Hospice de Waterlelie: Zorg en aandacht in de laatste levensfase

Transcriptie

1 Infobulletin Nummer 12 April 2011 Hospice de Waterlelie: Zorg en aandacht in de laatste levensfase Jubileumuitgave Vijf jaar hospice de Waterlelie Dit infobulletin is een gezamenlijke uitgave van de Stichting Hospice Voorne-Putten Rozenburg en de Stichting Vrienden van Hospice de Waterlelie. Groene Kruisstraat 2a/b 3201 CA Spijkenisse T (0181) E info@hospicedewaterlelie.nl W Beslissingen zijn slechts het begin van iets. Wanneer iemand een beslissing neemt, duikt hij in feite in een sterke stroming die hem meevoert naar een plek waar hij nooit van had durven dromen toen hij de beslissing nam. De alchemist Inhoud Hospice de Waterlelie Vrijwilligerswerk: mensen hebben elkaar nodig Nieuwe stoffering 24 maart 2011: de dag zelf Het gaat u allen goed Stokje overnemen Meer informatie Hospice en radio Naamsbekendheid en fondsenwerving Grenzen verleggen Veel leesplezier

2 Hospice de Waterlelie In het vorige Infobulletin schreef ik dat 2011 naar verwachting een gedenkwaardig jaar zou worden voor hospice de Waterlelie vanwege: Eerste lustrumviering op 24 maart Nel van de Graaf met pensioen Start Anja Bollee Mont Blanc expeditie eind augustus als bijzondere sponsoractiviteit vanuit de Stichting Vrienden van Hospice de Waterlelie Wij kunnen nu, medio april, tevreden terugkijken op een bijzonder mooie lustrumviering op 24 maart j.l. in het Carlton Oasis Hotel in Spijkenisse. Een dag waarop de palliatieve terminale zorg en aandacht voor mensen centraal stond. Twee inspirerende sprekers, Annet Weijers (orthopedagoog en rouwtherapeut) en professor dr. Manu Keirse (hoogleraar en auteur) wisten de vrijwilligers en genodigden uitermate te boeien met hun lezingen over respectievelijk rouwverwerking bij kinderen en verlies en verdriet. Geen gemakkelijke onderwerpen, maar uitermate doordacht, begripvol en soms met een vleugje humor voor het voetlicht gebracht. De emoties in de zaal waren voelbaar. Wij zijn als Stichting Hospice Voorne-Putten Rozenburg heel trots, dat wij met zo n prachtig inhoudelijk programma ons eerste lustrum én het feit mochten vieren dat Nel van de Graaf gaat genieten van haar pensioen. Een mooie manier om haar te bedanken voor haar grote inzet. Nel heeft zich als coördinator van het eerste uur, vanaf december 2004, op voortreffelijke wijze en met veel passie ingezet voor de vormgeving van ons hospice. De eigen visie en missie van de Waterlelie stond hierbij altijd centraal. De visie is in de ontwikkelingsfase van het huis (2004) geformuleerd. Deze was toen leidend voor de totstandkoming van het hospice, de fondsenwerving, bouw, verbouw, inrichting en zeker ook voor de werving en scholing van de vrijwilligers. En leidend is deze visie nog steeds: Hospice de Waterlelie wil er zijn voor mensen, mensen nabij zijn die terminaal ziek zijn, mensen die om welke reden dan ook, thuis die zorg en aandacht niet kunnen krijgen die zij nodig hebben. Daarvoor is dit bijna-thuis-huis, waar zij zorg ontvangen als ware zij thuis. In de periode ontvingen de vrijwilligers en de coördinatoren 246 bewoners en hun familie in de Waterlelie vanuit heel VPR. Soms enkele dagen en soms enkele maanden. De leeftijd varieerde van jong tot oud. De meeste vrijwilligers in het hospice en in de thuissituatie wonen in de zes gemeenten op Voorne-Putten Rozenburg. In de afgelopen vijf jaar heeft het huis dan ook zijn bestaansrecht bewezen. Dit dankzij de vele vrijwilligers die hun warme zorg en liefdevolle aandacht geheel belangeloos aan de bewoners geven. Hartelijk dank daarvoor! Veel dank ook aan al die mensen die het hospice en de VPTZ (Vrijwilligers Palliatieve Terminale thuiszorg) een warm hart toe dragen. Zonder uw steun, hetzij in natura, hetzij door middel van financiën, zou deze vorm van vrijwillige palliatieve terminale zorg in de regio Voorne-Putten Rozenburg niet mogelijk zijn. Onder de titel Nabij... heeft de Stichting Hospice Voorne-Putten Rozenburg een boekje samengesteld waarin door middel van tekst en beeld, alles terug te vinden in het huis, de lezer een blik wordt gegund op de inhoudelijke kant van het werken in de Waterlelie. Een boekje over een warm thuis, voor mensen, door mensen. Een boekje om even stil te staan bij het leven en de dood. Een gedenkwaardig boekje ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van ons hospice in Spijkenisse. Op 24 maart j.l. is het boekje nog nat van de drukker aan onze gasten van het lustrumfeest uitgereikt. Dit boekje wordt, samen met een dankkaart, aan alle sponsoren en donateurs van het hospice toegezonden. Tot slot dank aan Conny Yap, onze extern adviseur, het Carlton Oasis Hotel, Meester Bakkerij Voskamp en Stichting Vrienden van Hospice de Waterlelie. Zonder hun steun hadden wij dit eerste lustrum niet op zo n mooie en zinvolle wijze kunnen vieren. José Gores Voorzitter Stichting Hospice Voorne-Putten Rozenburg Wat ooit begon als een gedachte is in 2006 werkelijkheid geworden Vrijwilligerswerk: mensen hebben elkaar nodig In het najaar 2005 startte de eerste drie groepen vrijwilligers met hun introductiecursus ter voorbereiding op hun taak in het nog te openen hospice. De spanning naar de opening toe liep destijds wel enigszins op toen bleek dat de voorschriften voor de brandbeveiliging keer op keer afgekeurd werden. De opening van december 2005 werd uiteindelijk pas februari Iedereen stond te popelen om te beginnen! Op 16 februari 2006 opende de Waterlelie haar deuren. Allereerst werd er droog gedraaid : diensten draaien zonder bewoners, om inzicht te krijgen van een goede gang van zaken in het nieuwe huis. Er werd zelfs door Nel van de Graaf gekookt en geslapen! Een huis functioneert immers pas goed en laat zijn gebreken pas zien als er in gewoond en gewerkt wordt. Na enige tijd kwamen de eerste bewoners. Veel bewoners waren een korte tijd bij ons. Soms waren we onder de indruk van de levenskracht die zij bezaten waardoor zij voor een langere periode in het huis verbleven. Door de maanden heen begon de Waterlelie naamsbekendheid in Spijkenisse en omstreken te krijgen. De Stichting Vrienden Van heeft hier een groot aandeel in gehad. Maar ook persoonlijke ervaringen van familieleden van bewoners die hun laatste levensperiode in het hospice hadden door gebracht, het onder de aandacht brengen van het huis door middel van lezingen en folders leidde er toe dat het hospice steeds meer in het daglicht kwam te staan. Eind december 2010 werd de -inmiddels al- elfde groep enthousiaste vrijwilligers gecertificeerd. Sinds medio 2009 valt de VPTZ onder de Stichting Hospice VPR en zijn vrijwilligers naar keuze in de thuissituatie of in het hospice werkzaam. Ik ben een vrijwilligster van het eerste uur. Nu ik terugblik op een periode van vijf jaar kan ik met zekerheid zeggen dat het werken in de Waterlelie mijn leven verrijkt heeft. Dat ik door dit werk iets voor iemand kan betekenen zie ik als iets onvoorstelbaars moois. Op het moment dat ik het huis binnenstap ervaar ik de rust en

3 de saamhorigheid van de mensen daar. De dagelijkse beslommeringen vallen even weg en je weet weer waar het echt om gaat. Mensen hebben elkaar nodig, aldus Antoinet. Als vrijwilligster die al ruim vier jaar mee draait, bevestig ik ook dit gevoel. Hoe druk je ook in je hoofd met grote of kleine zorgen bent, als je in het hospice binnenstapt blijft dat achter de voordeur. De rust, de warmte en de zo speciale Waterleliesfeer vallen als een warme deken over je heen. Familieleden van bewoners delen dit gevoel. Ook ik ervaar het werken in de hospice als iets heel speciaals, vertelt Astrid. Is het werk niet erg zwaar en somber? is een vraag die ons vaak gesteld wordt. Ons antwoord hierop is de volgende uitleg: De mensen die bij ons in het huis komen, zijn zich er meestal van bewust dat dit hun laatste fase is. Veelal is de strijd gestreden. Wij hebben geen ideaal voor ogen dat wij hen beter kunnen maken en weten dat het einde onvermijdelijk is. Maar om in die periode van een mensenleven met elkaar er voor te zorgen dat door warmte, rust en aandacht dat laatste stukje zo aangenaam mogelijk wordt, is heel bijzonder. Natuurlijk laat dit keer op keer afscheid nemen van het leven van onze bijzondere bewoners, ons niet onberoerd. Maar het is ongelooflijk hoe dicht een moment van emotie en plezier naast elkaar liggen. Het huis heeft inmiddels zijn eigen karakter gekregen, alles heeft een vaste plek, nieuwe praktische spullen zijn aangebracht, veel vrijwilligers hebben er hun draai gevonden.het bijna-thuis-huis doet zijn naam eer aan! We mogen er trots op zijn! Een ieder die de afgelopen vijf jaar het huis betreden heeft, liet een eigen unieke indruk achter in de Waterlelie. Antoinet Dekker, vrijwilligster Astrid van Eck, vrijwilligster Nieuwe stoffering Met het eerste lustrum in zicht hebben wij gemerkt dat door het intensieve gebruik van ons huis er wel het een en ander aan onderhoud gewenst is. In het voorjaar zal ons huis aan de buitenkant een flinke schilderbeurt krijgen. De vloerdekking in de bewonerskamers, stiltekamer en de logeerkamer was aan vervanging toe. Een flinke onderneming, die voor de bewoners zo`n min mogelijk overlast moest geven. In februari is met de hulp van de medewerkers van Maasdelta de weg vrijgemaakt voor de stoffeerders van de Firma Hazelbag. In de tegemoetkoming van de kosten is een aantal kamers gesponsord door onder andere het Vaillantfonds, de Protestantse Kerk uit Hellevoetsluis en de Firma Hazelbag, waarvoor veel dank. Zonder al te veel overlast was de klus in twee weken geklaard en kunnen we de bewoners inmiddels ontvangen in de nieuwe gestoffeerde kamers. De coördinatoren 24 maart 2011: de dag zelf De viering van het lustrum en het afscheid van Nel vonden plaats op 24 maart in het fraaie Carlton Oasis Hotel te Spijkenisse. Nel is vanaf het eerste uur nauw betrokken geweest bij de start en de ontwikkeling van het hospice. Zij wilde graag alle vrijwilligers die in de afgelopen vijf jaar actief zijn geweest in de Waterlelie betrekken bij deze dag. De voorzitter van het middag- en avondprogramma was Lydi Hol, persoonlijk vriendin en oud collega van Nel. Op een betrokken en warme wijze heeft zij de voorzittersrol op deze dag vervuld. José Gores, voorzitter van het stichtingsbestuur en ook al vele jaren zeer actief en met veel passie betrokken bij het hospice heette alle aanwezigen welkom en schetste in het kort de historie van de Waterlelie. Na een boeiende lezing van Annet Weijers over begeleiding van kinderen in het omgaan met verlies en rouwverwerking, konden de vrijwilligers een keuze maken uit een viertal workshops: Kinderen en de dood; Ritmische voetwrijvingen; Goede dood; Zorg voor de Zorgenden. Een uur voor de workshop was duidelijk te kort! Na afloop werd Nel bedankt door José voor haar geweldige inzet de afgelopen jaren. Zij heeft een basis gelegd, samen met vele anderen, waarop de drie huidige coördinatoren en de vrijwilligers verder kunnen. Een huis dat voor velen al een onuitwisbare herinnering heeft achtergelaten. Een huis met een visie en een missie. Na vele mooie afscheidswoorden van vrijwilligers en prachtige cadeaus, soms handgemaakt, sprak Nel al haar collega s toe en werd een gezamenlijke toast uitgebracht op een mooie en gezonde toekomst. Na de boeiende en pakkende avondlezing van profesoor dr. Manu Keirse was deze bijzondere lustrumdag ten einde. Een dag waar nog lang over gesproken zal worden. Antoinet Dekker en Astrid van Eck Naast de geweldige financiële steun van vrienden, donateurs, kerken, fondsen en bedrijven een bijzondere vermelding voor vijf jaar sponsoring in natura: Kunstuitleen Galerie Thyade Woningcorporatie Maasdelta Fons Klaren Bloemen Le Bon Ton: Thuis in linnen Projektcy, projectmanagement Picard concept, design & copy Heel veel dank hiervoor

4 Stokje overnemen Wat een bijzondere dag is het geweest en wat een mooie groep mensen bij elkaar. Ongelofelijk hoeveel lieve mensen er betrokken zijn bij de Waterlelie. Het gaat u allen goed Donderdag 24 maart 2011: een prachtige, zonnige dag met boeiende lezingen en interessante workshops. Inhoud die veel stof tot nadenken gaf en passend bij de werkzaamheden in het hospice; goede wensen, blijken van waardering, en weldoordachte cadeaus in vele vormen. Hartverwarmend! Ik vond het heerlijk om veel (oud)vrijwilligers te zien, te spreken en hen persoonlijk een goede toekomst te wensen. Hiermee wil ik dank zeggen aan allen die gemaakt hebben dat deze dag onvergetelijk is geworden. Ik voel me bevoorrecht om na een mooie tijd als coördinator afscheid te mogen nemen in zo n warme sfeer. Ik wens het hospice en VPTZ de Waterlelie, de beide besturen, de vrijwilligers, mijn collegae en alle betrokkenen een prima voortgang naar het volgende lustrum. Het gaat u allen goed! Nel van de Graaf Nel van de Graaf heeft het hospice op de kaart gezet en wij nemen met veel enthousiasme dat stokje van haar over. Nel laat een mooi bijna-thuis-huis achter dat prachtig is ingericht, waar bewoners zich snel op hun gemak voelen door alle warmte en aandacht die mede door de vrijwilligers wordt gegeven. Het is daarom heel bijzonder om bij deze groep aan te mogen sluiten. Wij zijn tijdens de lustrumviering erg geraakt en geïnspireerd door de beide lezingen van de gastsprekers. Ook de workshops van het middagprogramma zijn met veel enthousiasme ontvangen door de vrijwilligers. Samen met de vrijwilligers, (wijk)verpleegkundigen en huisartsen is het dagelijkse werk teamwork. Wij hebben ervaren dat de basis van ons bestaan is gelegd, zodat wij kunnen doorontwikkelen in komende jaren. Nelly de Jonge, Sandy Boender en Anja Bollee Coördinatoren de Waterlelie Meer informatie Hospice de Waterlelie en VPTZ de Waterlelie hebben steeds nieuwe vrijwilligers nodig. Wilt u als vrijwilliger thuis en/of in de hospice werken of wilt u gewoon meer informatie? Neem dan vrijblijvend contact op met de coördinatoren Anja Bollee, Nelly de Jonge of Sandy Boender, telefoon (0181) , info@hospicedewaterlelie.nl of neemt u een kijkje op onze website U kunt zich hierop aanmelden als vrijwilliger, als vriend en diverse publicaties downloaden. Hospice en radio Toen begin negentiger jaren het Ruwaard van Putten Ziekenhuis in Spijkenisse werd geopend, hadden patiënten nog geen radio en televisie aan het bed, nog geen Ipads, Ipods of enig andere luisterapparatuur. Vrijwilligers die eerst de ziekenomroep in het Van Dam Bethesda Ziekenhuis in Rotterdam presenteerden doken in het gat en zorgden ervoor dat de Stichting Rabo Internationaal (SRI) uitzendingen ging verzorgen in het Ruwaard. Vijf programma s per week werden uitgezonden, thema s, klassieke muziek en het veel beluisterde verzoekprogramma Uit de hoes gelicht. Het zal niemand verbazen, dat Frans Bauer de meeste gevraagde artiest was. In het Ruwaard was een heuse studio ingericht met platen- en cd spelers, een ruimte waar al die jaren circa 30 technici en presentatoren hun best deden de patiënten een beetje troost te bieden. Begin 2010 werd duidelijk dat de Raad van Bestuur van het Ruwaard van Putten Ziekenhuis een ziekenomroep niet meer van deze tijd vond. Elke patiënt heeft radio en tv aan bed gekregen en andere muziekdragers werden door patiënten gebruikt. Daarnaast waren zij van mening, dat de ruimte gebruikt kon worden door de medici en dat het bedrag, dat jaarlijks werd gedoneerd anders kon worden gebruikt. Dit hield in dat op 31 mei 2010 de SRI haar laatste -emotionele- uitzending had. Medewerkers die jarenlang hun ziel en zaligheid hadden gestoken in de omroep, raakten hun kindje kwijt. Door het Bestuur van de SRI werd -in overleg met de ledenin overeenstemming met de statuten besloten de resterende gelden te doneren aan welzijnsinstellingen. Een tweetal leden -tevens werkzaam als vrijwilliger in de Waterlelie - hebben ervoor zorggedragen dat het hospice tot de kandidaten behoorde. Naast een aantal andere welzijnsinstellingen werd ook aan het hospice een bedrag toebedeeld. Op 4 januari 2011 heeft de voorzitter van de SRI, Dick van Wijngaarden een cheque van 2182 euro overhandigd aan Nel van de Graaf, coördinator van de Waterlelie en Wilma Heemskerk, secretaris van de Stichting Vrienden van het Hospice. Een hartelijk dank is op zijn plaats voor de vrijwilligers Marijke Pouw en Hans Schrijnder, die het hospice hebben genomineerd en de SRI voor de gulle gift. Stichting Vrienden Van Hospice de Waterlelie Naamsbekendheid en fondsenwerving Toen in 2006 hospice de Waterlelie daadwerkelijk haar deuren opende, nam het stichtingsbestuur het besluit de fondsenwerving voor met name het niet subsidiabele deel van de (exploitatie)kosten onder te brengen in een aparte stichting: Vrienden van Hospice de Waterlelie. Uit diverse geledingen van de samenleving werden daartoe mensen aangezocht, die gezamenlijk de fondsenwerving wilden gaan oppakken. Het bestuur bestond uit een zeer gemêleerde samenstelling: een vertegenwoordiger uit het openbaar bestuur, een ondernemer, een oud-ondernemer, een bestuurder met intensieve kontakten in de kerkelijke wereld en mensen die hun sporen verdienden of verdiend hadden in de gezondheidszorg. Bovendien waren zij afkomstig uit verschillende woonplaatsen in de regio. Het voordeel van deze brede samenstelling was en is het uitgebreide aantal contacten en relaties waarover zij beschikken. Toen aan het bestuur van de Vrienden van Hospice de Waterlelie de vraag gesteld werd wat hen motiveerde om deze taak op te pakken was het antwoord divers: zoveel hoofden, zoveel zinnen. Maar de rode draad door alle antwoorden was dat zij overtuigd zijn van het feit dat de Waterlelie een meer dan gewenste, ja noodzakelijke aanvulling was op datgene wat in de samenleving op het eiland Voorne-Putten Rozenburg op het gebied van zorg voorhanden was. En dat een privaat initiatief, uiteindelijk resulterend in de daadwerkelijke opening in 2006, een zo breed mogelijke ondersteuning behoefde. Temeer, omdat het functioneren van de Waterlelie in hoge mate rust op de inbreng van heel veel, sterk gemotiveerde vrijwilligers. Het bestuur stelde zich twee doelen voor ogen: zorgen voor naamsbekendheid in de regio, en tegelijkertijd initiatieven ontwikkelen en ondersteunen voor fondsenwerving om de exploitatie nu en in de toekomst te garanderen.

5 van West-Europa laten fotograferen? Wie interesse heeft, kan kijken op de website. Het aantal wervingsactiviteiten is groeiende. De eerste was overigens van deelnemer Cathy, die meedeed aan de Nieuwjaarsduik en daar een mooi bedrag mee ophaalde. Nu, bij het eerste lustrum, kijkt het bestuur van de Vrienden van de Waterlelie met een dankbaar gevoel terug op de afgelopen jaren: de naamsbekendheid is toegenomen. Dankzij de steun van bedrijven, kerken en vele andere organisaties was het mogelijk om een bijdrage te leveren aan het functioneren van de Waterlelie. Een gelukwens bij het eerste lustrum aan het bestuur van de Waterlelie is daarom op zijn plaats, maar tegelijkertijd is het voor ons een extra motivatie om op de ingeslagen weg door te gaan. Gerrit van Buuren Grenzen verleggen Het raakt bij steeds meer mensen bekend: de Waterlelie gaat de Mont Blanc op! Een groep van 17 deelnemers gaat met drie begeleiders en enkele berggidsen eind augustus naar Chamonix om de toppoging te ondernemen. De groep is al flink in training. Op 23 januari is gestart met een Snertwandeling door de Voornse Duinen, waar de groep 23 kilometer liep, snert kreeg van Strandpaviljoen Havana en koffie met appeltaart bij T Wapen van Marion. Zondag 27 maart was er een sportdag bij MPoint Spijkenisse. Op 12 en 13 februari liep ons team door de Limburgse heuvels stijgend en dalend zo n 50 kilometer. Daar werd overigens het hoogste punt van Nederland bereikt. Het is een begin... Er gaat nog geoefend worden in de Franse Ardennen en wellicht in Snowworld Zoetermeer, waardoor de expeditieleden zo goed mogelijk worden voorbereid op de zware tocht. Het doel is naast naamsbekendheid, geld op te halen voor het hospice. De interesse van de sponsors begint te lopen, maar er is nog genoeg ruimte voor meer. Wie wil zijn vlag nu niet op de top van de hoogste berg Noteert u vast in uw agenda: 4 juni: lezing over Mindfullness in de bergen, door Marianne van der Slikke en Rene de Bos, eerste Nederlander op de Mount Everest en onze expeditieleider. 24 juni: kunstveiling bij Bert en deelnemer Monique Penning in Oostvoorne. Onder andere Tineke Nusink biedt naast Bert en Monique eigen kunst ter veiling aan. 6 juli: Benefietconcert Tintefeest, waar The Optimistic (met deelnemer Bart), 3 Whisky and a Beer, Enge Buren, Peen en In The Name Off (coverband U2) optreden. Bij alle activiteiten komen de opbrengsten ten goede van het hospice! Hou de website in de gaten voor prijzen, tijden en locaties. Het project Grenzen Verleggen groeit en groeit. We zijn benieuwd waar het eindigt. In ieder geval sportief gezien hopelijk op de top en later veilig in het dal. Volg ons op of op Twitter en Facebook. Peter de Jong Colofon Redactie Infobulletin: PR commissie Lay-out en vormgeving: Picard. Spijkenisse Fotografie: Nel v.d Graaf, Diana Maduro Drukkerij: Quadraat Oplage: 1000