VERZAMELING VAN TEKSTEN INZAKE DOUANEWAARDE COMITE DOUANEWETBOEK AFDELING DOUANEWAARDE

Transcriptie

1 EUROPESE COMMISSIE DIRECTORAAT-GENERAAL XXI DOUANE EN INDIRECTE BELASTINGEN DOUANE XXI/1229/96-NL Rev. 3 Brussel, 12 mei 1997 VERZAMELING VAN TEKSTEN INZAKE DOUANEWAARDE COMITE DOUANEWETBOEK AFDELING DOUANEWAARDE Wetstraat 200, B-1049 Brussel - België - Kamer: MDB 2/06 Telefoon: doorkiesnummer (+32-2) , centrale Telefax: Telex: COMEU B Telegramadres: COMEUR Brussel.

2 1 De rechtsvoorschriften en de begeleidende teksten in verband met de toepassing van de GATT-Overeenkomst inzake de douanewaarde in de Gemeenschap werden in 1989 voor het laatst in geconsolideerde vorm gepubliceerd. Sindsdien heeft zich een aantal ontwikkelingen voorgedaan. Zo werden bij voorbeeld bepaalde teksten in het Communautair Douanewetboek gecodificeerd, werden aanvullende regelingen vastgesteld en commentaren goedgekeurd en werd de in de Uruguay Ronde gesloten Overeenkomst in de communautaire douanewetgeving geïntegreerd. Dit document omvat een bijgewerkte versie van de verzameling van teksten op het gebied van de douanewaarde, te weten de door het Comité Douanewetboek - Afdeling Douanewaarde - goedgekeurde bepalingen en een samenvatting van daarmee verband houdende uitspraken van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Deze verzameling, die geen rechtskracht heeft, is beschikbaar in alle officiële talen van de Gemeenschap. Zij is in de eerste plaats bestemd voor de administraties van de lidstaten maar kan worden toegezonden aan alle belangstellenden. Exemplaren kunnen worden aangevraagd op het volgende adres : Europese Commissie DG XXI-B3 Wetstraat 200 B-1049 Brussel Fax : (32 2) Er wordt met nadruk op gewezen dat de rechtsgeldige teksten van de EG-Verordeningen en richtlijnen in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen zijn opgenomen. De rechtsgeldige teksten van de uitspraken van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen zijn in de verslagen van de door het Hof van Justitie behandelde zaken voorgelegd.

3 2 Inhoud Afdeling A Rechtsvoorschriften van de Gemeenschap (enkel referenties) Afdeling B Commentaren Afdeling C Conclusies Afdeling D Andere maatregelen Afdeling E Uitspraken van het Hof

4 3 A. RECHTSVOORSCHRIFTEN VAN DE GEMEENSCHAP (enkel referenties) 1. Douanewaarde Verordening (EEG) nr. 2913/92 van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het Communautair Douanewetboek 1 (CDW), Artikelen Verordening (EEG) nr. 2454/93 van 2 juli (TCDW) houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 89/97 van 20 januari Artikelen bis. Bijlagen 23 tot Andere bepalingen betre ffende de vaststelling of de registratie van de douanewaarde a) Douaneformaliteiten Artikelen 14 en 15 (CDW) Artikel 64 (CDW) Artikelen 67 en 214 (CDW) Artikel 228 (CDW) Artikel 218 (TCDW) Artikelen (TCDW) Verplichting tot overlegging van documenten en vertrouwelijke behandeling van informatie Aangever Grondslag van de voorschriften betreffende de vaststelling en het ontstaan van de douaneschuld Geen uitstel van betaling wanneer onvolledige aangiften worden geregistreerd en bij het verstrijken van de vastgestelde termijn de voor de definitieve vaststelling van de douanewaarde vereiste gegevens of documenten niet zijn verstrekt Bij de douaneaangifte te voegen documenten In een onvolledige aangifte dient minstens een voorlopige waarde te worden opgegeven; verlenging van de termijnen voor de overlegging van de betrokken documenten; boeking en zekerheidstelling. 1 PB nr. L 302 van , blz. 1 2 PB nr. L 253 van , blz. 1 3 PB nr. L 17 van , blz. 28

5 4 b) Economische douaneregelingen Artikel 112 (CDW) Artikel 121 (CDW) Artikel 135 (CDW) Artikel 144 (CDW) Artikelen 151 en 153 (CDW) Douane-entrepot; ontstaan van de douaneschuld en vaststelling van de heffingsgrondslagen (zie eveneens artikelen 520, 522 en 526 van de TCDW) Actieve veredeling; ontstaan van de douaneschuld en vaststelling van de heffingsgrondslagen (zie eveneens artikelen 587, 594 en 613 (1) van de TCDW) Behandeling onder douanetoezicht; ontstaan van de douaneschuld en vaststelling van de heffingsgrondslagen (zie eveneens artikelen 664 en 666 van de TCDW) Tijdelijke invoer; ontstaan van de douaneschuld en vaststelling van de heffingsgrondslagen (zie eveneens artikelen 696 en 708 van de TCDW) Passieve veredeling; vaststelling van de waarde van de tijdelijk uit te voeren goederen en van de veredelingsprodukten (zie eveneens artikel 771 van de TCDW) c) Andere douanebestemmingen Artikel 178 (CDW) Vrije zone of vrij entrepot; de kosten van opslag of bewaring zijn niet in de douanewaarde te begrijpen 3. Andere toepassingen a) Invoerwaarde voor BTW-doeleinden Artikel 11, deel B, van de Zesde Richtlijn van de Raad (77/388/EEG), laatstelijk gewijzigd bij Richtlijn 95/7/EG van de Raad (PB nr. L 102 van , blz. 18) b) Statistieken van de buitenlandse handel Verordening (EG) nr. 1172/95 van de Raad (PB nr. L 118/95, blz. 10) (en Verordening (EG) nr. 840/96 van de Commissie van 7 mei 1996 tot vaststelling van een aantal uitvoeringsbepalingen van Verordening nr. 1172/95 (PB nr. L 114/96, blz. 7)). c) Wetgeving op het gebied van het gemeenschappelijk landbouw- en visserijbeleid Diversen: zie in het bijzonder het stelsel van invoerprijzen (Verordening (EG) nr. 3223/94 van de Commissie (PB nr. L 337 van , blz. 66))

6 5 TEKSTEN VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (Afdeling Douanewaarde) B. COMMENTAAR...bladzijde 1. Toepassing van artikel 32, lid 1, onder b), van het Douanewetboek Informatiedragers die gegevens of instructies bevatten - artikel 167 van de Toepassingsbepalingen van het Communautair Douanewetboek Royalties en licentierechten Wisselkoersen De betekenis van het woord "onderscheiden" Documenten en informatie tot staving van een aangifte van de douanewaarde Toepassing van artikel 147 van de Toepassingsbepalingen van het Communautair Douanewetboek...33 C. CONCLUSIES 1. Wisselkoersen (herzien) In aanmerking te nemen koper Engineering, ontwikkeling, werken van kunst en ontwerpen verricht of gemaakt die in de Gemeenschap Kosten van na de invoer verrichte werkzaamheden Invoer door filialen Splitsing van de transportkosten voor per spoor vervoerde goederen Luchtvrachtkosten bij invoer waaraan elk handelskarakter vreemd is Kosten voor het innen van luchtvrachtkosten Allocatie van vervoerkosten Vleesversnijdingen met verschillende commerciële omschrijvingen Aankoop van uitvoercontingenten - textielprodukten (herzien) Douanewaarde van door de lucht vervoerde handelsmonsters...53

7 6 13. Kosten van werktuigen Invoer door bemiddeling van contractueel gebonden agenten Quotakosten in verband met echtheidscertificaten Toepassing van de deductieve methode voor het bepalen van de douanewaarde van via een filiaal verkochte goederen Prioriteit bij de toepassing van de deductieve methode Overliggeld Vaststelling van de douanewaarde voor de toepassing van een overgangstarief in de Gemeenschap Quotakosten (invoer van maniok uit Thailand) Kosten van proefnemingen Douanewaarde van computers met regelbare geheugencapaciteit (herzien) Transportkosten voor goederen die af-opslagplaats worden verkocht...66 D. ANDERE MAATREGELEN 1. Douanewaarde van geluids- en beeldopnamen op magneetband (video) Verklaring betreffende een administratieve regeling in het kader van artikel 156bis...69

8 7 E. UITSPRAKEN VAN HET HOF VAN JUSTITIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN 1. Zaak 7/83: quotakosten Zaak 290/84: transportkosten Zaak 65/85: weegkosten Zaak 183/85: waarde van beschadigde goederen Zaak 357/87: ingevoerde verpakkingen Zaak C-219/88: certificaten van echtheid Zaak C-11/89: opeenvolgende verkopen aankoopcommissie, overliggeld, teveelbevindingen en tekortbevindingen Zaak C-17/89: transportkosten, containervervoer Zaak C-79/89: programmatuur (onderscheiden van montagekosten) (voor 1 mei 1985) Zaak C-116/89: licentierechten voor zaaizaad Zaak C-299/90: inkoopcommissie Zaak C-16/91: toeleveringen Zaak C-21/91: financieringskosten Zaak C-59/92: kwaliteitsverlies - in aanmerking te nemen tijdspanne Zaak C-29/93: quotakosten Zaak C-340/93: quotakosten...90

9 8 AFDELING B COMMENTAAR NR. 1 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) BETREFFENDE DE TOEPASSING VAN ARTIKEL 32, LID 1, ONDER b) VAN HET DOUANEWETBOEK INZAKE DE DOUANEWAARDE VAN DE GOEDEREN Inleiding 1. De toepassing in de praktijk van de bovengenoemde bepalingen dient in de gehele Gemeenschap op uniforme wijze te zijn geregeld. Deze commentaar van het Comité Douanewaarde is bedoeld als leidraad bij de interpretatie van deze bepalingen. Rechtsgrondslag 2. Artikel 32, lid 1, onder b), van het Wetboek is van toepassing wanneer: - de douanewaarde van de ingevoerde goederen overeenkomstig artikel 29 van deze verordening wordt vastgesteld, zelfs indien het contract uitsluitend op de be- of verwerking van goederen betrekking heeft, en - de koper van de ingevoerde goederen bepaalde goederen of diensten (hierna "toeleveringen" genoemd) gratis of tegen verlaagde prijs heeft geleverd met het oog op het gebruik daarvan bij de voortbrenging en de verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen. 3. Deze bepaling dient te worden toegepast overeenkomstig de aantekening voor de interpretatie van artikel 32, lid 1, onder b), ii), die in bijlage 23 bij de toepassingsbepalingen van het Communautair Douanewetboek is opgenomen. Ofschoon de betreffende aantekening uitdrukkelijk uitsluitend naar artikel 32, lid 1, onder b), ii), verwijst, dient zij, naar analogie, eveneens op de overige bepalingen van artikel 32, lid 1, onder b), te worden toegepast. Land van herkomst van de toeleveringen 4. Het land van herkomst van de toeleveringen is niet relevant voor het beantwoorden van de vraag of bepaalde goederen of diensten onder het toepassingsgebied van artikel 32, lid 1, onder b), vallen. Zo kan het bij voorbeeld voorkomen dat de betrokken goederen, voor zij aan de producent worden geleverd, fysiek aanwezig zijn in het land waar de ingevoerde goederen worden vervaardigd. Voorts is het mogelijk dat deze goederen vanuit een ander derde land of vanuit de Gemeenschap zelf naar de producent werden vervoerd. Volgens artikel 32, lid 1, onder b), iv), mag de waarde van engineering, ontwikkeling, werken van kunst, ontwerpen, tekeningen en schetsen geleverd voor de voortbrenging van goederen evenwel niet op grond van artikel 32, lid 1, onder b), worden toegevoegd indien deze werkzaamheden in de Gemeenschap werden verricht.

10 9 Kosten van vervoer en aanverwante kosten 5. Volgens punt 2 van de aantekening bij artikel 32, lid 1, onder b), ii), wordt de waarde van een toelevering, al naar gelang van het geval, gevormd door de kosten van verkrijging of de kosten van voortbrenging. Er is geen bijzondere bepaling die betrekking heeft op de behandeling van kosten voor de levering van toeleveringen aan de producent van de ingevoerde goederen. Als kosten voor de levering van toeleveringen worden beschouwd: - kosten van vervoer en verzekering; - kosten van laden, lossen en op- en overslagkosten. 6. Bij het vaststellen van de waarde op grond van artikel 32, lid 1, onder b), worden de kosten in verband met de levering van toeleveringen aan de producent van de ingevoerde goederen niet aan de kosten van verkrijging of van voortbrenging van die toeleveringen toegevoegd. Zij maken echter wel deel uit van die waarde wanneer ze, in geval van verkrijging, in de prijs zijn begrepen. Voorbeeld 1: Firma A in de Gemeenschap plaatst bij firma B in derde land X een opdracht voor de vervaardiging van overhemden. A levert B kosteloos de knopen en het weefsel waaruit de overhemden worden vervaardigd. A koopt het weefsel bij firma C in derde land Y, met als leveringsvoorwaarde "CIF haven van lossing" in land X. A vervaardigt de knopen in zijn eigen fabriek in derde land Z. Zowel het weefsel als de knopen zijn toeleveringen in de zin van artikel 32, lid 1, onder b). De waarde van het weefsel, voor de toepassing van die bepaling, is de prijs CIF haven van lossing. De waarde van de knopen wordt enkel gevormd door de kosten van voortbrenging en omvat geen leveringskosten. In de douanewaarde te begrijpen bedrag 7. Volgens artikel 32, lid 1, onder b), wordt de in de douanewaarde van ingevoerde goederen te begrijpen waarde van een toelevering bepaald door twee factoren: - de noodzaak van de toerekening, - de voorwaarde dat deze waarde niet in de prijs van de ingevoerde goederen is begrepen. 8. Nadere aanwijzingen voor de toerekening zijn opgenomen in de punten 1, 3 en 4 van de aantekening bij artikel 32, lid 1, onder b), ii).

11 10 9. Het contract voor de levering van de ingevoerde goederen en de desbetreffende factuur kunnen een aanwijzing geven van de mate waarin de waarde van de toeleveringen niet in de prijs van de ingevoerde goederen is begrepen. Het bedrag van de niet in de prijs begrepen waarde moet, normalerwijs op een formulier DV 1, bij de douane worden aangegeven en maakt deel uit van de douanewaarde. Dat bedrag kan enkel worden bepaald indien niet enkel de totale waarde van de toelevering bekend is, maar ook, zoals uiteengezet in paragraaf 3 van de bovengenoemde aantekening, de wijze waarop die waarde moet worden toegerekend. Voorbeeld 2: Bedrijf A in de Gemeenschap voert overhemden in die in opdracht van A en met door A geleverde materialen door bedrijf B in derde land X zijn vervaardigd. Het contract bepaalt dat de materialen door A aan B worden geleverd tegen 40% van de kostprijs van A. Op de factuur van B aan A is een bedrag vermeld voor de vervaardiging en levering van overhemden. Men mag ervan uitgaan dat de 40% materiaalkosten in het door B aan A in rekening gebrachte bedrag begrepen zijn. De waarde van de materialen voor de toepassing van artikel 32, lid 1, onder b), wordt gevormd door de totale kosten ervan. Het bedrag van die waarde dat niet in de prijs van de ingevoerde goederen is begrepen, beloopt 60% van de totale kosten van de toelevering. Het bedrag van de waarde van de toelevering dat alsnog in de douanewaarde van de overhemden moet worden begrepen, is derhalve het laatstgenoemde bedrag. Voorbeeld 3: Het bovengenoemde bedrijf A geeft het bovengenoemde bedrijf B een opdracht voor de vervaardiging van jassen. B schaft zelf de voor de vervaardiging noodzakelijke materialen aan maar A koopt de patronen van de jassen bij een ontwerp-bureau in derde land Z en levert deze gratis aan B. De factuur van B aan A vermeldt een bedrag voor de vervaardiging en de levering van jassen. De waarde van het ontwerp is in het geheel niet in de prijs van de ingevoerde goederen begrepen. Het bedrag van de waarde van de toelevering dat voor de toepassing van artikel 32, lid 1, onder b), in de douanewaarde van de jassen moet worden begrepen, is derhalve de totale prijs van de modellen. Noot: Zie eveneens zaak nr. C 116/89 van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.

12 11 COMMENTAAR NR. 2 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) BETREFFENDE ARTIKEL 167 VAN DE UITVOERINGSBEPALINGEN VAN DE COMMISSIE BETREFFENDE DE DOUANEWAARDE VAN INFORMATIEDRAGERS DIE GEGEVENS OF INSTRUCTIES BEVATTEN, BESTEMD VOOR GEBRUIK IN GEGEVENSVERWERKENDE APPARATUUR 1. De toepassing in de praktijk van het bepaalde in de bovengenoemde wetgeving dient in de gehele Gemeenschap op uniforme wijze te zijn geregeld. Dit commentaar van het Comité Douanewaarde is bedoeld als leidraad bij de interpretatie van deze bepalingen. 2. Onder de hiernavolgende punten worden bepaalde in artikel 167 voorkomende termen en begrippen nader omschreven en worden enige voorbeelden gegeven. 3. "Informatiedrager": elk soort medium waarop gegevens of instructies zijn vastgelegd in zodanige vorm dat ze in gegevensverwerkende apparatuur kunnen worden gebruikt. In het bijzonder worden hieronder verstaan dragers zoals magneetbanden, schijven (met inbegrip van schijven die kunnen worden afgelezen met behulp van een optisch leessysteem) en zogenaamde "floppy disks". Onder informatiedragers worden daarentegen niet verstaan geïntegreerde schakelingen, halfgeleiders en dergelijke, noch artikelen als insteekmodules met videospellen, die dergelijke schakelingen of componenten bevatten. Voorbeelden van artikelen waarin geïntegreerde schakelingen, halfgeleiders of dergelijke componenten kunnen zijn verwerkt, zijn personal computers, rekenmachines, televisietoestellen, videorecorders, huishoudelijke apparaten en telecommunicatie-apparatuur. 4. "Gegevensverwerkende apparatuur": elke machine of elk apparaat waarmee gegevens kunnen worden verwerkt. Hiermee worden niet alleen bedoeld apparaten die uitsluitend of in hoofdzaak bestemd zijn voor het verwerken van gegevens, maar ook uitrusting die is ingebouwd in of gekoppeld aan apparaten met andere functies, zoals automatische gegevensverwerkende apparatuur die in numerieke besturingskasten is ingebouwd.

13 12 5. "Gegevens of instructies": alle weergaven van feiten, begrippen of opdrachten die zijn vastgelegd of opgenomen in een taal die door een machine kan worden gelezen en die geschikt zijn om door gegevensverwerkende apparatuur te worden geïnterpreteerd, weergegeven of verwerkt. In het bijzonder worden hieronder verstaan gegevensverwerkende programma's (d.w.z. systeem- en toepassingsprogrammatuur) en technische of commerciële rapporten, verslagen van ondernemingen, grafieken en statistieken. 6. "Geluidsopnamen, cinematografische opnamen of video opnamen": cassettes, magneetbanden, schijven, films en dergelijke waarop geluid en/of beeld is opgenomen, andere dan media welke gegevensverwerkende programma's bevatten. Hieronder worden onder meer verstaan opnamen van muziek, gesproken woord en cinematografische en stilstaande of bewegende fotografische beelden.

14 13 COMMENTAAR NR. 3 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) BETREFFENDE DE OPNEMING VAN ROYALTIES EN LICENTIERECHTEN IN DE DOUANEWAARDE Inleiding 1. De beginselen die zijn neergelegd in de communautaire voorschriften betreffende de opneming van royalties en licentierechten in de douanewaarde van ingevoerde goederen dienen in de gehele Gemeenschap op uniforme wijze te worden toegepast. Deze commentaar van het Comité Douanewaarde is bedoeld als algemene leidraad op dit gebied. 2. De wettelijke bepalingen van de Gemeenschap betreffende de opneming van royalties en licentierechten in de douanewaarde zijn vervat in: - artikel 32, lid 1, onder c), artikel 32, lid 2, en artikel 32, lid 5, van het Douanewetboek (CDW); - de Toepassingsbepalingen van het Communautair Douanewetboek (TCDW): - artikelen 157 tot 162; - bijlage 23 - aantekeningen voor de interpretatie van artikel 32, lid 1, onder c) en lid Het begrip "royalties en licentierechten", dat in artikel 32, lid 1, onder c), van het Douanewetboek voorkomt, is omschreven in de aantekeningen voor de interpretatie van artikel 32, lid 1, onder c), van het Douanewetboek en in artikel 157, lid 1, van de toepassingsbepalingen. Een meer algemene definitie is opgenomen in artikel 12, lid 2, van het Modelverdrag van de OESO betreffende dubbele belastingheffing op inkomsten en kapitaal (1977) - (OECD Model Double Taxation Convention on Income and on Capital (1977)): "vergoedingen van welke aard ook voor het gebruik van of voor het recht van gebruik van een auteursrecht op een werk op het gebied van letterkunde, kunst of wetenschap - daaronder begrepen bioscoopfilms -, van een octrooi, een fabrieks- of handelsmerk, een ontwerp of model, een tekening, een geheim recept of een geheime werkwijze, dan wel voor het gebruik of voor het recht van gebruik van nijverheids- en handelsuitrusting of wetenschappelijke uitrusting, of voor inlichtingen *omtrent ervaring op het gebied van nijverheid, handel of wetenschap". * Gewoonlijk "know-how" genoemd.

15 14 4. Royalties en licentierechten worden normaliter in regelmatige termijnen (b.v. maandelijks, driemaandelijks, jaarlijks) betaald. Soms wordt een eenmalig bedrag betaald of wordt een aanbetaling (gewoonlijk "fee for disclosure" genoemd) gedaan, gevolgd door betalingen in regelmatige termijnen. De termijnbetalingen worden gewoonlijk berekend in percenten van de opbrengst van de verkoop van de onder licentie staande produkten. 5. De volgende definitie van het begrip "know-how" is opgenomen in paragraaf 12 van het commentaar van de OESO op artikel 12 van het bovengenoemde modelverdrag: Rechten en know-how "alle niet openbaar gemaakte technische informatie, waarop al dan niet een octrooi kan worden gevestigd, die noodzakelijk is voor de directe industriële reproduktie van een produkt of proces onder dezelfde omstandigheden; voorzover know-how aan ervaring is ontleend vertegenwoordigt zij de kennis die een fabrikant niet enkel door onderzoek van het produkt en door zijn observatie van de voortgang der techniek kan verwerven". 6. Handelsovereenkomsten die in de betaling van royalties en licentierechten voorzien, worden vrijwel altijd in formele, op schrift gestelde licentieovereenkomsten neergelegd waarin gewoonlijk een gedetailleerde omschrijving voorkomt van het in licentie vervaardigde produkt, de aard van de toegekende rechten, de overgedragen know-how, de verantwoordelijkheid van de licentiegever en van de licentienemer en de methoden voor de berekening en de betaling van de royalties of licentierechten. 7. In de meeste gevallen zal het onderzoek van de licentie-overeenkomst voldoende informatie verschaffen voor het beantwoorden van de vraag of de royalties en licentierechten in de douanewaarde van de ingevoerde goederen moeten worden begrepen. Het is echter ook mogelijk dat rekening moet worden gehouden met de voorwaarden van het verkoopcontract met het eventuele verband tussen dit contract en de licentie-overeenkomst. 8. Het is duidelijk dat wanneer de ingevoerde goederen zelf het voorwerp zijn van de licentie-overeenkomst (b.v. wanneer deze goederen de in licentie vervaardigde produkten zijn) de invloed van de royalties en licentierechten op de douanewaarde moet worden onderzocht. Dit is echter ook noodzakelijk wanneer de ingevoerde goederen bestanddelen of ingrediënten zijn van het onder licentie staande produkt of wanneer met de ingevoerde goederen zelf (b.v. gespecialiseerde produktiemachines of industriële installaties) onder licentie vallende produkten worden vervaardigd.

16 15 9. Wanneer uit hoofde van een licentie-overeenkomst know-how wordt overgedragen, dan worden dikwijls ontwerpen, recepten, formules en basisinstructies met betrekking tot het gebruik van het onder licentie staande produkt meegeleverd. Is dergelijke know-how op de ingevoerde goederen van toepassing dan moet worden nagegaan of de daarvoor als royalties of licentierechten betaalde bedragen in de douanewaarde moeten worden begrepen. Sommige licentie-overeenkomst (b.v. bij "franchising") voorzien echter in het verlenen van bepaalde diensten zoals de opleiding van het personeel van de licentienemer voor de vervaardiging van het onder licentie vallende produkt of het gebruik van machines of apparatuur. Ook technische bijstand op het gebied van management, administratie, marketing, boekhouding, enz. kan hieronder begrepen zijn. In dergelijke gevallen worden de voor deze dienstverlening betaalde royalties of licentierechten niet in de douanewaarde begrepen. 10. Dikwijls zal uit het onderzoek van licentie-overeenkomsten en verkoopcontracten blijken dat de betaalde royalty-rechten slechts ten dele als belastbaar kunnen worden beschouwd. Wanneer de krachtens een licentie-overeenkomst toegekende voordelen een combinatie zijn van potentieel belastbare en niet belastbare elementen, maar de licentienemer geen gebruik maakt van de niet belastbare elementen, kan het niettemin wenselijk zijn ervan uit te gaan dat de royalties of licentierechten in hun geheel in aanmerking komen om in de douanewaarde te worden begrepen. Royalties en licentierechten die van toepassing zijn op de goederen waarvan de waarde moet worden bepaald 11. Voor het antwoord op de vraag of royalties betrekking hebben op de goederen waarvan de waarde moet worden bepaald, is het voornaamste element niet de wijze waarop de royalty is berekend, maar de reden waarom deze wordt betaald, m.a.w. hetgeen de licentienemer feitelijk ontvangt in ruil voor het betaalde bedrag (zie wat dit betreft artikel 161 van de toepassingsbepalingen). Zo kan bij de invoer van componenten of ingrediënten van het onder licentie vallende produkt of van produktiemachines of apparatuur een op de afzet van het onder licentie vallende produkt gebaseerde royalty-betaling volledig, ten dele of in het geheel niet gerelateerd zijn aan de ingevoerde goederen. Royalties en licentierechten die worden betaald ingevolge de voorwaarden verbonden aan de verkoop van de goederen waarvan de waarde moet worden bepaald 12. In dit geval moet een antwoord worden gegeven op de vraag of de verkoper bereid zou zijn de goederen te verkopen indien geen royalties of licentierechten worden betaald. Dit kan een expliciete of een impliciete voorwaarde zijn. Meestal is in de licentie-overeenkomst bepaald of de betaling van royalties of licentierechten een voorwaarde is voor de verkoop van de ingevoerde goederen. Een dergelijke bepaling is evenwel niet essentieel.

17 Wanneer goederen van een bepaalde persoon worden betrokken en aan een andere persoon een royalty of licentierecht moet worden betaald, kan deze betaling in bepaalde omstandigheden niettemin als een voorwaarde van de verkoop van de goederen worden beschouwd (zie artikel 160 van de toepassingsbepalingen). Er mag worden van uitgegaan dat de verkoper of een met hem verbonden persoon van de koper eist dat deze de betrokken betaling verricht. Dit is bij voorbeeld het geval wanneer, in een multinationale groep, goederen bij één lid van de groep worden gekocht en de royalties aan een ander lid van dezelfde groep moeten worden betaald. Het geldt ook wanneer de verkoper een licentienemer is van de ontvanger van de royalties en laatstgenoemde de voorwaarden van de verkoop bepaalt. Berekening van het bedrag dat aan de betaalde of te betalen prijs moet worden toegevoegd uit hoofde van royalties of licentierechten (artikel 32, lid 2, van het Wetboek en aantekening voor de interpretatie daarvan) 14. Royalties en licentierechten worden in het algemeen berekend na de invoer van de goederen waarvan de waarde moet worden bepaald. In dergelijke gevallen kan de definitieve vaststelling van de douanewaarde overeenkomstig artikel 257, lid 3, van de toepassingsbepalingen worden uitgesteld. Een algemene aanpassing, gebaseerd op de regelmatig bijgewerkte resultaten over een representatieve periode, behoort eveneens tot de mogelijkheden. Dit dient door de importeurs en de douane-autoriteiten in onderling overleg te worden geregeld. 15. Vooral wanneer de royalties slechts ten dele in de douanewaarde moeten worden begrepen, is overleg tussen de importeur en de douane-autoriteiten zeer gewenst. 16. De grondslag voor de splitsing van het totale bedrag in belastbare en niet belastbare elementen kan soms in de licentie-overeenkomst zelf worden gevonden. Daarin kan bij voorbeeld zijn aangegeven dat een totale royalty van 7% bestaat uit 3% voor octrooirechten, 2% voor commerciële know-how en 2% voor het gebruik van een handelsmerk. Meestal kan de grondslag voor de splitsing echter niet op die manier worden gevonden. De in aanmerking te nemen waarde van de rechten en de know-how kan soms worden vastgesteld door bij benadering te bepalen in welke mate know-how wordt overgedragen of gebruikt, en het overeenkomstige bedrag op het totale bedrag van de betaalde of te betalen royalties in mindering te brengen.

18 Dikwijls is de licentiegever zelf, op gezamenlijk verzoek van de importeur en de douane, bereid een passende omslagsleutel op te geven op basis van zijn eigen berekeningen. 18. Correspondentie tussen de licentiegever en de licentienemer, interne verslagen van de aan de ondertekening van de licentie-overeenkomst voorafgaande onderhandelingen of gesprekken met één van de onderhandelaren van de licentieovereenkomst, zullen dan vaak de basis verschaffen voor een toerekening die op het eerste gezicht niet mogelijk leek. Uitzonderingen 19. Volgens artikel 32, lid 5, van het Wetboek worden royalties en licentierechten niet aan de werkelijk betaalde of te betalen prijs toegevoegd wanneer zij a) betalingen vertegenwoordigen voor het recht tot reproduktie van de ingevoerde goederen in de Gemeenschap; of b) betalingen vertegenwoordigen die de koper doet voor het recht tot distributie of wederverkoop van de ingevoerde goederen, indien dergelijke betalingen geen voorwaarde uitmaken van de verkoop voor uitvoer naar de Gemeenschap van de ingevoerde goederen. Niet-toepasselijkheid van artikel 32, lid 1, onder d), van het Wetboek 20. De bepalingen van artikel 32, lid 1, onder a) tot e), van het Wetboek die betrekking hebben op verhogingen van de betaalde of te betalen prijs van de ingevoerde goederen, hebben ieder een eigen toepassingsgebied. Derhalve mogen betalingen die aan de definitie van royalties en licentierechten beantwoorden uitsluitend aan het bepaalde in artikel 32, lid 1, onder c), van het Wetboek worden getoetst. Indien de daarin gestelde voorwaarden niet zijn vervuld, mogen dergelijke betalingen niet op grond van artikel 32, lid 1, onder d), in de douanewaarde worden begrepen. Noot: Zie eveneens de adviezen 4.1 tot 4.13 van de WDO en de case-studies 8.1 en 8.2 van de WDO betreffende de toepassing van artikel 8, lid 1, van de overeenkomst, alsmede zaak nr. C 116/89 voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen.

19 18 COMMENTAAR NR. 4 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) UITVOERINGSBEPALINGEN VAN DE COMMISSIE BETREFFENDE DE BIJ DE VASTSTELLING VAN DE DOUANEWAARDE TE GEBRUIKEN WISSELKOERSEN 1. De regels voor de bij het bepalen van de douanewaarde van ingevoerde goederen te gebruiken wisselkoersen zijn in de artikelen 168 tot 172 van de toepassingsbepalingen neergelegd. Zij zijn gebaseerd op de in artikel 35 van het Wetboek vastgestelde basisbeginselen volgens welke de te gebruiken wisselkoersen: - een getrouwe weergave dienen te zijn van de gangbare waarde van de valuta's bij handelstransacties; - door de bevoegde autoriteiten van de Lid-Staat worden bekendgemaakt; en - gedurende een vaste termijn van toepassing zijn. 2. Een belangrijke regel is dat de bij het bepalen van de douanewaarde te gebruiken wisselkoersen maandelijks worden vastgesteld en dat deze wisselkoersen, indien zich op de valutamarkt geen noemenswaardige koersschommelingen voordoen (zie artikel 171, lid 1), gedurende een maand ongewijzigd blijven. Voorts is er een speciale clausule betreffende de wisselkoersen die in periodieke aangiften dienen te worden gebruikt. 3. Aangezien de wisselkoersen worden vastgesteld veertien dagen voor zij van toepassing worden en normaliter een maand geldig blijven, vergemakkelijken deze voorschriften het gebruik van vereenvoudigde aangifteprocedures. De bepalingen van de artikelen 168 tot 172 worden hierna toegelicht.

20 19 Artikel 168 Artikel 168 bevat een aantal definities. Onder a) Onder de genoteerde koers wordt normaliter de verkoopkoers verstaan die op de meest representatieve valutamarkt(en) wordt genoteerd. De andere mogelijkheid waaraan onder het tweede streepje wordt gerefereerd, namelijk een andere koers dan de verkoopkoers, kan echter door de betrokken Lid-Staat als de te gebruiken koers worden voorgeschreven. Indien op verschillende tijdstippen van eenzelfde dag verschillende wisselkoersen worden genoteerd, wordt voor het bepalen van de douanewaarde de laatste aldus genoteerde koers gebruikt die overeenkomstig het bepaalde in artikel 168, onder b) wordt gepubliceerd. Onder b) Voor de toepassing van de artikelen 168 en 172 is het noodzakelijk dat de betrokkenen kennis kunnen nemen van de genoteerde koers. Iedere Lid-Staat kiest daartoe het voor hem meest geschikte middel. Dit kan bij voorbeeld een staatscourant zijn of een andere officiële mededeling, de financiële pers of, bij gebrek aan een beter systeem, het aanplakken van officiële berichten in de douanekantoren. Deze informatie kan ook door middel van teletekstsystemen of door een combinatie van de bovengenoemde middelen worden verstrekt. Onder c) Onder "munteenheid" worden niet alleen de nationale valuta's verstaan, maar ook rekeneenheden zoals de ecu en de bijzondere trekkingsrechten die bij het opmaken van handelsfacturen kunnen worden gebruikt. Artikel 169 Leden 1 en 2 De op de voorlaatste woensdag op de valutamarkten genoteerde wisselkoersen worden gedurende de daaropvolgende kalendermaand gebruikt. Deze wisselkoersen moeten worden gepubliceerd op de dag waarop zij worden genoteerd of op de daaropvolgende dag (zoniet is het bepaalde in artikel 169, lid 3, van toepassing - zie hierna). Opgemerkt zij dat in plaats van deze koersen ook andere wisselkoersen kunnen worden gebruikt als de koersen die vanaf de eerste daaropvolgende woensdag of vanaf een andere daaropvolgende woensdag moeten worden toegepast. Dit zou het geval zijn indien de bepalingen van artikel 171, lid 1 of lid 2, van toepassing worden (zie hierna).

21 20 Lid 3 Deze bepaling heeft betrekking op de situatie waarin een wisselkoers (voor alle of voor bepaalde munteenheden) niet op de voorlaatste woensdag wordt genoteerd of waarin wisselkoersen die wel op de voorlaatste woensdag worden genoteerd niet op dezelfde of de daaropvolgende dag worden gepubliceerd. Het achterwege blijven van een notering kan te wijten zijn aan de sluiting van de valutamarkten op een officiële feestdag of aan de opschorting van transacties in afwachting van een officiële herschikking van valuta's. Een opschorting kan zich bij voorbeeld voordoen wanneer de regering van een derde land voornemens is haar munteenheid te herschikken en verzoekt alle transacties waarbij die munteenheid wordt gebruikt over de gehele wereld gedurende een aantal dagen op te schorten. Het achterwege blijven van publikatie kan een gevolg zijn van, bij voorbeeld, het feit dat de gebruikelijke dag van publikatie een officiële feestdag is, dat openbare nutsvoorzieningen (b.v. elektriciteit) zijn uitgevallen of dat een vakbondsactie heeft plaatsgevonden waardoor de publikatie of de distributie wordt belemmerd. Voorbeeld van een geval waarin 169, lid 3, van toepassing is. Het kan noodzakelijk zijn de laatste koers te gebruiken die in de voorafgaande veertien dagen is gepubliceerd wanneer de markten op een woensdag gesloten zijn en daardoor voor die dag geen koersen worden genoteerd. Dit is bij voorbeeld het geval wanneer 24 december op een woensdag valt en de markten vanaf zaterdag 20 december tot en met donderdag 1 januari gesloten zijn. In dergelijke omstandigheden dienen derhalve, overeenkomstig artikel 169, vanaf 1 januari de op vrijdag 19 december genoteerde koersen te worden toegepast. Artikel 170 Deze bepaling heeft betrekking op situaties waarin bepaalde wisselkoersen in een Lid- Staat zelden of nooit worden genoteerd, hetzij omdat de vraag naar de betrokken munteenheid op de valutamarkt klein is, hetzij omdat voor munteenheden die normaliter wel worden genoteerd, de voorafgaande veertien dagen wegens uitzonderlijke omstandigheden geen genoteerde koers is gepubliceerd. In de bovenomschreven gevallen bepaalt de betrokken Lid-Staat de te gebruiken wisselkoersen op de wijze die hij meest geschikt acht. Zo kan de douane-administratie bij voorbeeld het advies van de centrale bank van de Lid-Staat inwinnen of een publikatie van een andere Lid-Staat raadplegen.

22 21 Artikel 171 Deze bepaling heeft ten doel ervoor te zorgen dat de bij de vaststelling van de douanewaarde te gebruiken wisselkoersen binnen een redelijke marge (5% hoger of lager) van de laatst op de valutamarkt genoteerde wisselkoersen blijven. Daarom bepaalt dit artikel dat de koers wordt opgenomen die wordt genoteerd op de laatste woensdag van de maand voorafgaande aan de maand waarop zij van toepassing wordt en dat deze opneming gedurende de betrokken maand wekelijks wordt herhaald. Hiertoe moeten de parameters worden berekend die 5% hoger respectievelijk lager liggen dan de vastgestelde of geldende wisselkoersen (zie hierna). Indien deze parameters niet worden overschreden, worden de voor die maand geldende wisselkoersen zonder onderbreking toegepast overeenkomstig het bepaalde in artikel 169. Lid 1 De op de laatste woensdag van de voorafgaande maand genoteerde wisselkoersen worden over het algemeen geverifieerd op donderdag, de dag waarop de wisselkoersen van die laatste woensdag worden gepubliceerd. De wisselkoersen van de laatste woensdag worden met de wisselkoers van de voorlaatste woensdag (die op de eerste dag van de volgende maand van toepassing wordt) vergeleken. Indien de koers voor de laatste woensdag 5% of meer van deze koers afwijkt (hoger of lager), dan wordt deze nieuwe wisselkoers met ingang van de volgende woensdag van toepassing in plaats van de reeds vastgestelde koers. Zij blijft geldig tot het einde van de maand, tenzij zij zelf wordt vervangen als gevolg van de wekelijkse verificatie van de op woensdag genoteerde koersen (zie lid 2). Lid 2 De op enige woensdag genoteerde koers (die normaliter op donderdag wordt gepubliceerd) wordt vergeleken met de koers die in de lopende maand van toepassing is (normaliter de op de voorlaatste woensdag van de voorafgaande maand genoteerde koers). Indien de op enige woensdag genoteerde koers 5% of meer (hoger of lager) afwijkt van de geldende koers, dan treedt deze nieuwe koers met ingang van de volgende woensdag in de plaats van de geldende wisselkoers. Zij blijft van toepassing tot het einde van de maand, tenzij in die periode andermaal de vrijwaringsclausule wordt toegepast. Lid 3 Deze bepaling is van toepassing wanneer de valutamarkten op een woensdag gesloten zijn en op die dag derhalve geen wisselkoersen worden genoteerd. Indien bij voorbeeld de eerste januari op een woensdag valt en de valutamarkten op die dag gesloten zijn, dan wordt de vergelijking op de op dinsdag 31 december genoteerde wisselkoersen gebaseerd ten einde te bepalen of met ingang van woensdag 8 januari de vrijwaringsclausule dient te worden toegepast. Artikel 172 Deze bepaling heeft ten doel de aangever in staat te stellen één enkele wisselkoers te gebruiken gedurende de gehele periode waarvoor hij toestemming heeft tot gebruikmaking van de vereenvoudigde procedure voor de aangifte voor het vrije verkeer.

23 22 COMMENTAAR NR. 5 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) BETREFFENDE DE BETEKENIS VAN HET WOORD "ONDERSCHEIDEN" VOOR DE TOEPASSING VAN DE BEPALINGEN INZAKE DE DOUANEWAARDE VAN GOEDEREN Inleiding 1. Het Douanewetboek en de Toepassingsbepalingen maken melding van bepaalde elementen die in de douanewaarde van ingevoerde goederen moeten worden begrepen of daarvan moeten worden uitgesloten. Met het oog op een gelijke behandeling van alle importeurs op dit gebied, dient de praktische toepassing van deze bepalingen in de gehele Gemeenschap op uniforme wijze te zijn geregeld. Deze commentaar is bedoeld als leidraad bij de interpretatie van het begrip "onderscheiden". 2. Een voorwaarde waaraan moet zijn voldaan opdat bepaalde elementen van de douanewaarde van ingevoerde goederen kunnen worden uitgesloten, is dat deze "onderscheiden" moeten zijn van de voor de goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs. 3. De bedoelde elementen zijn: - invoerrechten en andere belastingen verschuldigd bij de invoer of de verkoop van de goederen - kosten van constructiewerkzaamheden, installatie, montage, onderhoud of technische bijstand welke na de invoer zijn verricht - kosten van vervoer van de goederen na aankomst op de plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap - kosten die zijn gemaakt ter verkrijging van het recht de ingevoerde goederen te verveelvoudigen - inkoopcommissies - interesten Artikel 33 van het Wetboek - op gegevensdragers opgeslagen gegevens of instructies Artikel 34 van het Wetboek en art. 167 TCDW Bij de opslag van goederen in douane-entrepot zijn soortgelijke bepalingen van toepassing (artikel 112 CDW). Een algemene leidraad voor de behandeling van deze elementen is in de punten 4 tot 7 opgenomen. Sommige van deze elementen zijn bovendien in de punten 8 tot 17 van een bijzonder commentaar voorzien.

24 23 Algemeen 4. Opdat een element als onderscheiden kan worden beschouwd, dient niet alleen een aantekening te worden gemaakt in de daarvoor bestemde vakken van de aangifte DV 1, maar dient in voorkomend geval ook de aard van het element en het in geld uitgedrukte bedrag daarvan te worden vastgesteld. 5. Alle handelsbescheiden, met inbegrip van documenten met een lange geldigheidsduur (b.v. contracten, facturen voor de goederen of voor het vervoer) die betrekking hebben op meer dan één invoertransactie in verband met de goederen waarvan de waarde wordt bepaald, kunnen in principe dienen om de aard van het betrokken element en het bedrag dat ermee gemoeid is vast te stellen. Wanneer het vervoerkosten betreft zou de aangever hiertoe ook, indien dergelijke handelsbescheiden niet beschikbaar zijn, een verklaring kunnen voorleggen die verwijst naar een lijst van gebruikelijke tarieven voor vervoer met het betreffende vervoermiddel en waaruit blijkt hoe het bedrag is berekend. De douane kan van de aangever ook verlangen dat deze de lijst van de toegepaste tarieven zelf voorlegt. De douane heeft evenwel het recht te onderzoeken of de "aard" van het element en het "bedrag" die zijn aangegeven niet fictief zijn. Een dergelijk onderzoek is vooral relevant in gevallen waarin de gevraagde aftrek enkel op verklaringen van de koper, de verkoper of de aangever gebaseerd is. 6. Om het vaststellen van de douanewaarde te vergemakkelijken, dienen de aangevers tijdig het nodige te doen opdat de onder punt 5 bedoelde bewijsstukken beschikbaar zijn op het tijdstip van aanvaarding van de douane-aangifte. Zijn de noodzakelijke documenten op dat ogenblik niet beschikbaar, dan kan de douane, met name op grond van artikel 256 van de toepassingsbepalingen, de aangever een termijn toestaan om deze te verkrijgen en ze aan de douane te doen toekomen. De douane zal normaliter verlangen dat een aangever die van deze tegemoetkoming gebruik wenst te maken, zich schriftelijk ertoe verbindt de toegestane termijn in acht te nemen. 7. Normaliter moet aan de onder de punten 4 tot 6 bedoelde voorwaarden zijn voldaan opdat bij het bepalen van de douanewaarde een aftrek kan worden toegestaan.

25 24 Douanerechten en andere heffingen 8. Aanwijzingen voor de interpretatie van het begrip "onderscheiden", wat de invoerrechten en andere bij de invoer of de verkoop van goederen verschuldigde heffingen betreft, zijn opgenomen in een advies van het Technisch Comité douanewaarde van de WDO. In dit advies is bepaald dat de invoerrechten en heffingen van het land van invoer geen deel uitmaken van de douanewaarde, aangezien zij, door hun aard, van de werkelijk betaalde of te betalen prijs kunnen worden onderscheiden. Zij behoren in feite tot het publieke domein. 9. In dit verband betekent het woord "onderscheiden" in feite hetzelfde als "kan worden onderscheiden". Dit advies heeft betrekking op een geval waarin de rechten/heffingen niet afzonderlijk op de factuur waren vermeld. Het spreekt echter vanzelf dat moet worden aangenomen dat op de factuur of op een ander begeleidend document duidelijk was vermeld dat de werkelijk betaalde of te betalen prijs deze kosten omvatte. 10. Overeenkomstig punt 4 dient het van de douanewaarde uit te sluiten bedrag in de aangifte DV 1 te worden gespecificeerd. Gegevens of instructies (software) 11. Volgens artikel 167 TCDW wordt bij het bepalen van de douanewaarde van ingevoerde gegevens of instructies enkel rekening gehouden met de kosten of de waarde van de betrokken informatiedrager, op voorwaarde dat de kosten of de waarde van deze laatste onderscheiden zijn van die van de informatiedrager. Deze elementen zouden bij voorbeeld indien vereist als volgt op de aangifte DV 1 kunnen worden vermeld: - kosten of waarde van de gegevens of instructies, - kosten of waarde van de informatiedrager, - totale waarde van de gegevens of instructies en van de informatiedrager tezamen. 12. In de praktijk verschaffen twee van de bovengenoemde waarden wellicht voldoende informatie om de kosten of de waarde van de gegevens of instructies te kunnen onderscheiden. De douane kan echter verlangen dat de betreffende bedragen eveneens op de in punt 5 omschreven wijze worden vastgesteld.

26 25 Interesten 13. Wat de uitsluiting van interesten betreft, zijn in artikel 33, lid 1, onder c), van het Wetboek naast de voorwaarde dat deze interesten onderscheiden dienen te zijn van de voor de goederen betaalde of te betalen prijs, nog andere voorwaarden vastgesteld. Normaliter zal het in de aangifte DV 1 vermelde bedrag overeenkomstig punt 5 worden vastgesteld op basis van de in de vorengenoemde bepaling bedoelde schriftelijke financieringsovereenkomst. Kosten van vervoer vanaf de plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap 14. (geschrapt) 15. De behandeling van de kosten van het vervoer binnen de Gemeenschap van goederen die worden gefactureerd tegen een uniforme prijs franco plaats van bestemming die met de prijs op de plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap overeenkomt, is geregeld in een bijzondere bepaling van artikel 164, onder b), van de Toepassingbepalingen. 16. Wanneer, in andere gevallen, goederen worden ingevoerd tegen een prijs die de levering op een plaats van bestemming in het douanegebied van de Gemeenschap omvat, kan het voorkomen dat de kosten van vervoer binnen de Gemeenschap niet afzonderlijk op de factuur of op andere handelsbescheiden zijn vermeld. Een aangever zal in dergelijke gevallen op de douane-aangifte vermoedelijk een douanewaarde vermelden waarin de kosten van vervoer binnen de Gemeenschap niet begrepen zijn en zal deze kosten in de aangifte DV 1 opgeven. Dit is op zich natuurlijk niet voldoende om deze kosten als "onderscheiden" te beschouwen. Het buiten beschouwing te laten bedrag moet ook op de onder punt 5 bedoelde wijze worden vastgesteld. 17. De wijze waarop het uit te sluiten bedrag is vastgesteld kan op een aantal manieren worden aangetoond. Bij voorbeeld: a) Indien goederen met verschillende vervoermiddelen onder dekking van één enkel vervoerdocument worden verzonden tot een plaats die verder binnenwaarts is gelegen dan de plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap en indien enkel de totale kosten van dit vervoer zijn vastgesteld, dan kan het gedeelte van deze kosten dat als kosten van vervoer na aankomst op de plaats van binnenkomst in de Gemeenschap wordt aangemerkt en dat is berekend door de kosten te splitsen naar evenredigheid van de buiten en binnen het douanegebied van de Gemeenschap afgelegde afstanden, worden aanvaard voor de toepassing van artikel 164, onder a), van de Toepassingsbepalingen.

27 26 b) Indien de totale transportkosten niet bekend zijn (b.v. wanneer een prijs franco plaats van bestemming is vermeld) of indien om andere redenen een splitsing niet dienstig wordt geacht, is het voor de toepassing van artikel 164, onder a), aanvaardbaar op de werkelijk betaalde of te betalen prijs, hetzij een bedrag dat overeenstemt met de werkelijke kosten van het vervoer na binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap, hetzij - indien dit niet mogelijk is - de gebruikelijke kosten van dergelijk vervoer in mindering te brengen. In het laatste geval is het redelijk dat de toegestane aftrek voor intern vervoer niet hoger is dan de kosten die overeenstemmen met de gebruikelijke tarieven voor het vervoer met een zelfde soort vervoermiddel in het land van de betrokken vervoerder. Het bedrag van die aftrek mag bovendien niet groter zijn dan een bedrag dat overeenstemt met de minimumtarieven voor vervoer in de Gemeenschap.

28 27 COMMENTAAR NR. 6 VAN HET COMITE DOUANEWETBOEK (AFDELING DOUANEWAARDE) BETREFFENDE DOCUMENTEN EN INFORMATIE DIE DE DOUANE KAN VERLANGEN ALS BEWIJSMATERIAAL VOOR HET VASTSTELLEN VAN DE DOUANEWAARDE Inleiding 1. De aangifte van de douanewaarde is een document waarin de aangever de nodige informatie voor het vaststellen van de douanewaarde van de ingevoerde goederen verstrekt. 2. Evenals andere aan de douane overgelegde aangiften of documenten dient de in de aangifte van de douanewaarde vervatte informatie in bepaalde gevallen met bewijsmateriaal te worden gestaafd. Een aangifte van de douanewaarde gaat normaliter vergezeld van bepaalde documenten (b.v. facturen) tot staving van de vermelde gegevens. Is de in documentaire of andere vorm verstrekte informatie echter ontoereikend tot staving van de in de aangifte van de douanewaarde vermelde gegevens, dan heeft de douane het recht van de aangever te verlangen dat deze aanvullend bewijsmateriaal overlegt. 3. De aangifte van gegevens inzake de douanewaarde wordt gesteld op een formulier DV 1 waarvan het model in de bijlagen 28 en 29 van de Toepassingsbepalingen is opgenomen. De gegevens voor de vaststelling van de douanewaarde dienen echter niet steeds op een DV 1 formulier te worden aangegeven. De douane kan onder bepaalde omstandigheden afzien van de eis dat een DV 1 aangifte wordt overgelegd (zie artikelen 178, lid 3, en 179, lid 1, van de Toepassingsbepalingen) of kan toestaan dat de vereiste gegevens in een andere vorm worden overgelegd (zie artikel 180 van de genoemde verordening). De in het onderhavige document voorkomende verwijzingen naar de vakken van de DV 1 zijn derhalve enkel ter informatie bedoeld en betekenen niet dat in alle gevallen een DV 1 formulier moet worden gebruikt. Rechtsgrondslag 4. Artikel 14 van het Douanewetboek verleent de douane het algemene recht documenten of informatie tot staving van een aangifte van de douanewaarde te verlangen. In artikel 178 en volgende van de Toepassingsbepalingen zijn de verplichtingen van de persoon die een aangifte van de douanewaarde doet in bijzonderheden vermeld.