RAADSVOORSTEL. Onderwerp. : StadThuis

Transcriptie

1 RAADSVOORSTEL Onderwerp : Wijziging Afstemmingsverordening WWB in verband met de Wet tot bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (BUIG) Raadsvergadering : 7 juli 2010 Politieke markt d.d.: - Agendapunt : 7 Portef.houder : Wethouder Pierey Voorstelnummer : BenW-besluit d.d. : 22 juni 2010 Eenheid : StadThuis Voorstel Wijziging Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand in verband met Wet tot bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (BUIG) Inleiding De BUIG heeft betrekking op de Wet werk en bijstand (Wwb) de inkomensvoorziening voor oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW), de inkomensvoorziening voor oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ), het Besluit bijstandsverlening zelfstandigen (Bbz 2004) en de Wet werk en inkomen kunstenaars (WWIK). De WWIK wordt door de gemeente Zwolle uitgevoerd en wordt verder buiten beschouwing gelaten. Per 1 januari 2010 is de BUIG van kracht. De rijksbijdragen voor bovengenoemde uitkeringen worden vanaf dan uitgekeerd in het Inkomensdeel van de Wet werk bijstand. Hiermee is een bundeling gerealiseerd van een aantal wetten op het gebied van inkomensvoorziening die door de gemeente worden uitgevoerd. Door de Wet BUIG wordt het aantal landelijke regels teruggedrongen. De invoering van de Wet Buig verloopt gefaseerd. Voor de gemeente betekent dit dat vanaf 1 juli 2010 de Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand in de gemeente Deventer moet worden aangepast. De voorgestelde aanpassingen in de verordening zijn technisch van aard. Ook moet het handhavingsbeleid worden aangepast. Omdat dit najaar al een aanpassing van het handhavingbeleid gepland staat worden technische aanpassingen in het kader van de BUIG dan tevens meegenomen. Totdat er een nieuw handhavingsbeleidplan en een nieuwe handhavingverordening WWB is vastgesteld wordt het regime van de handhavingverordening WWB op de wet BUIG van toepassing verklaard. Beoogd resultaat Het aanpassen van de Afstemmingsverordening Wwb 2008 aan de Wet Buig per 1 juli Inhoudelijk nieuw beleid ten aanzien van eerder gemaakte gemeentelijke keuzes op dit gebied wordt nadrukkelijk niet beoogd. Kader Wet BUIG Wet werk en bijstand Afstemmingsverordening Wwb 2008 Argumenten In het kader van de BUIG moeten bij verordening of beleidsregel worden geregeld, waar tot nu toe uniforme landelijke regels golden binnen de genoemde regelingen. Ingangsdatum voor de gemeentelijke regels is 1 juli 2010 (Staatsblad 209, 593). De onderwerpen die bij verordening geregeld moeten worden zijn het afstemmingsbeleid en het handhavingsbeleid. De aanvullende gemeentelijke verordeningplicht is vastgelegd in artikel 35 van de IOAW en de IOAZ. Het is dus van belang dat de Verordening tot wijziging van de Afstemming-verordening Wet werk en bijstand 2008 per 1 juli wordt vastgesteld

2 2 Opgemerkt wordt dat de Maatregelenverordening WIJ op grond van de Wet BUIG niet hoeft te worden aangepast. Gekozen is voor voortzetting van het bestaande afstemmingsbeleid en handhavingsbeleid. Er wordt dus geen inhoudelijk nieuw beleid voorgesteld. Er is bewust niet gekozen voor het opstellen van nieuw handhavingbeleid omdat later dit jaar nog een nieuw handhavingbeleidsplan wordt vastgesteld. Draagvlak De voorgestelde Wijziging Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand Zijn enkel technisch van aard. De eerder door uw raad vastgestelde Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand 2008 wordt hiermee gerespecteerd. De cliëntenraad Wwb is geïnformeerd over de werkwijze en kon hiermee instemmen. Financiële consequenties Als gevolg van de wijziging Afstemmingsverordening WWB ivm de Wet tot bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (BUIG) zijn er geen financiële consequenties te verwachten. Aanpak/uitvoering De voorliggende wijzigingen op de Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand worden na vaststelling door de raad gepubliceerd. Na vaststelling en publicatie van de verordening treedt deze met terugwerkende kracht in werking tot 1 juli Later dit jaar volgt de vaststelling van een nieuw handhavingbeleidsplan. Burgemeester en wethouders van de gemeente Deventer, de secretaris, de burgemeester, drs. A.L.C.S. Lantain ir. A.P. Heidema

3 RAADSBESLUIT Onderwerp : Wijziging Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand ivm de Wet tot bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (BUIG) Raadsvergadering : 7 juli 2010 Politieke markt d.d.: - Agendapunt : 7 Portef.houder : Wethouder Pierey Voorstelnummer : BenW-besluit d.d. : 22 juni 2010 Eenheid : StadThuis De raad van de gemeente Deventer, Gelet op artikel 8, eerste lid onderdeel b en artikel 18 van de Wet werk en bijstand. Gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders 22 juni 2010, nummer , eenheid StadThuis. BESLUIT Vast te stellen de volgende Verordening tot wijziging van de Afstemmingverordening Wet werk en bijstand 2008: Artikel I Wijziging van de Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand 2008 De Afstemmingsverordening wordt als volgt gewijzigd: A Artikel 1 wordt vervangen door: a. de wet: de Wet werk en bijstand (WWB); Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW) Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ); b. Awb: de Algemene wet bestuursrecht; c. wet Suwi: de wet Structuur uitvoeringsorganisatie Werk en Inkomen; d. algemene bijstand: de bijstand bedoeld in artikel 5, onderdeel b, van de wet; e. bijzondere bijstand: de bijstand bedoeld in artikel 5, onderdeel d, van de wet; f. bijstand: algemene en bijzondere bijstand; g. de norm: de bijstandsnorm bedoeld in artikel 5, onderdeel c, van de wet; artikel 9 van de IOAW en IOAZ; h. langdurigheidstoeslag: de langdurigheidstoeslag bedoeld in artikel 36, van de WWB; i. maatregel: het verlagen van de bijstand of de langdurigheidstoeslag op grond van artikel 18, tweede lid, van de WWB; artikel 20 en van de IOAW en artikel 20 van de IOAZ; j. voorziening: een voorziening zoals bedoeld in artikel 7 eerste lid onder a van de WWB; artikel 34 eerste lid van de IOAW en artikel 34 eerste lid van de IOAZ; k. trajectplan: een individueel plan, bestaande uit een geheel van voorzieningen, met als einddoel arbeidsinschakeling; l. het college: het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Deventer; m. de raad: de gemeenteraad van de gemeente Deventer.

4 2 B Het tweede lid van artikel 3 wordt vervangen door: In afwijking van het eerste lid kan de maatregel ook worden toegepast op de bijzondere bijstand, zoals bedoeld in artikel 35 Wwb. C Artikel 9 wordt vervangen door: Gedragingen van belanghebbenden waardoor de verplichting op grond van artikel 9 van de WWB, artikel 13 van de IOAW en artikel 13 van de IOAZ niet of onvoldoende is nagekomen, worden onderscheiden in de volgende categorieën: 1. Eerste categorie: a. het niet ondertekenen of het niet aan burgemeester en wethouders verstrekken van een trajectplan, gericht op het vergroten van de mogelijkheden tot inschakeling in het arbeidsproces; b. het zich niet als werkzoekende doen inschrijven bij het UWV WERKbedrijf, dan wel de inschrijving niet of niet tijdig doen verlengen. 2. Tweede categorie: a. het niet dan wel niet tijdig voldoen aan een oproep om, in verband met inschakeling in de arbeid, op een aangegeven plaats en tijd te verschijnen; b. het niet dan wel in onvoldoende mate meewerken aan een onderzoek naar de mogelijkheden tot inschakeling in de arbeid, dan wel een onderzoek naar de geschiktheid voor scholing of opleiding; c. het in onvoldoende mate gebruikmaken van een door het college aangeboden voorziening gericht op arbeidsinschakeling als bedoeld in artikel 9, eerste lid, onderdeel b en artikel 10, eerste lid van de WWB, artikel 13 IOAW en artikel 13 IOAZ, waaronder begrepen arbeidsactivering als tussendoel en zorg. 3. Derde categorie: a. gedragingen die de inschakeling in arbeid belemmeren; b. het niet naar vermogen trachten algemeen geaccepteerde arbeid in dienstbetrekking te verkrijgen of te aanvaarden; c. het niet of onvoldoende nakomen van de verplichting tot gebruik maken van de geboden reintegratie-instrumenten, waaronder begrepen het niet of onvoldoende meewerken aan een onderzoek naar de arbeidsinschakeling, scholing of zelfstandige maatschappelijke participatie, voor zover dit heeft geleid tot het geen doorgang vinden of tot voortijdige beëindiging van het reintegratietraject. 4. Vierde categorie: a. het niet aanvaarden van algemeen geaccepteerde arbeid; b. het door eigen toedoen niet behouden van algemeen geaccepteerde arbeid; 5. Vijfde categorie: Het volledig weigeren gebruik te maken van een door het college aangeboden voorziening gericht op de arbeidsinschakeling als bedoeld in artikel 9, eerste lid onderdeel b en artikel 10, eerste lid van de WWB, artikel 37 IOAW en artikel 37 IOAZ. D Artikel 11 wordt vervangen door: 1. Indien een belanghebbende de verplichting op grond van artikel 17 WWB, artikel 44 IOAW of artikel 44 IOAZ niet is nagekomen door informatie die van belang is voor de verlening van bijstand of de voortzetting daarvan niet binnen de door het college daartoe gestelde termijn te verstrekken, wordt met toepassing van artikel 54 WWB, artikel 17a IOAW of 17a IOAZ een maatregel opgelegd van vijf procent van de bijstandsnorm gedurende een maand, onverminderd artikel 2, tweede lid. 2. De duur van de maatregel wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel wordt opgelegd opnieuw schuldig maakt aan dezelfde als verwijtbare aan te merken gedraging. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid.

5 3 3. Van het opleggen van een maatregel als bedoeld in het eerste lid van artikel 11 en 12 kan worden afgezien indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting geen gevolgen heeft (gehad) voor de hoogte van de uitkering. In dat geval kan worden volstaan met het geven van een waarschuwing. Een waarschuwing wordt niet gegeven, als het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij een waarschuwing is gegeven of een maatregel is opgelegd voor eenzelfde als verwijtbaar aan te merken gedraging. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, als bedoeld in artikel 6 lid 2 van deze verordening. E Artikel 12 wordt vervangen door: 1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 17 WWB, artikel 44 IOAW of artikel 44 IOAZ niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, bedraagt de maatregel, onverminderd artikel 2, tweede lid, vijf procent van de bijstand gedurende een maand. 2. De duur van de maatregel wordt verdubbeld, indien de belanghebbende zich binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een maatregel wordt opgelegd opnieuw schuldig maakt aan dezelfde als verwijtbare aan te merken gedraging. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, bedoeld in artikel 6, tweede lid van deze verordening. 3 Van het opleggen van een maatregel als bedoeld in het eerste lid van artikel 11 en 12 kan worden afgezien indien het niet of niet behoorlijk nakomen van verplichting geen gevolgen heeft (gehad) voor de hoogte van de uitkering. In dat geval kan worden volstaan met het geven van een waarschuwing. Een waarschuwing wordt niet gegeven, als het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen twaalf maanden na bekendmaking van het besluit waarbij een waarschuwing is gegeven of een maatregel is opgelegd voor eenzelfde als verwijtbaar aan te merken gedragingen. Met een besluit waarmee een maatregel is opgelegd wordt gelijkgesteld het besluit om daarvan af te zien op grond van dringende redenen, als bedoeld in artikel 6 lid 2 van deze verordening. F Artikel 13 wordt vervangen door: 1. Indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht bedoeld in artikel 17 WWB, artikel 44 IOAW, artikel 44 IOAZ of de in de artikel 28, tweede lid en 29, eerste lid van de Wet Suwi heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verlenen van bijstand, wordt de maatregel afgestemd op de hoogte van het benadelingsbedrag. 2. Onverminderd artikel 2, tweede lid, wordt de maatregel op de volgende wijze vastgesteld: a. bij een benadelingsbedrag tot bruto 1000,-: tien procent van de bijstandsnorm gedurende een maand; b. bij een benadelingsbedrag van bruto 1000,- tot 2000,-: twintig procent van de bijstandsnorm gedurende een maand; c. bij een benadelingsbedrag van bruto 2000,- tot 4000,-: veertig procent van de bijstandsnorm gedurende een maand; d. bij een benadelingsbedrag van bruto 4000,- tot aangiftegrens op grond van de aangifterichtlijn sociale zekerheid : honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand; e. bij een benadelingsbedrag boven de aangiftegrens op grond van de aangifterichtlijn sociale zekerheid wordt niet afgestemd voordat bekend is of OM/strafrechter de zaak heeft geseponeerd. 3. Van het opleggen van een maatregel als bedoeld in het eerste lid kan worden afgezien, indien het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting geen gevolgen heeft (gehad) voor de hoogte van de uitkering. In dat geval kan worden volstaan met het geven van een waarschuwing. Een waarschuwing wordt niet gegeven als het niet of niet behoorlijk nakomen van de verplichting plaatsvindt binnen twaalf maanden na bekendmaking van een besluit waarbij een waarschuwing is gegeven of een maatregel is opgelegd voor eenzelfde als verwijtbaar aan te merken gedraging.

6 4 G Artikel 14 wordt vervangen door: 1. Indien een belanghebbende een tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de voorziening in het bestaan, anders dan door gedragingen zoals bedoeld in hoofdstukken 2 en 3 van deze verordening, heeft betoond als bedoeld in artikel 18, tweede lid WWB, artikel 20, derde lid IOAW of artikel 20, derde lid IOAZ wordt een maatregel opgelegd: a. ter hoogte van honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand, indien belanghebbende verwijtbaar geen of geen volledig recht heeft op een uitkering krachtens een sociale verzekering / voorziening, of een daarmee naar aard en doel overeenkomende buitenlandse regeling of private verzekering, dan wel het verwijtbaar verliezen van een zodanig recht; b. ter hoogte van honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand, aangezien belanghebbende niet op verantwoordelijke wijze de middelen waarover hij beschikte of redelijkerwijs kon beschikken heeft aangewend en hierdoor een beroep dient te doen op bijstand. H Artikel 16 wordt vervangen door: Indien een belanghebbende zich zeer ernstig misdraagt tegenover het college of zijn ambtenaren, onder omstandigheden die rechtstreeks verband houden met de uitvoering van de wet, als bedoeld in artikel 18, tweede lid WWB, artikel 20, derde lid IOAW of artikel 20, derde lid IOAZ, wordt onverminderd artikel 2, tweede lid, een maatregel opgelegd van honderd procent van de bijstandsnorm gedurende een maand. I Artikel 18 wordt vervangen door: Deze verordening wordt aangehaald als: Afstemmingsverordening WWB, IOAW en IOAZ van de gemeente Deventer. Artikel II Inwerkingtreding Deze verordening treedt in werking op 1 juli Aldus vastgesteld in de openbare raadsvergadering van 7 juli 2010, De raad voornoemd, de griffier, de voorzitter, drs. A.G.M. Dashorst ir. A.P. Heidema

7 5 Toelichting wijziging Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand 2008 Door de invoering van de BUIG wordt het aantal landelijke regels teruggedrongen. In de plaats komt een grotere beleidsruimte voor de gemeente. Daardoor zal de gemeente op een aantal punten zelf beleid moeten ontwikkelen. Het gaat hierbij om het vastleggen van regels omtrent de arbeidsinschakeling en de afstemming van de uitkering. Het afstemmen van de uitkering houdt in dat - als een belanghebbende naar het oordeel van het college de uit de wet voortvloeiende verplichtingen niet of onvoldoende nakomt, waaronder begrepen het zich jegens het college zeer ernstig misdragen - overeenkomstig de verordening de hoogte van de uitkering wordt afgestemd op het gedrag van de belanghebbende. De verlaging van de uitkering wordt afgestemd op de ernst van de gedraging, de mate waarin de belanghebbende de gedraging kan worden verweten, de omstandigheden waarin hij verkeert en de duur van de gedraging. Deze verordening voorziet in het afstemmingsbeleid voor de IOAW en IOAZ. Dit beleid was geregeld bij Algemene Maatregelen van Bestuur. Deze landelijke regelingen, alsmede de nog bestaande boetebepalingen, zijn echter met de Wet BUIG komen te vervallen. Op basis van het inwerkingtredingbesluit is het aan de gemeente om per 1 juli 2010 in een bij verordening vastgelegd beleid te voorzien. In de Afstemmingsverordening Wet werk en bijstand van de gemeente Deventer is er voor gekozen om met betrekking tot de IOAW en IOAZ te komen tot een zo veel mogelijk analoog aan het WWB-regime toe te passen afstemmingsbeleid. Deze verordening is dan ook nagenoeg hetzelfde als de Afstemmingsverordening WWB. De wijzigingen in de artikelen zijn vooral technisch van aard, behalve een tweetal wijzigingen, zoals hieronder aangegeven. A. Onder de norm wordt in deze verordening verstaan de op de situatie van de belanghebbende geldende bijstandsnorm WWB norm plus de toeslag zoals deze geld op basis van de toeslagenverordening gemeente Deventer. Bij een inkomensvoorziening op grond van de IOAW of de IOAZ wordt dus gekeken naar welke WWB norm plus toeslag van toepassing zou zijn als belanghebbende een WWB uitkering zou genieten. Een eventuele verlaging wordt vervolgens daarop gebaseerd. Op deze wijze worden eventuele verlagingen voor de verschillende uitkeringen (WWB, IOAW en IOAZ) op één manier berekend. B. De wet biedt de keuze om de bijstand c.q. inkomensvoorziening of de langdurigheidstoeslag te verlagen, echter aan een verlaging van de langdurigheidstoeslag zijn een aantal bezwaren verbonden. De langdurigheidstoeslag wordt uitgekeerd als de belanghebbende hiervoor een aanvraag indient en aan de voorwaarden voldoet. Het tijdstip van uitbetalen varieert dus per geval. Als de bijstand wegens verwijtbaar gedrag moeten worden verlaagd, zou dat kunnen leiden tot een ongelijke behandeling van gelijke gevallen, omdat in het ene geval de langdurigheidstoeslag reeds is uitbetaald en daarmee aan een verlaging ontkomt, terwijl in het andere geval waarin de toeslag nog niet is uitbetaald deze wel aan een verlaging kan of moet worden onderworpen. Om dit bezwaar te ondervangen zou men kunnen overwegen om in voorkomende gevallen de verlaging met terugwerkende kracht op te leggen, maar dat is alleen mogelijk als ook de gedraging zich in het verleden heeft voorgedaan (men kan immers niet de bijstand verlagen over een periode waarin aan alle verplichtingen is voldaan). Dit brengt het bezwaar met zich mee dat de uitvoering in iedere situatie de keuze zou moeten maken tussen verlaging van de bijstand of de langdurigheidstoeslag, hetgeen vervolgens weer kan leiden tot een verschil in behandeling van overigens gelijke gevallen. Door de langdurigheidstoeslag niet onder deze verordening te laten vallen is een gelijke behandeling beter gewaarborgd.