DE ALARM KLOK 1 JUNI Een mailing van onze vereniging naar onze talrijke sympathisanten, het stadsbestuur en de pers.

Transcriptie

1 DE ALARM KLOK Een mailing van onze vereniging naar onze talrijke sympathisanten, het stadsbestuur en de pers. MAILING 58 VAN DEMENT OOSTENDE VZW 1 JUNI P a g i n a

2 HERNIEUWDE SLOOPAANVRAAG VOOR PAND MET HOGE LOCUSWAARDE PRINSES CLEMENTINAPLEIN 64 In augustus 2010 liep een eerste sloopaanvraag voor de stadsvilla op het Prinses Clementinaplein, een plein waar nog veel Belle Epoque villa s zijn bewaard. Dit mooi en romantisch pand uit het begin van de 20 e eeuw werd opgenomen in de inventaris van de Vlaamse gemeenschap, en heeft van de stad Oostende een hoge locuswaarde gekregen. Het is een prachtig evenwichtig Belle Epoque pand vol mooie geveldetails zoals de rondboog-friezen met leeuwenmaskers. Momenteel staat het pand leeg en wordt het niet onderhouden door zijn eigenaars, met waterinsijpeling als gevolg. We waren er van overtuigd dat het pand door zijn hoge locuswaarde sowieso niet kon gesloopt worden. Een locuswaarde toegekend door de Stad Oostende. Het nieuwe erfgoedbeleid in Oostende werkt met locuswaarden. Een pand die een hoge locuswaarde heeft gekregen moet in principe behouden blijven. Aldus schepen van erfgoed en ruimtelijke wanorde Bart Bronders: Elke stedenbouwkundige aanvraag voor een gebouw met een 'hoge locuswaarde' en waarvan de aanvraag een wijziging beoogt van de beeldbepalende elementen en het gabariet van het gebouw, dient te worden voorgelegd aan de Adviescommissie Actieplan Bouwkundig Erfgoed, die bij het formuleren van haar advies, rekening zal houden met de vastgestelde locusindicatoren. Dit betekent dat als het stadsbestuur zichzelf en zijn beleid serieus wil nemen, een sloopaanvraag sowieso geweigerd dient te worden, wat ook gebeurde met de eerste aanvraag. Groot was dan ook onze verbazing toen Immo Kamar NV & Euro Belgium Agence Zoute BVBA, Zeedijk 63, 8430 Middelkerke, opnieuw een aanvraag indiende om het gebouw te slopen om er een meergezinswoning te bouwen. Wij vragen terug iedereen om een nieuw bezwaarschrift in te dienen. We moeten duidelijk maken dat het erfgoedbeleid voor iedereen geldt, en dat ze eenduidig en duidelijk moet zijn. In een volgende mailing gaan we zeker dieper in op de achtergrond van deze sloopaanvraag. 2 P a g i n a

3 DIEN BEZWAARSCHRIFT IN Dit tweede openbaar onderzoek loopt af op 10 juni Tot dan kan iedereen met een hart voor Oostende reageren. Schrijf uw brief, of herstuur uw vorig bezwaarschrift naar : College van Burgemeester en Schepenen Stadhuis Vindictivelaan Oostende Geef uw persoonlijke mening weer waarom u vindt dat het pand moet bewaard worden : Geachte Burgemeester, geachte Schepenen, Betreft : sloop/bouwaanvraag Belle Epoque pand, Prinses Clementinaplein 64 Hierbij wens ik U mijn bezwaar over te maken tegen de sloop van het Belle Epoque pand aan het Prinses Clementinaplein 64 om plaats te maken voor een appartementencomplex. Ik ben een Oostendenaar die vaak in de rust en de schoonheid van het pleintje opzoek. Verder is het Prinses Clementinaplein he hart van de Belle Epoque wijken in Oostende, en dus dient extraaandacht aan het erfgoed besteed te worden. De sloop van dit pand raakt mij dan ook persoonlijk. enz. enz. WEIGERING SLOOPAANVRAAG VOOR PAND MET HOGE LOCUSWAARDE Het huis van schrijfster Lia Timmermans in de Jozef II straat 25 In mei 2007 meldden we reeds de nakende sloop van de hoekpanden op de Jozef II straat en de Christinastraat. Het pand in de Jozef II straat 25 kreeg in 2009 een hoge locuswaarde van het Oostendse stadsbestuur. In de pers wordt spijtig genoeg veelal de foto van het verkeerde pand getoond, maar het gaat wel degelijk om het neoclassicistisch herenhuis in de Jozef II-straat 25, vlak naast de hoek en vermoedelijk gebouwd in P a g i n a

4 De stad Oostende blijft de sloopvergunning weigeren vanwege de hoge locuswaarde. Gregory Caenen, van de Groep Caenen verklaarde enkele weken terug in de pers: We kregen intussen een gunstig advies door de commissie voor afbraak en wederopbouw met hoogstaande conjunctuur, maar het schepencollege weigerde de bouwvergunning. Ook na de positieve beslissing van de bestendige deputatie, nadat we in beroep zijn gegaan bij de provincie, hebben we nog geen groen licht gekregen. We hopen alsnog op goed nieuws, want dit verlies loopt op. Wij zijn er toch van overtuigd dat het behoud van dit historisch pand en de meerwaarde voor onze stad duidelijk opweegt tegenover het eventuele verlies voor deze zakenman, die de kust al vol heeft gebouwd met appartementen. Wees creatief. Restaureer dit pand, en maak er luxe woningen van, met behoud en respect voor het pand!!! Een korte geschiedenis van het pand In de tijd van de Oostenrijkse Nederlanden kende Oostende een grote bloei. Na een bezoek van keizer Jozef II aan Oostende werd de stad vrijhaven verklaard, en was de uitbreiding van de stad noodzakelijk. Keizer Jozef II besloot in 1781 de zuidelijke vestingwallen te laten slopen om plaats te maken voor een nieuwe wijk. Op de plaats van deze vestingmuur bevindt zich vandaag de zuidelijke kant van de Jozef II straat. Het neoclassicistisch herenhuis werd vermoedelijk gebouwd in 1845 in opdracht van Désiré Landsweert, ter vervanging van een oud pakhuis uit ca In 1900 werd het herenhuis verworven door het Onze-Lieve-Vrouwecollege. Het is een nog één van de weinig overgebleven neoclassicistisch breedhuizen uit die periode in Oostende. Hoewel de gecementeerde gevelparement vervuild is, is het huis in zeer goede staat en werden de vensters vernieuwd. Binnenin bevat het huis nog alle prachtige details uit die periode: koetseningang met trappen naar de woonzone, grote klassieke ruimtes met uitgewerkte moulures en schouwen. Met een gerenoveerde gevel zou het pand zeker een belangrijk erfgoedpand in Oostende worden. De laatste bewoonster van het huis was schrijfster Lia Timmermans, Felix Timmermans oudste dochter. Zij werd als "Cecilia Timmermans" geboren te Lier op 9 augustus Na de middelbare school studeerde zij te Leuven kunstgeschiedenis en oudheidkunde. Zij huwde met de Oostendse reder Lou Aspeslagh en volgde haar man in 1946 naar Oostende, waar zij enige jaren les gaf. Nadat reeds in 1949 het kinderboek "Vertelsekens van ons land" van haar hand was verschenen, maakte ze in 1951 haar echt debuut met "Mijn vader", dat een uitstekend beeld van haar beroemde vader geeft. "De ridder en zijn gade" (1955) is een ironische - bijna satirische - uitbeelding van de kleinburgerlijkheid. De invloed van haar vader is dan ook onmiskenbaar. Haar later werk vertoont een meer persoonlijke stijl. Dit komt duidelijk naar voor in "Verloren zomerdag" (1959) en nog sterker in "Sabine Mardagas" (1963). In deze roman wordt in een sobere, eenvoudige en beeldende taal een schitterend intrigerend verhaal gecomponeerd dat zich afspeelt in het historische Brugge met zijn stijve tradities, maar waar de passies binnenskamers soms hoog kunnen oplaaien. Haar kinderboeken, o.a. de "Janneke en Mieke"-serie en de "Widdel en Waddel"-serie zijn een tijd heel populair geweest. Lia Timmermans overleed te Oostende op 14 juni P a g i n a

5 SPOORLOOS BEELD PLOTS TERUG GEPLAATST IN DE KONINGINNELAAN In 1944 werd het postgebouw uit 1903 aan de Hendrik Serruyslaan door de terugtrekkende Duitsers opgeblazen. De toren en de gevel was versierd met 8 beelden waaronder vier allegorische vrouwenbeelden gebeeldhouwd door Jules Lagae (Roeselare, Brugge, 1931) en ze stelden de Industrie (caduceus en tandwiel), de Zeevaart (bootje en visnet), de Telefonie en Telegrafie (luisterhoorn en morsebobijn), en de Post en Spoorweg (brieventas en gevleugeld wiel) voor. De beelden werden gedurende de tweede wereldoorlog beschermd door een met zand gevulde houten bak. En dit is de reden dat de beelden niet volledig beschadigd uit de explosie kwamen. De volgende 40 jaar werden de beelden bewaard in de stedelijke stadswerkhuizen, tot ze in 1984 op de binnenberm van de Koninginnelaan geplaatst werden. Het initiatief tot het heroprichten van deze beelden werd genomen door schepen Gerard Daniels. Hij lanceerde het idee om vier beelden te laten restaureren. Twee originele koppen werden teruggeplaatst en twee andere koppen werden gereconstrueerd. Enkele jaren terug verdween tijdens de straatwerken aan de Koninginnelaan en de Kairostraat één der beelden spoorloos. Oostendenaars deden een oproep via de pers om te weten te komen wat met het beeld gebeurd was. Maar het bleef verdacht stil. We vreesden eerst dat wat de Duitsers tijdens de twee wereldoorlogen niet kapot kregen onze noeste straatbouwers wel konden. Maar tot onze grote verwondering en opluchting zien we nu plots dat het beeld terug op zijn oorspronkelijk plaats staat. Werd vrouwe Zeevaart beschadigd tijdens de straatwerken? Is de herstelling aan de nek die we nu zien, van vroeger of recent? In elk geval kijkt ze nu terug trots richting zee en Koninklijke Stallingen. Oh ja, wanneer gingen de beloofde restauratiewerken aan de stallingen weer starten? Het verval van dit beschermd en uniek gebouw gaat onverminderd door. Op de binnenplaats zijn alle gevels afgeschermd met hekkens om toch te vermijden dat de sportieve bezoeker een loodzware daklei op zijn hoofd zou krijgen. Verder brokkelen de houten toegangspoorten ook steeds verder af. Benieuwd welk stadgebouw de stad Oostende nu zal moeten verkopen om hun patrimonium in stand te houden COLOFON Dement Oostende vzw, Plantenstraat 82, 8400 Oostende Info : dementoostende@telenet.be Wil je onze mailing niet meer ontvangen? Geef ons een seintje. De "Alarm Klok" is een knipoog naar het officiële informatieblad van de stad Oostende. En met een alarmklok maken we ook een link naar de verdwenen klok van de Hazegras-kerk : symbool voor het respect waarmee ons bestuur het erfgoed behandelt. 5 P a g i n a