van Limburg (22 oktober 2011) Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 26 mei 2002 betreffende het recht op maatschappelijke integratie en tot wijziging van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende 23

24 de openbare centra voor maatschappelijk welzijn, teneinde de verplichting tot medische behandeling op te nemen in het geïndividualiseerd project voor maatschappelijke integratie Wetsvoorstel tot wijziging van het koninklijk besluit van 20 juni 2005 tot vaststelling van de criteria en de regels voor de selectie van de erkende kinesitherapeuten die het recht bekomen om verstrekkingen te verrichten die voorwerp kunnen zijn van een tussenkomst van de verplichte verzekering geneeskundige verzorging en uitkeringen Wetsvoorstel tot wijziging van artikel 116 van titel IV, hoofstuk VI "Schadeloosstellingfonds voor asbestslachtoffers", van de programmawet (I) van 27 december 2006 Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en transplanteren van organen tot invoering van de donorkaart in afwachting van de volledige digitalisering van het donorschap via de e-id Wetsvoorstel tot oprichting van een Vlaamse Orde van tandartsen en een Orde van Franstalige en Duitstalige tandartsen Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong, teneinde het toezicht tijdens bloeddonaties aan te passen Wetsvoorstel met betrekking tot het toezicht op bloed en menselijk lichaamsmateriaal Wetsvoorstel tot wijziging van de wet op de ziekenhuizen Voorstel van resolutie betreffende de instandhouding van de rol van de apotheker als belangrijk gezondheidswerker, het benadrukken van het belang van de apotheker als officinahouder en het tegengaan van de vrije verkoop van medicijnen Voorstel van resolutie ter vrijwaring van de onafhankelijkheid van apothekers Wetsvoorstel tot wijziging van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 Wetsvoorstel tot wijziging van de samengeordende wetten van 19 december 1939 betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, met het oog op de schrapping van de verjaringstermijn van één jaar voor de onverschuldigde betaling die voortvloeit uit een materiële vergissing Artikel De Standaard (12 juni 2012) Artikel De Tandarts (4 mei 2012) Wetsvoorstel tot wijziging van de wetten van 3 juni 1970 betreffende de preventie van beroepsziekten en de vergoeding van de schade die uit die ziekten voortvloeit, met het oog op de opheffing van de verjaringstermijn van zes maanden voor de terugvordering van prestaties die ten onrechte werden toegekend als gevolg van een vergissing van het Fonds voor de Beroepsziekten Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 27 februari 1987 betreffende de tegemoetkomingen aan personen met een handicap, met het oog op de schrapping van de 24

25 verjaringstermijn van één jaar voor de onverschuldigde betaling die voortvloeit uit een materiële vergissing Wetsvoorstel tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek en het Gerechtelijk Wetboek om het discreet bevallen mogelijk te maken Wetsvoorstel tot oprichting van een Orde van Vlaamse kinesitherapeuten en een Orde van Franstalige en Duitstalige kinesitherapeuten Wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 6 juli 2007 betreffende de medisch begeleide voortplanting en de bestemming van de overtallige embryo's en de gameten, met het oog op de invoering van een verplichte gestructureerde informatie-uitwisseling voorafgaand aan elke vruchtbaarheidsbehandeling Het wetsvoorstel tot wijziging van de wet van 5 juli 1994 betreffende bloed en bloedderivaten van menselijke oorsprong met het oog op de verhoging van de maximumleeftijd voor de donatie van bloed en bloedderivaten werd in Kamer en Senaat goedgekeurd en staat nu bekend als de Wet Ide-Temmerman. Wetsontwerp tot wijziging van de wet van 13 juni 1986 betreffende het wegnemen en transplanteren van organen tot invoering van de donorkaart in afwachting van de volledige digitalisering van het donorschap via de e-id werd onlangs nog goedgekeurd in de Senaat. Wetsvoorstel houdende wijziging van artikel 125 van de programmawet (I) van 27 december 2006, om asbestslachtoffers de mogelijkheid te geven een vordering in te stellen tot het bekomen van een integrale schadevergoeding jegens de aansprakelijke derde, dat asbestslachtoffers de mogelijkheid biedt om een proces te kunnen starten tegen de asbestproducenten die verantwoordelijk zijn voor hun ziekte, werd onlangs door de meerderheid in de Senaat voor advies naar de Raad van State gezonden. Aangezien co-auteur Marleen Temmerman intussen uit de Senaat vertrokken is, heeft het voorstel geen kans meer om goedgekeurd te worden Quaestuur Sinds 11 oktober 2011 ben ik aangesteld als quaestor van de Senaat. Als quaestor sta ik samen met mijn twee collega s in voor het organisatorisch en financieel beleid dat gevoerd wordt in de Senaat. Concreet kan dit gaan over beslissingen inzake de oppensioenstelling van personeelsleden, de keuze van traiteur voor het bedrijfsrestaurant, het goedkeuren van promoties, het beslissen over cumulaanvragen van personeelsleden, en vooral over het doorvoeren van besparingen. De Senaat 25

26 gaat immers al jaar na jaar in het rood. Sinds een N-VA er mee aan tafel zit worden de tekorten fors teruggeschroefd. In 2014, na drie jaar quaestuur mag de Senaat niet meer deficitair draaien en zal ze schuldenvrij zijn. In 2014 zal dan ook de Senaat hervormd worden zoals de meerderheidspartijen dit willen. Vanuit mijn functie als quaestor moet ik proberen om er voor te zorgen dat er voor bijna 400 personeelsleden van de Senaat een oplossing komt. Als quaestor maak ik ook deel uit van het bureau en het beperkt bureau van de Senaat. Dit komt wekelijks bijeen om de werkzaamheden te regelen. Er wordt o.a. geoordeeld over de ontvankelijkheid van de mondelinge vragen en vragen om uitleg die de parlementsleden aan de ministers wensen te stellen Activiteiten Interparlementaire Unie (IPU) Sinds mijn herverkiezing in 2010, ben ik ook toegetreden tot de Belgische Groep van de IPU (Interparlementaire Unie). Via bilaterale secties (vriendschapsgroepen) onderhouden we nauwe contacten met buitenlandse parlementen en met de diplomatieke vertegenwoordiging van de landen in kwestie in Brussel. Zelf ben ik voorzitter van de regionale groep IPU Afrika, dat 16 bilaterale secties omhelst. Ik ben tevens voorzitter van de sectie IPU Jemen en ondervoorzitter van de sectie IPU Rwanda. In het kader hiervan had ik reeds de eer om in 2011 een Burundese delegatie in het parlement te ontvangen. Deze werd geleid door dhr. Pie Ntavyohanyuma, voorzitter van de Assemblée nationale en dhr. Gabriel Ntisezerana, voorzitter van de Senaat. Mede door mijn verleden bij Artsen zonder Grenzen was het me een bijzonder groot genoegen om de delegatie en de specifieke kenmerken van het land en haar beleid nog beter te leren kennen. Dit jaar mocht ik dan weer een parlementaire delegatie uit Ghana ontvangen. Ook had ik reeds Edna Adan uit Somaliland op bezoek. Louis Ide met de Burundese delegatie ( Guy Goossens) 26

27 3.6. Palfijnfractie Netwerkevent Gezien de versnippering van de beleidsdomeinen die te maken hebben met de gezondheidszorg van de Vlamingen is het niet altijd eenvoudig om te zien waar collega s in de andere parlementen met bezig zijn op het vlak van gezondheidszorg. Via het oprichten van de fractie gezondheidszorg trachtte ik alle mandatarissen bezig met dit beleidsdomein bij elkaar te brengen om op een open manier te discussiëren over hangende of nieuwe De leden van de Palfijnfractie initiatieven van onze of andere partijen. Intussen werd dit wekelijks overleg de Palfijnfractie gedoopt. De Palfijnfractie brengt steeds interessante invalshoeken met zich mee. Orgaandonatie was een eerste dossier dat tot stand kwam in samenwerking met de studiedienst. Dit dossier vond uiteindelijk zijn weg naar het parlement in drie concrete wetsvoorstellen. Een tweede en derde dossier volop in ontwikkeling is Discreet Bevallen en Draagmoederschap van de hand van senator en gynaecologe Elke Sleurs. Op tijd en stond werd een update gegeven via de fractie gezondheidszorg aan de andere parlementairen. Nieuwe invalshoeken en ideeën werden gegeven. Het dossier Discreet Bevallen kent een bijzonder rijke inhoud, passeerde reeds het partijbestuur en werd intussen ook als wetsvoorstel ingediend. Dit wordt dus een van de prioriteiten voor het volgende parlementaire jaar. Ook de thuisverplegingssector kreeg aandacht via een dossier opgesteld door vooramalig Kamerlid Manu Beuselinck en diens medewerker. Voornamelijk de zelfstandige thuisverpleging moet gelijke rechten bekomen inzake accreditatie, opleiding enz. Reinilde Van Moer bestudeerde het dossier van de Interculturele Bemiddelaars. Voor dit dossier bleek het parlementsoverschrijdende karakter van de fractie zijn nut te bewijzen aangezien deze problematiek het federale niveau overstijgt en ook ingrepen vereist in het Vlaamse domein. Intussen staat ook het dossier omtrent de taalvereisten van buitenlandse gezondheidswerkers hoog op de agenda. Europese richtlijn 2005/36 inzake de erkenning van beroepskwalificaties wordt herzien en daarbij willen wij dat er bijzondere aandacht komt voor taalvereisten voor gezondheidswerkers. Juist en correcte communicatie is namelijk noodzakelijk bij het behandelen van een patiënt. Hiervoor rekenden wij op Frieda Brepoels, die schaduwrapporteur is voor dit dossier. Bij de gezamenlijke bespreking van deze dossiers is de bijdrage van onze fractiemedewerkers en studiedienst onontbeerlijk. 27

28 Alle leden van de Palfijngroep krijgen ook onnoemelijk veel vragen en uitnodigingen tot een gesprek vanuit het werkveld zelf. Daarom beslisten we uiteindelijk om een netwerkavond te organiseren. Doel was om onze ledenzorgverstrekkers de kans te geven om met ons, de mandatarissen, en vooral met collega-zorgverstrekkers van gedachten te wisselen over het lokale, Vlaamse en federale gezondheidsbeleid. Op dinsdag 8 mei 2012 was het dan eindelijk zo ver. Meer dan 200 mensen uit de sector hadden zich ingeschreven. Het werd algauw duidelijk dat N-VA een partij is van, door en voor Louis Ide op het netwerkevent van de Palfijngroep zorgverstrekkers. Voorzitter Bart De Wever voegde zich bij ons op deze avond om een lezing te geven over gezondheidszorg in het oude Rome. Gezien het succes van dit eerste evenement, volgt er in maart 2013 een tweede editie. 28