Gemeente Nijkerk - Beleidsregels bijzondere bijstand 2015

Transcriptie

1 GEMEENTEBLAD Officiële uitgave van gemeente Nijkerk. Nr december 2014 Gemeente Nijkerk - Beleidsregels bijzondere bijstand 2015 Collegebesluit registratienummer Het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Nijkerk, gelet op artikel 35 van de Participatiewet; b e s l u i t : vast te stellen de: Beleidsregels bijzondere bijstand 2015 Hoofdstuk 1. Algemene bepalingen Artikel 1. Begripsomschrijvingen 1. Onder inkomen wordt verstaan: het inkomen uit arbeid, sociale zekerheidsuitkering, alimentatie, pensioen en het voor levensonderhoud bedoelde deel uit studiefinanciering zoals genoemd in artikel 33, tweede lid Participatiewet. 2. Alle overige begrippen die in deze beleidsregels gebruikt worden en die niet nader worden omschreven, hebben dezelfde betekenis als in de Participatiewet en de Algemene wet bestuursrecht. Artikel 2. Aanvragen 1. Om voor bijzondere bijstand in aanmerking te kunnen komen, moet een aanvraag hiervoor worden ingediend voordat de kosten zich voordoen. 2. Er wordt geen bijzondere bijstand verstrekt voor kosten die zich meer dan één maand voor de aanvraag hebben voorgedaan. 3. In afwijking van het tweede lid van dit artikel kan bijzondere bijstand die wordt verstrekt op grond van artikel 6 van deze beleidsregels niet eerder ingaan dan per datum indiening van de aanvraag. Hoofdstuk 2. Draagkracht en draagkrachtperiode Artikel 3. Draagkracht 1. Bij verstrekkingen op grond van hoofdstuk 3 vormt 100% van het inkomen boven de van toepassing zijnde bijstandsnorm draagkracht. 2. Bij verstrekkingen op grond van hoofdstuk 5 vormt 15% van het inkomen boven 120% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm draagkracht. 3. Er is geen recht op bijzondere bijstand bij een inkomen boven 200% van de van toepassing zijnde bijstandsnorm % van het vermogen boven de van toepassing zijnde vermogensgrens van artikel 34 Participatiewet vormt draagkracht, 5. Bij de toepassing van het vierde lid wordt eventuele overwaarde in de eigen woning zoals bedoeld in artikel 34, tweede lid onder 2d Participatiewet buiten beschouwing gelaten, tenzij er, vanwege het verstrekken van algemene bijstand aan belanghebbende, een krediethypotheek is of wordt gevestigd. 6. De draagkracht wordt, voor de helft in het eerste jaar van de draagkrachtperiode en voor de helft in het tweede jaar, ineens verrekend met de bijzondere bijstand. 7. Een eenmaal vastgestelde draagkracht wordt bij gewijzigde omstandigheden gedurende de draagkrachtperiode niet in het nadeel van belanghebbende gewijzigd. 8. Belanghebbenden met een uitkering voor levensonderhoud op grond van het Besluit bijstandverlening zelfstandigen 2004 (Bbz) worden geacht niet over draagkracht te beschikken. Artikel 4. Draagkrachtperiode 1. De draagkrachtperiode gaat in op de eerste dag van de maand waarin de kosten, waarvoor bijzondere bijstand wordt toegekend, zijn gemaakt. 2. De draagkrachtperiode wordt vastgesteld op twee jaar. 3. In afwijking van het tweede lid wordt geen draagkrachtperiode vastgesteld indien belanghebbende een uitkering heeft voor de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan op grond van de Participatiewet of het Bbz. 1

2 Hoofdstuk 3. Verstrekkingen gerelateerd aan algemene bijstand en landelijke voorliggende voorzieningen Artikel 5. Woonkostentoeslag 1. Indien een woning wordt bewoond waarvan de rekenhuur niet hoger is dan het van toepassing zijnde bedrag genoemd in artikel 13 van de Wet op de huurtoeslag (WHT) en er nog geen aanspraak op huurtoeslag bestaat, verstrekt het college bijzondere bijstand in de vorm van woonkostentoeslag. 2. De bijzondere bijstand bedoeld in het eerste lid is gelijk aan het bedrag van de huurtoeslag op grond van de WHT, die in de laagste inkomenscategorie zou worden ontvangen. 3. Indien een woning wordt bewoond waarvan de rekenhuur hoger is dan het van toepassing zijnde bedrag genoemd in artikel 13 WHT, verstrekt het college bijzondere bijstand in de vorm van woonkostentoeslag. 4. De bijzondere bijstand zoals bedoeld in het derde lid is gelijk aan het bedrag van de rekenhuur, verminderd met het bedrag dat voor eigen rekening van de belanghebbende zou blijven, indien de rekenhuur de maximum huurgrens zoals genoemd in artikel 13 WHT zou bedragen. 5. Het college verstrekt aan de eigenaar van een door hemzelf bewoonde woning bijzondere bijstand in de vorm van woonkostentoeslag. 6. Bij verstrekking van bijzondere bijstand op grond van het vijfde lid wordt zo veel mogelijk aansluiting gezocht bij de systematiek van woonkostentoeslag voor huurders. 7. Aan de verstrekking van de woonkostentoeslag zoals bedoeld in het derde en vijfde lid wordt de voorwaarde verbonden dat belanghebbende zeer actief omziet naar huisvesting waarvoor hij in aanmerking komt voor huurtoeslag dan wel anderszins geen beroep meer hoeft te doen op woonkostentoeslag. 8. De woonkostentoeslag wordt in beginsel verstrekt voor de duur van maximaal één jaar. Artikel 6. Aanvullende uitkering voor uitwonende jongeren van 18 tot 21 jaar 1. Het college verstrekt aan een alleenstaande (ouder) van 18, 19 of 20 jaar, die niet inwonend is bij zijn ouder(s) en die verkeert in omstandigheden zoals bedoeld in artikel 12 Participatiewet, bijzondere bijstand als: a. de ouders van belanghebbende zijn overleden of in het buitenland wonen; of b. belanghebbende in het kader van de Wet op de Jeugdzorg buiten het gezinsverband van zijn ouder(s) is geplaatst; of c. belanghebbende - minimaal 12 maanden niet op het adres van zijn ouder(s) woont en - hij de lasten van het niet langer bij zijn ouder(s) wonen aanvankelijk zelf kon bekostigen en - niet te voorzien was dat hij voor de kosten zoals bedoeld in dit artikel een beroep op bijzondere bijstand zou moeten doen. 2. De hoogte van de bijzondere bijstand zoals bedoeld in het eerste lid bedraagt het verschil tussen de norm zoals genoemd in artikel 21 onder a Participatiewet (inclusief een eventuele verlaging conform de Beleidsregels Verlagingen Participatiewet) en de bijstandsnorm. 3. Het college verstrekt aan zelfstandig wonende gehuwden, waarvan minimaal één belanghebbende 18, 19 of 20 jaar is, bijzondere bijstand als zich omstandigheden voordoen zoals bedoeld in het eerste lid. 4. De hoogte van de bijzondere bijstand zoals bedoeld in het derde lid bedraagt het verschil tussen de norm zoals genoemd in artikel 21 onder b Participatiewet (inclusief een eventuele verlaging conform de Beleidsregels Verlagingen Participatiewet) en de bijstandsnorm. 5. In afwijking van het in dit artikel gestelde, wordt de bijzondere bijstand zodanig vastgesteld dat de som van de bijzondere bijstand en algemene bijstand gelijk is aan de bijstandsnorm wanneer de kostendelersnorm van artikel 22a Participatiewet van toepassing zou zijn indien belanghebbende 21 jaar of ouder zou zijn. Artikel 7. Toeslag voormalige alleenstaande ouder 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand indien de bijstandsnorm voor een alleenstaande ouder wijzigt in die voor een alleenstaande omdat het jongste ten laste komende kind 18 jaar is geworden, indien dit kind studiefinanciering ontvangt op grond van de Wet studiefinanciering 2000 of een tegemoetkoming op grond van de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten. 2. De hoogte van de bijzondere bijstand bedraagt het verschil tussen de bijstandsnorm voor een alleenstaande ouder en die van een alleenstaande, voor de datum van de normswijziging tot de eerste dag van het volgende kwartaal. 3. Dit artikel vervalt per 1 januari

3 Artikel 7a. Toeslag alleenstaande ouder 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand indien een alleenstaande ouder geen recht heeft op de alleenstaande-ouderkop op het kindgebonden budget van de belastingdienst en daarbij niet onder het overgangsrecht van artikel XII lid 2 Overgangsrecht Algemene Kinderbijslagwet valt. 2. De hoogte van de bijzondere bijstand bedraagt het verschil tussen de toepasselijke bijstandsnorm voor de alleenstaande ouder en de toepasselijke norm (inclusief toeslag) indien belanghebbende wèl onder genoemd overgangsrecht zou vallen. 3. Dit artikel vervalt per 1 januari Hoofdstuk 4 - Categoriale bijzondere bijstand Artikel 8. Collectieve aanvullende zorgverzekering voor minima (CZM) 1. Belanghebbenden met een inkomen van maximaal 120% van de toepasselijke bijstandsnorm en een vermogen dat de toepasselijke vermogensnorm van artikel 34 lid 3 Participatiewet niet overschrijdt, kunnen deelnemen aan de door de gemeente afgesloten collectieve aanvullende zorgverzekering. 2. Het college verstrekt maandelijks een nader te bepalen bedrag aan bijzondere bijstand ter tegemoetkoming in de premie voor de collectieve aanvullende zorgverzekering. Hoofdstuk 5. Overige verstrekkingen bijzondere bijstand Artikel 9. Eigen bijdrage Zvw,WMO en AWBZ 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de voor rekening van een belanghebbende komende eigen bijdrage op grond van de Zorgverzekeringswet (Zvw), de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ), met uitzondering van de eigen bijdrage voor orthopedisch schoeisel. 2. De bijzondere bijstand voor de eigen bijdrage op grond van de WMO wordt eenmalig toegekend tot uiterlijk 1 januari van het eerstvolgende kalenderjaar. Artikel 10. Slijtage van kleding en beddengoed, het vermaken van kleding en bewassing Het college verstrekt, als hier een medische indicatie voor is, bijzondere bijstand voor de meerkosten van noodzakelijke kosten van vervanging vanwege slijtage van kleding en beddengoed, het vermaken van kleding en bewassing. Artikel 11. Communicatie en signalering Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de kosten van alarmeringsapparatuur indien belanghebbende 65 jaar of ouder is. Artikel 12. Stookkosten Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de vanwege ziekte of handicap te maken noodzakelijke meerkosten van gas en elektra. Artikel 13. Gehandicapten Parkeer Kaart (GPK) Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de legeskosten van een GPK. Artikel 14. Maaltijdvoorziening Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van maaltijdvoorziening, ter hoogte van het verschil van de feitelijke kosten minus de kosten van de reguliere maaltijd. Artikel 15. Voedingssupplementenen dieetkosten Het college verstrekt, als hier een medische indicatie voor is, bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van voedingssupplementen en de meerkosten van een dieet. Artikel 16. Reiskosten 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de reiskosten van ziekenbezoek als de zieke tot het huishouden behoort en deze in een buiten de gemeente gelegen inrichting is opgenomen. 2. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de reiskosten van bezoek aan een gedetineerde als de gedetineerde tot het huishouden behoort. 3. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de niet door de zorgverzekeraar gedekte reiskosten voor een noodzakelijke medische behandeling buiten de gemeente. 4. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor reiskosten voor het volgen van een verplicht inburgeringstraject bij een scholingsinstituut met het keurmerk Blik op werk. 5. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de reiskosten van en naar het werk indien het gezinsinkomen zonder de inkomsten uit dit werk lager is dan de toepasselijke bijstandsnorm. 3

4 6. De draagkracht uit inkomen voor verstrekkingen op grond van het vijfde lid wordt, in afwijking van artikel 3, tweede lid, vastgesteld op 100% van het inkomen boven de toepasselijke bijstandsnorm. 7. De hoogte van de bijzondere bijstand zoals bedoeld in dit artikel is gelijk aan de goedkoopste vorm van openbaar vervoer voor het betreffende traject. 8. De bijzondere bijstand zoals bedoeld in het eerste en tweede lid wordt verstrekt voor maximaal twee bezoeken per week. Artikel 17. Uitvaartkosten 1. Het college verstrekt aan de erfgenamen bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van een uitvaart. 2. Het recht op bijzondere bijstand wordt voor ieder van de erfgenamen afzonderlijk beoordeeld. 3. De hoogte van de bijzondere bijstand bedraagt de noodzakelijke kosten minus de eventuele vergoeding vanuit een uitvaartverzekering, gedeeld door het aantal erfgenamen. Artikel 18. Eigen bijdrage rechtshulp Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de eigen bijdrage van de kosten van rechtsbijstand na toevoeging, de kosten van griffierecht voor deze zaak als ook voor de eventuele kosten van voor de procedure noodzakelijke uittreksels uit de Basisregistratie Personen (BRP). Artikel 19. Bewindvoering, curatele en mentorschap 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de kosten van door de rechter opgelegde curatele en bewindvoering, niet zijnde WSNP-bewindvoering, en mentorschap. 2. Voor de kosten van PGB-bewindvoering wordt slechts bijzondere bijstand verstrekt indien belanghebbende geen keuze heeft (gehad) voor zorg in natura in plaats van een PGB. 3. De bijzondere bijstand bedraagt ten hoogste de LOVCK-tarieven. Artikel 20. Verblijfsvergunning 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de leges van een verblijfsvergunning. 2. De hoogte van de bijzondere bijstand is gelijk aan de leges onder aftrek (pro rato) van de leges die een Nederlander eens in de tien jaar verschuldigd is voor een identiteitsbewijs. Artikel 21. Woninginrichting, duurzame gebruiksgoederen en baby-uitzet 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van woninginrichting aan toegelaten asielzoekers die zich voor het eerst vestigen. 2. Het college kan bijzondere bijstand verstrekken voor de noodzakelijke kosten van woninginrichting, duurzame gebruiksgoederen of baby-uitzet. 3. Bijzondere bijstand zoals bedoeld in dit artikel wordt verstrekt in de vorm van een lening. 4. De hoogte van de bijzondere bijstand voor gedeeltelijke woninginrichting en duurzame gebruiksgoederen is ten hoogste gelijk aan de richtprijzen van het NIBUD. 5. De hoogte van de bijzondere bijstand voor een baby-uitzet en een complete woninginrichting is ten hoogste gelijk aan de helft van de richtprijzen van het NIBUD. Artikel 22. Verhuiskosten, dubbele huur en het aanhouden van de woning 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor noodzakelijke verhuiskosten en dubbele huur als er sprake is van: a. een noodzakelijke verhuizing die een beroep op woonkostentoeslag voorkomt of beëindigt; of b. bijzondere omstandigheden van sociale aard die de verhuizing noodzakelijk maken. 2. De hoogte van de bijzondere bijstand voor verhuiskosten zoals bedoeld in het eerste lid bedraagt maximaal de kosten van de goedkoopst adequate variant hiervan. 3. De hoogte van de bijzondere bijstand voor dubbele huur zoals bedoeld in het eerste lid bedraagt de feitelijke kosten, doch maximaal één maand huur van de te verlaten woning. 4. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de kosten van het aanhouden van de woning gedurende opname in een inrichting die naar verwachting minder dan zes maanden duurt. 5. De hoogte van de bijzondere bijstand zoals genoemd in het vierde lid bedraagt de feitelijke kosten van: - de huur minus eventueel door belanghebbende te ontvangen huurtoeslag; - een televisie- en internetabonnement en het abonnement voor de vaste telefoon; - het maandelijkse termijnbedrag voor levering van energie en water; - de inboedel- en opstalverzekering. 4

5 Artikel 23. Krediethypotheek Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten die belanghebbende in verband met artikel 50, tweede lid Participatiewet voor de kosten van de vestiging van een hypotheek moet maken. Artikel 24. Kinderopvang 1. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van kinderopvang als de ouder behoort tot de doelgroep zoals genoemd onder artikel 1:6, eerste lid onder c, e en j van de Wet Kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen (Wko). 2. Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van kinderopvang indien: - de belanghebbende inkomen uit tegenwoordige arbeid heeft en - het gezinsinkomen zonder deze inkomsten lager is dan de toepasselijke bijstandsnorm. 3. De hoogte van de bijzondere bijstand bedraagt de noodzakelijke voor eigen rekening van belanghebbende komende kosten van kinderopvang. 4. De draagkracht uit inkomen voor verstrekkingen op grond van het tweede lid wordt, in afwijking van artikel 3, tweede lid, vastgesteld op 100% van het inkomen boven de toepasselijke bijstandsnorm. Artikel 25. Peuterspeelzaal Het college verstrekt bijzondere bijstand voor de noodzakelijke kosten van het gebruik van de peuterspeelzaal. Hoofdstuk 6. Slotbepalingen Artikel 26. Overige kosten Het college kan bijzondere bijstand verstrekken voor kosten, die voldoen aan het gestelde in artikel 35, eerste lid Participatiewet en die gezien hun aard en karakter behoren tot de kosten van hoofdstuk 3 of 5, waarbij een draagkracht volgens het betreffende hoofdstuk in aanmerking wordt genomen. Artikel 27. Intrekking regeling en overgangsrecht De Beleidsregels bijzondere bijstand Nijkerk 2013 worden ingetrokken per 1 januari 2015, met dien verstande dat zij van toepassing blijven op aanvragen die vóór die datum zijn gedaan en waarbij toepassing van die Beleidsregels voor belanghebbende gunstiger is dan toepassing van de Beleidsregels bijzondere bijstand Artikel 28. Inwerkingtreding Dit besluit wordt bekendgemaakt in het elektronisch gemeenteblad en treedt in werking op 1 januari Artikel 29. Citeertitel Deze beleidsregels worden aangehaald als: Beleidsregels bijzondere bijstand Aldus vastgesteld in de vergadering van burgemeester en wethouders van Nijkerk d.d. 9 december 2014, de secretaris, mevrouw mr. M.D. Haalstra. de burgemeester, de heer mr. drs. G.D. Renkema. 5

6 TOELICHTING Algemene toelichting De beleidsregels noemen een aantal specifieke kosten waarop een belanghebbende recht kan hebben. Overige kosten moeten apart worden beoordeeld. Er kan sprake zijn van een bijzondere noodzaak, die voortvloeit uit de soort kosten (kosten die niet iedereen heeft en die onvermijdelijk zijn en niet voortvloeien uit eigen keuze) of kosten die naar hun aard niet bijzonder zijn, maar die bijzonder worden door de strikt individuele omstandigheden van de belanghebbende. Gezien de aard van de Participatiewet is het nadrukkelijk de bedoeling dat er bijzondere bijstand wordt verstrekt voor niet meer dan de goedkoopst adequate oplossing. Bij bijvoorbeeld hoortoestellen komt het voor dat er diverse oplossingen zijn voor het (gehoor)probleem, met diverse toestellen met ieder een andere eigen bijdrage. Er wordt dan geen bijstand verstrekt voor een onnodig luxe variant, maar voor (maximaal) de goedkoopst adequate. Dat een duurdere variant mogelijk adequater is, doet daar niets aan af. Deze systematiek geldt uiteraard niet alleen voor hoortoestellen maar voor het hele scala aan bijzondere bijstand. Alle kostensoorten moeten uiteraard worden beoordeeld op een eventuele tegemoetkoming uit een voorliggende voorziening zoals bedoeld in artikel 15 lid 1 van de Participatiewet. Hierbij valt in ieder geval te denken aan vergoedingen vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw), aanvullende verzekeringen (al dan niet de CZM) behorend bij die wet, als ook overige verzekeringen. Nadere uitwerking van de beleidsregels en de toelichting hierop is te vinden in het digitale handboek. Artikelsgewijze toelichting Artikel 1. Begripsomschrijvingen Voor de begripsbepalingen wordt zo veel mogelijk aangesloten bij de Participatiewet en de Algemene wet bestuursrecht. Als de inhoud van een begrip bij de toepassing van deze beleidsregels niet eenduidig blijkt te zijn, bepaalt het College de nadere invulling of uitleg van dit begrip. Artikel 2. Aanvragen Naar Nijkerks beleid worden de kosten geacht te zijn eerst gemaakt op het moment dat belanghebbende de eerste (!) nota krijgt. Voorbeeld: belanghebbende staat onder bewind per 1 januari De bewindvoerder stuurt de eerste nota pas op 1 mei Hoewel de kosten dus al betrekking hebben op de werkzaamheden vanaf 1 januari 2015, doen de kosten zich voor op 1 mei Let op: het gaat hier om de eerste nota (en dus niet de aanmaning, betalingsherinnering etc.). Met het derde lid, dat verwijst naar de aanvullende bijzondere bijstand voor de kosten van levensonderhoud van 18/20-jarigen, is aansluiting gezocht bij artikel 44 lid 1 Participatiewet, dat de ingangsdatum van algemene bijstand regelt. Indien een 18/20-jarige algemene bijstand aanvraagt zonder een beroep te doen op bijzondere bijstand, dan kan de bijzondere bijstand ambtshalve worden meegenomen en is de ingangsdatum voor de bijzondere bijstand, indien toegekend, in principe dezelfde als die voor algemene bijstand. Overigens is een jongere onder de 27 jaar in beginsel uitgesloten van het recht op algemene bijstand. Artikel 3. Draagkracht Voor belanghebbenden met een bijstandsuitkering is een draagkrachtberekening niet nodig, omdat bij de toekenning van bijstand al is vastgesteld dat er geen draagkracht is. Ook bij Bbz-ers met een uitkering voor levensonderhoud gaan we er van uit dat ze geen draagkracht hebben. De IOAW en IOAZ kennen een andere inkomensdefinitie dan de Participatiewet. Ook met het vermogen wordt anders omgegaan. Daarom moet er bij deze doelgroepen een draagkrachtberekening gemaakt worden. Er is voor gekozen om bij de Bbz-er met een uitkering voor levensonderhoud aan te sluiten bij de systematiek van de bijstandsgerechtigde (en dus niet de IOAW-er en IOAZ-er) omdat het vermogen bij de Bbz-er doorgaans in het bedrijf zit. Om voor belanghebbenden zonder bijstands- of Bbz-uitkering voor de kosten van levensonderhoud de uitvoering van de bijzondere bijstand eenvoudig te houden, worden de netto inkomsten exclusief vakantiegeld afgezet tegen de (fictieve netto) bijstandsnorm (dat is de rijksnorm inclusief de eventuele verlaging op grond van de Beleidsregels Verlagingen Participatiewet) exclusief vakantiegeld. Indien een jongere van 18, 19 of 20 jaar niet in een inrichting verblijft en geen algemene bijstand ontvangt voor de kosten van levensonderhoud, wordt er bij de (fictieve) bijstandsnorm rekening gehouden met aanvullende bijzondere bijstand tot de bijstandsnorm (inclusief de eventuele verlaging op grond van de Beleidsregels Verlagingen Participatiewet) van een 21-jarige indien de jongere voldoet aan de criteria van artikel 6 (uiteraard met inbegrip van het vijfde lid). Indien een jongere van 18, 19 of 20 in een inrichting verblijft (en er geen recht op algemene bijstand bestaat en er dus geen bijstandsnorm is om het inkomen tegen af te zetten) dan bedraagt het referentieinkomen de bijstandsnorm zoals genoemd in artikel 20 Participatiewet. Indien een belanghebbende van 21 jaar of ouder in een inrichting verblijft, wordt bij het vaststellen van het referentie-inkomen rekening gehouden met de toeslag van artikel 23 lid 2 Participatiewet. Er is geen recht op bijzondere bijstand indien het inkomen meer bedraagt dan 200% van de bijstandsnorm. Er is hierbij geen sprake van een glijdende schaal. Het is nadrukkelijk niet de bedoeling 6

7 dat bij een inkomen boven die 200%, bijvoorbeeld het inkomen tussen de 120% en 200% boven de bijstandsnorm voor 15% en het meerdere (boven de 200%) volledig draagkracht vormt. Bij een inkomen hoger dan 200% van de bijstandsnorm is er in het geheel geen recht op bijzondere bijstand. De overwaarde in de door belanghebbende bewoonde eigen woning telt in het kader van verstrekking van bijzondere bijstand in beginsel niet mee voor het vermogen. Ook als er al een krediethypotheek gevestigd is (dan wel als deze gevestigd gaat worden) dan staat de overwaarde niet aan het verlenen van bijzondere bijstand in de weg. Echter: de bijzondere bijstand wordt in dat geval verstrekt in de vorm van een geldlening, onder krediethypotheek. De verstrekkingen van hoofdstuk 3 sluiten nauw aan bij de algemene bijstand en landelijke voorliggende voorzieningen, zoals bijvoorbeeld WHT. Het inkomen boven de bijstandsnorm moet daarom volledig als draagkracht worden aangemerkt, anders zou dit bijvoorbeeld tot de onwenselijke situatie kunnen leiden dat iemand met een woonkostentoeslag beter af is dan met huurtoeslag. Rekenvoorbeeld ten aanzien van het zesde lid: Een belanghebbende heeft draagkracht uit vermogen van 600,00 en uit inkomen (over twee jaar berekend) van 400,00. De draagkracht bedraagt dus 1.000,00. Hiervan moet 500,00 in mindering worden gebracht op bijzondere bijstand in het eerste jaar en 500,00 in het tweede jaar; Er zijn in het eerste jaar incidentele kosten ad 350,00. Er wordt hiervoor geen bijstand verstrekt, want de draagkracht overstijgt de kosten. De resterende draagkracht bedraagt dan 150,00. Later dat jaar zijn er weer incidentele kosten van 200,00. Daarvan wordt 50,00 vergoed. De resterende draagkracht is nu nihil. In het tweede jaar doen er zich incidentele kosten voor van 200,00. Deze worden niet vergoed, want er is 500,00 draagkracht (de tweede helft van 1.000,00 ). Er resteert een draagkracht van 300,00. Halverwege het tweede jaar zijn er periodieke kosten van 100,00 per maand. De kosten over de eerste drie maanden worden niet vergoed. Daarna is de resterende draagkracht nihil en verstrekken wij bijzondere bijstand voor de volledige maandelijkse kosten. Ander rekenvoorbeeld ten aanzien van het zesde lid: Een belanghebbende heeft draagkracht van 1.200,00, waarvan 600,00 wordt verrekend met de bijzondere bijstand in het eerste jaar en eenzelfde bedrag in het tweede jaar; Er zijn incidentele kosten van 700,00. Wij verstrekken, na verrekening van de draagkracht, 100,00 bijzondere bijstand. De resterende draagkracht is nihil. Later dat jaar doen er zich periodieke kosten voor van 150,00 per maand. Deze worden over het eerste jaar van de draagkrachtperiode volledig vergoed, de draagkracht is immers al nihil. In het tweede jaar moet er weer 600,00 aan draagkracht worden verrekend. Voor de eerste vier maanden van de ook in dit jaar doorlopende periodieke kosten verstrekken wij dus geen bijzondere bijstand. Daarna is de draagkracht nihil. De kosten vanaf dat moment worden volledig vergoed. Als de draagkracht eenmaal is vastgesteld, wordt deze niet ten nadele van belanghebbende gewijzigd indien er gedurende de draagkrachtperiode wijzigingen zijn in bijvoorbeeld het inkomen of vermogen van belanghebbende, of in diens leefsituatie. Indien iemand verhuist buiten de gemeentegrenzen wordt het recht op bijzondere bijstand uiteraard wel ingetrokken op grond van artikel 40 lid 1 Participatiewet. Artikel 4. Draagkrachtperiode Een belanghebbende met een bijstands- of Bbz-uitkering voor levensonderhoud heeft geen draagkracht. Er wordt geen draagkrachtperiode vastgesteld omdat belanghebbende al in beeld is vanwege diens periodieke uitkering (algemeen dan wel bijzonder, waaronder deelname aan de CZM). Met kosten, waarvoor bijzondere bijstand wordt toegekend wordt mede bedoeld de kosten waarvoor feitelijk geen bijzondere bijstand wordt verstrekt omdat voor deze kosten de draagkracht in mindering wordt gebracht. Voorbeeld: Op 1 oktober 2015 doet belanghebbende een aanvraag voor bijzondere bijstand voor de kosten van bewindvoering van 100,00 per maand. De (eerste) nota dateert van 15 september De kosten doen zich voor per 1 januari Voor de draagkrachtperiode is de draagkracht 600,00, voor dit eerste jaar dus de helft daarvan. De draagkrachtperiode gaat in op 1 januari 2015; op dat moment doen zich de kosten waarvoor bijzondere bijstand wordt verstrekt immers voor. Dat de eerste drie maanden vanwege de draagkracht niet tot uitbetaling komen, doet hierbij niet ter zake. NB De bij de aanvraag toegevoegde bewijsstukken qua inkomen en vermogen zullen in situaties als deze geen betrekking hebben op de periode rond de ingangsdatum van de draagkrachtperiode. Tenzij er reden is om aan te nemen dat de situatie van toen sterk afwijkt (bijvoorbeeld omdat er mogelijk een interingskwestie speelt), gaan we er van uit dat het inkomen en vermogen zoals dat uit de bewijsstukken met betrekking tot de maand(en) van voor de aanvraag blijkt, gelijk is aan dat ten tijde van de ingangsdatum van de draagkrachtperiode. Ander voorbeeld: Op 25 augustus 2015 doet belanghebbende een aanvraag voor bijzondere bijstand voor de kosten van alarmeringsapparatuur. Als bewijsstuk voor de kosten levert belanghebbende een aanmaning in van 20 augustus Nader onderzoek leert dat de eerste nota dateert van 1 mei Hierop staan de eenmalige kosten van aanschaf van de alarmeringsapparatuur van 250,00 en ook de bijbehorende 7

8 abonnementskosten van 25,00 per maand per 1 maart De abonnementskosten worden vervolgens maandelijks op de 15 e van iedere maand gefactureerd. Er is geen draagkracht aanwezig. De eerste kosten die voor bijzondere bijstand in aanmerking kunnen komen, zijn de kosten van de nota van 15 augustus Voor de andere kosten is de aanvraag te laat ingediend. De draagkrachtperiode gaat daarom in per 1 augustus Artikel 5. Woonkostentoeslag De woonkostentoeslag voorziet in de hiaten van de WHT. De WHT is een voorliggende voorziening zoals bedoeld in artikel 15 lid 1 Participatiewet. Dit betekent (onder andere) dat indien bepaalde groepen huurders uitdrukkelijk buiten de werking van de WHT zijn gelaten, deze ook geen recht hebben op woonkostentoeslag. Dit heeft onder andere tot gevolg: Nog geen aanspraak in het eerste lid doelt niet op de leeftijd van belanghebbende. Huurders van een kamer of andere onzelfstandige woonruimte zijn uitgesloten van een toeslag in het kader van de WHT. Daarom is er ook geen recht op woonkostentoeslag. Naar Nijkerks beleid kan echter aan bewoners van een woonboot of caravan wel bijzondere bijstand in de vorm van woonkostentoeslag worden verstrekt. Bij het vaststellen van de hoogte van de bijzondere bijstand in de vorm van woonkostentoeslag moet rekening worden gehouden met het volledige bedrag dat belanghebbende feitelijk aan huurtoeslag ontvangt. Woningeigenaren hebben uiteraard geen recht op huurtoeslag. De regels voor woonkostentoeslag kunnen evenwel analoog worden toegepast, waarbij er uiteraard moet worden uitgegaan van voorlopige teruggave in het kader van hypotheekrente-aftrek in plaats van huurtoeslag. Artikel 6. Aanvullende uitkering voor uitwonende jongeren van 18 tot 21 jaar De rijksnorm voor 18/20-jarigen is, voor zover zij ondanks artikel 13 lid 2 onder c Participatiewet al in aanmerking voor algemene bijstand kunnen komen, aanmerkelijk lager dan die van een 21-jarige. De 18/20-jarige kan evenwel, door niet meer bij zijn ouder(s) in te wonen, in een situatie verkeren waarin zijn algemene kosten van het bestaan feitelijk niet afwijken van die van een 21-jarige, terwijl zijn inkomen beduidend lager ligt. Artikel 6 is er voor bedoeld om in die gevallen waarin belanghebbende zich ongewild in een dergelijke positie bevindt, zijn inkomen met bijzondere bijstand aan te vullen tot de norm van een 21-jarige die zich in dezelfde leef- en woonsituatie bevindt. Eén en ander ongeacht of belanghebbende algemene bijstand voor levensonderhoud ontvangt of met een ander inkomen in zijn levensonderhoud voorziet. De kostendelersnorm van artikel 22a Participatiewet is niet van toepassing voor jongeren tot 21 jaar. Maar het is niet de bedoeling dat een jongere tot 21 jaar, die gezien zijn huidige woon- en leefsituatie onder de kostendelersnorm zou vallen zodra hij 21 wordt, met de bijzondere bijstand zoals bedoeld in dit artikel nu als 18/20-jarige méér (algemene en bijzondere) bijstand zou ontvangen dan dat hij als 21- jarige in deze woon/leefsituatie onder de kostendelersnorm aan algemene bijstand zou ontvangen. Daarom regelt het vijfde lid van dit artikel dat de som van de algemene en bijzondere bijstand naar boven toe gelimiteerd is naar de norm die hij zou ontvangen indien hij 21 jaar oud zou zijn. Artikel 7. Toeslag voormalige alleenstaande ouder Met deze toeslag wordt aangesloten bij de systematiek van de kinderbijslag en financiering op grond van de Wet op de Studiefinanciering of de Wet tegemoetkoming onderwijsbijdrage en schoolkosten. Per 1 januari 2015 bestaat er weliswaar geen verschil meer tussen de norm voor een alleenstaande en die van een alleenstaande ouder, maar in het kader van het overgangsrecht is het mogelijk dat sommige alleenstaande ouders hun rechten behouden tot 1 januari In dat licht moet dit artikel dan ook worden bezien en daarom vervalt dit artikel dan ook per genoemde datum. Artikel 7a. Toeslag alleenstaande ouder Bijstandsgerechtigde alleenstaande ouders die geen recht hebben op de zogenaamde alo-kop op het kindgebonden budget van de belastingdienst, hebben op grond van de Participatiewet recht op een uitkering die 20% van de gehuwdennorm lager ligt dan die op grond van de WWB zou hebben bedragen. Voor alleenstaande ouders op wie het overgangsrecht van toepassing is, is met dat overgangsrecht het probleem opgelost, althans tot 1 januari Alleenstaande ouders van wie de bijstandsuitkering ingaat ná 31 december 2014 vallen niet onder het overgangsrecht; de doelgroep zonder alo-kop ziet de aanmerkelijk lagere bijstand dus niet gecompenseerd door de alo-kop. Artikel 7a van deze beleidsregels brengt deze doelgroep financieel in dezelfde situatie als waarin het toepassingsrecht wèl van toepassing zou zijn. De wetgever beziet nog of er een oplossing voor de doelgroep van het overgangsrecht gaat komen voor hun situatie per 1 januari Hopelijk wordt de doelgroep van artikel 7a van deze beleidsregels, wiens financiële situatie feitelijk niet anders is, daarin meegenomen. Mogelijk komt er geen oplossing, en moet de doelgroep voor het gemeentelijk beleid op dit punt misschien zelfs wel worden uitgebreid. Afhankelijk van de wetgeving per 1 januari 2016 zullen de beleidsregels op dit punt in de loop van 2015 opnieuw tegen het licht worden gehouden. 8

9 Artikel 8. Collectieve aanvullende zorgverzekering Voor deelname aan de CZM geldt een harde inkomens- en vermogenstoets, zonder glijdende schaal/ draagkrachtverrekening. De hoogte van de maandelijkse bijzondere bijstand ter tegemoetkoming in de premie is voor 2015: 2,90 voor Optimaal aanvullend 1 5,37 voor Optimaal aanvullend 2 9,88 voor Optimaal aanvullend 3 De hoogte van de bijzondere bijstand voor ná 2015 wordt nader vastgesteld. Artikel 9. Eigen bijdrage Zvw, WMO en AWBZ De eigen bijdrage moet niet verward worden met het eigen risico, waarvoor geen bijzondere bijstand kan worden verstrekt. Voor de eigen bijdrage van orthopedisch schoeisel wordt geen bijzondere bijstand verstrekt; de eigen bijdrage is toe te schrijven aan referentieschoeisel, de algemeen gebruikelijke kosten van schoeisel. Als hiervoor bijzondere bijstand zou worden verstrekt, zou een belanghebbende met orthopedisch schoeisel financieel beter af zijn dan een belanghebbende met regulier schoeisel. (Ook) de aanvullende verzekering op de Zvw is een voorliggende voorziening zoals bedoeld in artikel 15 lid 1 Participatiewet, in die zin dat ontvangen vergoedingen in mindering moeten worden gebracht op de te verstrekken bijzondere bijstand. Maar: uit gedeeltelijke vergoeding van kosten vanuit de aanvullende verzekering blijkt niet de noodzaak van die kosten. Immers, noodzakelijke kosten worden (al dan niet geheel) vanuit de basisverzekering vergoed. Indien de Zvw bepaalde kosten in het geheel niet vergoedt, betekent dit dat deze (althans vanuit het oogpunt van de Zvw en de Participatiewet) niet noodzakelijk zijn, ongeacht of de aanvullende verzekering de kosten niet of ten dele of zelfs geheel wèl vergoedt! Los van de voorliggende voorziening kan, zoals overal, ook hier de insteek van goedkoopst adequate voorziening spelen. Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat opname in een inrichting goedkoper is dan de eigen bijdrage voor bepaalde kosten als een belanghebbende thuis wordt verpleegd. De vraag moet dan gesteld worden of de duurdere kosten noodzakelijk zijn zoals bedoeld in artikel 35 Participatiewet; er is immers een goedkopere oplossing die (waarschijnlijk) ook adequaat is. Het antwoord op deze vraag moet in ieder geval, alle omstandigheden in aanmerking nemend, ook de toets van redelijkheid en billijkheid kunnen doorstaan. Bij een gebitsprothese komt het voor dat er een eigen bijdrage op grond van de Zvw is waarvoor bijzondere bijstand kan worden verstrekt. Voor bijkomende noodzakelijke (voorbereidings)kosten zoals foto, extractie, verdoving, het maken van de gipsen beet, is er, althans bij strikte toepassing van de beleidsregels, geen bijzondere bijstand mogelijk. Dit leidt in de praktijk tot onwenselijke situaties. In deze (en vergelijkbare) gevallen kan er óók voor de noodzakelijke bijkomende kosten, zonder welk het eindprodukt (waarvoor volgens de letter van deze beleidsregels wèl bijzondere bijstand mogelijk is) redelijkerwijs niet te realiseren is, bijzondere bijstand worden verstrekt. Uiteraard geldt het hierboven gestelde over de voorliggende voorziening ook voor de eigen bijdrage op grond van de WMO; er kan slechts bijzondere bijstand worden verstrekt voor de eigen bijdrage die resteert na aftrek van de eventuele vergoeding op grond van de aanvullende verzekering, zoals ook de CZM. Hoewel de bijzondere bijstand éénmalig wordt toegekend (tot uiterlijk 1 januari van het volgende kalenderjaar), kan er uiteraard diverse malen bijzondere bijstand worden uitbetaald (tot uiterlijk 1 januari van het volgende kalenderjaar) indien het periodieke kosten betreft. Het woord eenmalig is opgenomen om te voorkomen dat er bijstand verstrekt moet worden indien een belanghebbende tot het eind van een kalenderjaar bijzondere bijstand heeft ontvangen, op dat moment de keus heeft om gebruik te maken van de CZM om voor een tegemoetkoming in de bedoelde kosten in aanmerking te komen, van deze mogelijkheid geen gebruik maakt en op 2 januari weer een nieuwe aanvraag doet voor bijzondere bijstand voor dezelfde kosten in het nieuwe jaar. Artikel 10. Slijtage van kleding en beddengoed, het vermaken van kleding en bewassing Bijzondere bijstand voor kosten als genoemd betreft de meerkosten ten opzichte van reguliere kosten voor kleding en beddengoed of bewassing (die immers tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan horen en die belanghebbende zonder zijn ziekte of handicap ook zou hebben). Voor de bepaling van de hoogte van de bijzondere bijstand kan aansluiting worden gezocht bij de GMDlijst en de prijzengids van het NIBUD. Artikel 11. Communicatie en signalering Met alarmeringsapparatuur zoals genoemd in dit artikel wordt bedoeld de medisch noodzakelijke alarmeringsapparatuur waarvoor indicatie is afgegeven en die is aangesloten op een centrale voor directe hulpverlening. Er wordt dus niet bedoeld: inbraakalarm, rook- of koolmonoxide-alarm etc. Met genoemde kosten wordt in ieder geval bedoeld de aanschaf- en eventuele aansluitkosten als ook het abonnement. Een eventuele vergoeding vanuit de Zvw wordt op de bijzondere bijstand in mindering gebracht. Uiteraard kunnen 65-minners bijzondere bijstand voor de eigen bijdrage voor alarmeringsapparatuur vanuit de Zvw krijgen. Zie hiervoor artikel 9 van deze beleidsregels. 9

10 Artikel 12. Stookkosten Er moet sprake zijn van een medische indicatie om bijzondere bijstand te kunnen verstrekken. De bijzondere bijstand voor stookkosten betreft de meerkosten ten opzichte van reguliere stookkosten (die immers tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan horen en die belanghebbende zonder zijn ziekte of handicap ook zou hebben). Artikel 14. Maaltijdvoorziening De kosten van een reguliere maaltijd worden van de kosten van de maaltijdvoorziening afgetrokken omdat belanghebbende eerstgenoemde kosten zonder maaltijdvoorziening ook zou hebben. Artikel 15. Voedingssupplementen en dieetkosten Bijzondere bijstand voor dieetkosten betreft de meerkosten ten opzichte van de kosten van reguliere voeding (die immers tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan horen en die belanghebbende zonder zijn dieet ook zou hebben). Artikel 16. Reiskosten In verband met de goedkoopste vorm van openbaar vervoer voor het betreffende traject worden kinderen onder 12 jaar in voorkomende gevallen geacht mee te reizen met de ouder(s). Onder medische behandeling wordt mede verstaan psychische/psychiatrische behandeling. De medische behandeling zelf moet noodzakelijk zijn. Er is bijzondere bijstand mogelijk voor kosten buiten de gemeente, maar niet meer dan voor behandeling zo dichtbij mogelijk Nijkerk. Met de reiskosten zoals bedoeld in het vierde lid wordt bedoeld de reiskosten van en naar het scholingsinstituut op een zo kort mogelijke afstand van Nijkerk, rekening houdend met de mogelijkheden van inburgering in de omgeving van Nijkerk. Onder de reiskosten wordt mede bedoeld de reiskosten van en naar het examen (maximaal twee keer). Met betrekking tot de reiskosten zoals bedoeld in het vijfde lid wordt vanzelfsprekend de reiskostenvergoeding waarop belanghebbende aanspraak kan maken bij de werkgever, op de bijzondere bijstand volledig in mindering gebracht. Er wordt geen bijzondere bijstand verstrekt voor reiskosten van en naar het UWV of voor reiskosten in het kader van sollicitaties. Deze kosten zijn algemeen gebruikelijk. Artikel 17. Uitvaartkosten Onder uitvaartverzekering wordt mede verstaan een voor de uitvaart bestemd deposito. Artikel 18. Eigen bijdrage rechtshulp Er wordt bijzondere bijstand verstrekt voor de feitelijke kosten van de eigen bijdrage, ongeacht of belanghebbende korting heeft gekregen na verwijzing door het Juridisch Loket. Artikel 19.Bewindvoering, curatele en mentorschap Een nadere uitwerking is terug te vinden in het digitale gemeentelijk handboek. Artikel 20. Verblijfsvergunning Dit artikel regelt de bijzondere bijstand voor de leges van een verblijfsvergunning. Dit moet niet worden verward (of gelijkgesteld) met de kosten van naturalisatie, waarvoor in beginsel geen noodzaak zoals bedoeld in artikel 35 lid 1 Participatiewet zal bestaan en waarvoor dus in beginsel ook geen bijzondere bijstand mogelijk is. Er is bijzondere bijstand mogelijk voor de leges van zowel de eerste aanvraag, de verlenging als wijziging van de verblijfsvergunning. Iedere Nederlander vanaf 14 jaar heeft kosten van een legitimatie-bewijs (paspoort of ID-bewijs). Deze kosten behoren tot de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. De bijzondere bijstand voor de leges van een verblijfsdocument bedraagt daarom niet de feitelijke kosten, maar het verschil van deze kosten en (pro rato) de leges van een ID-bewijs voor een Nederlander. Pro rato vanwege het feit dat een ID-bewijs tien jaar geldig is en een verblijfsdocument korter (doorgaans één of vijf jaar). Bij een verblijfsdocument voor één jaar worden de kosten van een ID-bewijs voor één tiende deel op de te verstrekken bijzondere bijstand voor de leges in mindering gebracht, bij een verblijfsdocument voor vijf jaar voor de helft. Artikel 21. Woninginrichting, duurzame gebruiksgoederen en baby-uitzet Kosten van woninginrichting, duurzame gebruiksgoederen of baby-uitzet behoren tot de algemeen gebruikelijke kosten van het bestaan en worden daarom geacht te kunnen worden voldaan uit het reguliere inkomen, ook als dit een inkomen op bijstandsniveau betreft. Daarom is er - in beginsel - geen bijzondere bijstand mogelijk voor deze kosten. Om tòch voor bijzondere bijstand op grond van dit artikel in aanmerking te kunnen komen, zijn er individuele bijzondere omstandigheden vereist die daartoe nopen. Als er bijzondere bijstand wordt verstrekt voor woninginrichting, duurzame gebruiksgoederen of babyuitzet, gebeurt dit in de vorm van een lening omdat genoemde kosten algemeen gebruikelijk zijn en belanghebbende wordt geacht te sparen voor deze kosten, te kopen op afbetaling (bij bijvoorbeeld een 10

11 postorderbedrijf), een betalingsregeling te treffen of een lening af te sluiten en gespreid achteraf te betalen. Een lening bij een kredietverlenende instantie, zoals een bank, is een voorliggende voorziening. Naar Nijkerks beleid krijgen toegelaten asielzoekers die een woning in Nijkerk aangeboden hebben gekregen, bijzondere bijstand (in de vorm van een lening) voor woninginrichting; deze doelgroep wordt geacht geen mogelijkheid tot sparen voor deze kosten te hebben gehad. Ook de criteria als kopen op afbetaling, een betalingsregeling en een lening bij een kredietverlenende instantie gelden niet voor hen. Het verstrekte bedrag voor volledige woninginrichting moet (vanuit de doelmatigheid bezien) voor minimaal 90% verantwoord worden door het overleggen van aankoopbewijzen. De Beleidsregels Terugvordering regelen de hoogte en de maximale duur van de aflossing van de lening. Artikel 22. Verhuiskosten/dubbele huur en het aanhouden van de woning De bijzondere bijstand voor dubbele woonlasten (lees: voor de huur van de te verlaten woning) is begrensd tot één maand huur. Zowel de verhuizing zèlf als ook de kosten van de verhuizing of de dubbele huur moeten noodzakelijk zijn; de bijstand voor de kosten van de verhuizing beperkt zich tot de goedkoopst adequate oplossing en de bijstand voor de kosten van dubbele huur beperkt zich tot de maximaal noodzakelijke duur (maar hooguit dus één maand). Er is geen bijzondere bijstand mogelijk voor de kosten van een medisch getinte verhuizing of een dubbele huur die voortvloeit uit een medische oorzaak. Voor medische getinte verhuizingen is de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) de voorliggende voorziening. Onder inrichting in het vierde lid wordt niet penitentiaire inrichting (etc.) bedoeld; gedetineerden zijn immers uitgesloten van het recht op bijstand (artikel 13 lid 1 sub a Participatiewet). Artikel 23. Krediethypotheek Zie hiervoor ook de Beleidsregels Krediethypotheek WWB Artikel 24. Kinderopvang Om voor bijzondere bijstand in aanmerking te kunnen komen, moet het gaan om noodzakelijke kinderopvang. Het is niet de bedoeling dat er bijzondere bijstand wordt verstrekt voor kinderopvang terwijl de ouder (bijvoorbeeld) gaat winkelen, of, met betrekking tot het tweede lid, in het geval van een echtpaar, de niet-werkende partner de kinderopvang kan verzorgen. Artikel 25. Peuterspeelzaal Om voor bijzondere bijstand in aanmerking te kunnen komen, moet het gaan om een noodzakelijk beroep op het gebruik van de peuterspeelzaal, vergelijk de kinderopvang. Indicatie kan bijvoorbeeld worden afgegeven als het kind een taalachterstand heeft. Artikel 26. Overige kosten Het is onmogelijk om voor de kostensoorten voor bijzondere bijstand een limitatieve opsomming te geven. Dit artikel geeft de mogelijkheid om voor niet-genoemde kostensoorten bijzondere bijstand te verstrekken indien deze, naar het oordeel van het college, naar hun aard hiervoor aanleiding geven. 11