COMMISSIE VAN TOEZICHT FEDERATIE VAN FINANCIËLE PLANNERS BESLISSING. inzake de klacht van de heer X. hierna te noemen Klager, tegen

Transcriptie

1 COMMISSIE VAN TOEZICHT FEDERATIE VAN FINANCIËLE PLANNERS BESLISSING inzake de klacht van de heer X. hierna te noemen Klager, tegen de heer Y. FFP, hierna te noemen Verweerder. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE De Commissie van Toezicht FFP heeft kennis genomen van het klaagschrift van Klager van 28 juli 2017 met bijlagen. De Commissie heeft voorts kennisgenomen van het verweerschrift van 27 oktober 2017 met bijlagen, namens Verweerder ingediend door DAS Rechtsbijstand. De Commissie heeft bij s van 9 november 2017 Klager en Verweerder opgeroepen voor een mondelinge behandeling op de zitting van 1 december Verweerder en Klager zijn in persoon verschenen; Verweerder bijgestaan door zijn raadsman Mr B. De Commissie heeft vastgesteld dat aan de voorwaarden voor het in behandeling nemen van de klacht als omschreven in het Reglement Commissie van Toezicht, is voldaan. 1

2 DE KLACHT Klager voert zakelijk samengevat het volgende aan. Eind oktober 2016 zocht hij contact met Verweerder, en gaf aan deze opdracht de administratie 2015 en 2016 te verwerken van zijn commanditaire vennootschap, waarin hij met zijn ex-vrouw zat, en die door opzegging zou eindigen per eind Alvorens aan Verweerder opdracht te geven, had hij op diens website de tarieven bestudeerd. Als productie voegt hij een screenshot uit die periode bij waarop diverse pakketprijzen staan vermeld. Op 1 november was het kennismakingsgesprek bij Klager thuis en nam Verweerder de opdracht aan. Er vonden veel contacten plaats waarin Klager ook een paar maal vroeg of hij moest beginnen met betalen en zo ja, hoeveel; waarop Verweerder nooit inging. Eind december had Verweerder de cijfers 2015 af, naar de zin van Klager. Vanaf dat moment kwam er een accountant van de stille vennoten in beeld en die had kritiek op de cijfers, waarmee Klager het niet eens was en is. Verweerder kende die accountant en begon met deze contact te onderhouden, wat tegen de zin was van Klager. Op een goed moment verbood Klager Verweerder om verder met die andere accountant contact te hebben maar hij kreeg steeds meer het gevoel dat Verweerder een eigen koers ging varen. Daarin werd hij bevestigd toen hij op 27 februari 2017 van Verweerder hoorde en zag dat die laatste niettemin aangepaste cijfers had opgesteld en al op 10 februari aan de andere accountant had toegestuurd. Klager sprak daarover duidelijk zijn afkeuring uit. Klager kreeg intussen problemen met de stille vennoten. Wederom verbood hij Verweerder verdere contacten met derden, en hij kon nog net verhinderen dat Verweerder naar een vergadering met de stille vennoten en de exvrouw van Klager ging. 2

3 Toen wilde Verweerder plots niets meer doen en drong op betaling aan, waarvan Klager niets begreep omdat dat voor hem uit de lucht kwam vallen. Afgesproken was dat Klager zou betalen zodra het huis was verkocht. Op 16 maart 2017 bezocht Klager Verweerder om de zaken uit te praten. Hij bleek toen toch weer met de andere accountant inhoudelijke contacten gehad te hebben over de zaak van Klager. Verweerder stopte ermee en liet zich niet overhalen om de klus af te maken. Het gesprek liep volkomen uit de hand, volgens Klager werd Verweerder agressief en werd hij diens huis uitgezet. Klager moest toen aan een derde opnieuw opdracht geven voor de cijfers 2016 omdat Verweerder daar niets (meer) aan wilde doen. Op 2 april 2017 stuurde de laatste niettemin en factuur voor werk m.b.t Daar was Klager het alweer niet mee eens. Hij heeft schade. Verweerder heeft hem in moeilijkheden gebracht. Verweerder heeft de beroepsnormen en fatsoensnormen fors geschonden. Hij heeft zich op zijn website aangeprezen als FFP lid. Hij heeft overal een potje van gemaakt en zich agressief en onfatsoenlijk gedragen en hij stuurt facturen met tarieven die nooit besproken zijn, aldus nog steeds het betoog van Klager. Hij verzoekt de Commissie, passende disciplinaire maatregelen op te leggen. HET VERWEER Het verweer is vervat in het verweerschrift van Verweerders raadsman en bevat zakelijk samengevat het volgende. Verweerder begint met een opsomming van de onderdelen waaruit volgens hem de klacht bestaat. Klager heeft zijn diensten ingeroepen voor zowel diens eenmanszaak als diens CV. 3

4 Uit de Kamer van Koophandel blijkt dat naast Klager ook zijn exvrouw, mevrouw O. beperkt bevoegd was namens de CV. Daarom heeft Verweerder over zijn werkzaamheden altijd contact gehad met beiden. Verweerder heeft voorafgaand aan de opdracht geen schriftelijke mededelingen gedaan over de kosten, en heeft helaas ook geen opdrachtbevestiging gemaakt. Normaal kijkt hij eerst wat het werk inhoudt en hij hanteert een uurtarief van EUR 70 excl. BTW. Dat is nadrukkelijk besproken en Klager had geen bezwaar. De maandelijkse pakketprijzen die Klager noemt, zijn niet overeengekomen. Verweerder legt een voorbeeld van een opdrachtbevestiging over uit een ander dossier. Daaruit blijkt zijn tarief. Op 8 en 21 november is Verweerder bij de cliënt langsgegaan om ontbrekende gegevens op te halen. Hij heeft op een goed moment een bedrag van EUR genoemd en Klager had daar geen probleem mee. Uiteindelijk kwam hij tot 29 december uit op 15 uren. Hij heeft artikel 9 Gedragscode formeel overtreden maar het loon was redelijk, zoals artikel 7:405 BW voorschrijft. De klachten verwerpt hij. Niet Klager was zijn cliënt, maar de CV. Hij legt allerlei correspondentie over waaruit volgens hem blijkt dat hij de aanpassingen van de cijfers heeft gedaan in opdracht van een van de vennoten naar de Commissie aanneemt, niet Klager maar voornoemde mevrouw O. en dus niet in opdracht van de vreemde accountant zoals Klager zegt. De CV betaalde niet dus mocht hij zijn werk opschorten. Pas toen hij er een incassobureau op gezet had, beriep Klager zich op regelovertredingen door Verweerder. Maar Verweerder stelt dat hij juridisch niet is tekortgeschoten. BEHANDELING TER ZITTING Raadsman: Ik vraag me af of deze klacht over de boekhoudkundige activiteiten van mijn cliënt wel thuishoort 4

5 bij een commissie van de financiële planners. Dat staat niet in mijn verweerschrift maar ik wilde dat toevoegen. Verweerder: De CV was mijn klant. En meneer T. ook. Klager: Ik heb met Verweerder contact opgenomen omdat de CV waarin ik zat met mijn ex-vrouw, moest worden afgewikkeld, en mijn eenmanszaak ook. Mijn ex was geen opdrachtgever van Verweerder. Ik deed de afwikkeling, en dat hadden mijn ex-vrouw en ik aan de Kamer van Koophandel opgegeven. Boekhouding berustte bij mij. De CV was al in augustus opgezegd. Ruim vóór ik in contact kwam met Verweerder. Verweerder: Ja, ik ben op een gegeven moment ook met de exvrouw gaan communiceren. Dat vind ik normaal. Want het was een CV. En het ging over de cijfers. Ik heb geen intake gedaan met de vrouw, alleen met meneer. Tot 8 december communiceerde ik met de man, en vanaf die datum met beiden. Maar niet door middel van cc in de s. Ik vond dat beiden recht hadden op de informatie. Waarschijnlijk heb ik dat ook wel tegen de man gezegd. Ik wist wel dat de communicatie tussen die beide exechtelieden slecht was. Klager: Totaal geen communicatie. Verweerder: Nadat ik de conceptcijfers had toegestuurd, heeft mevrouw in januari contact met mij opgenomen. Ik heb inderdaad contact gehad met de heer G. Ik weet niet in wiens opdracht ik dat deed. Dat was maar eenmalig. Ja, mevrouw vroeg mij of ik bepaalde zaken met G. wilde opnemen. Klager: G. had blijkbaar tegen Verweerder gezegd dat hij bezwaren had tegen de conceptcijfers, o.a. over 5

6 afschrijvingen, maar daarover heb ik toen contact gehad met een andere accountant en met de belastingdienst, en die hadden die bezwaren niet. Voor mij was het goed zo. Dus ik heb gezegd tegen hem dat hij dat commentaar van G. naast zich neer moest leggen, dat hij er verder niks aan moest doen, en dat ik in elk geval dat extra werk niet ging betalen. Ik wilde niet dat hij verder met G. communiceerde. Dat heb ik telefonisch gezegd, nog voordat ik het ook per mail tegen hem zei. De Commissie houdt Verweerder voor dat deze op 10 februari nog vrij amicaal naar G. mailde dat hij naar aanleiding van hun gesprek een aantal zaken had aangepast. Twee weken daarna meldt hij dit pas aan Klager. Verweerder antwoordt dat zulks op verzoek van de vrouw was, en dat hij in januari en februari diverse malen contact heeft gehad met de vrouw. De Commissie zegt dat het erop lijkt of mevrouw de rol van contactpersoon met Verweerder had overgenomen (van Klager). Verweerder heeft daarop geen duidelijk antwoord. Op de vraag of hij dat niet had moeten melden tegen zijn oorspronkelijke opdrachtgever, antwoordt Verweerder dat hij beiden gelijkwaardig achtte. Klager: Nee ik wist niet dat hij ondertussen ook met mijn ex contact had. Verweerder: Ik wist wel dat de CV beëindigd werd, maar niet per wanneer. De CV gaf mij de opdracht. Ja, wel bij monde van Klager. Ik moest cijfers 2015 doen. Toen was die CV volgens mij nog niet beëindigd. Ik herinner mij niet dat hij zei dat hij belast was met de afwikkeling. Ja, ik moest ook wel de cijfers van 2016 doen. Ik zal dat waarschijnlijk wel tegen hem hebben gezegd, dat ik ook met de vrouw contact zou hebben. 6

7 De Commissie stelt vast dat Verweerder geen opdrachtbevestiging aan Klager heeft gestuurd. Ook niet over de tarieven, en Verweerder erkent dat dat een fout was. Normaal doet hij dat altijd wel. Hoe dat kon gebeuren, weet hij niet; het was een vergissing. De Commissie houdt Verweerder voor dat Klager contact met hem had gezocht nadat de laatste de (lage) tarieven van Verweerder had gezien zoals door hem d.m.v. een print van Verweerders website bij zijn klaagschrift overgelegd. Dat waren maand- en pakketprijzen. Verweerder ontkent dat niet. Verweerder: Ik heb gedaan wat ik normaal altijd doe. Ik moet eerst kijken hoeveel werk het is. Wat de tarieven betreft, ik heb bij de kennismaking besproken wat het tarief zou zijn. Klager zei dat ik mijn gang kon gaan voor 70 euro per uur. Ik wist niet dat hij in de Bijstand zat. Ik wist niet wat zijn financiële situatie was. Dat vond ik niet echt belangrijk. Klager: ik zat allang in de Bijstand, vanaf september Natuurlijk heb ik hem dat verteld! Meneer ging mijn belastingaangifte doen. Ik heb gesproken over die pakketprijs van EUR 50 per maand. Diverse malen gevraagd of ik die 50 euro per maand alvast moest beginnen te betalen, maar dat hoefde niet. Over een uurtarief is nimmer gesproken. Anders had ik net zo goed naar een ander kunnen gaan. Verweerder: dat van die pakketprijzen komt inderdaad van mijn website; dat staat er nu nog op. Ik denk dat het uurtarief er ook wel op staat. Raadsman: Die pakketprijzen waar Klager over spreekt, waren voor ZZP ers. Daar is hier geen sprake van, dit was een CV. 7

8 Verweerder: Die factuur van 29 december 2016 heb ik op die datum ook verstuurd. Aan de CV. Op het adres [..]weg. Dat was het adres van de CV. Klager: Die heb ik niet ontvangen. Ik woonde al sinds 26 augustus 2016 niet meer op dat adres. [..]weg is het adres van mijn ex-vrouw. Die factuur zag ik pas maanden later, toen hij hem mailde. Toen heb ik meteen bezwaar gemaakt. Verweerder: Bij nader inzien heb ik die factuur, geloof ik, niet verstuurd, maar bij Klager in de bus gegooid, want ik wist wel dat hij op de [..]straat woonde. Maar dat alles weet ik niet zeker meer. Ik vind dat vreemd dat hij de factuur niet heeft ontvangen, want de jaarcijfers zaten ook in die enveloppe. Nee, dat kan ik niet aantonen; daar is geen briefje van. Raadsman: Klager had de ontvangst ook wel kunnen betwisten als de factuur wél per post was verstuurd. En als die naar de [..]straat was gestuurd, dan was het verwijt weer gekomen dat dat niet het officiële adres van de CV was. Verweerder: Over euro waren we het eens geworden. In de factuur van EUR zit geen werk wat ik in opdracht van G. heb gedaan. Dat sloeg alleen op cijfers Het contact met G. begon pas 2 februari Het contact met de vrouw begon in januari. De cijfers 2015 kon ik maken met louter de informatie van de heer T. Klager: Die euro zou voor alles zijn, dus 2015 en U vraagt of ik wel iets wil betalen. Dat is moeilijk want ik zit met de kosten van een derde die het werk nu heeft moeten afmaken. 8

9 De Voorzitter constateert dat partijen geen behoefte hebben aan verdere toelichting. Zij sluit de behandeling en stelt partijen een schriftelijke uitspraak in het vooruitzicht. DE BEOORDELING 1 Hoewel het op de zitting genoemde aanvullende verweer van onbevoegdheid van de Commissie dan wel niet-ontvankelijkheid van de klacht niet is opgenomen in het verweerschrift, hecht de Commissie eraan al was het maar uit oogpunt van leerstelligheid daarop toch in te gaan. Vast staat dat Verweerder een FFP gecertificeerd financieel planner was en is, en dat hij zulks in de van hem uitgaande informatie- en reclameuitingen (website) vermeldde en zich daarop voor liet staan. Hoewel niet vaststaat dat Klager zich juist (mede) om die reden tot Verweerder heeft gewend, is dat ook niet uit te sluiten en mag behoudens tegenbewijs worden verondersteld dat zo n causaal verband wel bestaat. Klager mocht er vanuit gaan dat Verweerder de op hem rustende juridische en ethische normen in acht zou nemen waaraan de leden van deze beroepsgroep gebonden zijn door de Gedragscode van de FFP. Ook de stelling dat het hier niet ging om het opstellen van een financieel plan maar om boekhoudkundige activiteiten, kan Verweerder niet baten. Het betreft immers beroepsmatige zakelijke dienstverlening door een FFP gecertificeerd financieel planner. 2 Partijen hebben wederzijds veel aangevoerd met betrekking tot de tarieven, en de gefactureerde bedragen. De Commissie heeft in de schrifturen en de overgelegde bewijsstukken geen aanwijzingen 9

10 gevonden voor de stelling dat Verweerder in redelijkheid niet tot de door hem gefactureerde bedragen heeft kunnen komen. Voorts heeft Klager onvoldoende gesteld om tot het oordeel te komen dat in de gefactureerde bedragen werkzaamheden zijn begrepen waartoe de opdracht niet was gegeven door hemzelf maar door een derde accountant of zijn ex-vrouw. 3 Wat betreft de honorering spreken partijen elkaar tegen. Volgens Verweerder is een uurtarief afgesproken, maar in het dossier is niets te vinden wat die stelling maar enigszins kan ondersteunen. Klager is minder duidelijk over de afspraak. Hij stelt dat hij is afgegaan op bepaalde door Verweerder zelf op zijn website aangeboden pakketprijzen, dat dat ook besproken is; dat Verweerder een schatting had afgegeven voor een totaalprijs van EUR excl. BTW, waarmee hij, Klager ingestemd had; dat hij pas hoefde te betalen na verkoop van zijn huis omdat hij in de Bijstand zat, waarmee Verweerder ingestemd had, enz. Verweerder lijkt in het verweerschrift ook te stellen dat een bedrag van circa EUR was afgesproken, zij het dat dat volgens hem gold voor de cijfers van 2015, en volgens Klager voor alles samen. Er was derhalve zeker bij beschouwing achteraf totale onzekerheid over de kosten van de dienstverlening. Dat moet Verweerder worden aangerekend. Deze had de verplichting duidelijkheid te verstrekken over die kosten ( artikel 9 Gedragscode FFP 2015) welke verplichting hij heeft geschonden. 4 De klacht heeft mede betrekking op de communicatie die Verweerder over de werkzaamheden onderhield met derden. Klager heeft zich eraan geërgerd dat een derde die adviseur/accountant was van de stille vennoten, zich met de zaken begon te bemoeien 10

11 en met name dat Verweerder daarin meeging. Klager moest meer dan eens Verweerder verbieden om met die derde contact te hebben. Tijdens de mondelinge behandeling kwam daarbij dat Verweerder over zijn werkzaamheden ook inhoudelijke contacten onderhield met de ex-vrouw van Klager. Klager beschouwde zich als de (enige) opdrachtgever en vond dat Verweerder aldus over de schreef ging. 5 Klager heeft daarin gelijk. Hij was de (enige) opdrachtgever en hij had als zodanig recht op vertrouwelijkheid. Het dossier bevat twee overigens minimaal ingevulde - intakeformulieren van dezelfde datum, beide op naam van Klager, waarbij op een van de twee is vermeld dat dit voor de CV was. Met de ex-vrouw van Klager heeft Verweerder in dat stadium nooit contact gehad. De stelling van Verweerder dat hij in alle redelijkheid ook aan de ex over de zaak mocht rapporteren omdat zij nu eenmaal de andere commanditaire vennoot was, is onjuist, al was het maar dat hij daarvoor geen toestemming van Klager had verkregen, noch gevraagd, en dat uit zijn s aan Klager bovendien meestal niet bleek dat hij behalve aan de geadresseerde ook kopie zond aan derden. Het voorgaande vormt overtreding van de zorgplicht van Verweerder. 11

12 6 Daar kwam ook nog de verwarring bij over de factuur. Deze was geadresseerd aan het adres waar Klager al geruime tijd niet meer woonde, maar de ex-vrouw wel. Alle hiervoor behandelde problemen hadden voorkomen kunnen worden door bij aanvang van de opdracht schriftelijk vast te leggen wie de opdrachtgever is, hoe en naar welke adressen gecommuniceerd moet worden, wat de kosten zijn, wanneer gefactureerd en betaald zal worden, enz. Dat zulks niet gebeurd is kan alleen aan Verweerder worden verweten. Deze had als zakelijke dienstverlener beter moeten weten. 7 Dat is nog niet alles. Anders dan Verweerder meent (verweerschrift pag. 1 onderaan, pag. 2 bovenaan) heeft de Klacht ook betrekking op de algemene bejegening die hem als cliënt van de zijde van Verweerder is ten deel gevallen. Van een FFP geregistreerd financieel deskundige mag verwacht worden dat deze zijn cliënten met gepaste zorgvuldigheid benadert en bedient en daarbij ook de eer en het aanzien van de beroepsgroep steeds in het oog houdt. Zeker bij de totstandkoming van de opdracht dient hij zich (voor zover relevant, maar die beperking dient met terughoudendheid te worden toegepast) op de hoogte stellen van de persoonlijke (financiële) omstandigheden, wensen en doelstellingen van de klant, en hij handelt klachten op een waardige manier af. Deze elementaire beginselen vindt men terug in de artikelen 3, 11 en 12 van de Gedragscode. Verweerder heeft gezegd dat hij niet wist dat Klager in de Bijstand zat en het ook niet interessant vond. Zij hebben herhaaldelijk woorden gehad, de communicatie was slecht en Klager heeft gebeurtenissen beschreven rondom het gesprek wat partijen hadden toen er klachten waren, welk gesprek erg uit de hand liep, waarna Verweerder er eenvoudig een incassobureau op 12

13 zette. Deze feiten die door Verweerder niet zijn bestreden, ondersteunen mede het oordeel van onzorgvuldigheid zoals neergelegd in deze beslissing. DE BESLISSING De Commissie van Toezicht legt aan Verweerder de disciplinaire maatregel op van berisping. Deze uitspraak is op 19 januari 2018 tot stand gekomen met inachtneming van het Reglement Commissie van Toezicht FFP en is gewezen door mevrouw Mr H.A.M. Röell Mulder (voorzitter), de heer Drs M.J.J. van Hulten FFP en de heer Z.W. Kooi FFP, (leden), waarbij de heer Mr M.L. Laumen als secretaris optrad. H.A.M. Röell - Mulder M.L. Laumen In artikel 13 van het Reglement Commissie van Toezicht en Raad van Beroep FFP is bepaald in welke gevallen beroep openstaat van beslissingen van de Commissie van Toezicht bij de Raad van Beroep FFP. Daarbij geldt een termijn van dertig dagen na verzending van deze beslissing. 13