Gala- Plutonicaantje. Blad van de LHC Plutonica Academisch Corps te Leuven

Transcriptie

1 Gala- Plutonicaantje Blad van de LHC Plutonica Academisch Corps te Leuven V.U. : Peter Dirix Tiensevest 90/6, 3000 Leuven Extra uitgave Jaargang 10 nr oktober 2003

2

3 Waarde ere- en oud-leden, Geachte seniores, Beste commilitones, Beste sympathisanten, Scriptor scripsit Plutonica bestaat tien jaar en dat moet gevierd worden! We hebben dan ook besloten om voor de eerste maal in onze geschiedenis een galadiner en dito soiree te organiseren. In de eerste plaats wil ik jullie dan ook allemaal van harte bedanken voor jullie aanwezigheid en ik hoop dat jullie er een onvergetelijke avond van maken We hebben in de loop der jaren veel meegemaakt en hebben met een groot aantal studentenverenigingen en studenten, niet alleen in Leuven, maar door gans Vlaanderen, en verder ook uit Nederland, Franstalig België, Duitsland, Zwitserland, kennisgemaakt. Met een aantal van deze verenigingen hebben we nog steeds zeer goede banden, terwijl we anderen uit het oog verloren zijn. Wat we zoal uitgestoken hebben, vindt u o.a. in de historische afdeling van onze website. Namens onze leden wil ik dan ook iedereen bedanken die gedurende dit decennium bijgedragen heeft aan de sfeer op onze lijpe feestjes. Laten we hopen dat Plutonica en ons traditionele studentenleven nog lang mogen leven, groeien en bloeien! Ut vivat, crescat floreatque Plutonica ad multos annos! Hoc scripsit, Peter Dirix v. Kosmos, scriptor h.t.

4 Waarde kleurstudenten, Praeses dixit Ik loop onderhand ruim meer dan een decennium rond in het Leuvense kleurstudentenleven. In die tijd heb ik me met vanalles bezig gehouden, maar hoofdzakelijk met helpen groeien, bloeien en gedijen en bij momenten ook met het bittere helpen overleven van mijn eigen oervereniging Fraternitas. Aan het bestuderen van den Staat der Studentenvereenigingen der Leuvensche Universiteit heb ik dan ook weinig tijd verloren, maar uiteindelijk is toch ook bij mij de indruk ontstaan dat het niet goed met hen gesteld is. Vele heb ik zien komen, en helaas bijna evenveel heb zien gaan en op het einde van elk jaar was één ding zeker: van die met een lintje waren er weer wat minder. Ik ga me hier niet bezondigen aan allerhande sociologische en psychologische beschouwingen die deze subjectieve waarnemingen tot het niveau van de wetenschappelijk onderbouwde en dito verklaarbare feiten moeten tillen. Dat zou ons te ver leiden; dat zou de stemming drukken. En dat terwijl er nu net goede redenen zijn om in opperstebeste stemming te verkeren: denn nicht Alles Fleisch, ist wie Grass - u zal me deze verwijzing naar Brahms en verder naar St.- Petrus wel vergeven. Immers, terwijl her en der de eendagsclubs uit de lucht kwamen gevallen en oude waarden verloren gingen, bleef Plutonica dapper overeind. En dat moet ons allen hoopvol stemmen, zelfs zij die het ons eventueel benijden. Want dit bewijst dat er nog potentieel zit in het studentikoze verenigingsleven, dat niet elke nieuwe vereniging er na enkele jaren de brui aan moet geven, maar ook dat niet elke traditionele club tot verdwijnen gedoemd is.

5 Het bewijst ook dat clubs in staat zijn moeilijke tot zeer moeilijke periodes te overleven, indien er maar een voldoende stevige band is met de afgestudeerde leden en indien deze oudere leden zich over de grenzen van de studententijd heen willen engageren in een vereniging waarvan ze eens de doelstellingen onderschreven. Het bewijst tot slot vooral dat Plutonica 10 jaar lang de juiste snaar heeft weten te bespelen en met recht en rede zijn plaats heeft verworven in het Leuvense en Vlaamse studentenmilieu. Leuven weze dan ook gewaarschuwd: wen al maar aan het blauw-wit-groen, want Plutonica is hier en zal hier blijven! Ad multos annos! Vivat, crescat et floreat Plutonica! Steven Janssen v. Helmut de Bocque Corps- en clubsenior Plutonicae

6 Lijst van ereleden Ereleden 1. Caroline Tonnelier 2. Maurice Dirix-Hendrix Deze ereleden hebben in 2003 een storting gedaan van minimaal 50. Wij danken hun dan ook van harte voor hun bijdrage. Uit sympathie. Ace

7 Het Katholiek Studentencorps te Brussel Wenst de LHC Plutonica een dikke proficiat Met haar tweede lustrum

8 Ut vivat, crescat floreatque Plutonica ad multos annos! Vanwege de Vlaamse Academische Broederschap Fraternitas In de Ordo Academicus Burgundiensis

9 Plutonica Praesidium Praeses: Steven Janssen v. Helmut de Bocque Vice-praeses: Peter Dirix v. Kosmos Ab-actis: Peter Dirix v. Kosmos Quaestor: Barbra Roggeman v. Tatoe Maior schachtorum: Jorgen Colsoul v. Chaos Cantor: Barbra Roggeman v. Tatoe Praefectus morum: Dimitri De Meyer v. Frustrée Vertor: Kristof Dereeper v. Toewt Magister reticularum: Peter Dirix v. Kosmos Kapittelheer OAB: Jorgen Colsoul v. Chaos Ouderejaars Dirk Coelmont v. Libido Petra Cuppens v. Ace Laurent Fourny v. Kapi Patrick Logiste v. Bacchos Lien Loonbeek v. Vespa Jan Schenkel v. Bastos Katleen Van Roy v. Silence Schachten Stijn Conings v. Pan Arno Vanbeginne v. Pluto

10 Uit sympathie. Amicaliter, Frustrée

11 Uit sympathie. Tatoe

12 Uit het foto-archief Modelclubavond (29 juni 1995, Ad Fundum) Weekendje Amsterdam (10 augustus 2002)

13 Uit de oude doos: Plutonica goes Mestreeeeech Na veel gepalaver en toe- en afzeggingen van ongeveer het hele Vlaamse studentencorps zijn we er uiteindelijk toch in geslaagd om een massa van x mensen bijeen te harken om naar het jaarlijkse kweelfestijn in het oergezellige Limburgse Maastricht af te zakken. De hardste kern ondernam deze extreem gevaarlijke expeditie (Kosmos zat achter het stuur) vanuit Leuven : Kosmos, Chaos, Toewt en Tim (een Amerikaanse ex-l&h-medewerker). Ter plekke werden we vervoegd door Libido, Helena en Tatoe. Niet dat het eten er zo ongelooflijk goed was, maar het is toch weer bewezen dat Maastricht dankzij de Vlaamse invloeden een oase is in de culinaire woestijn die wij Nederland noemen. Na een gezellig avondwandelingetje om de spijsvertering te bevorderen (ik geef nu eenmaal niet graag toe dat mijn biologische GPS enigszins van streek was) volgde een bezoekje aan de coffeeshop. Vanwege onze linten nogal aangegaapt door gezellige medemensen van allerlei pluimage in hogere sferen, deden een aantal mensen er hun halfjaarlijkse boodschappen. Bepaalde commilitones bleken verbazend goed hun weg te vinden doorheen de tientallen soorten stuff op de menukaart en andere hebben we tenauwernood kunnen afbrengen van het plan om ineens 100 gram aan te schaffen : 'voor mijn broer'. Yeah, right. En Kosmos en Chaos keken toe en noteerden alles... Over lekkers gesproken : uiteindelijk belandden we dan op het zangfeest zelf, alwaar een aantal betrekkelijk doenbare biekes ons hartstochtelijk rond de hals vlogen en hartelijk verwelkomden op het feestje. Voor degenen die nooit het genoegen hebben mogen smaken van het zangfeest in Maastricht zal ik even kort beschrijven hoe het er daar aan toe gaat. Men neme een Leuvens zangfeest. Smijt alle lelijke venten, petten, linten en vlaggen buiten. Gooi een enorme massa welgevormde, blonde biekes binnen (overigens goed voorzien van oren en poten, zoals dat heet : (.)(.) ). Ja, af en toe is het leven zwaar als brave, gebonden

14 mens. Vervang verder het bier door Heineken in borrelglaaskes en vraag daar 60 frank voor (1,5 -> jaja, ik ben helemaal mee). Spijs de hongerigen met shoarma (looksaus!). Zwier een pianist en drummer in de zaal en vermassacreer alle liedjes. Neem een ongelooflijk mooie theater-/concertzaal met geschilderde plafonds, spiegelwanden en rood tapijt in plaats van het ruftende hok achter de Toewip. In plaats van een tempus waar iedereen onder mekaar staat te roddelen zorgt ge er voor dat de hele zaal staat te shaken op Nederlandse schlagers en andere ambiancemuziek. Zo, nu hebt ge ongeveer een idee. Tijdens het feest (ongelooflijke ambiance!) moesten Libido en Helena ons helaas nogal vroeg verlaten. We hebben er kennis gemaakt met een vrolijke Diepenbekenaar (op kot in Maastricht) die maar bleef uitwijden over de geilheidscoëfficiënt van de Nederlandse meiden. Terwijl we nog drankbonnen hadden met de vleet werd het feest om drie uur stipt gestopt. Na een korte passage in een of andere leuke afterparty in de stad (waar Chaos hopeloos werd aangeklampt door een serieus zatte, Friese meid; op zich niet zo erg, maar ze was ook lelijk), vertrokken we rond half vijf terug naar Leuven. Waarvan iedereen zo bezopen is geraakt, weet ik niet. Behalve Kosmos (nuchter want BOB) en ikzelf (lichtjes aangeschoten) is de rest totaal gecrasht. Ik kan enkel zeggen : de afwezigen hadden ongelijk. Tot volgend jaar! Chaos Dit artikel verscheen eerder in Plutonicaantje nr. 16 (december 2001). De uitstap naar het zangfeest in Maastricht was altijd één van onze meest gesmaakte activiteiten.

15

16