2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

Transcriptie

1 Samenvatting van de productkenmerken 1/12 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL 160 g/l, oplossing voor injectie. 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Humane normale immunoglobuline (SCIg en IMIg). Een ml bevat: Humane normale immunoglobuline 160 mg (zuiverheid van ten minste 95 % IgG) Elke injectieflacon van 5 ml bevat 0,8 g humane normale immunoglobuline Elke injectieflacon van 10 ml bevat 1,6 g humane normale immunoglobuline Indeling in de IgG-subklasses (waarden bij benadering): IgG % IgG % IgG % IgG % Het maximale IgA-gehalte is 4800 microgram/ml. Bereid uit humaan donorplasma. Hulpstof(fen) met bekend effect: Dit geneesmiddel bevat ongeveer 1,4 mg natrium per ml. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Oplossing voor injectie. Het product is een heldere of licht opalescente, kleurloze tot lichtgele oplossing. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Substitutietherapie bij volwassenen, kinderen en adolescenten (0-18) bij: Primaire immunodeficiëntiesyndromen met verminderde productie van antistoffen (zie rubriek 4.4).

2 Samenvatting van de productkenmerken 2/12 Hypogammaglobulinemie en recidiverende bacteriële infecties bij patiënten met chronische lymfocytaire leukemie (CLL), bij wie profylactische antibiotica niet hebben gewerkt of een contra-indicatie vormen. Hypogammaglobulinemie en recidiverende bacteriële infecties bij patiënten met multipel myeloom (MM); Hypogammaglobulinemie bij patiënten voor en na allogene hematopoëtische stamceltransplantatie (HSCT). 4.2 Dosering en wijze van toediening Substitutietherapie moet worden gestart, gecontroleerd en gevolgd onder toezicht van een arts die ervaring heeft met de behandeling van immunodeficiënties. Dosering De dosis en het doseringsschema zijn afhankelijk van de indicatie. Substitutietherapie Het geneesmiddel moet worden toegediend via de subcutane weg. Bij substitutietherapie is het mogelijk dat de dosering per patiënt moet worden aangepast afhankelijk van de farmacokinetische en de klinische respons. De volgende doseerschema s kunnen dienen als leidraad. Het doseringsschema moet zorgen voor een IgG-dalconcentratie (gemeten vóór de volgende infusie) van ten minste 5 tot 6 g/l en streven naar een waarde binnen het leeftijdsafhankelijke referentie-interval voorn serum IgG. Een oplaaddosis van ten minste 0,2 tot 0,5 g/kg lichaamsgewichtkan noodzakelijk zijn. Het kan nodig zijn dit te verspreiden over verschillende dagen, met een maximale dagelijkse dosis van 0,1 tot 0,15 g/kg. Nadat de IgG-gehaltes opnieuw de evenwichtstoestand bereikt hebben, worden onderhoudsdoses toegediend met herhaalde intervallen (ongeveer eenmaal per week) om een cumulatieve maandelijkse dosis van 0,4 tot 0,8 g/kg te bereiken. Het kan noodzakelijk zijn elke enkelvoudige dosis op een andere toedieningsplaats te injecteren. De dalconcentraties moeten worden gemeten en geëvalueerd in samenhang met de incidentie van infectie. Het kan noodzakelijk zijn om de dosis te verhogen en te streven naar hogere dalconcentraties om het optreden van infecties te verminderen. kan ook via intramusculaire weg worden geïnjecteerd. In dergelijke gevallen moet de cumulatieve maandelijkse dosis worden opgesplitst in wekelijkse of tweewekelijkse doses om het geïnjecteerde volume laag te houden. Om het ongemak voor de patiënt verder tot een minimum te beperken, kan het noodzakelijk zijn dat elke enkelvoudige dosis op een andere toedieningsplaats geïnjecteerd wordt. Pediatrische patiënten De dosering bij kinderen en adolescenten (0-18 jaar) verschilt niet van die bij volwassenen, omdat de dosering voor iedere indicatie wordt gebaseerd op het lichaamsgewicht en wordt aangepast aan het klinische resultaat van indicaties voor substitutietherapie.

3 Samenvatting van de productkenmerken 3/12 Wijze van toediening moet via subcutane weg worden toegediend. In uitzonderlijke gevallen, d.w.z. wanneer het niet mogelijk is de oplossing subcutaan toe te dienen, mag via intramusculaire weg worden toegediend. Infusie via subcutane weg in een ambulante omgeving moet worden gestart en gecontroleerd door een arts die ervaring heeft met de begeleiding van ambulante patiënten. De patiënt moet aanwijzingen krijgen over het gebruik van een infusiepomp, de infusietechnieken, de in te vullen behandelingskaart en de herkenning van en de te nemen maatregelen in geval van ernstige bijwerkingen. kan worden geïnjecteerd in de buik, dij, bovenarm en zijkant van de heup. Het wordt aanbevolen de oplossing toe te dienen met behulp van de infusiepomp met een beginsnelheid van 10 ml/uur/pomp. Als dit goed wordt verdragen (zie rubriek 4.4) kan bij elke volgende infusie de toedieningssnelheid bij gebruik van de infusiepomp met 1 ml/uur/pomp worden verhoogd. De aanbevolen maximale toedieningssnelheid bij gebruik van de infusiepomp bedraagt 20 ml/uur/pomp. De patiënt mag terzelfder tijd meerdere infusiepompen gebruiken. Na elke toediening van 5 tot 15 ml moet worden veranderd van toedieningsplaats. Bij volwassenen kunnen doses van 30 ml worden verdeeld overeenkomstig de voorkeur van de patiënt. Er geldt geen beperking voor het aantal infusieplaatsen. Injectie via intramusculaire weg moet worden uitgevoerd door een arts of een verpleegkundige. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor de werkzame stof(fen) of voor een van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen (zie rubriek 4.4). mag niet intravasculair worden toegediend. In geval van ernstige trombocytopenie en andere bloedstollingsstoornissen mag niet intramusculair worden toegediend. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Indien per ongeluk in een bloedvat toegediend wordt, kan de patiënt shockverschijnselen vertonen. De aanbevolen toedieningssnelheid (die is vermeld in rubriek 4.2.) moet strikt worden opgevolgd. Tijdens de infusie moeten patiënten nauwkeurig worden gecontroleerd en gevolgd, en zorgvuldig geobserveerd om eventuele symptomen op te sporen. Bepaalde bijwerkingen kunnen vaker optreden bij patiënten die voor het eerst humane normale immunoglobuline toegediend krijgen of, in zeldzame gevallen, wanneer het product

4 Samenvatting van de productkenmerken 4/12 met humane normale immunoglobuline vervangen wordt of de behandeling stopgezet is gedurende meer dan acht weken. Mogelijke complicaties kunnen vaak worden voorkomen door: het product aanvankelijk langzamer te injecteren dan de gebruikelijke aanbevolen snelheid. patiënten zorgvuldig te controleren en te volgen tijdens de infusie om eventuele symptomen op te sporen. Vooral patiënten die nooit eerder humane normale immunoglobuline toegediend kregen, die zijn overgeschakeld van een ander product of die hun behandeling gedurende een lange periode stopgezet hebben, moeten worden gecontroleerd en gevolgd tijdens de eerste infusie en het daaropvolgende uur om eventuele bijwerkingen op te sporen. Alle andere patiënten moeten gedurende ten minste 20 minuten na toediening worden geobserveerd. Wanneer een bijwerking optreedt, moet de toedieningssnelheid worden verlaagd of de infusie worden stopgezet. De vereiste behandeling is afhankelijk van de aard en de ernst van de bijwerking. In geval van shock moet een medische standaardbehandeling worden ingesteld. Overgevoeligheid Echte overgevoeligheidsreacties zijn zeldzaam. Deze reacties kunnen vooral optreden bij patiënten met anti-iga-antistoffen die voorzichtig behandeld moeten worden. Patiënten met anti-iga-antistoffen, waarvoor behandeling met subcutane IgG-producten de enige overgebleven optie is, mogen alleen met worden behandeld onder strenge medische supervisie. In zeldzame gevallen kan het gebruik van humane normale immunoglobuline leiden tot een daling van de bloeddruk met een anafylactische reactie, zelfs bij patiënten die vroeger een behandeling met humane normale immunoglobuline goed verdragen hebben. Indien reacties van het allergische of anafylactische type vermoed worden, moet de injectie onmiddellijk worden stopgezet. Trombo-embolie Arteriële en veneuze trombo-embolische voorvallen zoals myocardinfarct, beroerte, diepe veneuze trombose en longembolie zijn geassocieerd met het gebruik van immunoglobulinen. Patiënten moeten voldoende gehydrateerd zijn vóór toediening van immunoglobulinen. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met reeds aanwezige risicofactoren voor trombotische voorvallen (zoals hoge leeftijd, hypertensie, diabetes mellitus en een voorgeschiedenis van vaatziekten of trombotische episodes, patiënten met verworven of erfelijke ziekten met verhoogde stollingsneiging, patiënten met langdurige perioden van immobilisatie, ernstig hypovolemische patiënten en patiënten met zieken die de bloedviscositeit verhogen). Patiënten moeten geïnformeerd worden over de eerste symptomen van trombo-embolische voorvallen zoals kortademigheid, pijn in en zwelling van ledematen, focale neurologische

5 Samenvatting van de productkenmerken 5/12 stoornissen en borstpijn, en moeten geadviseerd worden hun arts onmiddellijk te contacteren indien dergelijke symptomen optreden. Aseptisch meningitissyndroom (AMS) Bij subcutane behandeling met immunoglobulinen is aseptisch meningitissyndroom gemeld; de symptomen beginnen gewoonlijk binnen enkele uren tot 2 dagen na de behandeling. Staken van de behandeling met immunoglobulinen kan binnen enkele dagen resulteren in remissie van AMS zonder restverschijnselen. Patiënten moeten geïnformeerd worden over de eerste symptomen die ernstige hoofdpijn, nekstijfheid, suf voelen, koorts, fotofobie, nausea en braken omvatten. Belangrijke informatie over enkele stoffen in Subcuvia Natrium. Dit geneesmiddel bevat tot 98 mg (4,3 mmol) natrium per dosis (lichaamsgewicht 75 kg) indien de maximale dagelijkse dosis (11,25 g IgG = 70 ml ) wordt toegepast. Dit moet in overweging worden genomen bij patiënten op een gecontroleerd natriumarm dieet. Interferentie met serologische testen Na injectie van immunoglobuline kan de tijdelijke stijging van diverse passief overgedragen antistoffen in het bloed van de patiënt leiden tot valspositieve resultaten bij serologische testen. De passieve overdracht van antistoffen tegen erytrocytaire antigenen zoals A, B en D kan sommige serologische testen op antistoffen tegen rode bloedcellen verstoren, bijvoorbeeld de directe antiglobuline test (DAT, directe Coombs-test). Toediening van kan leiden tot valspositieve metingen in onderzoeken die afhangen van de opsporing van bèta-d-glucanen voor de diagnose van fungale infecties; dit kan aanhouden in de weken die volgen op infusie van het product. Overdraagbare ziekteverwekkers is bereid uit humaan plasma. Selectie van donoren, screening van individuele donaties en plasmapools op specifieke infectiemarkers, en doeltreffende virusinactivatie-/virusverwijderingsstappen in het productieproces behoren tot de standaardmaatregelen om infecties te voorkomen als gevolg van het gebruik van geneesmiddelen bereid uit humaan bloed of plasma. Ondanks deze maatregelen kan het risico op overdracht van ziekteverwekkers niet helemaal worden uitgesloten wanneer geneesmiddelen bereid uit humaan bloed of plasma toegediend worden. Dat geldt tevens voor onbekende of opkomende virussen en andere ziekteverwekkers. Deze maatregelen worden beschouwd als doeltreffend tegen ingekapselde virussen zoals HIV, HBV en HCV, en tegen niet-ingekapselde virussen zoals HAV en parvovirus B19.

6 Samenvatting van de productkenmerken 6/12 Geruststellend is de klinische ervaring dat er geen overdracht is van het hepatitis A-virus of het parvovirus B19 met immunoglobulinen. Er wordt eveneens aangenomen dat het gehalte aan antistoffen een belangrijke bijdrage levert tot de virale veiligheid. Het wordt ten zeerste aanbevolen de naam en het chargenummer van het product te noteren, telkens wanneer toegediend wordt, om zo het verband tussen de patiënt en het chargenummer van het product te kunnen achterhalen. Pediatrische patiënten De vermelde waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen gelden voor volwassenen en kinderen. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Levende verzwakte vaccins De toediening van immunoglobuline kan tijdens een periode van ten minste 6 weken tot 3 maanden de werking verstoren van vaccins van levende verzwakte virussen zoals mazelen, rodehond, bof en varicella. Na toediening van dit product moet een interval van drie maanden worden gerespecteerd voordat een levend verzwakt vaccin mag worden toegediend. In geval van mazelen kan het gaan om een interval van één jaar. Daarom moet de hoeveelheid antistoffen worden gecontroleerd bij patiënten die een vaccin tegen mazelen toegediend krijgen. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap De veiligheid van dit geneesmiddel tijdens de zwangerschap bij de mens is niet vastgesteld in gecontroleerde klinische studies. Daarom moet het product voorzichtig worden toegediend aan zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven. Van immunoglobineproducten is aangetoond dat ze de placenta passeren en dit in toenemende mate tijdens het derde trimester. Klinische ervaring met immunoglobulinen toont geen schadelijke effecten aan op het verloop van de zwangerschap, of op de foetus en het pasgeboren kind. Borstvoeding Immunoglobulinen worden uitgescheiden in de moedermelk en kunnen bijdragen aan de bescherming van pasgeborenen tegen pathogenen die binnendringen via slijmvliezen. Vruchtbaarheid De klinische ervaring met immunoglobulinen wijst erop dat er geen schadelijke effecten te verwachten zijn op de vruchtbaarheid.

7 Samenvatting van de productkenmerken 7/ Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Door enkele bijwerkingen van kunnen de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen worden beïnvloed. Patiënten die tijdens de behandeling bijwerkingen ervaren, dienen te wachten tot deze zijn verdwenen voordat ze gaan autorijden of machines gaan bedienen. 4.8 Bijwerkingen Samenvatting van het veiligheidsprofiel Bijwerkingen zoals rillingen, hoofdpijn, koorts, braken, allergische reacties, misselijkheid, duizeligheid, hyperhidrose, bleekheid, paresthesie, tachycardie, artralgie, een lage bloeddruk en een matige pijn onderaan in de rug, kunnen af en toe optreden. In zeldzame gevallen kan het gebruik van humane normale immunoglobulinen leiden tot een plotse daling van de bloeddruk en in geïsoleerde gevallen tot een anafylactische shock, zelfs bij patiënten die geen overgevoeligheid vertoonden tijdens een vroegere toediening. Lokale reacties ter hoogte van de toedieningsplaats: zwelling, pijn, roodheid, verharding, een lokaal gevoel van warmte, ontwikkeling van blauwe plekken en huiduitslag kunnen vaak optreden. Voor de veiligheidsinformatie met betrekking tot overdraagbare ziekteverwekkers, zie rubriek 4.4. Bijwerkingen in tabelvorm De onderstaande tabel is in overeenstemming met de classificatie van MedDRA volgens systeem/orgaanklasse (wat betreft systeem/orgaanklasse en voorkeursterm).

8 Samenvatting van de productkenmerken 8/12 De bijwerkingen in deze rubriek zijn vastgesteld in drie klinische studies en uit postmarketingervaring met Subcuvia. De frequenties zijn bepaald op basis van de volgende conventie: zeer vaak (( 1/10); vaak ( 1/100, <1/10); soms ( 1/1.000, <1/100); zelden ( 1/10.000, <1/1.000); zeer zelden (<1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Binnen elke frequentiegroep worden bijwerkingen weergegeven naar afnemende ernst. Frequentie van bijwerkingen met Systeem/orgaanklassen volgens gegevensbank MedDRA IMMUUNSYSTEEMAANDOENINGEN ZENUWSTELSELAANDOENINGEN Bijwerking Anafylactische shock Anafylactische/ Anafylactoïde reacties Overgevoeligheid Hoofdpijn Frequentie Vaak Duizeligheid Soms Tremor (trillen) Zelden Paresthesie HARTAANDOENINGEN Tachycardie BLOEDVATAANDOENINGEN Perifere koude Zelden Hypotensie Hypertensie Overmatig blozen Bleekheid ADEMHALINGSSTELSEL-, BORSTKAS- EN MEDIASTINUMAANDOENINGEN MAAGDARMSTELSELAANDOENINGE N HUID- EN ONDERHUIDAANDOENINGEN Dyspnoea Misselijkheid Buikpijn Braken Paresthesie van de mond Pruritus Erytheem Urticaria Zwelling van het gezicht Macula-papulaire rash Allergische dermatitis Hyperhidrose Soms Soms Soms Zelden

9 Samenvatting van de productkenmerken 9/12 Systeem/orgaanklassen volgens gegevensbank MedDRA SKELETSPIERSTELSEL- EN BINDWEEFSELAANDOENINGEN Bijwerking Skeletspierstijfheid (inclusief borstongemak) Frequentie Soms ALGEMENE AANDOENINGEN EN TOEDIENINGSPLAATSSTOORNISSEN Artralgie Myalgie Rugpijn hemorragie op de injectieplaats pijn op de injectieplaats Hematoom op de injectieplaats erytheem op de injectieplaats Koude rillingen Zwelling op de injectieplaats pruritus op de injectieplaats Pijn Vermoeidheid Het heet hebben rash op de injectieplaats Pyrexie Malaise Reactie op injectieplaats urticaria op de injectieplaats verharding op de injectieplaats warmte op de injectieplaats Zelden Vaak Soms Zelden ONDERZOEKEN Alanine-aminotransferase Zelden verhoogd Hartfrequentie verhoogd Zelden * Deze bijwerkingen zijn gerapporteerd uit postmarketingbronnen Pediatrische patiënten De frequentie, het type en de ernst van de bijwerkingen bij kinderen zijn hetzelfde als bij volwassenen.

10 Samenvatting van de productkenmerken 10/12 Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via : Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb Website: Overdosering De gevolgen van een overdosering zijn niet bekend. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: immuunsera en immunoglobulinen: immunoglobulinen, humaan normaal, voor extravasculaire toediening. ATC-code: J06BA01. Humane normale immunoglobuline bevat hoofdzakelijk immunoglobuline G (IgG) met een breed spectrum van antistoffen tegen ziekteverwekkers. Humane normale immunoglobuline bevat de IgG-antistoffen die aanwezig zijn bij de normale bevolking, en wordt doorgaans bereid uit gepoold plasma van ten minste 1000 donaties. De indeling in immunoglobuline G-subklasses benadert verhoudingsgewijs sterk die van natuurlijk humaan plasma. Door de toediening van geschikte doses kunnen abnormaal lage immunoglobuline G-gehaltes opnieuw hun normale waarde bereiken. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Volgend op subcutane toediening van worden de piekserumconcentraties bereikt na ongeveer vier dagen. Gegevens uit klinische studies tonen aan dat dalconcentraties van 7,24 tot 7,86 g/l kunnen worden behouden met een doseringsschema van 1,25 ml (0,2 g)/kg lichaamsgewicht, toegediend met een interval van twee weken. IgG en IgG-complexen worden afgebroken in cellen van het reticulo-endotheliale systeem. Tijdens intramusculaire toediening is humane normale immunoglobuline in de circulatie van de patiënt biologisch beschikbaar na ongeveer twee tot drie dagen. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Uit studies naar de toxiciteit bij enkelvoudige doses blijkt dat doses die meerdere keren hoger liggen dan de maximaal aanbevolen dosis voor mensen, geen toxische effecten hebben bij proefdieren.

11 Samenvatting van de productkenmerken 11/12 Er kunnen geen studies naar de toxiciteit bij herhaalde doses worden verricht vanwege de interferentie met antistoffen die zich ontwikkelen tegen heterologe proteïnen. Met dit product zijn geen studies uitgevoerd naar de toxiciteit op voortplanting en ontwikkeling. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen glycine; natriumchloride; water voor injecties. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Door het ontbreken van onderzoek naar onverenigbaarheden mag dit geneesmiddel niet met andere geneesmiddelen worden gemengd. 6.3 Houdbaarheid 30 maanden. Na opening: onmiddellijk gebruiken. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren in de koelkast (2 C 8 C). Tijdens de houdbaarheidsperiode mag het product worden bewaard bij kamertemperatuur (niet hoger dan 25 C) gedurende zes weken. De datum van overbrenging naar kamertemperatuur en het einde van de periode van zes weken moeten worden genoteerd op de buitenverpakking. Zodra het product bewaard wordt bij kamertemperatuur, mag het niet opnieuw in de koelkast worden bewaard en moet het worden vernietigd, als het niet gebruikt wordt vóór het einde van de periode van zes weken. Niet in de vriezer bewaren. De injectieflacon bewaren in de buitenverpakking ter bescherming tegen licht. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking 5 ml oplossing in een injectieflacon (type I-glas) met een stop (halogeenbutylrubber) verpakkingsgrootte: 1 of ml oplossing in een injectieflacon (type I-glas) met een stop (halogeenbutylrubber) verpakkingsgrootte: 1 of 20 Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

12 Samenvatting van de productkenmerken 12/ Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Het geneesmiddel moet op kamer- of lichaamstemperatuur worden gebracht vóór gebruik. Verwarmingstoestellen mogen niet worden gebruikt om het product op te warmen. De bereide oplossing is helder en heeft een lichtgele tot lichtbruine kleur. Tijdens de bewaarperiode is het mogelijk dat er zich een lichte troebelheid of een kleine hoeveelheid deeltjes vormt. Oplossingen die troebel zijn of bezinksel bevatten, mogen niet worden gebruikt. Gedeeltelijk gebruikte injectieflacons mogen niet opnieuw worden gebruikt. Na opening van de injectieflacon moet het product onmiddellijk worden gebruikt. Al het ongebruikt geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Baxalta Innovations GmbH, Industriestrasse 67, A-1221 Wenen, Oostenrijk 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: 7 januari Datum van herregistratie: 23 augustus DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste gedeeltelijke wijziging betreft rubriek 2, 4.4 en 4.8: 16 november 2015