Jaargang 13 nummer 6 December 2015

Transcriptie

1 Jaargang 13 nummer 6 December 2015

2 Wesseling Logistics 2

3 Inhoud Van de redactie... 4 Bestuurspagina... 5 Sloep- en bordsponsoren... 6 Maasrace te Rotterdam... 7 Veerse Meer Race te Kortgene Grachtenrace te Amsterdam Ocean to City Race in Ierland Roeitechniek nader toegelicht Roeikalender Informatie Roeivereniging Ferox

4 VAN DE REDACTIE Het wedstrijdseizoen is afgelopen en de sloepen kunnen indien nodig in onderhoud. In dit Sloepie zijn nog de laatste wedstrijdverslagen opgenomen. Zie de foto s en/of verslagen van de Maasrace te Rotterdam, de Veerse Meer race en de Amsterdamse Grachtenrace. De eerste uitnodiging is ook reeds ontvangen en wel met name in Ierland. Ook de fotograven hebben weer hun best gedaan en veel foto s gemaakt, enkele foto s zijn in dit clubblad opgenomen maar de meeste zijn via de Ferox website te zien. Via de website is ook dit Sloepie weer digitaal in te zien. Prettige feestdagen. De redactie. Zeeweg 82b te Katwijk (Tel: ) 4

5 BESTUURSPAGINA Het bestuur wenst alle leden en donateurs prettige feestdagen en een gezond, sportief en voorspoedig

6 SLOEP- EN BORDSPONSOREN Azorean High in actie tijdens de Veerse Meer Race (Foto: Gijs van de Plas) 6

7 MAASRACE TE ROTTERDAM.Op 21 september waren de Ferox teams weer aanwezig tijdens de 21-ste Maasrace te Rotterdam. Deze race wordt altijd georganiseerd tijdens de jaarlijkse Wereldhaven dagen te Rotterdam. De volgende foto s geven een impressie van deze wedstrijd. Het Mixteam doet ook weer mee (Foto s: Danielle van Leeuwen) 7

8 De Azorean High in actie (Foto: Danielle van Leeuwen) Stuurman Kees zweept de roeiers op (Foto: Danielle van Leeuwen) 8

9 9

10 VEERSE MEER RACE TE KORTGENE Een week na Rotterdam waren de roeiers weer present in Kortgene (Zeeland) voor deelname aan de 16 e Veerse Meer Race. 10 De Bacchus in actie te Kortgene (Foto: Daniele van Leeuwen)

11 (Foto s: Gijs van de Plas) 11

12 GRACHTENRACE TE AMSTERDAM Grachtenrace Amsterdam: wedstrijd of evenement? Op zaterdag 10 oktober vertrok de Azorean incl. bemanning naar Amsterdam voor de Grachtenrace Een wedstrijd die bij zowel roeiers als stuurman voor een verhoogde bloeddruk kan zorgen. Het wedstrijdparcours gaat onder andere door de smalle grachten waar inhalen onmogelijk is en de gekste dingen kunnen gebeuren. En als je dan als snelle sloep alles en iedereen zo snel mogelijk voorbij moet om nog een beetje goede klassering te halen, dan ben je eigenlijk aan de goden overgeleverd. Toch is het een wedstrijd waar met veel plezier naartoe wordt geleefd. In opperbeste stemming vertrokken we dan ook naar de hoofdstad. Dit jaar was de route weer grotendeels als vanouds. Al was start/finish verplaatst naar het Olympisch stadion. Weer eens wat anders dan het kale en tochtige Java eiland. Dit betekende in ieder geval dat gebruik van de helling aan het Binnen IJ geen optie meer was. Er moest weer ouderwets gekraand worden. s Ochtends konden we dus meteen al aansluiten in de lange rij met trailers en netje op onze beurt wachten. Op zich geen straf want met een bakje koffie erbij was het in het zonnetje best aardig uit te houden. De organisatie van de Grachtenrace had in haar oneindige wijsheid besloten om ons als 96 e van de 142 deelnemers te laten vertrekken. Met alle langzame sloepen voor ons voorspelden alle roeiprofeten chaotische taferelen. Opstoppingen van epische proporties en een vertraging waar zelfs de NS zich voor zou schamen. Floor haalt het startnummer op (Foto: Gijs van de Plas) 12

13 Inroeien was er in ieder geval niet bij want achter de startlijn was het een drukte van belang met allerlei sloepen die (netjes op volgorde) lagen te wachten voor vertrek. Na de start dus niet meteen volle bak weg roeien, maar gedoseerd weg om verzuring en kramp te voorkomen. Vlak voor de start gaf Kees nog even snel wat instructies: goed luisteren en je niet af laten leiden. Klinkt simpel, maar in het heetst van de strijd wil het nog wel eens misgaan. Na het startschot begon de jacht op de 95 voorgangers. De adviezen van Kees leken al snel vergeten, want bij de één van de eerste bruggen sneuvelde al een riem. De roeier in kwestie (we noemen geen namen) kon snel het reserve exemplaar pakken en door met de strijd. De ene na de andere sloep werd ingehaald. Soms soepel, maar soms ook met de nodige strijd. Als ze na de eerste waarschuwing niet opzij gingen, dan moest het maar met geweld gebeuren. En dat gaat natuurlijk gepaard met krachttermen over en weer. Helaas zijn er best wat sloepen die het wedstrijdelement niet begrijpen. Die vinden het vreemd als je hard aan komt varen en er snel langs wil. Een enkeling blijft zelfs op zijn dooie gemak in het midden varen. Zij vinden de Grachtenrace niet zozeer een race, maar vooral een gezellig evenement. En de sloepen die bezig zijn met de wedstrijd zijn maar lastig. Gek genoeg hadden we de meeste strijd met andere sloepen al voor de grachten gehad. In de grachten zelf lag er natuurlijk wel eens een rondvaartboot in de weg en soms wist een motorbootje even niet zo snel een veilig heenkomen te zoeken. Maar de sloepen die we tegenkwamen gingen vaak prima aan de kant of lieten zelfs de riemen aan één kant lopen. De Azorean High vol op stoom (Foto: Gijs van de Plas) 13

14 Als slotakkoord moest na de grachten de beruchte Kostverlorenvaart nog worden afgeroeid. Een lang recht stuk vanuit het centrum terug naar het Olympisch stadion. Saai, maar wel breed genoeg om nog een paar sloepen in te halen. Met een tijd van 2:02:38 uur waren we weer binnen. Na de wedstrijd was er natuurlijk weer tijd voor het traditionele biertje, dit keer aangevuld met een schippersbittertje van Willem Beelen jr en hartige hapjes van de Thussen Uit. Omdat we onszelf niet als kanshebbers voor de winst hadden ingeschat, vertrokken we bijtijds weer naar Katwijk. We moesten genoegen nemen met een 14 e plaats (incl een bescheiden bekertje). De Bacchus en de Thussen Uit eindigden op een knappe 53 e en 78 e plaats. HB Ook het mixteam met de ThussenUit was weer present in Amsterdam en dit keer met een 3-tal roei(st)ers die voor de eerste keer deelnamen aan deze prachtige wedstrijd. Deze roeiers waren door de mooie verhalen van voorgaande wedstrijden zo nieuwsgierig geworden dat zij dit spektakel ook wel eens wilde meemaken. De ThussenUit in actie (Foto: Gijs van de Plas) Uiteraard was ook de Bacchus aanwezig in Amsterdam, dit team werd door de ervaren stuurvrouw Ria weer perfect door de grachten gestuurd. Het team behaalde een mooie 53 e plaats in het klassement. 14

15 De Bacchus in actie (Foto s: Gijs van de Plas) 15

16 OCEAN TO CITY RACE IN IERLAND Ocean to City - An Rás Mór Saturday 4 June 2016, Cork, Ireland Hello from Ocean to City HQ! Do you love the water? Want to be part of something special? If so, we'd encourage you to read on... This year's Ocean to City race - An Rás Mór broke all the records; more entries than ever, more rowers than than ever, more paddlers than ever, and over 30% of our participants travelling from abroad all the way to south-western Ireland, the very edge of Europe. One thing seems certain... Ocean to City floats people's boats! Ocean to City is Ireland's premier long-distance rowing race attracting hundreds of participants and thousands of spectators annually. Now in its 12th year, this all-inclusive rowing event incorporates everything from traditional wooden working boats, skiffs, gigs, sloeps, lifeboats, whalers, longboats and currachs, to kayaks, canoes and contemporary ocean racing shells. Love being on the water? Looking for a new challenge? If so, this is your chance to conquer Ireland's premier rowing race! Ocean to City has four course distances to choose from, 4.5km, 13km, 22km and 28km, all finishing to a warm welcome in Cork s city centre. More info here. Next year's Ocean to City - An Rás Mór will take place on Saturday 4 June 2016, as part of the Cork Harbour Festival, and we would be thrilled if you could join us. Registration will open in February 2016 and special early bird deals, accommodation and transport offers will again be available. We have attached a small flyer below and would be grateful if you could forward this to other rowers and paddlers. If you'd like any further information, please don't hesitate to contact us. 16

17 Likewise, if you would like us to give you a nudge when early bird registration opens, please subscribe to our newsletter. We hope you can join us and look forward to hearing from you. Warm regards, Joya Kuin Event Manager Ocean to City - An Rás Mór 17

18 ROEITECHNIEK NADER TOEGELICHT Vermogensverliezen door foute roeitechnieken door Floor Maitimo. Ref. [1]. Sloeproeitechniek Factoren die tijdens een haalcyclus van belang zijn. (21 september 2009) Floor Maitimo Ref. [2]. Sloeproeitechniek Factoren die het geleverde vermogen bij sloeproeien bepalen. (27 januari 2011) Floor Maitimo Inleiding. In beide bovenstaande referenties is het nodige beschreven over sloeproeitechniek en het daarmee samenhangende, door de bemanning geleverde, vermogen. Het onderliggende verhaal is deels een herhaling daarvan en deels een aanvulling daarop met wat voorbeeldberekeningen van vermogensverliezen door verkeerde roeitechnieken. Om goede prestaties met sloeproeien te leveren zijn er een viertal belangrijke factoren: kracht, conditie, techniek en niet onbelangrijk, de juiste mentale instelling. Dat laatste betekent je zelf pijn kunnen doen en bij een tegenslag niet gelijk de moed opgeven maar door blijven bijten. Dit commentaar gaat specifiek over de factor roeitechniek en vooral over de manier waarop het blad door het water wordt gehaald. De invloed daarvan op het geleverde vermogen is heel groot, zoals in het vervolg zal worden aangetoond. Regelmatig voorkomende techniekfouten. Naar mijn mening moet een slag zodanig zijn dat een zo lang mogelijke slag wordt gemaakt: bij de inpik het lichaam ver naar voren uitstrekken en bij de uitpik ver naar achteren hangen, zodat een maximale rotatie van de riem in de dol wordt verkregen. Daarbij moet het blad gedurende de hele slag verticaal in het water staan en helemaal onder water zitten. Dat betekent dat de hoek waarover de riem in de dol roteert, waarbij het hele blad helemaal verticaal onder water moet zitten, zo groot mogelijk moet zijn Daar mankeert soms nogal wat aan. Hieronder staat een opsomming van in mijn ogen foute roeitechnieken. 1. Bij de inpik wordt de riem niet zo ver mogelijk naar voren weggezet. Op het moment dat het blad pas echt helemaal onder water zit, staat de riem al bijna haaks op de sloep. Dit resulteert in een kleinere rotatiehoek van de riem in de dol. Soms zit het blad pas helemaal onder water als de riem al haaks op de sloep staat. Soms zelfs al verder dan de haakse stand. 2. De riem wordt wel ver naar voren weggezet, maar het eerste stuk van de slag is een luchtslag. De riem wordt dan al aangehaald voordat het blad in het water zit. Ook dat levert een kleinere rotatiehoek van de riem met het hele blad onder water op. Dit resulteert er soms in dat bij de inpik de bladen van achter elkaar zittende ploeggenoten elkaar bijna raken, terwijl riemen in het ideale geval altijd parallel zouden moeten lopen. 3. Het blad wordt niet gelijk helemaal onder water gezet, maar voor een (klein) gedeelte. Bij het aanhalen slipt het blad dan eerst een stuk door het water, voordat hij wel helemaal onder water verdwijnt. 4. De riem wordt bij de uitpik niet ver doorgehaald omdat de roeier te rechtop blijft zitten. Ook hierdoor wordt de effectieve rotatiehoek van de riem in de dol verkleind. 18

19 5. De uitpik is te vroeg. Terwijl het blad al uit het water is, roteert de riem nog een stukje door. In dit geval is er een stukje luchtslag bij de uitpik. 6. Voordat de slag ten einde is, komt het blad al gedeeltelijk uit het water. Nu treedt er slip op aan het einde van de slag. Soms resulteert dit er in dat er water tegen het blad van de roeier die meer richting slag zit wordt gegooid. 7. Het blad zit gedurende de hele slag niet helemaal onder water: veel slip. 8. Het blad staat gedurende de hele slag niet verticaal in het water. 9. Er zijn roeiers die het handvat van hun riem niet recht naar zich toehalen, maar ook een beetje in dwarsrichting. Het handvat beweegt dan niet recht naar achteren, maar roteert scheefweg naar buiten, zoals gig-roeiers dat doen. Het gevolg is dat er met de binnenste hand (midden van de sloep) in ondergreep (handpalm naar boven) eerst aan het handvat wordt getrokken en vervolgens halverwege de haal tegen het handvat wordt geduwd. Als dit met kracht gebeurt dan kan de riem axiaal door de dol gaan schuiven (zoals een zuiger in een cilinder). Dat is niet efficiënt en kost onnodig energie. Bovendien kan met duwen tegen een riem veel minder kracht worden gezet dan met trekken aan een riem. 10. Er zijn roeiers die roeien met opgetrokken schouders. Hierdoor wordt het handvat niet horizontaal aangehaald, maar een beetje schuin omhoog. Ik denk dat ook dit niet efficiënt is. 11. Naar mijn mening moet er het grootste gedeelte van de haal met gestrekte armen worden geroeid, omdat daarmee de grootste kracht kan worden gezet. Pas naar het einde van de slag toe moeten de armen worden gebogen. Het komt nogal eens voor dat door roeiers het gedeelte van de haal met de gestrekte armen wordt overgeslagen of in ieder geval erg verkort en er gelijk al met de armen wordt geroeid. Dit verkort niet alleen de lengte van de slag, maar vermindert ook de kracht die op de riem kan worden gezet. Een aantal belangrijke conclusies 1. Als het slagtempo wordt verhoogd, zonder dat de sloep sneller gaat varen, dan blijft het geleverde vermogen precies gelijk. Wanneer het verzet niet verandert dan betekent dit dat de slagtempo verhoging precies even groot is als de verkleining van de reach. De kracht op het handvat en de aanhaalsnelheid veranderen echter niet. Ik denk dat het verkleinen van de reach geen goede optie is, want de slag wordt minder efficiënt. Voor iedere haal is er een (korte) tijd nodig voor de opbouw van de kracht en een (korte) tijd voor de afbouw van de kracht. Dat is een stukje verlies in iedere slag. Die inefficiëntie per slag is onafhankelijk van het slagtempo. Dat betekent daarom dat bij een hoger slagtempo vaker inefficiëntie optreedt en dat dit daarom onwenselijk is. Daarnaast wordt de coördinatie van ieder bemanningslid als individu en de synchronisatie van de ploeg als geheel ook lastiger bij een hoger bewegingstempo (sneller bewegen, meer gehaast, etc). 2. Wanneer het verzet wel wordt veranderd door de riem een stukje naar binnen te halen en de reach blijft gelijk dan moet voor hetzelfde geleverde vermogen het slagtempo wel omhoog. In dit geval wordt de kracht op het handvat wel kleiner, maar de aanhaalsnelheid gaat omhoog. Dit kan wel een verbetering van het roeiresultaat geven als de ploeg zich als geheel fysiek beter voelt bij deze situatie. 3. Wanneer het verzet en de reach gehandhaafd blijven en de kracht op het handvat gaat omhoog, dan betekent dit dat het slagtempo omhoog gaat evenals het geleverde vermogen. 19

20 De sloep gaat dus sneller varen. In dit geval betekent een slagtempo verhoging dus wel degelijk een hoger geleverd vermogen. 4. Uit conclusie 1 en 3 hiervoor is duidelijk dat een slagtempoverhoging (bij handhaving van het verzet) alleen een hoger vermogen oplevert, als de reach gehandhaafd blijft. Een slagtempoverhoging betekent dus echt niet altijd een hoger geleverd vermogen en dus een hogere vaarsnelheid van de sloep, zoals wel eens abusievelijk gedacht wordt. Bij meerdere techniekfouten moeten de verliezen worden gecombineerd. De volgende twee voorbeelden ter illustratie. Voorbeeld 1. Een roeier heeft een reach die ¾ is van de reach van een andere roeier en zet bovendien zijn blad onder 30 graden ten opzichte van het verticale vlak. Dan levert hij ten opzichte van de andere roeier het volgende percentage aan vermogen: 42% * 65% = 26%. Slechts iets meer dan een kwart dus. Als er nog drie roeiers zijn die dit doen, dan leveren vier roeiers met elkaar net zo veel vermogen als die ene roeier die wel over de volle reach aanhaalt en zijn blad wel verticaal in het water zet. Voorbeeld 2. Een roeier heeft een reach die 4/5 is van de reach van een andere roeier en zet bovendien zijn blad onder 15 graden ten opzichte van het verticale vlak. Dan levert hij ten opzichte van de andere roeier 46% aan vermogen. Hoewel het verschil in reach en verticale bladstand ogenschijnlijk maar klein is, levert deze roeier toch nog niet de helft van het vermogen van de andere roeier. Terzijde merk ik op dat damesploegen aan vermogen doorgaans zo n 50% a 60% van een herenploeg leveren. Als er daarom in een herenploeg iemand roeit die door techniekfouten minder dan 50% a 60% van het vermogen van de anderen levert, dan kan zijn plaats net zo goed door een dame worden ingenomen die wel technisch goed roeit. Dat heeft daarnaast nog de bijkomende voordelen van doorgaans minder gewicht en geen schommelde sloep (in geval van een geroteerd blad). Zichtbare indicatie van de geleverde kracht: kolkjes. Er is ook een zichtbare indicatie voor de kracht waarmee het hele ondergedompelde blad verticaal door het water wordt gehaald. In het vlakke baan roeien wordt door coaches nogal eens gezegd: Ik wil kolkjes zien. Kolkjes ontstaan door het roteren van het blad in het water. Het water dat aanvankelijk voor het blad zit wordt weggeduwd en stroomt om naar de achterkant van het blad. Bij de uiteinde van het blad is dat effect het grootst omdat daar ook het meeste water wordt verplaatst (relatieve bladsnelheid het grootst). Door dit omstromen om de bladtip ontstaan er kolken. Hoe meer water er verplaatst wordt (grote rotatiehoek van het blad) des te krachtiger de slag en des te groter de kolk. Die kolken zijn zichtbaar kort nadat het blad al uit het water is. Verschillen in roeicapaciteiten binnen een ploeg. Binnen ploegen zijn uiteraard niet alle roeiers gelijk en leveren ook niet allemaal een gelijk vermogen. Daarvoor zijn ruwweg twee oorzaken. De eerste is dat iemand wel sterk genoeg is, maar door een verkeerde techniek veel energie verspilt. De tweede oorzaak is dat een roeier simpelweg niet sterk genoeg is. Automatisch gaat hij dan op een zodanige manier roeien dat hij in tempo wel gelijk blijft met de anderen, maar op een dusdanige manier dat het minder kracht kost (halve slagen, blad niet onder water, blad draaien, etc). Een zelfde soort opmerking kan worden gemaakt over roeiers die ten opzichte van ploeggenoten conditie tekort hebben. Als aan deze drie factoren wordt gewerkt gaat het met de vierde factor ook veel beter (mentaliteit), omdat het zelfvertrouwen in eigen kunnen zal groeien. 20

21 ROEIKALENDER

22 22

23 INFORMATIE ROEIVERENIGING FEROX Internet : info@rvferox.nl VLOK-teletekst : Pagina 642 Rekeningnummer : NL55RABO t.n.v. Penningmeester r.v. Ferox Bestuur Functie Naam Tel. Nr. Voorzitter Erik van Schie tmvanschie@gmail.com Secretaris Floor Maitimo f.maitimo@hetnet.nl Penningmeester Bas Langeweg baslangeweg@hotmail.com Werkgroepen en commissies Sponsor Aad Langeweg aad.langeweg@casema.nl Recreanten Redactie t Sloepie Aad Langeweg aad.langeweg@casema.nl Aad Langeweg aad.langeweg@casema.nl Webmaster Floor Maitimo f.maitimo@hetnet.nl Sloep contactpersonen Heren I Wim Haasnoot wim-saskia@planet.nl Heren II Ria van der Gugten hgugten@ziggo.nl Mixteam Erik van Schie tmvanschie@gmail.com Recreanten Aad Langeweg aad.langeweg@casema.nl * Kopij voor de website kunt u mailen naar website.rvferox@gmail.com Kopij voor het Sloepie graag naar aad.langeweg@casema.nl 23

24 24