rood rood-wit geel geel-wit

Transcriptie

1 ENQUETE GEZONDHEID EN GEDRAG IJSLANDSE HOND 009 Louwke Mandema, Helma van Rijswijk, Wilma Roem en Bernard Vortman (Vereniging de IJslandse Hond in Nederland) Teneinde meer inzicht te krijgen in gezondheid en gedrag van onze IJslandse hond is bij het fokkersoverleg voorjaar 009, samen met het bestuur, het plan opgevat om hiertoe een enquete te houden onder de leden van de vereniging. Het vragenformulier werd bijgevoegd in het clubblad. De response was dat 0 ingevulde formulieren werden ontvangen van leden. Hieronder bevonden zich fokkers (met een kennelnaam). ALGEMENE INFORMATIE Antwoorden kwamen binnen over teven en reuen. De gemiddelde leeftijd van de 0 in leven zijnde teven is bijna jaar; van de reuen precies jaar. Het jongste dier is bijna ½ jaar, het oudste bijna. Acht dieren zijn overleden: teven en reuen. Eén teef moest jaar oud inslapen vanwege een gezwel in de voorhoofdsholte, en één teef kreeg, jaar oud, een hersenbloeding. De overige overleden dieren werden gemiddeld ½ jaar (van 0 tot jaar). Bij twee dieren worden slechte nieren vermeld. Verder kwamen voor: een hartaandoening, longklachten, een maagtumor, en één vertoonde een ontremd gedrag door dementie. Er gaven personen aan eerder IJslandse honden te hebben gehad. De kennelnamen welke of meer keer voorkomen zijn: frá Fridarstödum (), frá Fuglatorgi (), frá Gull Lyklinum (), frá Isafold (9), frá Olafsfjördur () en frá Thytur Stadir (). KLEUR VAN DE VACHT Aangezien er geen instructie bestaat omtrent de benoeming van de kleur van de IJslandse hond, en er in dit opzicht geen uniformiteit lijkt te bestaan, zijn hier ook enige vragen op gericht. In tabel. wordt zowel een overzicht gegeven van de huidige kleur van de vacht, alsmede de verschillen die bestaan tussen de kleurbenoeming als pup en de kleur later. Teneinde een betere vergelijking te krijgen zijn de benamingen vos, sable en bruin vervangen door, en blond, tarwe en beige vervangen door geel. Tabel. KLEUR VAN DE VACHT Benoeming kleur volwassen hond aantal verschillen bij kleurbenoeming pup volwassen hond aantal -wit geel geel-wit zwart zwart-wit wit- black & tan driekleur wolfsgrauw wildkleur wildkleur wolfsgrauw -wit geel geel-wit zwart-wit driekleur wildkleur wolfsgrauw -wit geel -wit geel-wit geel-wit -wit driekleur zwart black & tan zwart Van de 00 honden zijn er 0 overwegend zwart, slechts één is wit en de overige 9 overwegend of geel. 9 van de 00 mensen beoordelen de kleur van hun hond hetzelfde als die welke op de stamboom is vermeld. Bij deze 9 zijn er wel die wildkleur of wolfsgrauw benoemen. Opvallend is dat in gevallen er verschillen bestaan in de benoeming van al of niet bestaand wit. In gevallen is er moeite met de vraag of er tan gaat optreden, en bij honden worden geel en verwisseld.

2 OPVOEDINGSCURSUS Met 0 honden is een opvoedingscursus gevolgd. Er bestaat een duidelijke tendens om dit met reuen vaker te doen. Significant echter is, dat fokkers dit juist minder frequent doen. CASTRATIE & STERILISATIE Ongeveer de helft () van de dieren is gecastreerd/gesteriliseerd. Teven (, is %) iets meer dan reuen (, is %). Op -jarige leeftijd worden de meeste dieren behandeld: % van de teven en % van de reuen. Voor het e jaar is 0% gecastreerd/gesteriliseerd. Tabel. Reden van castratie/sterilisatie teven reuen Niet fokwaardig Wil niet fokken Uitgefokt Vindt schijndracht vervelend Past niet in de groep bij andere honden Ziekten sorganen Ziektepreventie Reu is (bij teven) onrustig/wegloopneiging Dominant/agressief gedrag Van de redenen waarom gecastreerd/gesteriliseerd is (zie tabel ) is die welke met al dan niet fokken te maken hebben (9) de grootste groep. Op de tweede plaats komen de dieren, welke samen leven met andere honden (9). Opmerkelijk zijn de gevallen waarbij schijndracht als reden wordt opgegeven. In drie gevallen is de leeftijd van sterilisatie slechts jaar, dus waarschijnlijk na amper of loopsheden. Twee teven worden gesteriliseerd vanwege vervelende schijndracht op hun e en e levensjaar. Bij de ziekten van de sorganen is er een teef gesteriliseerd vanwege baarmoederontsteking na het krijgen van puppen. Een reu had, 9 jaar oud, een tumor aan de teelbal terwijl de beide andere reuen ontstekingen hadden aan de huid van de balzak en aan de voorhuid. Tabel. veranderingen na castratie/sterilisatie teven reuen Vacht Incontinentie Gedrag verbeterd Eetlust toename/verbetering Geen verandering Weet het nog niet 0 Totaal Of er veranderingen optreden na castratie/sterilisatie wordt door slechts van de beantwoord (zie tabel.) Daarbij hondeneigenaren die het nog niet weten. Van de personen die geen antwoord gaven zijn er die al op -jarige leeftijd hun dier lieten behandelen, en mogelijk geen vergelijking met de situatie vóór de castratie/sterilisatie konden maken. Blijven er dus ( min ) over, waarvan bij ruim de helft (0) geen veranderingen optreden. Bij dieren treden veranderingen in de vacht op, maar deze worden door niemand toegelicht waaruit dit bestaat. De reuen, welke onrustig zijn, wegloopneiging hebben of dominant/agressief gedrag vertonen, worden op één na allen als -jarige gecastreerd. Zij zijn eigendom van mensen welke nooit eerder een IJslandse hond gehad hebben. Op de vraag naar het effect van de castratie wordt bij één hond geen antwoord gegeven en andere eigenaren kunnen nog niets zeggen aangezien de castratie te recent geleden is. De beide onrustige honden worden rustiger. De dominantie van één reu wordt minder. Bij één agressieve reu treedt na castratie geen verandering op.

3 ZIEN EN HOREN Van de 9 in leven zijnde honden is het gezichtsvermogen van goed, en voldoende bij. Eén hond kan onvoldoende zien. Voor wat betreft het gehoor is dat goed bij honden, voldoende bij en onvoldoende bij (zie tabel ). De hond welke onvoldoende ziet kan nog wel goed horen. Van de honden welke onvoldoende horen zijn er welke nog goed zien, en één welke nog voldoende kan zien. Bij de overleden honden zijn er welke zowel onvoldoende hoorden als konden zien. Eén van die twee kon nog wel goed in de verte kijken, maar niet meer dichtbij. De leeftijd waarop het gezichtsvermogen kan afnemen is 0 jaar (de overige antwoorden twee maal met jaar, en één geeft geen antwoord). De leeftijd waarop het gehoor onvoldoende kan worden is jaar, gemiddeld echter, jaar. Het lijkt erop, dat het gehoor meer gestoord raakt op oudere leeftijd dan het zien. Tabel. gezichtsvermogen en gehoor & leeftijd bij nog in leven zijnde honden leeftijd jonger dan 0 jaar 0 jaar en ouder gezichtsvermogen goed voldoende onvoldoende 0 gehoor goed voldoende onvoldoende 0 9 Bij meer dan / deel van de honden is oogonderzoek gedaan (tabel ). Bij twee van hen werd distichiasis gevonden. Tabel. oogonderzoek oogonderzoek gedaan? ja nee teef reu 9 9 GEZONDHEID De algemene gezondheid wordt bij de 9 in leven zijnde honden bij als goed aangeduid; bij voldoende en bij onvoldoende. Bij deze honden, waarvan de gezondheid niet goed is, worden vermeld: vachtproblemen (x) voedselallergie (x) heupdysplasie (x) hartruis (x) hepatitis blaasontsteking gebroken poot en bekken De vragenlijst over gezondheidsklachten en over ziekten/afwijkingen samengenomen levert op, dat bij honden klachten of ziekten bestaan, ook al wordt de algehele gezondheidstoestand bij van deze als goed omschreven. Tabel geeft een overzicht van al deze klachten en aandoeningen.

4 Tabel. klachten, ziekten en aandoeningen Huid en haar, atopie Spijsvertering Voedselallergie Vlooienallergie Wervelkolom en ledematen (x hernia) Heupdysplasie Nier en urinewegen (x blaasstenen) Bloed en afweersysteem (x thrombose) Longen en luchtwegen Pyometria Hartruis Gebit Kanker (x melkklier) Hormonen Hepatitis Schildklier Meest opvallend is wel dat bij honden sprake is van allergie, voor het grootste deel waarschijnlijk te maken met het voedsel. Mogelijk speelt bij de honden met afweersysteem ook allergie een rol; dit is niet goed op te maken uit de beantwoording van de vragen. Verder zijn de keer voorkomende aandoeningen van nier en urinewegen en de heupdysplasie opmerkelijk (waarvan met beperkt loopvermogen). Van de x voorkomende pyometria is in één geval sprake van optreden na de bevalling. Helaas is van de andere twee niet bekend op welke leeftijd dit optrad. Slechts honden hebben complicaties van de narcose gehad. Twee van hen hadden lange tijd nodig om weer te ontwaken, waarbij een ervan onderkoeld raakte. Ook was er een hond die na de narcose weken lang in de war was. En tenslotte, één hond heeft mogelijk hepatitis ontwikkeld na de narcose. Hoeveel en hoe vaak honden onder narcose zijn geweest is niet met zekerheid te zeggen. In ieder geval de honden welke gecastreerd/gesteriliseerd zijn. TEVREDENHEID OVER GEDRAG Eén op de vier hondeneigenaren is matig tot niet tevreden over het gedrag van onze IJslander. Het gaat om reuen en teven (zie tabel ). De honden waarbij men niet tevreden is over het gedrag hebben allen een opvoedingscursus gevolgd. Tabel. tevredenheid over het gedrag & opvoedingscursus gevolgd cursus gevolgd teef reu ja nee tevreden over gedrag goed voldoende onvoldoende Over deze honden welke een onvoldoende krijgen qua gedrag wordt vermeld: Agressief naar andere reuen, kan niet alleen zijn, veel blaffen (x), eigenzinnig, fel en hyper gedrag. Bij de 9 honden welke een voldoende krijgen wordt aangegeven: veel blaffen (0x) eigenzinnig (9x) kan niet alleen zijn (x) geen zelfvertrouwen (x) en x: opgewonden, angstig, dominant arrogant gedrag, agressief naar andere reuen

5 BANG Er zijn honden welke enigszins bang zijn (tabel ). Bij bijna de helft hiervan wordt bangheid voor vuurwerk en onweer vermeld. Twee honden zijn bang voor andere honden, één ervan ook voor vreemde mensen. Bij de bange honden wordt vermeld: onweer, geen zelfvertrouwen, angstig reageren op dingen, en als de baas weggaat. Alle bange honden, en van de enigszins bange honden, hebben een opvoedingscursus gevolgd. Er is geen relatie tussen bang en wel of niet gecastreerd/gesteriliseerd aantoonbaar. Tabel. overmatig bang overmatig bang teven reuen Ja Enigszins Nee 9 Totaal 0 AGRESSIE Tien honden worden door hun eigenaren als enigszins of overmatig agressief omschreven (tabel 9). Het gaat hierbij om significant meer reuen. De beide overmatig agressieve reuen hebben dit gedrag naar andere honden cq. reuen. De ene reu is gecastreerd, terwijl de eigenaar van de andere reu dit ook overweegt. Van de honden welke enigszins agressief gedrag vertonen is dit slechts door drie eigenaren toegelicht. Van één reu wordt vermeld dat hij agressief is naar andere honden; twee reuen zijn aangevallen door een andere hond en toegetakeld. Tabel 9. overmatig agressief overmatig agressief teven reuen Ja Enigszins Nee 9 Totaal 0 De tien honden met enigszins of overmatig agressief gedrag hebben op één na allen een opvoedingscursus gevolgd. Alleen de hond met enigszins overmatig agressief gedrag welke agressief is naar andere reuen heeft zo n cursus niet gevolgd. Deze hond is ook niet gecastreerd. Ook één van beide honden welke is aangevallen is niet gecastreerd. Ook de teven zijn niet gesteriliseerd. Een relatie tussen agressief gedrag en overmatig bang is niet aantoonbaar. BLAFFEN Tabel 0. overmatig blaffen overmatig blaffen teven reuen Ja Enigszins Nee 0 9 Totaal 0

6 IJslandse honden zijn echte blaffers ; meer dan de helft van de honden blaft naar de smaak van de eigenaar teveel (tabel 0). De mening van de eigenaar wordt in dit oordeel niet beïnvloed door het al dan niet eerder gehad hebben van een IJslandse hond. Er bestaat geen relatie tussen blaffen en agressie, wel een lichte tendens (p 0.0) dat blaffen en bang zijn samengaat. Er bestaat een zeer sterk significant verband (p 0,000) tussen tevredenheid over de IJslandse hond en blaffen (tabel ). Tabel. overmatig blaffen en tevredenheid over het gedrag tevredenheid overmatig blaffen goed voldoende + onvoldoende wel of enigszins niet 0 Vermeldenswaard zijn de opmerkingen welke gemaakt zijn over het blaffen. Er wordt geblaft bij vreemde geluiden (x), alleen met meedoen met andere blaffende honden/roedel (x) en bij het alleen thuis zijn (x). Er wordt geblaft wanneer de deurbel gaat (x) of de telefoon (x). Er wordt geblaft bij het naar buiten gaan (x), tegen bezoek (x), en als er iemand weggaat (x). Tegen andere dieren: andere honden (x), paarden (x), katten (x) en grote vogels (x). Vervolgens vliegtuigen en luchtballonnen (x), verkeer zoals fietsers, brommers en auto s (x). Ook: blaft van blijdschap, blaft wanneer ze eten wil, blaft de eerste minuten als ze losloopt, en blaft tegen alles wat ze ziet. Tenslotte, van honden wordt vermeld dat men een blafband gebruikt. GEMAAKTE OPMERKINGEN Talloze opmerkingen zijn gemaakt over het karakter. De volgende komen vaker voor: Lief (x), sociaal naar mensen/vriendelijk (x), waaks (x), aanhankelijk (x), trouw (x), nieuwsgierig (x), alert (x), vrolijk, speels (x), intelligent/leergierig (x), eigenzinnig (x) en dominant (x). Ander opmerkingen: perfekte superhond (x), goed met (kleine) kinderen (x), gericht op slechts één baas (x), hekel aan katten (x), kan niet goed alleen zijn (x). Tenslotte vermeldenswaardige opmerkingen: Bij een hond met diarrhee, maagklachten en overgeven werd overgegaan van Eukanuba op Farm Food met pens en rauw vlees waarna de problemen over waren. Er zou een opvoedcursus moeten komen speciaal voor IJslandse honden. DISCUSSIE De respons is, met antwoorden van van de plm. 0 leden amper 0%. Ook de deelname van de fokkers is, op een van personen welke momenteel fokken of in het recente verleden gefokt hebben, met % in dezelfde orde van grootte. Jammer is dat niet meer fokkers enthousiasme hebben kunnen opbrengen, en tenminste hun eigen honden, maar nog mooier was de door hun gefokte honden, aan te leveren voor deze enquete. Het blijkt dat, doordat slechts 0 honden deelnamen, dit aantal te laag is voor het maken van een aantal gevolgtrekkingen. De resultaten van de kleurbenoeming vallen alleszins mee. Als we de benoeming van wildkleur en wolfsgrauw buiten beschouwing laten en tevens de verwarring omtrent het al dan niet benoemen van wit, en echte kleurnamen gebruiken zijn van de 00 honden als puppy en als volwassen hond goed benoemd. Met het geven van instructie over de benoeming van wit, het maken van onderscheid tussen geel en, en het vroegtijdig opsporen van tan, zal er een adequate kleurbenoeming ontstaan. De helft van de honden zijn gesteriliseerd/gecastreerd. Bij de reden hiertoe geven 0 eigenaren op dat ze niet willen fokken, en zijn uitgefokt. Op zich zijn dat geen echte redenen, en de echte redenen erachter kunnen meerdere zijn ( loopsheid is lastig, meerdere honden in huis, etc.). Jammer dat, hoewel bij honden veranderingen van de vacht optreden, niemand dit heeft toegelicht waaruit die dan wel bestaan.

7 Tenslotte de reuen welke werden gecastreerd vanwege onrustig gedrag, wegloopneiging of agressief/dominant gedrag. Helaas is de groep hier veel te klein om werkelijk met enige zekerheid te kunnen zeggen of castratie in deze gevallen bij IJslandse honden een zinnige maatregel is. Opvallend is de discrepantie tussen de vermelde algemene gezondheid en het bestaan van klachten, ziekten en aandoeningen. De gezondheid wordt bij van de 9 in leven zijnde honden als goed omschreven, terwijl bij honden klachten, ziekten en aandoeningen worden opgegeven! Niet de gezondheid beperkend worden van de vachtaandoeningen beschouwd; dit geldt voor alle spijsverteringsstoornissen, van de voedselallergieën, van de heupdysplasieën en van de nier en urinewegenaandoeningen. Te denken geeft dat honden een allergie, in welke vorm dan ook, vertonen. De vraag komt dan ook naar voren, of wij onze honden wel het goede voer geven. Op IJsland moet hij maar aan zijn kostje komen, en veel IJslandse honden lopen achter konijnen, ratten, mollen etc. aan en vreten dode vissen langs de uiterwaarden op, of slepen in het bos met karkassen welke eveneens opgekauwd worden. Wat betreft het optreden van problemen bij de narcose zijn er twee honden welke erg lange tijd nodig hadden om te ontwaken waarbij er een bovendien onderkoeld raakte. Deze complicaties lijken te maken te hebben met de techniek van de narcose en de nazorg. Dat er bovendien één hond was die twee weken na de narcose in de war was lijkt toch een ernstige complicatie. Bij de vraag of men tevreden is over het gedrag antwoorden eigenaren dit niet met goed. Dat wil dus zeggen dat één op de vier IJslandse hond-bezitters een hond hebben waar ze maar beperkt tevreden mee zijn. Bij analyse van de redenen hiervan wordt de grootste groep gevormd door drie redenen: blaffen (x), eigenzinnig (0x) en kan niet alleen zijn (x). Hoewel bij de puppybemiddeling en op de site deze eigenschappen worden vermeld, realiseren mensen zich waarschijnlijk toch te weinig dat dit echt een probleem kan zijn. Fokkers moeten zich nog meer afvragen of hun pup om deze redenen wel op de goede plaats terecht komt. De vraag is, wat het rendement is van een opvoedingscursus. Helaas was er geen vraag bij wat de eigenaren zelf vinden, en hoe de hond dit ervaren heeft. Is de cursus afgemaakt? Als we tabel bekijken zien we dat honden geen cursus gevolgd hebben en de eigenaren van van hen toch tevreden zijn over het gedrag, terwijl van de 0 honden welke wel een cursus gevolgd hebben er eigenaren niet tevreden zijn. Hoewel het verschil niet significant is, geeft het wel te denken. Zijn de eigenaren welke toch wel tevreden waren niet naar een cursus gegaan? Er is geen relatie aantoonbaar tussen het al dan niet volgen van een cursus en bang of veel blaffen. Nergens zijn zoveel opmerkingen gemaakt dan over blaffen. Het blafgedrag van de IJslandse hond bepaalt voor een groot deel of de eigenaar wel of niet tevreden is met zijn hond. Het heeft dus zin om dit gedrag verder te analyseren. Wanneer blaft hij/zij, en waarom. Gaat hij/zij door met blaffen of is hij/zij te stoppen? Blaft hij/zij van vreugde of boosheid? Heeft het te maken met waaksheid? Is de eigenaar in staat om het te corrigeren en wat is het nut van een opvoedingscursus hierbij? Heeft een blafband zin, en hoeveel eigenaren hebben deze (uitgeprobeerd)? Maakt het verschil of men één of meerdere IJslanders heeft? Heeft het te maken met de beleving van de eigenaar, zijn woonsituatie en andere honden in de buurt? CONCLUSIE Kleurbenoeming: mits instructie plaats vindt over hoe de verdeling van wit over de vacht wordt benoemd, hoe uit te maken of een hond later of geel wordt, en hoe het ontstaan van tan valt te herkennen, zullen puppen qua kleur van de vacht goed kunnen worden benoemd. De helft van de honden is gecastreerd/gesteriliseerd. Redenen hiervoor hangen vooral samen met al dan niet fokken, met vervelende schijndracht en het al dan niet goed passen in de groep. In hoeverre castratie een goede oplossing is bij reuen die agressief zijn of wegloopneiging vertonen, valt niet te concluderen. Hoewel de gezondheid bij van de 9 in leven zijnde honden als goed wordt omschreven, worden wel bij honden klachten/ziekten of aandoeningen vermeld. Daarbij is allergie verreweg het grootste probleem. Wellicht is een nader onderzoek hiernaar zinvol, vooral naar voedselallergie. Een kwart van de hondeneigenaren is niet volledig, of niet, tevreden over het gedrag van de hond. Factoren die hierbij meespelen zijn het veelvuldige blaffen, het niet alleen kunnen zijn, en de eigenzinnigheid. Het verdient aanbeveling dat fokkers er nog beter op letten of hun pup in verband met deze eigenschappen wel op de goede plek is bij de nieuwe eigenaar. Doordat bij de vragen over bangheid vooral is gereageerd met antwoorden over vuurwerk, onweer etc., is geen goede inschatting te maken omtrent het aantal honden dat werkelijk bang is, en mogelijk daarbij gerelateerd verlatingsangst hebben, cq. niet goed alleen kunnen zijn. Het aantal honden dat enigszins, of in sterke mate, agressief gedrag vertoont bedraagt plm. 0%. De rol en het nut van een opvoedingscursus bij deze honden is niet na te gaan. Blaffen is het grootste probleem van de IJslandse hond. Een nader onderzoek naar het blafgedrag en naar de wijze waarop de eigenaren (met hun woonsituatie) dit ervaren en hierop reageren, lijkt zeker gewenst.

8 SAMENVATTING Teneinde meer inzicht te krijgen in gezondheid en gedrag is een enquete gehouden onder de leden van de Vereniging de IJslandse Hond in Nederland. De response bedroeg 0 honden van leden (0%), waarvan teven en reuen. In leven zijn 9 dieren. Twee dieren waren overleden vroegtijdig vanwege een hersenbloeding en kanker. De overige werden gemiddeld ½ jaar. Voor wat betreft de kleur van de vacht zijn 0 dieren overwegend zwart, 9 /geel en één is wit. De benoeming van de kleur van de pup beziend in vergelijking met de volwassen hond toont dat puppen goed zijn benoemd, en dat bij dieren dit ook het geval is indien de benoeming van de verdeling van wit buiten beschouwing wordt gelaten. Bij dieren wordt en geel verwisseld, en bij dieren bestaat er moeite met het herkennen van tan. Met 0 honden is een opvoedingscursus gevolgd. De helft van de honden is gecastreerd/gesteriliseerd; van de teven en van de reuen. De helft wordt op -jarige leeftijd behandeld, terwijl op -jarige leeftijd 0% gecastreerd/gesteriliseerd is. Verreweg de meeste (9) dieren worden behandeld om redenen die met al of niet fokken te maken hebben, terwijl teven worden gesteriliseerd in verband met vervelende schijndracht. In 9 gevallen worden honden behandeld omdat ze niet passen in de groep. Op de vraag of er veranderingen optreden na castratie/sterilisatie antwoorden slechts van de eigenaren, waarbij bij 0 honden geen veranderingen te bespeuren zijn. Bij dieren treden veranderingen van de vacht op, bij verbetert het gedrag en bij verbetert de eetlust. Voor wat betreft zien en horen valt op, dat slechts hond van de 9 in leven zijnde dieren onvoldoende ziet, terwijl er honden zijn die vrijwel doof zijn. Achteruitgang van het gezichtsvermogen kan beginnen op het tiende jaar; van het gehoor op het elfde jaar. De algemene gezondheid wordt bij van de 9 levende honden als goed omschreven, terwijl bij honden klachten/ziekten/aandoeningen bestaan, welke kennelijk lang niet allemaal als gezondheidsinperkend gezien worden. Vermeldenswaard is het grote aantal () allergieën, m.n. van vacht en darmstelsel. honden hebben problemen van nier en urinewegen en honden een heupdysplasie waarvan met een beperkt loopvermogen. En verder: pyometria (x), luchtwegen (x), hartruis (x), gebit (x), melkklierkanker (x), bijholtekanker (x), schildklier (x) en hepatitis (x). Slechts honden hebben complicaties van de narcose gehad. Twee van hen hadden lange tijd nodig om weer te ontwaken, waarbij een ervan onderkoeld raakte. Ook was er een hond die na de narcose weken lang in de war was. En tenslotte, één hond heeft mogelijk hepatitis ontwikkeld na de narcose. Eén op de vier hondeneigenaren is matig tot niet tevreden over het gedrag van zijn hond. Het gaat om reuen en teven. Het gaat dan om veel blaffen (0x), eigenzinnig (9x), kan niet alleen zijn (x), geen zelfvertrouwen (x) en tevens opgewonden, angstig, dominant of agressief gedrag. Er zijn honden die enigszins bang zijn en zijn echt bang. Behalve voor vuurwerk en onweer gaat het om bang voor andere honden (x), bang voor vreemde mensen, bang als de baas weggaat en bang reageren op vreemde dingen. Alle bange, en vrijwel alle enigszins bange honden hebben een opvoedingscursus gevolgd. Tien honden worden door hun eigenaren als enigszins of overmatig agressief omschreven. Het gaat hierbij om reuen. De beide overmatig agressieve reuen hebben dit gedrag naar andere honden c.q. reuen. De ene reu is gecastreerd, terwijl de eigenaar van de andere reu dit ook overweegt. Van de honden welke enigszins agressief gedrag vertonen is dit slechts door drie eigenaren toegelicht. Van één reu wordt vermeld dat hij agressief is naar andere honden; twee reuen zijn aangevallen door een andere hond en toegetakeld. Alle honden op één na hebben een opvoedingscursus gevolgd. Meer dan de helft van de honden blaft naar de smaak van de eigenaar teveel. De mening van de eigenaar wordt in dit oordeel niet beïnvloed door het al dan niet eerder gehad hebben van een IJslandse hond. Er bestaat geen relatie tussen blaffen en agressie, wel een lichte tendens dat blaffen en bang zijn samengaat. Er is een zeer sterk verband tussen tevredenheid over de IJslandse hond en blaffen. Over wanneer er wordt geblaft het volgende: er wordt geblaft bij vreemde geluiden (x), met meedoen met andere blaffende honden/roedel (x), bij het alleen thuis zijn (x), wanneer de deurbel gaat (x) of de telefoon (x), bij het naar buiten gaan (x), tegen bezoek (x), en als er iemand weggaat (x). Tegen andere dieren: andere honden (x), paarden (x), katten (x) en grote vogels (x). Vervolgens vliegtuigen en luchtballonnen (x), verkeer zoals fietsers, brommers en auto s (x). Ook: blaft van blijdschap, blaft wanneer ze eten wil, blaft de eerste minuten als ze losloopt, en blaft tegen alles wat ze ziet. Van honden wordt vermeld dat men een blafband gebruikt. Tenslotte worden een groot aantal opmerkingen gemaakt zoals: over het karakter: lief (x), sociaal naar mensen/vriendelijk (x), waaks (x), aanhankelijk (x), trouw (x), nieuwsgierig (x), alert (x), vrolijk, speels (x), intelligent/leergierig (x), eigenzinnig (x) en dominant (x). En verder: goed met (kleine) kinderen (x), hekel aan katten (x), kan niet goed alleen zijn (x).