Maak kennis met de 17 kandidaten. Lees over hun ambities en strijdpunten. Ontdek de plannen van de burgemeester

Transcriptie

1 in Maak kennis met de 17 kandidaten Lees over hun ambities en strijdpunten Ontdek de plannen van de burgemeester

2 Beste Maarkedaller, de voorbije 2 weken kreeg u van ons een oplijsting van de verwezenlijkingen van de voorbije zes jaar en ons programmaboekje met 138 concrete punten die we de volgende zes jaar willen realiseren. Met deze 17 trekken we naar de kiezer Even belangrijk als wat we gedaan hebben of wat we willen doen, is de vraag met wie we dat willen doen. p.8 Joris Welke Maarkedallers zetten mee hun schouders onder ons project? Waarom doen ze het en wat willen ze dan precies doen? Waar liggen ze van wakker? Waarom engageren ze zich in de politiek? En waarom N-VA? Wij stappen naar de kiezer met de slogan Thuis in Maarkedal en een lijst van 17 enthousiaste topkandidaten. De slogan is niet zomaar gekozen. Hij bevat een opdracht, een ambitie. N-VA Maarkedal wil niet alleen het Maarkedals huis verder verbouwen en verfraaien, maar er ook voor blijven zorgen dat iedereen zich er echt thuis kan voelen. p.13 Bea p.14 Krist p.16 Isabel En dat willen we doen met een ijzersterke lijst met maar liefst 8 nieuwkomers. Alle mandatarissen (burgemeester, schepenen gemeente en OCMW raadsleden) zijn opnieuw kandidaat, aangevuld met 8 nieuwe kandidaten om u tegen te zeggen. Onze ploeg drijft op enthousiasme én goesting om ons werk af te maken en verder te zetten. Af te maken waarmee we begonnen zijn en verder door te gaan op de nieuwe ingeslagen weg. Met een hoop nieuwe ideeën en een pak enthousiasme. En gedreven door de eensgezindheid en goesting die ons kenmerkt. p.19 Marijke p.28 Tom p.20 Carine p.31 Wouter p.22 Steve p.32 Yves p.26 Caren Veel leesplezier, Joris Nachtergaele p.34 Frederik p.37 Nele p.38 Jef p.40 Marc p.43 Miguel p.44 Viviane 3

3 14 VRAGEN AAN 17 KANDIDATEN 1 Joris Nachtergaele 2 Isabel Van Quickelberghe 3 Frederik Van Nieuwenhuyze 4 Steve De Boever 5 Krist Vankeirsbilck 6 Bea Baeskens 7 Nele Teirlinck Wat is jouw vroegste herinnering aan Maarkedal? Hoe lang woon je al in Maarkedal? In welke Maarkedalse verenigingen ben je actief? Welk mooi plekje in Maarkedal is nog te weinig bekend? Toen ik mijn juf 'Madame Marie-José' had uitgenodigd om een pannenkoek bij ons te komen eten. Ik was dat echter vergeten te melden thuis: Marie-José aan de deur, geen pannenkoeken en moeder kwaad. Sinds ik werd geboren, al heb ik ook een kleine tien jaar in Gent gewoond. Sinds het burgemeesterschap heb ik veel activiteiten moeten afbouwen, maar ik koester het feestcomité 'De mannen van Etikhove'. Het Burreken. Ongelooflijk dat er Maarkedallers zijn die daar nog nooit geweest zijn. Mijn jeugdjaren als lid van KLJ Maarke-Kerkem. Tot mijn 3 jaar woonden wij in dat witte huisje naast Hof te Cattebeke, mijn vader werkte toen bij Thienpont. Daar heb ik nog vage herinneringen aan. Met vrienden ravotten en fietsen op de Maarkedalse weggetjes. Als kind bij slager Van Butsele gaan en me aansluiten bij de tafeltennisclub in Schorisse. Als prille twintiger kwam ik samen met mijn vriend, nu mijn echtgenoot, op bezoek bij mijn schoonzus in Nukerke. Op stap in Gent met de kotgenoten liepen we zingend over straat: Wulder zijn de mannen van Etikhove. De kleuterklas bij de nonnetjes in de Vrije Basisschool in Schorisse Mijn hele leven. 42 jaar. 13 jaar. Sinds Mijn hele leven. Al 26 jaar. Sinds ik politiek actief ben, zit ik niet meer in verenigingen, maar ik probeer ze te steunen door aanwezig te zijn op hun eetfestijnen, kermissen, enz. Natuurgebied Het Burreken. Oud-KLJ Etikhove, ouderraad GBS Etikhove, Feestcomité 'De mannen van Etikhove'. Maarkedal is zo groot, het is moeilijk om een keuze te maken. Ik ontdek nog regelmatig zeer mooie uithoekjes van onze gemeente. Runners Maarkedal, penningmeester Gezinsbond Etikhove, Businarias. Het prachtig uitzicht als je van de Boelaartstraat richting Mussenstraat gaat is één van mijn favorieten. Ik ben actief in de Gezinsbond, en met de kermis in Louise-Marie ben ik er van de eerste tot de laatste minuut. Mijn lippen blijven verzegeld Het feit dat het weinig bekend is, maakt het zo mooi. Geen, maar ik draag alle Maarkedalse verenigingen een warm hart toe. De kapelletjes van Onze Lieve Vrouw van de Zeven Weeën, een pittoresk plekje op de Annoven in Schorisse (bouwkundig erfgoed). De wekelijkse KLJ-bijeenkomsten in Maarke-Kerkem. We woonden nog in Huise, maar mijn ouders gingen bouwen in Maarkedal. Ze wilden dat de kinderen zich er tijdig integreerden. Helaas geen tijd voor Voor welke Maarkedaller(s) heb je bewondering? Voor alle Maarkedallers die zich vrijwillig inzetten in het verenigingsleven. Het werk van die mensen is van onschatbare waarde. Voor iedereen die zich op de één of andere manier engageert in het verenigingsleven en voor de tomeloze inzet van alle vrijwilligers in onze gemeente. Mijn grootvader zaliger was een man waar ik wel naar opkeek, we hadden zo een beetje dezelfde interesses, onze passie voor hout, bomen en de natuur. Alle mantelzorgers (en zorgverstrekkers) die zich voor een behoeftig persoon dag en nacht inzetten. Voor diegenen die zich inzetten om tradities in eer te houden, voor diegenen die zich bekommeren om de medemensen, voor mensen die zomaar een goeiedag wensen en hun hand op- of toesteken. Elke Maarkedaller die belangeloos anderen helpt en ondersteunt. Marc Vuylsteke en mijn collega s van N-VA, waarbij ik grote bewondering heb voor hun idealisme en inzet voor Maarkedal. Waarom ben je politiek actief? Het vertrekt vanuit mijn rechtvaardigheidsgevoel. En omdat ik niet naar iets kan zitten kijken en denken 'dat kan beter' zonder het ook zelf te willen doen. Omdat ik iets wil betekenen voor mijn gemeente. Uit engagement voor Maarkedal. Van werk mijn hobby en passie gemaakt Streven naar een beter Maarkedal voor iedereen. Omdat ik heel graag wil meewerken aan het beleid, wil meedenken en compromissen wil sluiten om zoveel mogelijk tot een win-win-situatie te komen waarbij (bijna) iedereen zich goed voelt. Ik geloof in ons team: gedreven mensen met een visie en een missie, met het hart op de juiste plaats en oog voor het algemeen belang. Verpleegkundige. Als kind wou ik altijd al mensen helpen die zich hadden bezeerd. De handen uit de mouwen steken en proberen iets te veranderen, is beter dan toe te kijken en te mopperen over het beleid. Politiek heeft me steeds geboeid en ik ben iemand die uitdaging nodig heeft. Ik wil me niet zomaar bij de gang van zaken neerleggen maar ik wil me engageren om zaken aan te pakken. Ik koos voor N-VA omdat de visie van de partij het meeste aansluit bij mijn idealen en mijn eigen doelstellingen. Waarom koos je voor N-VA? Ik ben één van de 15 stichters van de partij in Ik werkte toen in de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor de VU-ID-fractie als medewerker van huidig minister-president Geert Bourgeois. Ik heb altijd maar één ambitie gehad en dat is mij zoveel mogelijk amuseren. Tot nu toe is dat heel erg goed gelukt. Omwille van de jonge, creatieve ploeg waar ik heel graag deel van uitmaak. Een toffe enthousiaste groep, met frisse ideeën. 18 jaar geleden had ik al de kans gekregen van een andere politieke partij, maar die heb ik toen wijselijk afgewezen. Architect, altijd al dingen willen bouwen. Zo heb ik enkele jaren geleden mijn eigen huis getekend en gebouwd. Eigen Vlaamse identiteit. Globaal programma N-VA, rechten en verplichtingen, verantwoordelijkheid opnemen en rechtvaardigheid. Ik koos voor een partij die opteert voor een transparant en rechtlijnig bestuur. Wat wilde je als kind later worden? Verpleegster. Trompettist. Advocaat, maar achteraf bleek dat er al genoeg van zijn Advocaat of handelsvertegenwoordiger die de wereld rondreist. Het omgaan met mensen van andere culturen leek me boeiend. Minder werken of althans een betere verdeling creëren tussen werk en privé. Welk goed voornemen kan je niet volhouden? Minder Bourgondisch leven. Ik eet en drink te veel en slaap te weinig. En ik kan daar gewoon enorm van genieten. Ik heb toch al wat in beweging gezet: thuis, professioneel, in het verenigingsleven Ik vind het ook niet fout om daar trots op te zijn. Voila. Gezonde eetgewoontes en sporten. Sporten. Ik ben nogal een Bourgondiër, elke dag kan de laatste zijn. Wat minder eten en drinken dus. Mijn gezin. Op mijn kinderen, zoals de meeste mensen, Huis, tuin en vrouwtje. maar ook op hetgeen we deze legislatuur gerealiseerd hebben. Stoppen met roken. Elke ochtend denk ik: Vandaag ga ik niet zagen, maar ik doe het blijkbaar toch. Waar ben je trots op? Op mijn gezin en op de vriendschappen die we door de jaren heen hier in Maarkedal hebben opgebouwd. We hebben hier echt onze thuis gevonden. Beter kunnen loslaten. Mensen die mij kwetsen, dat blijft er inhakken, soms jaren lang. Vergeven is (meestal) geen probleem, vergeten kan ik niet. Als mensen zeggen dat ik een integer persoon ben, eerlijk en betrouwbaar. Enerzijds wat ik professioneel heb bereikt, anderzijds het feit dat we privé, ondanks mijn scheiding, allemaal perfect overeenkomen. Dat ik geduldiger zou zijn. Als je één ding aan jezelf kon veranderen, wat zou dat zijn? Minder ongeduldig zijn. Ik ben tevreden zoals ik ben. Opnieuw de losse krulharen uit mijn jeugdjaren hebben. Ik ben nogal kritisch, zeg maar te. Wat is jouw favoriete guilty pleasure? Ik heb er veel te veel om op te noemen. Met 'genieten' heb ik nooit een probleem gehad. Een goed pak friet eten met een klak vettige mayonaise, en een frikandel spécial met curry ketchup. Koffie en chocolade. Radijzen en spruitjes. Ik ga heel graag uit, maar ik kan zo moeilijk naar huis Foute computerspelletjes, waar ik dan trouwens heel zenuwachtig van word. In het algemeen.. eten. Ik kan er ongelofelijk van genieten om te gaan eten. Waaraan is er een groot tekort in de wereld van vandaag? Wat weten de meeste mensen niet van jou? Empathie en verstand. Verdraagzaamheid. Verantwoordelijkheid en empathisch vermogen. Alles kan en alles mag, maar 'not in my backyard'. Bescheidenheid en respect. Respect en begrip voor mekaar. 4 90% van mijn tijd luister ik naar jaren 90 West Coast G-funk (Snoop, Kurupt, Warren G, Westside Connection, N.W.A.). Ik kan er niet aan doen, maar ik ben er verknocht aan. Hoe vuilgebekter, hoe liever. Ik volgde jaren lessen accordeon en orgel en speelde nog bij 't Schuusies Muziekske en Sjamayeé. In de tuin werken doe ik heel graag, het doet me de trein- en cijferstress en de puberale streken van mijn zonen vergeten. Ik zou het niet weten, want ik ben een open boek. Waarschijnlijk veel, maar ik denk niet dat dat mensen interesseert. Dat ik voor de derde keer mama ga worden. 5

4 8 Jef Beernaert 9 Viviane Devos 10 Wouter Gruloos 11 Marijke Van Welden 12 Carine Callebaut 13 Miguel Blondelle 14 Caren Devenyns 15 Yves Bontinck 16 Marc Vuylsteke 17 Tom D hont Jouw vroegste herinnering aan Maarkedal? Hoe lang woon je al in Maarkedal? In welke Maarkedalse verenigingen ben je actief? Welk mooi plekje in Maarkedal is nog te weinig bekend? Voor welke Maarkedaller(s) heb je bewondering? Mijn echtgenote. De fusie. Moeilijk te zeggen... Die keer dat ik was weggelopen. En de gazettenpetie aan de bakker. De ontvangst van nieuwe inwoners op het gemeentenhuis. 25 jaar Sinds de fusie. 39 jaar. Heel mijn leven. 12 jaar, met een korte tussenpauze (Horebeke). Voorzitter Okra Schorisse, het koor in Nukerke. Onze huidige burgemeester. Geen. De Stokstraat in Schorisse Mensen die zich sociaal engageren. Ik was jaren lid van KLJ Maarke en speelde voetbal bij Hogerop Etikhove. Ik wandel zeer graag samen met m n vrouw, kinderen en hond, en ik ben steeds verwonderd van alle het moois dat Maarkedal ons te bieden heeft. Ik ben nergens lid van, maar ik ben wel overal bij betrokken door foto's te nemen. Telkens als ik rondloop ontdek ik iets schoons. Ouderraad van GVB op het moment dat mijn kinderen daar op school zaten. 2 jaar gewoon lid, 4 jaar secretaris, 4 jaar voorzitter. De Bossenaarmolen is bekend genoeg, maar blijft een favoriet. Mijn ouders. Voor onze burgemeester. Voor Joris: charisma, enthousiast, gedreven, heeft het beste met de gemeente voor. Ook voor Peter Thienpont: ook hij kon mensen verbinden over de partijgrenzen heen. Als kind spelen in de velden en vol modder thuiskomen. Nu ongeveer 9 jaar. De opvang in de Maalzakstraat tijdens de schoolvakanties. 2.5 jaar. Mijn kindertijd heb ik ook doorgebracht in Maarkedal. De aankoop van mijn woning in De bouw van onze woning. Als 16-jarige fietste ik voor het eerst met mijn vader en andere wielertoeristen door Maarkedal Sinds 1970, dus 48 jaar. Sinds november De KLJ van Etikhove. Landelijke Gilde. KVV Vlaamse Ardennen. Heemkundige Kring Businarias. Davidsfonds, Landelijke Gilde, Runners Maarkedal, Sportraad Maarkedal, de Lochtingterter (een bende vrienden die al jaren samen Maarkedal beleeft). Joris Nachtergaele. Altijd paraat om iedereen te helpen. Ik vind dat ieder plekje zijn charmes heeft. Telkens als we gaan wandelen, fietsen of een ritje maken met de moto ontdekken we nieuwe mooie plekjes. Elkeen die zich inzet voor het welzijn van de gemeente, voor de verzorging van anderen, elkeen die een positieve uitstraling overbrengt. Ik denk dat ik dan een héél groot deel van de Maarkedallers heb vernoemd. Het Cabernhol in Nukerke. Voor al degenen die zich als vrijwilliger inzetten in de vele verenigingen van Maarkedal. Het wandelpad tussen de Sint-Vincentiuskapel en de Boigneberg. Voor alle Maarkedallers die zich inzetten in het verenigingsleven en mensen bij elkaar brengen, omdat ze steeds zeldzamer worden. 6 Waarom ben je politiek actief? Waarom koos je voor N-VA? Wat wilde je als kind later worden? Welk goed voornemen kan je niet volhouden? Waar ben je trots op? Als je één ding aan jezelf kon veranderen, wat zou dat zijn? Wat is jouw favoriete guilty pleasure? Waaraan is er een groot tekort in de wereld van vandaag? Wat weten de meeste mensen niet van jou? Uit interesse voor het reilen en zeilen in mijn gemeente. Omdat N-VA een Vlaamse partij is. Sneller optreden bij problemen. Ik voel me goed bij deze partij. Ik ben in de gemeentepolitiek gerold via mijn stiefvader, Jozef Beernaert. Ik heb eerst verschillende keren als vrijwilliger gewerkt bij activiteiten van N-VA Maarkedal. N-VA Maarkedal is een hechte groep waar naast het serieuze werk ook eens mag/kan gelachen worden. Dat is organisch gegroeid. Omdat ik op de hoogte wil zijn van wat er gaande is in de gemeente, en ook mijn steentje wil bijdragen. Vlaams bewust, enthousiaste en een positieve ploeg. Dat spreekt mij enorm aan. Vond het wel een uitdaging om dat eens te proberen. Het is een dynamische groep. Ik ken verschillende mensen die er nu al deel van uitmaken. Om raad te kunnen geven ivm de landbouw. Omdat ik er mij goed bij voel. Ik heb al veel gekregen van Maarkedal. Nu is het misschien mijn beurt om iets terug te doen. Een prettig samenwerkende groep waar het positivisme van afstroomt. Rijk. Kleuteronderwijzeres. Profvoetballer. Ik ben geworden wie ik ben. Airhostess. Ambulancier. Zangeres. Ik zat al van kleins af aan huizen te tekenen. Dus het architectje spelen zit in mijn genen. Afslanken gelijk de burgervader. Mijn kinderen en kleinkinderen. Zagen. Op mijn neven en nichtjes. Op mijn gezin mijn vrouw en twee kinderen en op alles wat we tot nog toe bereikt hebben in het leven. Een betere gezondheid. Meer genieten. Minder impulsief reageren in bepaalde situaties. Bourgondiër zijn. Geen, denk ik. Met een ijsje met verse warme chocoladesaus kan je me steeds een plezier doen. Verdraagzaamheid. Eerlijke mensen. Aan mensen die het beste in anderen naar boven halen. Dat ik gezondheidsproblemen heb. Een goede voornemen maken. Dat ik mezelf ben en blijf. Dat ik trouw blijf aan mijn filosofische overtuiging. Elke dag chocomelk. Eerlijkheid. Vertrouwen. Waarden. Ik zou het niet weten. Ik rijd met de moto. De waarheid over John Massis. Me minder druk maken. Sommige dingen beter plannen. Minder chocolade eten. Het inperken van mijn Bourgondisch gedrag. Mijn kinderen, en mijn weerbaarheid ondanks een aantal tegenslagen. Misschien wat meer geduld hebben? Ongestoord uren in de zon een boek lezen, maar daar neem ik nauwelijks de tijd voor. En als niemand het hoort: luidkeels meezingen met Italiaanse muziek! Samenhorigheid, positivisme, respect. Blijkbaar ben ik een open boek. En wat niet bekend is, hou ik dan toch liever voor mezelf. Dat ik redelijk veel mensen ken. Op mijn gezinnetje. Ik ben een selfmade man en ben toch trots op hetgeen ik (weliswaar door hard werken) in mijn leven bereikt heb. Na een lastige week een goed pak frieten halen. Ik was graag iets kleiner geweest. Meer geduld hebben in bepaalde situaties. Een heerlijk dessertje na het eten. Lekker eten en drinken met familie of ander aangenaam gezelschap. Het verwennen van mijn levensgezellin Ik had al veel vroeger politiek actief willen worden, maar de omstandigheden beslisten daar anders over. Nu kan ik mijn jeugddroom wellicht realiseren. Mijn Vlaamse overtuiging dateert van De keuze voor N-VA was dus een evidentie, temeer daar ik mijn volle steun wil geven aan de huidige bestuursploeg. Onderwijzer. Niet altijd mijn mening willen ventileren. Op mijn langer dan 20 jaar dagelijkse inzet voor de Heemkundige Kring Businarias. Het is te laat om nog iets aan mezelf te veranderen. 60 jaar geleden wou ik wel 30 cm groter zijn. s Avonds laat eieren met tomaten bakken en daarbij een trappist drinken. (Al 60 jaar lang.) Respect, medeleven, eerlijkheid. Voedsel in arme landen. Verdraagzaamheid. Zelfs onder buren. Aan mensen uit ontwikkelingslanden die bereid zijn om hun regio en land te helpen en niet te vertrekken naar de betere landen'. Dat ik al te veel heb meegemaakt voor iemand van mijn leeftijd. Ik ben een open boek. Ik huil gemakkelijk bij aangrijpende situaties, een pakkende film, enz. Een ruwe bolster met een blanke pit! Dat ik zeer emotioneel ben. De tranen rollen uit mijn ogen bij het verdriet of bij grote vreugde. Ik ben daar al lang mee bezig. Als 12-jarige verzamelde ik de politieke pamfletjes van de mensen die zich op gemeentelijk vlak kandidaat stelden. De huidige ploeg heeft Maarkedal een boost gegeven. We evolueren naar een moderne gemeente met respect voor tradities. Bibliothecaris. Het af en toe iets rustiger aan te doen De trofee van sportverdienste die ik eerder dit jaar mocht ontvangen, een erkenning van de mensen uit Maarkedal voor 15 jaar inzet in de sportraad. Af en toe wat meer vertrouwen in mezelf en iets minder twijfelen. Keihard meezingen in de auto en denken dat ik een roeping als zanger heb gemist. (Terwijl katten waarschijnlijk beter zingen dan ikzelf.) Empathie. Dat ik af en toe toch eens opvliegend ben, maar dat snel weer over gaat. 7

5 lijsttrekker Joris Nachtergaele Burgemeester Joris Nachtergaele wil #verderwerken WE HEBBEN NOG ZOVEEL TE DOEN Na heel wat omzwervingen is hij meer dan ooit Thuis in Maarkedal. Burgemeester Joris Nachtergaele (41) liet zijn gemeente de voorbije jaren reuzenstappen zetten, maar kijkt niettemin vooral vooruit: We hebben nog zoveel te doen. 8 9

6 FICHE Joris Nachtergaele 41 jaar Getrouwd met Ilse De Brauwere (notaris) en papa van Stiene (13 jaar) en Omer (3 jaar) Jurist (Universiteit Gent) International Management (Vlerick Business School) Negotation and Leadership (Harvard Law School Cambridge) Medestichter N-VA in 2001 Medewerker Europees Parlement Secretaris-generaal Europese Beroepsfederatie van staalproducerende bedrijven Burgemeester van Maarkedal Joris, je bent voltijds burgemeester van een kleine gemeente. Dat lijkt me in DVlaanderen vrij uniek. D Dat is het ook. De meesten combineren Dhet burgemeesterschap met een job in de Dprivé of met een ander politiek mandaat, Dveelal in het parlement. Ik was secretarisgeneraal bij de Europese beroeps federatie van staalproducerende bedrijven toen ik burgemeester kon worden. Dat was niet te combineren en ik wilde het ook niet combineren. Burgemeester zijn is voor mij geen bij-jobke. Ik neem dat ernstig en wil er dan ook fulltime mee bezig zijn. Uiteindelijk ben je bezig met de centen en de belangen van duizenden mensen uit je eigen gemeente, mensen die je kennen en die op je rekenen. Een fulltime burgemeester is ook erg aanwezig en aanspreekbaar. Je bent voor veel mensen het eerste aanspreekpunt voor zowat alles wat er in de politiek of zelfs in hun persoonlijk leven gebeurt. Je ziet veel, je hoort veel en je weet veel. En ja, je moet ook soms een dik vel hebben. Je kan nooit voor iedereen goed doen en beslissingen nemen, betekent keuzes maken. En bij een keuze zijn er vaak ook verliezers. Van keuzes gesproken: is je hele carrière tot nu toe een keuze geweest, of ben je er eerder ingerold? Het tweede, zonder twijfel. (even stilte) Ik ben daar nooit echt mee bezig geweest, met carrière maken. En nog steeds niet. We zien wel waar we belanden. Ik heb nog zoveel zaken die ik graag zou doen, maar veel te weinig tijd. genwoordigers. Toen de N-VA werd opgericht, was ik één van de stichtende leden van de partij en lid van het nationale partijbestuur. Toen Geert in 2003 na het slechte verkiezingsresultaat voor N-VA geen recht meer had op medewerkers, verloor ik mijn job. Ik had als medewerker én kandidaat al mijn spaargeld, tijd en overtuiging in die verkiezing gestoken en het werd een koude douche. Toen heb ik gezworen niet meer in de politiek te werken. Hoe ben je dan weer in de politiek beland? Het bloed kruipt waar het niet gaan kan zeker? Ik ging dan toch weer aan de slag in het Europees Parlement. Ik had mij gespecialiseerd in Europees recht aan de Gentse universiteit. Het bestuurlijke aspect van Europa heeft mij altijd gefascineerd: hoe slaag je erin om zo n moloch als Europa te laten werken? Ik heb onder meer op de Dienst Vreemdelingenzaken gezeten: Europese wetgeving omzetten in Belgische. Na de Europese verkiezingen van 2004 vroeg Frieda Brepoels mij om voor de Europese Volkspartij te komen werken zij zat toen in de commissie Leefmilieu. Dat heb ik vier jaar gedaan en zo kwam in contact met vertegenwoordigers van de staal industrie. Ik ging toen voor de Europese beroepsfederatie van metaalproducerende bedrijven werken als lobbyist en na een aantal jaar werd ik er secretaris-generaal. Ik ben toen met plezier voltijds burgemeester van Maarkedal geworden. Het was letterlijk en figuurlijk thuiskomen. Met heel wat achtergrond. Het kan nooit kwaad om van alles een beetje op de hoogte te zijn. En nog belangrijker is het netwerk dat je door de jaren opbouwt. Ik ken wel mijne weg in Brussel, zoals ze zeggen (lachje). Veel parlementsleden en ministers van nu zijn vrienden van vroeger. Ik vind de boutade in de politiek heb je geen vrienden dan ook absolute nonsens. Hoe kijk je als burgemeester terug op de voorbije jaren? Met heel veel trots. Trots op wat we hebben kunnen realiseren en trots op iedereen die dat mee mogelijk heeft gemaakt. Wij hebben de afgelopen vijf jaar een echte kwan- Je hebt nochtans al een indrukwekkend parcours gereden. Weinig mensen weten wellicht dat je een van de oprichters bent van de N-VA als partij. Ja, dat klopt. Al van in mijn studententijd ben ik politiek actief, onder meer in de toenmalige Volksunie. Ik schreef toen met een aantal gelijkgezinde studenten een brief aan huidig minister-president Geert Bourgeois, waarin we hem vroegen te kandideren voor het voorzitterschap van de partij. Ik voerde mee campagne en werd toen zijn medewerker in de Kamer van Volksvertetumsprong gemaakt in de gemeente. Alles werd omgegooid, van de communicatieve positionering van onze gemeente, over de personeelsorganisatie, interne organisatie en werkprocessen tot het uitwerken van een ambitieuze investeringsportefeuille waar we ver boven ons soortelijk gewicht boksen: denken we maar aan het Marca, de plannen met de Maalzaak, het woonproject in Puttene, het Hollebeekpad, het natuurspeelplein en de aanleg van fietspaden. Ondanks die zware investeringen hebben we onze financiën kerngezond kunnen houden. Zo hebben we momenteel één van de laagste schuldgraden in het land, financieren we de meeste van onze projecten met eigen geld en draaien we een positief resultaat van meer dan 1 miljoen euro per jaar. Ik vind de boutade in de politiek heb je geen vrienden absolute nonsens Wat heeft je onderweg ontgoocheld? Ik heb een beetje onderschat hoe traag alles gaat, vooral bij dossiers die verschillende bestuursniveaus moeten passeren. Ik kom uit de privé; als ik een beslissing neem, dan is ze in mijn hoofd al half uitgevoerd, maar de ambtelijke molens malen nog altijd erg traag. Ik vind ook dat de macht van de individuele klager bij investeringsprojecten veel te groot is. Eén malcontente man kan een mooi gemeenschapsproject of broodnodig infrastructuurproject jaren vertragen. Denk maar aan de Maalzaak en de heraanleg van de N457. In de campagne gebruik je vaak de hashtag #verderwerken. Waaraan denk je dan? Aan veel te veel (lacht). Ik denk bijvoorbeeld aan ons fietsbeleid, om van Maarkedal een écht fietsvriendelijke gemeente te maken. We willen onze fietsring verder uitbouwen, met ook kleine doorsteken via het Hollebeekpad. Ik wil ook een door iedereen gedragen oplossing voor het voetbaldossier. De Maalzaak gaat er komen, da s ook een belangrijk project. En er is gewoon nog zoveel meer te doen: de heraanleg van het Nukerkeplein bijvoorbeeld. Ik zou daar graag nog mijn schouders onder zetten. Maar ook de vraag hoe we in de toekomst omgaan met de groeiende druk aan recreatieve doortochten door de gemeente. Is dat zo ingrijpend? Ja, die vele doortochten van fietsers, motoren, oldtimers, enz. moeten we durven in vraag stellen. Op dit moment zijn er 160 van die doortochten per jaar, dat zijn er 10 11

7 6 de plaats Bea Baeskens MIJN PLEK gemiddeld drie per week. Dat legt een heel grote druk op onze technische dienst, die telkens weer moet uitrukken met hekken en signalisatie en achteraf zwerfvuil moet opruimen. Het verzadigingspunt is bereikt. Misschien moeten we de kosten voortaan durven doorrekenen aan de organisatoren. Maarkedal vergrijst ook: in 2030 is één op de drie ouder dan 65. We moeten daar inderdaad op voorbereid zijn. Zo moeten we nu al stappen zetten om onze dienstverlening nog beter te maken, en nog beter aangepast aan een ouder wordende bevolking. Met de sociale dienst van de gemeente willen we ook een actieplan opstellen om eenzaamheid bij ouderen tegen te gaan. Een boodschappendienst bijvoorbeeld, of een telefooncirkel waarbij vrijwilligers ouderen boven de 80 regelmatig opbellen. Ook het verenigingsleven kan hierin een belangrijke rol spelen, en doet dat ook, bijvoorbeeld door de prima werking van OKRA en andere seniorenverenigingen. Je hamert erg op het belang van het verenigingsleven. En als gemeentebestuur ondersteun je het ook actief. Absoluut. Bij elke beslissing die we nemen, proberen we het gemeenschapsvormende mee te nemen. Dat is in een klein dorp als Maarkedal heel belangrijk. We ondersteunen actief lokale tradities, zetten in op een uitgebreid cultureel aanbod en proberen via de organisatie van tal van evenementen een dorpsgevoel te creëren. Een goed sociaal weefsel is het beste middel tegen vereenzaming en verzuring. Tradities als Zotte Maandag, de paardenommegangen, de kermissen Ongelooflijk belangrijk is dat. Van wie heb je die politieke microbe, en dat gemeenschapsgevoel? Ongetwijfeld van mijn grootvader, Omer Van Welden. Iemand met een enorm engagement voor zijn dorp, liefde voor zijn dorp ook. Als kind heb ik hem altijd bezig gezien ik had bewondering voor zijn enthousiasme. Hij kon mensen bijeenbrengen, al was hij misschien niet zo toegankelijk als ik. Hij was alleszins van vele markten thuis; het is ook leuk te zien dat zijn kleinkinderen allemaal één aspect van hem verderzetten: ik in de politiek, Jonas met het porselein, Jakob in de muziek, Nelis met zijn restaurant De Zwarten Engel Dat Bourgondische, dat heb je toch ook wel? Absoluut. Ik heb één eigenschap waar ik ongelofelijk blij mee ben: ik kan heel erg makkelijk genieten. Ik merk dat dat voor sommige mensen een opdracht is. Voor mij dus niet. Ik kan ontzéttend genieten van schoonheid en makkelijk ontroerd worden. Echte rijkdom voor mij is rijkdom aan ervaringen: ontroerd worden door landschappen en culturen, culinair verrast worden, nieuwe plekken ontdekken, nieuwe inzichten verwerven enz Met lekker te gaan eten met een goed glas erbij, in goed gezelschap, kan je mij niet straffen. (pauze) Kijk, ik zie mijzelf niet mijn hele leven aan politiek doen. Ik zou nog graag een eigen zaak hebben, een horecazaak wellicht. Iets gezellig, waar mensen graag zijn, en waar ik zelf ook graag ben. Hoe ontspant een burgemeester zich s avonds? Om te beginnen door nooit te blijven hangen in het negatieve dat je als burgemeester soms over je heen krijgt. Als ik s avonds eens geen vergadering heb, kan ik wel genieten van een goeie serie op Netflix: Breaking Bad, Narcos, Fargo Voor de rest kijk ik eigenlijk geen tv ik vind dat tijdverspilling. Maar wat me écht ontspant, dat is naar het voetbal gaan. Ik heb al 12 jaar een abonnement op AA Gent. Geen business seats of van die toestanden, maar in de spionkop, de vijfde rij achter de goal. Met mijn maten. Daar kan ik mij helemaal uitleven: roepen, vuile klap verkopen en zagen op de arbiter (lacht). Wat is de leukste roddel die over jou de ronde heeft gedaan? Roddels? Och Het heeft een tijdje de ronde gedaan dat ik naar Oudenaarde zou verhuizen om daar op te komen onzin! Maar de beste was dat ik een strafblad heb en dus eigenlijk helemaal geen burgemeester kon worden. Altijd lachen. Benieuwd welke roddel deze campagne brengt (lacht). Succes, burgemeester. Deelgemeenten niet vergeten De Annovenkapellen wie kent die nog? Eén grote wegkapel langs de Annovenstraat in Schorisse, met ernaast een ommegang van zeven kleine kapellen ter ere van Onze- Lieve- Vrouw van Zeven Weeën. Bouwkundig erfgoed, maar voor mij in de eerste plaats jeugd sentiment. De kapellen waren een tijdlang eigendom van mijn grootmoeder. Het was toen een lokaal bedevaartsoord in de maand mei gingen we er met school op bedevaart. Vandaag is het nog steeds de moeite waard door de restauraties vanaf 1993 en een goed onderhoud. Onlangs werd in de kapel nog een kindje gedoopt het moet zijn dat er nog mensen zijn voor wie de Annovenkapellen een bijzondere betekenis hebben. Het is natuurlijk geen toeval dat ik voor een plaats in Schorisse kies. Bij u gaat het altijd over Schorisse, zeggen sommigen. Maar het is voor mij van groot belang dat de deelgemeenten betrokken worden in het beleid, zodat de inwoners zich ook Maarkedallers voelen. Behalve voor Schorisse wil ik mij na de verkiezingen ook inzetten voor de ouderen. Steeds meer diensten worden uitsluitend aangeboden via internet. Er zijn echter nog heel wat mensen, vooral ouderen, die geen internet en geen sociale media hebben. Zijn zij wel genoeg betrokken bij wat er in onze gemeente gebeurt, weten ze genoeg over dingen die hen aanbelangen? Ik vraag mij dat af. Ik wil mee helpen voorkomen dat oudere mensen geïsoleerd geraken en dat ze worden uitgesloten van onze maatschappij omdat ze niet mee zijn met de technologische ontwikkeling

8 5 de plaats Krist Vankeirsbilck Meer steun voor lokale ondernemers Ik geef les aan het Vesaliusinstituut voor Verpleegkunde in Ronse. Veel vakantie dus, maar t is niet dat ik dan op mijn gat ga zitten. Ik moet iets kunnen doen. Dus tijdens de voorbije zomermaanden viel ik regelmatig in voor mijn collega thuisverpleegkundige wanneer zij verlof nam. En er is natuurlijk de Bosterij, ons vakantiehuis dat we verhuren voor seminaries, teambuildings, enzovoort. Het idee daarvoor ontstond vijf jaar geleden. We gingen vaak op weekend met vrienden of met de voetbalploeg, en met grote groepen is dat niet altijd evident. Dan beginnen we zelf iets, dachten we, we zitten hier tenslotte in een prachtige streek. Het zal dat ondernemersbloed zijn zeker? Ik kom uit een familie van ondernemers. Mijn vader, mijn grootvader generaties ver zijn we zelfstandigen. Na de verkiezingen van 2012 werd ik verkozen tot voorzitter van N-VA Maarkedal. We waren een beginnende partij, ik vond het belangrijk om de groep samen te houden en voor een positieve sfeer te zorgen. Bij de bestuursverkiezingen van 2015 was ik geen kandidaat meer. Ik was toen volop met de Bosterij bezig en had mijn handen vol met mijn job en drie pubers in huis. Ik had het gevoel dat ik mijn taak als voorzitter niet 100% zou kunnen doen zoals ik wilde en met minder dan 100% neem ik geen genoegen (lacht). Als ik nu Steve De Boever als voorzitter bezig zie, weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt, hij doet dat fantastisch. De lokale handelaars en ondernemers moeten nog meer de ambassadeur van hun streek durven zijn. Elkaar ondersteunen, naar elkaar doorverwijzen. Als ik op reis een plannetje in handen krijg, staan daar vaak kortingsbonnen en acties van lokale handelaars op. Zoiets kan misschien ook hier? Of een uniforme bewegwijzering, zodat je meteen ziet wat we allemaal te bieden hebben? Het aantal overnachtingen in Maarkedal, zowel in B&B s als vakantiewoningen, neemt exponentieel toe daar ligt nog heel wat werk wat marketing betreft. Sowieso levert de Dienst Vrije Tijd van onze gemeente al schitterend werk. Zoals ze ons hebben weten te profileren op sociale media chapeau! Ik vind het wel belangrijk dat we altijd rekening houden met de bevolking en met de omgeving. Het is niet de bedoeling dat we een attractie park worden. Mensen komen naar hier voor ontspanning en rust en dat moet gerespecteerd worden. 14

9 2 de plaats DOORGESPROKEN Isabel Van Quickelberghe Waarom cultuurschepen Isabel Van Quickelberghe lokale tradities zo belangrijk vindt Mensen samenbrengen. Daar begint alles mee De opening van het Marca was ongetwijfeld een hoogte punt in haar zes jaar als schepen van Cultuur en Onderwijs. Maar Isabel Van Quickelberghe (44) ziet het ruimer: voor haar draait het in de eerste plaats om mensen. I Ik was altijd al erg actief in het verenigings- Als kind in de KLJ in Maarke- Ileven. IKerkem, later als accordeoniste bij het ISchu Schuusies Muziekske. Tot in 2012 musiceerde ik ook nog in Sjamayee, dat op feestjes ambiancemuziek speelt. In 2012 stapte je in de politiek. Een evidente keuze? Ja en nee. Nee omdat politiek toen een vervan-mijn-bed-show was. Verenigingsleven is één ding, politiek is nog iets anders. N-VA was toen ook een nieuwkomer hier. Ja omdat ik gebeten was door het enthousiasme van een jonge ploeg. Wist je wat je te wachten stond? Dat weet je nooit in de politiek. Wat ik wél wist, is dat je niet aan politiek kan doen aan 90 procent, maar alleen aan 200 procent. Ik werkte toen fulltime, speelde bij Sjamayee tot soms drie uur s nachts dat was niet meer te combineren. Politiek vraagt veel van je. Geeft het ook veel terug? Absoluut: het is erg motiverend om dingen in gang te zetten, om te zien hoe je iets kan doen voor de gemeente waar je woont en waar je van houdt. Je kan zaken realiseren die je nooit alleen zou kunnen. Ik vind het ook een eer dat ik mij mag inzetten voor dingen die mij na aan het hart liggen, zoals cultuur en onderwijs. Wie cultuur zegt, denkt meteen aan het Marca, een prachtig cultuurhuis in de oude kerk van Maarke-Kerkem. Is dat jouw grootste verwezenlijking van de voorbije legislatuur? Ik ben daar wel trots op, ja, al is het natuurlijk het werk van heel wat mensen. En het is geen simpel dossier. Eén van de moeilijke dingen is bijvoorbeeld het kerkhof. We 17

10 Doorgesproken 11 de plaats Marijke Van Welden Een traditie die je persoonlijk nieuw leven hebt ingeblazen, is de avondmarkt op het Etikhoveplein op 11 juli. Die hebben we dit jaar voor de tweede keer georganiseerd. Er kwamen meer dan duizend bezoekers op af een enorm succes dus. Ik ben heel blij dat we ook op die dag mensen kunnen samenbrengen, jong en oud, in het hart van onze gemeente. Daar begint voor mij ook alles mee, met mensen samenbrengen. Je bent ook bevoegd voor Onderwijs. Dan denk ik niet alleen aan onze scholen, maar ook aan een naschoolse activiteit waar ik zeer veel waarde aan hecht: de Techniekacademie. We hebben die intussen twee keer georganiseerd op initiatief van de Hogeschool Vives uit Kortrijk. moeten proberen om het Marca verder uit te bouwen, maar tegelijk zoveel mogelijk het kerkhof te respecteren. Je geeft het al aan: het Marca is nog niet af. Er zijn inderdaad plannen voor een tweede fase. Die omhelst de uitbouw van een vast sanitair gedeelte nu is het behelpen met een mobiele installatie en van een foyer. Daar kan het publiek voor een voorstelling samenkomen, en achteraf napraten. Of we dat kunnen verwezenlijken, hangt af van de financiële middelen die worden vrijgemaakt en van de beleidsploeg die het vanaf 2019 voor het zeggen heeft. Je bent ook bevoegd voor Feestelijkheden, waarbij je veel belang hecht aan lokale tradities. Waarom? In een klein dorp als Maarkedal is gemeenschapsvorming voor ons zeer belangrijk. Dat is voor de N-VA de kern van ons beleid. Bij elke beslissing die we nemen, trachten we dat mee te nemen: mensen samenbrengen. Daarom zetten we in op een uitgebreid cultureel aanbod en ondersteunen we actief lokale tradities. Hoe klein ook, zulke evenementen zijn van onschatbare waarde om de cohesie in onze gemeente te behouden en te versterken: de Driekoningenfeesten, de 11 juli-markt, de paardenommegangen, de feestencheques voor buurtfeesten, het designproject Z-plus Voor de kinderen organiseren we met Driekoningen een kinderdiscofuif, om ook bij de jeugd de liefde voor een dergelijke traditie aan te wakkeren. Wat houdt dat precies in? Het is een project voor kinderen uit het 5 de en 6 de leerjaar, die op woensdag namiddag leren omgaan met techniek en technologie. Ik vind het belangrijk om technisch talent bij kinderen te ontwikkelen bedrijven schreeuwen trouwens om technisch geschoold personeel. Dat zijn accenten die ik als schepen van Onderwijs graag leg. Je bent ook bevoegd voor de bibliotheek, voor Kind & Gezin, voor ontwikkelingssamenwerking Volstonden die 200 procent eigenlijk wel? (ernstig) Kijk, ik heb gedaan wat ik kon. Deze 6 jaar zijn er voorbij gevlogen en waren heel intensief. Minder goed doen dan 6 jaar geleden (Isabel kreeg toen 342 voorkeurstemmen, nvdr.) zou een ontgoocheling zijn, dat geef ik toe. Daarvan gesproken: wat heeft je de voorbije zes jaar ontgoocheld? (zonder aarzelen) De Maalzaak. Ik vind het echt spijtig dat we nog niet verder staan. (De bouw van het polyvalente centrum werd vertraagd door een klacht van een oppositieraadslid, nvdr). Gelukkig dat de Raad voor Vergunningsbetwistingen alle bezwaren van tafel heeft geveegd. We kunnen eindelijk beginnen! 18 19

11 12 de plaats Carine Callebaut STRIJDPUNT Hardere aanpak van zwerfvuil Van mij mag er hard worden opgetreden tegen zwerfvuil en milieuvervuiling. Ik begrijp dat niet, hoe sommige mensen hun afval zomaar ergens achterlaten. Afval dat naast een afvalbak wordt gegooid in plaats van erin. Of mensen die volledige zakken huishoudelijk afval achterlaten aan een van de blikvangers in de gemeente waarom? Als er een wielerkoers aan onze deur is gepasseerd, vinden we lege cola- en bierblikjes in de haag of in de voortuin. Zorg dragen voor het milieu vind ik heel belangrijk en dat geef ik ook mee aan mijn kinderen. Over wielerkoersen gesproken: we moeten er misschien over waken dat we er niet het slachtoffer van worden. De technische dienst van de gemeente verzet telkens bergen werk om alles klaar te zetten, in goede banen te leiden en weer op te ruimen. Als ik mij in iets vastbijt dan ga ik ervoor. Halverwege opgeven, dat is niets voor mij. Ik ben een echte optimist en straal graag enthousiasme en positiviteit uit daarom voel ik me ook zo goed in deze ploeg. In 2011 heb ik mee de N-VA-afdeling van Maarkedal opgericht. Sindsdien ben ik de secretaris van de partij en die rol ligt me perfect. Ik heb graag dat alles in orde is, dat de zaken geregeld zijn zoals het moet. En als iemand zijn job niet doet, ja, dan kan ik wel eens zagen (lacht). Ik heb alleszins erg veel goesting om er de komende zes jaar weer tegenaan te gaan. Maarkedal, dat is mijn plek. Ik heb ondertussen al in élke deelgemeente gewoond. Nu ben ik in Schorisse aanbeland en ik weet het nu zeker: hier wil ik voor altijd blijven. 21

12 4 de plaats DOORGESPROKEN Steve De Boever N-VA-voorzitter Steve De Boever, de stille kracht in het gemeentebestuur Maarkedal doet het 10 keer beter dan vergelijkbare gemeenten Dat de gemeentefinanciën blaken van gezondheid, is mee de verdienste van Steve De Boever (41). Maarkedals N-VA-voorzitter, cijferspecialist en achter de schermen betrokken bij heel wat gemeentelijke beslissingen. Wie een lijst zou opmaken van alle verwezenlijkingen van de voorbije bestuursploeg zal verrassend veel op de naam Steve De Boever stuiten. Niet als de man die de pluim op zijn hoed steekt, maar eerder als de stille kracht. De man van de inhoud, van de cijfers, in Maarkedal en daarbuiten. Al 20 jaar vlooit hij de begrotingen van Vlaamse gemeenten uit. I taire vragen voor Vlaams minister Homans tot het afhandelen van klachten voor de Oost-Vlaamse gouverneur. Daarnaast heb ik veel contacten met lokale politici en ambtenaren die om financieel advies vragen en doe ik inspectiebezoeken bij besturen ter plaatse. En die controles zijn duidelijk nodig? Sommige gemeenten zitten in zware financiële problemen en proberen dat te maskeren in hun cijfers om geen belastingverhoging te moeten doorvoeren of niet te moeten snoeien in een prestigieus investeringsproject. Dan is het aan ons om in te grijpen en een planning op te stellen om uit de problemen te geraken. Zo heb ik jaren mee de stad Gent begeleid. De stad torste een zware schuldenlast uit de jaren 80, maar is daar nu van verlost. Dan staat Maarkedal er toch beter voor? Zeker, de financiële toestand van Maarkedal is fundamenteel gezond. De gemeenterekening 2017 sloot af met bijna 8 miljoen euro overschot en de gemeentelijke schuld bedraagt slechts 73 euro per inwoner dat is ongeveer 10 keer beter dan vergelijkbare gemeenten. Daarom pleit ik ervoor om de algemene milieubelasting van 37,5 euro die Ik werk als financieel adviseur gemeentefinanciën en fiscaliteit bij de Vlaamse overheid in Brussel. Mijn werk is zeer gevarieerd: van het maken van cijferanalyses voor het beantwoorden van parlemenelk Maarkedals gezin jaarlijks betaalt af te schaffen en enkel de huisvuilbelasting per kilo via de afvalcontainer te behouden. De gemeentelijke belastingen worden hiermee socialer, want de milieubelasting was tot op heden voor iedereen gelijk, ongeacht of je veel of weinig verdiende, ongeacht of je veel of weinig afval produceerde. Hiermee trekken we de lijn de vervuiler betaalt door. Wat is het geheim van gezonde gemeente financiën? Ik zou dat geen geheim noemen; het is een combinatie van verstandig besparen en efficiënt besturen met de nodige knowhow. In het begin van deze bestuursperiode hebben we zowel bij het OCMW als de gemeente élke uitgavepost van het budget 2013 onder de loep genomen om te zien waar we konden besparen. We hebben ook elke dienst gevraagd om zelf hun uitgaven kritisch te bekijken. Op die manier hebben we heel wat onnodige kosten kunnen elimineren. Ook het samenwerken met andere gemeenten voor grote aankopen kan heel nuttig zijn. Van samenwerken gesproken: in Oost-Vlaanderen zijn er de voorbije jaren verscheidene fusies tot stand gekomen

13 voorbeelden van besparingen strooizout aankopen in bulk in plaats van in zakjes minder vaak de ramen lappen van gemeentelijke gebouwen opzeggen van abonnementen op documentatie die niet werd gebruikt herziening van meerjarige contracten (bijv. telefonie, kopieermachines, verzekeringen ) vaker werken laten uitvoeren door eigen bekwaam personeel in plaats van uit te besteden dienstoverschrijdend samenwerken van personeel herbekijken van beleggingen en leningen zelf selectie van personeel organiseren en niet uitbesteden aan extern bureau gezamenlijke aankopen met andere OCMW s voor ons rusthuis screenen van erelonen van consultancy per dienst Staat dit ook Maarkedal te wachten? Ik ben daar geen voorstander van. Wel van samenwerking, niet van een fusie. Je ziet trouwens dat zo n fusie in veel gevallen eerder om politiek-strategische redenen gebeurt, om de meerderheid veilig te stellen. Een nuttige vorm van betere samenwerking zou er op het vlak van politie kunnen zijn. Nu maken we deel uit van de politiezone Brakel, maar we geloven in schaalvergroting en bijgevolg een fusie van de zones Brakel, Vlaamse Ardennen, Ronse en Zottegem. Dit doet vermoeden dat veiligheid een belangrijk thema is, nu en straks. Dat klopt, maar veiligheid is wat mij betreft àltijd een thema: veiligheid is een basisvoorwaarde voor levenskwaliteit. We hadden in het verleden zo goed als géén criminaliteit in Maarkedal, maar je ziet dat we er niet langer aan ontsnappen: de voorbije maanden werden een aantal inbraken op rij gepleegd. Hoe wil je die voorkomen? Wat al zou helpen, is het installeren van een cameraschild, het zogenaamd ANPR-netwerk. Dat wil zeggen dat er op de invalswegen camera s worden geplaatst die alle nummerplaten registreren. Zo zien we wie er Maarkedal binnenkomt. Veel gemeenten hebben dat al, maar de hoge kostprijs van zo n installatie heeft ons tot nog toe afgeschrikt. Het opnieuw activeren van het BIN-netwerk en een Whatsappgroep om verdachte zaken te melden zijn andere maatregelen die we kunnen nemen. Ook de inwoners zijn voor ons onmisbaar in de strijd tegen criminaliteit iedereen kent zijn eigen buurt het best. Dat geldt niet alleen voor veiligheid, maar ook sociaal. Je bedoelt sociale controle en de strijd tegen soms verborgen eenzaamheid? In het jaar 2030 zal één op de drie Maarkedallers ouder dan 65 jaar zijn. Straffe cijfers. Dat betekent, naast minder belastinginkomsten voor de gemeente, dat we meer zorg en dienstverlening zullen moeten organiseren. We moeten daarop voorbereid zijn. Daarbij komt inderdaad Veiligheid is voor mij àltijd een thema: het is een basis - voorwaarde voor levenskwaliteit. de strijd tegen het sociaal isolement van senioren. Dat is groter dan je denkt. Heb je die eenzaamheid tijdens de huisbezoeken van de voorbije weken gemerkt? Helaas wel: wij waren soms één van de enigen die die mensen in wéken op bezoek hadden gekregen. We willen daarom een actie plan opstellen om die eenzaamheid tegen te gaan om zo van Maarkedal een warm nest te maken voor iedereen: met het OCMW, met maatschappelijk werkers en vrijwilligers en door de buren te responsabiliseren. Dat is duidelijk iets wat je na aan het hart gaat: de zorg voor anderen. Dat heb ik van thuis uit meegekregen. Mijn moeder, Martine De Coninck, was dertig jaar geleden één van de eerste zelfstandige thuisverpleegsters in de regio Oudenaarde-Maarkedal. Mijn zus Christl en schoonzus Kelly hebben nadien de praktijk overgenomen. Mijn zus Elke is huisarts geworden. Je was de voorbije zes jaar OCMWraadslid en lid van het Vast Bureau. Ook ons OCMW-rusthuis doet het blijkbaar heel goed, én het is bijna niet verlieslatend. Dat is niet zo vanzelfsprekend we zijn één van de weinige kleine gemeenten die nog een eigen OCMW-rusthuis hebben. De Maarkedaller geniet bij ons trouwens korting en krijgt voorrang bij de toewijzing van een vrijgekomen kamer. Dat lijkt ons niet meer dan logisch voor iemand die hier al zijn hele leven woont en aan de gemeente jarenlang belastingen heeft betaald. Veel werk op de plank dus. Wat jou betreft pakken jullie dat aan met dezelfde ploeg? Onze hashtag #verderwerken zegt het al: we willen verdergaan op de ingeslagen weg. De samenwerking met Open VLD is de voorbije jaren zeer goed verlopen. Inhoud eerst, en geen politieke spelletjes. Politieke spelletjes was dat niet de reden dat je in de politiek bent gestapt? (lacht) Goh ja, ik heb wel al wat negatieve ervaringen met vriendjespolitiek gehad en wat ze oude politieke cultuur noemen. Maar dat is zeker niet de enige reden. Het was een combinatie van factoren. Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in de Vlaamse politieke geschiedenis en het Vlaamse erfgoed. Ik heb in Brussel gestudeerd en een tijdje in Ronse gewoond dan weet je het wel: respect afdwingen voor onze normen, waarden én onze mooie taal, blijft mijn betrachting, en dan kom je automatisch uit bij de N-VA. In mijn job ben ik in al die jaren ook in contact gekomen met heel veel lokale politici en heb ik met hen meegedacht aan oplossingen. Zo groeide de wil om mijn verantwoordelijkheid op te nemen en zelf aan politiek te doen. Wie weet ook uit de schaduw? Als voorzitter ben ik de voorbije jaren nauw betrokken geweest bij het beleid en de uitvoering hiervan door het college. Als ik de kans krijg, zou ik vlot kunnen meedraaien als schepen met de bevoegdheden waar ik me al 20 jaar thuis in voel: gemeentefinanciën

14 14 de plaats Caren Devenyns Zes jaar geleden namen Caren Devenyns (28) en haar man Xavier Martens het landbouwbedrijf van diens ouders over, op de flank van de Koppenberg langs de N60. Ze had het van geen vreemde. Landbouw is een zaak van iedereen Ook mijn vader was landbouwer, maar ik had nooit gedacht dat ik zelf in de stiel zou stappen. Door Xavier te leren kennen, is dat langzaam veranderd. Ik heb er ook altijd middenin gezeten: we hebben veel kameraden in de sector. Mijn opleiding als boekhouder komt nu natuurlijk wel goed van pas. Als jong koppel een landbouwbedrijf overnemen, dat is een moedige stap. Hoe kan je opboksen tegen de grote, industriële spelers? Dat gaat inderdaad moeilijker en moeilijker. Het grote probleem in de landbouw is dat je nooit zeker weet wat je voor je producten zal krijgen. Dus moet je contracten afsluiten om zeker te zijn dat je kosten gedekt zullen zijn. Zo krijgt de industrie nog meer macht. Als jonge landbouwer kan je je het niet veroorloven om helemaal mee te stappen in de vrije markt, want wij hebben nog geen spaarpot om grote verliezen te overbruggen. Het gaat ook wat op en af: de melkprijs is het voorbije jaar wat verbeterd, maar nu hebben we bijvoorbeeld problemen gehad door de droogte. Hoe speel je daar op in? Door te diversifiëren. We hebben melkvee, vleesvee en akkerbouw met onder andere aardappelen, suikerbieten en tarwe. Als het één wat minder gaat, wordt dat hopelijk gecompenseerd door de rest. Hoe kan de lokale politiek volgens jou de landbouw steunen? Ik denk dat de gemeente heel wat kan doen om een klimaat te scheppen dat gunstig is voor landbouwers. Bijvoorbeeld de samenwerking tussen land- en tuinbouwers ondersteunen voor de verkoop van hoeveproducten, de korte keten stimuleren en steun bieden bij schade door weersomstandigheden. Je stapt nu zelf in de politiek. Waarom? Ik vind het belangrijk dat iemand uit onze sector vertegenwoordigd is. Iemand die de dingen vanuit het standpunt van een landbouwer bekijkt en kan zeggen hoe het er effectief aan toe gaat. Ik wil mij hier echt voor inzetten het is ook wel iets voor mij. Jouw omgeving was dus niet verrast? Niet echt: de mensen weten dat ik erg sociaal ben en andere mensen wil helpen. Sommigen waren wel wat verwonderd dat ik op de N-VAlijst sta, maar voor mij is landbouw een zaak van iedereen, dus ook van elke partij. Ik voel mij ook goed in de Maarkedalse N-VA een bekwaam team dat de voorbije jaren goed heeft gewerkt. 27

15 Lijstduwer Tom D'hont DOORGESPROKEN Lijstduwer Tom D'hont: teamspeler in de politiek Sport brengt mensen samen Als hij zich ergens in vastbijt, geeft hij zich hélemaal. Dat was opvallend genoeg de reden waarom Tom D hont niet vroeger in de politiek ging. Tot nu. Wat hier de voorbije zes jaar in Maarkedal is neergezet, is zo overtuigend dat het voor mij nu of nooit was. Tom, in maart kreeg je in Maarkedal de Trofee voor Sportverdienste Htoegekend: een grote erkenning voor Hje werk neem ik aan? H Het is een cliché, maar een trofee is Hzelden de verdienste van één persoon. HIk ben trots op de erkenning, maar bovenal is het een bekroning van wat we hier de voorbije jaren met de hele sportraad in Maarkedal hebben gerealiseerd. Je bent 15 jaar voorzitter geweest van de sportraad. Hoe kijk je terug op jullie parcours? Met veel voldoening, sowieso. Kijk: we hebben het nooit groots willen zien en dat is ook niet nodig. We willen mensen aan het sporten krijgen en dat kunnen we het best doen met dingen op maat van Maarkedal. Dat wil zeggen dat we gebruik maken van wat er aanwezig is, en dat optimaal benutten. Hoe bedoel je dat concreet? Er zijn hier heel veel mogelijkheden om te wandelen of te lopen. Ik denk bijvoorbeeld aan vaste loopparcours, zoals we nu al uitgetekende wandelpaden hebben die overigens nog veel te weinig bekend zijn. Met optimaal benutten van wat er is, bedoel ik ook samenwerken waar dat mogelijk is. Welke mogelijkheden zie je bijvoorbeeld? Met KSV Maarkedal en KVVV Ardennen hebben we twee voetbalverenigingen. KVVV Ardennen heeft een jeugdwerking, KSV Maarkedal niet.

16 10 de plaats Wouter Gruloos Als beide clubs de krachten zouden bundelen, kunnen jeugdspelers van Maarkedal dicht bij huis terecht in plaats van naar Oudenaarde of Ronse te trekken. Dit is zeker geen pleidooi voor een fusie, verre van, maar wel voor een samenwerking waar alle partijen beter van worden. Een mooi voorbeeld is de verstandhouding tussen Runners Maarkedal en KVVV Ardennen. De Runners hebben geen eigen lokaal, maar gebruiken de kantine van KVVV Ardennen. In ruil staan zij de opbrengst af zo sponsoren de plaatselijke verenigingen elkaar. Die interactie zouden we moeten kunnen doortrekken naar alle verenigingen. Je staat bekend als een teamspeler, iemand die mensen samenbrengt. Waarom zet je nu pas de stap naar de politiek? Politiek heeft me altijd beziggehouden. Ik herinner mij hoe ik als kind tijdens verkiezingscampagnes alle folders en foto s van de kandidaten verzamelde. Ik hield die zelfs bij, geen idee waarom. Ik heb ook altijd ambitie gehad, maar mijn vrouw ging tot nu toe altijd op de rem staan wellicht niet onterecht. Als ik mij ergens voor inzet, bijt ik mij er helemaal in vast en dreigt dat ten koste van al het andere te gaan. Ik streef er naar om een evenwicht te zoeken tussen mijn privéleven en mijn inzet voor Maarkedal. Is dat verbetene iets typisch voor jou, ook als sporter? Ik heb nooit ergens in uitgeblonken. Als voetballer zat ik meer op de bank dan dat ik op het veld stond ik heb alle posities uitgeprobeerd. Maar als ik ergens aan begon, dan ging ik er wel voor. Als ik fietste, was dat intensief. Ik heb tien jaar getennist in de vakanties 3 tot 4 uur per dag. Ik raakte ook snel betrokken: eerst bracht ik mijn zoon naar de voetbal, vier weken later was ik al ploegafgevaardigde en uiteindelijk trainde ik zelf de duiveltjes. Dan ging ik ook alles opzoeken over trainingen en hoe ik dat het best kon doen. Ik hield er ook wat ongewone methodes op na: wie scoorde, haalde ik direct van het veld. Zo leerden de anderen samenwerken om zélf te kunnen scoren. Het was voor mij nu of nooit. Je hamert vaak op de sociale functie van sport. Absoluut! Ons grootste doel is en blijft zoveel mogelijk mensen in beweging te krijgen: wandelen, lopen, fietsen Ik vind het altijd spijtig als ik zie dat oudere mensen afhaken. Niet alleen omdat bewegen gezond is, maar omdat het die mensen ook verenigt. We zouden dat kunnen opvangen door een kleine Finse piste aan te leggen, met bijvoorbeeld ook een petanqueplein. Sport brengt mensen samen. MIJN PLEK Nog altijd verwonderd Ik ga graag wandelen met mijn vrouw, kinderen en hond, en ik ben nog altijd verwonderd van al het moois dat Maarkedal ons te bieden heeft. Ik denk dat er nog heel veel onbekende mooie plekjes in Maarkedal te ontdekken zijn. Ik ben in de gemeentepolitiek gerold via mijn stiefvader, Jef Beernaert, de penningmeester van N-VA Maarkedal. Ik heb eerst meegewerkt aan de organisatie van een aantal activiteiten, maar het was voor mij snel duidelijk dat ik mij nog meer wou inzetten om mijn steentje te kunnen bijdragen voor de inwoners van Maarkedal. Ik ben een sociaal persoon en heb oprecht interesse in de wensen en noden van mensen. Als ik voor de mensen iets kan betekenen, zal ik daar mijn uiterste best voor doen. 30

17 15 de plaats Yves Bontinck STRIJDPUNT Eindelijk een oplossing voor de voetbal 32 Ik ben 30 jaar geleden per toeval in Maarkedal beland. Ik was op zoek naar een te verbouwen hoeve in de regio Gent, maar ik hoorde dat er in Maarkedal iets moois te koop stond. Eerlijk gezegd heb ik toen op de kaart moeten kijken waar dat precies lag. Ik vond het te ver van Gent, waar ik toen in een architecten bureau werkte, maar besloot om toch te komen kijken. Ik was op slag verliefd op de streek en op het huis. Verhuizen is al lang geen optie meer. Ik vind het hier fantastisch wonen en nog altijd ontdek ik in onze gemeente mooie plekjes. Deze streek heeft me al zoveel gegeven dat het nu tijd is om iets terug te doen. Ik wou al langer in de politiek gaan, maar dat was moeilijk te combineren met mijn werksituatie. Nu die veranderd is, kan het wel. Op gemeentelijk vlak vind ik kleur of partij niet zo belangrijk. Het gaat om mensen. Wie ze zijn, wat ze kunnen inbrengen en of ze willen samenwerken. Daarom voel ik mij ook zo goed bij de N-VA: het is een prettig samenwerkende groep die wordt gedreven door positi visme en ambitie. Ik wil me onder meer inzetten voor het voetbaldossier in Maarkedal. Na al die jaren is het tijd voor een oplossing waar iedereen zich kan in vinden.

18 3 de plaats Frederik Van Nieuwenhuyze DOORGESPROKEN Frederik Van Nieuwenhuyze heeft nog heel wat in de pijplijn zitten De schepen die zelf de plannen tekent Het zit in het bloed. Zijn betover groot vader was in 1904 de aan nemer die het gemeente huis van Maarkedal bouwde, de voorbije zes jaar was Frederik Van Nieuwenhuyze (42) in Maarkedal schepen van Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening, Milieu en Landbouw. En werk, dat was er volop. E Er is zéér veel werk verzet, dat kan ik zonder overdrijven zeggen. De grote werven zoals Marca en de N457, die springen natuurlijk in het oog, maar er kruipt ook veel werk in de voorbereiding achter de schermen, en in dingen die niet meteen zichtbaar zijn op het terrein. Duurt het soms niet te lang, de tijd tussen de plannen en de uitvoering? Dat is onvermijdelijk bij grote en complexe dossiers. Er moeten budgetten voorzien worden, plannen moeten worden getekend, soms moet er worden onteigend, de werken moeten worden ingepland, uitgevoerd, enz. Mag ik Openbare Werken het moeilijkste schepenambt noemen? (lacht) Goh, moeilijk Ingewikkeld, misschien. Het gaat natuurlijk om ingewikkelde dossiers, soms ook heel technisch, met veel betrokken overheden. Veel hangt ook af van de subsidies: een subsidie aanvragen is gelijk aan drie of vier jaar wachttijd. Maar als dat betekent dat met die subsidies bijna 90% van de kosten door een hogere overheid wordt betaald zoals bij de N457 dan is het logisch dat we wel wat willen én moeten wachten. Openbare Werken is soms een werk van lange adem. Je bent bijgevolg ook vaak bezig met dossiers die je zelf niet hebt opgestart of die je misschien niet zelf zult voltooien? Bij het begin van de legislatuur erf je uiteraard dossiers die lopende zijn, en die niet altijd zo zijn voorbereid als je zou willen en zoals misschien wel zou moeten. De N457 bijvoorbeeld dat dossier zat nog niet eens in de fase van onteigeningen. En wie weet dat er nu dossiers op mijn bureau liggen die ik zelf niet zal kunnen afwerken afhankelijk van wat de kiezer op 14 oktober beslist. Dat zou natuurlijk jammer zijn. Mensen vinden meestal dat werken te traag gaan. Krijg je dat vaak te horen? Dat valt mee, en ik begrijp het ongeduld. De administratieve molen draait soms langzaam. Eerst vragen de mensen Zeg, wanneer gaat ge eraan beginnen? en eens begonnen, vragen ze Zeg, wanneer gaat dat hier gedaan zijn? Natuurlijk is niet alles een werk van lange adem. De heraanleg van Tenhoute bijvoorbeeld is erg vlot gegaan. Geen onteigeningen, geen rioleringswerken en geen subsidies. 35

19 7 de plaats Nele Teirlinck Gezond verstand in de politiek Voor dat Hollebeekpad heb je ook zelf de plannen getekend? Dat klopt, ja. Ik werk als bouwkundig ontwerper bij een architectenbureau in Oudenaarde, dus ik heb dat wel in de vingers. Het is tof om zoiets helemaal zelf te kunnen realiseren, samen met onze technische dienst, die een aantal bruggen en banken heeft gemaakt. We hebben de voorbije jaren trouwens heel veel geïnvesteerd in onze eigen technische dienst, niet alleen in materieel, maar ook in een aantal nieuwe krachten. Werken met zo n jonge, enthousiaste ploeg en in eigen gemeente mooie dingen maken, dat geeft veel voldoening. We hebben ons best gedaan. Ik hoop dat de kiezer dat ziet en apprecieert. Op welke realisaties ben je het meest trots? Zonder alle pluimen op mijn hoed te willen steken, denk ik natuurlijk aan de N457, al zijn we daar nog volop aan bezig. Maar als je bedenkt dat de eerste plannen dateren van 2004, dan doet het deugd om te zien hoe het nu écht gebeurt, en dat het volgens plan verloopt. Ik denk ook aan het natuurspeelplein in Puttene en het Hollebeekpad. Dat pad is voor mij jeugdsentiment ik ben in die buurt opgegroeid. Wat steekt er zoal in de pijplijn? Vanalles! Er zijn subsidiedossiers ingediend voor de heraanleg van de beschermde kasseiwegen: Mariaborrestraat, Steenbeekdries, Stationsberg en Donderij Om een voorbeeld te geven van hoe traag het gaat: in 2013 hebben we het subsidiedossier voor de renovatie van de Stationsberg ingediend, volgend jaar zullen de werken eindelijk kunnen starten. We bereiden ook het vervolg van de werken aan de N457 voor: ook het stuk van Schorisse tot aan de Kruisstraat in Ronse, de N454 en N425 worden aangepakt, een dossier waar ook al zeer veel energie in gekropen is. Daarmee willen we fietsring rond Maarkedal vervolledigen. Ook de restauratie van het gemeentehuis staat op het programma. Een dossier dat mij uiteraard nauw aan het hart ligt: mijn betovergrootvader was de aannemer die het gemeentehuis heeft gebouwd. Blijft Openbare Werken ook de komende 6 jaar jouw bevoegdheid? Graag. We hebben ons best gedaan en ik hoop dat de kiezer dat ziet en dat apprecieert. We hebben nog veel ideeën en veel goesting. We hebben een enthousiaste groep en het is een goed gevoel om als schepen dingen te verwezenlijken, om plannen werkelijkheid te zien worden. Ook al is het soms even wachten STRIJDPUNT Zes jaar geleden ben ik in de gemeentepolitiek gestapt. Politiek heeft me altijd geboeid en ik ben iemand die een uitdaging nodig heeft. Ik wil me niet zomaar bij de gang van zaken neerleggen, maar ik wil me ook engageren om zaken aan te pakken. Ik koos voor N-VA omdat de visie van de partij het meeste aansluit bij mijn idealen en mijn eigen doelstellingen. N-VA staat voor een open communicatie. Het is ook de partij van het gezond verstand, en daar sta ik helemaal achter. 36

20 8 ste plaats Jef Beernaert Politiek kan dingen in gang zetten MIJN PLEK Muziek is al mijn hele leven een compagnon. Ik was zeven jaar toen ik in Mater naar de muziekschool ging om piano te spelen, daarna ging ik naar de muziekacademie in Geraardsbergen. Als volwassene is het musiceren er wat bij ingeschoten zoals bij zoveel mensen. Toen ik in 1993 mijn vrouw leerde kennen ben ik weer les gaan volgen aan de muziekacademie van Oudenaarde, nu specifiek voor orgel. Ik heb thuis een elektronisch orgel, maar uiteraard gaat er niets boven een echt pijporgel, zoals hier in de kerk van Schorisse. De klankkleur, de gevoeligheid van de aanslag, dat is toch helemaal anders... Ik ben lang organist geweest in de kerk van Bevere en van Ename, en tot op heden organist in Schorisse. Mijn ouders hadden een confectieatelier in de Wallestraat in Ename. Op het hoogtepunt werkten er 40 mensen. In 1987 heb ik het bedrijf overgenomen, maar toen al was de concurrentie van lagelonenlanden voelbaar dat is er uiteraard niet op verminderd. In 1995 ben ik er om gezondheidsredenen mee opgehouden. Daarna ben ik nog vijf jaar busbegeleider geweest voor Levensblij in Oudenaarde, een school voor mentaal beperkte kinderen, waar mijn vrouw directrice was. Om 6 uur s morgens vertrok ik al richting Geraardsbergen om de kinderen thuis op te halen en om 8.45u aan de school af te zetten. s Avonds opnieuw in omgekeerde richting. Dat waren bijzondere jaren. Zes jaar geleden ben ik toegetreden tot N-VA Maarkedal. Het was en is nog altijd een jonge en enthousiaste groep hun drive spreekt mij erg aan. Ze hebben mij meteen tot penningmeester gebombardeerd (lacht). Als je aan politiek doet, leer je je gemeente op een andere manier kennen. Je bent ook meer betrokken en je kan dingen in gang zetten. Ik ben voorzitter van OKRA en dus erg begaan met de ouderen. Nu en dan ga ik mensen bezoeken die vroeger in de buurt woonden of bij OKRA waren en nu in een rusthuis wonen. Het valt op dat veel mensen het zich ontzien om ergens naartoe te gaan. Mobiliteit voor de ouderen is dan ook een punt voor de volgende legislatuur.

21 16 de plaats Marc Vuylsteke DOORGESPROKEN Marc Vuylsteke maakt na 50 jaar zijn jeugddroom waar Joris zei: ik ga het nog één keer vragen Hij is 77, maar zijn pretoogjes zijn jonger. Als het waar is dat ware liefde wacht, dan is de liefde voor politiek bij Marc Vuylsteke immens: na een halve eeuw zet hij eindelijk de stap. DWeinigen weten dat wellicht, maar 50 jaar geleden was je al eens politiek actief. Dat klopt. Ik ben afkomstig van Tiegem. In 1968, precies 50 jaar geleden dus, richtte ik daar met enkele vrienden een afdeling van de Volksunie op. Maar je hebt nooit op de lijst gestaan? Nee. Omdat er kort daarna iets beslissends gebeurde: ik leerde mijn vrouw kennen. En zij wilde als man geen politicus die vaak uithuizig was? Rose-Marie had ook wel interesse in politiek, maar ze was vooral bang dat het ten koste zou gaan van vriendschappen, dat de mensen ons anders zouden bekijken. En dat was ook zo. En dat is ook nú zo. De mensen bekijken je anders. Vond je het niet jammer dat de actieve politiek al die jaren niet voor je was weggelegd? Natuurlijk vond ik het jammer. Ik had het graag gedaan. Maar (twijfelt) het wàs zo. Hoe was die politieke interesse bij jou gegroeid? Al op school in Brussel, als tiener. Op het internaat voelden de Vlamingen dat de jongens uit de Franstalige afdeling van de school bevoorrecht werden. Dat was een gevoel, zeg je. Ja, maar toen we 17 jaar werden, en al eens buiten de schoolmuren mochten, bleek dat ook de realiteit: Vlamingen werden in Brussel als tweederangsburgers behandeld. Hoe uitte zich dat? Om een voorbeeld te geven: we gingen naar Anderlecht kijken, het was de tijd van grote vedetten als Jef Mermans, Jef Jurion, Henri Meert Wel, daar moest je niet proberen om in het Nederlands een cola te vragen. Ze begrepen je zogezegd niet. Met enkele kameraden en met onze leraar Nederlands trokken we ook naar het Vlaams Huis, aan de Beurs in Brussel. Het was 1958, het jaar van de Expo. We ontmoetten er de jonge Wilfried Martens, toen nog in zijn flamingantische periode. Geef ons wapens, riep hij tijdens meetings hij zou dat later altijd minimaliseren. Na je huwelijk bleef je je inzetten voor de Vlaamse zaak, zonder aan politiek te doen. Nochtans was het niet vanzelfsprekend om uit te komen voor je Vlaamsgezindheid? Na mijn huwelijk met Rose-Marie verhuisden we naar Nukerke. Ik weet nog dat ik het eerste jaar dat we daar woonden op 11 juli de Vlaamse Leeuw uithing. Mijn buurman, baas van café De Beitel, was in alle staten. Maar Marc toch, wat doet gij nu? De Vlaamse Leeuw? Dat zijn de zwarte! Zo n typische reactie. Ik ben helemaal geen zwarte!, riep ik nog. En ik liet die vlag daar schoon hangen. s Anderendaags was ze verdwenen Je bleef de politiek wel op de voet volgen. Ik volgde het allemaal van nabij, ja, zowel gemeentelijk als nationaal. Ik bleef goed op de hoogte, onder andere dankzij Joris Nachtergaele. Toen al? Ik was lid van de Vlaamse Volksbeweging, 41

22 13 de plaats Miguel Blondelle Ik wil de spreekbuis van de jeugd zijn MIJN PLEK Gij in de politiek? zeiden sommige vrienden. Dat had niet iedereen zien aankomen, nee. Ik ben wel sociaal, maar ook een stille. Maar je moet niet altijd een roeper zijn om voor je mening uit te komen, en geen tafelspringer om aan politiek te doen. Al bij al heb ik veel positieve reacties gekregen. Ook vrienden die zeggen: Eigenlijk is dat nog geen slecht gedacht van u, die politiek, ik zou dat ook nog willen doen. waar ook Joris actief was. Ik kende hem toen nog niet, maar blijkbaar wist hij dat ik Vlaamsgezind was. Hij heeft ook mijn zoon aangestoken. Toen Joris actief werd in de gemeentelijke politiek, heeft hij mij voor het eerst gevraagd om op zijn lijst te staan, maar ik hield mij aan wat ik Rose-Marie had beloofd. Hij was trouwens niet de enige die in de loop der jaren aan mijn mouw heeft getrokken. Maar mijn vrouw werd toen ziek, en mijn gedachten stonden niet meer op politiek. Je was de voorbije kwarteeuw wel heel actief in Maarkedal. In Nukerke was ik actief in de Gezinsbond en ik stichtte de heemkundige kring Businarias. Ik werkte mee aan allerlei kermis activiteiten: de Dorpsfeesten in Nukerke, 150 jaar Louise-Marie, 500 jaar Heren van Schorisse... Ik gaf voordrachten over de geschiedenis van Maarkedal en zijn bewoners. En ik ben ook 20 jaar voorzitter geweest van de cultuurraad in Maarkedal en nam tal van initiatieven. Jarenlang was ik de lokale coördinator van Open Monumentendag en Erfgoeddag. De laatste 25 jaar volgde ik de meeste gemeenteraadszittingen. Ik ben dus zeker op de hoogte van het reilen en zeilen in de gemeente. Tot vorig jaar alles veranderde. In april 2017 overleed mijn vrouw. Ons huis werd toen ook onteigend voor het doortrekken van de N60 ik verhuisde naar het Nukerkeplein. Enkele maanden later was ik op het gemeentehuis, ik weet al niet meer waarvoor. Ik kwam op Joris zijn bureau en opeens zei hij: Marc, ik ga het u nog één keer vragen: wilt ge op mijn lijst staan? Ik was verrast, ik had dat niet meer verwacht ik werd per slot van rekening 77 jaar! Maar je zei duidelijk ja? Volmondig! Ik doe het omdat ik nu de tijd heb en de mogelijkheid om mijn jeugddroom waar te maken. Ik heb al vaak teruggedacht aan een brief die ik na de dood van mijn vrouw kreeg. Een dame uit de buurt schreef mij: De leegte die Rose- Marie achterlaat, moet immens zijn! Maar bij loslaten hoort uiteindelijk ook altijd een stuk bevrijding. In de politiek stappen, is daar inderdaad een invulling van. Maar ik doe het ook als steun voor de groep die de voorbije zes jaar op alle gebied zoveel verandering heeft doorgevoerd. Wat zou je zelf willen veranderen in Maarkedal? Ik zou me graag inzetten voor cultuur en Oudere mensen zijn méér dan probleemgevallen: ze zijn vaak nog actief en mobiel. de bibliotheek, voor het ondersteunen van de talloze vrijwilligers. En uiteraard ook voor de ouderen, met de focus op actieve ouderen. Als men over ouderen spreekt, ligt de klemtoon te vaak op verzorgen. Het gaat over het rustoord, serviceflats, ziekte, enz. Maar ouderen zijn niet alleen probleemgevallen: het zijn mensen die vaak nog actief en mobiel zijn en die meer zouden kunnen genieten van ons cultureel aanbod. Ik zou willen proberen om ze meer uit hun huis te krijgen. OKRA doet hier zeker goed werk. Ik droom van een dag voor de ouderen, met allerlei activiteiten voor senioren. Dag van de Actieve Senior, klinkt dàt niet goed? In een gemeente moet ook de jeugd een stem hebben. Die stem wil ik zijn. Zo kan ik misschien rechtstreeks het beleid beïnvloeden als het gaat om zaken die voor de jeugd van belang zijn. Nu moeten jongeren bijvoorbeeld vaak zelf gaan bedelen als ze iets willen vragen of iets bekomen. Ik hoop dat ik ook mee kan zorgen voor een betere communicatie tussen de jeugdbewegingen en dat ik voor alle jongeren een spreekbuis kan zijn, ook buiten het verenigingsleven. Iedereen kan bij mij terecht. Het kan nooit kwaad dat plannen en beslissingen ook eens worden bekeken vanuit het standpunt van jonge mensen. Ik steek graag de handen uit de mouwen ik ben altijd wel ergens aan het helpen. Ik kan moeilijk neen zeggen, maar ik doe het ook graag. Run for Pura, het Bal van de Burgemeester, de Oktoberfuif van de KLJ, en nu dus de N-VA. Ik moet zeggen dat ik mij meteen welkom voelde in de groep. Uiteindelijk ben ik maar een jonge gast van 19 voor wie het allemaal nieuw is. Ik ben goed opgevangen en ik steek heel veel op van de anderen. Joris kende ik al lang hij is vroeger vaak bij mijn grootmoeder geweest. Hij staat midden de mensen en luistert naar iedereen. Als iemand een probleem heeft, gaat hij echt proberen om daar iets aan te doen. Als politieker en burgemeester is hij een voorbeeld voor mij

23 9 de plaats Viviane Devos Mensen helpen als een tweede natuur jaar lang werkte ik voor De Kiezel, het begeleidingstehuis voor jongeren in Puttene. Ik spreek nog altijd van Home Maria Goretti, de vroegere naam. Ik was er de laatste jaren verantwoordelijk voor de aankoop van levensmiddelen en benodigdheden. Ik zou op mijn 60ste met prepensioen gaan, maar het werd uiteindelijk 65 jaar ik kon het tehuis en de kinderen niet loslaten. Nog altijd niet: ik doe er nu vrijwilligerswerk. Op maandag en woensdag sta ik in voor vervoer van de kinderen naar bijvoorbeeld dansles en tekenacademie. Onderweg wordt er heel wat afgebabbeld. Over hoe hun weekend thuis is geweest, over de voetbal, maar soms ook over ernstigere dingen. De kinderen uit het tehuis zijn altijd een beetje mijn kinderen geweest, misschien omdat ik zelf nooit kinderen heb gehad. Drie jaar geleden ben ik toegetreden tot het bestuur van N-VA Maarkedal. Op 14 oktober sta ik op de lijst, op de 9 de plaats. Ik ben de voorbije weken vaak op huisbezoek geweest. Dat was plezant en leerrijk, in alle opzichten. Soms zitten de mensen met vragen over hun omgeving, over de gemeente, over bepaalde dienstverlening. Ik kan hen dan veelal doorverwijzen of zeggen wat ze kunnen doen mensen helpen, dat is mijn tweede natuur. Je merkt soms ook dat sommige mensen erg geïsoleerd leven. Het moet toch te regelen zijn dat die mensen eens bezoek krijgen, dat er eens iemand komt die vraagt of ze iets nodig hebben, die hen eens ergens naartoe kan voeren. Dat is iets waar de gemeentepolitiek kan mee helpen en waar ik me zelf wil voor inzetten.

24 Kies ook N-VA voor de provincie 1 Joris Nachtergaele 2 de plaats 3 de plaats 2 Isabel Van Quickelberghe Marleen Van De Populiere Paul Carteus 3 Frederik Van Nieuwenhuyze 4 Steve De Boever 5 Krist Vankeirsbilck 6 Bea Baeskens 7 Nele Teirlinck Onze kandidaten uit de streek Jef Beernaert Viviane Devos Wouter Gruloos 11 Marijke Van Welden 12 Carine Callebaut 13 Miguel Blondelle 14 Caren Devenyns 15 Yves Bontinck Herman Van Den Driessche Baudewijn Diependaele 16 Marc Vuylsteke 8 ste plaats lijstduwer 17 Tom D hont 46 COLOFON Alle teksten en vormgeving door Revista media Fotografie door Emy Elleboog

25