De bevoegdheden en wetgevingsprocedures van het Parlement. Hoe worden de voorzitter van de Commissie en de commissarissen aangesteld?

Transcriptie

1 over het Europees Parlement en zijn leden De bevoegdheden en wetgevingsprocedures van het Parlement Hoeveel Parlementsleden zijn er? Hoe worden de voorzitter van de Commissie en de commissarissen aangesteld? Hoe worden de EP voorzitter en de voorzitters van parlementaire commissies benoemd? Het Parlement in cijfers Hoeveel talen worden er in het Parlement gebruikt? Salarissen en pensioenen van de Parlementsleden Overzicht van de vergoedingen voor Parlementsleden Personeelsregelingen: parlementaire medewerkers Waarom reist het Parlement heen en weer tussen Brussel en Straatsburg? De vorming van fracties Verificatie van de geloofsbrieven van de Parlementsleden Vermindering van de CO 2 -voetafdruk van het Parlement Bezoekersgroepen Parlamentarium Persdienst Directie media Directeur - Woordvoerder : Jaume DUCH GUILLOT Nummer centrale persdients (32-3)

2 De bevoegdheden en wetgevingsprocedures van het Parlement Bij de overgrote meerderheid van de EU-wetgeving neemt het Parlement wetgeving aan in samenspraak met de Raad van de EU. De gewone wetgevingsprocedure de medebeslissingsprocedure beslaat onder meer de volgende beleidsterreinen: economisch bestuur, financiële dienstverlening, de interne markt, het vrije verkeer van werknemers, diensten, landbouw, visserij, energiezekerheid, visa, asiel, immigratie, justitie en binnenlandse zaken, consumentenbeleid, trans-europese netwerken, milieu, cultuur (stimuleringsmaatregelen), onderzoek (kaderprogramma), sociale uitsluiting, volksgezondheid, de bestrijding van fraude ten nadele van de EU, stimuleringsmaatregelen ter bestrijding van discriminatie, specifieke industriële steunmaatregelen, economisch en sociaal cohesiebeleid, en het statuut voor Europese politieke partijen. Op een aantal terreinen kunnen specifieke besluitvormingsprocedures gelden, waarbij het Parlement enkel zijn mening geeft op een voorstel van de Commissie. In dergelijke gevallen moet de Raad eerst het standpunt van het Parlement hebben ontvangen alvorens te kunnen stemmen over het desbetreffende voorstel van de Commissie, maar is dan niet gebonden aan dit standpunt. Het belangrijkste beleidsterrein waarvoor deze raadplegingsprocedure nog altijd geldt, is belasting. Om wetgeving op dit vlak aan te nemen is tevens unanimiteit in de Raad vereist. In bepaalde andere gevallen is voor het nemen van een besluit de goedkeuring van het Parlement vereist. De stemming gaat in dit geval om een simpel en bindend ja of nee. Dit geldt onder andere voor de toetreding van nieuwe EU-lidstaten en internationale overeenkomsten tussen de EU en derde landen of groepen landen. Hetzelfde geldt voor het definitieve besluit over de aanstelling van de Europese Commissie. 2/25

3 Hoeveel Parlementsleden zijn er? Momenteel zijn er 754 Parlementsleden, Ondanks dat er bij de laatste verkiezingen in juni 2009 'maar' 736 Parlementsleden zijn gekozen, zoals vastgelegd in het Verdrag van Nice, bedraagt hun aantal nu 754. In het Verdrag van Lissabon is het aantal Parlementsleden verhoogd tot 751, al geldt dit pas vanaf de volgende verkiezingen in De EU-lidstaten zijn overeengekomen dat de 18 aanvullende leden zich sneller bij het Parlement kunnen voegen. Na goedkeuring door alle nationale parlementen werd dit op 1 december 2011 mogelijk. Het plan is dat bij wijze van overgangsmaatregel de drie leden die Duitsland zal verliezen op grond van het Verdrag van Lissabon, zullen blijven tot aan het einde van de termijn, waardoor het aantal leden op grond van het Verdrag van Lissabon tijdelijk verhoogd wordt van 751 naar 754. De aanvullende 18 leden (de 751 van Lissabon minus de 736 van Nice plus de 3 Duitse leden die nog niet zijn afgetrokken) zijn afkomstig uit Frankrijk (2), het Verenigd Koninkrijk (1), Italië (1), Spanje (4), Polen (1), Nederland (1), Zweden (2), Oostenrijk (2), Bulgarije (1), Letland (1), Slovenië (1) en Malta (1). Toetreding van Kroatië/waarnemers De EP-leden hebben de toetreding van Kroatië als 28ste lidstaat op 1 december 2011 goedgekeurd. Dit verdrag moet geratificeerd worden door alle 27 lidstaten. Is dit gebeurd en valt ook het referendum in Kroatië goed uit, dan treedt het land naar verwachting op 1 juli 2013 toe. Vanaf het moment van toetreding zal Kroatië met 12 leden vertegenwoordigd zijn in het EP. Sinds 2012 nemen 12 Kroatische waarnemers deel aan de werkzaamheden in het EP ter voorbereiding op het EU-lidmaatschap. Zij zijn aangesteld door het Kroatische parlement. Deze waarnemers kunnen deelnemen aan commissievergaderingen en vergaderingen van de verschillende politieke fracties. Zij kunnen ook het woord vragen, maar zij hebben nog geen stemrecht en zijn ook nier verkiesbaar voor posities in het EP. De waarnemers krijgen - zoals gebruikelijk - geen salaris of administratieve toelage. Wel krijgen ze een dagvergoeding en worden de reiskosten op basis van 'werkelijk gemaakte kosten' vergoed. De lijst van waarnemers: 3/25

4 Hoe worden de voorzitter van de Commissie en de commissarissen aangesteld? De voorzitter van de Commissie Op grond van het Verdrag van Lissabon speelt het Parlement bij het kiezen van de voorzitter van de Commissie een grotere rol dan voorheen., aangezien hiervoor voortaan een gekwalificeerde meerderheid vereist is, d.w.z. ten minste de helft van alle Parlementsleden moet vóór stemmen, in plaats van slechts de helft van de aanwezige leden.. Rekening houdend met de verkiezingen van het Europees Parlement en na passende raadpleging, draagt de Europese Raad met gekwalificeerde meerderheid van stemmen bij het Europees Parlement een kandidaat voor het ambt van voorzitter van de Commissie voor. De voorzitter van de Commissie wordt vervolgens gekozen door een meerderheid van de leden van het Parlement. Indien de kandidaat niet de vereiste meerderheid behaalt, heeft de Europese Raad één maand de tijd om met gekwalificeerde meerderheid van stemmen een nieuwe kandidaat voor te dragen (Verdrag van Lissabon, artikel 9 D, lid 7). Commissarissen De Raad stel in onderlinge overeenstemming met de gekozen voorzitter de lijst van kandidaat-leden van de Commissie vast. Deze kandidaat-commissarissen verschijnen eerst voor de voor hun vermoedelijk werkgebied bevoegde parlementaire commissies. Deze hoorzittingen zijn openbaar. De kandidaat-commissarissen leggen een verklaring af en beantwoorden vragen. De gekozen voorzitter van de Commissie stelt vervolgens het college van commissarissen voor en licht het Commissieprogramma toe tijdens een vergadering van het Parlement. De verklaring wordt gevolgd door een debat. De Voorzitter, de hoge vertegenwoordiger voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid en de overige leden van de Commissie worden dan als college ter goedkeuring onderworpen aan een stemming van het Europees Parlement. Het Parlement kan de stemming uitstellen tot de volgende vergadering (artikel 106 (5) van het Reglement van het Europees Parlement). Nadat de voorzitter en de commissarissen zijn goedgekeurd door het Parlement, worden zij benoemd door de Raad met een gekwalificeerde meerderheid van stemmen. In het geval van een ingrijpende herschikking van de portefeuilles in de Commissie gedurende haar ambtstermijn, het voorzien in een vacature of de benoeming van een nieuwe commissaris ingevolge 4/25

5 de toetreding van een nieuwe lidstaat, worden de betrokken commissarissen verzocht te verschijnen voor de desbetreffende commissies. 5/25

6 Hoe worden de EP voorzitter en de voorzitters van parlementaire commissies benoemd? Tijdens de eerste plenaire vergadering na de Europese verkiezingen kiest het EP een nieuwe voorzitter, 14 nieuwe vicevoorzitters en quaestoren. Alle verkiesbare posities worden na twee en een half jaar opnieuw ingevuld, wat neer komt op één wissel per parlementaire termijn van vijf jaar. Het kan zijn dat dezelfde persoon opnieuw gekozen wordt. Bij de verkiezingen wordt rekening gehouden met een evenwichtige verdeling over nationaliteiten en politieke kleur. EP Voorzitter Het eerste wat een nieuw gekozen parlement doet, is het kiezen van een voorzitter. Als de vorige voorzitter opnieuw in het EP is verkozen, zit hij de zitting voor waarin zijn opvolger gekozen wordt. Keert de voorzitter niet terug, dan zit een van de vicevoorzitters de vergadering voor. Kandidaten voor het voorzitterschap kunnen tot aanvang van de plenaire vergadering worden voorgedragen door politieke fracties, of door een minimum van veertig leden. Om te worden verkozen, dient de kandidaat een absolute meerderheid (50% +1) van de geldige uitgebrachte stemmen te hebben. Blanco stemmen worden niet meegeteld. Als er in de eerste stemming geen kandidaat gekozen is, kunnen dezelfde - of andere - kandidaten op basis van dezelfde procedure worden voorgedragen voor een tweede ronde en - indien nodig - zelfs voor een derde ronde. Als er na de derde stemming nog steeds geen winnaar is, blijven de twee hoogst scorende kandidaten over voor een vierde ronde. Diegene met de meeste stemmen wint. Bij een gelijke uitslag, wordt de oudste kandidaat voorzitter. De nieuw verkozen voorzitter neemt vervolgens de voorzittershamer over en heeft de mogelijkheid een openingsspeech te houden alvorens over te gaan tot de verkiezing van de vicevoorzitters en quaestoren. Vicepresidenten en questoren Net als bij de voorzitter, kunnen politieke fracties of minimaal veertig leden kandidaten vordragen. Ook deze verkiezing gebeurt op basis van een geheime stemming. Kandidaten moeten steun hebben van een absolute meerderheid van de geldige stemmen. Er volgt een tweede stemming als niet alle 14 posities na de eerste rond zijn ingevuld. Indien een derde ronde noodzakelijk is, gebeurt dat op basis van een relatieve meerderheid. 6/25

7 Vicepresidenten kunnen de voorzitter vervangen. Zij zijn ook lid van het Presidium, het orgaan dat verantwoordelijk is voor alle administratieve, personele en organisatorische zaken in het EP. De vijf quaestoren gaan over de administratieve zaken die direct betrekking hebben op parlementariërs. Voorzitters parlementaire commissies en parlementaire delegaties Parlementaire commissies en delegaties kiezen hun eigen voorzitter en vicevoorzitters. Elke commissie kiest een presidium, bestaande uit een voorzitter en vicevoorzitters. Het aantal vicevoorzitters wordt bepaald door het gehele parlement op basis van een voorstel van de Conferentie van Voorzitters. Als het aantal kandidaten overeenkomt met het aantal posten, vindt de stemming plaats middels acclamatie. Is dit niet het geval, dan vindt een geheime stemming plaats. Als er maar een kandidaat is voor een post, moet diegene een absolute meerderheid van de geldige stemmen achter zich hebben. Het Parlement in cijfers Het Europees Parlement is de grootste democratische parlementaire kamer ter wereld. Hieronder volgen wat statistieken ter illustratie van de activiteiten gedurende de eerste helft van de zittingsperiode , dus van juli 2009 tot januari Activiteiten Op grond van de medebeslissingsprocedure neemt het Parlement de wetgevingsbesluiten aan tezamen met de Europese Raad van ministers (die de EU-lidstaten vertegenwoordigen). Daarbij hebben beide instellingen een gelijkwaardige bevoegdheid. Van juli 2009 tot januari 2012 heeft het Parlement 238 medebeslissingsteksten gewijzigd en in stemming gebracht, waarvan 204 in eerste lezing, 36 in tweede lezing en 6 na een bemiddelingsprocedure. Op grond van de instemmingsprocedure kan het Parlement wetgeving goedkeuren of verwerpen, maar niet wijzigen. Deze procedure wordt voornamelijk gebruikt voor internationale overeenkomsten en voor de goedkeuring van nieuwe EU-lidstaten. Van juli 2009 tot januari 2012 heeft het Parlement 2 maal aldus gestemd. Met het Verdrag van Lissabon is nu de vergelijkbare goedkeuringsprocedure van kracht op een groter bereik aan overeenkomsten, waarin het Parlement voorheen geen bindende stem had. 7/25

8 Op grond van de raadplegingsprocedure kon het Parlement stemmen en zijn standpunt verwoorden, maar het eindbesluit werd genomen door de Raad van ministers. Van juli 2009 tot januari 2012 heeft het EP 71 keer over raadpleging gestemd. Het Parlement beslist sinds de in werking treding van het Verdrag van samen met de Lidstaten over de hele EU-begroting en de uitgaven, evenals over de goedkeuring van de EU-rekeningen (de zogeheten kwijting). Van juli 2009 tot januari 2012 heeft het Parlement 98 begrotings gerelateerde beslissingen goedgekeurd. Behalve beslissingen over wetgeving en begroting heeft het Parlement ook 258 initiatiefverslagen opgesteld en 281 resoluties aangenomen, waarin het niet-bindende adviezen geeft over zaken die het van belang acht. Daarnaast zijn er vele schriftelijke verklaringen ondertekend door ruim de helft van de leden en derhalve officieel goedgekeurd. In totaal zijn er teksten goedgekeurd tijdens de plenaire vergaderingen tussen juli 2009 en januari 2012, waarvan 380 wetgevingsdocumenten. De parlementaire commissies en de fracties van Parlementsleden hebben amendementen in de plenaire vergadering ingediend van deze amendementen zijn goedgekeurd; werden afgekeurd. Van juli 2009 tot januari 2012 heeft het EP 13 formele zittingen gehouden waarin prominente gasten het woord voerden. Meer informatie over statistieken vindt u hier: Achtergrondinformatie over de belangrijkste wetgeving die in werd aangenomen: Parliament key-legislation-approved-by-MEPs Personeel Met ingang van mei 2012 was het aantal ambtenaren en tijdelijke medewerkers die voor het Parlement (met inbegrip van de fracties) op de verschillende locaties werkzaam waren, als volgt: TOTAAL Brussel Straatsburg Luxemburg Overige locaties Het merendeel van het personeel van het Parlement (59%) bestaat uit vrouwen. 8/25

9 De medewerkers hebben een gemiddelde leeftijd van 46. De gemiddelde leeftijd van het personeel van de oude lidstaten is 48, terwijl die van de nieuwe lidstaten slechts 36 is. Het grootste Directoraat-generaal is het DG Vertaling, dat in totaal 23,5% van alle posten binnen het secretariaat van het Parlement omvat. Als we tolken en juristen-vertalers meerekenen, komt het aantal taalgerelateerde posten op één derde van het totale personeel. 14% van het personeel is werkzaam voor de politieke fracties (924 posten) Het EP personeel komt uit alle lidstaten van de EU, maar ook uit bijvoorbeeld Kroatië. De Belgische nationaliteit is het hoogst vertegenwoordigd, gevolgd door Italiaans, Frans, Duits en Spaans. In 2011 hadden de leden geaccrediteerde medewerkers (assistenten). Voor de diensten van het Parlement voor gebouwbeheer, IT, schoonmaak en kantinebeheer worden particuliere medewerkers ingeschakeld. Journalisten, bezoekers en lobbyisten maken ook deel uit van de grote drommen mensen die de gebouwen van het Parlement bevolken. Soms zijn dit er in de drie voornaamste gebouwen wel meer dan Begroting De begroting voor het Parlement voor 2012 bedraagt 1,732 miljard euro, inclusief een voorziening voor de toetreding van Kroatië en de komst van 18 extra EP-leden. Hiervan is 351 miljoen euro gereserveerd voor gebouwen, meubilair, apparatuur en vergelijkbare onkosten, 576 miljoen euro voor personeel (in vaste en tijdelijke dienst), 209 miljoen euro voor de salarissen en vergoedingen voor de Parlementsleden, 186 miljoen euro voor die van hun medewerkers en 115 miljoen euro voor overig personeel en diensten van buiten. Met het oog op de begroting van 2013 zijn de EP-leden overeengekomen dat de begroting in reële termen bevroren moet worden (buiten de kosten voor de toetreding van Kroatië). Er wordt gezocht naar verdere besparingsmogelijkheden. Ook is afgesproken dat alle individuele toelages van EP-leden bevroren blijven tot het einde van deze Parlementaire periode. Het reisbudget voor EP-leden en personeel was al met 5% gekort en is bevroren op het niveau van Gebouwen Zoals besloten door de EU-lidstaten (Europese Raad) heeft het Parlement drie werkplekken: Straatsburg (officiële zetel van het Parlement), Brussel en Luxemburg. 9/25

10 TOTAAL Brussel Straatsburg Luxemburg Aantal gebouwen Oppervlakte in m Vergaderruimten (met inbegrip van de vergaderzaal) Geaccrediteerde lobbyisten en journalisten Op 23 juni 2011 hebben het EP en de Commissie een nieuw transparantieregister in het leven geroepen waardoor meer openheid dan voorheen bestaat over wie invloed wil uitoefenen op Europees beleid. Het register bevat nu advocatenkantoren, NGO's, denktanks en traditionele lobbykantoren. Er staan nu (12 juli 2012) 5184 lobbyisten geregistreerd. Registratie is verplicht om een toegangspas te krijgen tot het EP. Het nieuwe register vervangt een register dat sinds 2008 exclusief door de Commissie werd gebruikt alsmede de EP-lijst van belangengroepen. Commissie en EP zijn in overleg over deelname van de Raad van Ministers in het nieuwe register. 10/25

11 Hoeveel talen worden er in het Parlement gebruikt? Het is een democratisch grondbeginsel dat gebrek aan talenkennis geen belemmering mag zijn voor EU-inwoners om lid van het EP te worden. De leden hebben het recht om te spreken, te schrijven, te luisteren en te lezen in elk van de 23 officiële talen van de EU. Ook burgers (en journalisten) hebben het recht op informatie over wetgeving en werkzaamheden van het EP in hun eigen taal. Door de toetreding van Bulgarije en Roemenië op 1 januari 2007 en de toevoeging van het Iers- Gaelisch als officiële taal op diezelfde datum is het totale aantal officiële talen nu 23: Bulgaars, Deens, Duits, Engels, Ests, Fins, Frans, Grieks, Hongaars, Italiaans, Iers-Gaelisch, Lets, Litouws, Maltees, Nederlands, Pools, Portugees, Roemeens, Sloveens, Slowaaks, Spaans, Tsjechisch en Zweeds. De 23 talen kunnen op 506 manieren (23 x 22) worden gecombineerd. Zodra Kroatië lid wordt van de EU, komt het aantal talen uit op 24, wat het aantal mogelijke taalcombinaties op 552 brengt. Over het algemeen vertalen alle tolken en vertalers naar hun moedertaal. Om alle mogelijke talencombinaties te kunnen verwerken, gebruikt het Parlement het systeem van spiltalen: een spreker of tekst wordt dan eerst vertaald naar een van de talen die het meest worden gebruikt (Engels, Frans of Duits), en van daaruit pas naar de andere talen. Tolk en vertaler zijn twee verschillende beroepen: een tolk geeft tijdens een vergadering de woorden van de spreker direct mondeling weer in een andere taal; een vertaler werkt met geschreven documenten en zorgt derhalve voor een volstrekt accurate versie van het document in de doeltaal. Het Parlement heeft ongeveer 430 tolken in dienst en kan daarnaast terugvallen op ongeveer freelance tolken. Bij een plenaire vergadering zijn 800 à tolken aanwezig. Het Parlement heeft ongeveer 700 vertalers in dienst, die maandelijks meer dan pagina's vertalen. De begrote uitgaven van het Parlement op het vlak van de meertaligheid voor 2013 bedragen 442 miljoen, wat ongeveer een kwart van de totale begroting vertegenwoordigt. 11/25

12 Op 26 september 2011 heeft het presidium besloten tot een aantal efficiencyslagen, waardoor er beter gebruik gemaakt kan worden van de capaciteit aan tolken en vertalers. Dit levert een bezuiniging op van ongeveer 21 miljoen. Meer informatie op: 12/25

13 Salarissen en pensioenen van de Parlementsleden Salarissen Sinds er in juli 2009 een enkel statuut is ingevoerd voor alle leden, ontvangen deze allemaal hetzelfde salaris. Op grond van het statuut bedraagt het brutosalaris van een Parlementslid sinds ,87 per maand. De salarissen worden betaald uit de begroting van het Parlement en zijn onderhevig aan EUbelasting. Het nettosalaris komt uit op 6 200,72 per maand. De lidstaten kunnen op dit salaris ook nog nationale belasting heffen. Het basissalaris komt overeen met 38,5% van het basissalaris van een rechter bij het Europees Hof van Justitie. Parlementariërs hebben geen zeggenschap over hun eigen salaris. Parlementsleden die voor de verkiezingen van 2009 reeds in het Parlement zaten, kregen de mogelijkheid om voor de gehele duur van hun lidmaatschap van het Europees Parlement het eerdere nationale systeem voor salarissen, overbruggingstoelagen en pensioenen aan te houden. Pensioenen De leden hebben bij het bereiken van de 63-jarige leeftijd recht op ouderdomspensioen. Het pensioen bedraagt 3,5% van het salaris voor elk volledig jaar dat het mandaat wordt uitgeoefend, maar niet meer dan 70% in totaal. De kosten van deze pensioenen worden betaald uit de begroting van het Europees Parlement. Meer informatie: 13/25

14 Overzicht van de vergoedingen voor Parlementsleden Bij veel van hun werkzaamheden zijn de Parlementsleden weg van huis. Daarom is er een aantal vergoedingen om de daarmee samenhangende kosten te dekken. Op 26 oktober 2011 hebben EP-leden besloten alle toelages te bevriezen voor In februari 2012 is besloten dat de toelages tot het eind van deze parlementaire periode - midden niet verhoogd zullen worden. Reiskosten De meeste vergaderingen van het Europees Parlement, zoals de plenaire vergaderingen, commissievergaderingen en fractievergaderingen, vinden plaats in Brussel of Straatsburg. De leden krijgen de werkelijke kosten van hun reiskaartjes voor het bijwonen van deze vergaderingen bij overlegging van de vervoersbewijzen vergoed tot een maximum van een vliegticket business class, een treinkaartje eerste klas of 0,50 per km voor het reizen per auto. Verder zijn er vaste vergoedingen op basis van de afstand en de duur van de reis om overige reiskosten te dekken (zoals autowegentol, kosten voor extra bagage of reserveringskosten). De leden kunnen tot per jaar vergoed krijgen voor overige reizen buiten hun eigen lidstaat in verband met hun werk, en krijgen tot 24 heen- en terugreizen binnen hun eigen lidstaat vergoed. Het systeem van voor 2009 van een forfaitaire reisvergoeding voor reizen naar Brussel en Straatsburg is afgeschaft. Dagvergoeding (ook wel verblijfsvergoeding genoemd) Het Parlement betaalt een forfaitaire vergoeding van 304 voor elke dag die een Parlementslid op dienstreis is, zolang deze de presentielijst heeft ondertekend. De vergoeding is bedoeld voor hotelkosten, maaltijden en overige kosten. Op dagen dat er een plenaire vergadering wordt gehouden, wordt deze toelage gehalveerd als het Parlementslid bij meer dan de helft van de hoofdelijke stemmingen afwezig was. Voor vergaderingen buiten de EU geldt een vergoeding van 152 (opnieuw op voorwaarde van ondertekening van het register), waarbij hotelkosten afzonderlijk worden vergoed. Algemene kostenvergoeding Deze forfaitaire vergoeding is bedoeld om uitgaven te dekken zoals de huur van een kantoorruimte en administratiekosten, telefoon- en portokosten, computers en telefoons. De vergoeding wordt 14/25

15 gehalveerd wanneer een lid zonder geldige reden niet de helft van het aantal plenaire vergaderingen in één parlementair jaar (september tot augustus) bijwoont. In 2012 bedraagt deze vergoeding per maand, (gelijk aan 2011). Medische kosten De leden hebben recht op vergoeding van twee derde van hun medische kosten. Behalve het aandeel van de vergoeding zijn de gedetailleerde regels en procedures van dit systeem gelijk aan die voor ambtenaren van de EU. Overige rechten Het Parlement biedt zijn leden een uitgeruste kantoorruimte in zowel Brussel als Straatsburg. De leden kunnen op kantoordagen in beide steden gebruikmaken van de officiële voertuigen van het Parlement. Meer informatie: 15/25

16 Personeelsregelingen: parlementaire medewerkers De leden kunnen binnen een door het Parlement bepaald begroting hun eigen personeel kiezen. Geaccrediteerde medewerkers, gevestigd te Brussel (of Luxemburg/Straatsburg) vallen onder het directe beheer van de parlementaire administratie. Hiervoor gelden dezelfde arbeidsvoorwaarden als voor niet-vast personeel van de EU. Medewerkers die zijn gevestigd in de lidstaat van het Parlementslid worden bediend door erkende betalingsagenten, onder garantie van passende fiscale en socialezekerheidsregelingen. In 2012 bedraagt het maximale maandelijkse bedrag dat beschikbaar is voor de desbetreffende kosten per Parlementslid. Dit geld wordt niet aan de leden zelf uitgekeerd. Maximaal een kwart van dit budget kan worden aangewend voor diensten van door het Parlementslid gekozen dienstverleners, zoals het laten uitvoeren van een deskundigenonderzoek over een bepaald onderwerp. Over het algemeen kunnen de leden geen familieleden in hun personeel opnemen, al geldt er wel een overgangsperiode voor die medewerkers die reeds in de voorgaande parlementaire zittingsperiode werkzaam waren. Lijst met assistenten: 967F77D6.node1 16/25

17 Waarom reist het Parlement heen en weer tussen Brussel en Straatsburg? In 1992 hebben de nationale regeringen van de EU unaniem besloten de zetels van de EU-instellingen permanent vast te leggen. Dit besluit omvatte ook de werkregeling voor het Parlement: de officiële zetel en de plaats van handeling voor de meeste plenaire vergaderingen is Straatsburg, de parlementaire commissies houden hun vergaderingen te Brussel en het secretariaat (de administratieve staf) is gevestigd te Luxemburg. In 1997 is deze hele regeling opgenomen in het Verdrag betreffende de Europese Unie. Eventuele wijzigingen op het huidige systeem dienen deel uit te maken van een nieuw verdrag, unaniem te worden overeengekomen door alle 27 lidstaten en te worden geratificeerd door elk van de nationale parlementen. In februari 2012, tijdens de inleidende besprekingen over de begroting voor 2013, stelden EP-leden in een resolutie dat "de grootste besparingen bewerkstelligd kunnen worden door één zetel voor het EP in te stellen". Ze dringen aan op een spoedige evaluatie van de huidige situatie. Deze resolutie werd met 329 stemmen voor, 223 tegen en 23 onthoudingen aangenomen. Welke kosten gaan hiermee gepaard? De kosten van Straatsburg als een van de zetels van het EP De jaarlijkse kosten van de infrastructuur in Straatsburg (lease van parkeerplaatsen, bureaubenodigdheden, schoonmaak, energieverbruik, beveiliging) bedragen 33,5 miljoen. Er is geen sprake van huurkosten aangezien het EP eigenaar is van het gebouw in Straatsburg. De operationele kosten voor 12 plenaire vergaderweken in Straatsburg bedragen 89,3 miljoen. Hiermee komen de kosten van de zetel in Straatsburg uit op 122,8 miljoen per jaar, of wel 10,23 miljoen per vergaderweek. Hoeveel zou er bespaard worden als er alleen maar in Brussel vergaderd zou worden? Aangezien het EP eigenaar is van het gebouw in Straatsburg, zullen veel van de daar gemaakt operationele kosten ook in Brussel gemaakt worden. Denk bijvoorbeeld aan reiskosten voor EP-leden, tolken, vertalen, audiovisuele ondersteuning). 17/25

18 Andere kosten, zoals reiskosten voor EP-ambtenaren en parlementaire assistenten of maandelijkse verhuiskosten voor de administratie, worden alleen in Straatsburg gemaakt. Het gaat hjierbij om ongeveer 1,5 miljoen per vergaderweek. De operationele kosten voor 12 sessies in Straatsburg komen hiermee ongeveer 18 miljoen hoger uit dan wanneer ze in Brussel gehouden zouden worden. In totaal zijn de extra kosten vanwege Straatsburg ongeveer 51,5 miljoen per jaar. ( 33,5 miljoen voor infrastructuur en 18 miljoen operationele kosten). Wat zijn de kosten van drie werkplekken in plaats van één? In 2010 is uitgerekend dat de kosten van het hebben van drie werkplekken (Brussel, Straatsburg en Luxemburg) in plaats van één werkplek jaarlijks 180 miljoen bedragen. Hoe is dit ontstaan? In 1992 werd de op dat moment reeds bestaande situatie formeel bevestigd. Daarbij ging het in principe om een compromis dat over de jaren was ontstaan. Toen de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal in 1952 werd opgericht, werden alle instellingen gevestigd te Luxemburg. De Raad van Europa (het intergouvernementele orgaan dat in de periode direct volgend op WO II werd opgericht) was reeds gevestigd te Straatsburg en bood zijn plenaire vergaderzaal aan voor vergaderingen van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, die zich zou ontwikkelen tot het Europees Parlement. Straatsburg werd zo bestempeld tot de hoofdzetel van de plenaire zittingen van het Parlement, al werden uitzonderlijke zittingen in de jaren zestig en zeventig tevens gehouden in Luxemburg. Na de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap in 1958 werd een groot deel van de activiteiten van de Europese Commissie en de Raad (van ministers) geconcentreerd in Brussel. Aangezien het de taak van het Parlement is om nauwlettend toe te zien op en te overleggen met deze beide instellingen, besloten de leden met de tijd steeds meer werkzaamheden in Brussel te organiseren. Begin jaren negentig was de huidige regeling min of meer een feit. Sindsdien komen de commissies en fracties bijeen in Brussel en vinden de plenaire vergaderingen plaats in Straatsburg. Een groot deel van het administratieve personeel van het Parlement is gevestigd te Luxemburg. In de jaren negentig steunden de Belgische autoriteiten de bouw van een parlementaire vergaderzaal en kantoren voor het EP in Brussel, terwijl de Franse autoriteiten een nieuw gebouw in Straatsburg deden verrijzen. Aanvankelijk huurde het Parlement deze faciliteiten, maar nadien heeft het deze aangeschaft, waardoor de terugkerende uitgaven konden worden beperkt. 18/25

19 De vorming van fracties De leden kunnen conform hun eigen politieke verwantschap fracties vormen. Een fractie moet ten minste 25 leden tellen, die moeten zijn gekozen in ten minste een kwart van de lidstaten (d.w.z. minimaal 7 lidstaten). Een lid mag niet tot meer dan één fractie behoren. Als er een fractie wordt opgezet, dient de Voorzitter te worden verwittigd middels een verklaring met daarin de naam van de fractie, de namen van de leden en het bureau. Normaal gesproken hoeft het Parlement de politieke verwantschap van leden van een fractie niet te beoordelen. Bij de vorming van een fractie accepteren de leden per definitie hun politieke verwantschap. Alleen als de betrokken leden dit ontkennen, moet het Parlement nagaan of de fractie is opgericht in overeenstemming met het Reglement. Fracties krijgen de beschikking over een secretariaat en administratieve faciliteiten, die worden gefinancierd uit de begroting van het Parlement. Het Bureau van het Parlement bepaalt de regels voor hoe deze geldmiddelen en faciliteiten worden beheerd en gecontroleerd. Niet-ingeschreven leden (d.w.z. leden die niet tot een fractie behoren) krijgen eveneens de beschikking over een secretariaat en genieten rechten op grond van door het Bureau bepaalde regels. De jaarstukken van de fracties worden gepubliceerd op de volgende website: Indeling van de zitplaatsen in de grote vergaderzaal De besluitvorming ten aanzien van hoe de zetels in de vergaderzaal worden toegewezen aan de fracties, niet-ingeschrevenen en vertegenwoordigers van EU-instellingen, ligt bij de Conferentie van voorzitters van fracties. Europese politieke partijen en stichtingen Wat is een politieke partij op Europees niveau? Een Europese politieke partij is een organisatie bestaande uit nationale politieke partijen en individuele leden die een politiek programma heeft en die vertegenwoordigd is in meerdere lidstaten. Europese politieke partijen kunnen sinds 2004 in aanmerking komen voor financiering vanuit het Europees Parlement. Het gaat om een subsidie voor operationele kosten die maximaal 85% van de 19/25

20 totale uitgaven mag bedragen. De rest moet bijeen worden gebracht uit eigen middelen zoals donaties en contributies. De subsidie kan worden gebruikt voor uitgaven die direct gelieerd zijn aan de doelstellingen in de politieke programma's. Te denken valt aan: Vergaderingen en conferenties Publicaties, studies en advertenties Administratieve kosten, personeelskosten, reiskosten campagnekosten voor Europese verkiezingen Waar kan de subsidie NIET voor worden gebruikt? Campagnekosten voor referenda en nationale verkiezingen Directe of indirecte financiering van nationale partijen, nationale kandidaten, of Europese of nationale politieke stichtingen Schulden en rente op schulden 20/25

21 Verificatie van de geloofsbrieven van de Parlementsleden De geloofsbrieven van nieuwgekozen leden worden geverifieerd om vast te stellen dat zij er geen ambten op na houden die onverenigbaar zijn met het lidmaatschap van het Europees Parlement. Onder onverenigbare ambten worden onder meer verstaan het lidmaatschap van een regering of parlement van een EU-lidstaat, de Europese Commissie, het Hof van Justitie, de Raad van Bestuur van de Europese Centrale Bank, de Rekenkamer of de Europese Investeringsbank. Actieve functionarissen van EU-instellingen of -organen die zijn gevestigd op grond van de EU-Verdragen ter beheersing van de Gemeenschapsfondsen mogen eveneens geen zitting nemen in het EP. Na de verkiezingen vraagt de Voorzitter van het Europees Parlement de EU-lidstaten om de namen te overleggen van diegenen die een zetel hebben gewonnen en om de nodige maatregelen te treffen ter vermijding van onverenigbaarheid van ambten. Voordat zij hun zetel innemen, moeten de nieuwe leden waarvan de verkiezing is kenbaar gemaakt aan het Parlement, schriftelijk verklaren dat zijn geen enkel ambt bekleden dat onverenigbaar is met dat van Parlementslid in de zin van artikel 7, lid 1 of lid 2 van de Akte van 20 september 1976 betreffende de verkiezing van de leden van het Europees Parlement door middel van rechtstreekse algemene verkiezingen. Deze verklaring moet uiterlijk zes dagen voor de constituerende vergadering van het Parlement, d.w.z. 8 juli, worden afgelegd. De geloofsbrieven van de nieuwe leden worden gecontroleerd door de Commissie juridische zaken van het Parlement, die een verslag opstelt op basis van de kennisgevingen van de lidstaten, en worden geverifieerd door het Parlement, dat oordeelt over de geldigheid van het mandaat van elk van de nieuwgekozen leden en over alle geschillen als gevolg van de Akte van 20 september 1976, met uitzondering van die geschillen die gebaseerd zijn op de nationale kieswetten. Als wordt vastgesteld dat een Parlementslid een onverenigbaar ambt bekleedt, constateert het Parlement dat de zetel vacant is. 21/25

22 Vermindering van de CO 2 -voetafdruk van het Parlement In oktober 2008 is door het Bureau een plan goedgekeurd om de CO 2 -voetafdruk van het Parlement per 2020 met 30% terug te brengen. Het Parlement heeft de uitstoot van broeikasgassen teruggebracht met 17% toen het in 2008 volledig overstapte op groene elektriciteit, en is de enige EU-instelling die de certificaten van het Milieubeheerssysteem (EMAS) ter bevordering van efficiënt energie-, water- en papiergebruik op al zijn werkplaatsen (Brussel, Straatsburg en Luxemburg) heeft toegekend gekregen. Het Parlement heeft meer dan één miljoen m 2 aan oppervlakte die moet worden geventileerd, verwarmd en onderhouden. Het energieverbruik kan als volgt worden uitgesplitst: energie en aardgas (32%), personenvervoer (28%), apparatuur en diensten (20%), vaste activa zoals gebouwen en IThardware (19%) en koeling (1%). Alle energie in de gebouwen van het Europees Parlement komt van duurzame energiebronnen. In Brussel gaat het om hydroenergie die geleverd wordt vanuit Frankrijk, in Luxemburg en Straatsburg gaat het om Noorse hydroenergie. Meer informatie: 22/25

23 Bezoekersgroepen Het EP verwelkomt in Straatsburg en Brussel jaarlijks meer dan bezoekers vanuit de Europese Unie en daarbuiten. Deze bezoekers maken samen deel uit van ongeveer 7000 groepen, waarvan de meerderheid wordt uitgenodigd door leden van het Europees Parlement. Zij kunnen een vergoeding krijgen van het Parlement voor de kosten die zij maken voor de reis en de maaltijden. Waarom worden er subsidies verstrekt? Voor het Europees Parlement is transparantie van groot belang bij het uitoefenen van haar democratische recht binnen de Europese Unie. Mensen moeten daarom gemakkelijk toegang kunnen krijgen tot de werkzaamheden en de gebouwen van het EP. Vele Europese burgers laten zich door de kosten van een reis naar Brussel en Straatsburg tegenhouden het Parlement te bezoeken. Er zou echter geen onderscheid mogen bestaan tussen burgers die ver of dicht bij de zetels van het Europees Parlement wonen. Om deze reden wil het Europees Parlement bijdragen aan de kosten die worden gemaakt voor een bezoek. Hoe worden subsidies betaald? Groepen gefinancierd door Europarlementariërs Iedere lid van het Europees Parlement mag 110 bezoekers per jaar financieren, in groepen van minimaal 10 personen. Leden mogen tot 5 groepen per jaar uitnodigen in Straatsburg of Brussel. Bezoekers worden ontvangen door een voorlichtingsmedewerker die wat vertelt over de Europese Unie en het Europees Parlement. Ze ontmoeten één of twee leden van het Parlement en kunnen de Kamer op de publieke tribune bezoeken. De aanvragen en subsidies voor een bezoek worden behandeld door het personeel van het Europees Parlement. De tegemoetkoming in de kosten wordt ofwel via de bank ofwel contant betaald op vertoon van het paspoort van de groepsleider en de deelnemerslijst. De bijdrage voor de reiskosten is gebaseerd op een bedrag per kilometer voor de afstand tussen het vertrekpunt van de groep en Brussel of Straatsburg. Het bedraagt 0,09 per kilometer per bezoeker. Daarbij is er een vergoeding voor de kosten van maaltijden van 40 per bezoeker. Onder bepaalde voorwaarden -als een groep meer dan 200 km moet reizen en overnacht in Brussel of Straatsburg- kan een bedrag van 60 per bezoeker worden betaald om tegemoet te komen in de hotelkosten. 23/25

24 Groepen Sommige groepen die worden uitgenodigd door het Directoraat-generaal Communicatie, krijgen een vergoeding voor de reiskosten van 50% van wat de door Europarlementariers gefinancierde groepen per persoon krijgen. Het gaat hierbij vooral om groepen bestaande uit opinieleiders, zoals Kamerleden, vertegenwoordigers van belangengroepen of van nationale of regionale organisaties, docenten, scholieren en studenten. Groepen die onafhankelijk een bezoek aanvragen - Individuele bezoekers Onafhankelijke groepen kunnen zich eveneens aanmelden bij de Afdeling bezoeken en studiedagen voor een bezoek. Ook zij zullen worden ontvangen door een voorlichtingsmedewerker, die iets vertelt over het werk en de rol van het Europees Parlement, en ze krijgen de gelegenheid Europarlementariërs ontmoeten. Voor dergelijke bezoeken is geen subsidie beschikbaar. Individuele bezoekers, die, op een individuele basis, zonder uitnodiging, de gebouwen van het Europees Parlement willen bezoeken, krijgen een korte rondleiding met een multimediagids om de tribune van de vergaderkamer van het Europees Parlement in Brussel te bezoeken. Dit kan op afgesproken tijden en op specifieke dagen, buiten de dagen waarop het Parlement in Straatsburg is. Voor dergelijke bezoeken is geen subsidie beschikbaar. Website met praktische informatie: 24/25

25 Parlamentarium Het Europees Parlement heeft in oktober 2011 een nieuw bezoekerscentrum geopend: het Parlamentarium. Dit is het grootste parlementaire bezoekerscentrum in Europa en het eerste waar de informatie in 23 talen wordt aangeboden. Er wordt veel gebruik gemaakt van interactieve multimedia om burgers een inkijkje te geven in het Europees Parlement en andere EU-instellingen. Als bezoeker ga je het hart van het Europees Parlement binnen, om te zien hoe politieke beslissingen, die ons dagelijks leven beïnvloeden, worden gemaakt. Het Parlamentarium is beschikbaar in 23 talen en 4 gebarentalen (Engels, Frans, Nederlands en Duits). Het Parlamentarium is zeven dagen per week voor iedereen toegankelijk. Je hebt geen pasje nodig en toegang is geheel gratis. In juli, 8 maanden na de opening, telde het Parlamentarium al meer dan bezoekers. Navraag en het gastenboek tonen dat de meeste bezoekers het bezoek positief hebben ervaren. Het is zelfs één van de 10 meest bezochte plekken in Brussel. Het Parlamentarium houdt ook een rollenspel met scholieren die graag een stoomcursus willen krijgen over hoe de democratisch gekozen instelling van Europa werkt. Dit is een groot succes gebleken. Scholieren nemen de rol aan van een Europarlementariër, die onderhandelt over wetgeving die het dagelijks leven van mensen in Europa zal beïnvloeden. Reserveren voor dit rollenspel is noodzakelijk en is mogelijk via Parlamentarium@europarl.europa.eu of via de website van het Parlementarium. Het Parlamentarium heeft al vijf prijzen gewonnen (juli 2012): de ereprijs 2012 van het Brusselse bureau voor toerisme VisitBrussels, de Oostenrijkse Innovatieprijs, de Sinus Award,, de Award van de Art Directors' Club Germany en de Award van de Art Directors' Club Europe in de categorie "Environmental Design". Website Parlamentarium: 25/25