Moeder & baby in de psychiatrie, een kwetsbare combinatie

Transcriptie

1 Onderzoek & Praktijk Trefwoorden Psychiatrie Moeder en kind zorg Kitty Verbeekprijs Winnaar Kitty Verbeekprijs 2012 Moeder & baby in de psychiatrie, een kwetsbare combinatie Ogen vol angst kijken mij aan. Kijken langs mij heen, uit het raam, naar het dak van het tegenoverstaande gebouw. Ze vraagt met zachte stem wat die mensen daar doen. Ik draai mijn hoofd om, kijk naar het dak en zie niets. Ik kijk weer naar de vrouw. Mijn ogen dwalen naar beneden, naar de Maxi-Cosi naast haar stoel. Twee grote ronde ogen in een klein gezichtje kijken zoekend de wereld in. Het hoofdje komt in beweging, huilgeluidjes klinken. Vader, die aan de andere kant van de baby zit, kijkt mij vragend aan. Hij heeft donkere kringen onder zijn ogen, hij is zichtbaar uitgeput. De afgelopen negen dagen is hij dag en nacht bezig geweest met zorgen voor zijn vrouw en hun eerste baby. Auteur Marja J. Boon-Hoogendijk Verpleegkundige zorglijn ziekenhuis- en zwangerschapgerelateerde psychiatrie, Erasmus MC Correspondentie Erasmus MC Rotterdam Afdeling Psychiatrie Postbus CA Rotterdam Zijn vrouw was continu bezig met de borstvoeding, ging daar volledig in op en hoogde het aantal voedingen dagelijks op. Aan slapen kwam zij niet toe, zij bleef kasten ordenen, wat tot nog meer chaos leidde. Wanneer vader hier iets van zei en haar aanspoorde te rusten reageerde zij toenemend geagiteerd. Ze raakte van dag tot dag meer verward, gaf aan het idee te hebben achtervolgd te worden in haar eigen huis. Via de televisie kreeg zij hierover bericht. Het journaal was dan ook met name voor haar bestemd. Toen zij vertelde dat haar baby niet van haar was maar van de buurvrouw, die drie maanden daarvoor bevallen was, besloot vader dat het zo niet langer ging. In overleg met familieleden werd besloten om de baby bij grootouders onder te brengen. Op dat moment ging het mis, het liep uit op een handgemeen. Professionele hulp werd ingeschakeld en moeder werd met een inbewaringstelling opgenomen. Nu zitten ze hier, op de afdeling psychiatrie van het Erasmus MC te Rotterdam. Ik voel de machteloosheid van moeder en vader, wat ook mij een gevoel van onmacht geeft. Mijzelf dit realiserend, denk ik aan mijn expertise en sta ik vol vertrouwen naast hen. Deze moeder kan op dit moment niet ingaan op de behoeften van haar baby. Het huilen van het kleine kindje lijkt zij zelfs niet op te merken. Moeder is het contact met de werkelijkheid kwijt, zij maakt een postpartum psychose door. Ik richt mij op de baby en probeer hem met mijn stem gerust te stellen. De baby maakt sabbelgeluidjes, vader vertelt dat het tijd is voor een voeding. Ik stel voor dat we naar de babykamer gaan. Vader wekt de indruk dat er een last van zijn schouders valt nu hij het kindje hier tvz Tijdschrift voor Verpleegkundigen nr. 3 43

2 Onderzoek & Praktijk Met dit essay won Marja Boon-Hoogendijk de Kitty Verbeekprijs 2012, een tweejaarlijkse prijs voor artikelen over het verplegen van mensen met psychiatrische problematiek. achter kan laten met de zekerheid dat hij te allen tijde kan komen. Ik observeer dat moeder dusdanig bezet is met haar gedachten en belevingen dat zij opdrachten nodig heeft om de zorg voor haar baby verantwoord uit te voeren. Ik praat tegen de baby terwijl moeder bezig is met verschonen, benoem wat zij doet. Ik zie en voel de kwetsbaarheid van deze situatie: een kraamvrouw met ernstige psychiatrische klachten die binnen haar mogelijkheden van het moment probeert te zorgen voor haar baby van twee weken oud. Wat kan ik als verpleegkundige de moeder, haar baby en haar partner tijdens deze opname bieden? Moeder-baby opname Op de afdeling Psychiatrie van het Erasmus MC Rotterdam kunnen moeders met psychiatrische problemen samen met hun baby tot de leeftijd van zes maanden worden opgenomen. Het doel van een moeder-baby opname is behandeling van de psychiatrische problematiek van de moeder en het optimaliseren van de interactie tussen moeder en baby. Het behandelteam bestaat uit een multidisciplinair team. Een in moeder/kind interactie gespecialiseerde verpleegkundige en een lichaamsgericht infant mental health specialist verzorgen de specifiek op moeder en baby gerichte behandelonderdelen. De baby verblijft tijdens de opname in een afgesloten ruimte die ingericht is voor het verblijf en de verzorging van maximaal vijf baby s. De moeder verzorgt haar baby zoveel als mogelijk en verantwoord is. In het begin gebeurt dit onder directe begeleiding van een in moeder-kind interactie gespecialiseerde verpleegkundige. Deze één op één begeleiding wordt ingezet om moeder te ondersteunen en te structureren in de zorg voor haar baby. Ze heeft ook hulp nodig om de signalen die de baby geeft te herkennen, te interpreteren en ernaar te handelen. Rust, reinheid en regelmaat zijn van groot belang voor zowel moeder als baby. Dit betekent onder meer dat in het begin van de opname de avond-, nacht- en eerste ochtendvoeding van de baby overgenomen worden, zodat moeder een goede nachtrust kan hebben. In de loop van de opname neemt de verpleegkundige meer afstand in het begeleiden en neemt moeder in toenemende mate de zorg voor haar baby op zich, zodat zij die uiteindelijk zelfstandig uitvoert. Zorg voor moeder op de afdeling Moeder vertoont op de afdeling een klassiek postpartum beeld. Zij heeft perioden van ernstige verwardheid, afgewisseld met korte meer adequate momenten. Haar psychotische klachten en drukke gedrag nemen toe door de prikkels die zij krijgt bij het volgen van het groepsprogramma. Er wordt een individueel rustprogramma voor haar gemaakt met daarin veel momenten op haar prikkelarme slaapkamer. Wanneer moeder in de groep komt, blijft ze bij de verpleegkundige in beeld, zodat deze meteen kan inspelen op toenemend druk of grensoverschrijdend gedrag. Zij is juist die ene vrouw op de 1000 die postpartum een psychose doormaakt. De eerste symptomen van dit ernstige ziektebeeld zijn veelal in de eerste week na de bevalling, na enkele symptoomvrije dagen, waar te nemen: slaapstoornissen, prikkelbaarheid, ontremming en achterdocht. Vervolgens ontstaan er psychotische verschijnselen zoals verwardheid, hallucinaties, wanen, gestoorde realiteitsbeleving en symptomen van manie of depressie. De kans op agressie naar de baby en op suïcide is verhoogd. Vanwege de ernst van het ziektebeeld is opname vrijwel altijd nodig (Bergink e.a., 2011). Op de afdeling observeer ik moeder. Wanneer ik haar slaapkamer binnenkom zie ik dat ze het bed voor het raam heeft geschoven. Ze zit op het bed met haar spullen uitgestald om zich heen. Een foto van haar baby heeft zij in haar handen. Als ik haar vraag hoe het gaat, kijkt ze mij met onrustige, droevige ogen aan. Emotioneel antwoordt ze dat de baby op de foto niet haar baby is. De oogjes van de baby zijn de ogen van de buurvrouw, die zij vanmorgen op tv zag. Ze praat door. Met oprechte interesse luister ik naar haar, mezelf realiserend hoe angstig zij moet zijn door deze gedachten en belevingen. Ik spreek haar niet tegen. Ik bied realiteit, vertel haar over het hier en nu. Dit geeft haar rust 44 tvz Tijdschrift voor Verpleegkundigen nr. 3

3 Verpleegkundige diagnose NANDA Verpleegkundige doelstelling NOC Verpleegkundige interventies NIC P: Stoornis in gedachte-inhoud, die zich uit in een niet op feiten gebaseerde overtuiging & verstoring van de waarneming geuit in denkbeeldige waarnemingen die niet berusten op objectief waarneembare zintuiglijke prikkels. Samenhangend met E: Postpartum Psychose Zich uitend in S: Angst, achtervolgingswaan, visuele hallucinaties, betrekkingsideeën, vertraagd in handelingen, verstoorde concentratie. P: Verstoring van de moederrol Samenhangend met E: Postpartum Psychose Zich uitend in S: Verminderde concentratie tijdens de zorg voor de baby, psychotische belevingen rondom haar baby, verminderd in staat om in te spelen op de behoeften van de baby. Doel op korte termijn: Mw. functioneert zonder zichtbaar last te hebben van psychotische kenmerken als hallucinaties en wanen. Doel op lange termijn: Mw. toont in toenemende mate inzicht in en kennis van eigen psychotische kenmerken door deze te verwoorden met daarbij de aanleidende factoren. Doel op korte termijn: Mw. voert de zorg voor de baby onder begeleiding uit en speelt in op de behoeften van de baby. Doel op lange termijn: Mw. toont meer vertrouwen in zichzelf om de taken van haar moederschap te vervullen. Interventies gericht op korte termijn: - Mw. benaderen op een rustgevende en angstreducerende manier; - Opbouwen van een therapeutische vertrouwensrelatie middels individuele gesprekken; - Aandacht van mw. richten op het hier en nu; - Mw. begeleiden volgens individueel rustprogramma; - Observeren van symptomen (zie S) waaruit blijkt of psychotische kenmerken toe- of afnemen; Interventies gericht op lange termijn: - Start Psycho Educatie Post Partum Psychose; - Signaleringsplan opstellen gericht op het bewaren van psychisch evenwicht. Interventies gericht op korte termijn: - Mw. krijgt 1 op 1 begeleiding op de babykamer voor ondersteuning & structurering in de zorg voor haar baby; - Mw. krijgt hulp om de afgegeven signalen van de baby te herkennen, te interpreteren en daarnaar te handelen; - Observeren van de moeder/kind interactie; - Mw. stimuleren om voldoende rustmomenten te nemen zodat zij voldoende energie heeft voor de verzorging van haar baby; - Avond-, nacht- en ochtendvoeding worden overgenomen van mw; Interventies gericht op lange termijn: - Mw. wordt positief bekrachtigd in haar moederrol, zodat haar zelfvertrouwen toeneemt. en houvast. Ik geef haar de voorgeschreven medicatie en merk dat ze toe is aan rust. Laverend tussen haar wens om nog een activiteit te doen en mijn wens dat ze gaat rusten, komen we tot een compromis. Dit heeft mijn voorkeur boven een directieve benadering waarbij moeder geen keus wordt gelaten. Zo houdt ze nog enig gevoel van autonomie in een omgeving waar ze daarvan al veel heeft moeten inleveren. We spreken af dat ik haar over een uur zal wekken, het is dan tijd voor een voeding van de baby. Zorg voor moeder op de babykamer Op de babykamer observeer ik moeder in haar moederrol. Hoe reageert zij op haar baby? Maakt ze oogcontact? Is ze in staat om naast de technische handelingen aandacht te hebben voor de baby? Ondersteunt ze de baby voldoende bij het optillen en verplaatsen? Is zij in het contact met de baby intrusief, opdringerig, of toont ze respect voor de eigenheid van de baby? Toont de moeder zich sensitief, invoelend, tegenover de baby? Is er sprake van vijandigheid in het contact? Biedt de moeder structuur door verbaal handelingen te introduceren en af te ronden? 1 Tijdens de eerste periode van de opname is moeder vooral bezig met zichzelf en met wat in haar nabije omgeving gebeurt. Zij heeft hierdoor minder oog voor de signalen van de baby. Het is duidelijk dat zij nog veel kan groeien in het contact met de baby. De één op één begeleiding is niet overbodig. Ik geef haar tips, ondersteun haar bij de technische verzorging, wijs op het contact dat de baby met haar probeert te maken om tvz Tijdschrift voor Verpleegkundigen nr. 3 45

4 Onderzoek & Praktijk Meest voorkomende psychiatrische problemen na de bevalling Postpartum depressie De klachten en verschijnselen van een postpartum depressie verschillen niet veel van die van een gewone depressie. Kenmerken kunnen zijn: ernstige somberheid, geen plezier meer kunnen beleven, een voortdurend leeg gevoel (geen band voelen met de baby), piekeren en malen (ook over de gevoelens voor de baby), verminderde concentratie, prikkelbaar zijn, terugkerende gedachten aan de dood. Postpartum psychose De presentatie en de ernst van een postpartum psychose kunnen zeer wisselend zijn, maar altijd komen ernstige verwardheid en een gestoorde beleving van de werkelijkheid voor. Een verminderde slaapbehoefte, onrust en achterdocht zijn vroege verschijnselen. Later kunnen verwardheid, verschijnselen van een manie of van een depressie, wanen en hallucinaties optreden. zo de moeder-kind interactie te optimaliseren. Per keer maak ik een inschat- reageert hij op derden, betrekt hij moe- contact met moeder te maken? Hoe ting of dit wijzen op het contact dat de der daarin? Hoe zit het met de motorische ontwikkeling van het kindje? baby probeert te maken, moeder niet nog meer bevestigt in haar onmogelijkheden van het moment. Wanneer hier gespannen indruk? Ik kijk of de baby Maakt het een ontspannen of juist een sprake van is, ga ik naast moeder zitten, zich richt op de moeder wanneer zij waarborg de veiligheid van de baby en contact hebben en of er sprake is van verdraag hoe zij met de baby omgaat. interactie. Dit interactiegedrag hangt Dit om te voorkomen dat de onzekerheid over het moederschap bij haar tie tussen ouder en kind (Derkx e.a., samen met de ontwikkeling van de rela- toeneemt, maar ook om aansluiting bij 2011). Deze relatie is de basis van waaruit de baby zich gaat ontwikkelen. Ook haar te vinden en haar te helpen meer vertrouwen in haar moederschap te het gevoel van zelf en het gevoel van krijgen. zelf in relatie tot anderen ontwikkelt zich vanuit deze relatie (Stern, 1995). Zorg voor de baby Een relatie van grote waarde! Op de babykamer observeer ik de baby. Wanneer tijdens de opname blijkt dat Hoe reageert deze op zijn moeder? de moeder voor langere tijd de baby Probeert hij oogcontact te maken met niet kan bieden wat deze nodig heeft moeder? Wat is zijn reactie wanneer om zich optimaal te kunnen hechten, dit lukt? Wat doet hij wanneer het wordt vanuit de afdeling bij het steunsysteem de vraag neergelegd wie een niet lukt? Laat de baby ongenoegens merken en zo ja, voor hoe lang? Is hij hechtingspersoon voor de baby kan te troosten bij verdriet? Probeert hij zijn. De baby kan dan met één vast persoon een ouder -kind relatie opbouwen en zich zo verder gaan ontwikkelen. Zorg voor de partner Op de babykamer zie en ondersteun ik de partner. Hij wordt gedurende de opname uitgenodigd om zoveel hij kan en wil voor de baby te zorgen, al dan niet samen met moeder. Ik bied hem ondersteunende gesprekken waarin ik aandacht heb voor zijn eigen welbevinden en voor zijn vragen. Vragen als: hoe kan het dat mijn vrouw die normaal psychisch stabiel is, nu zo ziek is; wat is de oorzaak hiervan, komt het door hormonen; wordt ze weer helemaal beter; is ze in staat om in de toekomst weer zelfstandig voor de baby te zorgen; hoe lang gaat de opname duren? Ik geef vader uitleg over het ziektebeeld en het verloop van een postpartum psychose. Het krijgen van een eerste kind is een belangrijke risicofactor (Bergink, 2012a). Vader kan gerustgesteld worden dat zijn vrouw van deze psychose volledig zal genezen en in de toekomst weer zelfstandig in de thuissituatie voor de baby kan zorgen. Hij krijgt uitleg over het verloop van de opname en het ontslag. Ik vertel hem dat moeder via verlof aan de thuissituatie gaat wennen en dat de opnameduur gemiddeld 40 dagen is (Bergink, 2012b). Ik bespreek de mogelijkheid van gespecialiseerde gezinsverzorging na ontslag uit het ziekenhuis. Moeder zal thuis verder herstellen en niet meteen het dagelijkse leven dat zij gewend waren, weer kunnen oppakken. Psycho-educatie Het gaat beter met moeder. De door de psychiater voorgeschreven medicamenteuze behandeling (rustgevende 46 tvz Tijdschrift voor Verpleegkundigen nr. 3

5 medicatie, antipsychotica en een stemmingsstabilisator) slaat aan. Ook de duidelijke structuur van de afdeling heeft haar goed gedaan. Haar dagnachtritme is hersteld en ze heeft een ritme in haar dagelijkse bezigheden gevonden, wat zorgt voor voorspelbaarheid en rust. Moeder vertelt mij dat zij als ze moe wordt nog (rand)psychotische klachten heeft. Ze merkt dat omgevingsgeluiden dan harder binnenkomen, dat het haar meer energie kost om zich te concentreren op taken en dat opnieuw de gedachten opspelen dat het nieuws speciaal voor haar bestemd is. Ik stel met haar een signaleringsplan op. We onderzoeken wat en welke situaties zij beter uit de weg kan gaan omdat zij ervaren heeft dat die haar, op dit moment nog wankele, evenwicht kunnen verstoren. We bespreken wat zij zelf kan doen om haar evenwicht te bewaren en hoe zij hierin ondersteund kan worden door hulpverleners en naastbetrokkenen. Een ander gespreksonderwerp is het schuldgevoel dat moeder ten opzichte van haar baby ervaart. Zij kan in het gesprek haar gevoelens daarover uiten en ontvangt steun. Zonder af te doen aan haar gevoelens, wijs ik haar op de groeiende band tussen haar en haar baby. Ik geef haar in een aantal gesprekken psycho-educatie over de postpartum psychose. Ik leg haar daarin, mede aan de hand van een folder, de algemene kenmerken en het beloop van een postpartum psychose uit en geef haar de gelegenheid te reflecteren op haar eigen psychose. Ook vader wordt hierin betrokken, hij wordt uitgenodigd bij een gesprek aan te schuiven. Op de babykamer is een verandering zichtbaar. Moeder heeft minder structuur nodig, wordt zelfstandiger, speelt sneller in op de signalen van de baby. Er is ook onzekerheid: doe ik het wel goed; wat vertelt mijn baby met deze manier van huilen; kan ik wel goed genoeg voor mijn baby zorgen; doe ik de technische zorg zoals het hoort? Het zijn vragen die alle moeders - ziek of gezond - hebben. Bij deze moeder zijn de eerder door de kraamzorg gegeven uitleg en adviezen niet binnen gekomen. Ik leg een en ander daarom opnieuw uit en geef positieve bekrachtiging. Ontslagfase Het herstel zet door. Moeder heeft tijdens verloven die steeds werden vooren nabesproken, kunnen wennen aan het thuis zijn. Vader en moeder hebben weer vertrouwen in elkaar als partner en als ouder van hun baby. Zij zijn er aan toe om naar huis te gaan en daar te gaan werken aan de laatste stap in het herstelproces. Hierin wordt moeder begeleid door de gespecialiseerde gezinsverzorging. Zij zullen haar wekelijks bezoeken en samen met haar nagaan hoe zij de zorg voor haar baby kan combineren met de zorg voor zichzelf en voor het huishouden en wat zij SAMENVATTING daarbij eventueel aan steun nodig heeft. De drie van elkaar losstaande en zoekende personen die ik bij de opname zag, zie ik vertrekken als samenhangend gezin met vertrouwen in de toekomst. Noot 1 Intrusiviteit, Sensitiviteit, Vijandigheid en Structurering zijn gebaseerd op de Emotional Availability Scales, Biringen, Robinson & Emde, Referenties Bergink, V., Lambregse-van den Berg, M.P., Koorengevel, K.M., Kupka, R., Kushner, S.A. (2011). First-onset psychosis occurring in the postpartum period: a prospective cohort study. J Clin Psychiatry; 72(11): Derkx, B., Pannevis, C., Rexwinkel, M. & Schmeets, M. (2011). Handboek infant mental health. Assen: Van Gorcum, p.224. Stern, D.N. (1995). The motherhood constellation. New York: Basic Books. Bergink, V. (2012a). First-onset postpartum psychosis. Doctoral thesis p. 39. Erasmus MC: University Medical Center Rotterdam. Bergink, V. (2012b). First-onset postpartum psychosis. Doctoral thesis, p. 38. Erasmus MC: University Medical Center Rotterdam. Op de afdeling Psychiatrie van het Erasmus MC Rotterdam kunnen moeders met psychiatrische problemen samen met hun baby tot de leeftijd van zes maanden worden opgenomen. Het doel van een moeder-baby opname: behandeling van de psychiatrische problematiek van de moeder en het optimaliseren van de interactie tussen moeder en baby. In het multidisciplinaire behandelteam zit ondermeer een in moeder/kind interactie gespecialiseerde verpleegkundige. Marja Boon-Hoogendijk beschrijft het verloop van een behandeling van een moeder met baby in dit essay dat werd onderscheiden met de Kitty Verbeekprijs tvz Tijdschrift voor Verpleegkundigen nr. 3 47