UITTREKSEL UIT HET ARREST

Transcriptie

1 AR. Nr UITTREKSEL UIT HET ARREST A. FEITEN EN RECHTSPLEGING. De heer L. trad op 3/1/1977 in dienst bij de N.V. N. met zetel te A. Aanvankelijk diende hij zich dagelijks aan te bieden op de bedrijfszetel alwaar hij zijn dienstwagen moest afhalen alvorens zich hiermee naar het cliënteel te begeven ; deze dagelijkse verplaatsingen van en naar de bedrijfszetel kostten produktieve arbeidstijd zodat besloten werd dat betrokkene rechtstreeks naar het personeel zou gaan ; In 1992, toen de fusie plaats vond met H, waardoor het bedrijf A-H ontstond, bleef voornoemde regeling ongewijzigd ; In de schoot van de onderneming bestond een arbeidsreglement weliswaar niet goedgekeurd door de ondernemingsraad, hetwelk onder Titel III par. 4 het uurrooster en de rusttijden regelt ; Naast het vaste uurrooster (39 urenweek) volgen een aantal bepalingen die aan de basis liggen van huidig geschil, met name : - de middagpauze van 45 minuten is verplicht ; - de duur van, de verplaatsing woonplaats - werkplaats wordt niet beschouwd als arbeidstijd, met dien verstande dat voor de leden van de technische dienst, en de heer L. behoorde tot deze groep, een afwijking werd voorzien namelijk in geval van de verplaatsing woonplaats - derde en omgekeerd een periode van 30 minuten als gewone gemiddelde verplaatsingstijd werd beschouwd ; zo deze forfaitaire tijdspanne overschreden wordt, dan wordt de bijkomende tijd als arbeidstijd aangerekend ; De heer L vecht de gegrondheid van beide bepalingen aan en beschouwt ze als werktijd ; hij vorderde dan ook, bij gebrek aan gehoor bij zijn werkgever, de betaling van

2 achterstallig loon ten belope van frank, hetgeen de arbeidsrechtbank hem trouwens toekende ; Tegen deze beslissing tekende de vennootschap hoger beroep aan ; B. TEN GRONDE. In graad van beroep heeft geïntimeerde zijn oorspronkelijke eis uitgebreid overeenkomstig art. 807 van het Ger. W. en thans voor de periode van 15/2/1993 tot 6/10/1995 wordt een bedrag groot frank gevorderd uit hoofde van achterstallig overloon ; De twee componenten die de hierboven vermelde som samenstellen blijven nog steeds : - overuren voor het niet opnemen van de middagpauze ; - de volledige tijdspanne om zich 's morgens naar de eerste klant te begeven en 's avonds van de laatste terug naar huis te komen

3 AR. Nr ) Middagpauze. Volgens geïntimeerde is de verplichte middagpauze van 45 minuten niet toepasselijk of alleszins niet toepasbaar op de technische medewerkers in buitendienst ; immers, gaat belanghebbende verder, wordt een opdracht bij de klant nooit onderbroken voor een middagpauze, zodat het besluit dat de middagpauze werktijd is zich opdringt ; Het weze vooreerst herhaald dat de middagpauze verplicht is in die mate zelfs dat het wekelijkse uurrooster van 39 uur vastgelegd werd rekening houdend met bewuste pauze ; Deze regeling negeren heeft dan tot gevolg dat wekelijks een aantal overuren worden opgedrongen aan de werkgever die dan ook noodgedwongen deze overuren dient te vereffenen ; het behoort alleszins de werknemer niet toe om stelselmatig "zijn uurrooster" vast te leggen en de financiële gevolgen door te spelen naar zijn werkgever ; Anderzijds is het ook onjuist te stellen dat geïntimeerde niet in staat zou zijn de middagpauze te nemen ; immers, zo het uur van de pauze is aangebroken, is geïntimeerde volkomen vrij deze te nemen en niets of niemand, ook de klant niet, is in staat hem dit te belemmeren ; is de herstelling waaraan geïntimeerde bezig was niet beëindigd, dan zal hij zijn werk even onderbreken gedurende drie kwartuur om het daarna verder te zetten en uiteindelijk af te werken Zo geïntimeerde nu deze middagpauze niet gebruikt dan gebeurt zulks uit eigen en vrije wil en zelfs in tegenstrijd met de richtlijnen van appellante ; daaruit munt slaan om overuren aan te rekenen aan appellante is dan ook uit den boze, zodat dit onderdeel van de eis ongegrond is ; 2) Verplaatsingstijd. Geïntimeerde meent dat de verplaatsingstijd van en naar de klant arbeidstijd is. terwijl appellante dit slechts als arbeidstijd beschouwt voor zover een gemiddelde van 30 minuten overschreden wordt ;

4 Art van de arbeidswet van 16 maart 1971 omschrijft de arbeidstijd als de tijd gedurende dewelke het personeel ter beschikking staat van de werkgever ; dit staat niet noodzakelijk gelijk met de tijd gedurende dewelke een werknemer effectief werkt, maar wel met de volledige tijd waarin een werknemer zijn aktiviteit ter beschikking stelt van de werkgever ; ter beschikking zijn betekent dat een werknemer bereid moet zijn gevolg te geven aan de bevelen van zijn werkgever en niet vrij over zijn tijd kan beschikken ; De noodzakelijke verplaatsingstijd van de technische bediende om zich naar een klant te begeven dient in dat opzicht als arbeidstijd beschouwd te worden ; immers, vanaf het ogenblik dat hij thuis vertrekt staat hij ter beschikking van het bedrijf en begeeft hij zich naar de eerste klant die zijn bezoek verwacht ;

5 AR.Nr Zoals J. Petit het omschrijft in het begrip Arbeidsduur C.A.D. Arbeidsrecht, deel II, 17, 41 is de tijd gedurende dewelke een werknemer zich op bevel van de werkgever verplaatst met het oog op het uitvoeren van een bepaalde opdracht arbeid, en komt als arbeidsduur in aanmerking ; Geïntimeerde kreeg dagelijks opdrachten om bepaalde klanten te bezoeken zodat hij, van zodra hij zich naar de eerste klant begeeft, hij in opdracht van zijn werkgever handelt en zijn arbeidstijd loopt (zie a. m. Cass. 13/4/1992, Soc. Kron. 1992, 300) ; Overigens, appellante geeft zulks impliciet toe : telkens de verplaatsingstijd de 30 minuten overschrijdt komt die tijdspanne in aanmerking voor de berekening van de arbeidstijd maar zij kan geen uitleg verschaffen over het juridisch verschil dat er zou bestaan tussen een verplaatsing van meer of minder dan 30 minuten ; Vast staat dat het karakter van de verplaatsing naar de klant niet wijzigt naargelang de duur van die verplaatsing ; Weliswaar houdt appellante voor dat de getroffen regeling een conventioneel voordeel betrof, uitsluitend toegekend aan de techniekers ; deze stelling kan niet weerhouden worden, niet alleen omdat het geen voordeel inhoudt, maar tevens en vooral omdat ze in strijd is met dwingende bepalingen van de arbeidswet ; Het Hof komt zo tot het besluit dat de werktijd van geïntimeerde start bij zijn vertrek thuis richting eerste klant en eindigt bij zijn aankomst thuis ; Appellante heeft daarentegen gelijk wanneer zij in ondergeschikte orde beweert dat geïntimeerde eveneens de dagen waarop hij zich van zijn woonplaats rechtstreeks naar de zetel van de onderneming begaf om a. a. vormingsdagen vergaderingen bij te wonen eveneens als werktijd aanrekent daar waar in die gevallen het principe geldt dat de verplaatsing woonplaats-werkplaats niet als arbeidstijd wordt beschouwd ; Kortom, de arbeidstijd van geïntimeerde begint vanaf het vertrekuur van zijn woonplaats om zich naar de eerste klant te begeven en eindigt bij zijn thuiskomst na zijn bezoek aan de laatste klant ; de verplaatsingstijd voor de

6 dagen waarop hij zich naar de zetel van de vennootschap begeeft om er vergaderingen, vormingsdagen en soortgelijke gebeurtenissen bij te wonen, komt niet in aanmerking om als arbeidstijd te worden beschouwd en dient dus in mindering te worden gebracht ; Partijen moeten in staat zijn om met deze richtlijnen voor ogen, de gepresteerde overuren vast te leggen en een berekening van de nog verschuldigde bedragen dienaanaaande vast te leggen ; Te dien einde wordt een heropening der debatten bevolen ;

7 AR. Nr OM DEZE REDENEN HET ARBEIDSHOF, Gelet op de wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken, zoals tot op heden gewijzigd, inzonderheid op artikel 24 ; Recht doende op tegenspraak ; Alle andere middelen en conclusies van de hand wijzende Verklaart het hoger beroep ontvankelijk en deels gegrond Vernietigt het bestreden vonnis en opnieuw wijzende ; Zegt voor recht dat voor de periode 15 februari 1993 tot 6 oktober ) de middagpauze van 45 minuten niet als arbeidstijd kan gelden ; 2) de arbeidstijd van geïntimeerde begint bij zijn vertrek van zijn woonplaats richting eerste klant en eindigt bij bij zijn thuiskomst na zijn bezoek aan de laatste klant te hebben voltooid ; komen wel in mindering de verplaatsingsuren die door geïntimeerde werden besteed om zich van zijn woonplaats naar de maatschappelijke zetel van de vennootschap te begeven om er o.a. vergaderingen, vormingsdagen en soortgelijke gebeurtenissen bij te wonen ; Heropent de debatten om partijen toe te laten op voormelde basis het aantal overuren vast te leggen, alsmede het daarvoor verschuldigde bedrag ; Stelt de heropening der debatten vast op de openbare terechtzitting van deze Kamer van VRIJDAG VIJFENTWINTIG APRIL 1900 ZEVENENNEGENTIG te UUR in het gewoon lokaal der terechtzittingen, zaal o.21, Gerechtsgebouw, Poelaertplein te Brussel ; Behoudt de kosten voor ;